Για τα βιβλία που μένουν αδιάβαστα

Ο Umberto Eco, ο οποίος είχε 50.000 βιβλία, είχε να πει αυτό για τις οικιακές βιβλιοθήκες:

"Είναι ανόητο να πιστεύεις ότι πρέπει να διαβάσεις όλα τα βιβλία που αγοράζεις, καθώς είναι ανόητο να επικρίνεις εκείνους που αγοράζουν περισσότερα βιβλία από όσα θα μπορέσουν ποτέ να διαβάσουν. Θα ήταν σαν να λέμε ότι θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε όλα τα μαχαιροπίρουνα ή τα ποτήρια ή τα κατσαβίδια ή τα τρυπάνια που αγοράσατε πριν αγοράσετε καινούργια.

Υπάρχουν πράγματα στη ζωή που πρέπει να έχουμε πάντα άφθονες προμήθειες, ακόμα κι αν θα χρησιμοποιούμε μόνο μια μικρή μερίδα.

«Αν, για παράδειγμα, θεωρούμε τα βιβλία ως φάρμακο, καταλαβαίνουμε ότι είναι καλό να έχεις πολλά στο σπίτι παρά λίγα: όταν θέλεις να νιώσεις καλύτερα, τότε πηγαίνεις στην «ντουλάπα των φαρμάκων» και επιλέγεις ένα βιβλίο. Όχι τυχαίο, αλλά το σωστό βιβλίο για εκείνη τη στιγμή. Γι' αυτό πρέπει πάντα να έχεις μια διατροφική επιλογή!

"Όσοι αγοράζουν μόνο ένα βιβλίο, διαβάστε μόνο αυτό και μετά ξεφορτωθείτε το. Απλά εφαρμόζουν την νοοτροπία του καταναλωτή στα βιβλία, δηλαδή τα θεωρούν καταναλωτικό προϊόν, καλό. Όσοι αγαπούν τα βιβλία ξέρουν ότι ένα βιβλίο είναι κάθε άλλο παρά εμπόρευμα. " 

Η βιβλιοθήκη με τα τριάντα χιλιάδες βιβλία του Ουμπέρτο Έκο (video) και η παρακαταθήκη μιας συγγραφικής ιδιοφυΐας

ΚΛΙΚ ΕΔΩ για να διαβάσετε την ανάρτηση...

Γράμμα του Ουμπέρτο Έκο στον εγγονό του: «Καλλιέργησε τη μνήμη σου και θα ζήσεις χίλιες ζωές»

Έφη Αλεβίζου

Πρόκειται για μια προειδοποίηση προς όλους εκείνους που δεν μπορούν να φανταστούν τη ζωή τους χωρίς το διαδίκτυο.

Το 2014, ο διάσημος Ιταλός συγγραφέας και φιλόσοφος Ουμπέρτο Έκο έγραψε στον εγγονό του μια ανοιχτή επιστολή που δημοσιεύτηκε κατόπιν παραγγελίας στο εβδομαδιαίο, ιταλικό περιοδικό L’Espresso, το οποίο είχε ζητήσει από τον ίδιο και από άλλες 13 προσωπικότητες του πνεύματος να γράψουν μια επιστολή για τη χρονιά.

Σε αυτήν μιλούσε για την απώλεια μνήμης της νέας γενιάς, η οποία έχει συνηθίσει να αναζητά τα πάντα στο διαδίκτυο. Λίγα χρόνια αργότερα, τα λόγια της αντηχούν ακόμη πιο επίκαιρα από ποτέ.

Πρόκειται για μια προειδοποίηση προς όλους εκείνους που δεν μπορούν να φανταστούν τη ζωή τους χωρίς το Διαδίκτυο.

Ουμπέρτο Έκο – Υπεράσπιση της μαζικής κουλτούρας

Το κείμενο αποτελεί κεφάλαιο του βιβλίου Κήνσορες και θεράποντες. Είναι η συνέχεια/αντίλογος στο κεφάλαιο Το κατηγορητήριο της μαζικής κουλτούρας (διαβάστε το εδώ). Έχουν αφαιρεθεί οι βιβλιογραφικές υποσημειώσεις.

Υπεράσπιση της μαζικής κουλτούρας

του Ουμπέρτο Έκο

Κατ’ αρχήν, πρέπει να πούμε ότι ανάμεσα σ’ αυτούς που προασπίζονται την αξία της μαζικής παιδείας, υπάρχουν πολλοί που πραγματεύονται το θέμα απλουστευμένα, μέσα από το σύστημα, χωρίς καμιά προοπτική κριτικής, και δεν είναι σπάνιο να συνδέονται με τα συμφέροντα των παραγωγών. Μια τυπική περίπτωση είναι ο Έρνεστ Ντίχτερ που στο Strategia del desiderio αναπτύσσει μια παθιασμένη απολογία της διαφήμισης, βασισμένη στην αισιόδοξη «φιλοσοφία» της αύξησης των εμπειριών, που δεν είναι άλλο από την ιδεολογική μεταμφίεση μιας σαφούς οικονομικής δομής, η οποία στηρίζεται στην κατανάλωση για την κατανάλωση. Αντίθετα, σε άλλες περιπτώσεις, έχουμε μελετητές των ηθών, κοινωνιολόγους και κριτικούς, στους οποίους σίγουρα δεν μπορούμε να προσάψουμε την αισιοδοξία που τους επιτρέπει να βλέπουν μακρύτερα απ’ όσο οι αντίπαλοί τους «αποκαλυψιακοί». Έστω και αν φανούμε επιφυλακτικοί μπροστά στη θέρμη του Ντέηβιντ Μάνινγκ Ουάιτ ή του Άρθουρ Σλέσιντζερ (που εμμένει στις θέσεις μιας μάλλον υπερβολικά διαφωτιστικής αναμόρφωσης), δεν μπορούμε να παραβλέψουμε πολλές από τις διαπιστώσεις του Τζίλμπερτ Σέλντες, του Ντάνιελ Μπελ, του Έντουαρντ Σιλς, του Έρικ Λάραμπη, του Τζωρτζ Φρήντμαν και άλλων. Έτσι, θα προσπαθήσουμε κι εδώ να επεξεργαστούμε έναν πίνακα των προτάσεων.