Η πορεία του Ποντιακού Ζητήματος

Από το Πόντιοι Δικαίωμα στην Μνήμη στην διεθνοποίηση και την καθιέρωση της 19ης Μαΐου ως Ευρωπαϊκής Ημέρας Μνήμης Όλων των Θυμάτων του Κεμαλισμού.

 

Δύο νέα βιβλία,στη ρωσική και την ελληνική γλώσσα,για τη Γενοκτονία.Феофанис Малкидис:Геноцид Греков- Геноцид Греков Понта

Κώστας Φωτιάδης: Αδελφέ μου, θα σε μνημονεύω και εγώ, ώσπου να συναντηθούμε

Κώστας Φωτιάδης: Αδελφέ μου, θα σε μνημονεύω και εγώ, ώσπου να συναντηθούμε

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που με τη στάση και τα έργα τους σημαδεύουν την ζωή μας. Σήμερα είναι μια δύσκολη ημέρα για πολλούς από εμάς. Ο δικός μας Μιχάλης που έφερε την Άνοιξη στην πολύχρονη βαρυχειμωνιά του ποντιακού Ελληνισμού, έφυγε από κοντά μας για τη γειτονιά των αγγέλων. Έφυγε, όπως λέει η φίλη μου η Θεοδώρα, χωρίς να εξαργυρώσει τις αγωνιστικές περγαμηνές με υπουργεία, η με άλλα αξιώματα και χρηματικές απολαβές

Μιχάλη, στο Μακεδονία Παλλάς πρώτο συναντηθήκαμε στο Α΄ Παγκόσμιο Ποντιακό Συνέδριο του 1986. Εκεί δε χρειάστηκε να μιλήσουμε πολύ. Μίλησε η ποντιακή μας ταυτότητα. Συναντήθηκαν τα βλέμματα μας και δώσαμε υπόσχεση να δουλέψουμε για την αδικαίωτη ιστορία και τον πολιτισμό της αλησμόνητης πατρίδας μας. Ήταν καρποφόρο το βάπτισμα της γνωριμίας μας. Γιατί εκεί θέσαμε ως πρώτο στόχο τη διεθνή έρευνα και ανάδειξη, μέσα από αντικειμενικές πηγές, της μεγάλης τραγωδίας, της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού από τους Νεότουρκους και τους Κεμαλικούς. Μίλησες με το δημοσιογράφο Σεραφείμ Φυντανίδη της Ελευθεροτυπίας και δημοσίευσαν σε συνέχειες το άρθρο μου «Οι διωγμοί των Ελλήνων του Πόντου». Το κείμενο αυτό μαζί με ένα ουσιαστικό και καθοδηγητικό δικό σου άρθρο, ήταν η πρώτη μας συγγραφική δραστηριότητα. Για πρώτη φορά οι Πόντιοι από τη λαογραφία περάσαμε στη Σύγχρονη ιστορία. Από την Ελλάδα και το εξωτερικό άρχισαν να έρχονται επίσημες προσκλήσεις για ιστορική και πολιτική ενημέρωση. Κάποιοι ποντιοπατέρες, που ελέγχανε και Σωματεία του Εξωτερικού, θυμάσαι, ήταν και Νεοκλής Σαρρής μαζί μας, μας απείλησαν, όταν κληθήκαμε στη Φιλαδέλφεια της Αμερικής να μιλήσουμε για την Γενοκτονία. Ήθελαν να πάμε και σε εκείνους που λίγες ημέρες νωρίτερα μας λοιδορούσαν. Ήταν τότε που ο Θεοδωρίδης πρόεδρος του συλλόγου της Φιλαδέλφειας υποσχέθηκε και έκανε πράξη την ίδρυση του πρώτου μνημείου της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού. Ανάλογο αρνητικό κλίμα συναντήσαμε και στη Γερμανία. Ο γιατρός Κώστας Σαββίδης και ο σύλλογος του Βερολίνου ομαλοποίησαν τις σχέσεις μας με τα άλλα αδελφά σωματεία. Καθοριστικό ρόλο έπαιξαν και οι Γεώργιος Τσορακλίδης από το Μόναχο και Κώστας Σιδηρόπουλος από τη Στουτγάρδη.

