ΟΣΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ. ΕΝΑ ΕΥΛΑΒΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Ι.Μ.ΟΣΙΟΥ ΔΑΥΙΔ

Tαινία αφιέρωμα εις τιμήν και μνήμην του Οσίου Ιακώβου του νέου ασκητού του με συγχωρείτε, παραγωγής των πατέρων της Ι. Μονής Οσίου Δαυίδ. Copyright 2021 Ιερά Μονή Οσίου Δαυίδ. (Για την εύκολη κατανόηση των λόγων του Αγίου Ιακώβου, ενεργοποιήστε τους Ελληνικούς υποτίτλους από τις ρυθμίσεις του βίντεο).

Η καταγραφή στο αγιολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας του Γέροντα Ιακώβου Τσαλίκη, ο οποίος εκοιμήθη πριν από 31 χρόνια, πραγματοποιήθηκε μόλις στις 27 Νοεμβρίου του 2017. Και παρόλο που ο γέροντας εκοιμήθη στις 21 Νοεμβρίου, ημέρα κατά την οποία η Εκκλησία τιμά τα Εισόδια της Θεοτόκου, αποφασίστηκε να τιμάται μια ημέρα μετά, στις 22 Νοεμβρίου.

Με την αγιοποίηση του Γέροντα Ιακώβου Τσαλίκη, αναγνωρίστηκε και επιβεβαιώθηκε η συνείδηση των πιστών και επαληθεύθηκαν οι προφητικοί λόγοι των μακαριστών Επισκόπων του περί της αγιότητός του.

Ο μακαριστός Επίσκοπος Γρηγόριος την ημέρα, που τον χειροτόνησε Ιερέα, του είπε: «Εσύ παιδί μου Ιάκωβε θα αγιάσεις. Να συνεχίσεις, με τη δύναμη του Θεού και θα σε ανακηρύξει Άγιο η Εκκλησία».

Ο διάδοχός του μακαριστός επίσκοπος Νικόλαος έλεγε: «Ο πατήρ Ιάκωβος είναι άγιος».

Και ο τελευταίος μακαριστός Επίσκοπός του Χρυσόστομος ο Α’ συχνά έλεγε: «Ο πατήρ Ιάκωβος θα μας βάλει σε μπελάδες, καλούς μπελάδες», εννοώντας τις δέουσες εκκλησιαστικές ενέργειες για την αγιοκατάταξή του. Ενώ και ο λόγος του μακαριστού αγίου Γέροντος Σωφρονίου του Έσσεξ «ότι ο π. Ιάκωβος θα τελεί, μετά την κοίμησή του, τόσα πολλά θαύματα που θα αναγκαστεί σύντομα η Εκκλησία να τον ανακηρύξει Άγιο», επαληθεύτηκε.

Ο μακαριστός Άγιος Γέροντάς μας Ιάκωβος είναι ένας από τους συγχρόνους Αγίους, «από τους μεγαλύτερους του αιώνα μας», όπως είπε ο Άγιος Πορφύριος.

Ο Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης τον είχε χαρακτηρίσει ως τον πιο ταπεινό και χαριτωμένο άνθρωπο και πολλές φορές κινούμενος από μεγάλη ταπεινοφροσύνη, έλεγε στους προσκυνητές στο Άγιον Όρος:

– Γιατί, βρε παιδιά, έρχεστε σε μένα; Εγώ έχω μαυρόασπρη τηλεόραση. Να πάτε στον Γέροντα Ιάκωβο, που τα βλέπει έγχρωμα. Αυτός έχει έγχρωμη τηλεόραση.

«Γίγαντα της Ορθοδοξίας» τον χαρακτήρισαν επίσης πολλοί θεοφόροι πατέρες του Αγίου Όρους.

Η καταγωγή και η οικογένειά του

Ο Άγιος Ιάκωβος γεννήθηκε την 5η Νοεμβρίου του 1920 μ.Χ. στα ευλογημένα και ματωμένα χώματα της αγιοτόκου Μικράς Ασίας και συγκεκριμένα στο Λιβίσι της Μάκρης, μία μικρή πόλη απ’ τις παραθαλάσσιες της Ιωνικής Γής, στο ύψος περίπου του Καστελλόριζου, από γονείς ενάρετους και ευσεβείς, τον Σταύρο Τσαλίκη και την Θεοδώρα, κόρη του Γεωργίου και της Δέσποινας Κρεμμυδά. Οι γονείς του Αγίου γέννησαν εννέα παιδιά, αλλά στη ζωή αυτή επέτρεψε ο Θεός να μείνουν μόνον τρία.

Τέσσερις μεγάλες μορφές στη Λίμνη Ευβοίας.

Κάποιο καλοκαιρινό πρωινό της δεκαετίας του 80 ένα ασθμαίνον «πόνι» ανηφορίζει στις κατάφυτες πλαγιες του Ξηρού όρους. Οδηγός ο Φίλιππος και συνοδηγός ο Κάλλιστος. Στην πίσω θέση «στραμπουληγμένος» ο Μικρός Απατεών να «ρουφάει» αχόρταγα τα όσα έλεγαν οι δυο σπουδαίες μορφές της ορθόδοξης διανόησης.

Στην είσοδο της Μονής τους περίμενε ο... παπα-πύραυλος, να τους οδηγήσει σε μια από τις αγιότερες μορφές του σύγχρονου κόσμου.

