Το αποκρουστικό πρόσωπο του «προοδευτικού» σχολείου

Του Βασίλη Ξυδιά

"...Με αφορμή την επιστολή του εκπαιδευτικού που διεκτραγωδεί την κατάσταση των ΕΠΑΛ θυμήθηκα έναν φίλο που είχε την εξής πολύ εύστοχη απορία: «Πώς γίνεται από το σχολείο της Χούντας να βγουν οι κομμουνιστές και αναρχικοί της μεταπολίτευσης και από τα σχολεία της δημοκρατίας να βγαίνουν τώρα χρυσαυγίτες;»

[...] Όσοι έχουμε υπηρετήσει σε ΕΠΑΛ ξέρουμε πολύ καλά ότι αυτά που καταγγέλλει ο εκπαιδευτικός στην επιστολή του είναι έτσι όπως τα λέει και χειρότερα. Και ότι αυτά που περιγράφει δεν αποτελούν την εξαίρεση, αλλά την «κανονικότητα» – αν όχι στο σύνολο της εκπαίδευσης, σε ένα μεγάλο οπωσδήποτε τμήμα της. 

[...] Πώς από τις διακηρύξεις για μια δημοκρατική εκπαίδευση που θα καλλιεργούσε υποτίθεται την κριτική μάθηση, καταλήξαμε σε ένα σχολείο που έχει απαξιώσει απολύτως και τη μάθηση και τη δημοκρατία· που κατά κοινή ομολογία αναπαράγει την παπαγαλία πολύ περισσότερο απ’ ό,τι το παλιό προχουντικό σχολείο, και που τα πρότυπα των μαθητών είναι ο καταναλωτισμός, ένας εκφυλισμένος δικαιωματισμός και μια μαφιόζικου τύπου εξουσιολαγνεία..."

Το αποκρουστικό πρόσωπο του «προοδευτικού» σχολείου

Βασίλης Ξυδιάς

Πώς από τις διακηρύξεις για δημοκρατική εκπαίδευση που θα καλλιεργούσε την κριτική μάθηση, καταλήξαμε σε ένα σχολείο που έχει απαξιώσει τη μάθηση και τη δημοκρατία;

Με αφορμή την επιστολή του εκπαιδευτικού που διεκτραγωδεί την κατάσταση των ΕΠΑΛ θυμήθηκα έναν φίλο που είχε την εξής πολύ εύστοχη απορία: «Πώς γίνεται από το σχολείο της Χούντας να βγουν οι κομμουνιστές και αναρχικοί της μεταπολίτευσης και από τα σχολεία της δημοκρατίας να βγαίνουν τώρα χρυσαυγίτες;» (Το μεταφέρω έτσι όπως το θυμάμαι).

Εκπαιδευτικός: «Παραιτούμαι μη ανεχόμενος το διαρκή εκφοβισμό μου από μαθητές του σχολείου που υπηρετώ»

Να διαβαστεί η ανάρτηση που ακολουθεί!!!

 Είναι η αλήθεια που μάλλον δεν θέλουμε να βλέπουμε.

Στη θέση της Υπουργού Παιδείας θα επισκεπτόμουν άμεσα το σχολείο για ενημέρωση και επιπλέον,

θα ζητούσα από όλα τα σχολεία της χώρας εντός μίας εβδομάδας την καταγραφή ανάλογων περιστατικών.

Αν ισχύει το 1/10 όσων καταγγέλθηκαν θα ανέστειλα τη λειτουργία αυτών των σχολείων, έως να παρθούν αποφάσεις.

 Θα επιστρέφαμε μετά τα Χριστούγεννα σε όλα τα σχολεία

 με κανονισμούς λειτουργίας όπου ο "πελάτης" δεν έχει πάντα δίκιο, 

με κοινωνικές δομές στήριξης,

με συλλόγους γονέων όπου θα ήταν υποχρεωτική η συμμετοχή των κηδεμόνων για κάθε σχολείο και 

κυρίως, καταμερισμός ευθυνών για τα τεκταινόμενα του σχολείου. 

Φυσικά, επιβάλλεται η αλλαγή σχεδιασμού των αναλυτικών προγραμμάτων από το νηπιαγωγείο και η επιστροφή από το σχολείο της αμάθειας στο σχολείο της ανθρωπιάς, της γνώσης, των αξιών, του πολιτισμού.

---------

Δυστυχώς, η καταγγελία αναδεικνύει και την απάθεια ή την αδυναμία αντίδρασης σε ανάλογα περιστατικά των συλλογικών οργάνων των εκπαιδευτικών κοινοτήτων!

 Μια "κοινωνία"  παρακμής και σήψης...

Γερομοριάς 

_______________________

Εκπαιδευτικός: «Παραιτούμαι μη ανεχόμενος το διαρκή εκφοβισμό μου από μαθητές του σχολείου που υπηρετώ»

...  Τη Δευτέρα 10/10/22 πήγα στο ΕΠΑΛ ............. για το 1ο μου μάθημα. Από τη πρώτη

στιγμή δε χρειάζεται ιδιαίτερη παρατηρητικότητα ή εμπειρία για να καταλάβει κάποιος πως
η κυριαρχία των μαθητών είναι απόλυτη και αρνητική. Είναι φανερό από τη περικυκλωμένη
με επιδεικτικά καπνίζοντες μαθητές αίθουσα καθηγητών. Το κάπνισμα είναι ελεύθερο σε
όλο το προαύλιο χώρο ενώ κάποιοι καπνίζουν και μέσα στις τάξεις.

Πολλοί ανήλικοι μαθητές έρχονται με τα ΙΧ τους και παρκάρουν στις θέσεις για παρκιγκ
εντός του σχολείου. Σημειωτέων πως, όπως πληροφορήθηκα, πέρσι υπήρξε θανατηφόρο ατύχημα όταν ανατράπηκε ΙΧ με μαθητές, ένας δεν πρόλαβε να βγει και κάηκε ζωντανός.
Παρόλα αυτά δεν διαπίστωσα κανένα έλεγχο από τη τροχαία έξω από το σχολείο. Καμιά
φορά, ανάλογα το κέφι, μπορεί να βάλει κάποιος τραπ στα ηχεία του αυτοκινήτου του,
δονώντας το σχολείο.

Μαθητές περιφέρονται παντού όλες τις ώρες και μπαινοβγαίνουν στο σχολείο μιας και η
πόρτα δε κλείνει ποτέ. Την ώρα του μαθήματος μπορεί να ακουστούν έντονες
συντονισμένες κραυγές και να γίνει κάποιο φιλικό «ντου» από μερίδα μαθητών σε κάποιο
άλλο τμήμα. Ο τρόπος επικοινωνίας τόσο μεταξύ των μαθητών αλλά και όσο και απέναντι
στους καθηγητές μπορεί στη καλύτερη περίπτωση να αξιολογηθεί ως «αγενής».

Εκπαιδευτικό σύστημα και «σχολικός εκφοβισμός»

Η ομιλία του Κυριάκου Ιωαννίδη, υπεύθυνου του Τμήματος Παιδείας της ΚΕ του ΚΚΕ, στην ημερίδα του ΚΣ της ΚΝΕ για το σχολικό εκφοβισμό, που έγινε την περασμένη Παρασκευή στο Πάντειο Πανεπιστήμιο

Η είδηση έρχεται από το Βόλο. Μερίδα γονέων και καθηγητών του 2ου ΓΕΛ Νέας Ιωνίας προτείνουν να τοποθετηθούν κάγκελα ανάμεσα στο 2ο ΓΕΛ Ν. Ιωνίας και το 2ο ΕΠΑΛ Ν. Ιωνίας, που συστεγάζονται και συναυλίζονται στον ίδιο χώρο.

Ενα ερώτημα: Τι οδήγησε σε αυτή την αντιδραστική πρόταση και ποιες μπορεί να είναι οι συνέπειές της στους μαθητές; Η όποια αντίδραση των μαθητών που πέρα από τα αόρατα ταξικά τείχη τούς ορθώνονται και καινούργια - ολοφάνερα και σιδερένια πια - θα γίνει κι αυτή αντικείμενο ψυχιατρικών συνεντεύξεων του «άρρωστου» μαθητή ή θα αναζητήσουμε τα αίτιά της σε μια κοινωνία που ξεσκαρτάρει ανθρώπους, που τη νεολαία της τη ρίχνει στα ναρκωτικά, στα αδιέξοδα;

Και για να μπούμε στο θέμα της εισήγησης: Πώς σχετίζεται το φαινόμενο που ονομάζεται «σχολικός εκφοβισμός» με τη λειτουργία του σχολείου; Οχι ενός οποιουδήποτε σχολείου, αλλά του αστικού σχολείου και μάλιστα του σχολείου της καπιταλιστικής κρίσης.

Είναι αλήθεια ότι οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί προβληματίζονται αρκετά και αυτό φαίνεται και μέσα από μελέτες τους και εκθέσεις τους για το κλίμα μέσα στο σχολείο, ειδικά μέσα στην τάξη. Για παράδειγμα, έκθεση του ΟΟΣΑ αναφέρει ότι κατά μέσο όρο το 13% του διδακτικού χρόνου μέσα στη σχολική αίθουσα αφιερώνεται από τους εκπαιδευτικούς για να κρατηθεί η απαραίτητη τάξη και πειθαρχία. Προφανώς, τα παραπάνω αποτελούν ενδείξεις ενός προβλήματος που έχει βαθύτερα αίτια.

Προβλήματα στον ορισμό του φαινομένου

Προχωρώντας θα θέλαμε να θέσουμε ορισμένα ερωτήματα:

Πώς οριοθετείται ως φαινόμενο το bullying; Είναι προβληματικός ή όχι ο ορισμός του;

Πρόκειται για ψυχικό φαινόμενο, για πρόβλημα ατομικής συμπεριφοράς, που αναλόγως πρέπει να αντιμετωπιστεί από τον ειδικό ψυχίατρο ή ψυχολόγο, να βρεθούν ίσως κάποιοι καλύτεροι τρόποι απάντησης, ακόμα και καταστολής;

Ας προσπαθήσουμε να απαντήσουμε.