Η πρώτη επίσημη επαφή μας στην Ελλάδα με τον χειμαζόμενο ποντιακό χώρο, ήταν στο Β΄ Παγκόσμιο Ποντιακό Συνέδριο του 1988. Είχαμε συναποφασίσει να μιλήσουμε εγώ για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και εσύ, ως προφητικός γεννήτορας ιδεών, για την Καθιέρωση της 19ης Μαΐου, ως ημέρας μνήμης της Γενοκτονίας.

Μίλησε ακόμη τη δημιουργία μιας πόλης στα παράλια της Θράκης με την ονομασία Ρωμανία. Θα μιλήσω μετά για αυτήν.

Η ποντιακή ράτσα του Βασίλη Καρρά

Του καθηγητή Κώστα Φωτιάδη 

Ήταν 30 Μαρτίου 2010, όταν στην ΠΥΛΗ ΑΞΙΟΥ, στο μουσικό Κέντρο του Γιώργου Ποζίδη, είχα κάνει την τιμητική εκδήλωση «ΠΟΝΤΟΣ-ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ», για τον Χρύσανθο μας με όλους τους Πόντιους καλλιτέχνες.

 Παρών στην εκδήλωση και ο Βασίλης Καράς. Λίγα χρόνια νωρίτερα στο χωριό της Ειρήνης του χάρισα τους 14 τόμους της Γενοκτονίας. Μετά από λίγες ημέρες με κάλεσε για φαγητό στον προσωπικό του παράδεισο, το χωριό της Ειρήνης για να με ευχαριστήσει για το μεγάλο επιστημονικό μου έργο. Εκεί με ρώτησε εγώ τι μπορώ να κάνω και εγώ του απάντησα λακωνικά πολλά.

 Έχουμε έλλειψη για όλο το ελληνικό κοινό από τραγούδια που να αναφέρονται στο δράμα του Ποντιακού Ελληνισμού. Θα μπορούσες να παίξεις σημαντικό ρόλο. Μου απάντησε με ένα ξερό καλά. Μέσα του καλλιεργούσε την πρόταση μου. Όχι μόνο δεν την ξέχασε, αλλά μετά την εκδήλωση της 30 Μαρτίου, αργά τα μεσάνυχτα μου τηλεφώνησε και μου είπε: 

Άκου αυτό το τραγούδι και πες μου τη γνώμη σου. Εντυπωσιάστηκα, συγκινήθηκα, για να μην πω έκλαψα και αμέσως του απάντησα ότι είναι πλέον το τραγούδι που μας εκφράζει ιστορικά. Πρέπει να γίνει δίσκος. Θα μιλήσουμε αύριo τι πρέπει να κάνουμε. 

ΠΟΝΤΟ-ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

 

Αφιερωμένο στη Μέργκελ και τον ευρωπαϊκό μεργκελισμό.
ΠΟΝΤΟ-ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

Κωνστανίνος Φωτιάδης (kfotiadis@mac.com)

Oι ανθελληνικοί διωγμοί στον Πόντο μέσα από τα αρχεία των υπουργείων Εξωτερικών της Αυστρίας και της Γερμανίας.

Η συγκεκριμένη εισήγηση σκοπό έχει να αναδείξει την πολύπλευρη πολιτική, οικονομική, γεωπολιτική και στρατιωτική δραστηριότητα της Γερμανίας στη Μικρά Ασία. Ποιο συγκεκριμένα καταγράφει, κυρίως μέσα από γερμανικές και αυστριακές πηγές, την επίτευξη της ιδέας του Παγγερμανισμού με πρωταγωνιστές τον κυβερνητικό μηχανισμό του Βερολίνου, την πολυπληθή παρουσία και δράση των Γερμανών διπλωματών, των εξειδικευμένων και στρατευμένων επιστημόνων, των γερμανικών τραπεζών, των εμπορικών αντιπροσώπων και των στρατιωτικών αποστολών στα εδάφη της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Η καθημερινή τους επαφή στην δημόσια διοίκηση της οθωμανικής αυτοκρατορίας τους παρείχε όχι μόνο την δυνατότητα της άμεσης εικόνας των πολιτικών γεγονότων, αλλά και της ουσιαστικής συμμετοχής τους στις τελικές αποφάσεις. Για το λόγο αυτό τα κριτήρια της κυριαρχίας των συμφερόντων της παγγερμανικής πολιτικής στη Μικρά Ασία είναι ταυτισμένα με τα εγκλήματα της ηθικής αυτουργίας, της συνενοχής και συνεργασίας με τα ποιο ακραία στελέχη του νεοτουρκικού κινήματος, σε βάρος των Ελλήνων, Αρμενίων και Ασσυρίων.

