Γερμανία: ο υπονομευτής της Ευρώπης

του Νίκου Ντάσιου

Η έκθεση Ντράγκι, όπως και η αντίστοιχη Λέτα λίγους μήνες πριν, αποτελούν τα πιο σημαντικά κείμενα της τρέχουσας περιόδου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο πολύπειρος Ντράγκι, συνειδητοποιώντας το υπαρξιακό ζήτημα της Ευρώπης, αφενός λόγω των δυο πολέμων που διεξάγονται στην αυλή της -Ανατολική Ευρώπη και Μέση Ανατολή- αφετέρου λόγω της υστέρησης της στον τεχνολογικό ανταγωνισμό έναντι της Κίνας και των ΗΠΑ, προτείνει ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ ριζικής επανεκκίνησης της οικονομίας. Ένα σχέδιο που κοστολογείται με επιπλέον πόρους από δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς, ύψους 800ων δις € ετησίως για την βιομηχανική ανασυγκρότηση και την αμυντική θωράκιση μέσω διακρατικών συμπράξεων, την έρευνα και την αξιοποίηση νέων τεχνολογικών εφαρμογών σε τομείς όπως η τεχνητή νοημοσύνη και οι κβαντικοί υπολογιστές, την δημιουργία και συντήρηση δημόσιων υποδομών για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης και την πράσινη μετάβαση, την απλούστευση των διαδικασιών κι ένα νέο πλαίσιο διακυβέρνησης.

Ενώ δεν πρόφτασε να στεγνώσει το μελάνι της έκθεσης, έσπευσε η Γερμανία δια του κόμματος του γερμανικού οικονομικού εθνικισμού, των φιλελευθέρων, να την απορρίψει, αρνούμενη την προσθήκη κοινού ευρωπαϊκού χρέους που θα υπονομεύσει την πιστοληπτική της ικανότητα. Η Γερμανία εφαρμόζει ιστορικά μια αντι-πληθωριστική επεκτατική οικονομική πολιτική που ενώ εκμεταλλεύεται την εμπορική αγορά της Ε.Ε για την πώληση των προϊόντων της, μετακυλύει αποκλειστικά στα Κράτη τις υποχρεώσεις αντιμετώπισης των οικονομικών και γεωπολιτικών κρίσεων. Την περίοδο των Μνημονίων έπληξε την ελληνική οικονομία με απώλειες περί του 25% του ΑΕΠ, φτωχοποιόντας ένα μεγάλο μέρος των μεσαίων στρωμάτων ενώ κέρδιζε από τα αρνητικά επιτόκια δανεισμού των Γερμανικών Τραπεζών και τα θηριώδη εμπορικά πλεονάσματα με την Ανατολική Ευρώπη και την Κίνα, με την οποία διατηρεί ακόμα στρατηγικές εμπορικές σχέσεις, παρά τον γεωπολιτικό ανταγωνισμό της τελευταίας με την Δύση.

Η επιλογή Μέρκελ για ενεργειακή εξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο οδήγησε σε μια πρωτοφανή ενεργειακή κρίση μετά την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και το εμπάργκο, πλήττοντας τα νοικοκυριά και την βιομηχανία της Γηραιάς Ηπείρου, οδηγώντας ακόμα και την κορωνίδα της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας VW σε κλείσιμο εργοστασίου και στην απόλυση χιλιάδων εργατών.

Στο νησί του Ιπποκράτη…

Του Νίκου Ντάσιου

Κι όμως, εν έτη 2023, στο νησί του Ιπποκράτη μπορεί να φεύγει μια γυναίκα 63ων χρονών από ανεύρυσμα στην καρότσα ενός αγροτικού, καθ’ οδόν  προς το νοσοκομείο ! 

Στην Κω, στη Λέρο, στη Μύκονο, στη Νάξο, στην Πάρο, στη Σάμο, στη Σύρο, στη Σαντορίνη των εκατομμυρίων τουριστών, των βιλών, των καζίνο, των celebrities, η ανθρώπινη ζωή των κατοίκων αναμετριέται με την τραγική της μοίρα κάθε φορά που αναζητείται ασθενοφόρο. 

Στα νησιά του Αιγαίου μας που διεκδικεί ανοιχτά ο Ερντογάν, οι κάτοικοι εξωθούνται από τις διαχρονικές αβελτηρίες του Αθηναϊκού Κράτους που επιδεινώθηκαν τα χρόνια της οικονομικής κρίσης,  να πηγαίνουν για εξετάσεις στην Τουρκία. 

Το ζήτημα είναι βαθύτατα κοινωνικό και εθνικό και δεν προσφέρετε για κομματική εκμετάλλευση στην οποία επιδίδονται οι συνήθεις «εργαλοειοποιητές» των τραγικών συμβάντων, εξίσου συνυπεύθυνοι. Τα κόμματα κι η αυτοδιοίκηση θα πρέπει να συμφωνήσουν σε προτεραιότητα στην παροχή ισχυρών κινήτρων για την μόνιμη εγκατάσταση και εργασία γιατρών, νοσηλευτικού προσωπικού, διασωστών, εκπαιδευτικών με υποδομές για την εργασία και την στέγαση αυτών και των οικογενειών τους, στους ακριτικούς μας τόπους. 

Η άμυνα της χώρας ξεκινάει από την ασφάλεια και το αίσθημα των πολιτών ότι όπου κι αν ζουν στην επικράτεια δεν αποτελούν πολίτες δεύτερης κατηγορίας,   αποπαίδια ενός Κράτους που τους θυμάται μόνο στις εκλογές…..

Κομπραδόροι και ραντιέρηδες

του Νίκου Ντάσιου

Σ’ όλη την μεταπολίτευση όσοι ασχοληθήκαμε με τα κοινά, συναντούσαμε μια άποψη αριστερής προελεύσεως κατά την οποία η ελληνοτουρκική σύγκρουση είναι μια τεχνητή αντιπαράθεση που χρησιμοποιείται από τις πολεμικές βιομηχανίες για ν’ αυξάνουν τις πωλήσεις όπλων, καθώς κι ότι οι πολεμικές συγκρούσεις αποτελούν αστικές διενέξεις για τα συμφέροντα τους που δεν αφορούν τους λαούς, οι οποίοι δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν. Αυτός που ανέτρεψε αυτά τα αφηγήματα είναι ο Ερντογάν, ο οποίος με την ρητορική του σταδιακά μας θύμισε ότι οι πόλεμοι Ελλάδας-Τουρκίας ξεκινούν από το Μάτζικερτ –πολύ πριν την εδραίωση του καπιταλισμού-, ότι ο τουρκικός λαός κανένα πρόβλημα δεν έχει να ζει και να εκμεταλλεύεται περιουσιακά στοιχεία Ελλήνων που κατακτήθηκαν στην Μικρά Ασία, στον Πόντο και στην Κύπρο κι ότι σε αντίθεση με τον Ελληνισμό, στην Τουρκία την απόλυτη εξουσία διαχρονικά είχε ο στρατός και το Κράτος που διατηρείται δια της κατακτήσεως.

Στο στόχαστρο πάλι η Αρμενία. Οι συμβολισμοί για την Ελλάδα και η στάση της Δύσης

Εκατό χρόνια μετά την γενοκτονία του από τους Τούρκους, ο Αρμενικός λαός ζει μια ακόμα δοκιμασία προοιωνίζοντας ανάλογες εξελίξεις και στο δικό μας μέτωπο.

