Του Δημήτρη Σκαρπαλέζου (*)
18 Απριλίου 2023Σε σύγκριση με τις συγκρούσεις του παρελθόντος, αυτό που χαρακτηρίζει τον πόλεμο στην Ουκρανία είναι η πλειοψηφική προσχώρηση, στην Ευρώπη, ακόμη και της ποικίλων αποχρώσεων “ριζοσπαστικής” αριστεράς στο μανιχαϊστικό αφήγημα της προπαγάνδας της αμερικανικής κυβέρνησης για το θέμα!
Στον υπόλοιπο κόσμο, η τοποθέτηση αυτή προκαλεί αισθήματα απορίας και απογοήτευσης.
Στην πρώτη γραμμή αυτής της φιλοϊμπεριαλιστικής στάσης, και με αντίκτυπο στο θέμα που υπερβαίνει κατά πολύ την επιρροή του σε άλλα θέματα, βρίσκεται το πολιτικό ρεύμα που προέκυψε από την επίσημη Τέταρτη Διεθνή. Οι θέσεις του έχουν παίξει εξαιρετικά επιζήμιο ρόλο στην παράδοξη ιδεολογική τοποθέτηση της ευρωπαϊκής αριστεράς, γιατί δίνει το άλλοθι του “αριστερού ριζοσπαστισμού” σε ένα μανιχαϊστικό όραμα που απέχει τραγελαφικά από την πραγματικότητα, και πιέζει για την αποστολή όπλων που θα εξασφαλίσουν την κλιμάκωση του πολέμου μέχρι να επιτευχθούν όλοι οι στόχοι του ΝΑΤΟ, ακόμα και αν αυτό σημαίνει κίνδυνο πυρηνικής σύγκρουσης!
Οι θέσεις αυτές προκαλούν ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη αν αναλογιστεί κανείς τις θέσεις που είχαν λάβει τα τροτσκιστικά κινήματα και ο ίδιος ο Τρότσκι στο παρελθόν. Ο Τρότσκι είχε πάντοτε τη θέση της υπεράσπισης του “γραφειοκρατικά εκφυλισμένου εργατικού κράτους”, το οποίο, όπως έλεγε, ήταν η Σοβιετική Ένωση, ενάντια στις επιθέσεις των ιμπεριαλιστικών χωρών και πάντοτε εναντιωνόταν σε όλους τους αποικιοκρατικούς και νεοαποικιοκρατικούς ελιγμούς χωρίς καμία παραχώρηση σε “ανθρωπιστικά” ή ηθικιστικά επιχειρήματα. Παρέμεινε πιστός σε αυτή τη θέση μέχρι τη δολοφονία του από τους σταλινικούς.