Είναι ιστορικά τεκμηριωμένο, παρά την συγγένεια του αυτοκρατορικού οίκου της Γερμανίας με τον βασιλικό οίκο της Ελλάδας, ότι η Γερμανία, κατά την διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων, είχε προαναγγείλει τον αφανισμό του ελληνισμού της Mικράς Aσίας στην περίπτωση που θα παραχωρούνταν τα νησιά του αρχιπελάγους στην Eλλάδα. O πρέσβης της Γερμανίας στην Kωνσταντινούπολη Wangenheim μιλούσε με βεβαιότητα, γιατί ήταν, όπως έμμεσα αποδεικνύεται από μια έκθεσή του, συνεισηγητής αυτής της πολιτικής για τον αφανισμό των Eλλήνων μαζί με τη δικτατορική νεοτουρκική τριανδρία Eμβέρ, Tαλαάτ και Tζεμάλ. Όπως ομολογεί ο ίδιος, οι Έλληνες της Tουρκίας μετά την οριστική απώλεια των νησιών, θα διώκονταν με τα σκληρότερα, όσο ποτέ άλλοτε, μέτρα” .

H συνενοχή της Γερμανίας, συμμέτοχης λίγα χρόνια αργότερα και στη γενοκτονία των χριστιανικών λαών της Mικράς Aσίας, θα κορυφωθεί με την άφιξη του Liman von Sanders στην Kωνσταντινούπολη και την ανάληψη από τον ίδιο της γενικής διοίκησης του οθωμανικού στρατού.

H Γερμανία μετά το Συνέδριο του Bερολίνου αναγορεύτηκε προστάτης και εν μέρει οικονομικός συνδιαχειριστής του τεράστιου πρωτογενούς επίγειου και υπόγειου πλούτου της Oθωμανικής Aυτοκρατορίας, αμοιβή στον αυτοκράτορά της Bismarck για τις πολύτιμες υπηρεσίες που προσέφερε στο σουλτάνο, όταν κρινόταν η τύχη της Oθωμανικής Aυτοκρατορίας.

ΤΑ ΛΗΣΤΡΙΚΑ ΔΑΝΕΙΑ ΤΟΥ 1824-1825-1832.

(ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ-ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΦΩΤΙΑΔΗ: «ΟΘΩΝΑΣ, Η ΜΟΝΑΡΧΙΑ»)

Εσείς ωσάν ο ήλιος

λαμπροί! - ναι φλόγες βέβαια

βλέπω διαδημάτων

αλλά τας δυστυχίας μας

μόνο φωτίζουν.

Κ Α Λ Β Ο Σ

.......

ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ

Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ της Δημόσιας Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας Ανδρέας Ανδρεάδης το βιβλίο του «Ιστορία των Εθνικών δανείων, που έβγαλε το 1904, τ' αρχίζει μ΄αυτόν εδώ τον τρόπο:

«C' est une lamentable histoire que celle de la dette hellenique (είναι μία αξιοθρήνητος ιστορία τα χρέη της Ελλάδας)». Δια των λέξεων τούτων ήρχετο, πρό πεντήκοντα επτά ετών, ο Casimir Leconte της μελέτης του δημοσίου χρέους της Ελλάδος. Μετά την πάροδον σχεδόν εξ δεκαετηρίδων ο επιχειρών συγγραφήν επί του θέματος δύναται ν΄ αναγράψη και αυτός την αυτήν φράσιν».

Από τότε που τα 'λεγε αυτά ο Ανδρεάδης πέρασαν άλλα πενήντα οχτώ χρόνια. Κι όμως, κι εμείς τώρα το ίδιο μπορούμε να πούμε, όπως ο Leconte το 1847 κι ο Ανδρεάδης το 1904, πως μαύρη κι άραχλη στέκεται η ιστορία των εθνικών μας δανείων.

Τα δύο πρώτα μας δάνεια γίνηκαν στην Αγγλία. 

• Το ένα το 1824, αξίας 800.000 λιρών, που μας δόθηκαν στα 59% - με 59 δηλαδή λίρες έπαιρνες μετοχές για 100! – ξεκαθάρισε όλες κι όλες 348.000 λίρες. 

