Χώρες που έχασαν τους περισσότερους ανθρώπους στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο

Γιώργος Τασιόπουλος 

Ενδιαφέρων Χάρτης που δείχνει που έχασαν τους περισσότερους ανθρώπους στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Υπάρχουν οι επιτήδειοι ουδέτεροι φυσικά!

Και οι μεγάλες δυνάμεις που βάζουν άλλους να πολεμούν γι' αυτούς.

Η Ελλάδα πάντα στην πρώτη γραμμή...

Αν και στη σωστή πλευρά της ιστορίας έπρεπε μετά τη λήξη του Πολέμου να συνεχίσει με τον εθνικό διχασμό να δίνει το πολύτιμο αίμα των παιδιών της μέχρι να εμπεδωθεί στην αποικία ποια είναι η σωστή πλευρά της ιστορίας. 

Απλά οι δοσίλογοι άλλαξαν στρατόπεδο περνώντας σε αυτό του Νικητή επικυριάρχου αναλαμβάνοντας το τιμόνι της χώρας. 

ΠΗΓΗ - 

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Εξαιρετική παρουσίαση του χρέους της Γερμανίας έναντι της Ελλάδας για όσα διέπραξε κατά τη διάρκεια της Κατοχής.

«Η Ελλάδα θα έπρεπε να σταματήσει να πληρώνει το χρέος της στην ΕΕ, μέχρι να υποχρεωθεί η Γερμανία να εξοφλήσει τις επανορθώσεις που οφείλει στη χώρα μας, απ’ όσα διέπραξε κατά τη διάρκεια της Κατοχής». 

Η ομότιμη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Κρήτης κυρία Ελένη Σαββάκη, έχει μελετήσει το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων όσο λίγοι.

 Αποτέλεσμα της έρευνας της ,είναι το βιβλίο της «Τα γερμανικά εγκλήματα και τα χρέη της Γερμανίας προς την Ελλάδα». Μη ξεχνάμε ότι στις 12 Οκτωβρίου είναι η επέτειος της Απελευθέρωσης από τους Γερμανούς.

Η κυρία Σαββάκη παρουσιάζει αναλυτικά το βιβλίο της στο militaire channel και τα στοιχεία που δημοσιοποιεί για όσα διέπραξαν οι Γερμανοί κατά των Ελλήνων είναι φρικιαστικά! Όπως εξηγεί, παραθέτοντας στοιχεία, η καταστροφή που έκαναν στη χώρα πληρώνεται μέχρι και σήμερα.

Γιατί καμία ελληνική κυβέρνηση δεν διεκδίκησε με σοβαρότητα και εμμονή αυτά που οφείλει η χώρα; Και τι χρειάζεται και λείπει από το πολιτικό μας σύστημα για να γίνει κάτι τέτοιο;

Ηταν η μέρα που έγκατέλειπαν την Αθήνα οι Γερμανοί. Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε...

Πέμπτη ήταν του 1944... όμορφη και ελαφριά ημέρα την αποκάλεσε ο Σεφέρης.

Ηταν η μέρα που έγκατέλειπαν την Αθήνα οι Γερμανοί.

Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε... 

  Του Βασίλη Λαμπόγλου                                                                                         

''Όταν οι Ναζί αποχωρούσαν απ’ την Αθήνα, την Πέμπτη, 12 του Οκτώβρη 1944, ήξεραν πως θα ξανάρθουν.

Είχαν αφήσει πίσω τους, εκτός από τις 1700 μέρες τρόμου, δολοφονιών, βασανιστηρίων και μεταγωγών στα στρατόπεδα θανάτου, εκατοντάδες συνεργάτες, ταγματασφαλίτες, κουκουλοφόρους και την κυβέρνηση μιας κατ’ επίφαση δημοκρατίας, που ήρθε άκαπνη απ’ έξω, εκτελούσε εντολές των νέων επικυρίαρχων και στελέχωσε την κρατική μηχανή, με το σινάφι των συνεργατών.

Οι Γερμανοί επέστρεψαν, χωρίς αγκυλωτό και Βέρμαχτ.

Ειρηνικά και αναίμακτα,  κατέκτησαν μια χώρα που είχε, μετά τη Σοβιετική Ένωση, το μεγαλύτερο αριθμό νεκρών στο Δεύτερο Παγκόσμιο και τη πιο δυναμική Αντίσταση, αποφασισμένοι, όχι μόνο να μην καταβάλουν μια πεντάρα πολεμικών αποζημιώσεων αλλά να εισπράξουν το αντίτιμο για όλες τις σφαίρες που έριξαν σε σκοπευτήρια και ολοκαυτώματα.   

                                                                                                            

- Το διάστημα μεταξύ 2010 και 2017, η γερμανική κεντρική τράπεζα έχει κερδίσει συνολικά 3,4 δισεκατομμύρια ευρώ από το Securities Market Programme (SMP), δηλαδή το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων που υλοποιεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ).

- Το ΤΑΙΠΕΔ, το Ταμείο εκποίησης της δημόσιας περιούσιας είναι για τους Γερμανούς ιερό τοτέμ.

Ο «νομιμοποιητικός» φορέας του ξεπουλήματος της χώρας είναι μια γερμανική πατέντα, κατ’ εικόνα και ομοίωση της γερμανικής εταιρείας Treuhand, που εκκαθάρισε τη δημόσια περιουσία της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, αξίας 600 δις μάρκων, έναντι μόλις 44 δις, με αγοραστές «στρατηγικούς επενδυτές».

- Η Ελλάδα ειναι ο δεύτερος μεγαλύτερος πελάτης της Γερμανίας στην αγορά όπλων με 10% των συνολικών εξαγωγών της.

 Σύμφωνα με έκθεση του SIPRI (Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών Ειρήνης της Στοκχόλμης) Οι τρεις προμηθευτές μας είναι η Γερμανία με 67% των εισαγωγών, οι ΗΠΑ με 20% και η Γαλλία, με 8,4%

ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΑΕΤΟΥ

Η ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΑΕΤΟΥ

Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 1943, δύο διμοιρίες του 9ου συντάγματος, αποτελούμενες από 80-90 αντάρτες, ερχόμενες από το Δυρράχι, έφτασαν στον Αετό με αρχηγό τον Ναπολέοντα Παπαγιαννόπουλο, από το Ψάρι. 

 Ο σύνδεσμος των ανταρτών τους ειδοποιεί, ότι έρχονται περίπου 14 Γερμανοί με ποδήλατα στον Αετό. Η εμπλοκή και μάχη με τη μικρή ομάδα Γερμανών στρα­τιωτών έγινε μέσα στον Αετό και έξω του Αετού, προς το χωριό Μαλίκι (Πολυθέα).

 Υποστηρίζεται από Μαλικαίους ότι η σύγκρουση είχε συνέχεια και μέσα στο Μαλίκι. Τούτο επιβεβαιώνε­ται και από τον επικεφαλής Διμοιρίας, που έλαβε μέρος στη συμπλοκή στο Μαλίκι.

Οι αντάρτες ξεκίνησαν από το Δυρράχι της Αρκαδίας στις 9 Σεπτεμβρίου, ημέρα Πέμπτη, με κατεύθυνση την Τριφυλία. Κατά την πορεία τους πληροφορήθηκαν τα της συνθηκολογή­σεως της Ιταλίας και πήραν την από­φαση να κατέβουν στην Πεδινή Τριφυ­λία, στα Αστικά Κέντρα (Κυπαρισσία, Φιλιατρά, Γαργαλιάνους, Πύλο), για να αφοπλίσουν τους εκεί Ιταλούς, δυνάμεως 2.500 ανδρών, μα οι συγκρούσεις στον Αετό-Μαλίκι και στη θέση Πάστρα, έξω από το χωριό Πιτσά (Σιτοχώρι) και τα όσα επακόλούθησαν, στάθη­καν εμπόδια ώστε να μην πραγματο­ποιηθεί η απόφαση, έφθασαν στα αστι­κά κέντρα όταν οι Γερμανοί είχαν αφοπλίσει τους Ιταλούς.

