Χριστιανοί και Δικτατορία

Το βιβλιοπωλείο manifesto διοργάνωσε μια συζήτηση (2014)

με θέμα: Χριστιανοί και Δικτατορία. Εισηγήθηκαν ο Μανόλης Μηλιαράκης Manolis Miliarakis Πρόεδρος του πολιτικού κινήματος της "Χριστιανικής  Δημοκρατίας"  και ο Ανδρέας Αργυρόπουλος Andreas Argyropoulos, Σχολικός Σύμβουλος Θεολόγων.

Συλλυπητήρια για τον Μανώλη

Παναγιώτης Λαφαζάνης-ΔΗ.Κ.Ε.Α:

Αποχαιρετούμε ένα μεγάλο δημοκράτη, έντιμο πατριώτη, παλαίμαχο αγωνιστή, τον Μαν.Μηλιαράκη Λαφαζάνης-ΔΗ.Κ.Ε.Α εκφράζουν την βαθύτατη θλίψη τους για την απώλεια του Μανώλη Μηλιαράκη και τα θερμά συλλυπητήριά τους στην Χριστιανική Δημοκρατία και την οικογένειά του.

https://iskra.gr/lafazanis-di-k-e-a-apochairetoume-ena-megalo-dimokrati-entimo-patrioti-palaimacho-agonisti-ton-man-miliaraki/

Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα (ΔΗ.Κ.ΚΙ)

Έφυγε από τη ζωή ο Μανώλης Μηλιαράκης, πρώην πρόεδρος της Χριστιανικής Δημοκρατίας και εκδότης της εφημερίδας Χριστιανική.
Αιωνία του η μνήμη.
Το ΔΗ.Κ.ΚΙ., αποχαιρετά με μεγάλη λύπη τον συναγωνιστή.
Αγωνίστηκε κατά της χούντας, υπέρ των εθνικών θεμάτων, για την κοινωνική δικαιοσύνη την Ελληνική παιδεία και τον πολιτισμό. Εντυπωσίαζε η νηφάλια και ανιδιοτελής σκέψη του, η καλοσύνη, η ευγένεια και το απαράμιλλο ήθος του.

Ενιαίο Παλλαϊκό Μέτωπο (Ε.ΠΑ.Μ)

Αγαπητοί φίλοι στη Χριστιανική Δημοκρατία

Πραγματοποιήθηκε στο Α’ Κοιμητήριο της Αθήνας η εξόδιος ακολουθία του επιτίμου Προέδρου, επί σειρά ετών Προέδρου, Διευθυντή της “Χριστιανικής” και ιστορικού στελέχους της ΧΔ και της “Χ” αδ. Μανώλη Μηλιαράκη, το πρωί του Σαββάτου 21 Ιανουαρίου. Χοροστάτησε στον Ιερό Ναό του Αγίων Θεοδώρων ο Σεβ. Μητροπολίτης Χίου κ. Μάρκος. Στην ακολουθία μετείχαν και ο π. Χρήστος Χριστοδούλου, παλαιό στέλεχος της Χ.Δ. και ο π. Ιγνάτιος Παπασαράντος από την ενορία του Αγ. Ανδρέα Κάτω Πατησίων Αθηνών. Πλήθος μελών και φίλων της ΧΔ από την Αθήνα και όλη την Ελλάδα παραβρέθηκαν. Εκφράζουμε τα θερμά συλλυπητήρια στην κόρη του Έρση και στους υπόλοιπους συγγενείς του.

Ο Σεβ. Μητροπολίτης Χίου κ. Μάρκος ασπαζόμενος το φέρετρο με τη σορό. Αριστερά διακρίνεται η Ερασμία (Έρση) Μηλιαράκη, στενότερος εναπομένων συγγενής του αδελφού Μανώλη, εκτός από τα αδέλφια του.

Αποχαιρέτησαν τον μεταστάντα αδελφό ο Μητροπολίτης Χίου κ. Μάρκος, ως εκπρόσωπος και του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου κ. Ιερωνύμου, ο Πρόεδρος της ΧΔ Γιάννης Ζερβός, ο Πρόεδρος της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα Υπέρ της Ελευθερίας της Κύπρου (ΣΕΥΑΕΚ) κ. Βαγγέλης Κουρής, ο κ. Γιάννης Χατζηαντωνίου εκ μέρους του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα (ΕΣΔΟΓΕ). Ο αδελφός Μανώλης μετείχε ενεργά στους δύο αυτούς οργανισμούς. Παρέστησαν και άλλοι εκπρόσωποι κομμάτων, κινήσεων και φορέων.

Ευχαριστούμε τον κ. Μάρκο, τους εκπροσώπους των φορέων και τον καθένα και την καθεμία ξεχωριστά για την παρουσία τους και την συμμετοχή τους στο πένθος μας.

Η αποχαιρετιστήρια ομιλία του Μητροπολίτη Χίου κ. Μάρκου

Η συνέχεια της ανάρτησης... ΕΔΩ

Πενθούντες για τον Μανώλη

Από το για τον Γιώργο-Νεκτάριο Παναγιωτίδη στο 'Δρόμο της αριστεράς" 

Έφυγε για να ανταμώσει τον έτερο Μανώλη

Λίγα χρόνια πριν στην άΠΕΙΡΟ χΩΡΑ. Στην παρουσίαση του βιβλίου του Κωνσταντίνου Μπλάθρα για την Επανάσταση του 1821. 

Ο Κωνσταντίνος Σταυρόπουλος ανάμεσα στους Μανώληδες. Σήμερα αποχαιρετήσμε τον Μανώλη που μας έφυγε για να ανταμώσει τον έτερο Μανώλη και άλλους πολλούς σε χώρα ζώντων. Την ευχή τους να έχουμε. Και το παράδειγμά τους.