• Το άλλο, των 2.000.000 λιρών του 1825, ήτανε ακόμα πιο τοκογλυφικό, μας δόθηκε στα 55 ½%και ξεκαθάρισε 572.000 λίρες. Κι όμως, για τις 920.800 λίρες, που κι απ΄αυτές κάτι λιγοστές φτάσανε στον τόπο μας, γιατί οι πιότερες φαγώθηκαν από τους ναυπηγούς της Αγγλίας και της Αμερικής και το λόρδο Κόχραν, χρωστούσαμε το 1854 στους Εγγλέζους κεφαλαιούχους πάνω από.....οχτώ εκατομμύρια λίρες!

Όπως είπαμε, η συνθήκη που υπόγραψαν οι τρεις μεγάλες Δυνάμεις κι η Βαβαρία στο Λονδίνο στις 25-7 του Μάη 1832 πρόβλεπε την έκδοση, με την εγγύησή τους, ενός δάνειου 60.000.000 φράγκων σε τρεις σειρά. Άκου τώρα την ιστορία του, για να δεις πως όχι μονάχα δεν απολαύσαμε καμιά προκοπή απ΄αυτό, παρά και μας βούλιαξε οικονομικά και μπορέσαμε από τότες να ανασάνουμε.

Το δάνειο το διαπραγματεύθηκαν οι τρεις μεγάλες Δυνάμεις μ΄εκείνους τους πάμπλουτους τραπεζίτες του Παρισιού, τους Ρότσιλντ. Τ΄αγόρασαν οι Ρότσιλντ στα 94%, πήρανε και 2% μεσιτεία και μαζί με «άλλα τινά ωφελήματα», βούτηξαν 6.986.013 δραχμές, μ΄άλλα λόγια γύρω στις διακόσιες εβδομήντα εφτά χιλιάδες χρυσές λίρες.

Καλή δουλειά.

Από τα είκοσι εκατομμύρια που εγγυήθηκαν οι τρεις μεγάλες Δυνάμεις τελικά εκδόθηκαν τούτα δω τα ποσά:

Μ΄εγγύηση της Αγγλίας φράγκα 19.838.805

>> Ρωσίας >> 19.999.573

>> Γαλλίας >> 17.400.662

__________

Σύνολο φράγκα 57.239.040

Τούτο το ποσό ισοδυναμούσε με 63.924.559 δραχμές εκείνου του καιρού.

Αφαιρούμε απ' αυτές:

Ταμέρ Τσιλιγκίρ: Δεν υπάρχουν Τούρκοι στον Πόντο – Είμαστε όλοι εξισλαμισμένοι Έλληνες

Μια συγκλονιστική εκπομπή για τη Γενοκτονία των Ποντίων αλλά και τι συμβαίνει σήμερα στον Πόντο έκανε το βράδυ της Πέμπτης ο δημοσιογράφος Δημήτρης Μανιάτης στο «ONE Channel».

Πηγή: Epilekta

Καλεσμένοι του Δημήτρη Μανιάτη ο ιστορικός Κωνσταντίνος Φωτιάδης και ο Έλληνας τουρκόφωνος μουσουλμάνος Πόντιος συγγραφέας και ακτιβιστής Ταμέρ Τσιλιγκίρ.

Έχω γεννηθεί στη Λιβέρα της Τραπεζούντας.

Είμαι από μια ουσιαστικά ελληνική οικογένεια που έχει εξισλαμιστεί.

Από τα 20 μου ειδικότερα άρχισαν τον ακτιβισμό κατά των αντιδημοκρατικών εφαρμογών στην Τουρκία.

Και σε αυτή τη διαδικασία, σε διάφορες περιόδους, τέθηκα υπό κράτηση, φυλακίστηκα, αλλά από παιδί σπίτι μιλούσαμε μια άλλη γλώσσα, τα ποντιακά, ρωτούσαμε στην οικογένειά μας τι ήταν αυτό αλλά δεν μας έλεγαν, μας έλεγαν ότι είναι μια παλιά γλώσσα και μας έκρυβαν ότι είναι τα ποντιακά.

Αλλά αργότερα εγώ, για να μπορέσω να μάθω το παρελθόν μας και την ιστορία μας, άρχισα να ερευνώ.

Από δυτικές πηγές περισσότερο εκτός Τουρκίας, σκέφτηκα ότι μόνο από τέτοιες πηγές μπορώ να ενημερωθώ, μαζί με κάποιους φίλους μου το σκεφτήκαμε αυτό και διαπιστώσαμε το εξής:

Ουσιαστικά υπήρχαν και αρκετά έγγραφα μέσα στις επίσημες τουρκικές πηγές για τους Πόντιους.

