Κωνσταντινούπολη η Πόλη των πόλεων και η ιστορία της ★ μελέτη, αφιέρωμα

Εικονική αναπαράσταση της Κωνσταντινούπολης

Έτσι θα ήταν η Κωνσταντινούπολη σήμερα αν ο αρχαίος βυζαντινός Ιππόδρομος είχε διατηρηθεί άθικτος. Η κάτω εικόνα δείχνει τους σωζόμενους κάτω τοίχους της καμπύλης εξέδρας του Ιπποδρόμου που έγιναν πιο ορατοί τη δεκαετία του 1980 με τον καθαρισμό των σπιτιών στην περιοχή.

Έρευνα Σοφία Ντρέκου Αρθρογράφος

(Sophia Drekou, BSc in Psychology)

Κωνσταντινούπολη (Constantinople)

Η Κωνσταντινούπολη υπήρξε η ανατολική πρωτεύουσα της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας από τα μέσα του 4ου αιώνα μ.Χ., και μετά την κατάρρευση των δυτικών περιοχών στα τέλη του 5ου αιώνα η πρωτεύουσα της Ανατολικής ρωμαϊκής/Βυζαντινής έως τα μέσα του 15ου αιώνα, μια συνολική περίοδο άνω των χιλίων ετών.

28 Μαρτίου 1930 Η Κωνσταντινούπολη μετονομάστηκε σε Ιστανμπούλ: Η επικρατέστερη εκδοχή είναι ότι η ονομασία Ιστάνμπουλ προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις «εις την πόλη». Σύμφωνα με άλλη εκδοχή, ο όρος προκύπτει από τη λέξη Ισλαμπούλ δηλαδή πόλη του Ισλάμ.

Οι δύο ονομασίες χρησιμοποιούνταν για χρόνια εναλλακτικά με τον όρο Κωνσταντινούπολη να έχει λόγια χρήση ενώ η ονομασία Ιστανμπούλ και οι παραλλαγές της εξυπηρετούσαν την καθημερινή επικοινωνία. Οι Έλληνες την αποκαλούσαν απλά η “Πόλη” ενώ ο όρος «Πολίτης» με την έννοια του κάτοικου της Κωνσταντινούπολης εμφανίζεται από τον 7ο αιώνα.

11 Ιανουαρίου το 532 μ.Χ. η Στάση του Νίκα. Εξέγερση που έγινε στην Κωνσταντινούπολη και είχε διάρκεια μίας εβδομάδας. Ήταν η πιο βίαιη ταραχή στην ιστορία της Κωνσταντινούπολης, με τη μισή σχεδόν πόλη να καίγεται ή να καταστρέφεται και με δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους να σκοτώνονται.

11 Μαΐου 330 μ.Χ. ο Μέγας Κωνσταντίνος εγκαινιάζει την Κωνσταντινούπολη, το κέντρο του Χριστιανισμού. Γιατί επέλεξε την Κωνσταντινούπολη ως την πρωτεύουσα της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και την ονόμασε «Νέα Ρώμη». Πότε επινοήθηκε ο όρος Βυζάντιο;

Η Ιστορία της Κωνσταντινούπολης

Ο Πύργος του Γαλατά κατασκευάστηκε το 1348 και έχει ύψος 61 μέτρα.

Είναι μεσαιωνικός, κυκλικός, πέτρινος, που βρίσκεται στην περιοχή

Γαλατά της Κωνσταντινούπολης, στη βόρεια πλευρά του Κεράτιου κόλπου.

Φωτογραφία 8.6.22 από την σελίδα World Picture.

Η Κωνσταντινούπολη, η πρωτεύουσα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, ιδρύθηκε το έτος 324 από τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Α' (306/324-337) στο νότιο τμήμα του Βοσπόρου, στη θέση της αρχαίας ελληνικής πόλης του Βυζαντίου. Από την εποχή της ίδρυσή της έλαβε επίσης το όνομα Νέα Ρώμη. Στους αιώνες που ακολούθησαν, η Κωνσταντινούπολη γνώρισε σημαντική άνθηση κι έγινε ξακουστή πόλη. Η Άλωσή της από τους Οθωμανούς στις 29 Μαΐου 1453 έβαλε τέλος στην πολιτική υπόσταση του Βυζαντίου.

Η συνέχεια της ανάρτησης ΕΔΩ ...

