Μαρτίου 11, 2014 από seisaxthiablog
Κατηγορούμενοι στις δίκες-παρωδία της απελευθέρωσης και γόνοι τους, στηρίγματα της νέας οικονομικής ελίτ της μεταπολεμικής Ελλάδας
Η παρουσία της Rheinmetall-Borsig στην Ελλάδα είναι συνεχής και αδιάληπτη. «Αναδύεται» στον Σκαραμαγκά με τις μίζες Τσοχατζόπουλου και τους Ευσταθίου, Παπαχρήστο και Κάντα στην υπόθεση των υποβρυχίων.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα επιχειρηματία υπήρξε ο Πρόδρομος Αθανασιάδης-Μποδοσάκης, Οθωμανός υπήκοος μέχρι το 1922, ο οποίος δραστηριοποιήθηκε στη Μ. Ασία και στη Μέση Ανατολή. Αγόρασε στην Κωνσταντινούπολη το ξακουστό ξενοδοχείο Pera Palace, το οποίο κατέστησε κέντρο εξυπηρέτησης των διεθνών διασυνδέσεών του, συνάντησης πολιτικών και στρατιωτικών αξιωματούχων, αλλά και μεγάλων επιχειρηματιών από την Ευρώπη, την Τουρκία και τη Μέση Ανατολή. Διατηρούσε στενές σχέσεις με την Deutsche Bank, μέσω της θυγατρικής τής γερμανικής κατασκευαστικής και επενδυτικής εταιρείας Philipp Holzmann, με την οποία είχε συνεργαστεί ως εργολάβος, επιχειρώντας στην περιοχή της Μ. Ανατολής. Μετά την επιβολή της συμφωνίας Sykes Picot στο τέλος του Α’ Π.Π. και την ανάληψη της διοίκησης της Συρίας, του Λιβάνου και της Κιλικίας από τους Γάλλους και της Παλαιστίνης, της Ιορδανίας, της Βαγδάτης και των περιοχών του Περσικού Κόλπου από τους Βρετανούς, περιορίστηκε η δυνατότητα επενδύσεων των γερμανικών κεφαλαίων στις περιοχές αυτές.
Εκείνη την εποχή, ο Μποδοσάκης αποφάσισε να εγκατασταθεί και να επενδύσει στην Ελλάδα και μετέφερε την εμπειρία του στο διεθνές εμπόριο, στις διεθνείς χρηματοπιστωτικές συναλλαγές, αλλά και στο εμπόριο όπλων. Ειδικά για τη χρηματοδότηση των επιχειρησιακών σχεδίων του Μποδοσάκη, ο Πάγκαλος θέσπισε νόμο με τον οποίο τον διευκόλυνε να δανειστεί από το κράτος, με εγγύηση την προσωπική του περιουσία που είχε εγκαταλείψει στην Τουρκία. Αυτό οδήγησε σε πολιτική διένεξη με την Τουρκία, η οποία με την ευκαιρία αυτή δέσμευσε τις περιουσίες των προσφύγων, αναγνωρίζοντας τελικά ως ελληνικές περιουσίες μόνον αυτές που εγκαταλείφθηκαν από τους κατόχους έγκυρων διαβατηρίων (!) κατά την ημέρα της εγκατάλειψης των περιουσιών τους… τότε με το «συνωστισμό» στη Σμύρνη…
Κατηγορούμενοι στις δίκες-παρωδία της απελευθέρωσης και γόνοι τους, στηρίγματα της νέας οικονομικής ελίτ της μεταπολεμικής Ελλάδας
Η παρουσία της Rheinmetall-Borsig στην Ελλάδα είναι συνεχής και αδιάληπτη. «Αναδύεται» στον Σκαραμαγκά με τις μίζες Τσοχατζόπουλου και τους Ευσταθίου, Παπαχρήστο και Κάντα στην υπόθεση των υποβρυχίων.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα επιχειρηματία υπήρξε ο Πρόδρομος Αθανασιάδης-Μποδοσάκης, Οθωμανός υπήκοος μέχρι το 1922, ο οποίος δραστηριοποιήθηκε στη Μ. Ασία και στη Μέση Ανατολή. Αγόρασε στην Κωνσταντινούπολη το ξακουστό ξενοδοχείο Pera Palace, το οποίο κατέστησε κέντρο εξυπηρέτησης των διεθνών διασυνδέσεών του, συνάντησης πολιτικών και στρατιωτικών αξιωματούχων, αλλά και μεγάλων επιχειρηματιών από την Ευρώπη, την Τουρκία και τη Μέση Ανατολή. Διατηρούσε στενές σχέσεις με την Deutsche Bank, μέσω της θυγατρικής τής γερμανικής κατασκευαστικής και επενδυτικής εταιρείας Philipp Holzmann, με την οποία είχε συνεργαστεί ως εργολάβος, επιχειρώντας στην περιοχή της Μ. Ανατολής. Μετά την επιβολή της συμφωνίας Sykes Picot στο τέλος του Α’ Π.Π. και την ανάληψη της διοίκησης της Συρίας, του Λιβάνου και της Κιλικίας από τους Γάλλους και της Παλαιστίνης, της Ιορδανίας, της Βαγδάτης και των περιοχών του Περσικού Κόλπου από τους Βρετανούς, περιορίστηκε η δυνατότητα επενδύσεων των γερμανικών κεφαλαίων στις περιοχές αυτές.
Εκείνη την εποχή, ο Μποδοσάκης αποφάσισε να εγκατασταθεί και να επενδύσει στην Ελλάδα και μετέφερε την εμπειρία του στο διεθνές εμπόριο, στις διεθνείς χρηματοπιστωτικές συναλλαγές, αλλά και στο εμπόριο όπλων. Ειδικά για τη χρηματοδότηση των επιχειρησιακών σχεδίων του Μποδοσάκη, ο Πάγκαλος θέσπισε νόμο με τον οποίο τον διευκόλυνε να δανειστεί από το κράτος, με εγγύηση την προσωπική του περιουσία που είχε εγκαταλείψει στην Τουρκία. Αυτό οδήγησε σε πολιτική διένεξη με την Τουρκία, η οποία με την ευκαιρία αυτή δέσμευσε τις περιουσίες των προσφύγων, αναγνωρίζοντας τελικά ως ελληνικές περιουσίες μόνον αυτές που εγκαταλείφθηκαν από τους κατόχους έγκυρων διαβατηρίων (!) κατά την ημέρα της εγκατάλειψης των περιουσιών τους… τότε με το «συνωστισμό» στη Σμύρνη…