Στην περιοχή μας έχει πάνω από 300 χωριά που μιλάνε Ποντιακά, μετά τη συμφωνία της ανταλλαγής το 1923 οι Έλληνες που ήταν εκεί είχαν πάει στην Ελλάδα και ουσιαστικά πίσω δεν είχε μείνει κανένας Έλληνας.

Αλλά εμείς ακόμα μιλάμε ελληνικά, μιλάμε ποντιακά. Και ήταν ξεκάθαρο ότι κάτι μας κρύβουν.

Και αποφάσισα με κάποιους φίλους μου να κάνω μια σοβαρή έρευνα για αυτό το θέμα.

Η Οθωμανική Αυτοκρατορία ήταν ένα κράτος που κρατούσε πολύ καλά αρχεία.

Το 1461 όταν μπήκαν στην Τραπεζούντα δεν υπήρχε ούτε ένας μουσουλμάνος.

Σε 80 χρόνια μέσα βλέπουμε ότι το 33% του πληθυσμού εκεί ήταν μουσουλμάνοι.

Αλλά στο μεταξύ, επειδή κατέγραφαν και όποιον έμπαινε και έβγαινε στην πόλη, βλέπουμε και ότι κανένας δεν εισερχόταν ή εξερχόταν από την πόλη.

Ο Κ. Φωτιάδης μιλά για την Γενοκτονία του Πόντου στο One Channel (Video)

Ο Κ. Φωτιάδης μιλά για την Γενοκτονία του Πόντου στο One Channel (Video)

Καλεσμένος στην εκπομπή One Talk του One Channel, βρέθηκε ο γνωστός συγγραφέας και διακεκριμένος καθηγητής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, Κωνσταντίνος Φωτιάδης, όπου και μίλησε για τα 100 χρόνια από τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, με αφορμή το ντοκιμαντέρ «Η μπάντα» που αφηγείται την απίστευτη ιστορία της φιλαρμονικής ορχήστρας της Κερασούντας, στη δημιουργία του οποίου βοήθησε καταλυτικά ως ιστορικός σύμβουλος.

Μιλώντας για το πώς ορίζεται μία γενοκτονία, ο κ. Φωτιάδης ξεκαθάρισε πως πρόκειται για μία εγκληματική ενέργεια με στόχο τον αφανισμό ενός τμήματος ή ενός ολόκληρου γένους. Ο ίδιος, όπως δήλωσε, μεγάλωσε στην Παναγιά Σουμελά και ένιωσε από νωρίς χρέος να ασχοληθεί με τους Κρυπροχριστιανούς Έλληνες του Πόντου, ενώ ξεκίνησε να συγκεντρώνει στοιχεία για τη Γενοκτονία του Πόντου από το 1976. Ο κ. Φωτιάδης μιλώντας με τον Δ. Μανιάτη, αφηγήθηκε άγνωστες ιστορίες για τους Έλληνες του Πόντου, εξηγώντας όλα όσα αποτελούν δικαίωμα και υποχρέωση στη μνήμη.

 Πηγή: In

Βιασμοί, λεηλασίες και εν ψυχρώ δολοφονίες στα χωριά του Πόντου

1916: Οι Έλληνες του Πόντου διώκονται με τον πιο φρικτό τρόπο. Χωριά λεηλατούνται και καίγονται. Άνθρωποι δολοφονούνται εν ψυχρώ και γυναίκες βιάζονται. Τα γεγονότα καταγράφουν σε έγγραφα τους οι πρέσβεις διαφόρων χωρών, ενημερώνοντας τις κυβερνήσεις τους, για τα όσα τραγικά συμβαίνουν στον Πόντο.

Ο Κωνσταντίνος Φωτιάδης αναφέρει στο βιβλίο του "Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου" ότι σ΄ολόκληρο τον Πόντο περιόδευε ο θάνατος με τις πιο φρικτές μορφές του.

Από τη Ρωσία, η ελληνική πρεσβεία της Αγίας Πετρούπολης,  πληροφορούσε το υπουργείο Εξωτερικών για την τραγική κατάσταση των κατοίκων της περιφέρειας Τραπεζούντας:

"Την 15η Απριλίου οι κάτοικοι των 16 χωριών της περιοχής Βαζελώνος, περιφέρειας Τραπεζούντας, όλοι οι Έλληνες, αφού έλαβαν διαταγή των τουρκικών στρατιωτικών αρχών να φύγουν στο εσωτερικό της Αργυρούπολης και φοβούμενοι να μην σφαγούν καθ' οδόν, όπως οι Αρμένιοι, εγκατέλειπαν τα σπίτια τους και έμπαιναν σε δάση, ελπίζοντας να σωθούν με την έγκαιρη επέμβαση του ρωσικού στρατού.