Το Σάββατο αποχαιρετούμε τον αδ. Μανώλη

Σάββατο 21 Ιανουαρίου 10 π.μ. στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών η εξόδιος ακολουθία του αδ Μανώλη Μηλιαράκη

Το Κίνημα της Χριστιανικής Δημοκρατίας, με αφορμή την εκδημία του Επιτίμου Προέδρου του, Προέδρου του στο διάστημα 1989-2015 και ιστορικού στελέχους του Μανώλη Μηλιαράκη, εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:

Το μεσημέρι της 18ης Ιανουαρίου, αφού νοσηλεύθηκε σε Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Νοσοκομείου «Σωτηρία» από τις 14 Δεκεμβρίου 2022, έφυγε από κοντά μας ο Επίτιμος Πρόεδρος του Κινήματος Μανώλης Μηλιαράκης.

Ο Μανώλης Μηλιαράκης γεννήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 1940. Κατάγεται από την Καλλονή Ηρακλείου Κρήτης, από φτωχή αγροτική οικογένεια με ζωντανή λαϊκή πίστη. Σπούδασε Φυσικός στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Στα φοιτητικά του χρόνια, τον έδιωξαν από χριστιανικό οικοτροφείο, γιατί στις συζητήσεις με τους συμφοιτητές του μιλούσε για τα δίκαια του λαού και για το κοινωνικό μήνυμα του Ευαγγελίου. Την περίοδο αυτή συνδέθηκε με το Κίνημα της Χριστιανικής Δημοκρατίας και εντάχθηκε στη νεολαία του Ε.Χ.Ο.Ν.. Δραστηριοποιήθηκε έντονα ως στέλεχος της Χριστιανικής Δημοκρατίας και ήταν υποψήφιος βουλευτής στις προγραμματισμένες εκλογές του Μαΐου 1967, οι οποίες δεν έγιναν ποτέ λόγω του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967.

Κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών μετείχε ενεργά στην αντιδικτατορική αντίσταση, μαζί με τα υπόλοιπα στελέχη του Κινήματος. Όταν, μετά την κατάργηση της προληπτικής λογοκρισίας από τον Ιανουάριο του 1970, κυκλοφόρησε η εφημερίδα μας «Χριστιανική», μέχρι το κλείσιμό της από τη δικτατορία του Ιωαννίδη τον Δεκέμβριο του 1973, κάλυπτε το σπουδαστικό ρεπορτάζ, συντελώντας έτσι να γίνει η εφημερίδα στα χρόνια εκείνα ένα από τα σπάνια βήματα που προέβαλλε τις φοιτητικές κινητοποιήσεις, με αποκορύφωμα την εξέγερση του Πολυτεχνείου.

Μετά την πτώση του δικτατορικού καθεστώτος και την επανακυκλοφορία της εφημερίδας το 1974, απασχολήθηκε ως δημοσιογράφος και στέλεχός της, μέχρι τη συνταξιοδότησή του. Έγινε διευθυντής της μέχρι το 1985. Παρά το γεγονός ότι είχε τη δυνατότητα να διοριστεί ως εκπαιδευτικός στο Δημόσιο, επέλεξε να αφιερώσει τη ζωή του στο έργο της Χριστιανικής Δημοκρατίας και της εφημερίδας της.

+Μανώλης Μηλιαράκης

Βραχύσωμος αλλά λεβέντης. 

Δεν του το 'χες. Μικρός το δέμας αλλά, παραδόξως, το μπόι δεν του έλειπε. Κρητίκαρος με τα όλα του - όχι σαχλαμαράκιας και κουραδόμαγκας. 

Ξεκίναγε χαμηλότονα κι ανέβαζε γρήγορα στροφές. Δεν τον πάθιαζαν αυτά που λέει αλλά τον πάθιαζαν αυτοί για λογαριασμό των οποίων τα λέει. Ηρεμούσε γρήγορα. Νερό κι αλάτι. Έφτιαχνε τα γυαλιά του και γελούσε. Γελούσε όπως γελούν οι καλόκαρδοι άνθρωποι. Και με τα μάτια.

Δεν είχε εύκολη ζωή αλλά βλαστήμια ποτέ δεν ακούστηκε από το στόμα του.

Στρατιώτης στον καλό αγώνα. Ταμένος στο καλό - στο κοινό καλό. 

Σε όσους τον συναναστράφηκαν θα λείψει -λείπει ήδη- το γέλιο του κι η ευγένειά του. Στον τόπο όμως θα λείψει ο ίσκιος του.

Καλή αντάμωση αδελφέ (και μέντορα πολλών) Μανώλη Μηλιαράκη.

Παντούλας Θόδωρος 

Στη Δηµοκρατία Των Oυρανών Ο Αδελφός Μανώλης Μηλιαράκης

Είµασταν στο κλείσιµο του φύλλου και, παρά την προετοιµασία, επέµενε να µένει λευκή µια σελίδα. Αίφνης, λίγο µετά τις 2, χτύπησε το τηλέφωνο: Ο αδελφός, ο γλυκύτατος φίλος, ο πατέρας µας, για τους νεώτερους, ο πάντα γελαστός Μανώλης Μηλιαράκης έχασε τη µάχη για τη ζωή και πέταξε στους ουρανούς.

Ανάλαφρος, είµαστε βέβαιοι, λευκός και καθάριος, παιδί ακόµα παρά τα 82 του χρόνια, άνθρωπος της ειρήνης, φλογερός αγωνιστής, σύµβολο εντιµότητας και ακεραιότητας, ελεήµων έως αυταπαρνήσεως, πονεµένος σύζυγος και πατέρας, ο Μανώλης, αναπαύτηκε από κάθε έργο και πόνο. Είµαστε βέβαιοι ότι βρίσκεται κιόλας στην αγκαλιά του λατρεµένου του Χριστού και των αγίων.

