Προσεγγίσεις στη νεοελληνική ιδιοτυπία

Του Σπύρου Γεωργίου [Άρδην τ. 114]

Ὁ βίος ἑνός λαοῦ, ὁ οἰκονομικός, ὁ πολιτικός καί ὁ πνευματικός, προσδιορίζεται ἀπό τήν ἐσωτερική δυναμική τοῦ λαοῦ αὐτοῦ – ἀπό τό βάθος ἐμβιώσεως καί ἀπό τό βάθος ἐννοήσεως. Ἡ ἔλλειψη βάθους ἐμβιώσεως καί ἡ ἔλλειψη βάθους ἐννοήσεως συναρτῶνται μεταξύ τους. Δέν μπορεῖ ἡ σκέψη νά εἶναι βαθειά, ὅταν ὁ σκεπτόμενος ζεῖ στήν ἐπιφάνεια, δηλαδή ἀπερίσκεπτα.

Χρήστος Μαλεβίτσης

Νεοελληνική πνευματική δυσπραγία, ΕΥΘΥΝΗ 120,

Η οποιαδήποτε δοκιμή διερεύνησης ενός τόσο σύνθετου θέματος –όπως είναι αυτό για τη νεοελληνική ιδιοτυπία–δεν μπορεί παρά να εκτυλίσσεται στις ράγες της περιγραφής και της αξιολόγησης, με «κριτική διάθεση», επειδή ίσως μόνο έτσι μπορεί να γίνει αντιληπτή η σύστασή της που πολλοί την ταυτίζουν με μια «στρεβλή των πραγμάτων κατάσταση». Σε τούτο λοιπόν το πλαίσιο οι εναρκτήριες επισημάνσεις οι οποίες τίθενται είναι, ορισμένως, οι εξής: «(Η ιδιοτυπία μας) μαρτυρεῖ, καταρχήν, ἔλλειψη προσώπων, δηλαδή ἔλλειψη αὐτόνομης ἐσωτερικῆς ζωῆς, ἡ ὁποία ἐκπτυσσόμενη δημιουργεῖ κι ἐπιτελεῖ τό ἔργο της. Μαρτυρεῖ (όμως κι έντονη) ροπή πρός τό συναισθηματικό (στις «ποικίλες εκφάνσεις της ζωής»), πρός τό ἀράθυμο καί ὄχι πρός τήν ψυχραιμία· (και καθώς όλα τούτα) εἶναι χαρακτηριστικά νοτίου λαοῦ ἰνδοευρωπαϊκοῦ τά κρατικά σχήματα –ὅπως (αυτά) μεταφυτεύθηκαν ἀπό τή Βαυαρία καί ἀπό τή Γαλλία– ἀποδείχτηκαν (σε ό,τι μας αφορᾶ) ἄγονα γιά τή δημιουργία μίας αὐθεντικής Πολιτείας»¹.

Αλλά, με γνώμονα τούτες τις πρώτες επισημάνσεις είναι, μάλλον, αναγκαίο να αναφερθούν και κάποιες εξηγητικές (του θέματος) προσεγγίσεις – με τη διευκρίνιση βεβαίως ότι η εν λόγω αναφορά δεν μπορεί παρά να εκληφθεί ως μια δοκιμή διαλεύκανσηςενός περίπλοκου ζητήματος, το οποίο εξακολουθεί να (μας) κατατρύχει με (και μέσα από) τις πολυειδείς απολήξεις του.

***

Η μνεία ορισμένων γενικών παρατηρήσεων που διατύπωσαν –για τα καθ’ ημάς–διάφοροι ξένοι μελετητές (τις οποίες παραθέτει ο Απ. Ε. Βακαλόπουλος) συνιστά, τρόπον τινά, την πρώτη προσέγγιση:

Από το πλήθος των ξένων που κατέβηκαν στην Ελλάδα και έμειναν για αρκετό διάστημα, ώστε να γνωρίσουν κάπως τον λαό (μας), ξεχωρίζω τον Ιταλό περιηγητή Xavier Scrofani, θετικό παρατηρητή, που υπογραμμίζει ορισμένα κοινά σημεία, τη ματαιοδοξία, την ευστροφία, την κακοπιστία και την εκδικητικότητα, καθώς και τον περισσότερο αναλυτικό σύγχρονό του Γάλλο κλασσικό φιλόλογο J. B. d’ Anse de Villoison, που επισημαίνει την τάση για αδέσμευτη ελευθερία, την επιθυμία της αλλαγής, το «νεωτερίζειν», την εχθρότητα προς τους ομότεχνούς των, αλλά και προς τους συμπατριώτες τους.

