Για τη νέες εργασιακές σχέσεις μας είχε προειδοποιήσει η Άννα Διαμαντοπούλου από το 2012, είναι ενταγμένη άλλωστε τώρα πια στο κόμμα του Μητσοτάκη.
Δεν της έφτανε η διάλυση του δημόσιου σχολείου ήθελε να βάλει ένα χέρι για να αναμορφωθεί η εργασιακή νομοθεσία. Το ευέλικτο σχολείο που συνεχίζει να οικοδομεί ο κ. Γαβρόγλου, προετοιμάζει τους μαθητές για την ευέλικτη κοινωνία, όπου σε συνθήκες μεσαίωνα το αφεντικό επιβάλλει τους όρους του στον απασχολήσιμο εργαζόμενο.
Τα μυστικά τα έμαθε η Άννα, από τα μεγάλα αφεντικά της λέσχης Μπίλντερμπεργκ στην οποία ανήκει. Για τη νεογλώσσα που χρησιμοποιούν και αλλάζουν το νόημα των λέξεων, μας είχε προετοιμάσει ο Όργουελ... Αυτοί κάνουν τη δουλειά τους όπως τους επιβάλλουν ΔΝΤ, ΟΟΣΑ, Τριμερής, Μπίλντερμπεργκ, Ε.Ε. κλπ,.
Εμείς τι κάνουμε?
Ευελφάλεια; Τι είναι… (το καινούριο φρούτο της Παγκοσμιοποίησης)
«Η ευελφάλεια δηλαδή η ευελιξία και η ασφάλεια, είναι και τώρα η λύση. Και βεβαίως δεν μπορεί να συνεχίσουμε απλά με τη λογική των κλαδικών και ομοιοεπαγγελματικών συμβάσεων. Δεν μπορεί ο εργαζόμενος να είναι αδιάφορος για το τι συμβαίνει στην επιχείρησή του, δεν μπορεί να μην πάμε στη λογική των επιχειρησιακών συμβάσεων και στη συνεννόηση πια ανάμεσα στον εργοδότη και στον εργαζόμενο.»
Οπότε αφού το είπε, αντιλαμβανόμαστε πως πρόκειται για έναν ορισμό που θα μας απασχολη΄σεισ το σύντομο μέλλον, αφού η Αννούλα μας είναι ένα από τα στελέχη της πολιτικής ελίτ που λαμβάνει εντολές από τη Λέσχη της για να προωθηθούν στην πραγματική πολιτική.
Αυτή η υπόθεση είναι ενορχηστρωμένη σαφώς από τα γνωστά διεθνή κέντρα, εξ ου και υιοθετείται από την Κομισιόν.
Διαβάζω στο aristeroparathiro.pblogs.gr
«Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υιοθέτησε προχθές πανηγυρικά όλες τις ανατροπές που προωθούνται από την Κομισιόν, υπό την κωδική ονομασία «flexicurity» και αφορούν τις εργασιακές σχέσεις. Ο όρος flexicurity αποδίδεται στα ελληνικά με τη λέξη – τέρας «ευελφάλεια», που προκύπτει από την «ευελιξία» και την «ασφάλεια». Πρόκειται για την γλωσσική κουτοπονηριά που περιέγραφε ο Όργουελ στο 1984: το ζήτημα για την εξουσία είναι να περιγράφει τα πάντα με θετικούς όρους, όπως ευελιξίες και ασφάλειες, ώστε να μην δίνει κανείς σημασία στο περιεχόμενό τους. Αν το σχέδιο ονομαζόταν «τελερύγγι», από το «τελειώσανε αυτά που ξέρατε» και «θα σας φάμε το λαρύγγι», θα απέδιδε ακριβέστερα αυτό περί του οποίου πρόκειται, αλλά θα είχε βγάλει τον κόσμο στους δρόμους.»