Παρά το ότι νοσηλευτόταν από τον Δεκέµβριο σε σοβαρή κατάσταση, η αναγγελία του θανάτου του µας βρήκε απροετοίµαστους. Γεννηµένος στις 7 Φεβρουαρίου του 1940 έφυγε στις 18 Ιανουαρίου του 2023. Οι λεπτοµέρειες της εξοδίου ακολουθίας θα είναι γνωστές αύριο, οπότε θα δηµοσιευτεί ανακοίνωση εδώ στην ιστοσελίδα µας. Ως πρώτη ανασκόπηση της ζωής του αναδηµοσιεύουµε από το φύλλο µας 951 (5 Νοεµβρίου 2015), σχετικό κείµενο µε την ευκαιρία της ανακήρυξής του σε επίτιµο πρόεδρο της Χριστιανικής Δηµοκρατίας στο 8ο Συνέδριο. Όλοι µας, φίλοι, αδελφοί και συνεργάτες ευχόµαστε αιωνία του η µνήµη.

ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ Μ. ΜΗΛΙΑΡΑΚΗΣ (1940-2023)

Ένας αδελφός πρόεδρος στον χριστιανοκoινωνικό αγώνα

O Μανώλης Μηλιαράκης είναι ενεργός πολίτης και απλός ορθόδοξος χριστιανός, που δεν χρειάζεται δοξαστικά για να αισθάνεται σπουδαίος ούτε εξαρτά από αυτά την εκτέλεση του προσωπικού του χρέους ως ηγέτη έως χθες της Χρ. Δημοκρατίας ή ως προέδρου και μέλους πολιτικών και εθνικών Επιτροπών. Γνωρίζουμε ότι τον φέρνουμε σε δύσκολη θέση.

Εμείς όμως έχουμε ανάγκη, το ηθικό και πνευματικό χρέος, να μιλήσουμε για τον άνθρωπο, το φίλο, τον αδελφό, τον ταπεινό ηγέτη με μη συνήθη κατά κόσμον χαρακτηριστικά ενός προέδρου.

Η Ελλάδα στο ρυθμό της Πανδημίας, της Γεωπολιτικής και της Οικονομίας

Ο Πέτρος Μηλιαράκης, νομικός που δικηγορεί στα Ανώτατα Ακυρωτικά Δικαστήρια της Ελλάδας και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια του Στρασβούργου και του Λουξεμβούργου (ECHR και GC-EU), σε μια συνέντευξη που υπόσχεται αποκαλύψεις και εκπλήξεις που θα συζητηθούν. - Στην εκπομπή παρεμβαίνει ο Χρίστος Ζήνωνος, Υδρογράφος – Χαρτογράφος, Εμπειρογνώμων Καθορισμού Υπεράκτιων Συνόρων, με ενεργό εμπλοκή στην οριοθέτηση των ΑΟΖ Κύπρου, Ισραήλ και Αιγύπτου. ΟΙ ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΚΟΙ ΑΞΟΝΕΣ : - Ποια η εικόνα της Ελλάδας και ποια οικονομικά στοιχεία σε σχέση με άλλες χώρες , αναδεικνύονται ως κομβικής σημασίας - Ποιο είναι το Δημόσιο Χρέος και τι αναλογεί στο κάθε πολίτη - Για πρώτη φορά στοιχεία για την επιβάρυνση του Δημόσιου Χρέους από το 1974 έως σήμερα και τι σχέση του Χρέους με την υγειονομική κρίση στο καιρό της Πανδημίας του Covid-19 - Πανδημία και διαχείριση στο πεδίο της Δημόσιας Υγείας :Τι συμβαίνει σε πολιτικό αλλά και επιστημονικό επίπεδο - Οι μεγάλες Γεωπολιτικές ανακατατάξεις που επηρεάζουν την Ανατολική Μεσόγειο, τα Ελληνοτουρκικά και τα λεπτά σημεία Διεθνών Συμβάσεων – Συνθηκών και Δικαιοπολιτικών Θεσμών, από την ΑΟΖ και το Μεικτό Ηπειρωτικό- Αρχιπελαγικό χαρακτήρα του Ελληνικού Κράτους, ως τα θέματα με την Ελληνική Μειονότητα στη Κωνσταντινούπολη και την θρησκευτική στη Θράκη - Η Κύπρος και οι ανοιχτές προκλήσεις για την κρατική της υπόσταση - Οι Γερμανικές Οφειλές στην Ελλάδα , το νομικό και πολιτικό πλαίσιο των εξελίξεων - Οι εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις και το πολιτικό σκηνικό όπως διαμορφώνεται , μέχρι την επόμενη εκλογική αναμέτρηση

Απαράγραπτες οι ευθύνες της Γερμανίας!

Του Πέτρου Μηλιαράκη

Η διεθνής ευθύνη προβάλλεται από το Κράτος που θέλει να υπερασπιστεί δικαιώματα που του αναγνωρίζει η διεθνής έννομη τάξη

Η Ελλάδα έχει χρέος διά των πολιτειακών της Οργάνων να θέτει διαρκώς το ζήτημα των γερμανικών επανορθώσεων καθώς και του κατοχικού δανείου. Ωστόσο,στην πρόσφατη επίσκεψη στην Αθήνα της εκτελούσας χρέη καγκελαρίου κυρίας Ανγκέλα Μέρκελ (από ό,τι δυστυχώς αποδείχτηκε) σε επίπεδο ελληνικής Πολιτείας δεν τέθηκε τέτοιο ζήτημα! Αυτό αφορά παράλειψη η οποία κρίνεται ασυγχώρητη!