Το ελληνοτουρκικό ναρκοπέδιο και ο... ναρκαλιευτής καθηγητής Τσούκαλης

Γεωργίου Βαγγέλης

6 Φεβρουαρίου 2021

4686

Την ημέρα που έκατσαν στο τραπέζι Έλληνες και Τούρκοι διπλωμάτες, ο ακαδημαϊκός και πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ Λουκάς Τσούκαλης ένιωσε την ανάγκη να ισχυριστεί ότι ο δρόμος των διερευνητικών είναι στρωμένος με "νάρκες". "Νάρκες", τις οποίες –όπως καταλαβαίνω από το άρθρο του– έχουν τοποθετήσει κάποιοι κύκλοι στην Αθήνα, όπως "ακραίοι", στελέχη του υπουργείου Εξωτερικών κτλ. Ας εξετάσουμε κριτικά τι μας λέει:

«Τις διερευνητικές τις ενθαρρύνουν οι τρίτοι, αλλά δεν είναι όμως διόλου σίγουρο ότι τις θέλουν οι ενδιαφερόμενοι».

Έχει δίκιο σε αυτό. Πάντα τις ήθελαν οι τρίτοι, όπως Γερμανοί, Αμερικανοί κτλ. Αυτό όμως δεν καθιστά από μόνο της τη διαδικασία a priori επωφελή. Και στην γιουγκοσλαβική κρίση τους Δυτικούς δεν τους "ένοιαζαν οι λέξεις, αλλά οι υπογραφές” και είδαμε την εξέλιξη.

«Η τουρκική πολιτική θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από τις εσωτερικές συμμαχίες κυρίως από έναν ενδεχόμενο απεγκλωβισμό του Ερντογάν από την Ακροδεξιά και μέρος του στρατιωτικού κατεστημένου».

Η συμμαχία Ερντογάν-Μπαχτσελί καλά κρατεί και δεν εξαρτάται από αυτή η στάση της Άγκυρας στις διερευνητικές. Ο Ερντογάν έχει προ πολλού ελέγξει το τουρκικό στρατιωτικό κατεστημένο. Οπότε είναι λάθος να "ξεπλένεται" ο Ερντογάν, με το πρόσχημα ότι φταίνε τα "βαρίδια" (Ακροδεξιά, στρατός) για την πολιτική έναντι της Ελλάδος.

«Υπάρχουν εδώ κάποιοι που λένε ότι δεν έχουμε να συζητήσουμε τίποτα με τους Τούρκους και ότι σύμφωνα με τους ακραίους ακόμα και η προσφυγή στη Χάγη για υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ είναι καταστροφική».

Αλήθεια, κάνεις διερευνητικές όταν υπάρχει ακόμα το τουρκολιβυκό μνημόνιο; Κάνεις διερευνητικές όταν το Oruc Reis σου παραβίαζε για μήνες την ΑΟΖ; Διερευνητικές κάνεις όταν δεν γνωρίζεις επακριβώς τις θέσεις του άλλου ή για να προσπαθήσεις να γεφυρώσεις το υφιστάμενο χάσμα. Οι εκατέρωθεν θέσεις, όμως, είναι ξεκάθαρες. Είναι σα να κουβεντιάζεις αστρονομία με κάποιον που πάντα υποστηρίζει ότι η γη είναι επίπεδη. Ας το παρακάμψουμε όμως. Όταν η Τουρκία αυθαιρέτως λέει ότι τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα και η Ελλάδα, με βάση το διεθνές δίκαιο, λέει ότι έχουν πλήρη επήρεια, γεφυρώνεται το χάσμα; Προσέξτε, η Τουρκία δεν υποστηρίζει ότι τα νησιά δικαιούνται λιγότερη ΑΟΖ, οπότε να διερευνήσεις τη δυνατότητα ενός συμβιβασμού.