Του Νίκου Ντάσιου από την huffingtonpost.gr

Η νέα επίθεση του Αζερμπαϊτζάν στα σύνορα με την Αρμενία και σε πόλεις εντός Αρμενικού εδάφους πραγματοποιείται δύο χρόνια μετά τις αιματηρές συγκρούσεις στο θύλακα του Ναγκόρνο Καραμπάχ, όπου στο πλευρό του Αζέρου δικτάτορα Αλίεφ είχε ταχθεί ο ομόθρησκος Ερντογαν, με αποτέλεσμα χιλιάδες νεκρούς και εκτοπισμένους Αρμένιους, υπό την ανοχή της Ρωσίας που δεν ήθελε να διαταράξει την στρατηγική συμμαχία της με την Τουρκία.

Η Αρμενία πληρώνει την κατευναστική πολιτική του Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Αντονι Μπλίνκεν, ο οποίος όπως και στην περίπτωση των Ελληνοτουρκικών, προτάσσει την δημιουργική διπλωματία και τον συμβιβασμό, αγνοώντας ότι τα δικτατορικά –αναθεωρητικά καθεστώτα υποχωρούν μόνο στην αποτρεπτική ισχύ και στην παλλαϊκή άμυνα αυτών που επιβουλεύονται, όπως αποδεικνύει η Ουκρανική αντίσταση.

Πληρώνει επίσης την αδράνεια της Ευρωπαϊκής διπλωματίας που νοιάζεται περισσότερο για το Αζέρικο πετρέλαιο και το φυσικό αέριο -«αγωγό αξιών» χαρακτήρισε ο πρωθυπουργός μας τον ΤΑΠ ενόψει και της επίσκεψης του Υπουργού Ενέργειας Σκρέκα στο Μπακού για την διασφάλιση της ροής φυσικού αερίου το χειμώνα- παρά για τις ζωές των Αρμενίων.

Για την επίσκεψη Μέρκελ την 28η Οκτωβρίου!

του Νίκου Ντάσιου

Αν η πρόθεση της επίσκεψης της πρώην καγκελαρίου Μέρκελ στη χώρα μας την 28η Οκτωβρίου, ήταν η ανάκτηση της υστεροφημίας της ως σημαντικής πολιτικής προσωπικότητας, θα έπρεπε στο κοινό ανακοινωθέν με την Έλληνα πρωθυπουργό να έλεγε στους Έλληνες ότι:

• Στα χρόνια της οικονομικής κρίσης μαζί με τον υπουργό Οικονομικών Σόιμπλε αντιμετώπισα τις χώρες με υψηλά χρέη στην Ευρωζώνη με αυστηρότητα, η οποία στην περίπτωση της Ελλάδας ήταν υπέρμετρη, με συνέπεια την οικονομική και κοινωνική καταστροφή μεγάλου τμήματος του πληθυσμού. Επέβαλα 3 μνημόνια που οδήγησαν στην δέσμευση του δημόσιου πλούτου για 99 χρόνια, στην φυγή μισού εκατομμυρίου μορφωμένων νέων και στην απώλεια του 30% με 40% του εισοδήματος των μεσαίων και κατώτερων τάξεων, τα οποία μετατράπηκαν στα «θηριώδη» πλεονάσματα των γερμανικών τραπεζών. Αναγνωρίζοντας αυτές τις συνέπειες κι εν όψει των μεγάλων οικονομικών δυσκολιών λόγω πανδημίας και ενεργειακής κρίσης, θα συμβάλλω ώστε η χώρα σας να τύχει επιεικέστερης αντιμετώπισης, από ενδεχόμενους κανόνες δημοσιονομικής πειθαρχίας την επόμενη περίοδο και διευθέτησης του υπέρογκου χρέους της,

• Επισκέπτομαι την χώρα σας αυτή την συμβολική μέρα ως εκπρόσωπος του γερμανικού λαού ο οποίος έχει βεβαρυμμένο ιστορικό παρελθόν έναντι της Ελλάδας με εκκρεμείς οφειλές και αποζημιώσεις από την περίοδο του Β Παγκοσμίου Πολέμου, οι οποίες δεν έχουν παραγραφεί και πρέπει να αποκατασταθούν άμεσα,

• Αναγνωρίζω την τουρκική απειλή έναντι του ευρωπαϊκού πολιτισμού και του δυτικού τρόπου ζωής, που στην περίπτωση της Ελλάδας και της Κύπρου συνιστά άμεση αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, γι’ αυτό και το Γερμανικό Κράτος θα πρέπει να αναστείλει τις πωλήσεις υποβρυχίων και πολεμικού εξοπλισμού σ’ αυτή.

Αντ’ αυτών, ακούσαμε κάποιες χλιαρές δηλώσεις περί «υψηλών απαιτήσεων» από τους Έλληνες την περίοδο της οικονομικής κρίσης, καθώς και την προτροπή για διάλογο με την Άγκυρα προκειμένου η χώρα μας να αποδεχθεί μέρος ή το σύνολο των τουρκικών διεκδικήσεων στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο.

Εικάζω ότι στην ιδίαν συζήτηση με τον Έλληνα πρωθυπουργό τέθηκαν και επιπλέον θέματα όπως π.χ.:

• Η ανάληψη πρωτοβουλιών για την κάμψη των βαλκανικών αντιστάσεων ως προς την ένταξη των Σκοπίων στην Ευρώπη και την απαρέγκλιτη τήρηση της Συμφωνίας των Πρεσπών από το Κυβερνών κόμμα.

Περί «Εθνικών» (;) Επιτροπών

Του Νίκου Ντάσιου

Μετά την «άκρως επιτυχημένη» επιτροπή για το 1821 της Κας Αγγελοπούλου με ιστορικούς όπως ο Κος Χατζής, ο Κος Καλύβας και λοιποί γλωσσαμύντορες του εθνο-αποδομισμού, μια ακόμα εθνική επιτροπή εξαγγέλθηκε χτες δια στόματος πρωθυπουργού κου Κυριάκου Μητσοτάκη για την ισότητα των ΛΟΑΤΚΙ+. Είναι προφανές, ότι βάσει των αρχών του Κράτους δικαίου κάθε πολίτης της συντεταγμένης πολιτείας μας θα πρέπει να τυγχάνει της απόλυτης ισότητας ως προς τα δικαιώματα και τις ελευθερίες, ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού, εθνικότητας, θρησκευτικών πεποιθήσεων κοκ. Η πολιτεία οφείλει να διαμορφώνει το θεσμικό πλαίσιο διασφαλίζοντας τα παραπάνω, αλλά ίσως το κρισιμότερο ζήτημα είναι αυτό της κουλτούρας των πολιτών και των αξιακών προτύπων του σεβασμού στο διαφορετικό, που διαμορφώνει η Παιδεία και ο Πολιτισμός. Ταυτόχρονα όμως και τα μέλη αυτών των κοινοτήτων οφείλουν να έχουν ισότιμες υποχρεώσεις και να σέβονται τους πολιτειακούς θεσμούς, τις θρησκευτικές πεποιθήσεις της πλειοψηφίας, τα ιστορικά και πολιτιστικά σύμβολα, ώστε να διαμορφώνονται συνθήκες ομαλής κοινωνικής συμβίωσης. Οι κοινότητες αυτών των ανθρώπων θα έπρεπε πρώτες να καταδικάσουν, παίρνοντας αποστάσεις από τις ομάδες εκείνες που στο όνομα της διαφορετικότητας και του δικαιωματισμού προωθούν αντιλήψεις και πρακτικές ακραίου μηδενισμού που καλλιεργεί την μισαλλοδοξία και τον εμφύλιο βεβηλώνοντας καθημερινά θρησκευτικά σύμβολα και αγάλματα. Η παν/νιακή κοινότητα θα όφειλε να απομακρύνει πανεπιστημιακούς δασκάλους που διαμορφώνουν το γνωσιολογικό υπόβαθρο για συνθήματα του τύπου: «Στο διάολο η οικογένεια, στο διάολο η πατρίς, να πεθάνει η Ελλάδα να ζήσουμε εμείς» ή το «η Μακεδονία δεν είναι Ελληνική είναι ομοφυλοφιλική» και άλλα τραγελαφικά παρόμοια …