Και είναι ασυγχώρητη διότι πράγματι προς το βάσιμο αυτό αίτημα, το οποίο είναι απαράγραπτο ,συλλειτουργούν όλοι οι κανόνες του σύγχρονου διεθνούς και ευρωπαϊκού νομικού και πολιτικού πολιτισμου. Η παρούσα δε ανάλυση (1) μπορεί να είναι χρήσιμη στη συνολική προβληματική του τρόπου αντιμετώπισης και διεκδίκησης τόσο του κατοχικού (πολεμικού) δανείου όσο και των πολεμικών επανορθώσεων (αποζημιώσεων) από την ενωμένη (πλέον) Γερμανία. Με τούτη την προδιάθεση υπ’ όψιν τα εξής

•ΟΙ ΕΜΠΟΛΕΜΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ

Όταν η Γερμανία κήρυξε το πόλεμο κατά της Ελλάδας, η Σύμβαση της Χάγης της 18ης Οκτωβρίου 1907 αναφερόταν με βάση το άρθρο 3, τόσο στις αξιώσεις αποζημίωσης λόγω των εχθροπραξιών, όσο και στην ευθύνη «δια πάσας τας υπό των συμμετεχόντων της στρατιωτικής δυνάμεως ενεργεθείσας πράξεις».

Παραλλήλως, ειδικότερα για τις εχθροπραξίες, με βάση το άρθρο 22 της προαναφερόμενης Σύμβασης της Χάγης, καθιερωνόταν η Αρχή Δικαίου, και για τη Γερμανία που ήταν άλλωστε η επιτιθέμενη, ότι ο εμπόλεμος: «δεν έχει απεριόριστο δικαίωμα περί την εκλογή των μέσων προς βλάβην του εχθρού».

Εφιάλτης η νέα κανονικότητα…για το καλό μας;!

του Μανώλη Μηλιαράκη*

«Όλα αυτά τα μέτρα πρέπει να μας γίνουν δεύτερη φύση, γιατί δεν υπάρχει επιστροφή στην προ κορωνοϊού πραγματικότητα. Ζούμε ήδη αλλιώς».

Λόγια του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, από το πρόσφατο διάγγελμά του, την Τρίτη 28 Απριλίου. Λόγια προφητείας; Λόγια προειδοποίησης ή και απειλής;

Τίποτε από αυτά. Ο κ. Μητσοτάκης μίλησε με λόγια απλά τη γλώσσα της ωμής νέας πραγματικότητας και είπε με τον πιο ξεκάθαρο και σαφή τρόπο ότι: Τα πάρα φύση μέτρα, με τα οποία ζούμε το τελευταίο διάστημα, πρέπει να μας γίνουν δεύτερη φύση!

Να ξεχάσουμε το τι θεωρούσαμε φυσικό και το πώς ζούσαμε χθες. Από εδώ και στο εξής, τα χθεσινά φύσει αγαθά θα είναι για τη νέα πραγματικότητα πάρα φύση και η νέα παρά φύση κατάσταση θα είναι, πλέον, η φυσική μας στάση ζωής!

Τι το φυσικότερο, θεωρούσαμε,μέχρι χθες, το να πάρουν ο παππούς και η γιαγιά το εγγόνι τους και να το σφυκταγκαλιάσουν και γιατί όχι να «γευθούν και την υγρασία με την οποία θα τους …δροσίσει το αγγελάκι τους; Τώρα, και φυσικά για το καλό τους, πρέπει να ξεχάσουν τέτοιες παρά φύση ενέργειες. Η Δεύτερη φύση των γερόντων θα αισθάνεται πολύ ευτυχισμένη, αν τους επιτραπεί να δουν από μακρυά και στην καλύτερη περίπτωση στα δυο μέτρα τα παιδιά και τα εγγόνια τους. Εννοείται για το καλό τους!

Οι νέοι, οι ερωτευμένοι να βγάλουν από το μυαλό τους περιπάτους πιασμένοι χέρι-χέρι, ακρογιαλιές και πάρτυ. Όλα αυτά η Δεύτερη φύση θα τα απαγορεύει, πάντα για το καλό μας!

Αλλά η Δεύτερη φύση δεν θα έχει σχέση μόνο με τις προσωπικές μας συμπεριφορές, αλλά και με την όλη δημόσια, κοινωνική, οικονομική, παιδευτική, πολιτιστική και πολιτική μας ζωή.

Σε ατζέντα Άγκυρας

του Μανώλη Μηλιαράκη

Στο προηγούμενο, 30-5-2019, φύλλο της «Χ», υπήρχε ο ισχυρισμός ότι « Ο εχθρός του εχθρού μου δεν είναι πάντα φίλος μου». Λίγες μέρες μετά, στις 7-6-2019, η εφημερίδα «Καθημερινή», που δεν έχει καμιά σχέση με αντιαμερικανισμό, αποκάλυψε «Χάρτη της Υπηρεσίας Ενεργειακών Πόρων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, στον οποίο απεικονίζονται η υφαλοκρηπίδα που διεκδικεί στην Ανατολική Μεσόγειο η Τουρκία», χωρίς να παρουσιάζει και τις αντίστοιχες ελληνικές και κυπριακές θέσεις. Σύμφωνα μάλιστα με το δημοσίευμα της «Καθημερινής», τους χάρτες αυτούς «παρουσίασε κατά την περίοδο 2015-2017 ο Αμος Χοκστάιν, τότε αναπληρωτής βοηθός υπουργός Εξωτερικών των Η.Π.Α., στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ο κ. Χοκστάιν αποκάλυψε στην ιστοσελίδα mcclatchydc.com, ότι ο χάρτης, ο οποίος περιελάμβανε το σενάριο ενός αγωγού από το Ισραήλ στην Τουρκία παρουσιάστηκε στον κ. Ερντογάν κατά τη διάρκεια των συνομιλιών για το Κυπριακό μεταξύ 2015 και 2017 και περιλαμβανόταν στην προσπάθεια επαναπροσέγγισης Άγκυρας και Τελ Αβίβ.