Στον Αετό οι αντάρτες έφθασαν, ύστερα από πορεία πολλών ωρών, μετά τα μεσάνυχτα. Παρέμειναν το πρωινό της Παρασκευής, έως να ετοι­μασθεί πρόχειρο φαγητό να φάνε και να φύγουν, όμως οι θερμές εκδηλώσεις των κατοίκων και ο ενθουσιασμός, ύστερα από τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας, προμήνυμα της λευτεριάς, που ήταν διάχυτος παντού, καθυστέρη­σαν την αναχώρηση τους. Η ομάδα των Γερμανών στρατιωτών, φθάνει στον Αετό για να ζητήσει να πάρει τρόφιμα από την Κοινότητα. Προερχόταν από το γερμανικό κινητό τάγμα του Δωρίου, το οποίο δεν είχε τακτική επιμελητεία και εξαναγκαζό­ταν να προμηθεύεται κατά διαστήματα τρόφιμα από τις Κοινότητες των γειτο­νικών του χωριών. Λέγεται ακόμα πως οι Γερμανοί, για να μην ενθαρρυνθούν οι Έλληνες από τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας, έκαναν επίδειξη δυνάμεως κινητοποιώντας μι­κρές στρατιωτικές τους ομάδες στα χωριά, απ' όπου περνούσαν αντάρτες.

Δρ Ανδρέας Κούκος: Η ανάλγητη Γερμανία και το ζήτημα των γερμανικών αποζημιώσεων

30 Λεπτά Ιστορίας με το Δρ Ανδρέα Κούκο, εκπομπή τέταρτη…

Οι γερμανικές αποζημιώσεις είναι το θέμα που αναλύει ο Νομικός-Ιστορικός , Ιδρυτής και Πρόεδρος της Εταιρείας Μελέτης Έργου Ιωάννη Καποδίστρια που από το 2018 μετονομάζεται σε Εταιρεία Μελέτης και Έρευνας Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας Δρ Ανδρέας Κούκος.

Η ιστορία εξηγεί πολλά…Και η ιστορία της Γερμανίας δίνει απαντήσεις για όσα ακολούθησαν και μάτωσαν την Ευρώπη.

Τι είχε προτείνει ο Καποδίστριας για τη Γερμανία και από τι θα είχαμε γλιτώσει αν είχε εισακουστεί;

Πως και γιατί η Γερμανία οδήγησε την Ευρώπη σε δύο μεγάλους Πολέμους; Ο μύθος της Συνθήκης των Βερσαλλιών που οι Γερμανοί χρησιμοποίησαν ως άλλοθι για να προκαλέσουν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

 
•Γιατί οι Αμερικανοί δίνουν συνεχώς συγχωροχάρτι στη Γερμανία;

•Πως εξηγείται η γερμανική αναλγησία έναντι της Ελλάδας στο θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων;

ΠΗΓΗ:https://youtu.be/A7jmSTi75y8?si=CujxkUt89wa4BpLl
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Η πείνα: το πιο αποτελεσματικό τρομοκρατικό μέσο της Κατοχής.

Του Αριστομένη Συγγελάκη 

Η πείνα της Κατοχής, που είχε συστηματικά οργανώσει το Γ' Ράιχ (αφενός για να καταληστεύσει τον πλούτο της χώρας και αφετέρου - και κυρίως -  για να καθυποτάξει τον ελληνικό λαό), αποτελεί ένα συγκλονιστικό συλλογικό βίωμα του λαού μας που είχε ως αποτέλεσμα εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς αλλά και χάραξε τη μοίρα των επιζώντων της Κατοχής.

Η εξαιρετική μελέτη των τεσσάρων ψυχιάτρων (Σκούρας, Χατζηδήμος, Καλούτσης, Παπαδημητρίου, "Η ψυχοπαθολογία της πείνας, του φόβου και του άγχους") που δημοσιεύθηκε το 1947 και ανατυπώθηκε το 1991 από τις εκδόσεις Οδυσσέας περιγράφει αναλυτικά το φαινόμενο και τις πολύμορφες και αφόρητες συνέπειές του.  

Τα στάδια που ακολουθεί η νόσος της πείνας: 

- Α) Το πρώτο στάδιο της πείνας είναι το διεγερτικό στάδιο, κατά το οποίο ο άρρωστος διακατέχεται από ανυπόφορο εκνευρισμό και υπερκινητικότητα. 

Το χαρακτηριστικότερο γεγονός αυτού του σταδίου είναι η άμβλυνση του αισθήματος της αηδίας, που σε συνδυασμό με την έλλειψη κάθε αίσθησης ατομικής κι ανθρώπινης αξιοπρέπειας, κατέβαζαν τον άνθρωπο στο επίπεδο του ζώου. 

Στο στάδιο αυτό λαμβάνουν χώρα αποτροπιαστικά φαινόμενα όπως η βρώση πτωμάτων από τους λιμοκτονούντες, η βρώση σκουπιδιών, εμεσμάτων, κοπράνων, σκύλων κ.λπ. Συχνά οι άνθρωποι λόγω αυτής της ζοφερής κατάστασης παραφρονούσαν. 

Ευτύχης Μπιτσάκης (24.8.1927-19.8.2025)

Ευτύχης Μπιτσάκης (24.8.1927-19.8.2025): ένας μικρός αποχαιρετισμός και ολόκληρο το κείμενο της ιστορικής σημασίας εισήγησής του για τη Μάχη της Κρήτης ενώπιον Γάλλων Αντιστασιακών το 1979 στο Παρίσι.

Έφυγε σε ηλικία 98 ετών ο Ευτύχης Μπιτσάκης, πλήρης χρόνων αλλά και αγώνων. 

Ο Ευτύχης Μπιτσάκης ήταν από εκείνο το σπάνιο κράμα ανθρώπου, που δεν συναντά κανείς σήμερα και η ιστορία του είναι απολύτως συνυφασμένη με την ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας.

Γεννήθηκε στο χωριό Κάδρος Καντάνου στο Νομό Χανίων στις 24.8.1927. Συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση, στις τάξεις της ΕΠΟΝ, από το 1943 κι αγωνίστηκε γενναία για την απελευθέρωση της πατρίδας από τους φασίστες κατακτητές. Την υπερήφανη και αξιοζήλευτη αυτή στάση του, όπως και τις ιδέες του για την εθνική και κοινωνική απελευθέρωση, για μία Ελλάδα ανεξάρτητη από δυνάστες και τον λαό να ζει σε συνθήκες δημοκρατίας και κοινωνικής δικαιοσύνης, την πλήρωσε με μία θανατική καταδίκη σε ηλικία 19 ετών, που μετατράπηκε σε 18ετή κάθειρξη.

 Έμεινε δεσμώτης μέχρι το 1955. Φυλακίστηκε στο Ιτζεδίν στο Καλάμι Χανίων, στις φυλακές Αβέρωφ, στη Σύρο και εξορίστηκε στη Γυάρο.

Είχε σπουδαία επιστημονική διαδρομή: σπούδασε Χημεία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Θεωρητική Φυσική και Φιλοσοφία στο Παρίσι, και δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Paris XI (Orsay) και στο Πανεπιστήμιο Paris VIII, πριν επιστρέψει στην Ελλάδα αρχικά ως κύριος ερευνητής στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και μετά ως καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων (διδάσκοντας παράλληλα και στο Πανεπιστήμιο Αθηνών).