Από τις 6.000 ανθρώπους, οι 650 κατέφυγαν στην μονή Βαζελώνος, στην οποία βρίσκονταν κι άλλοι 1.500 από την Τραπεζούντα πρόσφυγες. Άλλοι 1.200 κρύφτηκαν σ' μια μεγάλη σπηλιά του χωριού Κουνάκα και οι υπόλοιποι διασκορπίστηκαν σε διάφορες σπηλιές και κρυψώνες στα δάση.

Η γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού με τον Κώστα Φωτιάδη

Ανεβάζουμε ένα ντοκιμαντέρ της ΕΤ3 του 2003 με θέμα την γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού. Έχει διάρκεια 26 λεπτά. Ομιλητής ήταν ο καθηγητής Κώστας Φωτιάδης. Μεταδόθηκε στις 19.5.2004 και ήταν παραγωγή του 2003. 

Την επιμέλεια του ντοκιμαντέρ είχε ο δημοσιογράφος Γιώργος Γεωργιάδης.

Κ. Φωτιάδης: Οι πλάκες με τους Ποντίους τελειώσανε

Κ. Φωτιάδης: Οι πλάκες με τους Ποντίους τελειώσανε

Ένα σύντομο σχόλιο έκανε στην προσωπική του σελίδα στο Facebook, ο ομότιμος καθηγητής ιστορίας, Κώστας Φωτιάδης, αναφορικά με την ανακοίνωση του δημάρχου Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη να τοποθετηθεί μια πλάκα αναφοράς για τους πρόσφυγες από τον Πόντο στην πλατεία Ελευθερίας, ανακοίνωση η οποία έγινε κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του δημοτικού συμβουλίου.

Ο ιστορικός Σαράντης Καργάκος στο άρθρο του με θέμα "Καταστροφή η Γενοκτονία" γράφει: «Δεν είμαι Μικρασιάτης ...αλλά πρέπει να το πω, όσο κι αν ενοχλώ ή γίνομαι δυσάρεστος. Χωρίς τους Πόντιους σήμερα δεν θα μιλούσαμε για γενοκτονία…Χάρη στο πείσμα, τη μαχητικότητα των Ποντίων καθιερώθηκε και όρος Γενοκτονία στον τόπο μας...

Αξίζει, λοιπόν, κάθε έπαινος γι’ αυτό προς τους Ποντίους αδελφούς μας που μας θυμίζουν διαρκώς με τον δυναμισμό τους πως: “Η Ρωμανία και αν πέρασεν ανθεί και φέρει κι άλλο»”. Η γενναιοδωρία της γενικής αποδοχής, όπως την εννοεί ο ελλαδίτης διανοούμενος δεν βλάπτει, όταν μάλιστα συμβάλλει στον κοινό εθνικό στόχο που είναι η πολιτική της ενότητας. Επειδή όμως η μνήμη στην Ελλάδα θυσιάζεται συνήθως στο βωμό των πολιτικών σκοπιμοτήτων θα πρέπει τουλάχιστον να θυμόμαστε τους πρωτοπόρους, τους αγώνες και τις ιδέες τους για το Ποντιακό ζήτημα και την μελλοντική του πορεία. Είναι η μοναδική τους αμοιβή.

«H Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου»: Οι ανοικτοί λογαριασμοί της Τουρκίας με την Ιστορία

Το βιβλίο "H Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου». Πηγή: epontos.blogspot.com

Του Νίκου Μιχαηλίδη

Καθόλη την διάρκεια του Μαΐου, έτρεχε στους χώρους της ΔΕΘ στη Θεσσαλονίκη η έκθεση αφιέρωμα στον ποντιακό Ελληνισμό του καθηγητή ιστορίας Κωνσταντίνου Φωτιάδη. Στα πλαίσια της έκθεσης πραγματοποιήθηκε και η παρουσίαση της τουρκικής έκδοσης του βιβλίου του εν λόγω ιστορικού, που αφορά στην τραγική ιστορία του ποντιακού Ελληνισμού των αρχών του 20ου αιώνα. Τίτλος του βιβλίου είναι «H Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου» και εκδότης είναι ο τουρκικός οίκος Belge. Η μετάφραση στα τουρκικά έγινε από τον Ατίλα Τουιγκάν. 