 Όπως αναφέρει, τον χάρτη έχουν στην κατοχή τους οι Λιβανέζοι, οι Ισραηλινοί αλλά και οι Κύπριοι…

Ο συγκεκριμένος χάρτης ήταν ένα σχέδιο επίλυσης των μεσανατολικών διαφορών αλλά και του Κυπριακού, καθώς απεικονίζει και έναν μελλοντικό αγωγό από το κοίτασμα «Αφροδίτη» προς την Κύπρο και από εκεί, απέναντι, στην Τουρκία. Είναι σαφές, κατέληγε το δημοσίευμα της «Καθημερινής», ότι η Ουάσιγκτον έβλεπε την ενέργεια ως καταλύτη για την επίλυση του Κυπριακού, για την επαναπροσέγγιση Τουρκίας και Ισραήλ, αλλά και τη δημιουργία στην Ανατ. Μεσόγειο ενός ενεργειακού κόμβου απεξάρτησης της Ευρώπης από το ρωσικό αέριο».

Πάγια η πολιτική των Η.Π.Α.

Είναι φανερό ότι οι Η.Π.Α., προκειμένου να απεξαρτήσουν την Ευρώπη από το ρωσικό αέριο, για να είναι έτσι πάντα εξαρτημένη από αυτές και ταυτόχρονα να διασφαλίσουν τα συμφέροντα του Ισραήλ, «δώριζαν» στην Τουρκία όλα όσα, κόντρα στο Διεθνές Δίκαιο, διεκδικεί σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου, αρκεί η Άγκυρα να ομαλοποιούσε τις σχέσεις της με το Ισραήλ και να συναινούσε την επίλυση του Κυπριακού. Μη ξεχνάμε επίσης ότι και το 2004 οι Η.Π.Α. μαζί με την Αγγλία είχαν προσφέρει, σύμφωνα με δηλώσεις αξιωματούχου του ΥΠΕΞ των Η.Π.Α., το Σχέδιο Ανάν στην Τουρκία ως αντάλλαγμα των διευκολύνσεών της, για την προώθηση των γεωπολιτικών συμφερόντων της Αμερικής στο χώρο της Μέσης Ανατολής.

Μακεδονικό

Του Μανώλη Μ. Μηλιαράκη*

Σε μια περίοδο που η επιθετικότητα της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδας, της Κύπρου και του Ελληνισμού γενικότερα, γίνεται κάθε μέρα και πιο προκλητική και επικίνδυνη, η Ελληνική Κυβέρνηση, τα συστημικά κόμματα και τα επίσης συστημικά Μ.Μ.Ε. έχουν καταληφθεί από πρεμούρα, για την εντός εξαμήνου λύση του Μακεδονικού, που εκκρεμεί εδώ και ¼ του αιώνα.

Γιατί αυτή η πρεμούρα και ποιοι στην πραγματικότητα επείγονται για τη λύση του προβλήματος;

Για ποιους σε τελευταία ανάλυση τρέχει και δεν προφταίνει η Κυβέρνηση;

Γιατί η Κυβέρνηση επενδύει τώρα όλες τις δυνάμεις της στο «Μακεδονικό» και όχι στην αντιμετώπιση των ωμών απειλών της Άγκυρας, που καθημερινά αμφισβητεί έμπρακτα την εθνική μας κυριαρχία και την εδαφική μας ακεραιότητα; Ως και την Κάλυμνο ονόμασε προ ημερών «κατεχόμενο από τον ελληνικό στρατό τουρκικό νησί», ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης της Τουρκίας, και κάλεσε τον Ερντογάν να στείλει στρατό να το ελευθερώσει, όπως ο Ετσεβίτ έστειλε στρατό και «ελευθέρωσε» τη Βόρεια Κύπρο»!

Πού είναι τα διαβήματα της Κυβέρνησης προς την υποτιθέμενη Συμμαχία, το ΝΑΤΟ και την υποτιθέμενη επίσης «συμπολιτεία μας», Ε.Ε.;

Αντίθετα, το ελληνικό ΥΠΕΞ, ξημεροβραδιάζεται στην αναζήτηση «σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό κ.λπ., κ.λπ.» για τη FYROM.

Ας δούμε, λοιπόν, την πραγματικότητα, χωρίς πολλές αναλύσεις, γιατί τα πράγματα μιλούν από μόνα τους:

1. Η FYROM κατέχει κεντρική γεωπολιτική θέση στα Βαλκάνια.
2. Η σύνθεση του πληθυσμού της, Σλάβοι, στην πλειονότητα, Αλβανοί σε μεγάλο ποσοστό, Βλαχόφωνοι Έλληνες, Βούλγαροι κ.ά. δημιουργούν συνθήκες ασταθούς ισορροπίας, για το καθεστώς τους, με δεδομένο πάντοτε το όραμα των Αλβανών εθνικιστών για τη «Μεγάλη Αλβανία». Γι’ αυτό επείγεται να τεθεί υπό την ασπίδα του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε.
3. Η Ελλάδα έχει κάθε λόγο να επιδιώκει τη σταθερότητα της Χώρας αυτής. Τυχόν αποσταθεροποίησή της, μπορεί να ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου.
4. Τα γεωπολιτικά στρατηγικά συμφέροντα στα Βαλκάνια, των ΗΠΑ, της Ρωσίας, της Γερμανίας και γενικότερα της Ε.Ε., είναι προφανή.

ΤΟ ΚΟΜΠΛΕΞ ΤΟΥ ΦΕΡΜΟΥΑΡ

Του Μανώλη Μηλιαράκη

Το φερμουάρ, όπως είναι γνωστό, είναι ένας χρήσιμος και αναγκαίος υλικός μηχανισμός για να γίνουν κατάλληλα προς ένδυση ορισμένα μέρη του ρουχισμού μας. Υπάρχει όμως και το άυλο φερμουάρ, που χρησιμοποιείται για να κλείνουν το στόμα τους, σε κρίσιμες στιγμές και περιόδους για τον Άνθρωπο και την Κοινωνία, εκείνοι που λόγω της θέσης τους και κυρίως του αυτοπροσδιορισμού τους, ως διανοουμένων, φιλοσόφων και ανθρώπων του Πνεύματος, έπρεπε να έχουν στόμα ελεύθερο και ανυπότακτο και με θάρρος να παίρνουν ξεκάθαρη θέση, με την προσωπική τους στάση ζωής, απέναντι στα δρώμενα της εποχής, για να γίνονται φως και οδοδείκτες για τον λαό.