Ρωσικές Αποζημιώσεις, γερμανική αλαζονεία και ελληνική υποκρισία

Άρθρο των Λεωνίδα Βατικιώτη και Αριστομένη Ι. Συγγελάκη

Συμπληρώνονται φέτος 80 χρόνια από τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και τη συντριβή του ναζισμού – φασισμού στην οποία η Ελλάδα είχε σπουδαία συμβολή: το ΟΧΙ του ’40, που αποτέλεσε την πρώτη νίκη της Αντιφασιστικής Συμμαχίας, πριν ακόμη αυτή συγκροτηθεί, ο πάνδημος συναγερμός και η παλλαϊκή Αντίσταση της Μάχης της Κρήτης και στη συνέχεια το έπος της Εθνικής μας Αντίστασης, θέτουν αυτοδικαίως την Ελλάδα στην πρωτοπορία της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών. Δεν ξεχνάμε, βέβαια, την συμβολή άλλων χωρών, με πρώτη την τότε Σοβιετική Ένωση, που επέφερε τα ισχυρότερα και πιο καθοριστικά πλήγματα στον Άξονα.

Για την ανυπότακτη στάση του ο ελληνικός λαός πλήρωσε βαρύτατο τίμημα: ο μεθοδικά σχεδιασμένος από το Γ’ Ράιχ λιμός της κατοχής και οι ασθένειες θέρισαν τον πληθυσμό. Τα ολοκαυτώματα και οι μαζικές σφαγές αμάχων, η εξολόθρευση της Εβραϊκής κοινότητας, η συστηματική λεηλασία του εθνικού πλούτου, η καταστροφή των υποδομών της χώρας, η κλοπή των πολιτιστικών μας θησαυρών ολοκλήρωσαν την τραγωδία της πατρίδας μας. Μετά το τέλος της Κατοχής, η Ελλάδα ήταν, κυριολεκτικά, κρανίου τύπος, χώρα μαυροφορεμένων γυναικών και λιπόσαρκων παιδιών. 

Δυστυχώς όμως για τα ναζιστικά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας δικαιοσύνη δεν αποδόθηκε, καθώς, η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας με την ανοχή των ελληνικών κυβερνήσεων, επί δεκαετίες καταφεύγει σε νομικά και πολιτικά τερτίπια και σκοτεινές μεθοδεύσεις για να αποφύγει την εκπλήρωση των απαράγραπτων υποχρεώσεών της.

Σήμερα που η βαρβαρότητα παλεύει να μας πείσει για την αναγκαιότητα της ύπαρξης της.

Του Βασίλη Λαμπόγλου 

Σήμερα που ξανά από Γερμανικά χείλη, προτασσεται η ανάγκη περί στρατιωτικής ετοιμότητας.

Θύτες παντοτινοί και θύματα αλλοτινά, σφαγιάζουν συνείδησεις, λαούς και όνειρα.

Πόσο ακόμα...?

"Παντρευτήκαμε στις 14 Ιουνίου.

 Ο υπεύθυνος της ελληνικής επιτροπής, Έμιλ Σάντστρομ, παρέθεσε γαμήλιο γεύμα προς τιμήν μας.

Αργά το βράδυ με πλησίασε και με απομάκρυνε από τα γέλια και τις φωνές, προς μια γωνιά όπου θα μπορούσαμε να μιλήσουμε οι δυο μας.

Μου έδειξε ένα τηλεγράφημα που μόλις είχε λάβει: οι Γερμανοί έσφαζαν για τρεις ημέρες τον πληθυσμό του Διστόμου, στην περιοχή των Δελφών, και στη συνέχεια πυρπόλησαν το χωριό.

Πιθανοί επιζώντες είχαν ανάγκη άμεσης βοήθειας.

Το Δίστομο ήταν μέσα στα όρια της περιοχής την οποία, την εποχή εκείνη, ήμουν αρμόδιος να τροφοδοτώ με τρόφιμα και φάρμακα.

Έδωσα με τη σειρά μου το τηλεγράφημα στην Κλειώ να το διαβάσει, εκείνη έγνεψε κι έτσι αποχωρήσαμε διακριτικά από τη χαρούμενη γιορτή.

Περίπου μα ώρα αργότερα ήμασταν καθ’ οδόν μέσα στη νύχτα.

Απαιτήθηκε ανυπόφορα μεγάλο χρονικό διάστημα έως ότου διασχίσουμε τους χαλασμένους δρόμους και τα πολλά μπλόκα για να φτάσουμε, χαράματα πια, στον κεντρικό δρόμο που οδηγούσε στο Δίστομο.

ΕΔΩ υπήρχε η ΚΑΝΔΑΝΟΣ, κ. Μπακογιάννη...

Έτσι προκλητικά το έγραψαν οι Γερμανοί Ναζί...

Στις 3 Ιουνίου 1941 οι Γερμανοί κατακτητές κατέστρεψαν ολοσχερώς το χωριό Κάνδανος Χανίων και εκτέλεσαν 180 από τους κατοίκους του, σε αντίποινα για την αντίσταση που πρόβαλαν κατά τη διάρκεια της Μάχης της Κρήτης (20 -31 Μαΐου 1941). 

Πρόκειται για ένα από τα πιο σοβαρά εγκλήματα πολέμου των Γερμανών στην Ελλάδα.

Στις 25 Μαΐου η κ Ντόρα Μπακογιάννη τίμησε το γερμανικό νεκροταφείο, και είπε: 

"Στεκόμαστε σήμερα με σεβασμό σε αυτόν τον ιστορικό τόπο,  στο Γερμανικό Νεκροταφείο στο Μάλεμε, τιμώντας τη μνήμη όσων έχασαν τη ζωή τους στη Μάχη της Κρήτης..."

Τιμώντας τη μνήμη των Γερμανών Ναζί που χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από το Βερολίνο αφάνισαν ολόκληρα χωριά και μέχρι σήμερα δεν ζήτησαν συγγνώμη, καθώς αρνούνται να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις που τους επιδίκασε το διεθνές δικαστήριο για τα εγκλήματα του Β. Παγκόσμιου Πολέμου στην πατρίδα μας.

ΠΗΓΗ -  Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Νότης Μαριάς: "Πολεμάμε" τη Ρωσία και σιωπούμε προκλητικά για τις πολεμικές αποζημιώσεις

Η Ελλάδα απείχε από τον εορτασμό της Ημέρας της Νίκης ,στις 9 Μαίου, γιατί ο πρωθυπουργός της χώρας έχει κηρύξει τον πόλεμο στη Ρωσία. Κατά δήλωση του…

Όμως απέχει και από ένα ζωτικής σημασία θέμα που θα έπρεπε να είναι στις προτεραιότητες κάθε κυβέρνησης: τις γερμανικές αποζημιώσεις.

Απόλυτη σιωπή για το θέμα από την Ελλάδα! Σαν να μην υπήρξαν ποτέ τα ολοκαυτώματα των Γερμανών σε όλη την Ελλάδα. Την ίδια ώρα ο καγκελάριος της Γερμανίας ζητά από τη Ρωσία να πληρώσει αποζημιώσεις στην Ουκρανία. Με τις δικές του τι θα κάνει;

Για να απαντήσει πρέπει κάποιος να το ζητήσει ή να το απαιτήσει. Κι όπως όλα δείχνουν στην Αθήνα η κυβέρνηση ,αλλά κι ένα μεγάλο τμήμα του πολιτικού συστήματος έχει πάθει …αμνησία.

Ο πρώην ευρωβουλευτής και καθηγητής του Πανεπιστημίου Κρήτης Νότης Μαριάς, έχει ασχοληθεί σοβαρά με το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων.

Στη συνέντευξη του στο militaire channel μας υπενθυμίζει τη σημασία της ελληνικής αντίστασης έναντι των ναζί. Η ελληνική προσφορά στην έκβαση του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου είναι κομβική και αδιαμφισβήτητη. Κι όμως η χώρα ποτέ δεν απαίτησε τις αποζημιώσεις που δικαιούται από τους Γερμανούς. Σποραδικές προσπάθειες που έγιναν όλα αυτά τα χρόνια από κάποιες ελληνικές κυβερνήσεις ήταν «για τα μάτια του κόσμου». Η σημερινή κυβέρνηση δεν τολμά να κάνει την παραμικρή αναφορά .

Σε παροξυσμό Ούρσουλα και Ε.Ε....

Του Αλέξανδρου Κουτσομητσόπουλου

Μα η κα πριν γίνει Πρόεδρος στο "άλλο μαγαζί" ( Ε.Ε - "Ευρωπαϊκής Επιτροπής" ) ήταν Υπουργός "Άμυνας" της Γερμανίας. Ενός κράτους που ΔΕΝ αναγνωρίζει τις απ' το 1898 + 1907 Διεθνείς "Συνθήκες Ειρήνης της Χάγης  για τους όρους διεξαγωγής ενός "πολιτισμένου" Πολέμου , για να μην υποχρεωθεί να καταβάλει - σαν παραβάτης- Επανορθώσεις & Αποζημιώσεις για τις Γενοκτονίες του Α' & Β' Παγκόσμιου Πολέμου! 

Και στο απ' το 1946 Διεθνές Δικαστήριο του Ο.Η.Ε ( της Χάγης ) προσχώρησε μόλις το 1987  ! με δήλωση "επιφύλαξης' πως ΔΕΝ δέχεται την δικαιοδοσία του για "απολίτιστες  ενέργειες" της  "νέας" μετά το 1990 Γερμανίας ( ας πούμε το 1999 στην Γιουγκοσλαβία  ) , ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥ Β' & Γ' Ράιχ !!! 

Τώρα θέλει να δικάσει "Ευρωπαϊκά" την Ρωσία &:τον Πούτιν για τον πόλεμο στην Ουκρανία από ένα "έκτακτο ειδικά για αυτήν την περίπτωση" ( 'ad - hoc' ) δικαστήριο  ! 

Ούτε στο Δ.Δ τ. Χάγης - ούτε στο εδώ και 20 χρόνια συστημένο "Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για Εγκλήματα Πολέμου",  επειδή δεν το αναγνωρίζει σχεδόν καμία "Μεγάλη οικονομικά & στρατιωτικά Δύναμη", ανάμεσα τους και οι μεγαλύτερες "συμμαχικές χώρες" της σημερινής Γερμανίας ! 

"Ας τον δικάσουν" όπως τον... Μιλόσεβιτς εάν νιώθουν τόσο..."δίκαιοι και δυνατοί" , αλλά όμως τι να πουν οι λαοί του Βιετνάμ , Αλγερίας , Παλαιστίνης , οι Κούρδοι και σχεδόν όλες οι χώρες και οι λαοί της Νότιας Αμερικής , Ασίας & της Αφρικής και λαοί της Ευρώπης που υπέστησαν στον Β' Π Π την λαίλαπα του γερμανικού ιμπεριαλισμού / φασισμού  ( ;:: ) 

Γ. Χαρβαλιάς: Οι γεωπολιτικές προεκτάσεις των δασμών.

Ο αρθρογράφος - συγγραφέας και πολιτικός αναλυτής Γιώργος Χρβαλιάς, μιλάει στον 98.4 για τις γεωπολιτικές διαστάσεις ακόμη και στην Ανατολική Μεσόγειο των δασμών, σημειώνοντας ότι αν και ο μερκαντιλισμός θεωρείται παρωχημένος, σε αυτή τη φάση κατά τον Τραμπ δίνει απαντήσεις στο δυσθεώρητο χρέος της αμερικανικής οικονομίας και την καταστροφή της παραγωγικής βάσης συγκεκριμένων κλάδων της .

 Μιλάει για την Ευρώπη και ιδίως την Γερμανία που ενώ ετοιμάζει οικονομικά  αντίμετρα, την ίδια ώρα σιωπά για τις Γερμανικές Οφειλές στην Ελλάδα την ώρα που μόλις χθες συμπληρώθηκαν 84 χρόνια από την Γερμανική εισβολή και την καταστροφή που επέφερε στη χώρα μας.

 Ενώ αναφερόμενος στην ελληνική επικαιρότητα, από την μια τονίζει το θολό τοπίο στην άσκηση κυριαρχικών μας δικαιωμάτων όπως η πόντιση καλωδίου διασύνδεσης με την Κύπρο, βάζοντας ενεργότερα  στην υπόθεση το Ισραήλ , αν πράγματι υφίσταται στρατηγική συμμαχία ουσίας, από την άλλη αναφέρεται στην επικοινωνιακή επιχείρηση "αντεπίθεσης" στην υπόθεση των Τεμπών, ως μια ακόμη απόπειρα όπως λέει η συγκάλυψη να γίνει "συγκαλυψάρα'…​

ΠΗΓΗ:https://youtu.be/bWtn5YenNfg?si=xHRs7oFCU-4JpUrp

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

2.000.000 ευρώ από τη Σοφία Ζαχαράκη στο Ελληνογερμανικό Ίδρυμα Νεολαίας!!!

ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΝΕΑ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

Του Γιώργου Τασιόπουλου 

Το Υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας με την πρόσφατη απόφασή του 3094/05.03.2025, χαρίζει 2.000.000 ευρώ  που νομίζετε;

Μήπως για την εκπόνηση κάποιου Εθνικου Σχεδίου Δράσης για το Δημογραφικό, μήπως για την Παιδική Προστασία, ή για τη Nεολαία, μήπως για τη Στεγαστική Πολιτική των ευάλωτων οικογενειών, ή για Θέματα Ισότητας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Χάσατε!!!

Όχι για όλα αυτά, αλλά για την ελληνογερμανική φιλιά τών νέων γιατί οι νέοι μας πρέπει να ξεχάσουν. 

Γιατί οιΓερμανοί είναι φίλοι μας και είναι φτωχοί για ναβεκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους για τα εγκλήματα που διέπραξαν ως στρατός κατοχής 84 χρόνια πριν και οι Έλληνες πρέπει να τα ξεχάσουν!

Λήθη αντί για την αλήθεια για όσα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας διέπραξαν στην Ελλάδα. 

Επενδύει με 2.000.000€ στην αμνησία το Υπουργείο μας, ώστε να μην θυμόμαστε ότι η "φίλη" χώρα δεν επέβαλε μόνο τα πρόσφατα μνημόνια και την υποθήκευση για 100 χρόνια της δημόσιας περιουσίας μας. 

Δεν πρέπει κυρίως οι νέοι μας να θυμούνται ότι οι Γερμανοί κατέστρεψαν την υποδομή της χώρας μας, κατέκλεψαν τα κεφάλαια του ελληνικού κράτους και λεηλάτησαν χωρίς να επιστρέψουν αρχαιολογικούς μας θησαυρούς.

Να μη γνωρίζουν οι νέοι μας τα εγκλήματα πολέμου της κατοχής, τις εκτελέσεις αμάχων, την πρόκληση λιμού με την επίσχεση τροφίμων και για τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας με τη μαζική εξόντωση Ελλήνων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. 

Η ελληνογερμανική φιλία επιβάλλει τη λήθη για τις μαζικές σφαγές κατοίκων όπως στην Κάνδανο (3/6/1941), στο Κομμένο (16/8/1943), στη Βιάννο (14-16/9/43), στα Καλάβρυτα (11/12/1943), στο Δίστομο (10/6/1944), στα Ανώγεια (Αύγουστος 1944).

ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΩΝ Κ Α Λ Α Β Ρ Υ Τ Ω Ν

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ 13/12/1943

"Αν θάψετε την αλήθεια κάτω από τη γη, διογκώνεται εκεί μέσα και συλλέγει τέτοια εκρηκτική δύναμη, ώστε την ημέρα που ξεσπά παρασύρει τα πάντα μπροστά της"

Από το "Κατηγορώ" του Εμίλ Ζολά

_______***_______

Απόσπασμα από το βιβλίο "ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ 1941-1944. Η αντίσταση στην επαρχία. Το ολοκαύτωμα", του Καλαβρυτινού Ιστορικού Λογοτέχνη Περικλή Ροδάκη*

_____*****_____

- Να συγκεντρωθείτε όλοι στο Δημοτικό σχολείο. Στα σπίτια δεν θα μείνει κανείς. Άντρες γυναίκες και παιδιά. Ο καθένας να πάρει μία κουβέρτα στο χέρι και ψωμί για μία ημέρα.
- Οι άντρες να πάρουν μαζί τους κασμάδες και φτυάρια για να επισκευαστούν οι δρόμοι.
Η φωνή συνεχίζει επίμονα:
- Όλοι στο σχολείο. Να μη μείνει κανείς στο σπίτι. Ούτε γέρος ούτε άρρωστος.
Τα πράγματα μπερδεύονται ακόμα πιο πολύ: να μην μείνει κανένας τα σπίτια... άρα κινδυνεύουμε. Και για να τονίσουν τις διαταγές τους βάζουν με πολυβόλα και όπλα που είχαν τοποθετηθεί γύρω στην πόλη. Έντρομοι οι Καλαβρυτινοί διαπιστώνουν τη δύσκολη θέση που βρίσκονται. Ήξεραν ότι τα
Καλάβρυτα ήταν κυκλωμένα αλλά τα πυρά έφεραν τρόμο. Γερμανοί και Γερμανόντυμένοι περιφέρονται στους δρόμους και φωνάζουν: γρήγορα...
Χτυπάνε πόρτες και απειλούν όποιον μείνει μέσα. Οι δρόμοι γεμίζουν ανθρώπινες σκιές, γιατί μέσα στην πυκνή ομίχλη μόνο σκιές φαίνονται. Μερικοί συζητούν ή και μονολογούν:
- Θα μας σκοτώσουν... Θα κάψουν το χωριό.
Άλλοι πάλι έχουν ακόμα ψευδαισθήσεις.
- Γιατί να μας σκοτώσουν... δεν κάναμε τίποτα.
Κι όλοι τρέμουν. Μοιάζουν μεθυσμένοι από το φόβο... Οι Γερμανοί και οι Γερμανοντυμένοι σαλαχάνε τον αλαφιασμένο κόσμο, όπως οι τσοπάνηδες πού πάνε τα πρόβατα στη στρούγκα. Κι υπάρχουν τόσοι πολλοί τσοπαναραίοι και άγριοι, πιο άγριοι από τους λύκους... Οι λύκοι σφίγγουν το κοπάδι από παντού. Στο δημοτικό σχολείο περιμένουν οι Γερμανοί που κάνουν το διαχωρισμό. Οι καμπάνες εξακολουθούν να χτυπάνε, ενώ τα πολυβόλα από γύρω βάζουν κατά διαστήματα. Όλοι τρέμουν, όχι μόνο από το κρύο που είναι τσουχτερό, αλλά και από το φόβο.
Μπροστά στην είσοδο του σχολείου οι Γερμανοί βάζουν όσους φτάνουν σε σειρά. Και μαζί ξεχωρίζουν τους άντρες από τις γυναίκες. Οι φωνές τους είναι άγριες και οι ψυχές των Καλαβρυτινών παγώνουν. Τα όπλα τους είναι έτοιμα για κάθε ενδεχόμενο.
Οι άνθρωποι πήγαιναν πιασμένοι χέρι-χέρι με τα παιδιά τους ή τις γυναίκες. Οι γερμαναράδες τους αρπάζουν βία και περνώντας από ένα μέρος τις γυναίκες τις οδηγούν στις αίθουσες του σχολείου και από το άλλο τους άντρες, που μπαίνουν στη σειρά. Με τις γυναίκες βάζουν και τους πολύ γέρους και τα ανήλικα παιδιά, τα κάτω από 13-14 χρονών. Αν κάποιο δείχνει μεγαλύτερο το στέλνουν στους άντρες. Κι αν κάποιο είναι καχεκτικό πάει με τις γυναίκες. Οι γυναίκες μπαίνουν σε δύο αίθουσες του σχολείου. Εκεί στριμώχνονται όλες η μία πάνω στην άλλη.
Τα παράθυρα του σχολείου ήταν ψηλά. Για να δούνε έξω, σήκωναν κάποιες γυναίκες στα χέρια.

ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΩΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ Ο ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΠΟ ΕΠΙΣΗΜΑ ΧΕΙΛΗ

Του Γιώργου Τασιόπουλου 13.12.2022

Εντύπωση προκαλεί η άγνοια των επιστημονικών συμβούλων, συντακτών της δήλωσής της Προέδρου της Δημοκρατίας για το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων.
Δεν θα μπορούσαμε να σκεφτούμε ότι συνειδητά λειτουργούν ως βαποράκια των γερμανικών επιχειρημάτων, που μόνο ο κατοχικός πρωθυπουργός Ιωάννης Ράλλης εξέφραζε στη ανάγκη αναζήτησης της υπερασπιστικής του γραμμή στις δίκες των δοσίλογων. Γιατί κομίζει υπηρεσίες η Πρόεδρος της Δημοκρατίας στους επίδοξους αναθεωρητές της ιστορικής αλήθειας, όταν αναπαράγει τη λανθασμένη εκδοχή, πως το έγκλημα του Ολοκαυτώματος έγινε ως αντίποινα για την εκτέλεση 77 Γερμανών αιχμαλώτων μετά την μάχη της Κερπινής, πού είναι και η γερμανική εκδοχή για τα συμβάντα στο ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων.

Πρώτη λανθασμένη αστοχία, η αναφορά για 441 νεκρούς, όμως η "επιχείρηση Καλάβρυτα" εκείνων των ημερών είχε πάνω από 1.000 νεκρούς στην ευρύτερη περιοχή και οι ίδιοι οι Γερμανοί αναφέρουν στα διασωθέντα επίσημα γερμανικά αρχεία εκείνης της εποχής: "Ετυφεκίστηκαν 695 Έλληνες".

Και η δεύτερη λανθασμένη εκδοχή των γεγονότων είναι ότι η σφαγή των Καλαβρύτων έγινε ως αντίποινα για την εκτέλεση Γερμανών ομήρων. Ενώ έχει αποδειχθεί από επίσημα γερμανικά έγγραφα ότι η σφαγή είχε προαποφασιστεί και δεν γνώριζαν τίποτα για την εκτέλεση ομήρων έως και την ημέρα πού έγινε το ολοκαύτωμα.  Ο Περικλής Ροδάκης στο βιβλίο του για το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων και στο απόσπασμα που παραθέτουμε στη συνέχεια διαφωτίζει χωρίς να επιδέχεται αμφισβήτηση την ιστορική αλήθεια.

ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ 1941-1944

Η αντίσταση στην επαρχία
Το ολοκαύτωμα

Του Περική Ροδάκη (2η εκδ. Παρασκήνιο 2001, σελ. 251- 257)

Πρέπει να σημειώσουμε ότι σε κανένα από τα έγγραφα των γερμανικών αρχείων της πιο πριν περιόδου, δεν αναφέρεται λέξη για τους περίφημους αιχμαλώτους...
...Η απόφαση για τη σφαγή των Καλαβρύτων πάρθηκε στο Γενικό Επιτελείο της Γερμανίας στα τέλη Οκτωβρίου του 1943. Στις αρχές Νοεμβρίου, η διαταγή αυτή είχε φτάσει και στη γερμανική διοίκηση του Αιγίου και ο πολύς Τεννερ την ανακοίνωσε στον επίσκοπο Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Θεόκλητο.