Ομιλητές στην παρουσίαση, εκτός από τον συγγραφέα, ήταν και ο εκδότης Ραγκίπ Ζαράκογλου και ο Ταμέρ Τσιλινγκίρ. Ο δεύτερος είναι ένας ακτιβιστής και συγγραφέας από την Τραπεζούντα της βορειοανατολικής Τουρκίας, ο οποίος, αφού φυλακίστηκε από το δικτατορικό καθεστώς του στρατηγού Εβρέν την δεκαετία του 1980, δραπέτευσε και ζει ως πολιτικός εξόριστος στην Ελβετία. Ο εκδότης κ. Ζαράκογλου είναι γνωστός αγωνιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη γειτονική Τουρκία.

Ο εκδοτικός του οίκος έχει καθιερωθεί στη συνείδηση των προοδευτικών Τούρκων πολιτών ως ένας φάρος ιδεών και όαση δημοκρατικού διαλόγου. Έχει δεχθεί επιθέσεις από κύκλους της τουρκικής ακροδεξιάς, αλλά συνεχίζει απτόητος να ενημερώνει την τουρκική κοινή γνώμη με εκδόσεις για ευαίσθητα θέματα. Έτσι αποφάσισε να ασχοληθεί και με το ακανθώδες ζήτημα της ιστορίας των Ελλήνων του Πόντου.

Το βιβλίο του καθηγητή κ. Φωτιάδη συμβάλει στον εμπλουτισμό της τουρκικής ιστορικής βιβλιογραφίας και συλλογικής μνήμης, αλλά και στην επαναφορά στη δημόσια συζήτηση ενός θέματος ταμπού για την Τουρκία. Πρόκειται για ένα ογκώδες έργο 640 σελίδων που στηρίζεται σε πολύ μεγάλο αριθμό πρωτογενών ιστορικών πηγών.

Μουσταφά Κεμάλ: Ο «σταχτής λύκος» και η πολιτική της εθνοκάθαρσης

Του Κωνσταντίνου Φωτιάδη*

Η εν Ανατολή κυριαρχία του Μ. Κεμάλ δεν εβασίζετο επί θεμελιωδών δικαίων· είναι κυριαρχία απολυταρχική, τυραννική και κακούργος, αποκτηθείσα διά της βίας, επωφελουμένη της αμαθείας και φόβου του λαού.

Άφιξη του Κεμάλ στην Σαμψούντα και οργάνωση του κινήματός του

Ο Μουσταφά Κεμάλ ξεκινούσε στις 16 Μαΐου 1919 για τη Σαμψούντα με την εντολή «να προστατέψει τους Ρωμιούς και τους Αρμένιους από τις τουρκικές συμμορίες». Συνοδευόμενος από 21 έμπιστα άτομα έφτασε στο λιμάνι της Σαμψούντας, στις 19 Μαΐου 1919, όπου αμέσως φρόντισε να κάνει έκδηλες τις προθέσεις του.

Μόλις ο Μουσταφά Κεμάλ απεβιβάσθη εις Αμισόν, συνεκάλεσε τους μουσουλμάνους εις έν τέμενος και εξεφώνησε σωβινιστικώτατον λόγον, προσκαλών όλους τους πιστούς να τον ακολουθήσωσιν εις τον κατά των απίστων αγώνα, άλλως επίκειται η εξόντωσις της μουσουλμανικής αυτοκρατορίας.

Παραβιάζοντας τις εντολές που είχε λάβει για τιμωρία των συμμοριών, με την άφιξή του στη Χάβζα ζήτησε να συναντήσει τον «Άιχμαν» του ποντιακού ελληνισμού, Τοπάλ Οσμάν, καταζητούμενο για τα άπειρα εγκλήματά του από τη σουλτανική κυβέρνηση και εναντίον του οποίου εκκρεμούσε ένταλμα σύλληψης.

Σύμφωνα με τον Cemal Sener, ο Τοπάλ Οσμάν είχε φέρει σε πολύ δύσκολη θέση τις ομάδες των Ρωμιών με τις σκληρές μεθόδους του. Στις επιθέσεις των ρωμαίικων ομάδων στα τουρκικά χωριά, απαντούσε με σκληρά αντίποινα. Οι κάτοικοι της περιοχής διηγούνται χαρακτηριστικά το γεγονός ότι «έβαζε να καίνε τους συμμορίτες μέσα στους λέβητες των πλοίων».