ΠΗΓΗ:https://www.sophia-ntrekou.gr/2020/05/the-story-of-Constantinople.html?fbclid=IwY2xjawKMnfFleHRuA2FlbQIxMQABHrBntZjfRJSvHDdPtmHVuQTQJodHArg1bGYI12pUFwja1hNPNrBIU3IlQK9Z_aem_tWCk6H0dWHAO9X5Od_LH6g&m=1
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Μητροπέτροβας ο γενναίος γηραιός αγωνιστής του 1821 και κηδεμόνας του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη

προσωπογραφία του Μητροπέτροβα (ελαιογραφία).

Συλλογή: Εθνικό Ιστορικό Μουσείο. Wikimedia

Εβδομήντα πέντε χρόνων ήταν στο Βαλτέτσι και
«ηνδραγάθησεν κατά την μάχην», όπως γράφει
ο Φωτάκος στους Βίους Πελοποννησίων Ανδρών.
Υπήρξε εκ των ηγετών των αντικυβερνητικών εξεγέρσεων
κατά τη διάρκεια της βαυαρικής αντιβασιλείας, το 1834.

Μητροπέτροβας (Γαράντζα [Μέλπεια] Μεσσηνίας, 1745 - 1838)

Ἀνέπτυξε πολεμικὴ δραστηριότητα κατὰ τὴ διάρκεια τῶν Ὀρλωφικῶν καὶ ἐργάστηκε γιὰ τὴν προετοιμασία τῆς Ἐπανάστασης στὴ Μεσσηνία.

 Κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ Ἀγώνα τάχθηκε στὸ πλευρὸ τοῦ Κολοκοτρώνη καὶ πῆρε μέρος στὴ μάχη στὸ Βαλτέτσι καὶ στὴν ἅλωση τῆς Τριπολιτσᾶς. Φανατικὸς πολέμιος τῆς Ἀντιβασιλείας πρωτοστάτησε στὴν ἀνταρσία τῶν Μανιατῶν μετὰ τὴν καταδίκη τοῦ Κολοκοτρώνη καὶ στὴν ἐξέγερση τῆς Μεσσηνίας γιὰ τὴν ὁποία καταδικάστηκε σὲ θάνατο, ἀλλὰ δὲν ἐκτελέστηκε λόγω τῆς προχωρημένης ἡλικίας του.

Βιογραφία

Ο Δημήτριος (Μήτρος) Πέτροβας (1745 – 12 Μαρτίου 1838), γνωστότερος ως Μητροπέτροβας ήταν Κλεφτοκαπετάνιος, παλιός συμπολεμιστής του Καπετάν Ζαχαριά και οπλαρχηγός της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 από τη Μεσσηνία, καθώς και ένας από τους ηγέτες των αντικυβερνητικών εξεγέρσεων κατά τη διάρκεια της Βαυαρικής Αντιβασιλείας του Όθωνα (Βαυαροκρατία) το 1834.

Η φιλόσοφος και μαθηματικός Υπατία

8 Μαρτίου του 415 μ.Χ. στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου δολοφονείται η φιλόσοφος και μαθηματικός Υπατία από όχλο φανατικών.

Για την δολοφονία της φιλοσόφου Υπατίας στις 8 Μαρτίου 415 μ.Χ. 

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΑΙΝΙΓΜΑΤΙΚΟ ΦΟΝΟ

ΓΙΑ να δείτε όλη την ανάρτηση ΚΛΙΚ στην εικόνα ή ΕΔΩ

Η δολοφονία της φιλοσόφου Υπατίας
(370 μ.Χ. - 8 Μαρτίου 415 μ.Χ.)
8 Μαρτίου 415 μ.Χ. (περ.) στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου δολοφονείται η Ελληνίδα νεοπλατωνική φιλόσοφος, αστρονόμος και μαθηματικός Υπατία, από όχλο φανατικών. Το πρόσωπό της, ίσως εξαιτίας της δολοφονίας της κυρίως, τράβηξε το ενδιαφέρον της ιστορίας, της φιλοσοφίας, της θεολογίας και της τέχνης.