Ένας δυσάρεστος αντίλογος στον άλλοτε καθηγητή μου κ. Ηρακλείδη

Γεωργίου Βαγγέλης

Διαβάζοντας τη συνέντευξη του καθηγητή Αλέξη Ηρακλείδη στο ThePressProject θυμήθηκα κάποιους, πριν πολλά χρόνια, που με προειδοποιούσαν, λίγο πριν δώσω συνέντευξη για να εισαχθώ σε μεταπτυχιακό πρόγραμμα στη Σχολή Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών στο Πάντειο: «Μην αναφέρεις στην επιτροπή ότι έχεις διαβάσει βιβλία του Ηρακλείδη». Κοντολογίς, τον αντιπαθούσαν.

Το είχα θεωρήσει απαράδεκτο και γελοίο, όπως και τώρα άλλωστε. Υπήρξα φοιτητής του Ηρακλείδη –και καλός μάλιστα– και ήταν φυσικό να διάβαζα βιβλία του. Ο ακαδημαϊκός πόλεμος, στον οποίο έχει συμμετάσχει και ο εν λόγω καθηγητής, όμως, δεν μπορεί να αποτελέσει άλλοθι για τα πραγματολογικά λάθη και τις διανοητικές αντιφάσεις-ακροβασίες που σφραγίζουν την πρόσφατη συνέντευξή του.

Οι δημοσιογράφοι του ThePressProject, κάνανε περισσότερο μια συζήτηση μαζί του, παρά μια συνέντευξη με επαγγελματικούς όρους. Δηλαδή, ήταν μια χαλαρή κουβέντα που εκ των προτέρων και κατά τη διάρκειά της κυριαρχεί η ταύτιση του δημοσιογράφου με τον συνεντευξιαζόμενο. Ο κ. Ηρακλείδης μίλησε πολύ ανοιχτά. Πιστεύει ότι η Ελλάδα έχει άδικο και η Τουρκία δίκιο. Επέλεξα λοιπόν να σχολιάσω ενδεικτικά εννέα θέσεις του.

1. «Η Τουρκία δεν είναι επιθετική. Και κακώς εμείς ξοδεύουμε και παίρνουμε τόσα οπλικά συστήματα, τα οποία έχουν ρίξει έξω και την ελληνική οικονομία. Η Τουρκία δεν είναι επιθετική. Επαναλαμβάνω, δεν είναι».

Δεν θα πάμε στο γενοκτονικό παρελθόν της Τουρκίας. Θα μείνουμε στην εποχή μας, αναφέροντας

• την επί 46 χρόνια κατοχή της βόρειας Κύπρου
• τις συστηματικές πτήσεις τουρκικών μαχητικών όχι μόνο εντός του ελληνικού εναερίου χώρου αλλά και πάνω από ελληνικά νησιά
• τον χαρακτηρισμό ελληνικών νησιών (και κατοικημένων) σαν "τουρκικά νησιά υπό ελληνική κατοχή", σε πλήρη αντίθεση με τη συνθήκη της Λωζάννης
• τον παντελώς αυθαίρετο ισχυρισμό ότι τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ
• τις πειρατικές έρευνες και γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ
• την εισβολή και κατοχή περιοχών σε Συρία και Ιράκ
• τη στρατιωτική επέμβαση (υπέρ της αναγνωρισμένης κυβέρνησης και εναντίον του αναγνωρισμένου Κοινοβουλίου) στον εμφύλιο στη Λιβύη και την αποδεδειγμένη στενή συνεργασία με ISIS-Τζιχαντιστές

Οι ανυπότακτοι στην Ελλάδα του 2020 – Η στατιστική της ντροπής

Γεωργίου Βαγγέλης

Δυστυχώς τα δεδομένα για τον Ελληνικό Στρατό δεν είναι καλά ενόψει της εκδηλούμενης τουρκικής επιθετικότητας. Τη στιγμή που η Τουρκία στέλνει στόλο στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, χιλιάδες Έλληνες αποφεύγουν να εφαρμόσουν το άρθρο 4 του Συντάγματος: «Κάθε Έλληνας που μπορεί να φέρει όπλα είναι υποχρεωμένος να συντελεί στην άμυνα της πατρίδας».

Σκανδαλώδεις νόμοι, ελαστική στρατιωτική δικαιοσύνη, μαγειρέματα ιατρικών γνωματεύσεων και κακή οργάνωση του κρατικού μηχανισμού έχουν εκτοξεύσει τον αριθμό ανυπότακτων να ισοδυναμεί με το 1/3 του μεγέθους του Ελληνικού Στρατού. Αν προστεθούν οι κλάσεις 1996 έως 2021, ο αριθμός των ανυπότακτων ξεπερνά τους 30.000 σύμφωνα με στοιχεία της Στρατολογίας όπως παρουσιάστηκαν σε συνέδριο στο Πάντειο Πανεπιστήμιο τον Νοέμβριο του 2019. Δηλαδή, τρεις ολόκληρες μεραρχίες!