Ο Μεγάλος περίπατος της Αθήνας

• Δρ. Νίκος Ντάσιος

  Στέλεχος Μονάδας Οργάνωσης της Διαχείρισης Προγραμμάτων του ΕΚΤ_Υπ. Ανάπτυξης
• 

Εκμεταλλευόμενες την ακινησία της περιόδου των μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας,  πολλές πόλεις προωθούν αυτό τον καιρό αστικές παρεμβάσεις και αναπλάσεις αλλάζοντας τα δεδομένα της ζωής των κατοίκων τους από την επόμενη μέρα.

Ο Δήμαρχος της Αθήνας, με την στήριξη σχεδόν του συνόλου των παρατάξεων που εκπροσωπούνται στο Δημοτικό Συμβούλιο, ενέκρινε το μεγαλόπνοο έργο του «Μεγάλου περιπάτου της Αθήνας», συνολικού μήκους 6,8 χλμ. To σχέδιο περιλαμβάνει μεταξύ άλλων: νέες λεωφορειο-λωρίδες μήκους 1,9 χλμ, χάραξη ποδηλατόδρομου στην οδό Παν/μιου, απόδοση περί των 50 χιλ. τμ δημόσιου χώρου με αναπλάσεις καθώς και διαπλατύνσεις και διαμορφώσεις πεζοδρομίων  συνολικού μήκους 6,3 χλμ. Το σχέδιο καθιστά το εμπορικό τρίγωνο της Αθήνας  όπως και την ευρύτερη περιοχή της Πλάκας, ελεύθερα από ΙΧ. Εντός των περιοχών αυτών  θα επιτρέπονται μόνο δημόσια οχήματα, απορριμματοφόρα και οχήματα τροφοδοσίας ξενοδοχείων και οργανισμών κοινής ωφέλειας καθώς και ταξί κατόπιν κλήσης. Το έργο έχει τον χαρακτήρα του κατεπείγοντος και θα ξεκινήσει με μια πιλοτική φάση ήπιων διαμορφώσεων οδών, διαγραμμίσεων, φυτεύσεων κ.λπ. -κατά την οποία ο δήμος προσβλέπει στην ενεργοποίηση των πολιτών και στην συναίνεση τους-, για να ακολουθήσει η έναρξη των έργων τον Ιούνιο, συνολικής διάρκειας τεσσάρων χρόνων. Το συνολικό κόστος θα ανέλθει στα 50 εκατ. €.

Την ίδια ακριβώς περίοδο στην πόλη της Μποκοτά μετατρέπονται 100 χλμ κεντρικών δρόμων σε γραμμές ποδηλάτου, στο Βερολίνο επεκτείνονται οι διάδρομοι που κινούνται τα ποδήλατα έναντι των αυτοκινήτων ενώ η πόλη του Μεξικού σχεδιάζει τον τετραπλασιασμό των ποδηλατοδρόμων  για το αμέσως επόμενο διάστημα.

Προτεραιότητα στο Έθνος-Κράτος

Το κυρίαρχο οικονομικό μοντέλο της παγκοσμιοποίησης σε ένα κόσμο που φαίνεται να καταρρέει…

του Νίκου Ντάσιου 

Η έγκαιρη λήψη μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας στη χώρα μας δεν ήταν τυχαία. Εν πολλοίς οφείλεται στην εγρήγορση που είχε προηγηθεί για την οριοθέτηση της αθρόας εισροής μεταναστών στον Έβρο, με το κλείσιμο των συνόρων. Ενέργεια που επιβλήθηκε στην κυβέρνηση από την εξέγερση των κατοίκων των νησιών του βορειο-ανατολικού Αιγαίου και από τη μεταστροφή της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινής γνώμης, που κατανόησε την «εργαλειοποίηση» του μεταναστευτικού από τον τουρκικό αναθεωρητισμό. Η αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης στα αρχικά στάδια εμφάνισης του ιού έναντι των άλλων ευρωπαϊκών χωρών οφείλεται δηλαδή στη συγκυρία που συνετέλεσε ώστε να τεθεί σε προτεραιότητα το εθνικό συμφέρον. Αντίθετα, στον ευρωπαϊκό Νότο όπως και στην Αγγλία ή στη Γαλλία, η αργοπορία στη λήψη μέτρων οφείλεται στην προτεραιότητα της οικονομίστικης προσέγγισης και της αδράνειας του ανοιχτού και παγκοσμιοποιημένου τρόπου ζωής.

Στη χώρα μας ενυπάρχουν δυο παράλληλες απειλές που αλληλοδιαπλέκονται: ο κορωνοϊός και ο Ερντογάν. Στο αμέσως επόμενο στάδιο απαιτείται ένας καθολικότερος σχεδιασμός που να συνδυάζει την προτεραιότητα του περιορισμού των ανθρώπινων απωλειών με την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης που θα επιφέρει το κλείσιμο πολλών επιχειρήσεων, η μείωση των μισθών, η ανεργία και η συνεπακόλουθη φτώχεια. Η αναβάθμιση των δημόσιων συστημάτων θα πρέπει ν’ αποτελέσει ζήτημα πρώτιστης σημασίας όπως κατέδειξε η σχεδόν αποκλειστική απεύθυνση στο δημόσιο σύστημα υγείας και η εμπιστοσύνη των πολιτών στο αξιόμαχο ανθρώπινο δυναμικό γιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού.

Η Κίνα αντιμετώπισε την οικονομική κρίση που προκάλεσε η πανδημία με ένα συνδυασμό αυξημένης ρευστότητας κεφαλαίων και παρεμβάσεων των τοπικών κυβερνήσεων στην αγορά εργασίας, με χρηματική ενίσχυση ύψους 250 δισ. $ για τα 63 εκατ. των μικρών επιχειρήσεών της που απασχολούν πάνω από 150 εκατ. εργαζόμενους. Ανάλογο παράδειγμα φαίνεται πως ακολουθεί και η Αμερική, με ένεση ρευστότητας 200 δισ. $ το προηγούμενο διάστημα.

Με αφορμή το Κοινωνικό Μέρισμα

Του Νίκου Ντάσιου από την Ρήξη φ. 156

Σε 250 χιλιάδες δικαιούχους πρόκειται να καταβληθεί φέτος το ποσό των 170 εκατ. € του κοινωνικού μερίσματος, που αντιστοιχεί σε περίπου 700 € ανά οικογένεια δικαιούχων. Κριτήρια καταβολής η πολυτεκνία, η ανεργία –μακροχρόνια του ενός γονέα ή βραχυχρόνια των δύο– καθώς και η ύπαρξη προστατευόμενου μέλους ΑμΕΑ, σε συνδυασμό με εισοδηματικά κριτήρια. Το συνολικό ύψος της δαπάνης κι ο αριθμός των δικαιούχων που κινείται σε χαμηλότερα επίπεδα από τις προηγούμενες χρονιές -τον Δεκέμβριο π.χ. του 2018, 1.65 εκατ. άτομα έλαβαν ποσά ύψους από 200 έως 1.200 ευρώ- έγινε αντικείμενο «ανθρωπιστικής» κριτικής από την αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ. Το κυβερνών κόμμα αντιτείνει σωρευτικές παρεμβάσεις για τα πληττόμενα μεσαία και χαμηλότερα στρώματα που περιλαμβάνουν μειώσεις του ΕΝΦΙΑ, εμπροσθοβαρή χορήγηση του επιδόματος πετρελαίου θέρμανσης καθώς και κάποιες φοροελαφρύνσεις στο πρόσφατο φορολογικό νομοσχέδιο.
Πίσω από τη σκιαμαχία των δεξιών και αριστερών «φιλελεύθερων» υποκρύπτεται μια βαθύτερη αλήθεια: το κοινωνικό μέρισμα προς τους πλέον κατεστραμμένους επετράπη να δοθεί από τους Γερμανούς ως «περίσσευμα», μετά την εξυπηρέτηση του χρέους και των δανειακών αναγκών από υπερπλεονάσματα που πρέπει να επιτυγχάνονται κάθε χρόνο σε ποσοστό 3,5% έως το 2022 και 2% για τα επόμενα 38 χρόνια. Πλεονάσματα που επιτυγχάνονται από την υπερφορολόγηση των μεσοστρωμάτων και τις συνεχείς περικοπές των κοινωνικών δαπανών που δημιουργούν φτώχεια και υποβάθμιση υποδομών, φέρουν δε την υπογραφή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στο 3ο μνημόνιο. Το απόγειο της «προτεσταντικής ηθικής» και της εγχώριας υποκρισίας!
Στο κοινωνικό πεδίο οι ανισότητες συνεχώς διευρύνονται: το 2016, το 20% των πιο πλούσιων Ελλήνων κατείχε εισόδημα 6,6 φορές μεγαλύτερο από το 20% των φτωχότερων (ΕΛΣΤΑΤ- EU SILK). Το 35% των συμπολιτών μας αντιμετωπίζει κίνδυνο φτώχειας (Eurostat 2018), –πολύ κοντά στα ποσοστά της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας–, ενώ το 25% των νοικοκυριών δεν έχει καν τη δυνατότητα να ζεστάνει το σπίτι του τον χειμώνα (Spectator Index 2019). O κίνδυνος φτώχειας απειλεί το 46% των ανέργων, το 9,5% των συνταξιούχων αλλά και το 13% των εργαζομένων το 2017! (Greece in Figures 2018)

Πριν ένα μήνα ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε τη συνταγματική κατοχύρωση του «Ελαχίστου Εγγυημένου Εισοδήματος» με ποσό ύψους ενός δισ. στον επόμενο προϋπολογισμό που θα αφορά 800 χιλ. ανθρώπους που διαβιούν κάτω από το όριο της φτώχειας, –δηλαδή με λιγότερα από 4,5 χιλ. € το χρόνο κατ’ άτομο (ή 9.500€ για νοικοκυριά με δύο ενήλικες). Το διαθέσιμο ποσό μεταφράζεται σε περίπου 100 € τον μήνα ανά δικαιούχο, το οποίο δίδεται σύμφωνα με τη φιλοσοφία της παροχής προκειμένου να διασφαλίσει την αξιοπρεπή διαβίωση. Ποια όμως αξιοπρεπή διαβίωση μπορούν να παρέχουν αυτά τα χρήματα μηνιαίως, όταν θα πρέπει να καλυφθούν βασικές ανάγκες όπως τροφή και ενέργεια, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και εκπαίδευση, μετακινήσεις κοκ; Προφανώς καμία.
Δυο θα μπορούσαν να είναι αποτελεσματικοί παράγοντες για την αντιμετώπιση της φτώχειας και της ανισότητας στη δεδομένη κατάσταση που βρίσκεται η χώρα:

Α. Mορφές εξατομικευμένης και ενεργητικής υποστήριξης ώστε οι άνθρωποι ν’ αναλάβουν οι ίδιοι πρωτοβουλίες κοινωνικοποίησης και να εισέλθουν στην αγορά εργασίας. Οι δημόσιες επενδύσεις, οι μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις κι ο συνεταιριστικός–συνεργατικός τομέας αποτελούν προνομιακούς τομείς που μπορούν να δημιουργήσουν τέτοιες προοπτικές. Προϋποθέσεις αποτελούν η οικονομική ενίσχυση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, η λειτουργία του ταμείου χορήγησης μικρο-πιστώσεων, αλλά και η μετάθεση, για ένα εύλογο χρονικό διάστημα, της εξυπηρέτησης των χρεών των μικρομεσαίων επιχειρήσεων προς το δημόσιο, τους ασφαλιστικούς φορείς και τις τράπεζες, εφόσον αναπτύσσουν επιχειρηματική δραστηριότητα και προσλαμβάνουν ανέργους.

Αναπτυξιακό Νομοσχέδιο;

Του Νίκου Ντάσιου από την Ρήξη φ. 155

Για ακόμα μια φορά ψηφίστηκε ένα αναπτυξιακό νομοσχέδιο με βασικό αναπτυξιακό κριτήριο τo εργασιακό κόστος, χωρίς να λαμβάνει δηλαδή υπόψη του τις ιδιαίτερες συνθήκες αποικιοποίησης της χώρας, καθώς και το υποκείμενο που μπορεί να επωμιστεί την αναπτυξιακή διαδικασία…

Ακόμα όμως πιο ελλειμματική είναι η στάση των συνδικάτων, που συμπεριφέρονται σαν να μην έχουν επιβληθεί τρία μνημόνια με μόνιμη επιτροπεία, φτωχοποίηση των μεσαίων στρωμάτων και διάλυση των εργασιακών σχέσεων στον ιδιωτικό τομέα. Η επίθεση στις κλαδικές συμβάσεις, των οποίων θα υπερισχύουν οι επιχειρησιακές σε περιπτώσεις κινδύνου πτώχευσης μιας επιχείρησης, αποτελεί ένα γκρίζο σημείο του νομοσχεδίου, δεδομένης της απουσίας ελεγκτικών μηχανισμών που να είναι σε θέση να αξιολογούν την κατάσταση κινδύνου μιας επιχείρησης, ώστε να αποφεύγονται τυχόν αυθαιρεσίες. Το δεύτερο επίμαχο ζήτημα που αφορά στο προαπαιτούμενο του 50+1% του αριθμού των εργαζομένων, προκειμένου να ληφθεί απόφαση για απεργία, είναι προφανές ότι αποτελεί χτύπημα στις συνήθεις συνδικαλιστικές πρακτικές υποαντιπροσώπευσης των εργαζομένων στη διαδικασία λήψης αποφάσεων για κινητοποιήσεις στις γενικές συνελεύσεις. Αναφερόμαστε στον δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα, τις τράπεζες και συγκεκριμένους κλάδους των οποίων οι εργαζόμενοι έχουν ακόμα μια μορφή συνδικαλιστικής εκπροσώπησης. Παρά τις δυσκολίες της εφαρμογής του μέτρου των ηλεκτρονικών ψηφοφοριών, οι συνδικαλιστικοί φορείς θα όφειλαν, εφόσον ενδιαφέρονταν για την αντιπροσωπευτικότερη λήψη των αποφάσεων, να συζητήσουν την εφαρμογή ενός τέτοιου μέτρου, για παράδειγμα στα πανελλαδικά σωματεία, ή σε όσα εκπροσωπούν εργαζόμενους με εκ περιτροπής ωράρια. Όμως τα ισχνά δημοκρατικά αντανακλαστικά τους αποδεικνύονται όταν οι γενικές απεργίες με ελάχιστη συμμετοχή οδηγούν σε παράλυση του αστικού ιστού δύο φορές μέσα σε ένα 10μερο και ουδείς ενδιαφέρεται για τον κοινωνικό αντίκτυπο!