Υπατία η Αλεξανδρινή

Η Υπατία (Αλεξάνδρεια, 370 - Αλεξάνδρεια, 8 Μαρτίου 415) ήταν Ελληνίδα νεοπλατωνική φιλόσοφος, αστρονόμος και μαθηματικός, διευθύντρια της νεοπλατωνικής σχολής στην Αλεξάνδρεια. Δίδαξε φιλοσοφία και αστρονομία στην Αλεξάνδρεια, όπου και δολοφονήθηκε από όχλο που αποτελούνταν από φανατικούς χριστιανούς. Παραβολάνους τους έλεγαν, παιδιά του Διόσκουρου ήταν και μάλιστα σε διατεταγμένη υπηρεσία. Από την Εκκλησιαστική Ιστορία Βασίλειου Στεφανίδη σελ.328 σημείωση 9.
Στις 8 Μαρτίου του 415 μ.Χ., καθώς επέστρεφε σπίτι της, η Υπατία δέχτηκε επίθεση από ομάδα ανδρών, οι οποίοι τη σκότωσαν με φρικτό και βασανιστικό τρόπο.

Η παραβολή της Μέλλουσας Κρίσης κατά τον Ντοστογιέφσκι στο Έγκλημα και τιμωρία

Αγκαλιά Dostoevsky: «Έγκλημα και τιμωρία» Ζωγραφική

Μπάμπης Πυλαρινός, έργο αφιερωμένο στον Ντοστογιέφσκυ

από την έκθεση «Το όνειρο ενός γελοίου» εικαστικό αφιέρωμα

στα 200 χρόνια από την γέννηση του Ντοστογιέβσκυ.

Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου, Αρθρογράφος

(Sophia Drekou, BSc in Psychology)

Η παραβολή της Μέλλουσας Κρίσης

Από τον μονόλογο του Μαρμελάντωφ στον Ρασκόλνικωφ στο έργο

«Έγκλημα και τιμωρία» (1866) Φίοντορ Μιχαήλοβιτς Ντοστογιέφσκυ.

«Θα μας λυπηθεί Εκείνος που λυπάται όλους.
Αυτός που όλα τα καταλαβαίνει! Αυτός είναι ο Μόνος. Είναι ο Κριτής, θα παρουσιαστεί εκείνη την ημέρα και θα πει: «Πού είναι, λοιπόν, εκείνη η φτωχή κοπέλα, που θυσιάστηκε για την κακιά και φθισικιά μητριά της, που θυσιάστηκε για να βοηθήσει μικρά παιδάκια, παιδάκια που δεν ήτανε δικά της; Πού είναι κείνη η κόρη που λυπήθηκε τον επίγειο πατέρα της, ένα σιχαμένο μπεκρή, και δεν απέστρεψε απ' αυτόν το πρόσωπο της με φρίκη;».

Και θα της πει: «Έλα. Σε συχώρεσα την πρώτη φορά... σ' έχω συχωρέσει για πρώτη φορά... Συγχωρούνται και τώρα οι αμαρτίες σου, γιατί αγάπησες πολύ...».

Και θα τη συγχωρήσει τη Σόνια μου, θα τη συγχωρέσει, το ξέρω πάρα πολύ καλά πως θα τη συγχωρέσει...

Τελική Κρίση ★ Κυριακή των Απόκρεω στη Μέλλουσα Κρίση της Δευτέρας Παρουσίας Του Χριστού 📖 Πώς θα κριθεί ο κόσμος

Δευτέρα παρουσία, 1904 από τον Ρώσο ζωγράφο Βίκτορ Βασνετσόφ

The Last Judgement, 1904 by Russian painting Viktor Vasnetsov

Κυριακή της Δευτέρας Παρουσίας Του Χριστού (Απόκρεω)

Με βάση το Πάσχα, εορτάζει 56 ημέρες πριν το Άγιο Πάσχα.

Ας μην ξεχνάμε τον ποιητή μας Οδυσσέα Ελύτη:

«…εκεί που εξακολουθούν να παλιώνουν τα πράγματα,
παραμένει όμως καινούργιος ο Θεός.
Και, φυσικά, οι λέξεις που τον εκφράζουν».

«Η Μαγεία του Παπαδιαμάντη», Αθήνα 1986, σ. 19

της Σοφίας Ντρέκου

Κοντάκιον Ἦχος α’: Ὅταν ἔλθης ὁ Θεός,

ἐπὶ γῆς μετὰ δόξης, καὶ τρέμωσι τὰ σύμπαντα·

ποταμὸς δὲ τοῦ πυρὸς πρὸ τοῦ Βήματος ἕλκῃ,

καὶ βίβλοι ἀνοίγωνται, καὶ τὰ κρυπτὰ δημοσιεύωνται·

τότε ῥῦσαί με, ἐκ τοῦ πυρὸς τοῦ ἀσβέστου,

καὶ ἀξίωσον, ἐκ δεξιῶν σου με στῆναι, Κριτὰ δικαιότατε.