Ενώ το 2000, στα κατάστιχα της Στρατολογίας υπήρχαν 12.686 ανυπότακτοι, δύο δεκαετίες μετά σχεδόν τριπλασιάστηκαν. Την ίδια στιγμή, οι στατιστικές δείχνουν ότι το 2020 εξελίσσεται σε έτος-ρεκόρ 12ετίας παραβιάσεων από θάλασσα και αέρα, όπως δείξαμε σε ρεπορτάζ. Υποτίθεται ότι η ελληνική νομοθεσία είναι αυστηρή, καθώς ορίζει ρητά πως όσοι καταδικάζονται αμετάκλητα για ανυποταξία ή λιποταξία δεν μπορούν ούτε καν να εκλέγουν ή να εκλέγονται σε εκλογές. Ωστόσο, στην πράξη τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά, πρωτίστως χάρη σε ευεργετικά νομοθετικά μαγειρέματα.

Ήδη, πριν το 2000, οι ελληνικές κυβερνήσεις στόλιζαν τον στρατολογική νομοθεσία με σκανδαλώδεις διατάξεις εντείνοντας το φαινόμενο και προσβάλλοντας την ισονομία. Το 2005, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Σπήλιος Σπηλιωτόπουλος (ΝΔ) έφερε νόμο που επέτρεπε στους ανυπότακτους –μιλάμε για "γνήσιο ιδιαίτερο έγκλημα"- να επιστρέφουν ανενόχλητοι στην Ελλάδα για ένα διάστημα δίχως να τους ακουμπήσει ο νόμος. Δηλαδή, θα μπορούσε κανείς να επιστρέψει να ψηφίσει ή ακόμα να κάνει διακοπές απολαμβάνοντας πάγωμα της ποινικής του δίωξης.

Με αυτόν τον τρόπο, ένας Έλληνας του εξωτερικού διατηρεί κανονικά δικαιώματα στην Ελλάδα αποφεύγοντας όμως να την υπηρετήσει όταν έρχεται η ώρα. Οι ανυπότακτοι εξωτερικού μπορούν να έρθουν ένα μήνα τον χρόνο στην Ελλάδα δίχως να τους συλλάβουν και αυτό τους διαφοροποιεί συγκριτικά με τους ανυπότακτους εσωτερικού.

Γιατί στην Άγκυρα αγαπούν τον καθηγητή Ιωακειμίδη

Του Βαγγέλη Γεωργίου από το slpress.gr 

Προ καιρού, η εφημερίδα "Τα Νέα" δημοσίευσε σειρά άρθρων του πρώην συμβούλου του υπουργείου Εξωτερικών και πρώην συμβούλου του κ. Σημίτη καθηγητή Παναγιώτη Ιωακειμίδη αναφορικά με τα λάθη της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Ο ομότιμος καθηγητής κατηγόρησε την "ακραία  μαξιμαλιστική" Λευκωσία που δεν λύθηκε μέχρι σήμερα το Κυπριακό, άσκησε αρνητική κριτική σε συμμαχίες με το Ισραήλ που "απομονώνουν" την Τουρκία, ενώ έριξε το φταίξιμο στην Ελλάδα που ναυάγησαν οι συνομιλίες με τους Τούρκους το 2017. Σε συνέντευξή του στη συνέχεια τάχθηκε κατά του EastMed με το επιχείρημα ότι ενδέχεται να βλάψει το περιβάλλον και να εξαγριώσει την Τουρκία.

Για να δούμε, λοιπόν, τι λύσεις δίνει ο καθηγητής και σύμβουλος της κ. Γεννηματά και ένας από όσους συνυπέγραψαν το κείμενο που ζητούσε την αποφυλάκιση του κατηγορουμένου για διαφθορά πρώην υπουργού Γιάννου Παπαντωνίου. Ο καθηγητής έχει πει ποια είναι η λύση με την Τουρκία: Να την κλειδώσουμε σε διαδικασίες υλοποίησης και σεβασμού του διεθνούς δικαίου και συνεργατικές διαδικασίες. «Αυτό μάλιστα μπορεί να το κάνει η Ελλάδα μόνη της με συγκεκριμένα βήματα».