Στα γερμανικά αρχεία βρέθηκε η διαταγή που δόθηκε στο Βέλφρινγκεν στις 25 Νοεμβρίου 1943 για την πραγματοποίηση του τρομερού εγκλήματος, της σφαγής των Καλαβρύτων. Η διαταγή σώθηκε ακέραια στα γερμανικά αρχεία και τη δημοσίευσε ο Δημήτριος Κανελλόπουλος στην εφημερίδα 'Μεσημβρινή" και σε διάφορους ραδιοφωνικούς σταθμούς. Στις 25 Νοεμβρίου 1943 οι αιχμάλωτοι Γερμανοί ζούσαν στην Κλειτορία (Μαζέικα) και συνεχίζονταν οι διαπραγματεύσεις για την απελευθέρωσή τους δια μέσου του Θεόκλητου-Κωνστάντιου.

Καμία απολύτως σχέση δεν έχει το έγκλημα που διέπραξαν οι Γερμανοί στα Καλάβρυτα με την εκτέλεση των Γερμανών αιχμαλώτων. Κι όμως η εισήγηση του Ιωάννη Ράλλη προς τους Γερμανούς να δικαιολογήσουν το αποτρόπαιό τους έγκλημα Με την εκτέλεση των αιχμαλώτων κυριάρχησε η καλύτερα επιβλήθηκε από τη μετεμφυλιακή δεξιά μετά την ήττα της Αριστεράς το Δεκέμβριο του 1944.

''Για ένα φιλότιμο'', 1964

† 13-12-43

Θεέ μου, μη μ' αφήνεις ούτε καλημέρα να 'χω πια με τέτοια, δήθεν εξευγενισμένα, υποκείμενα.

Το διήγημα ανήκει στη συλλογή του ΓΙΩΡΓΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ

________

''Για ένα φιλότιμο'', 1964

(Κατά την Περίοδο της Γερμανικής κατοχής εκτελέστηκαν πολλοί Έλληνες που πρόβαλλαν αντίσταση στον κατακτητή, αλλά και αθώοι πολίτες και παιδιά. Τέτοιες ομαδικές εκτελέσεις έγιναν π.χ. στα Καλάβρυτα, στο Δίστομο, στο Χορτιάτη, στην Κάντανο, στη Βιάννο και σε τόσα άλλα μέρη ποτισμένα με αίμα αθώων).

________________

''Για ένα φιλότιμο'', 1964

Φτάνω στο σημείο να πω πως ίσως θα 'ταν καλύτερα να μην είχα πατήσει ποτέ μου σε κείνο τον τόπο της ομαδικής εκτελέσεως. Κι άλλες φορές έτυχε βέβαια να επισκεφθώ τόπους μαρτυρίου ή ομαδικής ταφής· η γη της πατρίδας μας είναι παραγεμισμένη με κόκαλα παλικαριών· μα ποτέ μου δεν ταράχτηκα και δεν έκλαψα τόσο, όσο αυτή τη φορά. Αυτό ασφαλώς έγινε, γιατί την ώρα που βρέθηκα εκεί, μια γυναίκα κι ένας άντρας, αδέλφια, άνοιγαν τον τάφο του μικρότερου αδελφού τους, που είχε εκτελεστεί πριν από είκοσι χρόνια.

 Πλησίασα, κι όταν κατάλαβα τι συνέβαινε, σιγοκάθισα πάνω στα πόδια μου σε μιαν άκρη. Και τώρα, που η ψυχή μου έχει κολλήσει εκεί, μου φαίνεται πως θα μείνω για πάντα, σαν ένα αγριόχορτο, καθισμένος δίπλα σε κείνο τον τάφο. Και μακάρι να γινόταν έτσι.

Τότε που πρωτοζύγωσα, το σκάψιμο με την αξίνα είχε προχωρήσει. Εξάλλου δεν τον είχαν θαμμένο καθόλου βαθιά. Μάλλον γυναίκες θα είχαν φροντίσει για την ταφή του. Σε λίγο, ένα ένα, άρχισαν να ξεφυτρώνουν τα κόκαλα. Ήταν κατακίτρινα, με λίγο καστανό χώμα κολλημένο πάνω τους. Η γυναίκα, μ' ένα τσεμπέρι στο κεφάλι, σχεδόν γονατιστή, αφού τα ξέπλενε λίγο με κόκκινο κρασί, τ' αράδιαζε ευλαβικά μέσα σε μια κάσα χαρτονένια, απ' αυτές της αμερικάνικης βοήθειας. Σε όλα αυτά δεν υπήρχε τίποτα το αηδιαστικό ή το τρομαχτικό. Άλλωστε το παιδάκι ήταν δεκάξι χρονών όταν μαρτύρησε. Και πιστεύω, χωρίς αμφιβολία, πως θα έχει αγιάσει. Στο χώμα δίπλα ήταν μπηγμένο ένα κερί και στο θυμιατό σιγόκαιγε θυμίαμα. Ευωδίαζε όλος ο τόπος. Λέξη δεν έλεγαν, ούτε ακουγόταν κλάμα. Καταλάβαινα όμως πως τα μάτια τους τρέχαν, γι' αυτό έσκυψα το κεφάλι μου προς το χορτάρι και δεν προσπαθούσα, ούτε τολμούσα να τους κοιτάξω. Πολύ ήταν και που με άφηναν κοντά τους μια τέτοια ώρα.

Μονάχα όταν βρέθηκε το κρανίο, άκουσα τον αδελφό να λέει βραχνά: η χαριστική βολή. Ήταν μια μικρή τρύπα λίγο πιο πάνω απ' το μέτωπο. Είχα γίνει πια ένα με το χώμα, έτσι ένιωθα. Τώρα σκέφτομαι πως έπρεπε να προσκυνήσω, αν και είμαι τόσο ανάξιος. 

Κοίταζα συνεχώς ένα βραχάκι κοντά μου και τις λειχήνες του. Αυτό σίγουρα θα ήταν και τότε εδώ, και το παιδί θα το είδε· ίσως και να το ζήλεψε. Μπορεί να ήταν και κείνο το αρκετά μεγάλο δέντρο, αν και δεν αποκλείεται να έχει μεγαλώσει πιο γρήγορα, εφόσον βρήκε άφθονο λίπασμα από τόσο αίμα και τόσες εκατοντάδες κορμιά.

 Καλά θα ήταν να μπορούσε να μεταμορφώνεται ο άνθρωπος, όταν πέφτει σε μεγάλο κίνδυνο, ή ν' ανοίγει η γη και να τον κρύβει. Εγώ τουλάχιστο έτσι παρακαλούσα, όταν βρέθηκα σε κάτι τιποτένιους κινδύνους, που είναι ντροπή και να τους σκέφτομαι ακόμα. Πάντως, θυμούμαι πως εκείνες τις στιγμές λάτρευα και πρόσεχα, όσο ποτέ, τα άψυχα, αλλά και τα έντομα και τα φυτά και τα πουλιά. Σ' αυτό ακριβώς στηρίζομαι και πιστεύω πως έτσι θα 'νιωσε κι αυτός εκείνη την ώρα. Εξάλλου ήταν της ηλικίας μου. Δεν είναι δυνατό να διαφέρω και τόσο πολύ απ' τους άλλους. Άνθρωπος είμαι και εγώ. Κι όμως η κάποια διαφορά είναι που με καίει.