Η γενοκτονία και η Βουλή των Ελλήνων

Η ιστορία με τους αρνητές της γενοκτονίας των Ποντίων είναι παλιά. Αναδημοσιεύουμε μια παλαιότερη προσπάθεια του πολιτικού και κομματικού κατεστημένου να αποσιωπήσει την ποντιακή γενοκτονία. 

Α-Ρ.

Του Κωνσταντίνου Φωτιάδη από το Άρδην τ. 75

Η ουσιαστική αποσιώπηση της γενοκτονίας του Ποντιακού και Μικρασιατικού Ελληνισμού από το πολιτικό και κομματικό κατεστημένο της χώρας διαγράφεται ανάγλυφα και από την τύχη την οποία είχαν στα χέρια της Βουλής των Ελλήνων οι ίδιες οι εκδόσεις της Βουλής για την Γενοκτονία των Ποντίων. Ο καθηγητής Κώστας Φωτιάδης, που είχε αναλάβει  την έκδοση  αυτού του έργου, σε επιστολή του στον πρόεδρο της  Βουλής  κ. Σιούφα, την οποία αναδημοσιεύουμε στο μεγαλύτερο μέρος της, εκθέτει τις «περιπέτειες» αυτών των εκδόσεων και ταυτόχρονα αποκαλύπτει τον βαθύτατο ενδοτισμό του πολιτικού μας συστήματος.   

                                                                                                Άρδην

Θεσσαλονίκη 25.4.2008

Η άρνηση της έκδοσης των ντοκουμέντων της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου από το ελληνικό Κοινοβούλιο.

Εξοχότατε κύριε Πρόεδρε της Βουλής των Ελλήνων,
Η Ολομέλεια της Βουλής στη συνεδρίαση ΞΘ – 24 Φεβρουαρίου 1994 αναγνώρισε τη 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου από τους Νεότουρκους και τους κεμαλικούς για τα εγκλήματα που διέπραξαν της περίοδο 1916-1923 και αποφάσισε την έκδοση ενός τόμου και παραρτημάτων στα οποία θα περιλαμβάνονταν 9000 περίπου έγγραφα, που τεκμηρίωναν τα εγκλήματα γενοκτονίας.
Στις 20 Μαΐου 1996 ο τέως Πρόεδρος της Βουλής κ. Απόστολος Κακλαμάνης, με την απόφαση (αριθ. πρωτ. 2675), ανέθεσε σε μένα και τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη τη συγγραφή και επιμέλεια της έκδοσης. Τελικά την ολοκλήρωση του έργου ανέλαβα μόνος.

Μνήμη μου σε λένε Πόντο

Δημοσιεύουμε το ντοκυμαντέρ για τον Ελληνισμό του Πόντου που δημιουργήθηκε με την επιμέλεια του καθηγητή Κωνσταντίνου Φωτιάδη . Το επεισόδιο που θα δείτε περιέχει λεπτομέρειες για τον Ποντιακό Ελληνισμό στη Ρωσία .

Αναδημοσίευση από:http://eutopiaioannina.blogspot.gr/

Κορυφαίοι ιστορικοί απαντούν στη Ρεπούση

Ο ιστορικός-συγγραφέας, Σαράντος Καργάκος σε άρθρο του στη Realnews υπό τον τίτλο «Στην κυρία Ρεπούση απαντά ο Δ. Σολωμός» αναφέρει:

«Ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΜΑΣ ποιητής -αν ούτος δικαιούται να ονομάζεται ούτως- στο πολύστιχο ποίημα που έγραψε με τίτλο "Εις τον θάνατον του Λόρδου Μπάιρον" αφιερώνει 5 τετράστιχα στο χορό του Ζαλόγγου (101-105).

Είναι τα εξής:

Τὲς ἐμάζωξε εἰς τὸ μέρος
τοῦ Τσαλόγγου τὸ ἀκρινὸ
τῆς ἐλευθεριᾶς ὁ ἔρως
καὶ τὲς ἔμπνευσε χορό.

Τέτοιο πήδημα δὲν τὸ εἶδαν
οὔτε γάμοι, οὔτε χαρές,
καὶ ἄλλες μέσα τους ἐπήδαν
ἀθωότερες ζωές*.
(*Εννοεί τα παιδιά που οι γυναίκες είχαν μέσα στην κοιλιά)