Ο καθηγητής διάβασε τη συνέντευξη του Τσαβούσογλου ότι οι Τούρκοι ίσως δεχτούν τη Χάγη κατόπιν διαπραγματεύσεων. Έτσι, πείστηκε ότι οι Τούρκοι υπό προϋποθέσεις θα πάνε στο Δικαστήριο, αλλά θα πρέπει η Ελλάδα όπως λέει ο ίδιος «να εμφανισθεί με μια ολοκληρωμένη σοβαρή προσέγγιση». Τι ακριβώς εννοεί δεν μας το λέει.

Ο κ. Ιωακειμίδης ομολογεί ότι η Τουρκία διεκδικεί περισσότερα από την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας, αλλά δυσκολεύεται να απαντήσει στο εάν στη Χάγη θα πάμε μόνο για την υφαλοκρηπίδα ή και για όσα διεκδικεί η Τουρκία, δηλαδή ελληνικές νησίδες. Αφού δολιχοδρομεί, καταλήγει ότι η Χάγη «είναι μονόδρομος!». Πιστεύει ότι η «Ελλάδα δεν θα διακινδυνεύσει κάτι ουσιαστικό στο μέτρο που το διεθνές δίκαιο είναι με το μέρος μας».

Η προσέγγιση there is no alternative του καθηγητή ουσιαστικά εγκλωβίζει την Ελλάδα σε μια διαδικασία διαπραγμάτευσης με την επεκτατική Τουρκία για αποκλειστικά ελληνικά εδάφη και κυριαρχικά δικαιώματα. Αντί, λοιπόν, να πει τα πράγματα με το όνομά τους, γράφει: «Ένα σημαντικό λάθος του παρελθόντος ήταν όταν δεν επιλύσαμε συγκεκριμένα προβλήματα διότι δεν είχαμε αντιληφθεί πως ο χρόνος δεν λειτουργεί υπέρ μας. Η Τουρκία έχει ισχυρότερη θέση και προσθέτει θέματα, τα οποία κατά κανόνα είναι εις βάρος μας».

Λάθος η απομόνωση της Τουρκίας

Η λογική του έμπειρου εμπειρογνώμονα είναι πως έπρεπε να είχαμε παραχωρήσει τα παράνομα που ζητούσε για να μην μας ζητάει περισσότερα. Όσο δεν πληρώνεις τα λύτρα τόσο αυξάνεται το ποσό! Προσθέτει πως η Ελλάδα «είτε έχει είτε δεν έχει ισχύ» πρέπει να επιλέξει ως τρόπο επίλυσης της ελληνοτουρκικής διένεξης την ΕΕ. «Να διερευνήσουμε όλες τις δυνατότητες --έχει πει-- να επανασυνδέσουμε την Τουρκία με το ευρωπαϊκό πλαίσιο, όχι να την απομονώσουμε. Η απομόνωση είναι ζημιογόνος».

Γιατί δεν διαφωνούν ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ

Γεωργίου Βαγγέλης

Φαίνεται πως πολλοί δημοσιογράφοι δεν άκουσαν σήμερα τον κυβερνητικό αντιπρόσωπο τι είπε. Ο κ. Πέτσας έθεσε επίσημα το ενδεχόμενο μελλοντικής συνεκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου του Αιγαίου και από κει πέρα σιωπή. Αντί να ακολουθήσουν έκτακτα, μπαράζ ερωτήσεων και αρθρογραφία η είδηση πέρασε έτσι. Ο κ. Πέτσας ουσιαστικά υιοθέτησε τα ίδια που έχει ξεστομίσει στο παρελθόν -για τα οποία δέχτηκε κριτική- ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς. Πριν λίγες μέρες λοιπόν, το Vooliwatch δημοσίευσε μια εντυπωσιακή έρευνα που αποτυπώνει ακριβώς αυτό: Πως δηλαδή τα κόμματα συμφωνούν μετά το 2015.