Πάνω στην κορφή του λόφου έχουν στήσει ένα τεράστιο κάτασπρο σταυρό και παρακάτω, στην πλαγιά, είναι σχηματισμένη, με άσπρες πάλι πέτρες, η ημερομηνία: 13-12-43. Λογάριαζα, όταν γυρίσω σπίτι, να ψάξω για κείνο το ημερολόγιό μου, που μπόρεσα να κρατήσω, μέρα με τη μέρα, τότε. Τι να 'γινε άραγε εκεί σε μας αυτή τη μέρα;

Κι έτσι, καθώς είχα απομονωθεί κοιτάζοντας το ρηχό μνήμα του χωριατόπουλου, άρχισα να ψιθυρίζω ανεπαίσθητα το αντρίκιο εκείνο μοιρολόγι, που μόνο τα λόγια του ξέρω και όχι το σκοπό:

Μαστόροι Καλαβρυτινοί και μαρμαροχτιστάδες,

που πελεκάτε μάρμαρα και φτιάχνετε κιβούρια,

φτιάχτε και μένα 'να καλό, καλύτερο από τ' άλλα...

Όμως ένα μπουλούκι εντόπιοι τουρίστες φάνηκε να μπαίνει μέσα στον ιερό περίβολο. Στάθηκαν γύρω απ' το ελεεινό για μια τέτοια θυσία κενοτάφιο. Φαίνονταν απ' τους μορφωμένους και δεν μπορώ να πω πως η στάση τους δεν ήταν σεμνή. Κατέθεσαν μάλιστα ένα καλοκαμωμένο δάφνινο στεφάνι και κατόπι κράτησαν ένα λεπτό σιγή. Κάποιος τους άρχισε να διαβάζει από ένα χαρτί το ιστορικό της εκτελέσεως των 1200 ανθρώπων. Ήταν τόσο ψυχρή η περιγραφή, ώστε αμέσως υπέθεσα πως σίγουρα θα τα είχε ξεσηκώσει απ' την τελευταία εγκυκλοπαίδεια. Ύστερα σκόρπισαν μιλώντας δυνατά ή χαχανίζοντας. Πολλοί ήρθαν τριγύρω μας. Και φυσικά αμέσως άρχισαν τις ερωτήσεις, ιδίως οι γυναίκες. Το παλικάρι με την αξίνα απαντούσε, πιέζοντας ολοφάνερα τον εαυτό του.

 Φαινόταν καθαρά πως θεωρούσαν σχεδόν ευτυχία τους και σπουδαίο συμπλήρωμα στις συγκινήσεις της εκδρομής την ανακομιδή, που πέτυχαν πάνω στην ώρα. Ο αδελφός μάλιστα ζαλίστηκε τόσο για μια στιγμή, ώστε έκανε το λάθος να τους δείξει ακόμα και το κρανίο με τη χαριστική βολή. Αυτό όμως θα ήταν πέρα απ' τα όρια της αντοχής τους, γιατί αμέσως πρόσεξα μια κίνηση για απομάκρυνση. Κάποιος τους θύμισε πως η ώρα περνάει. Εκείνη τη στιγμή η σκυμμένη γυναίκα τούς γύρεψε, αν έχουν, καμιά εφημερίδα για να σκεπάσει τα κόκαλα. Πολλοί προθυμοποιήθηκαν από εφημερίδες άλλο τίποτα, και τι εφημερίδες...

Πήραν να κατηφορίζουν. Μετά από λίγα βήματα άναψε ζωηρή συζήτηση ανάμεσά τους· σα να μην ήμασταν κι εμείς λίγο πιο πάνω. Ένας ακούστηκε να φωνάζει με θυμό: Καλά τους έκαναν αφού οι άλλοι σκότωσαν στρατιώτες του κατακτητή.

Κανένας δεν αντιμίλησε. Ήταν και κάποιος με στολή μαζί τους.

Μου 'ρθε να πέσω απάνω σε κείνη την άτιμη φωνή και να τη στραγγαλίσω άγρια, προτού προφτάσει να προχωρήσει. Αλλά την άκουσαν βέβαια συγχρόνως και τα δυο αδέλφια κι έσκυψαν πιο πολύ κατά το χώμα, σα να 'φαγαν καμτσικιά, αλλά και σα μαθημένοι από κάτι τέτοια.

Κατόπι ο άντρας άφησε την αξίνα· δεν υπήρχαν άλλωστε άλλα κόκαλα. Η αδελφή του έσβησε το κερί και πήρε το θυμιατό. Τα κόκαλα έμειναν ασκέπαστα. Η βρωμερή εφημερίδα κυλιόταν πάνω στα χόρτα.

Έμεινα ξοπίσω και με πήρε το παράπονο. Δεν ήμουν γνωστός τους ή συγγενής τους για να με πάρουν μαζί τους, όπως θα ήθελα. Εγώ τα 'χω καταφέρει να χωρώ και να ταιριάζω μονάχα με κάτι τέτοιους σαν αυτούς του πούλμαν. Γι' αυτό ξεκίνησα για το πιο λαϊκό καφενείο, και στο δρόμο συνέχεια έλεγα: 

Θεέ μου, μη μ' αφήνεις ούτε καλημέρα να 'χω πια με τέτοια, δήθεν εξευγενισμένα, υποκείμενα.

ΠΗΓΗ: 

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Γερμανικές επανορθώσεις - Ο Νότης Μαριάς εξηγεί πώς «εκεί που μας χρωστάγανε ,μας πέρνουν και το βόδι»!

Ο Φράνκ Βάλτερ Σταϊνμάιερ όχι μόνο αρνήθηκε να συζητήσει το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του στην Ελλάδα, αλλά μας πήρε και πάνω από 2 δις ευρώ, τα οποία ο κ.Μητσοτάκης πολύ πρόθυμα δίνει στο Βερολίνο!

 
Είναι δυνατόν ,θα αναρωτηθείτε; Είναι πέρα για πέρα αληθινό και ο κ.Νότης Μαριάς εξηγεί στο militaire channel, πως «εκεί που μας χρωστάγανε ,μας πέρνουν και το βόδι»! Τα στοιχεία που αποκαλύπτει είναι αδιάσειστα!

Ο κ.Μαριάς μιλά για το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων και επισημαίνει ότι τα ψέματα τελείωσαν. Η ελληνική κυβέρνηση έχει την δυνατότητα να κάνει πολύ συγκεκριμένες κινήσεις για να διεκδικήσει αυτά που δικαιούται η χώρα. Το ερώτημα είναι αν θέλει να το κάνει.

________******_________

Ποιες Γερμανικές αποζημιώσεις- Ο Σταϊνμάιερ ήρθε και μας πήρε από πάνω και 2,2 δισ. ευρώ.

Τελικά «εκεί που μας χρωστάγανε μας πήραν και το βόδι». Αυτό ισχύει κυριολεκτικά σε σχέση με τη Γερμανία και την υποχρέωσή της να καταβάλει τις Οφειλές της προς την Ελλάδα, οι οποίες πηγάζουν από τις πολεμικές επανορθώσεις/αποζημιώσεις, το κατοχικό δάνειο και τις αποζημιώσεις των συγγενών των θυμάτων της γερμανικής κατοχής.

Αυτό προκύπτει εξετάζοντας κανείς τα αποτελέσματα της τριήμερης επίσκεψης του Προέδρου της Γερμανίας Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ στην χώρας μας στο διάστημα 29-31 Οκτωβρίου 2024.

Ειδικότερα απαντώντας στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελαροπούλου η οποία έθεσε το θέμα των γερμανικών οφειλών ο herr Βάλτερ απάντησε:

«Οι νομικές μας θέσεις επί του ζητήματος των επανορθώσεων διαφέρουν και το γνωρίζετε. Εμείς είμαστε της άποψης ότι νομικά αυτό το θέμα θεωρείται λήξαν. Ωστόσο, παραμένουμε δεσμευμένοι απέναντι στην ιστορική μας ευθύνη, όχι μόνο αναφορικά με τη Θεσσαλονίκη, αλλά και αλλού. Αυτός ήταν και ο λόγος που με ώθησε να έρθω σε επαφή με τους εναπομείναντες στη Θεσσαλονίκη, με την εβραϊκή κοινότητα και να συζητήσουμε πώς θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε ένα μνημείο για τη μνήμη των ανθρώπων που χάθηκαν»

 (www.efsyn.gr 30/10/2024).

Το νέο προκλητικό γερμανικό «Nein» για τις γερμανικές αποζημιώσεις προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στην ελληνική κοινή γνώμη και φυσικά πυροδότησε το ήδη δυναμιτισμένο κλίμα που υπήρχε στην Κάνδανο ενόψει της εκεί επίσκεψης του Σταϊνμάιερ.

Έτσι οι κάτοικοι της μαρτυρικής Κανδάνου υποδέχθηκαν τον Γερμανό Πρόεδρο βροντοφωνάζοντας το σύνθημα «ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ» την ώρα που μια εκ των συγγενών των θυμάτων απευθυνόμενη στον her Βάλτερ του είπε εμφατικά: «Δεν θέλω να πιάσω το χέρι του σφαγέα». Επίσης άλλος απόγονος θύματος της κατοχής του είπε: «Πριν ογδόντα χρόνια εκτελέσατε τους γονείς μας, τώρα μας εκτελείτε για δεύτερη φορά» (www.dnews.gr 31/10/2024). 

Να μην κληθεί ξανά Γερμανός αξιωματούχος σε μαρτυρικό τόπο της χώρας μας μέχρι η Γερμανία να αλλάξει την ανιστόρητη, αλαζονική και παράνομη στάση της!

Μια σημαντική πρόταση περιλαμβάνεται στην ανακοίνωση του Δικτύου Μαρτυρικών Δήμων για την επίσκεψη του Γερμανού Προέδρου, που εκδόθηκε λίγες ώρες πριν την επίσκεψη του Γερμανού Προέδρου στην Κάντανο:

«Τέλος, έως ότου η γερμανική πλευρά αναθεωρήσει την απαράδεκτη στάση της παροτρύνουμε τους Δημάρχους των περιοχών που ανήκουν στο Δίκτυο Μαρτυρικών Πόλεων και Χωριών «Ελληνικά Ολοκαυτώματα 1940 – 1945» να εξαιρούν απ’ τις προσκλήσεις των επετειακών εκδηλώσεων των Ολοκαυτωμάτων την Πρεσβεία της Γερμανίας».

Στην Κρήτη εφαρμόζεται η πρόταση αυτή εδώ και χρόνια. Ελπίζουμε να γίνει πράξη και στην υπόλοιπη Ελλάδα!

Επίσης:

"το Δίκτυο Μαρτυρικών Πόλεων και Χωριών «Ελληνικά Ολοκαυτώματα 1940 - 1945» ζητά να καταργηθεί το Ελληνογερμανικό Ταμείο για το Μέλλον, μια δομή που όπως τελικά αποδεικνύεται σκοπό έχει να συγκαλύψει τις ευθύνες της γερμανικής πλευράς μέσα από αποπροσανατολιστικές μικρό-χρηματοδοτήσεις δράσεων στους μαρτυρικούς τόπους. 

Γιατί η Γερμανία δεν πληρώνει επανορθώσεις στην Ελλάδα

ΑΫΦΑΝΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Στις 6 Απριλίου συμπληρώνονται 83 χρόνια από την γερμανική εισβολή στην Ελλάδα. Ακολούθησε, επί 42 έως 48 μήνες ανάλογα την περιοχή, η γερμανική κατοχή της ελληνικής επικράτειας. Στο διάστημα αυτό, η Γερμανία διέπραξε στην Ελλάδα εγκλήματα πολέμου καθώς και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Ακόμη, κατέστρεψε την υποδομή της χώρας, κατέκλεψε κεφάλαια του ελληνικού κράτους και λεηλάτησε αρχαιολογικούς θησαυρούς.

Για τα εγκλήματα πολέμου (π.χ. εκτελέσεις αμάχων, πρόκληση λιμού με την επίσχεση τροφίμων) και για τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας [π.χ. μαζική εξόντωση Ελλήνων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, μαζικές σφαγές κατοίκων όπως στην Κάνδανο (3/6/1941), στο Κομμένο (16/8/1943), στη Βιάννο (14-16/9/43), στα Καλάβρυτα (11/12/1943), στο Δίστομο (10/6/1944), στα Ανώγεια (Αύγουστος 1944)] η Διάσκεψη Ειρήνης στο Παρίσι επιδίκασε, το 1946, αποζημιώσεις.

Αυτές, η Ελληνική Διακομματική Επιτροπή της Βουλής τις υπολόγισε, το 2016, σε 107 δισ. ευρώ, δίχως προσαύξηση τόκων και αφαιρώντας τα 115 εκατ. μάρκα που κατέβαλε το Βερολίνο σε ορισμένες κατηγορίες θυμάτων. Mε ένα επιτόκιο 3% το ποσόν φθάνει σήμερα το ένα τρισ. ευρώ. Για την καταστροφή των ελληνικών υποδομών, η Διάσκεψη Ειρήνης στο Παρίσι επιδίκασε 6,7 δισ. δολάρια, με τιμή δολαρίου αυτή του 1938. Το ποσόν αυτό ανέρχεται σήμερα με τους τόκους σε 595 δισ. ευρώ. Η Γερμανία έχει μέχρι στιγμής καταβάλει 20 εκατ. δολάρια!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Στις γερμανικές οφειλές συμπεριλαμβάνεται η αποπληρωμή των δανείων τα οποία η κατεχόμενη Ελλάδα χορήγησε στην Γερμανία, βάσει διακρατικής συμφωνίας. Το συνολικό ποσόν αποτιμάται, ανάλογα με την τιμαριθμική προσαρμογή απο 100 μέχρι 506 δισ. ευρώ. Τα δάνεια αυτά δεν έχουν μέχρι σήμερα εξοφληθεί από το Βερολίνο, μολονότι στην διάρκεια της κατοχής, το Γερμανικό Ράϊχ εξυπηρέτησε τις δύο πρώτες δόσεις του πρώτου δανείου. Επιπροσθέτως, στα χέρια γερμανικών μουσείων και ιδιωτών παραμένουν 8.500 αρχαιολογικά αντικείμενα και 469 πίνακες ζωγραφικής που λεηλατήθηκαν στην διάρκεια της κατοχής από Γερμανούς στρατιωτικούς. Τα αντικείμενα αυτά ζητήθηκαν από την Ελληνική Κυβέρνηση το 1946 και δεν έχουν επιστραφεί!

Γιατί αρνείται η Γερμανία

Η άρνηση του γερμανικού κράτους να καταβάλει αποζημιώσεις (για όσα η τότε κυβέρνησή του και οι ένοπλες δυνάμεις του διέπραξαν στην Ελλάδα) στηρίζεται σε πολιτικούς λόγους. Αυτούς, το Βερολίνο τους επικαλύπτει με ποικίλα προσχήματα, υπεκφυγές και δικαιολογίες νομικής χροιάς. Το νομικοφανές οπλοστάσιο του Βερολίνου δεν θα άντεχε σε μια πολιτικά αποφασιστική και νομικά τεκμηριωμένη εκστρατεία προσφυγών της Αθήνας στα κατάλληλα ανά περίπτωση δικαιοδοτικά όργανα. Η καταθλιπτική όμως επιρροή της Γερμανίας στο ελληνικό πολιτικό σύστημα αποτρέπει διαχρονικά μια τέτοια εξέλιξη, άρα και το ξεγύμνωμα της ένδειας επιχειρημάτων και περισσεύματος υποκρισίας εκεί στο Βερολίνο.