Οι πλούσιοι

Του Νίκου Ντάσιου

Μπορεί κάποιος αλήθεια να πιστέψει ότι άνθρωποι σαν τον Κωστή Χατζηδάκη με 1,7 εκατ. € σε χαρτοφυλάκια κυρίως ξένων Τραπεζών ή τον Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη με 125 ακίνητα ….θα ασχοληθούν ποτέ με την Εθνική Οικονομία και τις αγωνίες των φτωχών ανθρώπων της χώρας; 

Μπορεί κάποιος ν’ αμφιβάλει για την ηθική υποκρισία των «φιλε-λεφτ» διαβάζοντας τις δηλώσεις εισοδήματος των Παπαδημούλη με καταθέσεις ενός εκατ. € σε 18 τραπεζικούς λογαριασμούς και του Σταθάκη με 44 ακίνητα και χρεόγραφα 240 χιλ. € ή να πιστεύει ότι νοιάστηκε ποτέ ο Γιάννης Βαρουφάκης για τα capital control και το κλείσιμο των Ελληνικών Τραπεζών διαθέτοντας –μεταξύ άλλων- καταθέσεις 45 χιλ. € και 204 χιλ. $ στην Corner Banca της Ελβετίας;

Μπορεί να μην οργίζεσαι για το απύθμενο θράσος του Τσακαλώτου με μετοχές στην Black Rock και στην Invesco κι αμοιβαία στις FTIOF και Pioneer, που κατεβαίνει να διαδηλώσει για τα δίκαια των εργαζομένων –δίκαια που ο ίδιος καταπάτησε όντας Υπουργός οικονομίας;

Η εικόνα της αύξησης των εισοδημάτων και της ακίνητης περιουσίας της πολιτικής τάξης της χώρας όταν τα μεσαία και χαμηλότερα στρώματα έχαναν μεσο-σταθμικά 6% του εισοδήματος τους ετησίως στα χρόνια της κρίσης, ενώ κατασχέθηκαν και απειλούνται με κατάσχεση χιλιάδες πρώτες κατοικίες, είναι τουλάχιστον εξοργιστική. 

Το χάσμα της κοινωνίας από την πολιτική τάξη βαθαίνει συνεχώς, εγκυμονώντας σοβαρότατους κινδύνους ακόμα και γι αυτή ακόμα την κουτσουρεμένη κοινοβουλευτική μας δημοκρατία.

Γίνεται πλέον κατανοητό ότι η πολιτική ελίτ διατήρησε ή και αύξησε τα προνόμια της υπό την ανοχή και την προστασία των υπερεθνικών κέντρων με αντάλλαγμα την επιβάρυνση αποκλειστικά των μεσαίων και χαμηλότερων στρωμάτων για την εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους, την υποθήκευση του δημόσιου πλούτου, την πληθυσμιακή αλλοίωση και την εξυπηρέτηση των γεωπολιτικών επιδιώξεων των Δυτικών στα Βαλκάνια και στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο.

Ενώ τα παραπάνω αποτελούν κοινές παραδοχές σ’ ένα μεγάλο μέρους του πληθυσμού -πέραν όσων έχουν κομματικές εξαρτήσεις και ιδεοληψίες-, το πρόβλημα είναι υπαρκτό καθότι τα προαναφερθέντα πρόσωπα επιλέγονται από εμάς μέσω της ψήφου μας. Και θα συνεχίσει η ίδια κατάσταση αν δεν αλλάξουμε πρότυπα υπερβαίνοντας το δίπολο οργής & ταύτισης που κυριάρχησε στον συλλογικό μας ψυχισμό όλα τα προηγούμενα χρόνια. Όμως κάτι τέτοιο προϋποθέτει μια ουσιαστικότερη άνοδο της «παιδείας» μας που θα ήταν δυνατή μόνο μέσα από μια κυριολεκτική «μορφωτική επανάσταση».

Παράλληλα απαιτούνται πολιτικές ρυθμίσεις, όπως για παράδειγμα ένα σχέδιο αναδιανομής του πλούτου με συγκεκριμένες υποχρεώσεις και ευθύνες για την λειτουργία του δημόσιου χώρου, αναλογικές με το εισόδημα ή ακόμα και την θεσμοθέτηση ενός «ορίου πλούτου». Ο περιορισμός των εισοδηματικών ανισοτήτων δεν αποτελεί απλά ηθικό ζήτημα αλλά προϋπόθεση δημοκρατικών και συμμετοχικών διαδικασιών σε πολιτειακό επίπεδο. Από την Ιστορίας μας το «μηδέν αγαν» προήλθε από τη μείωση της δύναμης των ευγενών μέσω των «τριττυών» από τον Κλεισθένη και την διαγραφή των χρεών με την «σεισάχθεια» του Σόλωνα, αποτελώντας τις βασικές προϋποθέσεις για την Δημοκρατία στην Αθήνα του Περικλή.

Καθόλου τυχαία ότι αυτή η συζήτηση γίνεται σήμερα, την ημέρα της δολοφονίας του πρώτου Κυβερνήτη της νεότερης Ελλάδας, Ι. Καποδίστρια. Μιας δολοφονίας με Αγγλική σφραγίδα που έως ένα βαθμό καθόρισε και οδήγησε στην σημερινή παρακμή….

ΠΗΓΗ:http://ardin-rixi.gr/archives/213402

Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Τα ψέματα του Τσίπρα στον ελληνικό λαό

Σκίτσο του Κυρ

του Νίκου Ντάσιου από την Ρήξη φ. 153

Λίγες μέρες μετά τη συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές με διαφορά κοντά στις 10 μονάδες από τη ΝΔ, την αφυδάτωση των ΑΝΕΛ που οδήγησε σε «αποστράτευση» τον κο Καμμένο και της νέας παροχολογίας εν όψει των εθνικών εκλογών της 7ης Ιουλίου, οφείλουμε έναν μικρό απολογισμό για τον πρωθυπουργό και την παρέα του, που έχτισαν καριέρες με το αντιμνημόνιο…

1 Κατάργηση Μνημονίου μ’ έναν νόμο κι ένα άρθρο. Δημοψήφισμα για τη ρήξη με την Ευρώπη των τοκογλύφων. Τι έκανε: Υπέγραψε Μνημόνιο με αυξημένη επιτήρηση και πλεονάσματα μέχρι το 2060, υποβιβάζοντας μεγάλα κομμάτια της μεσαίας τάξης σε «επιδοματούχους». Έθεσε το εκβιαστικό δίλημμα, νέα μέτρα ή έξοδος από την Ε.Ε, με το διχαστικό δημοψήφισμα του 2015, για να μετατρέψει το ΟΧΙ σε ΝΑΙ, απαξιώνοντας τη λαϊκή ετυμηγορία. Ζήτησε λαϊκή νομιμοποίηση της συνταγματικής εκτροπής με τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015, έχοντας συμφωνήσει με τους δανειστές δυσβάσταχτα μέτρα που ήταν μονόδρομος.

2 Διατήρηση των συντάξεων. Τι έκανε: Επαναπροσδιορίστηκαν οι νέες κύριες συντάξεις με τον Νόμο Κατρούγκαλου (N4387/2016) που οδηγούν σε μειώσεις έως και 35% για ασφαλισμένους με υψηλές εισφορές. Μείωσε τις επικουρικές έως 50% και κούρεψε το εφάπαξ. Δυσχέρανε το πλαίσιο καταβολής των συντάξεων χηρείας. Συρρίκνωσε σταδιακά το ΕΚΑΣ για 370 χιλ. χαμηλο-συνταξιούχους κατ’ εφαρμογή του Ν 3863/2010. Υπέγραψε την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς και των παλαιών συντάξεων με εφαρμογή από 2019, η οποία ανεστάλη λόγω της Συμφωνίας των Πρεσπών.

3 Επαναφορά του δώρου των Χριστουγέννων για τους συνταξιούχους κάτω των 700€. Τι έκανε: Δεν το επανέφερε παρά μόνον λίγο πριν τις εκλογές του 2019 (δημοτικές και ευρωεκλογές) νομοθέτησε τη 13η σύνταξη, η οποία δόθηκε πετσοκομμένη στους δικαιούχους.

Γιατί πτωχεύει ο ΘΕΣ-γάλα;

Το εγχείρημα που σκόνταψε στα οικονομικά δεδομένα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ…

του Νίκου Ντάσιου από την Ρήξη φ. 150 

Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση του συνεταιρισμού, η κίνηση αυτή κατέστη επιβεβλημένη προκειμένου να αναδιαρθρωθούν τα δάνεια και να ρυθμιστούν οι οφειλές που διογκώθηκαν τα τελευταία δύο χρόνια στο πλαίσιο της «…χειρότερης οικονομικής κρίσης μετά τη Μεταπολίτευση…».

Η απόφαση που πάρθηκε στις 25/1 από τη γενική συνέλευση αποτέλεσε μονόδρομο προκειμένου να επιτευχθεί η επαναδιαπραγμάτευση δανείων ύψους 6 εκατ. €, αφού δεν ευοδώθηκαν οι διαπραγματεύσεις του συνεταιρισμού με τον Λαρισαίο επιχειρηματία κο Καντώνια, ώστε να παίξει αυτός τον ρόλο του στρατηγικού επενδυτή, καλύπτοντας άμεσες ανάγκες ύψους 1,5 εκατ. €. Το άρθρο 6 του Ν 4384/2016 περί αγροτικών συνεταιρισμών αποθαρρύνει την εισδοχή μελών-επενδυτών σ’ έναν αγροτικό συνεταιρισμό, αφού αυτοί περιορίζονται στο να «κατέχουν προαιρετικές συνεταιριστικές μερίδες, χωρίς δικαίωμα ψήφου, εκλέγειν και εκλέγεσθαι».

Ο ΘΕΣ-γάλα αποτέλεσε εμβληματική πρωτοβουλία συνεταιριστικής οργάνωσης στον πρωτογενή τομέα μέσα στην κρίση, έχοντας ιδρυθεί το 2011 με πρωτοβουλία 100 παραγωγών-κτηνοτρόφων στον νομό της Λάρισας. Έφτασε δε να παράγει το 10% της εγχώριας παραγωγής αγελαδινού γάλακτος, γεγονός που τον κατατάσσει πρώτο συνεταιρισμό στον τομέα. Στην αρχική φάση προμήθευε μεγαλύτερες εγχώριες γαλακτοβιομηχανίες, ενώ από το 2013 επεκτάθηκε με την καινοτομία των αυτόματων πωλητών γάλακτος στην απευθείας πώληση στους καταναλωτές, αρχικά στη Λάρισα, από το 2015 στη Θεσσαλονίκη και από το 2016 στην Αθήνα. Από το 2013 αναπτύσσεται κατά τα πρότυπα του ΘΕΣ-γάλα και ο συνεταιρισμός ΘΕΣ-γη από 70 αγρότες παραγωγούς αλεύρων από πιστοποιημένα ελληνικά στάρια, σε μια έκταση 25.000 στρεμμάτων στη θεσσαλική γη.

Κωνσταντίνος Κατσίφας, "ΑΤΑΦΟΣ ΝΕΚΡΟΣ"- Η χαμένη τιμή του έθνους- Τι αγνοούσαμε τις δύο πρώτες ημέρες- Ο Ελληνισμός της Β. Ηπείρου

Αντιγόνη και Πολυνείκης. Νικηφόρος Λύτρας

Το έθνος που δεν έχει το σθένος να διεκδικήσει την ταφή των νεκρών του, δεν μπορεί να λέγεται ελεύθερο. 

Γι αυτό όσοι εξοβέλισαν μετά μανίας την Αντιγόνη από την διδακτέα ύλη είναι σαφές ότι δεν θέλουν πολίτες αλλά δούλους που να κυριαρχούνται εύκολα.

Kostis Papaioannou

Ζούμε στην ατμόσφαιρα της Αντιγόνης του Σοφοκλέους και αντιλαμβανόμαστε στην περίπτωση του άταφου ήρωα Κ. Κατσίφα, το διαχρονικό ηθικό δίδαγμα αυτής της μεγάλης ιστορίας αιώνων σε όλη της τη διάσταση. Είναι ο μόνος τρόπος για να εκδικηθεί ο άδικος τύραννος έναν νεκρό, στερώντας του ακόμα και το ανθρώπινο δικαίωμα του ενταφιασμού.

Μας τα έγραψε ο Σοφοκλής πριν 2500 χρόνια και είναι σαν σήμερα που η Ερμιόνη, η αδελφή του Κατσίφα, σαν την Αντιγόνη ικετεύει για την ταφή του νεκρού αδελφού της, σαν ηρωίδα μιας νέας τραγωδίας. Που επικαλείται τον θείο νόμο του Ελέους και της Μακροθυμίας απέναντι στη σκληρότητα και την απανθρωπιά της ανθρώπινης και δη της Αλβανικής κτηνωδίας. Πείτε με "ρατσιστή", αλλά είμαι βέβαιος, ότι ποτέ δεν θα συμπεριφέρονταν με αυτό τον τρόπο οι Έλληνες ακόμα και σε έναν εχθρό τους. Ο Αχιλλέας λύγισε από τα δάκρυα του γερο Πριάμου και του έδωσε τον νεκρό του γιο, τον Έκτορα, για να τον θρηνήσει. Οι Αλβανοί όμως τον Κατσίφα τον αφήνουν άταφο και σκυλεύουν τη μνήμη του. Δε συγκινούνται αυτοί από τα καυτά δάκρυα των γέρων γονιών του. Αυτή είναι η μεγάλη μας διαφορά. Ακόμα και αν δεν είναι μόνο η διαφορά DNA μεταξύ μας, είναι σίγουρα η αβυσσαλέα διαφορά του πολιτισμού, του ήθους και της νοοτροπίας, που είναι και τα σπουδαιότερα.

Αν αυτό που συμβαίνει με τον για όγδοη ημέρα άταφο Κωνσταντίνο, δεν είναι απόδειξη της συλλογικής βάρβαρης ψυχοσύνθεσης αυτού του αγνώμονος λαού, τότε τι είναι; Αν δεν πρόκειται για μια περιύβριση νεκρού, εξακολουθητική και προσβλητική, τότε τι άλλο; Αν δεν πρόκειται για μια ανίερη σύμπραξη Αλβανών και "Ελλήνων" προδοτών, σιωπηλών συνένοχων της αλβανικής αγριότητας τότε τι; Οι Αλβανοί φοβούνταν τον Κατσίφα ζωντανό. Όμως, νεκρό τον τρέμουν περισσότερο. Είναι ξεκάθαρο.

Στο πρόσωπο του νεκρού Κατσίφα προσβάλλεται ο ίδιος ο πολιτισμός. Προσβάλλεται σύσσωμος ο Ελληνισμός. Η περιφρόνηση και ο εμπαιγμός γίνονται εναντίον κάθε Έλληνα ξεχωριστά. Ενάντια σε εσάς και σε εμένα. Όλα αυτά θα μείνουν αναπάντητα; Για πόσο ακόμα αυτή η χώρα που λέγεται Ελλάδα, θα τηρεί μια παθητική, αν όχι και ύποπτη αφωνία; Ως πότε οι Αλβανοί θα μας κατουράνε και εμείς θα νομίζουμε ότι ψιχαλίζει;

Γεράσιμος Γερολυμάτος

Κωνσταντίνος Κατσίφας. Τι αγνοούσαμε τις πρώτες 2 ημέρες και μάθαμε μετά για την υπόθεσή του.

Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης.

[Το κείμενο αυτό αναρτήθηκε στο facebook, αλλά μεταφέρεται και εδώ επειδή είχε εντυπωσιακή απήχηση]

1. Ο Κωνσταντίνος Κατσίφας δεν ήταν ούτε έμπορος ναρκωτικών, ούτε χρήστης. Ναι, είχε συλληφθεί το 2008, αλλά είχε αθωωθεί πανηγυρικά. Ίσως βέβαια πήγε καμιά φορά αδιάβαστος στο σχολείο. Οι συγγενείς του δια δικηγόρου λαμβάνουν νομικά μέτρα εναντίον όσων ευθύνονται για την “διαρροή” της ψευδούς είδησης.2. Ο Κωνσταντίνος Κατσίφας δεν ανήκε σε καμία οργάνωση. Καμία απολύτως.

Ενεργειακή φτώχεια

Η κακοκαιρία έφερε στο φως την τραγική υστέρηση των υποδομών στην Ελλάδα

Του Νίκου Ντάσιου από την Ρήξη φ. 130 

Δεν χρειάστηκε παρά μια συνηθισμένη για την εποχή χιονόπτωση για να διαπιστωθεί ακόμα μια φορά το έλλειμμα προετοιμασίας και οργάνωσης του κρατικού μηχανισμού: διακοπές κυκλοφορίας στη Ν.Ε.Ο Πατρών-Αθηνών, ματαιώσεις πτήσεων στη Β. Ελλάδα, αποκλεισμός νησιών (Αλόννησος Σκόπελος) και χωριών στην Εύβοια, κλειστές κεντρικές αρτηρίες ακόμα και σε αστικές περιοχές λόγω έλλειψης αλατιού, παγωμένες αλατιέρες… ακόμα και κλείσιμο δημόσιων υπηρεσιών (Δήμος της Αθήνας) λόγω κακοκαιρίας! Μια ακόμα εικόνα παράλυσης, ανάλογη με τις πλημμύρες στην πρώτη δυνατή μπόρα ή τις πυρκαγιές και την ασφυξία στους καλοκαιρινούς καύσωνες. Εικόνες που συνεχώς επαναλαμβάνονται, σαν κάτι το σύνηθες, ενώπιον φοβισμένων τηλεθεατών που αδυνατούν να διακρίνουν την υπερβολή της τηλεθέασης από τις συνήθεις και αναγκαίες καιρικές εναλλαγές των φυσικών κύκλων.

Π ίσω όμως από τα επιφαινόμενα υπάρχουν ζητήματα τα οποία αποφεύγουμε συστηματικά ν αντιμετωπίσουμε στη βάση ενός μακροπρόθεσμου σχεδιασμού κινούμενοι μεταξύ της υπερβολής του εδώ και τώρα και της πλήρους απώθησης. Ο λόγος για την «ενεργειακή φτώχεια», ως αδυναμία όλο και περισσότερων νοικοκυριών ν’ ανταποκριθούν οικονομικά στην κάλυψη των ενεργειακών τους αναγκών, για θέρμανση και δροσισμό, έτσι ώστε να αισθάνονται υγιείς. «Ενεργειακά φτωχό» θεωρείται ένα νοικοκυριό που θα πρέπει να πληρώνει περισσότερο από το 10% του ετήσιου εισοδήματός του για να έχει στο σπίτι του ένα αποδεκτό επίπεδο θερμοκρασίας (20-25C). Σύμφωνα με την έρευνα των οικογενειακών προϋπολογισμών της ΕΛΣΤΑΤ του 2014, το φαινόμενο αφορά περί το 33% των νοικοκυριών -52,5% αυτών που διαβιούν κάτω από το όριο της φτώχειας και 27,3% αυτών που είναι πάνω απ’ αυτό.

Συμφωνία CETA-TTIP

Η τρίτη φάση της δυτικής αποικιοκρατίας

Του Νίκου Ντάσιου από την Ρήξη φ. 128

Από τον 17ο αιώνα η εμποροκρατία εστίαζε στο ότι ένα κράτος θα μπορούσε να γίνει ακμάσει οικονομικά αν εξασφάλιζε πρόσβαση σε ακατέργαστες πρώτες ύλες, τις οποίες θα μεταπουλούσε ως μεταποιημένα προϊόντα. Για τον λόγο αυτό, αποικιοκρατικές χώρες όπως η Αγγλία και η Ολλανδία ίδρυσαν εμπορικές εταιρείες, μέσω των οποίων διασφάλιζαν την πρόσβαση και τον έλεγχο πρώτων υλών στις Ινδίες, στην Αφρική και στη Νότια Αμερική. Οι εταιρείες αυτές είχαν την απόλυτη στήριξη των κρατών και των στρατών τους προκειμένου να διασφαλίσουν την ταυτότητα των ελεγχόμενων εδαφών, μετονομάζοντας τα σε αγγλικά, ολλανδικά, γαλλικά ή ισπανικά. Η φάση αυτή, που στη δική μας –ελληνική ιστορία- ξεκινάει από την 4η Σταυροφορία το 1204 και την κατάκτηση της Κύπρου από τον Ριχάρδο τον Λεοντόκαρδο στα 1191, προσφέρει ευημερία στον δυτικό κόσμο σχεδόν μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα.

Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, η διαίρεση του κόσμου που ακολούθησε και η έξαρση των εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων στις αποικίες, οδήγησαν σε ολοκλήρωση την 1η φάση αποικιοκρατίας, αφού ήταν αδύνατη η συνέχιση της στρατιωτικά διά της βίας η ανάσχεση της επιθυμίας των λαών της περιφέρειας για ελευθερία.

Ήδη από τις αρχές του 20ου αιώνα οι οικονομικές ελίτ των Αγγλοσαξόνων προώθησαν μια νέα ιδέα παγκόσμιας επικυριαρχίας μέσω της ίδρυσης, στα 1913, της FED (Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ). Στη νέα φάση, η λεηλασία των χωρών της περιφέρειας συχνά ή ενίοτε επιτυγχάνεται μέσω του δανεισμού χρήματος. Με τη βοήθεια εκτυπωτικών μηχανών παράγονταν χαρτονομίσματα τα οποία στη συνέχεια διατίθονταν μέσω πιστώσεων σε τράπεζες και κυβερνήσεις του υπόλοιπου κόσμου. Αυτό αποτέλεσε την απαρχή του χρέους, δηλαδή τη συνέχιση της οιονεί δουλείας μέσω του τραπεζικού συστήματος.