«Πίσω από τους ομηρικούς καβγάδες στη Βουλή, τις κόντρες στα τηλεοπτικά παράθυρα, τους ενίοτε ακραίους χαρακτηρισμούς, ο πήχης της πολιτικής συναίνεσης βρίσκεται πάρα πολύ ψηλά» σύμφωνα με την έρευνα. Στο 60% σχεδόν των ψηφοφοριών, τα δύο μεγαλύτερα κόμματα ταυτίστηκαν πλήρως. Τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησης ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ υπερψήφισε νομοσχέδια της κυβέρνησης σε ποσοστό 46,66%! Γιατί όμως το κόμμα του Πολάκη φαίνεται να ταυτίζεται τόσο πολύ με εκείνο του Γεωργιάδη; Η εξήγηση είναι "μεταλλαγμένα" βρετανική.

Όταν οι πλούσιοι αστοί έστησαν το πρώτο -ίσως- μοντέλο κοινοβουλευτικά ελεγχόμενης διακυβέρνησης στην Αγγλία του 18^ου αιώνα, αυτό που αναζητούσαν ήταν η "κοινή λογική". Δηλαδή τι θα ήταν ωφέλιμο για όλο το έθνος. Αν και ακούγεται όμορφο ωστόσο, στην πραγματικότητα δεν είναι. Την εποχή εκείνη, το δικαίωμα για να αξιολογήσει κάποιος ποιος είναι το καλό του έθνους το είχαν οι μορφωμένοι και οι έχοντες περιουσία. Συνεπώς, οι βουλευτές δεν προέρχονταν από διαφορετικές τάξεις και συμφέροντα, αλλά μόνο από τις άρχουσες. Ο πλούσιος έμπορας καθόταν άνετα δίπλα στον πλούσιο γελαδάρη, εκείνος έκανε chat με τον εφοπλιστή και ο τελευταίος χαριεντίζονταν με τον κλωστοϋφαντουργό.

Το απαύγασμα της φιλελεύθερης δημοκρατίας, το οποίο μπόλιασε όλα τα συντάγματα της Ευρώπης αργότερα, ήταν να τιθασεύσουν την αυθαιρεσία του βασιλιά, πάντα προς όφελος των προνομιούχων.

 «Ο αγγλικός κοινοβουλευτισμός του 18^ου αιώνα, στη βάση του οποίου αναπτύσσονται αρχικά τα κόμματα, δείχνει σαφώς την πολιτική-ιστορική τους λειτουργία» έγραφε ο Reinhard Kuhne πριν πολλά χρόνια. «Εδώ δεν υπήρξε πλέον ο ανταγωνισμός δύο ομάδων του κοινοβουλίου, οι οποίες δεν εκπροσωπούσαν διαφορετικά κοινωνικά συμφέροντα, οι οποίες δεν εκπροσωπούσαν διαφορετικά κοινωνικά συμφέροντα, παρά μόνο διαφορετικές απόψεις».

Όταν τον 19^ο αιώνα οι άνθρωποι που λέρωναν τα χέρια τους από την εξαθλιωτική εργασία κατάφεραν να μπούν στο εκλογικό "παιχνίδι", το φιλελεύθερο μοντέλο έπρεπε να προσαρμοστεί, δίχως όμως να χάσει την ουσία. Πόσοι άραγε θα είχαν τη δυνατότητα να εργάζονται και να να διεκδικούν επί ίσοις όροις μια εκλογή στο κοινοβούλιο; Περάσαν οι δεκαετίες και η ουσία της δημοκρατικής επιλογής παρέμενε εν πολλοίς κενού περιεχομένου.

«Η επιλογή αυτή περιοριζόταν στη δυνατότητα επιλογής προσώπων που διασκευάζονταν σε προσωπικότητες μπροστά τα μάτια του κόσμου ώστε να ξεχνιέται η --από άποψη πολιτικού περιεχομένου-- κενότητα της εκλογικής πράξης» (Jorg Kammler). Αυτό βέβαια ο Kammler το λέει για την Γερμανία του 20^ου αιώνα.

H κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ «αμνήστευσε» τον κ. Α.Γεωργίου (ΕΛΣΤΑΤ)!

ΑΛΕΞΗΣ Π. ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΝΥΠΕΚΚ

18/6/2018

H κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ «αμνήστευσε» τον κ. Α.Γεωργίου (ΕΛΣΤΑΤ)!

Ο κύριος πρωθυπουργός αναγνώρισε ως μόνα αξιόπιστα

τα στοιχεία επί προεδρίας του!