Η τρίτη Κυριακή του Τριωδίου είναι αφιερωμένη στο πιο φοβερό γεγονός της ανθρώπινης ιστορίας, στη μέλλουσα Κρίση. Η ενθύμηση της φοβερής μελλούσης Κρίσεως στην αρχή του Τριωδίου είναι απαραίτητη, διότι απώτερος σκοπός του όλου πνευματικού αγώνα μας είναι να βρεθούμε εκ δεξιών του Δεσπότη Χριστού, κατά τη μεγάλη Kρίση. Αυτό είναι αποτυπωμένο κάλλιστα στην υπέροχη υμνωδία της ημέρας.

Η απελευθέρωση των Ιωαννίνων μετά από 480 χρόνια σκλαβιάς με την συμβολή του Νικολάκη Εφέντη - Ιστορικό αφιέρωμα (video)

Απελευθέρωση της Ηπείρου 1913. Η είσοδος των πρώτων οχημάτων στα Ιωάννινα, 22 Φεβρουαρίου 1913

Φωτογραφικό Αρχείο Αφοί Ρωμαΐδη & Φρειδερίκου Ζέιτζ.

Επιχρωματισμός, Past in Color - Χρώμα στο Παρελθόν

Περιγραφή: Φωτογραφία από την είσοδο του Ελληνικού στρατού στα Γιάννενα (21/02/1913). Στην Κεντρική Πλατεία Ομονοίας στα Ιωάννινα, σήμερα Πάρκο Λιθαρίτσια. Πολύ σπάνια φωτογραφία των Romaidis και F. Ζeitz γιατί συνήθως αντίγραφα της κυκλοφορούν πετσοκομμένες ενώ σε αυτήν φαίνεται και το ρολόι στην κεντρική πλατεία της πόλης. Ο γερμανός φωτογράφος των βαλκανικών πολέμων Friedrich Zeitz έβγαλε όλες τις φωτογραφίες, αλλά ήταν απλώς υπάλληλος των αφών Ρωμαΐδη οι οποίοι πήραν όλοι την δόξα. facebook Old pictures of Greece.

ΠΡΟ ΤΩΝ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΔΡΙΣΚΟΥ

χρωμολιθογραφία Driskos 26 Νοεμβρίου / 9 Δεκεμβρίου 1912:

Κατάληψη Δρίσκου Ιωαννίνων, η θυσία των Γαριβαλδινών εθελοντών

Η ΜΑΧΗ ΔΡΙΣΚΟΥ - Δαφνούλα Ιωαννίνων (22-30 Νοεμβρίου 1912)

Γαριβαλδινοί και Κρήτες εθελοντές πολεμούν στα Γιάννενα

Στα τέλη Νοεμβρίου του 1912, ο Στρατός Ηπείρου ξεκίνησε την επιχείρηση για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων. 26 Νοεμβρίου 1912 οι Γαριβαλδινοί, Έλληνες Ερυθροχίτωνες, Κρήτες εθελοντές και τμήματα του τακτικού στρατού επετέθησαν εναντίον των τουρκικών στην περιοχή Δρίσκο προ των Ιωαννίνων και τις έτρεψαν σε φυγή. Στη μάχη στο Δρίσκο πήραν μέρος και το Σώμα των Γαριβαλδινών (Garibaldini) (500 Ιταλοί εθελοντές, που είχαν έρθει στην Ήπειρο και πολέμησαν στο πλευρό των Ελλήνων) υπό τας διαταγάς του Peppino Garibaldi, γιου του στρατηγού Giuseppe Garibaldi, που πολέμησε κατά των Τούρκων στον πόλεμο του 1897.

Οι ρεμπέτες μάς δίδαξαν γλώσσα - Συνέδριο Γλωσσολογίας στο ΑΠΘ

Της Σοφίας Δρέκου

Μάρκος Βαμβακάρης. Θεωρείται ο «Πατριάρχης» του
ρεμπέτικου, καθώς έκανε γνωστό το είδος λόγω της
μεγάλης επιτυχίας που είχαν τα δισκογραφημένα
τραγούδια του. 

Καθιέρωσε την ορχήστρα με μπουζούκια
και μπαγλαμάδες. Η περίοδος λίγο πριν τον Β' Παγκόσμιο
Πόλεμο είναι ίσως η παραγωγικότερή του.

Οι ρεμπέτες μάς δίδαξαν γλώσσα!

Διεθνές Συνέδριο Ελληνικής Γλωσσολογίας 2006

«Γοητευτικός γλωσσοπλάστης», όπως και κάθε λαϊκός δημιουργός, έγινε ο ρεμπέτης Μάρκος Βαμβακάρης. «Εγώ δεν είμαι ποιητής τραγούδια να ταιριάζω / κι αν μου τα φέρνει ο ναργιλές / σας τα παρουσιάζω» απολογούνταν στιχουργικά ο «αγράμματος» - εκδοροσφαγέας το επάγγελμα - ρεμπέτης.

Λόγος εις την Πεντηκοστή - Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος (ανάλυση)

Saint Gregory of Nazianeus, 12th-century mosaic in Palermo, Sicily. Άγιος

Γρηγόριος Ναζιανεύς, ψηφιδωτό του 12ου αιώνα στο Παλέρμο της Σικελίας.

Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος
Λόγος μα' εις την Πεντηκοστή


Επιμέλεια Στυλιανός Γ. Παπαδόπουλος (1933-2012)
θεολόγος, καθηγητής πανεπιστημίου
και εκκλησιαστικός συγγραφέας.

Μιλάει ο Γρηγόριος ο Θεολόγος
μτφρ. Διονύσιος Κακαλέτρης,
εκδ. Αποστολική Διακονία, Αθήνα 1991.

Ε. Την Πεντηκοστή εορτάζουμε και την παρουσία του Αγίου Πνεύματος και την πραγματοποίηση της υποσχέσεως και την εκπλήρωση της ελπίδας. 

Το μυστήριο, πόσο και μεγάλο είναι και σεβαστό! Τελειώνουν λοιπόν όσα έχουν σχέση με το σώμα του Χριστού, ή μάλλον με τη σωματική παρουσία Του(1). Διότι διστάζω να πω τα σωματικά, εφ' όσον κανένας λόγος δεν μπορεί να με πείσει ότι θα ήταν καλύτερα να είχε απαλλαγεί από το σώμα [ο Χριστός](2).

 Αρχίζουν δε όσα έχουν σχέση με το Άγιο Πνεύμα(3). Ποια δε ήταν όσα έχουν σχέση με το Χριστό; 

Η Παρθένος, η γέννηση, η φάτνη, το σπαργάνωμα, οι άγγελοι που τον δοξάζουν, οι ποιμένες που τρέχουν προς Αυτόν, η διαδρομή του αστέρα, η προσκύνηση και η προσφορά των δώρων από τους μάγους, ο φόνος των νηπίων από τον Ηρώδη, ο Ιησούς που φεύγει στην Αίγυπτο, που επιστρέφει από την Αίγυπτο, που περιτέμνεται, που βαπτίζεται, που δέχεται την μαρτυρία από τον ουρανό, που πειράζεται, που λιθάζεται για μας (για να μας δώσει υπόδειγμα κακοπάθειας υπέρ του Λόγου) που προδίνεται, που προσηλώνεται [στον Σταυρό], που θάπτεται, που ανασταίνεται, που ανεβαίνει [στους ουρανούς]. Από αυτά και τώρα υφίσταται πολλά από τους μισόχριστους μεν, αυτά που Τον ατιμάζουν και τα υπομένει (διότι είναι μακρόθυμος)• από τους φιλόχριστους δε, αυτά που Του αποδίδουν τιμή.

ΛΕΛΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙ ΗΡΩ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟY

 Γυναίκες στην Αντίσταση (Video): 

Η ζωή και δράση της Λέλας Καραγιάννη και της Ηρώς Κωνσταντοπούλου στη Μηχανή του Χρόνου, που με τη δράση και το ηρωικό τέλος τους σημάδεψαν την εθνική αντίσταση. Καμία από τις δύο δεν λύγισε στα βασανιστήρια. Και οι δύο στήθηκαν στο απόσπασμα και μάλιστα με διαφορά τριών ημερών και περίπου έναν μήνα πριν από την απελευθέρωση ►

Για περισσότερα ΚΛΙΚ στον σύνδεσμο που ακολουθεί η στην εικόνα  https://www.sophia-ntrekou.gr/2024/10/gynaikes-stin-antistasi-lela-karagianni-iro-konstantopoyloy.html