Μαμιδάκης: Μια αυτοκτονία και η «εξαρτημένη εθνική αστική τάξη»…

του Νίκου Ντάσιου

Ιδιαιτέρως συμβολικής σημασίας η πρόσφατη αυτοκτονία του Προέδρου της Jet Oil κου Μαμιδάκη. Κατά την άποψη μου σηματοδοτεί το τέλος της «εξαρτημένης εθνικής αστικής τάξης» και τον απόλυτο έλεγχο νευραλγικών τομέων της οικονομίας από το πολυεθνικό κεφάλαιο και τους ξένους επιχειρηματίες.

Χαρακτηριστικό το παράδειγμα του Μαρινόπουλου με την δυστοκία στην εξαγορά του από τον Σκλαβενίτη λόγω….. «εξωτερικής παρέμβασης» με στόχο την αναίρεση κάθε ενδεχόμενου δημιουργίας ελληνικού super market. To κλειδί στην εξέλιξη αυτή -που προκαλεί ντόμινο στην εγχώρια αγορά-, είναι αναμφίβολα η εξαγορά του χαρτοφυλακίου των «συστημικών τραπεζών» μέσω της «ανα-κεφαλαιοποίησης» από ξένα funds και κατά συνέπεια ο έλεγχος των επιχειρηματικών δανείων. Ενδεικτικά του αφελληνισμού ή ακριβέστερα «της αποικιοποίησης», είναι ο διορισμός Γερμανίδας στην Τράπεζα Αττικής , η προσπάθεια εκπαραθύρωσης της σημερινής διοίκησης της Τρ. Πειραιώς , η μεταβίβαση της Eurobank στον κερδοσκοπικό όμιλο Fairfax κοκ.

Στην ίδια γραμμή ελέγχου από ξένες διοικήσεις με «Αριστερή υπογραφή» : το νέο Υπερ-ταμείο διαχείρισης του δημόσιου πλούτου και η Γενική Γραμματεία Εσόδων στην οποία υπάγονται οι Εφορίες της χώρας. Προλαμβάνω ενστάσεις περί ικανότητας και αποτελεσματικότητας των ξένων διοικήσεων έναντι της φαυλότητας και του πελατειακού συστήματος των εγχωρίων, θυμίζοντας ότι η μεγαλύτερη τραπεζική φούσκα της Ευρώπης δεν είναι άλλη από την Γερμανική Deutsche Bank.

«Προτεκτοράτο»

Η σιγή που επιβάλει το πρωθυπουργικό γραφείο για τους απόβλητους της πολιτικής του

Του Νίκου Ντάσιου από τη Ρήξη φ. 125 

«Ο άποικος και ο αποικιοκρατούμενος είναι παλιοί γνωστοί. Και πραγματικά ο άποικος έχει δίκιο όταν λέει ότι «τους» ξέρει. Γιατί ο άποικος είναι εκείνος που έφτιαξε και εξακολουθεί να φτιάχνει τον αποικιοκρατούμενο. Ο άποικος αντλεί την αλήθεια του, δηλαδή τα αγαθά του, από το αποικιοκρατικό σύστημα.»
Φραντς Φανόν, Της γης οι κολασμένοι

Ακόμα κι αυτοί που έχουν στοιχειώδεις γνώσεις οικονομικών γνωρίζουν πως προϋποθέσεις για τη χάραξη μιας εθνικής αναπτυξιακής στρατηγικής αποτελούν: H εξασφάλιση ρευστότητας από το τραπεζικό σύστημα, ο δημόσιος έλεγχος του εθνικού πλούτου και η διαχείριση των φορολογικών έτσι ώστε να προκύπτει ένα επαρκές Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και ένα λειτουργικό κοινωνικό κράτος.

Στο σημερινό «βασίλειο της Δανιμαρκίας», και οι τρεις παράμετροι εκλείπουν:
Στο Δ.Σ. του νέου υπερ-ταμείου αποκρατικοποιήσεων με την επωνυμία «Ελληνική Εταιρία Συμμετοχών και Περιουσίας ΑΕ», στο οποίο μεταφέρονται όλα τα περιουσιακά στοιχεία των ΤΑΙΠΕΔ, ΤΧΣ και ΕΤΑΔ για 99χρόνια!, τα τρία μέλη θα διορίζονται κατόπιν σύμφωνης γνώμης του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) και τ’ άλλα δύο με επιλογή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Στον έλεγχό τους θα βρίσκεται το σύνολο των κινητών και ακίνητων περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου, αλλά και των σημαντικότερων ΔΕΚΟ, αρχής γενομένης με τις συγκοινωνίες της Αττικής, το ΟΑΚΑ και τα ΕΛΤΑ για ν’ ακολουθήσουν ΕΥΔΑΠ & ΕΥΑΘ, ΕΛΒΟ, Αττικό Μετρό, ΔΕΗ και ΑΔΜΗΕ. Ό,τι δηλαδή προέβλεπε το αρχικό σχέδιο Σόιμπλε για τη μεταφορά στο Λουξεμβούργο της έδρας του ΤΑΙΠΕΔ και της μετατροπής των περιουσιακών στοιχείων του ελληνικού δημοσίου σε ενέχυρα.

Η κοινωνική θύελλα του φθινοπώρου

by admin


Το σχέδιο των Γερμανών είναι να παραμείνουμε όμηροι των χρεών μας

Του Νίκου Ντάσιου από τη Ρήξη φ. 96
Οι απαιτήσεις της τρόικας -που διαμηνύθηκαν μέσω e-mail!- για κλείσιμο των τριών αμυντικών βιομηχανιών της χώρας (Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα, ΕΛΒΟ και ΛΑΡΚΟ) με απόλυση 2.000 εργαζομένων χωρίς αποζημίωση, σε συνδυασμό με την άρνηση για μείωση του συντελεστή του φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης, προσδιορίζει ανάγλυφα το σχέδιο των δυνάμενων κατοχής για τον επερχόμενο χειμώνα: Πλήρης υποταγή και φτωχοποίηση των μεσαίων και κατώτερων στρωμάτων σε μια χώρα έρμαιο των επιθετικών βλέψεων των γειτόνων (προεξάρχουσας της Τουρκίας) έναντι των οποίων θα αμυνόμαστε με σφαίρες και όπλα που θα εισάγουμε από τις γερμανικές εταιρείες όπλων!
Το δίδυμο Ράιχενμπαχ και Φούχτελ, με πρόσχημα την παροχή τεχνικής βοήθειας για την αναδιάρθρωση του κράτους και την επίτευξη της «αντιγραφειοκρατικής επανάστασης», πατώντας πάνω σε παθογένειες του δημόσιου τομέα, προωθούν τη μεγαλύτερη διάλυση κράτους πρόνοιας και το πιο ειδεχθές ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου που έχει συμβεί ποτέ σε περίοδο ειρήνης σε χώρα του δυτικού κόσμου. Η βιαιότητα των μέτρων του μνημονίου μπορεί να συγκριθεί με τα προγράμματα-σοκ που εφαρμόστηκαν στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης για την υιοθέτηση των νεοφιλελευθέρων σχεδίων –όπως π.χ. το Σχέδιο Κόμπρα στην Ανατολική Γερμανία.