Ιδού η δέσμευση στο κείμενο της δ’ αξιολόγησης!

Πολλοί απόρησαν στην Ελλάδα γιατί ο πρωθυπουργός κ.Αλέξης Τσίπρας στη χθεσινή συνέντευξή του (17/6/2018) στην έγκυρη γερμανική εφημερίδα “Die Welt”:

-αμνήστευσε τον πρώην Διοικητή της ΕΛΣΤΑΤ κ.Α.Γεωργίου,

-αναγνώρισε ως μόνα έγκυρα τα αριθμητικά στοιχεία του και

-δήλωσε πρόθυμος να τον υποστηρίξει ενώπιον των Δικαστηρίων!

Συγκεκριμένα, σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου ο κ.πρωθυπουργός δήλωσε: “Δεν κρύψαμε ποτέ ότι αναγνωρίζουμε τα αριθμητικά στοιχεία του. Αλλά η Δικαιοσύνη και τα Δικαστήρια είναι ανεξάρτητα. Αυτή ακριβώς την ανεξαρτησία θέλουμε να βελτιώσουμε στην Ελλάδα. Αν όμως μας ζητήσει το Δικαστήριο να καταθέσουμε υπέρ του, θα το κάνουμε.”(!!)

Μετά από αυτά, οι πολίτες πρέπει να γνωρίζουν ότι, παρά τους κατά καιρούς λεονταρισμούς κορυφαίων κυβερνητικών παραγόντων για τον πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ κ.Α.Γεωργίου, η κυβέρνηση ανέλαβε άκρως ταπεινωτική δέσμευση στα πλαίσια της τέταρτης αξιολόγησης να τον αμνηστεύσει και να αναγνωρίσει ως μόνα έγκυρα και αξιόπιστα τα στατιστικά στοιχεία για την ελληνική οικονομία επί προεδρίας του!

Συγκεκριμένα η κυβέρνηση στη σελίδα 39 της από 23/5/2018 Συμφωνίας για την τέταρτη αξιολόγηση («Supplemental Memorandum ofUnderstanding: Greece, Fourth Review of the ESM Programme») αμνηστεύει ουσιαστικά τον κ.Γεωργίου!

H κυβέρνηση «αμνήστευσε» τον κ. Α.Γεωργίου (ΕΛΣΤΑΤ)! Αναγνώρισε ως μόνα αξιόπιστα τα στοιχεία επί προεδρίας του!

Ιδού η δέσμευση στο κείμενο της δ’ αξιολόγησης!

Παρά τους κατά καιρούς λεονταρισμούς κορυφαίων κυβερνητικών παραγόντων για τον πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ κ.Α.Γεωργίου, η κυβέρνηση ανέλαβε άκρως ταπεινωτική δέσμευση στα πλαίσια της δ’ αξιολόγησης να τον αμνηστεύσει και να αναγνωρίσει ως μόνα έγκυρα και αξιόπιστα τα στατιστικά στοιχεία για την ελληνική οικονομία επί προεδρίας του!

Συγκεκριμένα η κυβέρνηση στη σελίδα 39 της από 23/5/2018 Συμφωνίας για την τέταρτη αξιολόγηση («Supplemental Memorandum of Understanding: Greece, Fourth Review of the ESM Programme») αμνηστεύει ουσιαστικά τον κ.Γεωργίου!

Στην αγγλική:

Τύμπανα πολέμου ηχούν στη Μέση Ανατολή Παραδοσιακά, το Ισραήλ διακατέχεται από μία ακραία αντίληψη για την εθνική ασφάλεια. Όσον αφορά τους γείτονές του θεωρεί απειλή για την ασφάλειά του και μόνο την ύπαρξη άλλου ισχυρού μουσουλμανικού κράτους στη Μέση Ανατολή. Αν ήταν δυνατόν, θα ήθελε τη διάσπαση των μεγάλων μουσουλμανικών κρατών της ευρύτερης περιοχής σε αδύναμα και ως εκ τούτου χειραγωγίσιμα κρατίδια. Στο επίπεδο της αντιμετώπισης … Σταύρος Λυγερός Διαβάστε περισσότερα...

Ελληνοτουρκικά: Μεταξύ κατευνασμού και άμεσης ανταπόδοσης Στις δεκαετίες που έχουν μεσολαβήσει από το 1973, όταν η Ελλάδα βρέθηκε αντιμέτωπη με τη σύγχρονη φάση του τουρκικού επεκτατισμού, έχουν διαμορφωθεί δύο σχολές σκέψεως για το πως πρέπει να χειρίζεται τα ελληνοτουρκικά. Η πρώτη υποστηρίζει ότι χρειάζεται κατευνασμός και αυτοσυγκράτηση, επειδή δεν συμφέρει την Ελλάδα να αντιπαρατεθεί και να οδηγηθεί σε σύρραξη με την Τουρκία. Κατά συνέπεια, πρέπει να … Άγγελος Συρίγος Διαβάστε περισσότερα...

Διαπραγματεύσεις για την 4η αξιολόγηση με φόντο το χρέος Αναζωπυρώνονται οι συζητήσεις και οι διεργασίες σχετικά με την έξοδο της Ελλάδας από τα μνημόνια και τα μέτρα που θα ληφθούν για το χρέος, με αφορμή και τις επαφές της ελληνικής κυβέρνησης με τους επικεφαλής των θεσμών για την πορεία της 4ης αξιολόγησης. Οι επαφές αυτές είναι προγραμματισμένες για την Τετάρτη και αφορούν πρωτίστως τις ιδιωτικοποιήσεις, την αγορά ενέργειας και … Σύνταξη SLpress.gr Διαβάστε περισσότερα...

Στο ίδιο έργο θεατές Πολλοί είχαν ελπίσει ότι η βαθιά πολύπλευρη κρίση που διέρχεται η χώρα θα οδηγούσε σε στοιχειώδη ποιοτική αλλαγή της συμπεριφοράς των πολιτικών κομμάτων. Η αδήριτη πραγματικότητα, όμως, δικαιώνει όσους είχαν τολμήσει να υποστηρίξουν ότι τα πράγματα όχι μόνο θα παραμείνουν ίδια, αλλά και θα κατρακυλήσουν σε χειρότερα επίπεδα. Μάλιστα, η συμπεριφορά των πολιτικών κομμάτων οδηγεί σε οδυνηρές σκέψεις ότι τελικά … Κώστας Μελάς Διαβάστε περισσότερα...

Οι δανειστές προστατεύουν τους ανθρώπους τους στην "αποικία"... Το Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου έκανε αυτές τις ημέρες δεκτή την αίτηση αναίρεσης που είχε υποβάλει η εισαγγελέας του ίδιου Δικαστηρίου Ξένη Δημητρίου πριν εννέα μήνες στην απόφαση του Συμβουλίου Εφετών να απαλλάξει (δύο φορές) τον πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου από την κατηγορία της διόγκωσης του δημοσιονομικού ελλείμματος το 2009. Αυτό σημαίνει πως η υπόθεση θα έχει … Σταύρος Λυγερός Διαβάστε περισσότερα...

Ο "κρυπτοορθόδοξος" πρίγκιπας «Η Ελλάδα βρίσκεται στο αίμα μου», δήλωσε ο πρίγκιπας Κάρολος. Θα υπέθετε κανείς ότι ξεστόμισε μία διπλωματική αβρότητα, ειδικά όταν αυτή προέρχεται από τον υιό της βασίλισσας του Ηνωμένου Βασιλείου, ο οποίος γνωρίζει άριστα το πρωτόκολλο που προβλέπεται σε τέτοιες εθιμοτυπικές περιστάσεις. Στην πραγματικότητα, όμως, ο Κάρολος δεν φαίνεται να υπερβάλλει. Εμφορείται εδώ και δεκαετίες από μία ιδιαίτερη ενδογενή έλξη … Νεφέλη Λυγερού Διαβάστε περισσότερα...

Εγγονέ δεν έκαψα εγώ τη Σμύρνη... Την τελευταία φορά που τον είδα ήταν την άνοιξη του 1996, όταν τον επισκεφθήκαμε στο χωριό, στην Υπάτη. Ήταν 104 ετών. Την όψη και το βλέμμα του δεν τα ξέχασα ποτέ. Ύστερα από λίγες μέρες «έφυγε». Μετά από λίγο καιρό ο γιος του, δηλαδή ο παππούς μου, μου μίλησε για ένα τετράδιο που του είχε αφήσει ο πατέρας του. Σε αυτό … Βαγγέλης Γεωργίου Διαβάστε περισσότερα...

ΠΗΓΗ: https://slpress.gr
 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com