Παράδειγμα, γνωστός επιφυλλιδογράφος, την περίοδο της Απριλιανής Χούντας, σε εφημερίδα του γνωστού και εν πολλαίς αμαρτίες βιώσαντος Συγκροτήματος, της Χρήστου Λαδά και σήμερα στην ναυαρχίδα της μνημονιακής πολιτικής και της νέου τύπου κατοχής που βιώνουμε, ο Χρήστος Γιανναράς.

Σε όλη την περίοδο της δικτατορίας είχε το στόμα του επτασφράγιστο. Και αν κάνω λάθος θα του ζητήσω χίλιες φορές συγνώμη. Αλλά ο τα πάντα γνωρίζων και ελέγχων, θεολόγος, φιλόσοφος και κριτής της οικουμένης κύριος Γιανναράς, ας μας πει πότε και που, από την 21η Απριλίου 1967 μέχρι την 24 Ιουλίου 1974, έχει καταγγείλει, ως πνευματικός άνθρωπος, το προδοτικό, ξενοκίνητο και ξενόδουλο πραξικόπημα; Πού και πότε κατάγγειλε τις εξορίες, τις φυλακίσεις, τα φρικτά βασανιστήρια, χιλιάδων συμπολιτών μας; Πού και πότε εξεδήλωσε την συμπαράστασή του στα θύματα της Χούντας;

ΘΑΝΑΣΙΜΗ ΕΘΝΙΚΗ ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΑ

Του ΜΑΝΩΛΗ ΜΗΛΙΑΡΑΚΗ, ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ  

Σε 500.000 περίπου ανέρχεται ο αριθμός τω νέων μας, που έχουν μεταναστεύσει, λόγω της οικονομικής κρίσης, της Νέου τύπου Κατοχής (ΝΤΚ), που βιώνει ο λαός και η Χώρα μας, με τη γενοκτονική πολιτική των Μνημονίων να νεκρώνει και να ερημοποιεί την Πατρίδα μας.

Ο αριθμός αυτός αναμένεται ν΄ αυξηθεί, αφού όλα δείχνουν ότι το καθεστώς της ΝΤΚ “καλά κρατεί”. Οι πολιτικές δυνάμεις εξουσίας,συναγωνίζονται η μια την άλλη, για το ποια θα αναδειχθεί η πιο αρεστή και υπάκοη στις κατοχικές δυνάμεις και ταυτόχρονα δεν είναι εύκολη η συγκρότηση μιας πειστικής, έντιμης και δημοκρατικής συμμαχίας πολιτικών και κοινωνικών ομάδων, ανατροπής του κατοχικού καθεστώτος.

Στα τελευταία 50 – 60 χρόνια η Χώρα και το έθνος μας έχει αποδεκατιστεί από δύο μαζικά κύματα μετανάστευσης της νεολαίας μας.

Το πρώτο συνέβη τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια 1956 – 1970. Εκατοντάδες χιλιάδες νέοι μας, άνδρες και γυναίκες πήραν το δρόμο της ξενιτιάς και κυρίως προς τη Γερμανία.

Τα παιδιά των νικητών, στον πόλεμο εναντίον του Ναζισμού Φασισμού του Άξονα, πήγαν για ένα κομμάτι ψωμί στις φάμπρικες του χθεσινού κατακτητή. Ο υπερήφανος ελληνικός λαός υποχρεώθηκε να δουλέψει στα εργοστάσια αυτών που δήωσαν την πατρίδα του, που έστησαν το Άουσβιτς και τοΝταχάου, που εκτέλεσαν εν ψυχρώ εκατοντάδες χιλιάδες αμάχους και μωρά παιδιά.

Αυτή ήταν μια τεραστίων διαστάσεων ήττα, ηθικής τάξεως, για το λαό μας, που όμως ο “εθνάρχης” Κ. Καραμανλής θεώρησε την ημέρα που υπέγραφε τις σχετικές Συμφωνίες ως την “ευτυχηστέρα της ζωής του”!

Οι μετανάστες εκείνης της περιόδου ήταν κυρίως ανειδίκευτοι εργάτες και γεωργοκτηνοτρόφοι.

Με την “έξοδο” τους άδειασαν τα χωρά, από ζωή. Πίσω τους άφηναν τους γέροντες γονείς τους, με μωρά παιδιά πολλές φορές. Η γη δεν είχε πια χέρια για να την καλλιεργούν. Η κατεστραμμένη από τους ναζιστές Ελλάδα, έχανε το πιο δυναμικό και παραγωγικό τμήμα του πληθυσμού της, που ήταν απόλυτα αναγκαίο για την ταχύρυθμη ανοικοδόμηση της. Αντίθετα, ο χθεσινός κατακτητής βρήκε φθηνό εργατικό προσωπικό, που με τον ιδρώτα και το αίμα του οικοδόμησε “το γερμανικό οικονομικό θαύμα” !

ΑΛΩΣΗ ΚΑΙ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Του ΜΑΝ. ΜΗΛΙΑΡΑΚΗ, Προέδρου της ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Το Κίνημα της Χριστιανικής Δημοκρατίας, από την περίοδο της σύνδεσης της Χώρας μας με την τότε Ε.Ο.Κ (1961), με αρθρογραφία του ιδρυτού της, του αειμνήστου Νικ. Ψαρουδάκη και, στη συνέχεια, με αποφάσεις Συνεδρίων της διακήρυξε ότι:

Η Ε.Ο.Κ. αρχικά και η Ε.Ε. με την ΟΝΕ στη συνέχεια ιδρύθηκαν και λειτουργούν με αποκλειστικό στόχο τη στήριξη του Δυτικοευρωπαϊκού Κεφαλαίου και ιδιαίτερα, σήμερα, του γερμανικού σε βάρος των εθνικών οικονομιών και των λαών των αδύναμων οικονομικά Χωρών – Μελών τους.

Γι' αυτό και η θέση των Συνεδρίων μας ήταν και παραμένει ηχάραξη εθνικής στρατηγικής εξόδου από την Ε.Ε.

Η θέση αυτή, ενισχύεται καθημερινά από τα γεγονότα που βοούν ότι η τραπεζοκρατία των Βρυξελλών και του Δ.Ν.Τ απαιτούν την πλήρη και σε όλα τα επίπεδα κυριαρχία τους επί της Ελλάδας και του λαού της.

Δεν αρκούνται και δεν θα αρκεστούν στον έλεγχο της οικονομίας μας, αυτό τον έχουν ήδη προ πολλού. Επιδιώκουν και απαιτούν τον εξευτελισμό και την εξουθένωση μας, ως προσώπων και ως κοινωνίας πολιτών και πολιτισμού. Απαιτούν την ολοκληρωτική υποταγή μας στα κελεύσματά τους.

Θέλουν την Ελλάδα να γίνει παράδειγμα προς αποφυγή για όλους τους λαούς του ευρωπαϊκού Νότου.

Να δουν οι λαοί αυτοί τι παθαίνει η Ελλάδα, που τόλμησε να ζητήσει ανατροπή της ληστρικής πολιτικής των Μνημονίων.

Να δουν ότι δεν υπάρχει έλεος για όποιον λαό θελήσει να εκλέξει Κυβέρνηση, έστω και κατ' όνομα αριστερή.

Για το μισάνθρωπο κήρυγμα του Καλαβρυτων

Παρασκευή, 13 Μάιος 2016

AΡΘΡΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΕΝΟ ΣΤΟ ΤΡΕΧΟΝ ΦΥΛΛΟ ΤΗΣ "Χ"

Η ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΧΕΙ ΤΟ ΛΟΓΟ

Για το μισάνθρωπο κήρυγμα του Καλαβρύτων

του Μανώλη Μηλιαράκη

Ω της παραφροσύνης! Ω της αθλιότητας! Ω του αντιθέου ύφους και ήθους! Ω της υποκρισίας και του φαρισαϊσμού!

Ιεράρχης ων, να απευθύνεται «στον Εσταυρωμένο Χριστό» και να τον παρακαλεί «να σαπίσει το χέρι του Φίλη» αν υπογράψει διατάγ­ματα αθεΐας, όπως η κατάργηση των θρη­σκευτικών» και «να γίνει δηλητήριο και να τους τρυπήσει το στομάχι το κρέας που θα φά­νε απόψε οι άθεοι»!

Ποιος ο εν λόγω ιεράρχης; Μα ποιος άλλος, παρά ο Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος!

Και πότε,ο αθεόφοβος, εξέμεσε τα παρα­πάνω;

Την ώρα που ο λαός του Θεού και η φύση ο­λόκληρη θρηνεί και οδύρεται την θεόσωμον ταφή του Κυρίου μας και Θεού της Αγάπης. Την Αγία και Μεγάλη Παρασκευή, αμέσως μετά τον Επιτάφιο θρήνο, στο υποτιθέμενο κήρυγ­μα του.!

Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι ο κ. Αμβρόσιος:

-Από το ξεκίνημα του, ως μητροπολίτης, το Νοέμβριο του 1978, εξέφρασε δημοσίως τη συμπαράσταση του, όχι βέβαια προς τα θύμα­τα της Απριλιανής Χούντας, αλλά «προς τους διωκομένους εντίμους αξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων». «Έντιμοι και αδίκως διωκόμενοι», ήσαν οι πραξικοπηματίες, οι βασανιστές και οι εκτελεστές - δολοφόνοι των νεκρών του Πολυτεχνείου! Οι άλλοι, οι εξορισθέντες, φυλακισθέντες, βασανισθέντες, ακόμα και εκτελεσθέντες, δεν άξιζαν της παραμικρής αναφοράς, γιατί αυτοί ήσαν ή κομμουνιστές ή κρυπτοκομμουνιστές ή συνοδοι­πόροι και κατά συνέπεια καλά έπαθαν και λί­γα έπαθαν!

SUI GENERIS ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ...

του ΠΕΤΡΟΥ Ι. ΜΗΛΙΑΡΑΚΗ*

Όταν γράφονται αυτές οι γραμμές το τοπίο είναι απολύτως θολό για την πορεία της θρυλούμενης πλέον «αξιολόγησης». Άξιο παρατήρησης είναι δε ότι η Ελλάδα στην παρούσα φάση απειλήθηκε ακόμη και με «πιστωτικό γεγονός», όπως προκύπτει από τις «εσωτερικές συνομιλίες» των ad hoc αξιωματούχων του ΔΝΤ.

Ωστόσο, η πρόκληση ενός «πιστωτικού γεγονότος» κατά τα κρατούντα συναρτάται ευθέως και ευρίσκεται σε αιτιώδη σχέση με την ενεργοποίηση των Credit Default Swaps (CDS), πράγμα που «τυπικά» δεν θα ισχύει (εφόσον υπάρξει) για την υπό κρίση περίπτωση. Το «πιστωτικό γεγονός» προϋποθέτει ότι το κράτος οφειλέτης ευρίσκεται σε πλήρη αδυναμία να εξοφλήσει το κουπόνι ή να καταβάλει στην αξία του στη λήξη του το ομόλογο που κυκλοφόρησε στην αγορά και εξ αιτίας της αδυναμίας αυτής ενεργοποιούνται τα CDS. «Πιστωτικό γεγονός» χωρίς ενεργοποίηση των CDS θα είναι καινοφανές! Ως εκ τούτου «πιστωτικό γεγονός» (κατά τα κρατούντα) δεν αφορά την αδυναμία του κράτους να αποπληρώσει συνομολογημένο δάνειο προς άλλο κράτος. Αυτό διευκρινίζεται ενταύθα για την ορθή χρήση της ορολογίας. Στην περίπτωση όπου κράτος-μέλος προβαίνει σε διοικητική διαπιστωτική πράξη με την οποία ανακοινώνει στάση πληρωμών έναντι κράτους ή κρατών ή καταγγελία του δανείου δεν θεωρείται «πιστωτικό γεγονός», εφόσον δεν ενεργοποιούνται οι σχετικές ρήτρες. Για το ενδεχόμενο «στάσης πληρωμών» ή άλλως για το ενδεχόμενο «καταγγελίας δανειακής σύμβασης» με μονομερή ενέργεια κράτους, χρήσιμα είναι τα εξής:

ΤΟ ΚΥΡΙΑΡΧΟ ΚΡΑΤΟΣ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΕΙ

Ένα κράτος μπορεί να καταγγείλει το όποιο υφιστάμενο χρέος ή άλλως δηλώνει ότι ευρίσκεται σε αδυναμία αποπληρωμής υποχρεώσεων. Η καταγγελία αυτή ή η δήλωση της αδυναμίας αυτής δεν συνεπάγεται κατάλυση της κυριαρχίας του (εσωτερικής και εξωτερικής) ούτε ότι το κράτος αυτό διαγράφεται από το χάρτη, ούτε ότι ο λαός του έχει τις συνέπειες ενός δολίως πτωχεύσαντος επιχειρηματία, ή άλλως ενός έντιμου μεν αλλά ατυχούς επιχειρηματία του οποίου οι οικονομικές δραστηριότητες και οι επιλογές απέτυχαν καθ’ ολοκληρία.

ΚΑΙ Η ΘΗΡΙΩΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ

Του ΠΕΤΡΟΥ Ι. ΜΗΛΙΑΡΑΚΗ*

Προσφάτως την κοινή γνώμη, την πανεπιστημιακή κοινότητα αλλά και τα εσωτερικά Δικαστήρια απασχόλησε η υπόθεση του Γερμανού ΚαθηγητήΧάιντς Ρίχτερ, ο οποίος παραπέμφθηκε σε δίκη με βάση τις διατάξεις του νέου αντιρατσιστικού νόμου και ειδικότερα του άρθρου 2 του Ν.4285/2014. Το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Ρεθύμνου αθώωσε «κατ’ ουσίαν» το Γερμανό Ιστορικό, καθώς έκρινε αντισυνταγματική τη διάταξη παραπομπής του σε ποινική δίκη.

Ο Χάιντς Ρίχτερ σπούδασε ιστορία, πολιτειολογία και αγγλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης, ενώ έζησε πολλά χρόνια στην Ελλάδα. Διδάσκει δε σύγχρονη ελληνική και κυπριακή ιστορία στο Πανεπιστήμιο του Μανχάιμ.

Ήδη από καιρό υπήρξε (κυρίως στην Κρήτη), έντονη εναντίωση από τοπικούς παράγοντες και την τοπική κοινωνία, στην ανακήρυξη του Χάιντς Ρίχτερ ως επίτιμου Διδάκτορα του Πανεπιστημίου Κρήτης. Αιτία ήταν το βιβλίο του «Η κατάκτηση της Κρήτης», όπου υπάρχουν αναφορές σύμφωνα με τις οποίες ο συγγραφέας φέρεται να αμφισβητεί τα εγκλήματα πολέμου των ναζιστών στην Κρήτη, ενώ αντιθέτως εμφανίζει τους κρητικούς ως θύτες αντί για θύματα!...

Η ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

Η ΝΟΜΙΚΗ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ

Του ΠΕΤΡΟΥ Ι. ΜΗΛΙΑΡΑΚΗ*

Ένα από τα σοβαρά καθήκοντα που αναλαμβάνει ο νέος κομματικός σχηματισμός του πραγματικού και κατ’ ουσίαν μετώπου κατά του νεοφιλελευθερισμού, των μνημονίων και της λιτότητας (αναφέρομαι στη Λαϊκή Ενότητα), είναι η διαδικασία διαγραφής του καταχρηστικού, παράνομου και επονείδιστου χρέους.

Με το παρόν κείμενο επιχειρείται να τεθεί το «νομικό ζήτημα», όπως αυτό προσδιορίζεται από υπερκείμενους μάλιστα κανόνες δικαίου της διεθνούς και ευρωπαϊκής έννομης τάξης. Κατά τη γνώμη δε του γράφοντος κρίσιμα και χρήσιμα είναι τα εξής:

-- ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ

Η Ευρωπαϊκή Ένωση με τη Συνθήκη της Λισσαβόνας απέκτησε για πρώτη φορά νομική προσωπικότητα (1) και έχει καταστεί υποκείμενο του Διεθνούς Δικαίου. Στηρίζεται δε σε δύο ισοδύναμες νομικά Συνθήκες: α) στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ) και β) στη Συνθήκη για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ).

Ως εκ τούτου την Ευρωπαϊκή Ένωση, ως αυτοτελή νομική προσωπικότητα, τη δεσμεύουν οι κανόνες του Διεθνούς Δικαίου. Προς την κατεύθυνση δε αυτή νομολογεί και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο του Λουξεμβούργου (2). Επίσης κοινός τόπος στην επιστήμη και στη νομολογία είναι η Θεμελιώδης Αρχή των συνταγματικών παραδόσεων των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πέραν δηλαδή της νομικής προσωπικότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης αυτοτελώς και τα κράτη-μέλη αυτής δεσμεύονται να σέβονται τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου (3).

Ασφαλώς δε επουδενί νοείται ένταξη κράτους-μέλους στην Ευρωπαϊκή Ένωση του οποίου ο νομικός και πολιτικός πολιτισμός δεν βασίζεται στο σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και στα ανθρώπινα δικαιώματα (4).