Καθώς περνάνε το κατώφλι, ο Παύλος δίνει οδηγίες στον Μικρό Απατεώνα να ηχήσουν χαρμόσυνες κωδωνοκρουσίες.. Οι κωδωνοκρουσίες καλωσορίσματος, δεν ήχησαν τελικά ποτέ, αλλά αυτό ουδόλως ενόχλησε τον Κάλλιστο που 'χε στο μυαλό του άλλες προτεραιότητες...να πάρει την ευλογία του Ιακώβου, καθώς εκείνο τον καιρό εργάζονταν με τον Φίλιππο σε μια επίπονη εργασία, τη μετάφραση της Φιλοκαλίας στα Αγγλικά.

Αφιέρωμα αξόδευτης φιλικής αγάπης στον Andreas Moratos

.. 

Και ένας... υπομνηματισμός (Andreas Moratos)

για όσους τυχόν δεν γνωρίζουν κάποια ή όλα τα εικονιζόμενα πρόσωπα: Στη μεγάλη φωτογραφία είναι ο Philip Sherrard (Φίλιππος Σέρραρντ, επί το ελληνικότερον) (1922-1995), πασίγνωστος στους θεολογικούς - φιλοσοφικούς - φιλολογικούς - ιστορικούς - λογοτεχνικούς - αισθητικούς, κ.λπ. χώρους, με σημαντικότατο μεταφραστικό έργο. (Μόνο για να ψάξει κανείς στοιχεία για την προσωπικότητα και το έργο του στο διαδίκτυο θέλει μέρες ολόκληρες...

Εντελώς ενδεικτικά:

http://nikopoulos.blogspot.com/2008/06/blog-post_04.html ). Ο Σέρραρντ, ήδη από το 1960, είχε βρει τον επίγειο παράδεισό του στα Κατούνια, μια παραθαλάσσια έκταση πνιγμένη μέχρι πρόσφατα στο πράσινο, πολύ κοντά (3 χλμ.) στη Λίμνη Ευβοίας. Στο ησυχαστήριό του αυτό (συνειδητά, δεν είχε καν ηλεκτρικό ρεύμα!) ο Σέρραρντ εγκαταστάθηκε μόνιμα από το 1977 μέχρι το τέλος της ζωής του... Στην αριστερή φωτογραφία είναι ο επί χρόνια επίσκοπος (από το 2007 μητροπολίτης) Διοκλείας Callistos Ware (Κάλλιστος Γουέαρ), για τον οποίο επίσης χρειάζονται μέρες ολόκληρες να ψάχνει κανείς στο διαδίκτυο... Εδώ δύο μόνο πράγματα να σημειώσω: Πρώτον, ότι ο π. Κάλλιστος, σύμφωνα με δική του δήλωση, προσήλθε στην Ορθοδοξία λόγω της γνωριμίας του με τον π. Αμφιλόχιο Μακρή, τεράστιο πνευματικό μέγεθος της Πάτμου, ο οποίος πρόσφατα αγιοκατατάχτηκε. 

Δεύτερον, ότι ο Γουέαρ μαζί με τον Σέρραρντ καταπιάστηκαν μ' ένα εξαιρετικά δύσκολο, τιτάνιο θα έλεγα, έργο, εκείνο της μετάφρασης της "Φιλοκαλίας" στα αγγλικά. Όποιος έχει ελάχιστα ασχοληθεί με τη "Φιλοκαλία" στο πρωτότυπο, καταλαβαίνει εύκολα γιατί χαρακτήρισα τιτάνιο αυτό το έργο... 

Μακαριστός Σιατίστης Παύλος: «Η πρώτη συγκλονιστική μου εμπειρία με τον Αγιο Ιάκωβο Τσαλίκη»

Ο Μακαριστός Μητροπολίτης Σισανίου  Παύλος μιλάει για τη γνωριμία του με τον Οσιο και όσα βίωσε κοντά του!

… «Η πρώτη συγκλονιστική μου εμπειρία με τον Αγιο Ιάκωβο ήταν την 1η Νοεμβρίου του 1973, ημέρα της εορτής του Οσίου Δαυίδ. Είχα χειροτονηθεί ήδη διάκονος και είχα εγκατασταθεί στο Μαντούδι του νομού Ευβοίας. Εκείνη την ημέρα, καθώς πήγαινα στο Μοναστήρι του Οσίου Δαυίδ, ο οδηγός του ταξί μου διηγήθηκε με δέος μια μοναδική μαρτυρία. Κάποτε πήγαινε στο μοναστήρι με μια γυναίκα που είχε τα ρούχα του άρρωστου παιδιού της. Ξαφνικά, λίγο πριν από το μοναστήρι, το αυτοκίνητο χάλασε και αναγκάστηκαν να προχωρήσουν με τα πόδια, ώσπου συνάντησαν τον πατέρα Ιάκωβο πάνω σε ένα μουλάρι, και δεν τους άφησε να τον καθυστερήσουν, διότι, όπως τους είπε, έπρεπε να πάει εν τάχει στα Δαμνιά, περίπου μία ώρα δρόμο, για να κοινωνήσει έναν ετοιμοθάνατο.  Σε λίγα λεπτά όμως, όταν έφτασαν στο μοναστήρι και μπήκαν να προσκυνήσουν, βρέθηκαν αντιμέτωποι με κάτι πραγματικά αξιοθαύμαστο. Ο γέροντας έβγαινε από το Ιερό. Δεν πίστευαν στα μάτια τους. Αμέσως τον ρώτησαν αν όντως τον συνάντησαν πριν από λίγο και αν είχε πραγματικά πάει μέχρι τα Δαμνιά.

Στην καταφατική του απάντηση εξέφρασαν την απορία τους πώς είναι δυνατόν να επέστρεψε τόσο γρήγορα, και εκείνος τους είπε:

“Αυτά, παιδιά μου, είναι του Θεού πράγματα”»αναφέρει ο σεβασμιότατος και συνεχίζει τη διήγησή του: