Παράλληλο σύστημα… μη πληρωμών/ Του Γιώργου Τζεδάκι

Είναι, αν μη τι άλλο, ειρωνεία να συζητάμε για το παράλληλο σύστημα πληρωμών, που δεν εφαρμόστηκε και να σιωπούμε για το σύστημα μη πληρωμών, που εφαρμόζουν ουκ ολίγοι ιδιώτες επιχειρηματίες.

Προ ημερών, αυτοκτόνησε μία εργαζόμενη γυναίκα, η οποία ήταν απλήρωτη από τον καλό της εργοδότη επί 15 μήνες!

Και δυστυχώς, οι απλήρωτοι εργαζόμενοι είναι εκατοντάδες χιλιάδες. Όπως δεκάδες χιλιάδες είναι και αυτοί που έχασαν τις δουλειές τους και έχουν κάνει κορνίζα τις δικαστικές αποφάσεις για πληρωμή αποζημιώσεων και δεδουλευμένων.

Και γι’ αυτούς τους ανθρώπους δεν μιλάει κανείς. Λες και δεν υπάρχουν. Λες και είναι αόρατοι!

Προφανώς, αυτοί οι ταλαίπωροι, όπως και οι στρατιές των ανέργων χαλούν τα αφηγήματα, τόσο της κυβέρνησης όσο και της αντιπολίτευσης.

Η μεν κυβέρνηση κάνει πως δεν βλέπει όσα έβλεπε όσο ήταν στην αντιπολίτευση. Λες και η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία ήταν ικανός λόγος για να εξαλειφθεί η ανθρωπιστική κρίση…

Από την άλλη, αν παραδεχθεί την εφιαλτική πραγματικότητα πώς θα προπαγανδίσει τις επιτυχίες της(!) σε δημοσιονομικά πλεονάσματα, ανάπτυξη και επενδύσεις;

Η δε αξιωματική αντιπολίτευση γιατί να μιλήσει για την ανθρωπιστική κρίση και το ζοφερό εργασιακό τοπίο, αφού εν πολλοίς είναι δικά της επιτεύγματα από τα χρόνια της συγκυβέρνησής της με το ΠΑΣΟΚ;

Μεταμοντέρνα φεουδαρχία με γερμανική σφραγίδα

ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΤΖΕΔΑΚΙ

Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν τα όργανα της γερμανοκρατούμενης Ευρωζώνης, με πρώτο το Eurogroup, θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και σαν βασανιστήρια! Βασανιστήρια από μία σύγχρονη Ιερά Εξέταση, που γίνονται στο όνομα ενός άλλου Θεού, του χρήματος.

Και αν τότε, είχαμε κυνήγι μαγισσών από την Παπική Εκκλησία, σήμερα έχουμε κυνήγι ολόκληρων λαών από το Ευρωπαϊκό Ιερατείο.

Και ο Μεσαίωνας επιστρέφει με άλλη μορφή στη Γηραιά Ήπειρο, που μέσα σε μόλις λίγα χρόνια μοιάζει να γέρασε αιώνες…

Φεουδάρχες στη σημερινή εποχή είναι η ολιγαρχία του χρήματος, αυτή που εκπροσωπεί τον καπιταλισμό του τζόγου. Και οι σύγχρονοι δουλοπάροικοι είναι όχι μόνο το… ευέλικτο εργατικό δυναμικό, αλλά και τα μικρομεσαία στρώματα που βλέπουν ολοένα και περισσότερο να χάνεται το έδαφος κάτω από τα πόδια τους.

Στην Ευρώπη, ο σημαιοφόρος της νέας τάξης πραγμάτων είναι η Γερμανία. Αυτή κατάφερε όχι μόνο να ηγεμονεύσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και να την μεταλλάξει.

Ό,τι δεν κατάφερε αιματοκυλώντας  με δύο πολέμους τη Γηραιά Ήπειρο, φαίνεται πως το καταφέρνει εν καιρώ ειρήνης με οικονομικά μέσα.  Αυτό δεν ήταν, άλλωστε, το πριν από 73 χρόνια κρυφό ναζιστικό σχέδιο που είχε επεξεργαστεί ο διαβόητος Βάλτερ Χολστάιν;

Ήταν καθηγητής δικαίου και στέλεχος των ναζί. Υπήρξε ο εμπνευστής του σχεδίου δήμευσης των περιουσιών των Εβραίων και αυτός που συνέταξε το καταστατικό μιας ένωσης ευρωπαϊκών χωρών με ηγέτιδα χώρα τη ναζιστική, τότε, Γερμανία.

Και ω του ευρωπαϊκού θαύματος, η Συνθήκη που υπεγράφη το 1957 στη Ρώμη ήταν βασισμένη στο σχέδιο του Χολστάιν. Και όχι μόνο αυτό. Ο ίδιος έγινε ο πρώτος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας!