ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ 1973-2024

 Συμπληρώνονται 51 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973.

Το φοιτητικό κίνημα με την κατάληψη της Νομικής και στη συνέχεια με την κατάληψη και την εξέγερση του Πολυτεχνείου εξέφρασε τους Λαϊκούς πόθους για Δημοκρατία και Ελευθερία. Ήταν η αρχή του τέλους για το επτάχρονο δικτατορικό καθεστώς του οποίου το τέλος σημαδεύτηκε από το άγος της τραγωδίας και της προδοσίας της Κύπρου.

Το Πολυτεχνείο, η 17η Νοέμβρη, παραμένει διαχρονικό σύμβολο των αγώνων.

Με ζωντανή την Μνήμη, παλεύουμε σήμερα για την προάσπιση της εδαφικής ακεραιότητας και της Εθνικής Κυριαρχίας της Χώρας μας, για την Απελευθέρωση της Κύπρου, για την Ενότητα του σύμπαντος Ελληνισμού, για το σταμάτημα της σφαγής στη Παλαιστίνη (Γάζα, Δυτική Όχθη), για τον τερματισμό των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων στην περιοχή μας και ευρύτερα στον κόσμο.

51 χρόνια μετά, ο Αγώνας για Εθνική Ανεξαρτησία- Λαϊκή Κυριαρχία- Κοινωνική Δικαιοσύνη-Δημοκρατία, συνεχίζεται.

ΤΕΚΤΑΙΝΟΜΕΝΑ στην γειτονιά μας - και η ανάγκη εγρήγορσης

Του Γιώργου Παπαγιαννόπουλου 

- Στην γειτονική Τουρκία, η επανεκλογή Ερντογάν, παράλληλα με την ενίσχυση στην τουρκική βουλή κομμάτων εθνικιστικών και Ισλαμικών, δεν προμηνύει κάτι θετικό για την Πατρίδα μας. Πέραν των άλλων, ο πολύς Ερντογάν "προσευχήθηκε" συμβολικά για την νίκη του στην Αγιά Σοφιά.  Στην Πόλη, που για αυτούς εδώ και αιώνες, είναι ΚΑΤΑΚΤΗΜΕΝΗ εξ ού και τα ετήσια πανηγύρια κάθε 29η Μαίου, ημερομήνια Άλωσης της Κωνσταντινούπολης.

Στα δικά μας: η ατζέντα της τούρκικης πλευράς έχει διευρυνθεί, συμπεριλαμβάνει από την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου μέχρι συνδιαχείρηση των θαλάσσιων ζωνών.

Ένα από τα βασικά θέματα διαπραγμάτευσης της Δύσης (ΗΠΑ) με την Τουρκία θίγει ελληνικά στρατηγικά συμφέροντα που άπτονται της κυριαρχίας της χώρας μας. Ο κίνδυνος για την Ελλάδα ενισχύεται, καθώς εδώ και καιρό είναι προφανής η διάθεση της Ουάσιγκτον να συγκρατήσει την Τουρκία σε δυτική τροχιά, γεγονός που προϋποθέτει ανταλλάγματα τα οποία ζητά η Τουρκία στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο.

Καλλιεργείται το έδαφος για μια νέα προσπάθεια ελληνοτουρκικής προσέγγισης και διαλόγου μετά την εμφάνιση σε Ελλάδα και Τουρκία δύο κυβερνήσεων με νωπή εντολή. Τα θέματα που θέτει στο τραπέζι αυτού του διαλόγου η Άγκυρα (αποστρατιωτικοποίηση και εν γένει υπονόμευση των δικαιωμάτων των νησιών σε Αποκλειστικές Ζώνες Εκμετάλλευσης), με δεδομένη την ανάγκη των αμερικανών να κρατήσουν την Τουρκία στο Δυτικό- ΝΑΤΟϊκό μαντρί, προεξοφλούν ότι σύντομα η ελληνική κυβέρνηση θα αντιμετωπίσει πιέσεις για επίδειξη «ρεαλισμού» προς όφελος του ευρύτερου "ευρωατλαντικού συμφέροντος". Μία από τα ίδια...

- Στην γειτονική Άλβανία, το καθεστώς του Έντι Ράμα, κάνει ολομέτωπη επίθεση στους Χειμαριώτες, προκειμένου να τους υφαρπάξει τις περιουσίες, ιδαίτερα στο παράλιο μέτωπο που θεωρείται "τουριστικό φιλέτο".  Σε αυτά τα πλαίσια, συνέλαβε και φυλάκισε τον εκλεγέντα εντέλει Δήμαρχο Χειμάρας Φρέντυ Μπελέρη και ον συνεργάτη του Παντελή Κοκαβέση. Μετά 20 μέρες στη φυλακή, κατόπιν έφεσης που είχε ασκηθεί από την πλευρά των Χειμαριωτών, ο μεν Μπελέρης συνεχίζει να κρατείται, ο δε Παντελής Κοκαβέσης αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους - λόγω της βεβαρημένης κατάστασης της υγείας του.  

Προκύπτει ως κυρίαρχο ζήτημα:να συσπειρωθεί στις αδελφότητες και στα σωματεία ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός κι οι εναπομείναντες Ελλαδίτες που καταλαβαίνουν το ζήτημα ως ζήτημα υπαρκτικής επιβίωσης.  Η ΕΕ δεν θα πάρει μέτρα αν η Ελλάδα δεν προβάλει βέτο πριν να είναι πολύ αργά. Θα έχει διεισδύσει η Τουρκία στα εσωτερικά της Αλβανίας στηρίζοντας την. Η Ελλάδα θα πρέπει να αντιμετωπίσει την Τουρκία και την "θυγατρική Τουρκία" των Βαλκανίων. εν κατακλείδι; η φυλάκιση των Μπελέρη-Κοκαβέση δεν είναι τοπικό ζήτημα, δεν είναι εθνικό ζήτημα, δεν είναι γεωπολιτικό ζήτημα, δεν είναι ηθικό ζήτημα. Είναι όλα αυτά μαζί.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ - ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ 21ης ΜΑΪΟΥ

Η Πολιτική Πρωτοβουλία ως αποτίμηση των εκλογών της 21ης ΜαΪου και της εκλογικής της παρουσίας εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:

• Στις βουλευτικές εκλογές της 21ης ΜαΪου, η λαϊκή ψήφος, είτε κατευθύνθηκε σε κόμματα συστημικά, με μεγάλο κερδισμένο το κυβερνών κόμμα, είτε στην αποχή,   η   οποία   παραμένει   αξιοσημείωτη. Ιδιαίτερα   η   διεύρυνση   της

κυβερνητικής   πλειοψηφία,   βασίζεται,   νομίζουμε,   στην  ψευδαίσθηση   της

επιβίωσης και της σιγουριάς για την ακολουθούμενη πορεία της χώρας, με βάση   την   μαγική   εικόνα   που   παρουσιάζει   η   κυβέρνηση   και   τα

χρηματοδοτούμενα   απ’   αυτήν   ΜΜΕ.   Πορεία   η   οποία   εμφανίζεται επιπροσθέτως ως μονόδρομος από το πολιτικό σύστημα. Επίσης, η κυβέρνηση κατάφερε αυτό το υψηλό ποσοσό ψήφων μέσα από ένα νέο –και τόσο παλιό

ταυτοχρόνως– σύστημα πελατειακών σχέσεων που έχει εγκαθιδρύσει με την εξαγορά   των   ΜΜΕ,   με   βραχύχρονες   συμβάσεις   εργασίας,   με   επιδοματική

πολιτική «ελεημοσυνών»  κ.ά., το  οποίο  δούλεψε ως  μηχανισμός  εξαγοράς ψήφων.

• Από την άλλη, η αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο δεν επέφερε βλάβες στο κυβερνητικό   στρατόπεδο,   αλλά   αντιθέτως   το   ενισχύει   όχι   μόνο   με   τα

αντιφατικά   μηνύματα   που   εκπέμπει   (δες   περιπτώσεις   Κατρούγκαλου-Πολάκη), αλλά και γιατί έχει χάσει το χρήμα της αξιοπιστίας ήδη από το 2015, όταν   αγνόησε   προκλητικά   την   ετυμηγορία   του   ελληνικού   λαού   στο

Δημοψήφισμα. 

Η απουσία απ’ το παρόν είναι αμαρτία.

Του Κωνσταντίνου Μπλάθρα

Η απουσία απ’ το παρόν είναι αμαρτία. 

Κάπως έτσι το έλεγε ο γερο-Νίκος Πεντζίκης και ως παλαιότερος χριστιανός κάτι περισσότερο ήξερε. Πολλοί ίσως αναρωτηθούν για την κάθοδό μας στις εκλογές, μέσα σε ένα περιβάλλον εχθρικό και για τους μικρούς μα και για την ίδια την πολιτική. Έρχεται όμως κάποια στιγμή που πρέπει να πεις ένα ναι, κυρίως σ’ όσους το χρωστάς: στους προαπελθόντες πατέρες και στους τωρινούς φίλους. Φίλους στην ίδια αγωνία.

Όχι, δεν πάμε καλά. Και οι καιροί δεν είναι απλώς κρίσιμοι. Είναι οριακοί. Ένας πυρηνικός πόλεμος μας απειλεί από πάνω, από τη Μαύρη Θάλασσα και μια εισβολή μας πληγώνει χρόνια τώρα και ξανά μας απειλεί από κάτω. Στην Λευκή Θάλασσα, στη Μεσόγειο, που για δες, το είχαμε ξεχάσει, ότι βαθειά στα νερά της είναι φυτεμένη η Ελλάδα.

Μια Ελλάδα σήμερα, δέκατη τρίτη μνημονιακή χρονιά, βαρειά πληγωμένη. Αδύναμη όσο ποτέ. Στη λογική της Ψωροκώσταινας, του ζειν με ελεημοσύνες-επιδόματα της Ευρώπης, από χώρα χώρος καταναλωτικής τουριστικής εκτόνωσης και τζόγου, ρημάζει σήμερα το Ψευτορωμέικο.

 Αποικιοκρατούμενοι, δεμένοι χειροπόδαρα στον ζουρλαμανδύα ενός αλόγιστου χρέους, με εκποιημένη τη δημόσια και ιδιωτική περιουσία, με τους νέους να φεύγουν και να λιγοστεύουμε, με την απόγνωση των πολλών ότι δεν βγαίνουν κι ότι η τσέπη αδειάζει χωρίς να γεμίζει, με τα σχολεία και τα πανεπιστήμια, τους νέους, όσους έχουν μείνει,  σε συνεχή αναβρασμό, με την Αθήνα πεδίο αγοραπωλησίας, με νησιά να απειλούνται και τόσα και τόσα, η πολιτική μας τάξη χαριεντίζεται στολίζοντας βιτρίνες. Μαγική εικόνα αντί της πραγματικότητας.

Μέσα σ’ αυτό τον ζόφο είπαμε ν’ ανάψουμε ένα κερί. Βάζοντας ίσως φωτιά στην καλύβα μας. Ας είναι. Έτσι έχουν τα πράγματα. Ας κοιταχθούμε στα μάτια τουλάχιστον λέγοντας αλήθειες. Αυτή είναι μια αρχή ν’ αλλάξουν τα πράγματα. Κάπως έτσι συναντηθήκαμε στην Πολιτική Πρωτοβουλία και κάπως έτσι φιλοδοξούμε να συναντηθούμε και με άλλους φίλους. Και στην κάλπη και την επόμενή της μέρα. Γιατί καμιά φορά για να γίνει μια νέα αρχή πρέπει να καούμε πρώτα.

 Ίσως χρειαστεί κι ο ψηφοφόρος ακόμα να κάψει την καλύβα του. Να μην πουλήσει τη ψήφο του έναντι επιδόματος ή πινακίου φακής.

Ραντεβού, λοιπόν, την Κυριακή. Εδώ θα είμαστε και τη Δευτέρα.

Μην Μας Ψηφίσετε!

γράφει ο Θεόδωρος Ε. Παντούλας*

Αν είστε ικανοποιημένοι με την επιτρόπευση και τον ενεχυριασμό της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, τότε… μην μας ψηφίσετε.

Αν προσδοκία σας είναι η χώρα να γεμίσει καζίνα, ξαπλώστρες κι ανεμογεννήτριες και πάλι… μην μας ψηφίσετε.

Αν όραμά σας είναι να βγούμε στη ζητιανιά των Αγορών και να ζούμε με επιδόματα φτώχειας, τότε σίγουρα… μην μας ψηφίσετε.

Σας έχει ένα σωρό άλλους υποψηφίους ο πολύποδας της κομματοκρατίας. Αλλά, να ξέρετε: δεν μπορούν να μας ξελασπώσουν αυτοί που μας κύλησαν στις λάσπες των Μνημονίων, ούτε μπορεί να είναι ναυαγοσώστες αυτοί που πραγματοποίησαν το ναυάγιο της Μεταπολίτευσης. Είμαστε «με το σουγιά στο κόκαλο, με το λουρί στο σβέρκο», μόνο που το να ψηφίζεις κάποιον για να αποφύγεις κάποιον άλλο, αυτό δεν συνιστά επιλογή αλλά εκβιασμό.

Είναι δύσκολο να μιλήσεις για την Πολιτική σήμερα. Ο παλαιοκομματισμός λέρωσε ακόμη και τις λέξεις που κάποτε έδιναν ελπίδα. Έγιναν πουκάμισα αδειανά να κρύβουν την γύμνια τους: την ένδειά τους σε νοήματα, σε ιδέες, σε αξίες, σε σχεδιασμό. Αυτό που λείπει από την προεκλογική φλυαρία είναι η πραγματική Πολιτική. Οι στημένες τηλεοπτικές αρένες δεν παράγουν πολιτική. Θόρυβο παράγουν. Γι’ αυτό και σιωπούν για τα ουσιώδη: Για την μεταβίβαση της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων, για την ερήμωση της υπαίθρου, για την γεωπολιτική ανακατάταξη, για την φυγή εκατοντάδων χιλιάδων νέων από την πατρίδα μας. Τους αρκεί που μας σφαλιαρώνουν από την σωστή πλευρά της ιστορίας! Είναι ευρωπαϊστές αλλά όχι Ευρωπαίοι! Και η ελληνική ιδιοπροσωπία γι’ αυτούς δεν είναι περηφάνια αλλά βαρίδι! Άλλοτε μας θεωρούν «ετερόκλητο όχλο» κι άλλοτε ανόητους «νατιβιστές». Οι υπόλοιποι όμως έχουμε «σώμα και θρησκεία και παππού σε μέρη αυτόνομα μέσα στην Τουρκοκρατία». Συνομιλούμε, δηλαδή, και με την γεωγραφία και με την ιστορία μας.

Στην δική μας πολιτική παράδοση η παραίτηση της αποχής και της ιδιώτευσης δεν είναι κατόρθωμα αλλά κατάντια.

Ο Οδυσσέας Ελύτης έλεγε ότι την Ελλάδα την ξαναφτιάχνεις με μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Σε κάθε περίπτωση δεν μπορούν να την φτιάξουν αυτοί που ξερίζωσαν τις ελιές, αυτοί που ξεπάτωσαν τα αμπέλια κι αυτοί που για μια επιδότηση κόψαν στα δύο τα σκαριά μας.

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ - ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ - εκ μέρους της Δημοκρατικής Αναγέννησης

Η Πολιτική Πρωτοβουλία την Πέμπτη 6/4 και ώρα 06.30 μ.μ. στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ (3ος όροφος), ανακοινώνει τη συμμετοχή της στις προσεχείς εκλογές. 

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ - εκ μέρους της Δημοκρατικής Αναγέννησης

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ - Εκλογές 2023 - ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ - Εκλογές 2023 - ΡΑΔΙΟφωνικό μήνυμα

Εμείς οι τελευταίοι Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΚΑΛΠΗ

ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΛΑΘΡΑΣ

Να, λοιπόν, που τα καταφέραμε κι εμείς οι τελευταίοι να είμαστε υποψήφιοι στις προκείμενες εκλογές της 21ης Μαΐου, σε μια κρίσιμη εκλογική καμπή για την βαρειά πληγωμένη από τα Μνημόνια, την αποικιοκρατική προέλαση και, γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε, τον νεο–ψευδο–φιλελευθερισμό, που το κανονικό του όνομα είναι τραπεζοκρατία και επί το σαφέστερο, κλεπτοκρατία.

Με την ανακήρυξη από τον Άρειο Πάγο του συνδυασμού και των υποψηφίων μας, η «Πολιτική Πρωτοβουλία», με τη συμβολή δυνάμεων της «Δημοκρατικής Αναγέννησης» της «ομάδας Πολιτική Πρωτοβουλία» και της «Χριστιανικής Δημοκρατίας», έχει επίσημα τη θέση της πλέον στα ψηφοδέλτια που θα βρει στην κάλπη ο πολίτης.
Αν ρίξει κανείς μια ματιά στους υποψηφίους μας, δεν θα δει διασημότητες ούτε μεγαλουσιάνους. Θα δει απλούς πολίτες, που δεν είναι επαγγελματίες της πολιτικής, αλλά αποφάσισαν ως πολίτες με αγωνία για τον τόπο, να συστρατευτούν μαζί μας σε έναν άνισο αγώνα. «Ου πολλοί σοφοί εν ημίν, ου πολλοί δυνατοί» μαζί μας, κατά το αποστολικό, «αλλά τα μωρά του κόσμου…».Γιατί είναι έσχατη μωρία, σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς να απαρατάει κανείς τις δουλειές του, τις οικογενειακές του υποχρεώσεις, άνθρωποι κατά κανόνα φτωχοί, και να ζητά να αναλάβει μια ευθύνη για τα πράγματα δυσανάλογη του βάρους που τους αναλογεί. Από φιλότιμο και μόνο.

Τα θηρία που έχουμε να αντιπαλέψουμε είναι πανίσχυρα και αδηφάγα. Είναι όμως και πίστη μας ισχυρή. Πίστη στην κοινωνική δικαιοσύνη, και στην αξία του κάθε ανθρώπου, όπως μας την έμαθε το Ευαγγέλιο, πίστη στη Δημοκρατία και αντίσταση σε κάθε τυραννία —σήμερα τον σβέρκο μας πατά βαρειά η μπότα του αντιχρίστου χρήματος—, αφοσίωση στον τόπο που μας έλαχε να ζούμε, στις πεζούλες και τα γκρεμίδια που δεν μπορούμε να τα πάρουμε στους ώμους και να φύγουμε, όπως οι έχοντες και κατέχοντες εξωχώριους λογαριασμούς και άλλα πολλά.
Είμαστε βέβαιοι, άρα, ότι άπαξ και κάναμε απόφαση να μπούμε στον καλό αυτόν αγώνα, είμαστε κιόλας κερδισμένοι. Και ο κάθε τίμιος πολίτης αυτής της χώρας έχει τώρα μπροστά του την επιλογή:

Ο Δρόμος Της Πολιτικής

του Θεόδωρου Παντούλα*

Παλιότερη δημοσίευση 
26/02/2020

Η γενιά μας είναι η γενιά της ήττας. Αλλά αυτό δεν είναι το χειρότερο. Το χειρότερο είναι πως φτάσαμε στην ήττα χωρίς να δοθεί, στην πραγματικότητα, καμιά μάχη. Aνεπαισθήτως μας έκλεισαν από τον κόσμον έξω. Και ξεμείναμε απορημένοι και παροπλισμένοι σ’ ένα πεδίο βολής που ασκούνται γιάπηδες και τζογαδόροι της διεθνούς χρηματοπιστωτικής μαφίας.

Κοινός τόπος ότι η χώρα έγινε χώρος και μάλιστα μπιρ παρά ενοικιαζόμενος χώρος. Αυτό όμως δεν είναι λόγος να λησμονούμε ότι, όταν κάποιος πέσει, έχει σοβαρές πιθανότητες να ορθοποδήσει. Σε καμιά περίπτωση όμως, όσο σέρνεται –όπως σερνόμαστε εμείς– δεν υπάρχει περίπτωση να ορθοποδήσει. Και κάτι ακόμη: δεν κόβεις το χέρι σου, όταν σε πονάει, και πολύ περισσότερο δεν εμπιστεύεσαι την ίασή του στους κομπογιαννίτες που το αρρώστησαν.

Όλα αυτά θα έπρεπε να είναι αυτονόητα αλλά, δυστυχώς, δεν είναι. Και τα επισημαίνουμε γιατί –παρά την γενικευμένη και παρήγορη απαξίωση του παλαιοκομματισμού– βλέπουμε να σηκώνουν κεφάλι τα χασαπόσκυλα της μεταπολίτευσης, που όποια προβιά κι αν ενδυθούν, ας μην γελιούμαστε –αυτό δεν θα ’ταν βέβαια ελληνοπρεπές– δεν θα αποβάλουν τα κουσούρια της λυκοφιλίας τους.

Η σκιαμαχία μεταξύ αριστεράς και δεξιάς είναι ξεπερασμένη από την ίδια την πραγματικότητα και τον κοινό παρανομαστή τους που είναι τα μνημόνια. Με άλλα λόγια, πολιτικό προσωπικό για να υπηρετηθεί η επιτροπεία υπάρχει και σε περίσσευμα. Αυτό που δεν υπάρχει, είναι ένας συγκροτημένος πατριωτικός –δηλαδή εξ ορισμού κοινωνιοκεντρικός– χώρος, ώστε να πάψουμε να παραπαίουμε μεταξύ του κακού και του χειρότερου.

Όπου φτωχός κι η μοίρα του

Όπου φτωχός κι η μοίρα του

ή Η δύναμίς μου εν ασθενεία τελειούται;

του Γιάννη Θωμά (Γίγας)

Τον καιρό που πρωτομπήκαμε ≪στην ευρωπαϊκή οικογένεια≫ η Ήπειρος αποτελούσε την φτωχότερη περιφέρειά της, μοιραζόμενη την τελευταία θέση με την Ανδαλουσία. Δεκαετίες μετά, σήμερα, μπορεί να μην βρίσκεται στον πάτο της κατάταξης, λόγω της μεγάλης διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης με νέες χώρες αλλά παραμένει μέσα στις φτωχότερες. Και σε απόλυτα νούμερα, η Ήπειρος είναι φτωχότερη από τότε κι από ποτέ.
13η από το τέλος ανάμεσα σε 350 περιφέρειες της Ε.Ε.!

Οι όλο και λιγότεροι Ηπειρώτες που παραμένουν στις εστίες τους (η Ήπειρος ερημώνει), μοχθώντας στον τόπο τους τίμια, νιώθουν τη σήψη και την παρακμή.
Βλέπουν κάποιους γύρω τους, διαχρονικά, να δραπετεύουν στους τεχνητούς παραδείσους της κομματικής ρεμούλας
(και διακομματικής ελέω γερμανοκρατίας) προσπαθώντας να καλύψουν τη γύμνια τους με τα ράκη του συλλογικού πλούτου. Πλούτου που καταλεηλατείται, όπως και σε κάθε γωνιά της Πατρίδας μας.

Βλέπουν οι τίμιοι άνθρωποι της Ηπείρου, δεκαετίες τώρα, τους τοπικούς ≪αρχοντοχωριάτες≫ να δημιουργούν στρατούς εξαρτημένων μέσα από μια αναδιανομή λείας, τύπου ≪ένα μου, ένα σου, ένα μου≫ και την εμφανιζόμενη ως κεντρική εξουσία να σχεδιάζει, εξωτικές, μεγάλες δήθεν, επενδύσεις ληστρικού χαρακτήρα, καταστρέφοντας την σχέση του Ηπειρώτη με τον πλούτο του και τον πολιτισμό του.

Παρασιτικές εξουσίες πουλάν στα Γιάννενα κούφιο κοσμοπολιτισμό (πολλές φορές κεκαλυμμένη τουρκοφιλία) κι ενώ εχθρεύονται μεν την ηπειρωτική ταυτότητα, απομυζούν δε τον πλούτο που η σχέση με αυτή δημιουργεί.

Τον θησαυρό ενός τρισχιλιόχρονου πολιτισμού στη γη που μας φιλοξενεί δεκάδες χιλιάδες χρόνια τώρα, βασισμένου στην κατανόηση της Ηπειρωτικής φύσης, στον σεβασμό σ΄αυτήν και την πνευματικότητα που γεννά, απειλούν να καταστρέψουν μοιραίοι καριερίστες της κομματοκρατίας.

Ο/Η Ηπειρώτης/ισσα για αιώνες θρησκεύεται και χτίζει, βαθαίνει, ταξιδεύει, λύνει προβλήματα, συνθέτει και αντιστέκεται.
Η κατανόηση, στον τόπο του, του θαύματος της δημιουργίας τον έκανε δημιουργό και βάθυνε την ανθρωπιά του.

Καιρός Τοῦ Ποιῆσαι*

Παντούλας Θόδωρος 

Είναι, στ’ αλήθεια, πολύ δύσκολο να μιλήσεις για πολιτική χρησιμοποιώντας λέξεις που κάποτε έδιναν ελπίδα και σήμερα είναι πουκάμισα αδειανά. Ποια «αλλαγή», ποια «επανίδρυση» και ποιον «πατριωτισμό» να επικαλεστείς; Η «αλλαγή» έγινε έφοδος στο κράτος, η «επανίδρυση» τακτοποίηση των δικών μας παιδιών κι ο «πατριωτισμός» βούλιαξε στα ρηχά του Καστελλόριζου. Δεν λέρωσαν δηλαδή μόνο την πολιτική, λέρωσαν και την γλώσσα τα μπουλούκια των πολιτευομένων. Όλοι τους λ.χ. κόπτονται στα λόγια για την πρώτη κατοικία και την προστασία της αλλά, όταν έρθει η ώρα, και με τα δυο τους χέρια κάνουν τα θελήματα των αρπακτικών, που δεν έχουν, πράγματι, πατρίδα αλλά μια ακόρεστη επιθυμία να μην έχουμε και οι υπόλοιποι.

Εδώ και καιρό η όποια ενασχόληση με τα κοινά γεννά υποψίες. Η πολιτική δραστηριότητα δεν θεωρείται διακονία αλλά σταδιοδρομία. Οπότε δεν απαιτούνται κι έκτακτα χαρίσματα. Αρκεί ο επαγγελματισμός των ανεπάγγελτων του κομματικού σωλήνα ή των κληρονομικώ ή και τηλεοπτικώ δικαιώματι σατράπηδων και σαράφηδων. Για ήθος ούτε λόγος! Να μην σας πω ότι η παλιανθρωπιά είναι προαπαιτούμενο μακροημέρευσης σε αυτούς τους χώρους. Κι αν κάτι δεν πάει όπως το λογάριαζαν, αλλάζουν φανέλες οι παιχτούρες και συνεχίζουν τον «αγώνα» τους από νέο «μετερίζι». Του Γρηγόρη Ψαριανού –δεν τον γνωρίζω τον άνθρωπο, ενδεικτικά τον αναφέρω– είναι αξιοθαύμαστες οι «αναθεωρήσεις» του. Από τον ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε στην Δημοκρατική Αριστερά κι από εκεί στο Ποτάμι κι εν συνεχεία στη Νέα Δημοκρατία σε λιγότερο από μια δεκαετία! Δεν κατάφερε ο άνθρωπος να εκλεγεί με αυτή αλλά χαμένος δεν πήγε. Προσφέρει τις πολύτιμες υπηρεσίες του ως μετακλητός στο γραφείο του αντιπροέδρου της Κυβέρνησης. Σας φαίνονται κανονικά όλα αυτά; Αυτή είναι η «κανονικότητα» της δημόσιας ζωής; Δεν ξέρω!

Αυτό που ξέρω είναι ότι το πελατειακό κράτος και παρακράτος, που οι περισσότεροι νυχθημερόν σιχτηρίζουμε, κραταιώνεται στις πλάτες μας συντηρώντας κομματικούς στρατούς που μετέχουν συγκροτημένα σε εκλογικές και άλλες αναμετρήσεις.

Θέλουμε να γίνουμε η φωνή όσων δεν έχουν φωνή.

Παντούλας Θόδωρος 

Οι ημέρες είναι λιγοστές. Και τα μέσα που διαθέτουμε ακόμη λιγότερα. Φτάσαμε εδώ που φτάσαμε με πολλούς κόπους. Για εμάς ούτε γινάτι είναι ούτε αρπαχτή οι εκλογές. Είναι χειρονομία ευθύνης Μαρτυρία ενός άλλου ύφους, δηλαδή ήθους, δίνουμε. Και το κάνουμε χωρίς τις συνήθεις εκπτώσεις. Δεν είμαστε ούτε μπροστινοί ούτε… πισινοί κανενός.

Αν θέλετε απλώς να διαμαρτυρηθείτε υπάρχουν άλλοι, πολύ καλύτεροι από εμάς στους σαματάδες. Εμείς δεν τσιμπάμε στον εκβιασμό του «μικρότερου κακού». Θέλουμε να είμαστε θετική ψήφος και αξιοπρεπής επιλογή.

Γι’ αυτό δεν κάνουμε σημαία ευκαιρίας ούτε τον Ελληνισμό ούτε την Ορθοδοξία.

Και, προφανώς, δεν έχουμε απαντήσεις σε όλα. Ειλικρινή όμως αγωνία έχουμε. Έχουμε αγωνία για το λιγόστεμα της Ελλάδας και των Ελλήνων, για το λιγόστεμα της Δημοκρατίας, για το λιγόστεμα της Παιδείας, για την απαξίωση όσων μας συνέχουν και την σταδιακή στροφή προς την ιδιώτευση.

Το λέμε ξεκάθαρα: δεν μπορεί να είναι φιλοδοξία της χώρας η επιστροφή στις αγορές. Και το ξεπούλημα της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας δεν είναι πολιτική αλλά ευτελισμός της πολιτικής. 

Επιτέλους, επιθυμούμε να ξαναζήσουμε ως δημιουργοί και όχι σαν δανειολήπτες. Είμαστε πολίτες και όχι πελάτες. Είμαστε Ευρωπαίοι κι όχι Ευρωπαϊστές. Σύνορά μας είναι οι περιφέρειες –από την Κερύνεια έως την Κορυτσά– και όχι οι παρυφές του προτεκτοράτου της Αθήνας. 

Επιθυμούμε την ανάκτηση της μνήμης και του τρόπου των Ελλήνων.

Οι μέρες που απομένουν είναι λιγοστές. Και τα μέσα που διαθέτουμε ακόμη λιγότερα.

 Θέλουμε να γίνουμε η φωνή όσων δεν έχουν φωνή.

Όσοι θέλετε, βοηθήστε μας σε αυτό. Δεν είμαστε σαν τα μούτρα τους και δεν θα καταντήσουμε σαν αυτούς.

Σε αυτή την σελίδα, που όποιος επιθυμεί την ακολουθεί, θα προσπαθήσω να φιλοξενούνται τα νέα μας: 

https://www.facebook.com/profile.php?id=100092537010254

Καιρός Τοῦ Ποιῆσαι

Είναι, στ’ αλήθεια, πολύ δύσκολο να μιλήσεις για πολιτική χρησιμοποιώντας λέξεις που κάποτε έδιναν ελπίδα και σήμερα είναι πουκάμισα αδειανά. Ποια «αλλαγή», ποια «επανίδρυση» και ποιον «πατριωτισμό» να επικαλεστείς; Η «αλλαγή» έγινε έφοδος στο κράτος, η «επανίδρυση» τακτοποίηση των δικών μας παιδιών κι ο «πατριωτισμός» βούλιαξε στα ρηχά του Καστελλόριζου. Δεν λέρωσαν δηλαδή μόνο την πολιτική, λέρωσαν και την γλώσσα τα μπουλούκια των πολιτευομένων. Όλοι τους λ.χ. κόπτονται στα λόγια για την πρώτη κατοικία και την προστασία της αλλά, όταν έρθει η ώρα, και με τα δυο τους χέρια κάνουν τα θελήματα των αρπακτικών, που δεν έχουν, πράγματι, πατρίδα αλλά μια ακόρεστη επιθυμία να μην έχουμε και οι υπόλοιποι.

Εδώ και καιρό η όποια ενασχόληση με τα κοινά γεννά υποψίες. Η πολιτική δραστηριότητα δεν θεωρείται διακονία αλλά σταδιοδρομία. Οπότε δεν απαιτούνται κι έκτακτα χαρίσματα. Αρκεί ο επαγγελματισμός των ανεπάγγελτων του κομματικού σωλήνα ή των κληρονομικώ ή και τηλεοπτικώ δικαιώματι σατράπηδων και σαράφηδων. Για ήθος ούτε λόγος! Να μην σας πω ότι η παλιανθρωπιά είναι προαπαιτούμενο μακροημέρευσης σε αυτούς τους χώρους. Κι αν κάτι δεν πάει όπως το λογάριαζαν, αλλάζουν φανέλες οι παιχτούρες και συνεχίζουν τον «αγώνα» τους από νέο «μετερίζι». Του Γρηγόρη Ψαριανού –δεν τον γνωρίζω τον άνθρωπο, ενδεικτικά τον αναφέρω– είναι αξιοθαύμαστες οι «αναθεωρήσεις» του. Από τον ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε στην Δημοκρατική Αριστερά κι από εκεί στο Ποτάμι κι εν συνεχεία στη Νέα Δημοκρατία σε λιγότερο από μια δεκαετία! Δεν κατάφερε ο άνθρωπος να εκλεγεί με αυτή αλλά χαμένος δεν πήγε. Προσφέρει τις πολύτιμες υπηρεσίες του ως μετακλητός στο γραφείο του αντιπροέδρου της Κυβέρνησης. Σας φαίνονται κανονικά όλα αυτά; Αυτή είναι η «κανονικότητα» της δημόσιας ζωής; Δεν ξέρω!

Αυτό που ξέρω είναι ότι το πελατειακό κράτος και παρακράτος, που οι περισσότεροι νυχθημερόν σιχτηρίζουμε, κραταιώνεται στις πλάτες μας συντηρώντας κομματικούς στρατούς που μετέχουν συγκροτημένα σε εκλογικές και άλλες αναμετρήσεις.

Την Πέμπτη 6 Απριλίου, στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ, σε κοινή εκδήλωση με την παρουσία μελών και φίλων, ο Πρόεδρος της «Δημοκρατικής Αναγέννησης» Θεόδωρος Παντούλας, ο συντονιστής της συλλογικότητας «Πολιτική Πρωτοβουλία» Γιώργος Παπαγιαννόπουλος και ο Πρόεδρος της Χριστιανικής Δημοκρατίας Γιάννης Ζερβός ανακοίνωσαν την πρόθεση των κινήσεών τους να μετάσχουν στις ερχόμενες βουλευτικές εκλογές της 21ης Μαϊου 2023 από κοινού σε ενιαίο ψηφοδέλτιο.

Στο κοινό κείμενο των θέσεων τονίζεται μεταξύ άλλων:

«Το σύστημα επιμένει να μας πείσει ότι η πορεία αυτή είναι μονόδρομος και ότι η υποτέλεια είναι η «σωστή πλευρά της Ιστορίας». Εμείς επιμένουμε ότι ο αγώνας για την προάσπιση της εθνικής μας κυριαρχίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης είναι εφικτός και επιβάλλεται περισσότερο παρά ποτέ. 

Ανακοίνωση "Πολιτικής Πρωτοβουλίας:

Για την δημιουργική αντίσταση της πατρίδας μας

Για την αληθινή «Ένωση» της εθνικής και της λαϊκής κυριαρχίας.

Οι ελληνικές εκλογές, ορίστηκαν για τις 21 Μαΐου 2023. Μια σημαντική θρησκευτική

ημέρα, αλλά και μια συμβολικότατη εθνικοπολιτική ημερομηνία : την Ένωση των Επτανήσων με την μητέρα Ελλάδα.

Την ώρα που οι αυταπάτες για το κατεστημένο ολιγαρχικό πολιτικό σύστημα έχουν δύσει από καιρό, την ώρα που η αναδιανομή της γεωπολιτικής σκακιέρας κάνει αβέβαιη την εθνική μας ανεξαρτησία και το δημογραφικό πρόβλημα απονευρώνει πολλαπλά την πατρίδα μας, συναντώντας την πνευματική μας ένδεια και παρακμή ας αναλογιστούμε

εκείνη τη στιγμή της Ένωσης των Επτανήσων με την ηπειρωτική Ελλάδα.

 Ας διδαχτούμε από τη μεγάλη αγωνιστική παράδοση του ριζοσπαστικού κινήματος, εθνικού και ταυτόχρονα κοινωνικού.

Από την περίοδο της Ενετοκρατίας (14ος αιώνα) και στη διάρκεια της τριπλής κατοχής από Γάλλους, Ρώσους, Άγγλους, της Ιονίου Πολιτείας (1800 - 1864) οι εξεγέρσεις και οι επαναστάσεις των αγροτών και των ποπολάρων, αποτελούσαν το γόνιμο έδαφος της

ελευθερίας, όταν το μεγαλύτερο μέρος της ντόπιας αριστοκρατίας είχε ομονοήσει με τους αυθέντες και την Προστασία.

Από την εξέγερση της βουκέντρας (Λευκάδα) και τις εξεγέρσεις σε απομακρυσμένα χωριά της Κέρκυρας (Νυμφές, Επίσκεψη, Λευκίμμη, Αυλιώτες, Καρουσάδες), το Ρεμπελιό των Ποπολάρων (Ζάκυνθος 1628-1631) περνώντας από τις μνημειώδεις εξεγέρσεις στο Σταυρό και στη  Σκάλα (Κεφαλονιά 1848 – 49), μέχρι την πνευματική

άνθηση και τον σεβασμό στην βυζαντινή παρακαταθήκη, η σύνθεση του ριζοσπαστικού

κινήματος είναι ένα ανεπανάληπτο πρότυπο για τη σημερινή δύσκολη συγκυρία που περνάμε ως έθνος και λαός.

Ας διδαχτούμε ακόμα και από τις αντιφάσεις εκείνης της Ένωσης, που ενώ αποτελούσε διακαή πόθο και τον αγώνα ενός περιφερειακού ελληνισμού, συναντήθηκε - όπως

συμβαίνει στην ιστορία – και με αλλαγές στους συσχετισμούς της αποικιοκρατίας.

Η Αρχή: 24 Φεβρουαρίου 1821 –

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ

Ελληνική Επανάσταση: ο Αλέξανδρος Υψηλάντης  κυκλοφορεί την επαναστατική προκήρυξη «Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος», με την οποία ζητά από τους Έλληνες της Μολδαβίας και της Βλαχίας να επαναστατήσουν. Η ενέργειά του αυτή σηματοδοτεί και την επίσημη έναρξη της Επανάστασης στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες.

Να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία!

Ένας χρόνος κλείνει από την επέτειο της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. Ο πόλεμος συνεχίζεται, σκορπίζοντας θάνατο και δυστυχία στους άμεσα εμπλεκόμενους πληθυσμούς και όσο παρατείνεται κινδυνεύει να κλιμακωθεί σε παγκόσμιο πόλεμο και πυρηνικό ολοκαύτωμα. Οι συγκρούσεις πρέπει άμεσα να σταματήσουν και να αρχίσουν συνομιλίες για ειρήνη στη βάση του Διεθνούς Δικαίου. Το πιο κάτω πλαίσιο που έχει συμφωνήσει η νεοσύστατη Πρωτοβουλία κατά του Πολέμου στην Ουκρανία -η οποία προετοιμάζει εκδήλωση για την προβολή και ανάλυση των απόψεων αυτών-είναι περισσότερο επίκαιρο από ποτέ. Παραθέτουμε επίσης τις θέσεις που έχουν τεθεί προς ψήφιση στο Ι’ Συνέδριο της ΧΔ για τον πόλεμο της Ουκρανίας και επιστολή 30 Αμερικανών βουλευτών προς τον Πρόεδρο Μπάιντεν με αίτημα τον τερματισμό του πολέμου, η οποία αποσύρθηκε κατόπιν πιέσεων 24 ώρες από την υποβολή της.

 

"....Το πιο κάτω πλαίσιο που έχει συμφωνήσει η νεοσύστατη Πρωτοβουλία κατά του Πολέμου στην Ουκρανία -η οποία προετοιμάζει εκδήλωση για την προβολή και ανάλυση των απόψεων αυτών-είναι περισσότερο επίκαιρο από ποτέ(...)

Τελικός σκοπός της πρωτοβουλίας αυτής είναι η συγκρότηση ενός όσο γίνεται ευρύτερου, ακηδεμόνευτου φιλειρηνικού κινήματος στην Ελλάδα και διεθνώς.

Το Αγωνιστικό Σοσιαλιστικό Κίνημα Ελλάδας (ΑΣΚΕ), η Δημοκρατική Αναγέννηση, η Ελληνική Χριστιανοκοινωνική Ένωση (ΕΧΕ), η Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας (ΚΟΕ), η «Πολιτική Πρωτοβουλία», η Χριστιανική Δημοκρατία και οι εφημερίδες «Δρόμος της Αριστεράς», «Επάλξεις» και «Χριστιανική», συμφωνούν να στηρίξουν τη συγκρότηση Πολιτικής Πρωτοβουλίας κατά του πολέμου στην Ουκρανία, με βάση τούς πιο κάτω άξονες:

1. Την καταδίκη της νατοϊκής και ευρύτερα δυτικής εμπλοκής που έχει προηγηθεί και της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία η οποία επακολούθησε.

2. Την άμεση και χωρίς όρους κατάπαυση του πυρός και αναστολή όλων των κυρώσεων, οι οποίες στρέφονται εις βάρος των λαών.

3. Έναρξη ειρηνευτικών συνομιλιών υπό την αιγίδα του ΟΗΕ στη βάση των συμφωνιών του Μινσκ, τις οποίες αθέτησε η Δύση αφού τις συνυπέγραψε (ΜινσκΙΙ: Γαλλία Γερμανία), και των αρχών του Διεθνούς Δικαίου. Διατήρηση της ακεραιότητας της Ουκρανίας ως πολυεθνικού κράτους στη βάση της ουδετερότητας και της ευρείας αυτονομίας στις ρωσόφωνες περιοχές και κατάργηση της νομοθεσίας που δημιουργεί διακρίσεις εις βάρος των μη ουκρανικών εθνοτήτων.

