Απάντηση για την αμφισβήτηση της γενοκτονίας στον υπουργό χωρίς παιδεία, όταν δεν ξέρει για τη γενοκτονία - Ν. Λυγερός

Επιμέλεια, Έρευνα Σοφία Ντρέκου

Απάντηση κ. Ν. Λυγερού για την αμφισβήτηση της γενοκτονίας.
Συνέντευξη του στην ΕΡΤ3 Μακεδονίας 5/11/2015

Όταν δεν ξέρεις για τη γενοκτονία - Ν. Λυγερός

Όταν δεν ξέρεις τίποτα για την έννοια της γενοκτονίας, δεν είναι ανάγκη να παίζεις παράσταση του γνώστη.

Όταν λες ότι η γενοκτονία των Ποντίων δεν είναι γενοκτονία όχι μόνο είσαι αντισυνταγματικός, αφού η Ελλάδα την έχει αναγνωρίσει επίσημα από το 1994 αλλά επίσης αποδεικνύεις ότι είτε δεν είσαι ενημερωμένος για όλες τις αναγνωρίσεις που έγιναν από ξένες χώρες είτε εσκεμμένα είσαι της άρνησης της γενοκτονίας και τότε λόγω του Νόμου για την ποινικοποίηση, μπορείς να κατηγορηθείς και να καταδικαστείς.

Όταν ο Lemkin επινόησε τον όρο γενοκτονία, ο οποίος έγινε αποδεκτός από τα Ηνωμένα Έθνη με τη Χάρτα του 1948, χρησιμοποίησε ως παράδειγμα επεξήγησης τις περιπτώσεις των Ποντίων και των Αρμενίων.

Δηλαδή η έννοια της γενοκτονίας με την πιο επιστημονική της προσέγγιση βασίστηκε στο παράδειγμα της γενοκτονίας των Ποντίων.

Το 2006 το Ευρωκοινοβούλιο την αναγνώρισε ως έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας μαζί με το παράδειγμα των Ασσυριο-Χαλδαίων και των Αρμενίων.

Η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου έχει αναγνωριστεί από την Κύπρο, την Σουηδία και την Αρμενία ως χώρες αλλά και από πολιτείες της Αμερικής και της Αυστραλίας.

Όλοι αυτοί οι ξένοι δεν ξέρουν τι σημαίνει επιστημονική κατάρτιση και προσέγγιση;

Όλοι αυτοί έχουν χειραγωγηθεί από τους Πόντιους;

Για να είμαστε λοιπόν σοβαροί, επειδή έχουν γίνει και επιστημονικά συνέδρια και σε παγκόσμιο επίπεδο μάλιστα αλλά και στη συνέχεια έχει περάσει η νομοθεσία και της αναγνώρισης και της ποινικοποίησης, είναι απλώς απαράδεκτο να πρέπει να ακούμε πολιτικό πρόσωπο της Ελλάδας να αμφισβητεί τα αυτονόητα για τα ελληνικά δεδομένα.

Και αυτές οι δηλώσεις αποτελούν ύβρεις για όλα τα θύματα της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.

Βίντεο: Συνέντευξη του Ν. Λυγερού στον

Δ. Βενιέρη. Focus FM 103.6. 06/11/2015

20:31 Συνέντευξη Ν. Λυγερού 06/11/2015

ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΚΕΜΑΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΑΣΥΝΔΕΣΗΣ ΤΩΝ ΦΙΛΟΚΕΜΑΛΙΚΩΝ ΟΠΩΣ ΛΕΜΕ ΦΙΛΟΝΑΖΙ ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΕΝΟΣ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟ

ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΚΕΜΑΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΑΣΥΝΔΕΣΗΣ ΤΩΝ ΦΙΛΟΚΕΜΑΛΙΚΩΝ ΟΠΩΣ ΛΕΜΕ ΦΙΛΟΝΑΖΙ ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΕΝΟΣ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟ

ΦΙΛΗΣ – ΓΙΩΡΓΑΚΗΣ

Παλαιοκομματισμός και “Γενοκτονία”

...........................................................................

Εφημερίδα "Αυγή"  20ης Αυγούστου

Παλαιοκομματισμός και «Γενοκτονία»

Να αντιμετωπίζεται ως αδίκημα “η άρνηση της Γενοκτονίας των χριστιανών της Ανατολής (Πόντιοι, Μικρασιάτες, Αρμένιοι και Ασσύριοι)” ζητούν 38 βουλευτές της Ν.Δ. με επιστολή προς τον πρωθυπουργό, επικαλούμενοι απόφαση της Βουλής των Ελλήνων (Φεβρουάριος 1994), με την οποία είχε χαρακτηρισθεί ως Γενοκτονία η αιματηρή εκδίωξη των χριστιανικών πληθυσμών από τον Πόντο, τη Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη. Οι βουλευτές σχολιάζουν ότι σε διαφορετική περίπτωση η Βουλή των Ελλήνων θα αυτοαναιρεθεί.

Πράγματι, με πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ, η Βουλή είχε προχωρήσει σε αυτή την απόφαση, η οποία από τότε είχε επικριθεί ότι δεν υπάκουε σε αμερόληπτα επιστημονικά – ιστορικά κριτήρια, αλλά εξυπηρετούσε ψηφοθηρικές – εθνικιστικές σκοπιμότητες.

Ήταν η εποχή που το ΠΑΣΟΚ φαντασιωνόταν την περικύκλωση της Τουρκίας μέσω της συμμαχίας με τους Κούρδους του Οτσαλάν, τους Αρμένιους και τους “χιλιάδες κρυπτοχριστιανούς” που ζούσαν στη Μικρά Ασία.

Δεν τα πίστευε αυτά το ΠΑΣΟΚ, ικανοποιούσε όμως ισχυρά πολιτικά στερεότυπα μιας μερίδας του ποντιακού στοιχείου, που εκπροσωπείτο στο κόμμα από την ομάδα του Μιχ. Χαραλαμπίδη.

Αυτή η “εκπροσώπηση” οδήγησε στην κρίση και στον εξευτελισμό της χώρας με τη σύλληψη του Οτσαλάν.

Τα περί Γενοκτονίας ήταν μια απόφαση εσωτερικής πολιτικής σκοπιμότητας και όχι διεθνούς σημασίας.

Γι’ αυτό και το ελληνικό κράτος ποτέ δεν προέβαλε στα διεθνή φόρα θέμα αναγνώρισης αυτής της “Γενοκτονίας”, σε αντίθεση με τους Αρμένιους, οι οποίοι επεχείρησαν και πέτυχαν για τη δική τους περίπτωση απόφαση της γαλλικής Γερουσίας.

Αντιθέτως, η κυβέρνηση Σημίτη, με υπουργό Εξωτερικών τον Γ. Παπανδρέου, είχε προσπαθήσει να υποβαθμίσει τη σημασία της απόφασης περί Γενοκτονίας, μετά μάλιστα την αντίδραση της τουρκικής πλευράς. Η απόφαση αναδεικνυόταν σε “αγκάθι” για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Η αιματηρή εκδίωξη των χριστιανικών πληθυσμών από τον Πόντο, τη Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη είναι τυπικό παράδειγμα εθνοκάθαρσης, με βάση την οποία διαλύθηκε η πολυεθνική Οθωμανική Αυτοκρατορία σε συμπαγή εθνικά κράτη, συμπεριλαμβανομένου και του τουρκικού. Αναμφίβολα η εθνοκάθαρση είχε πολύ αίμα, πολύ πόνο και ξεριζωμό. Και η οθωμανική διοίκηση διακρίθηκε για ωμότητες, αν και αγριότητες σφράγισαν και την ιμπεριαλιστική πολιτική της Αγγλίας και της Γαλλίας εκείνη την εποχή εις βάρος όλων των πληθυσμών της Μικράς Ασίας. Η εθνοκάθαρση επισφραγίστηκε με διεθνείς συμφωνίες και με ανταλλαγή πληθυσμών.

Ο όρος Γενοκτονία καθιερώνεται στο Διεθνές Δίκαιο μετά το Ολοκαύτωμα των Εβραίων και παραπέμπει σε βιομηχανικά σχεδιασμένη κρατική (της χιτλερικής Γερμανίας) επιδίωξη εξαφάνισης ενός ολόκληρου έθνους. Στο Ολοκαύτωμα δεν εμπλέκονται εδαφικές διεκδικήσεις. Η Γενοκτονία είναι απόλυτη και αφορά ένα ολόκληρο έθνος, όπου κι αν κατοικεί.

Γι’ αυτό επί μισό αιώνα δεν υπήρξε χρήση του όρου για άλλη σφαγή πληθυσμών.

Η έννοια Γενοκτονία απέκτησε διευρυμένη και χρησιμοθηρική έννοια, μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, όταν διεθνή όργανα χαρακτήριζαν ως Γενοκτονία τη σφαγή στη Ρουάντα ή ακόμη και τη σερβική επιθετικότητα εναντίον των μουσουλμάνων της Βοσνίας. Σε κάθε περίπτωση, υπήρχε διεθνής, δηλαδή γενική αναγνώριση της όποιας “Γενοκτονίας”.

Στην Ελληνική Ιστορία η Μικρασιατική Καταστροφή ποτέ δεν χαρακτηρίστηκε ως Γενοκτονία.

Γράφαμε, διδασκόμασταν, θυμόμαστε την Καταστροφή. Αυτό έχει σημασία για να αντιληφθούμε ότι η όψιμη μετακίνηση σε επίπεδο ορολογίας υποκρύπτει απόπειρα μετάλλαξης της ιστορικής εμπειρίας και των γεγονότων, η οποία μάλιστα “επισημοποιείται” με την παραγωγή μιας νέας, μεροληπτικής ιστορίας.

Έπειτα από μια εικοσαετία κρατικής ύπνωσης ως προς τη χρήση του όρου Γενοκτονία, το θέμα επανέρχεται ουσιαστικά με πρωτοβουλία του πρωθυπουργού. Οι 38 βουλευτές της Ν.Δ., οι οποίοι ανήκουν σε όλο το φάσμα της παράταξης, ανάμεσά τους και ορισμένοι πρώην υπουργοί, ζητούν από τον πρωθυπουργό να αναβαθμίσει την επίσημη θέση, συνδυάζοντας την “Γενοκτονία” των χριστιανών της Ανατολής με το Ολοκαύτωμα και τη ρατσιστική βία, δηλαδή ζητείται εκ του πονηρού η σύνδεση ανόμοιων ιστορικά και διαφορετικών πολιτικά υποθέσεων.

Η εθνικιστική δημαγωγία κατά κανόνα λειτουργεί ως προκάλυμμα για να κρυφθούν οι ολέθριες επιπτώσεις εις βάρος του λαού. Σήμερα, μάλιστα, επιδιώκεται να συγκαλυφθεί η μνημονιακή υποτέλεια.

Ο Σαμαράς, διακρινόμενος για τον παλαιοκομματισμό του, δείχνει να το παίζει σε δύο ταμπλό. Υποκινεί την επιστολή των 38 βουλευτών του, υιοθετεί τις ιδεοληπτικές – ακροδεξιές θέσεις Μπαλτάκου, ο οποίος είχε μπλοκάρει το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο. Ο πρωθυπουργός, όμως, καλείται να σταθμίσει τη συγκυρία και να μη δώσει αφορμή για ελληνοτουρκική ένταση, σε μια περίοδο που η Ελλάδα το τελευταίο που έχει ανάγκη είναι μια τέτοια εξέλιξη, ενώ μάλιστα φλέγεται η γύρω περιοχή.

Θα είναι μια αναχρονιστική πολιτική, καθώς οι πολιτικές προϋποθέσεις του 1994 έχουν πλήρως ανατραπεί. Ο Οτσαλάν προχθές κήρυξε το τέλος του πολέμου προς την Άγκυρα, το Ιράκ τριχοτομείται και το “χαλιφάτο” προβάλλει στο προσκήνιο. Η αναδίφηση ιστορικών διενέξεων προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως υπόβαθρο για την άσκηση εξωτερικής πολιτικής, η άσκηση εξωτερικής πολιτικής για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης παραπέμπουν στην παλαιοκομματική Ελλάδα και σε εθνική ταπείνωση. Και όχι στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, στο όραμα μιας νέας Ελλάδας της Δημοκρατίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της εθνικής

    --------------------------------************--------------------------------------

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ

(Με αφορμή το κείμενο στην εφημερίδα "Αυγή" της 20ης Αυγούστου)

ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΕΣ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΜΑΣ

Η Ελλάδα θέλει απελευθερωτές, υπερασπιστές και όχι δεξιοαριστερούς χωροφύλακες της μνήμης της. Αυτοί κράτησαν πολύ και δεν πρόκειται, 100 χρόνια από το έγκλημα και 200 χρόνια από την Παλιγγενεσία, να επανέλθουν.
Λίγα τέτοια σκουπίδια, πατσαβούρες έχει να δείξει η Ιστορία του Παγκόσμιου Ολοκληρωτισμού και Ρατσισμού όπως αυτή της "Αυγής".

Είναι μια γραφή του βαθέως, του πολύ βαθέως δορυφορικού κράτους. Είναι μια γραφή μισάνθρωπη.

Πέμπτη 21 Αυγούστου 2014

Μιχάλης Χαραλαμπίδης

Αιξωνή, Ιούνιος 23

Για τον υιό στα “Η Δολοφονία της Πολιτικής” και “το Ποντιακό Ζήτημα Σήμερα Αγώνας και Νίκες σε δύο Μέτωπα” Εκδόσεις ΣΤΡΑΒΩΝ.

ΠΗΓΗ: https://polis-agora.blogspot.com/search?updated-max=2023-06-13T04:30:00-07:00&max-results=7&start=108&by-date=false

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Η αριστερή περιχαράκωση του ΣΥΡΙΖΑ και ο εμβληματικός Νίκος Φί

 

Λυγερού Νεφέλη


Μπορεί η θερινή ραστώνη να μας ωθεί προς άλλες κατευθύνσεις, αλλά οι συζητήσεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ παρουσιάζει το δικό τους ενδιαφέρον. «Χάσαμε ως Αριστερά, ενώ επιχειρούσαμε κέντρο» υπογράμμισαν στην εισήγηση τους στην Επιτροπή Σχεδίου Πολιτικής Απόφασης του κόμματος οι Πάνος Λάμπρου και Νίκος Φίλης, αποδομώντας πλήρως την στρατηγική του πρώην προέδρου του κόμματος, Αλέξη Τσίπρα.

«Η κεντρομόλα πολιτική δεν απέδωσε. Προκάλεσε φυγόκεντρες τάσεις… Χάσαμε εκεί που πλεονεκτούσαμε κοινωνικά, στα λαϊκά στρώματα και στη νεολαία. Το έλλειμμα αξιοπιστίας επιδεινώθηκε από την υποβάθμιση της συλλογικής δημοκρατικής λειτουργίας από τον αρχηγισμό και τα υλικά της δεκαετίας του ‘80… Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει απωλέσει επί του παρόντος το αυτονόητο της κυβερνησιμότητας… Το 18% δεν είναι διατηρήσιμο αν δεν υπάρξει άμεση ανάταξη του κόμματος: δημοκρατικές λειτουργίες, προγραμματική ανανέωση, νέα ηγεσία με σεβασμό στην συλλογικότητα και εντέλει αριστερή φυσιογνωμία του κόμματος» ανέφερε μεταξύ άλλων η παρέμβαση τους.

Επί της ουσίας είναι ένα μανιφέστο του “μικρού ΣΥΡΙΖΑ”, αυτού που επιδιώκει την «περιχαράκωση στα Αριστερά», όπως επεσήμανε ο Νίκος Παππάς, ένας εκ των υποψηφίων για την ηγεσία του κόμματος. Όμως, ο Νίκος Φίλης δεν είναι όποιος κι όποιος. Είναι η εμβληματική μορφή και η φωνή του “μικρού ΣΥΡΙΖΑ”, ή ακριβέστερα του “μικρού-μικρού ΣΥΡΙΖΑ”.

Η πορεία του Φίλη έχει σημαδευτεί από μία σειρά αμφιλεγόμενων και προκλητικών δηλώσεων. Τελευταία, η δήλωση του προ των εκλογών στις 25 Ιουνίου, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να έχει ως υποψήφιο κάποιον που στις δηλώσεις του κάνει λόγο για “τουρκική μειονότητα στην Θράκη”, δήλωση που αποτέλεσε “βούτυρο στο ψωμί” της ΝΔ, σχεδόν αντίστοιχη με αυτήν του Κατρούγκαλου για τις εισφορές των ελεύθερων επαγγελματιών, προ των εκλογών του Μαΐου.

Ένα παλαιότερο κείμενο που εξηγεί τις βαθύτερες αιτίες για τη σωστή ανάγνωση του αποτελέσματος των εκλογών. Σχέση έθνους και κοινωνίας.

ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΚΕΜΑΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΑΣΥΝΔΕΣΗΣ ΤΩΝ ΦΙΛΟΚΕΜΑΛΙΚΩΝ ΟΠΩΣ ΛΕΜΕ ΦΙΛΟΝΑΖΙ ΣΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΕΝΟΣ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟ

ΦΙΛΗΣ – ΓΙΩΡΓΑΚΗΣ

Μιχάλης Χαραλαμπίδης 

_______________________

Παλαιοκομματισμός και “Γενοκτονία”

Εφημερίδα Αυγή 20.08.14

Να αντιμετωπίζεται ως αδίκημα “η άρνηση της Γενοκτονίας των χριστιανών της Ανατολής (Πόντιοι, Μικρασιάτες, Αρμένιοι και Ασσύριοι)” ζητούν 38 βουλευτές της Ν.Δ. με επιστολή προς τον πρωθυπουργό, επικαλούμενοι απόφαση της Βουλής των Ελλήνων (Φεβρουάριος 1994), με την οποία είχε χαρακτηρισθεί ως Γενοκτονία η αιματηρή εκδίωξη των χριστιανικών πληθυσμών από τον Πόντο, τη Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη. Οι βουλευτές σχολιάζουν ότι σε διαφορετική περίπτωση η Βουλή των Ελλήνων θα αυτοαναιρεθεί.

Πράγματι, με πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ, η Βουλή είχε προχωρήσει σε αυτή την απόφαση, η οποία από τότε είχε επικριθεί ότι δεν υπάκουε σε αμερόληπτα επιστημονικά – ιστορικά κριτήρια, αλλά εξυπηρετούσε ψηφοθηρικές – εθνικιστικές σκοπιμότητες.

Ήταν η εποχή που το ΠΑΣΟΚ φαντασιωνόταν την περικύκλωση της Τουρκίας μέσω της συμμαχίας με τους Κούρδους του Οτσαλάν, τους Αρμένιους και τους “χιλιάδες κρυπτοχριστιανούς” που ζούσαν στη Μικρά Ασία.

Δεν τα πίστευε αυτά το ΠΑΣΟΚ, ικανοποιούσε όμως ισχυρά πολιτικά στερεότυπα μιας μερίδας του ποντιακού στοιχείου, που εκπροσωπείτο στο κόμμα από την ομάδα του Μιχ. Χαραλαμπίδη.

Αυτή η “εκπροσώπηση” οδήγησε στην κρίση και στον εξευτελισμό της χώρας με τη σύλληψη του Οτσαλάν.

Τα περί Γενοκτονίας ήταν μια απόφαση εσωτερικής πολιτικής σκοπιμότητας και όχι διεθνούς σημασίας.

Γι’ αυτό και το ελληνικό κράτος ποτέ δεν προέβαλε στα διεθνή φόρα θέμα αναγνώρισης αυτής της “Γενοκτονίας”, σε αντίθεση με τους Αρμένιους, οι οποίοι επεχείρησαν και πέτυχαν για τη δική τους περίπτωση απόφαση της γαλλικής Γερουσίας.

Αντιθέτως, η κυβέρνηση Σημίτη, με υπουργό Εξωτερικών τον Γ. Παπανδρέου, είχε προσπαθήσει να υποβαθμίσει τη σημασία της απόφασης περί Γενοκτονίας, μετά μάλιστα την αντίδραση της τουρκικής πλευράς. Η απόφαση αναδεικνυόταν σε “αγκάθι” για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Φίλης: Χάραξη εξωτερικής πολιτικής με την Τουρκία στο "πνεύμα της συμφωνίας των Πρεσπών

Πάνος Πικραμένος 

Ο κύριος Φίλης, την ώρα που το κόμμα του βρίσκεται ενώπιον εκλογών, προτείνει χάραξη εξωτερικής πολιτικής με την Τουρκία στο "πνεύμα της συμφωνίας των Πρεσπών".

Μένω για μία ακόμα φορά άφωνος:

-  μήπως ο πρώην υπουργός Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ είναι γνώστης κάποιας "αναπόφευκτης  διεθνούς υψηλής πολιτικής" για συνδιαχείριση του Αιγαίου, την οποία εμείς οι κοινοί θνητοί δεν γνωρίζουμε?

-  μήπως ο κύριος "δεν υπήρξε γενοκτονία κατά των Ποντίων", για λόγους που ο ίδιος γνωρίζει υπονομεύει το κόμμα του, καθώς  η στρατηγική του απεχθούς Μητσοτάκη βασίζεται στην έλλειψη εμπιστοσύνης προς τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα? 

- μήπως συγχέει την πολιτική με ιδεολογήματα? 

Το ότι δεν έχει καλή σχέση και δεν επικοινωνεί με την ελληνική κοινωνία είναι γνωστό και δεδομένο.

Βοηθήστε με να καταλάβω παρακαλώ χωρίς ύβρεις και απρέπειες αλλά με επιχειρήματα.

Υπογραφή: Ένας καθυστερημένος ακροδεξιός...

Ξεδοντιάστε τις ΜΚΟ

Ο Επαμεινώνδας Φαρμάκης που με την ΜΚΟ του «HumanRights360» διαδραμάτισε κεντρικο ρόλο στην υπόθεση των 38 μεταναστών στον Έβρο, ήταν μέχρι τον Οκτώβριο του 2017 γενικός διευθυντής του Solidarity Now, της ΜΚΟ που έχει ιδρύσει ο Τζώρτζ Σόρος και αποτελεί μέλος του δικτύου Open Sosiety, που επίσης έχει δημιουργήσει και κατευθύνει ο διεθνής κερδοσκόπος. Τον περασμένο μήνα φιλελεύθεροι δικαιωματιστές και Συριζαίοι προσπάθησαν να δημιουργήσουν μια πολύ σοβαρή υπόθεση, που διέσυρε την χώρα στο εξωτερικό και παρά τρίχα δεν την έμπλεξε σε κρίση με την Τουρκία, κάτι που επιθυμούσε σφόδρα η τουρκική πλευρά. Το κείμενο του Γιάννη Σιδέρη και η δημοσιογραφική έρευνα της Βασιλικής Σιούτη θέτουν στο σωστό πλαίσιο αυτή την δύσοσμη υπόθεση. Α.-Ρ.

του Γιάννη Σιδέρη από το liberal.gr

Ως μετανοούσα Μαγδαληνή ο Επαμεινώνδας Φαρμάκης, ιδρυτής της μη κυβερνητικής οργάνωσης «HumanRights360» που ευτέλισε τη χώρα στο διεθνές κοινό για το ψεύδος της πεντάχρονης Μαρίας που δήθεν πέθανε σε ελληνική νησίδα του Έβρου από τσίμπημα σκορπιού, ζητάει κατόπιν εορτής συγγνώμη, γιατί είχε λέει την «εσφαλμένη πεποίθηση» ότι η νησίδα βρισκόταν επί ελληνικού εδάφους.

Αναρωτιόμαστε βέβαια κατά πόσο θα είχε μεταμεληθεί για το ψεύδος που κατέληξε σε πανευρωπαϊκό διασυρμό μέσω χαλκευμένων δημοσιευμάτων πρόθυμων αλληλέγγυων «δημοσιογράφων» όπως του Spiegel ή του Channel4news, εάν: Η δημοσιογράφος Βασιλική Σιούτη δεν είχε βρεθεί στο ΚΥΤ Έβρου και δεν είχε δει ότι τα δηλωμένα παιδιά έχαιραν άκρας υγείας. Κυρίως όμως εάν δεν είχε κινηθεί η Δικαιοσύνη μετά από μηνυτήρια αναφορά του των Φαήλου Κρανιδιώτη και Θάνου Τζήμερου.

Η ενέργεια των δύο δείχνει τον δρόμο και στο υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, το οποίο αντιμετωπίζει με ακατανόητη θεσμική αιδημοσύνη τις ΜΚΟ που δρουν εις βάρος της χώρας μας, ως κράτος εν κράτει. Άλλες την υπονομεύουν υπηρετώντας την τουρκική πολιτική (όπως έγινε με τα γεγονότα του Έβρου), άλλες προωθούν τα χρυσοφόρα συμφέροντά τους, και κάποιες – στην πιο αθώα εκδοχή – την ιδεομανία τους.

Ο κ. Φαρμάκης τώρα δηλώνει ότι «Η οργάνωσή μας δεν επιθυμεί, σε καμία περίπτωση, τη δημιουργία συνοριακού ζητήματος μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας, ούτε άλλωστε αμφισβητεί τα σύνορα, μεταξύ των δύο χωρών». Ασχέτως τι ισχυρίζεται τώρα, το ΕΔΔΑ (Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου) εξέδωσε προσωρινά μέτρα εις βάρος της Ελλάδας με βάση τη fake πληροφόρηση της οργάνωσής του, ότι οι 38 πρόσφυγες με το ανύπαρκτο «νεκρό κοριτσάκι» ήταν σε έδαφος ελληνικής επικράτειας.

Και φυσικά τσίμπησε και ο πλέρια ανθρωπιστικός ΣΥΡΙΖΑ με πλείστα στελέχη του. Ενδεικτικά ο Νίκος Φίλης χαρακτήριζε από τηλοψίας «δολοφόνους» την κυβέρνηση για το ψευδές περιστατικό, οι Κατρούγκαλος, Σπίρτζης κ.ά. ισχυρίζονταν ότι η νησίδα του Έβρου βρίσκεται σε ελληνική επικράτεια, ενώ ο Αλέξης Τσίπρας το απογείωσε: «Ψέματα για τους «καταραμένους του Έβρου», που τους δήλωναν ακόμα και σε θεσμικές ενημερώσεις ανύπαρκτους, ενώ αυτοί αργοπέθαιναν για μέρες σε μια νησίδα του ποταμού. Ψέματα ακόμα και για το νεκρό πεντάχρονο παιδί, που άφησε την τελευταία του πνοή αβοήθητο και θάφτηκε από την αβοήθητη μητέρα του»!

Οι τρεiς «μύθοι» όλων εκείνων που δεν θέλουν να αντιδράσουμε στις προκλήσεις της Τουρκίας

Γεώργιου Φίλη

05 Ιουνίου 2020 - 07:30

Τη στιγμή που η Τουρκία φαίνεται να ετοιμάζεται να «παίξει τα ρέστα της» στην περιοχή της Ανατολική Μεσογείου με το απόλυτο υποψήφιο θύμα την χώρα μας και τον Ελληνισμό Ελλάδας και Κύπρου γενικότερα, στην δημόσια συζήτηση ανακυκλώνονται, ευτυχώς όχι από όλους, τρεις απολύτως επικίνδυνες απόψεις αναφορικά με την πολιτική της Τουρκίας απέναντί μας. Πιο συγκεκριμένα ακούμε συνεχώς πως «Με τον Ερντογάν δεν οδηγηθήκαμε ποτέ σε κρίση τύπου Ιμίων» ή «όλα γίνονται για εσωτερική κατανάλωση και αποπροσανατολισμό της τουρκικής κοινής γνώμης» και φυσικά «οι επόμενοι θα είναι καλύτεροι».

Οι συγκεκριμένες απόψεις είτε προέρχονται από ανθρώπους οι οποίοι είναι γνώστες του επιστημονικού τομέα των Διεθνών Σχέσεων, της Γεωπολιτικής και της τουρκικής πραγματικότητας, είτε πρόκειται απλά για σχολιαστές των τεκταινομένων της χώρας μας έχουν μία κοινή συνισταμένη η οποία σε γενικές γραμμές υποστηρίζει πως «ο Τούρκος Πρόεδρος δεν θέλει να προχωρήσει σε αντιπαράθεση με την χώρα μας, όλα γίνονται για να βγει από την δύσκολη θέση στο εσωτερικό της Τουρκίας και να ενισχυθεί πολιτικά και καλό θα είναι να κάνουμε υπομονή διότι οι επόμενοι θα είναι θετικοί απέναντι στην χώρα μας», άρα για ακόμα μία φορά να μην αντιδράσουμε όπως κάθε χώρα σε αυτόν τον πλανήτη που ζούμε θα έκανε.

Ας προσπαθήσουμε με μία σύντομη ανάλυση να αποδείξουμε το αίολο της τοποθέτησης αυτής, η οποία θέτει σε κίνδυνο την υπόστασή μας ως κράτος με πλήρη εθνική κυριαρχία και κυριαρχικά δικαιώματα.

Οι ναζί ήταν... αριστερής προέλευσης!- Δήλωσε σε ανάρτησή της η Μαριέττα Γιαννάκου!!! Έκπληκτος ο Φίλης!!!

Οι ναζί ήταν... αριστερής προέλευσης!- Δήλωσε σε ανάρτησή της η άλλοτε υπουργός Παιδείας Μαριέττας Γιαννάκου!!!

Έκπληκτος ο Φίλης!!!

Θυμίζουμε την θερμή υποδοχή του προηγούμενου Υπουργού Παιδείας κ. Φίλη προς την κ. Γιαννάκου στο διάλογο  για τη Παιδεία 11.03.2016.

Αιτία, το μαθητικό βιβλίο της κ. Ρεπούση για τους μαθητές της Στ΄ Δημοτικού.

Ήταν φυσικό, "αριστεροί", αναθεωρητές της ιστορίας, ως οπαδοί του εθνοαποδομητισμού να συναντηθούν με τις κοσμοπολίτικες αντιλήψεις των νεοφιλέλευθερων!!! 

Τώρα γιατί τόση έκπληξη για τις απόψεις της κ. Γιαννάκου!!!

Η συνεργασία νεοφιλελευθέρων και δικαιωματικής "αριστεράς" θα συνεχιστεί βεβαίως, στα πλαίσια της Ε.Ε., θυμιατίζοντας ως αρχιερείς τα εικονίσματα της Νέας Τάξης!!!

Διαβάζαμε τότε:

...."Τη σχετική αναφορά έκανε τότε ο υπουργός Παιδείας καλωσορίζοντας στη συνεδρίαση την πρώην Υπουργό Παιδείας Μαριέττα Γιαννάκου, επισημαίνοντας ότι θυμάται «πάντοτε την περιπέτειά της με το βιβλίο Ιστορίας του Δημοτικού» –δηλαδή το βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ’ Δημοτικού της Μαρίας Ρεπούση– και την «υποδειγματική για την εποχή στάση που κρατήσατε τότε»".

Τα σχόλια του Ελεύθερου Τύπου 12.03.2016

Η φωνή του μικρού-μικρού ΣΥΡΙΖΑ

Νεφέλη Λυγερού

Μπορεί η θερινή ραστώνη να μας ωθεί προς άλλες κατευθύνσεις, αλλά η κόντρα στη Βουλή για τις αποφάσεις του υπουργού Παιδείας Κώστα Γαβρόγλου έδωσε την ευκαιρία στο προκάτοχό του να ξαναβγεί στη σκηνή, μιλώντας για τους σημαιοφόρους και ζητώντας την κατάργηση των παρελάσεων. Ο Νίκος Φίλης δεν είναι όποιος κι όποιος. Είναι εμβληματική μορφή και φωνή του «μικρού ΣΥΡΙΖΑ», ή ακριβέστερα του «μικρού-μικρού ΣΥΡΙΖΑ».

Κάποιοι τον αποκαλούν Θόδωρο Πάγκαλο του ΣΥΡΙΖΑ. Κοινός παρονομαστής οι προκλητικές δηλώσεις, αλλά αυτές του Φίλη είναι κατά κανόνα κόντρα στο συναίσθημα και στις αξίες της συντριπτικής πλειονότητας των Ελλήνων. Όποτε του δίνεται η ευκαιρία ξεδιπλώνει τα ακραίως μειονοτικά ιδεολογήματά του. Με δυσκολία θα μπορούσε να επιλέξει κανείς ποια από τις κατά καιρούς δηλώσεις του είναι η πιο προκλητική.

Όταν ήταν υπουργός, στο Διαδίκτυο είχε στηθεί ένα ερωτηματολόγιο για να διαλέξουν οι χρήστες τί τους είχε ενοχλήσει περισσότερο: το ΦΠΑ στα μακαρόνια, οι πενταροδεκάρες της ιδιωτικής εκπαίδευσης, η ανεκδιήγητη ευχή της καλής χρονιάς για την εθνική επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, ή η άρνηση της γενοκτονίας των Ποντίων;

Εκείνοι που τον γνωρίζουν παλαιόθεν, τότε ακόμα που η υπουργοποίησή του έμοιαζε με σενάριο επιστημονικής φαντασίας, υποστηρίζουν ότι η περίπτωση του είναι διαφορετική. «Ο Φίλης λέει πάντα αυτά που πιστεύει και μάλιστα τα προωθούσε μέσω της εφημερίδας Αυγής που διηύθυνε με σιδερένια πυγμή. Όσοι έχουν συνεργαστεί μαζί του γνωρίζουν τις απόλυτες απόψεις και τον καταγγελτικό και ισοπεδωτικό λόγο του που δεν αφήνουν πολλά περιθώρια στους διαφωνούντες», σχολιάζει σύντροφός του από  τα παλιά.

Η Αυγή ποτέ δεν ξεπέρασε τις μετρημένες στα δάχτυλα ενός χεριού χιλιάδες. Ηγεμόνευε ιδεολογικά, όμως, στον χώρο του «μικρού ΣΥΡΙΖΑ», προβάλλοντας μειοψηφικές απόψεις ακόμα και για τα μέτρα του τότε 3-4%.

Αυτές τις ημέρες επανήλθε στο προσκήνιο με αφορμή την απόφαση του διαδόχου του Κώστα Γαβρόγλου οι σημαιοφόροι στο Δημοτικό να επιλέγονται με κλήρωση και όχι με βάση την αριστεία. Με την ευκαιρία, λοιπόν, επανέφερε την πρότασή του για κατάργηση των μαθητικών παρελάσεων, οπότε και λύνει δια της «μάχαιρας» και το πρόβλημα της επιλογής των σημαιοφόρων.

Σιατίστης: »Ο Υπ. Παιδείας ως κοινός λασπιάς είναι ακατάλληλος και απαράδεκτος»

Του Σεβ. Μητροπολίτου Σισανίου και Σιατίστης Παύλου – Romfea.gr

Ὁ Ὑπουργός Παιδείας κ. Φίλης τελείωσε. Τόν «ἀριστερό» Ὑπουργό τῆς Παιδείας κ. Φίλη τόν τελείωσε ὁ ἀληθινός ἀγωνιστής τῆς ἀριστερᾶς Μανώλης Γλέζος.

Τόν εἶπε μετ’ ἐπιτάσεως βλάσφημο καί ἐπί πλέον ὅτι τά λόγια τοῦ κ. Φίλη τά ὅσα ἐξεστόμισε εἶναι «γιά γέλια καί γιά κλάμματα», τόν εἶπε δηλαδή ἀνόητο καί ἐπικίνδυνο.

Ἕνας ἄνθρωπος πού στούς πραγματικούς ἀγῶνες ἦταν παρών καί ὄχι στούς «ἀγῶνες» τῶν σαλονιῶν.

Ὁ Μανώλης Γλέζος ἀναφερόμενος σέ πραγματικά γεγονότα τῆς Κατοχῆς εἶπε ξεκάθαρα ὅτι ἡ Ἐκκλησία ὑπῆρξε ὁ πρῶτος ἀντιστασιακός.

Ὁ Μακαριώτατος ἐπίσης ἀναφερόμενος στά χρόνια τῆς Χούντας μἐ τέσσερις σαφεῖς τοποθετήσεις ξεκαθάρισε ὅτι ὁ πρῶτος πού ἀντιστάθηκε στήν δικτατορία ἦταν ὁ πολιός Ἀρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος ἀρνούμενος νά παραιτηθεῖ.

Δέν ξέρω ἄν τελείωσε ὡς Ὑπουργός, τελείωσε ὅμως ὡς ἀξιόπιστος ἄνθρωπος καί συνομιλητής.

Τόσον ὁ Ὑπουργός ὅσον καί οἱ ὑπόλοιποι τῆς Κυβέρνησης δέν τόλμησαν νά ποῦν τό παραμικρό στήν ξεκάθαρη θέση τοῦ Μανώλη Γλέζου καί κατάπιαν τή γλῶσσα τους γιατί δέν ἔχουν νά ποῦν.

Ὁ θλιβερός Ὑπουργός τῆς Παιδείας ὡς γνήσιος «γιαλατζί» ἀριστερός χρησιμοποίησε τήν λάσπη γιά νά πλήξει, νά φοβίσει νά τρομοκρατήσει τήν Ἐκκλησία. Προχώρησε μάλιστα ἕνα βῆμα πάρα κάτω στήν σκάλα τοῦ κακοῦ.

ΣΚΗΝΕΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΑΝ ΓΙΑ ΤΟΝ Κ. ΦΙΛΗ!!!

“..Κι η Παναγιά του Πόντου φλωροκαπνισμένη απ’ το σούρουπο

να σεργιανάει ξυπόλυτη στην αμμουδιά

συγυρίζοντας τα σπίτια των μικρών ψαριών

καρφώνοντας μ’ ένα θαλασσινό σταυρό τη φεγγαρίσια της πλεξούδα..”

(Γιάννης Ρίτσος -Πέτρινος χρόνος-Τα Μακρονησιώτικα)

ΑΥΤΟΣ Ο ΑΝΤΑΡΤΟΠΑΠΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ Κ. ΦΙΛΗ 

ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΕ!!!

Ανάρτηση από: geromorias.blogspot.com

Ο Κλήρος στην Αντίσταση, του Γιώργου Τσούπρα

(συνοπτική καταγραφή της ομιλίας που εκφωνήθηκε στις 23 Νοεμβρίου κατά τον εορτασμό της επετείου της εθνικής αντίστασης στην αίθουσα των Επάλξεων, Αθήνα)

Τον Απρίλιο του 1941 οι Γερμανοί χτυπούνε πισώπλατα την Ελλάδα και προκαλούν την οπισθοχώρηση του νικηφόρου ελληνικού στρατού που κυνηγούσε τους Ιταλούς βαθειά μέσα στην Αλβανία. Στις 21 Απριλίου ο στρατηγός Τσολάκογλου αυτοβούλως συνθηκολογεί και παραδίδει τα όπλα στους εισβολείς, την ίδια ώρα που ακόμη κρατούσαν τα οχυρά και ο Ελληνικός Στρατός στην Πίνδο ήταν οργανωμένος και έτοιμος για μάχη. Από τότε ξεκινάει η περίοδος της ξενικής κατοχής που κράτάει σαράντα δύο σκοτεινούς και θανατηφόρους μήνες. Το δράμα των Ελλήνων είναι απερίγραπτο. Η πείνα θερίζει πεντακόσιες χιλιάδες ανθρώπους, κυρίως των πόλεων. Το κρύο και η παγωνιά του χειμώνα του 1941 σπέρνουν την θανατηφόρα τους ανάσα σε όλες τις περιοχές και προκαλούν επίσης χιλιάδες ακόμη νεκρούς.

Οι κατακτητές σκορπούν τον τρόμο και τον θάνατο σε όλη τη χώρα, ξεκινώντας από την ηρωική Κρήτη, ως αντίποινα για την σθεναρή άμυνα που έδειξε ο λαός κατά την εισβολή. Από το Κοντομαρί και την Κάνδανο αρχίζουν να καίνε χωριά και να εκτελούν τους κατοίκους, σε εφαρμογή του δόγματος της καθολικής ευθύνης που πρεσβεύουν. Στα βόρεια οι Βούλγαροι πρωταγωνιστούν σε σφαγές και καταστροφές. Στη Δράμα και το Δοξάτο οι σκοτωμένοι είναι χιλιάδες όπως χιλιάδες είναι και οι εκτοπισμένοι. Αλλά και οι «πολιτισμένοι» Ιταλοί δεν πάνε πίσω. Στο έδαφος που τους παραχωρήθηκε καταστρέφονται δεκάδες χωριά και εκτελούνται εκατοντάδες αθώοι.

Τότε αρχίζει και η Αντίσταση. «Του Έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει». Αρχίζουν να οργανώνονται ανταρτικά σώματα στα ορεινά μέρη όλης της Ελλάδας και σύντομα αρχίζουν οι μάχες με τους κατακτητές. Όπως είναι φυσικό στα σώματα αυτά συμμετέχουν και οι κληρικοί και οι καλόγεροι των επαρχιών, παίρνοντας σε πολλές περιπτώσεις στο ένα χέρι το ντουφέκι και στο άλλο τη σημαία που πάνω της γράφει ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ, όπως έκαναν και οι παπάδες του 1821. Κάποιοι μένουν ονομαστοί για τη μαχητικότητά τους και το ύψος του παραδείγματός τους, όπως ο «παπα-Ανυπόμονος» Γερμανός Δημάκης, ηγούμενος της Μονής Αγάθωνος, ο «παπα-Κουμπούρας», ο «παπα-Φλέσσας», που συνοδεύουν τον Άρη Βελουχιώτη σε όλες τις περιστάσεις.

Οι νεκροθάφτες της δημοκρατίας

Χειριστοκρατία, εμφύλια πολιτικά πάθη, μηδενισμός

Του Γιώργου Ρακκά από την Ρήξη φ. 126

Η πορεία των πολιτικών πραγμάτων στον τόπο μας είναι εμφανής και δεν χρειάζεται κανείς να έχει υπερφυσικές ιδιότητες για να μαντέψει προς τα που πάει το πράγμα: Η Τρίτη Ελληνική Δημοκρατία βαίνει προς ταχύτατο εκφυλισμό, αποτυγχάνοντας πλέον να επιτελέσει και τις πιο στοιχειώδεις λειτουργίες αντιπροσώπευσης, κρατικής λειτουργίας, προστασίας των πολιτών, εξασφάλισης ενός στοιχειώδους μέλλοντος για τη χώρα και τον λαό της.
Μια ματιά στο επίπεδο, το ήθος και τις δυνατότητες του πολιτικού προσωπικού αρκεί να πείσει για του λόγου το αληθές: Αστείοι, γελοίοι, τυχάρπαστοι, τυχοδιώκτες και μαφιόζοι κυβερνούν τη ζωή μας – άνθρωποι που υπό κανονικές συνθήκες δεν θα τους άξιζε να διαχειρίζονται ούτε περίπτερο.
Για να μη μιλήσουμε για το ποιόν, τον βίο και την πολιτεία της παρούσας κυβέρνησης· η εκλογή της και η παραμονή της στην εξουσία επισφραγίζει όσο τίποτε άλλο αυτήν ακριβώς την αποτυχία αυτού του καθεστώτος να ανταποκριθεί στις πιο στοιχειώδεις προϋποθέσεις της δημοκρατικής διακυβέρνησης. Αξίζει σε αυτό το σημείο να θυμηθούμε ένα απόσπασμα από τον Επιτάφιο του Περικλή, για να κατανοήσουμε την απόσταση που παρεμβάλλεται μεταξύ αυτού που ήταν η δημοκρατία ιστορικά και των συνθηκών που βιώνουμε σήμερα:

Γλέζος εναντίον Φίλη υπερασπιζόμενος την Εκκλησία στην διάρκεια της Κατοχής

Απόστολος Διαμαντής

Είναι θλιβερό να διαπιστώνει κανείς πως μόνον σχεδόν ο Μανώλης Γλέζος από την αριστερά όρθωσε και πάλι το ανάστημά του απέναντι στις ανιστόρητες δηλώσεις και αποφάσεις του κ. Φίλη και της κυβέρνησης. Δήλωσε ο πρώτος αντιστασιακός της χώρας:

«Oποιος καταφέρεται ενάντια στην Εκκλησία για τη δήθεν αδράνειά της τη διάρκεια της Κατοχής βλαστημάει. Οταν ο στρατηγός Σταυράκος, διοικητής στρατιωτικός των Αθηνών και της Αττικής, κάλεσε τους δημάρχους, τις Αρχές και τους περιφερειάρχες να έρθουν στους Αμπελοκήπους για να παραδώσει τα κλειδιά της πόλης στους κατακτητές, ο Αρχιεπίσκοπος τότε αρνήθηκε και δήλωσε ότι η “Εκκλησία παρίσταται στην απελευθέρωση των λαών και όχι στη σκλαβιά τους”».

Φυσικά, τα γεγονότα αυτά είναι γνωστά σε όλους. Είναι γνωστή επίσης η επικοινωνία του Αρχιεπισκόπου Χρύσανθου με την Πηνελόπη Δέλτα, το Μεγάλο Σάββατο του 1941. Τότε, ο Χρύσανθος της είπε πως τόνισε στον Βασιλιά Γεώργιο να πάει στο μέτωπο, στις επάλξεις, πως εκεί είναι η θέση του και φυσικά εν συνεχεία ο Χρύσανθος ήταν ο μόνος επίσημος που δεν δέχθηκε να παραδώσει τα κλειδιά της πόλης των Αθηνών στους γερμανούς εισβολείς.

Αλλά φυσικά δεν είναι μόνον αυτό. Στοιχειωδώς εάν ο κ. Φίλης είχε διαβάσει έστω και μια σειρά από την ιστορία της Εθνικής Αντίστασης, θα γνώριζε πως η συμμετοχή του κλήρου ήταν έντονη και θα γνώριζε επίσης και τις απόψεις του αρχηγού του ΕΛΑΣ Αρη Βελουχιώτη για την εκκλησία και τους ιερείς της. Εκκλησία και λαός ήταν ένα για τον Άρη.

Το ακυβέρνητο καράβι του ελληνικού σχολείου

by diaxeiristis

Η πολιτεία του υπουργού Παιδείας

Του Γιώργου Τασιόπουλου* από την Ρήξη φ. 126

Το υπουργείο, την περσινή σχολική περίοδο, νομοθέτησε για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση τη μείωση των ωρών διδασκαλίας και έδωσε τη δυνατότητα μια σειρά μαθημάτων (θέατρο, μουσική, εικαστικά) να μπορούν να γίνονται από εκπαιδευτικούς που δεν είναι το επιστημονικό τους πεδίο. Αντίστοιχες προσπάθειες τεχνητής δημιουργίας περισσεύματος διδακτικών ωρών (διπλή ειδικότητα-κατάργηση εργαστηρίων) έγιναν και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να λειτουργήσει όπως όπως το σχολείο, με λιγότερο εκπαιδευτικό προσωπικό, με περικοπή των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών, αδιαφορώντας για τις αναγκαίες παιδαγωγικές συνθήκες οργάνωσης ενός σχολείου. Ευαγγέλιό της το μνημόνιο, η εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ και οι επιταγές της Ε.Ε.! Έτσι, επιβάλλει την ευέλικτη χρήση του εκπαιδευτικού προσωπικού για να καλύπτει τρύπες, αν και γνωρίζει πως πρόκειται για μια βαθιά αντιπαιδαγωγική και αντιεκπαιδευτική ενέργεια. Αδιαφορεί αν η πολιτική της υπονομεύει τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών, ειδικά των φτωχών λαϊκών περιοχών, όπως της Δυτικής Αθήνας.
Το πρώτο διήμερο ανοίγματος των σχολείων, οι σύλλογοι διδασκόντων και τα υπηρεσιακά τους συμβούλια καλούνται να αποφασίσουν για τους υπεράριθμους εκπαιδευτικούς και το σχολείο που θα κατευθυνθούν. Ο υπουργός περικόπτει το ωρολόγιο πρόγραμμα και η «δημοκρατική ευαισθησία» παραχωρεί το «δημοκρατικό δικαίωμα» στους εκπαιδευτικούς να αποφασίσουν σε ποιον θα πέσει ο κλήρος της υπεραρυθμίας.

Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΑΚΥΒΕΡΝΗΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ

Στα σχολεία καθημερινά ηχεί στα αφτιά μας το τραγούδι των παιδικών μας χρόνων «ήταν ένα μικρό καράβι που ήταν αταξίδευτο…» και οι στίχοι «και τότε ρίξανε το κλήρο να δούνε ποιος θα φαγωθεί…» δε μας αφήνουν ασυγκίνητους, κύριε Υπουργέ, γιατί τα ναυτάκια του μικρού καραβιού του σχολείου μας, είναι πρόσωπα, έχουν όνομα, Αναστασία η θεατρολόγος μας, Γιώργος ο εικαστικός μας, Δημήτρης της πληροφορικής μας, Ακριβή η μουσικός μας, Κατερίνα και Μαριάννα και Αγγελική των Αγγλικών μας, Γωγώ, Δέσποινα και Θοδωρής οι γυμναστές μας.

Κύριε Υπουργέ, σε λίγο χρόνο όχι μόνο μοιάσατε, αλλά ξεπεράσατε το «έργο» των προκατόχων σας. Από Υπουργός Παιδείας του Ελληνικού κράτους, δείχνετε ιεραπόστολος των πολιτικών της νεοφιλελεύθερης αγοράς, των τροϊκανών, του ΟΟΣΑ.

Του Γιώργου Τασιόπουλου

Το Υπουργείο την περσινή σχολική περίοδο, νομοθέτησε για την πρωτοβάθμια εκπαίδευση τη μείωση των ωρών διδασκαλίας και έδωσε τη δυνατότητα μια σειρά μαθημάτων (θέατρο, μουσική, εικαστικά) να μπορούν να γίνονται από εκπαιδευτικούς που δεν είναι το επιστημονικό τους πεδίο.  Αντίστοιχες προσπάθειες τεχνητής δημιουργίας περισσεύματος διδακτικών ωρών  (διπλή ειδικότητα-κατάργηση εργαστηρίων) έγιναν και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να λειτουργήσει όπως-όπως το σχολείο με λιγότερο εκπαιδευτικό προσωπικό, με περικοπή των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών  αδιαφορώντας για τις αναγκαίες παιδαγωγικές συνθήκες οργάνωσης ενός σχολείου. Ευαγγέλιό της το μνημόνιο, η εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ και οι επιταγές της Ε.Ε.!  Έτσι, επιβάλλει την ευέλικτη χρήση του εκπαιδευτικού προσωπικού για να καλύπτει τρύπες, αν και γνωρίζει πως πρόκειται για μια βαθιά αντιπαιδαγωγική και αντιεκπαιδευτική ενέργεια.  Αδιαφορεί αν η πολιτική της υπονομεύει τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών, ειδικά των φτωχών λαϊκών περιοχών, όπως της Δυτικής Αθήνας.  

Το πρώτο διήμερο ανοίγματος των σχολείων οι σύλλογοι διδασκόντων και τα υπηρεσιακά τους συμβούλια καλούνται να αποφασίσουν τους υπεράριθμους εκπαιδευτικούς και το σχολείο που θα κατευθυνθούν.  Ο Υπουργός  περικόπτει το ωρολόγιο πρόγραμμα και η «δημοκρατική ευαισθησία»  παραχωρεί το «δημοκρατικό» δικαίωμα στους εκπαιδευτικούς να  αποφασίσουν σε ποιον θα «πέσει ο κλήρος» της υπεραρυθμίας.   Θέλει το υπουργείο να μεταφέρει κατ’ αυτόν τον τρόπο τη συζήτηση από τα χρόνια προβλήματα και τη ζοφερή κατάσταση στην Παιδεία μας σε μια εσωτερική σύγκρουση ομάδων εκπαιδευτικών με το διακύβευμα της οικονομικής και κοινωνικής τους επιβίωσης.  Μόνιμοι εναντίον αναπληρωτών, δάσκαλοι εναντίον ειδικοτήτων, πρωτοβάθμιοι εκπαιδευτικοί εναντίον δευτεροβάθμιων.

Σκληρή κριτική στον Φίλη από τους έφηβους βουλευτές

της Ναντίν Χαρδαλιά

Βομβαρδισμό ερωτήσεων για όλα τα μέτωπα της παιδείας δέχτηκε ο Υπουργός Παιδείας από τα 286 μέλη της 21ης Συνόδου της Βουλής των Εφήβων, που δεν του χαρίστηκαν. Άλλοι ευγενικά κι άλλοι πιο επιθετικά, ζήτησαν από τον Νίκο Φίλη να τους δώσει ξεκάθαρες απαντήσεις για τις προθέσεις του.

Αρχαία Ελληνικά, κατάργηση μαθητικών παρελάσεων, θρησκευτικών και πρωινής προσευχής, βρέθηκαν στο επίκεντρο της Βουλής των Εφήβων.

«Δεν έχω δει ποτέ μου δέντρο και φυτό να επιβιώνει χωρίς τις ρίζες του κι έτσι η νέα ελληνική γλώσσα δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς τα αρχαία» του απάντησε καταχειροκροτούμενος ένας μαθητής

Η πιο δύσκολη στιγμή για τον κο Φίλη ήταν όταν ο Φώτης Μουρούτσος, τον κατηγόρησε ότι οι απόψεις του για την κατάργηση των μαθητικών παρελάσεων και της πρωινής προσευχής σε συνδυασμό με την αλλαγή στον τρόπο διδασκαλίας των θρησκευτικών, στρέφονται κατά της εθνικής μας ταυτότητας.

«Η δημοκρατία αποτελεί τη βάση της εθνικής μας ταυτότητας. Λέτε ότι δεν σέβομαι το έθνος και την ταυτότητά μας με αυτά που λέω. Είναι λάθος και διχασμός. Δεν θα πάμε ποτέ μπροστά όταν αμφισβητούμε ο ένας τον άλλον. Δεν υπάρχει περιούσιος λαός», ήταν η απάντηση του Υπουργού Παιδείας προς τον έφηβο βουλευτή από την Αρκαδία.

Ο κος Φίλης υπεραμυνόμενος των απόψεών του υποστήριξε ότι τα θρησκευτικά και οι παρελάσεις αποτελούν «επίδειξη θρησκευτικής και εθνικής συνείδησης», κάτι το οποίο όπως είπε πρέπει να είναι μακριά από το σχολείο.

Δίνοντας έμφαση στο ζήτημα των θρησκευτικών, επισήμανε ότι το Υπουργείο Παιδείας θέλει ένα σχολείο «ουδετερόθρησκο» που δεν θα λειτουργεί ως κατηχητικό, ενώ για τις παρελάσεις σημείωσε ότι «δεν αποτελούσαν ποτέ στοιχείο της εθνικής μας ταυτότητας αλλά στοιχείο φρονηματισμού», προτάσσοντας ως καλύτερη λύση τον εορτασμό των εθνικών επετείων με γιορτές στα σχολεία που θα έχουν ως στόχο την εκμάθηση του πολιτισμού και της ιστορίας μας έναντι «της επίδειξης με τρόπους στρατιωτικών αγημάτων» όπως είπε.

Αριστοτέλης: Πόλεμο κήρυξε η εργοδοσία στους εκπαιδευτικούς! Εμετικές δηλώσεις του "αφεντικού" Ν. Φίλη! Σε διατεταγμένη αποστολή οι διευθυντές εκπαίδευσης! Σε θέση μάχης το εκπαιδευτικό κίνημα!

27/6

Εμετική επίθεση εναντίων των εκπαιδευτικών εξαπέλυσε ο Ν. Φίλης, Υπουργός Παιδείας και ο εργοδότης που ευθύνεται για πάνω από 10.000 απολύσεις συμβασιούχων! Όπως και τόσοι άλλοι προκάτοχοί του, διάλεξε το δρόμο της συκοφαντίας και της λάσπης για να καλύψει τη βρώμικη δουλειά που έχει αναλάβει για το χατήρι της κυβέρνησής του και της τρόικα! Σκουπιδαριό επιχειρημάτων για "παρκαρισμένους" εκπαιδευτικούς που δε δουλεύουν, που κρύβονται πίσω από πελατειακές σχέσεις και προσλαμβάνονται αναπληρωτές, για μια δουλειά που δεν κάνουν οι μόνιμοι! Η Διαμαντοπούλου και ο Αρβανιτόπουλος μας έβγαζε τρελούς, αυτός μας βγάζει τεμπέληδες! Καμία έμπνευση οι μνημονιακές κυβερνήσεις!

Και μετά... τα ηνία παίρνει η μνημονιακή "παιδαγωγική". Είναι αντιπαιδαγωγική, λέει η 7η ώρα, γι' αυτό την καταργεί και όχι για λόγους εξοικομόμησης αναπληρωτών. Έτσι, εξηγείται γιατί θέλει να καταργήσει και τα ολοήμερα. Ενδιαφέρεται για την ψυχική υγεία των μαθητών μας! Η γελιότητα όμως, βρίσκει την απόλυτη έκφρασή της, αν δει κανείς τι ετοιμάζεται να κάνει με τα νηπιαγωγεία! Εκεί αυξάνει το υποχρεωτικό ωράριο παραμονής των νηπίων κατά μία ώρα! Κι επειδή ενδιαφέρεται πολύ για την ψυχική υγεία των νηπίων, προσαρμόζει την ώρα προσέλευσης ώστε να ξυπνάνε όλα πουρνό πουρνό, με τα κοκόρια!

Περί Γενοκτονίας

ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ-http://www.kathimerini.gr/

Οι πονηρούτσικοι δικοί μας πετούν το πολιτικό τους πυροτέχνημα και μετά τρέχουν να κρυφτούν πίσω από τη δήθεν επιστημονική τους κρίση. Οταν χαρακτήριζε ο κ. Φίλης τη Γενοκτονία των Ποντίων διωγμό δεν μπορούσε να καταλάβει πώς είναι δυνατόν να θίγεται το αίσθημα της εν λόγω «συλλογικότητος», αφού κατά βάθος πρόκειται για επιστημονικό ζήτημα. Κάτι σαν την αναπαραγωγή της καρέτα - καρέτα, τις πεταλούδες της υποσαχαρίου Αφρικής και την επιστημονική ονομασία του πτηνού «μπούφος» (bubo). Κάτι άκουσε, κάτι του είπαν και το πήρε τοις μετρητοίς.

Πόσο «επιστημονικά» είναι τέτοια ζητήματα, αποδεικνύεται από τον σάλο που ξεσήκωσε η αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων από το γερμανικό Κοινοβούλιο. Η Τουρκία ανακάλεσε τον πρεσβευτή της στην Αγκυρα, ο Ερντογάν απειλεί με αναίρεση των συμφωνηθέντων για το προσφυγικό και η ηγεσία της Γερμανίας απείχε από την επίμαχη ψηφοφορία. Κι όμως η υπόθεση αυτή αφορά σε κάτι που συνέβη πριν από έναν αιώνα και η Γερμανία αναγνωρίζει τις δικές της ενοχές, αφού τότε ήταν σύμμαχος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

π.Αντώνιος Καλλιγέρης: Η ώρα του παιδιού…

Επίσημα χείλη που νομίζουν ότι εκφράζουν την κοινή γνώμη εξέφρασαν μια από τις πολλές «αλήθειες» που ακούγονται τα τελευταία: «Τα Θρησκευτικά είναι η ώρα του παιδιού». Πως όμως όσοι διατυπώνουν αυτή την άποψη διαπιστώνουν κάτι τέτοιο; Από την εμπειρία τους στη διδακτική πράξη σε δημόσιο σχολείο; Από την εμπειρία τους ως μαθητές ή είναι άποψη που απορρέει από προσωπική έρευνα; Ποτέ δεν μαθαίνει κανείς, ιδιαίτερα όταν αυτές οι διατυπώσεις ακούγονται από βήμα ομοϊδεατών ή σε συζητήσεις σε καφενεία οι οποίες δεν έχουν την απαίτηση του ορθού επιχειρήματος.

Δεν είμαι έκπληκτος από ότι ακούγεται διότι, εδώ και πολλές δεκαετίες τα ίδια ακούγονται τα οποία όμως έμειναν στην ιστορία (και της εκπαίδευσης) ως αφορισμοί που ειπώθηκαν μόνο και μόνο για να πληγώσουν την προσπάθεια μόρφωσης των μαθητών από μια μεγάλη και πολύ καλά προετοιμασμένης παιδαγωγικά ομάδας εκπαιδευτικών.

Αλήθεια τι γίνεται στην ώρα των Θρησκευτικών; Χωρίς να θέλουμε να ωραιοποιήσουμε λάθη που συμβαίνουν στη διδασκαλία ή αστοχίες από υπερβολές που έχουν διατυπωθεί από συναδέλφους θεολόγους η ώρα του μαθήματος είναι πρόσκληση για ένα ταξίδι.

• Ταξίδι γνωριμίας με τον εαυτό. Συνοδοιπορούν καθηγητής και οι μαθητές για να ανακαλύψουν τη δυναμική της κλήσης. Τι άραγε παρακινεί έναν άνθρωπο να εγκαταλείψει την πατρίδα του για να αναζητήσει τη γη της υπόσχεσης; Αυτή την απάντηση δεν ψάχνουμε όλοι μας σήμερα; Ποια είναι η κλήση μας. Το νόημα της προσωπικής μας ζωής. Γιατί ενήλικες καθηλώνονται στις πληγές τους ή ακινητοποιούνται μετά από ένα αρνητικό γεγονός διότι δεν βρήκαν απάντηση στο ίδιο ερώτημα στο οποίο απάντησε καταφατικά ο Αβραάμ.