Απαγόρευση και διάλυση των παραστρατιωτικών

ΘΕΣΕΙΣ "ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ"

ΘΕΣΕΙΣ "ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ"

-------------------------------------------------------------------------

Στην περιοχή μας όπως και στις παγκόσμιες σχέσεις κυριαρχεί μια πρωτοφανής ρευστότητα,τις οποίες εντείνει ο πόλεμος στην γειτονιά μας και η σε εξέλιξη αποσταθεροποίηση του γεωπολιτικού μας περιβάλλοντος στην Αν. Μεσόγειο και την Εγγύς Ανατολή.Αυτή είναι επαρκής αφορμή για να δικαιολογεί μια αποτίμηση της κατάστασης στην χώρα μας. Μετά την παρέλευση σχεδόν μισού αιώνα από την έναρξη της μεταπολίτευσης, η αδιάλειπτη εφαρμογή συστημικών πολιτικών αφήνει πίσω της την Ελλάδα με ένα τεράστιο χρέος που γιγαντώνει την ήδη υπάρχουσα εξάρτηση της χώρας, τους δημοκρατικούς θεσμούς να απαξιώνονται και τις ατομικές ελευθερίες σε αποδρομή. Πέραν τούτων, η έλλειψη επαρκούς προετοιμασίας της αμυντικής θωράκισης για τουλάχιστον μια δεκαετία, έχει σαν αποτέλεσμα την σύναψη λεόντειων συμμαχιών που γιγάντωσαν την παρουσία του ξένου παράγοντα και περιορίζουν ασφυκτικά την ευελιξία στη άσκηση ανεξάρτητης εξωτερικής πολιτικής.

Λογικά, ανάχωμα στις παραπάνω μειονεξίες θα μπορούσε να είναι μόνο η παρουσία ενός στιβαρού πατριωτικού Δημοκρατικού κινήματος που θα επέβαλε μια εξουσία με κυρίαρχο πρόταγμα την υγιή ανάπτυξη της χώρας και την κατοχύρωση της λαϊκής κυριαρχίας με βάση τους δημοκρατικούς θεσμούς διακυβέρνησης. Όμως, ο Δημοκρατικός Πατριωτικός Χώρος εξακολουθεί να είναι απελπιστικά κατακερματισμένος, έχοντας προσφέρει έδαφος για λαϊκίστικες και ενίοτε ακραίες στε έκφραση και πράξη πολιτικές παρουσίες.

Η «Πολιτική Πρωτοβουλία» δημιουργήθηκε από μια ομάδα πολιτικοποιημένων πολιτών με διαχρονική συμμετοχή στα πολιτικά δρώμενα και τους κοινωνικούς αγώνες σε ολόκληρη τη περίοδο της μεταπολίτευσης. Προέκυψε από την ανάγκη, ως μία από τις πολλές απομονωμένες ομάδες και οργανώσεις να λειτουργήσει στο μέτρο των δυνατοτήτων της, σαν καταλύτης για την συσπείρωση του παραπάνω χώρου.

Σε αυτά τα πλαίσια, αγωνιζόμαστε για τη Δημοκρατία και την Ελευθερία όλων. Η Δημοκρατία δεν είναι απλώς ένα σύστημα διακυβέρνησης. Είναι Ελευθερία, Κοινωνική Δικαιοσύνη, Ισότητα. Είναι Ελπίδα και Προοπτική.

Προϋποθέτει την ικανότητα συμμετοχής, τη δυνατότητα επιλογής, στηρίζεται στη λαϊκή κυριαρχία και θωρακίζεται από τον πατριωτισμό όλων. Και η Ελευθερία είναι η ύψιστη

πνευματική και πολιτική Αξία που αποτελεί το θεμέλιο της ανθρώπινης ύπαρξης και την κυρίαρχη συνιστώσα του δημοκρατικού ιδεώδους.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ "ΠΠ" για την ΕΞΕΓΕΡΣΗ του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ- 17η ΝΟΕΜΒΡΗ

1.  Συμπληρώνονται 49 χρόνια από την αντιδικτατορική εξέγερση του  Πολυτεχνείου η οποία υπήρξε η κορύφωση του  αντιδικτατορικού-αντιστασιακού κινήματος. 49 χρόνια μετά, ο Αγώνας για  Εθνική Ανεξαρτησία- Λαϊκή Κυριαρχία- Κοινωνική Δικαιοσύνη- Δημοκρατία,  παραμένει επίκαιρος.

2. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου ήλθε ως απάντηση στην προσπάθεια της Χούντας  να νομιμοποιηθεί πολιτικά το 1973, μέσω  καταρχήν ενός διαβλητού δημοψηφίσματος και της λεγόμενης  φιλελευθεροποίησης και κατόπιν αναθέτοντας την Πρωθυπουργία στον παλαιό  πολιτικό Σπύρο Μαρκεζίνη.Η προσπάθεια απέτυχε.Σε αντιδιαστολή, εκείνη  την περίοδο το αντιδικτατορικό κίνημα διογκώθηκε και μαζικοποιήθηκε..

3.  Η εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του 1973 που ξεκίνησε με  φοιτητική κατάληψη του ιστορικού κτηρίου με αιτήματα φοιτητικά, γρήγορα  εξελίχθηκε σε παλλαϊκή και πανεθνική εξέγερση, με διαδηλώσεις και  αντιδικτατορικές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας σε όλη τη χώρα, και στη  συνέχεια στο εξωτερικό σε όλες τις χώρες όπου ζούσαν Έλληνες,με κεντρικό   αίτημα την παραίτηση της Χούντας και την αποκατάσταση των  δημοκρατικών ελευθεριών.Η καταστολή της εξέγερσης από δυνάμεις του  στρατού- που άφησε πίσω της 24 καταγεγραμμένους νεκρούς- και η επαναφορά  του στρατιωτικού νόμου,  ήταν η αρχή του τέλους για την δικτατορία, η κατάρρευση της οποίας θα  συντελεσθεί παράλληλα με την Κυπριακή τραγωδία (πραξικόπημα κατά του Μακαρίου, τουρκική εισβολή και κατοχή του 37% της Κυπριακής Δημοκρατίας).

ΕΛΛΑΔΑ 2022: Η Παρακμή και οι προοπτικές ανάσχεσης

Οι Κωνσταντίνος Μπλάθρας, Θόδωρος Παντούλας και Γιώργος Παπαγιαννόπουλος μίλησσν για την “Ελλάδα του 2022, την παρακμή και τις προοπτικές ανάσχεσης”.