Η εποχή των τεράτων και των τερατολάγνων

Του Προκόπη Μπίχτα

«Σήμερα με την έννοια εθνικός δεν σκεπάζουμε τα συμφέροντα μιας ολιγαρχίας, μιας μικρής μερίδας του λαού, που εκμεταλλευότανε την έννοια αυτή για να προσδώσει γενικό χαρακτήρα σ’ εκείνο που ανταποκρινότανε μόνο στα προνόμια και τα συμφέροντά της. Σήμερα η έννοια εθνικός σημαίνει παλλαϊκός. Σήμερα, που συνειδητοποιούνται όλα τα στρώματα του λαού, έθνος και λαός τείνουν και πρέπει να συμπέσουν. Δεν μπορεί να είναι εθνικό ό,τι δεν είναι παλλαϊκό. Και εθνικό απελευθερωτικό μέτωπο, σημαίνει παλλαϊκό απελευθερωτικό μέτωπο. Και εθνικός αγώνας για τη λευτεριά, σημαίνει παλλαϊκός αγώνας για τη λευτεριά, και για σήμερα και για αύριο και για πάντα…»

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΛΗΝΟΣ

Είναι κοινή διαπίστωση ότι η αριστερά απέτυχε να δώσει λύσεις στα προβλήματα των λαών στην Ελλάδα και παγκόσμια. Όσο οξύνονται τα προβλήματα των εργαζομένων μαζών, η αποτυχία της γίνεται μεγαλύτερη και οφθαλμοφανέστερη.

Η ιδεολογία της παγκοσμιοποίησης και οι πρακτικές της Νέας Τάξης, ύστερα από πολλά χρόνια προπαγάνδας, οικονομικής κατάστασης, πολιτικών πρακτικών και ανυπαρξίας αντίθετου λόγου έχει αλλοτριώσει τις συνειδήσεις των δεξιών, των κεντρώων και των αριστερών και έχει διαστρεβλώσει κάθε έννοια που, κάποτε, θεωρούνταν ορισμένη.

Σήμερα, στις αντικειμενικές συνθήκες της παγκόσμιας κυριαρχίας του χρηματιστικού κεφαλαίου, δηλαδή στις αντικειμενικές συνθήκες της αποσύνθεσης του καπιταλισμού, η αριστερά και, κυρίως, οι αυτοαποκαλούμενες “πρωτοπορείες της εργατικής τάξης”, δεν βοηθούν του εργαζόμενους του χεριού και του πνεύματος να αποκτήσουν την ταξική συνείδηση που αναλογεί στην θέση τους στις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής - όπως αυτή έχει ορισθεί στα τρία της σημεία – και δεν προωθούν την ταξική πάλη, σε κανένα από τα σημεία που αποτελούν την ολότητά της. Δεν συσπειρώνουν τον ελληνικό και τους άλλους λαούς στην κατεύθυνση της κατάργησης του συστήματος της μισθωτής εργασίας. 

Αντίθετα, ονομάζουν “εθνικιστικό”, “φασιστικό” και “ρατσιστικό” ο,τιδήποτε έχει σχέση με τις δημοκρατικές διεκδικήσεις του ελληνικού λαού, την λαϊκή κυριαρχία και τον διεθνισμό κι έχουν βαφτίσει «διεθνιστικό» και «δημοκρατικό» κάθε επιταγή του ισοπεδωτικού κοσμοπολιτισμού και της απάνθρωπης παγκοσμιοποίησης. Αντίστοιχα, οι δεξιοί και κεντρώοι υπηρέτες του κατεστημένου ονομάζουν «λαϊκισμό» ο,τιδήποτε έχει σχέση με ανάλογες διεκδικήσεις.

Παραμύθι χωρίς τέλος

Του Προκόπη Μπίχτα

Παρά τα παχιά λόγια, τους διθυράμβους και τα πλατιά χαμόγελα των κυβερνητικών στελεχών, στις 21 Αυγούστου η Ελλάδα δεν βγαίνει από τα μνημόνια. Απλώς, στις 21 Αυγούστου παίρνει από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας την τελευταία δόση ύψους 15 δισ. ευρώ, του δανείου που είχε ζητήσει η κυβέρνηση τον Σεπτέμβριο του 2015, συνολικού ύψους 61.9 δισ. ευρώ.

Σύμφωνα με το καταστατικό του ΕΜΣ, η Ελλάδα, αφού δανειοδοτήθηκε απ’ ευθείας από αυτόν, δέχθηκε αυτόματα ότι το χρέος της είναι βιώσιμο, παραιτήθηκε αυτόματα από κάθε δικαίωμα στην άσκηση δικής της οικονομικής πολιτικής, παραιτήθηκε από την δημόσια περιουσία της και δεν μπορεί να αποφασίσει οτιδήποτε, έστω ασήμαντο, χωρίς την έγκριση αυτού του οργανισμού. Για την ακρίβεια, δεν μπορεί καν να φέρει για συζήτηση στην Βουλή οποιοδήποτε νομοσχέδιο, αν δεν το εγκρίνει το Δ.Σ. του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας!!!

Επίσης η χώρα, δεν μπορεί να υπαναχωρήσει σε οτιδήποτε, δεν μπορεί να πετύχει οποιαδήποτε ξεχωριστή συμφωνία και δεν μπορεί να προσφύγει στα διεθνή δικαστήρια, δηλαδή δεν έχει το δικαίωμα δικαστικής προστασίας για οποιοδήποτε ζήτημα την αφορά σχετικά με δάνεια.

Ο ΕΜΣ δεν χορηγεί κανένα δάνειο, αν δεν υπογραφεί μνημόνιο, το οποίο δεν είναι αποτέλεσμα διμερούς συμφωνίας, αλλά προβλέπεται από την Συνθήκη Λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και με πράξεις του Δικαίου της.

Τέλος η κυβέρνηση οφείλει «άνευ όρων και αμετάκλητα» να ακολουθεί κατά γράμμα ότι αποφασίζει η Ευρ. Επιτροπή και το διοικητικό συμβούλιο του ΕΜΣ.

Σύμφωνα με τον Γενικό Διευθυντή του ΕΜΣ Κλάους Ρέκλινγκ η Ελλάδα θα παραμείνει σε καθεστώς επιτήρησης μέχρι το 2022, η οποία θα είναι πιο “σφιχτή” από όσο ήταν για άλλες χώρες Δηλαδή μέχρι το 2022 η χώρα θα έχει ένα τέταρτο μνημόνιο που θα περιλαμβάνει πάλι σκληρές πολιτικές, όπως αυξήσεις φόρων και νέες μειώσεις στις συντάξεις.

Οι Παγκόσμιοι Δολοφόνοι και ο μύθος του «υπερπληθυσμού»

Πηγή: dromosanoixtos.gr

Του Προκόπη Μπίχτα

«Υπερπληθυσμό» ονομάζουν 

τις στρατιές των ανέργων 

και των φτωχών και τίποτα άλλο.

Η θεωρία του «υπερπληθυσμού» διατυπώθηκε το 1798 από τον αποτυχημένο οικονομολόγο-παπά Τόμας Ρόμπερτ Μάλθους στο βιβλίο του «Πραγματεία για την Πληθυσμιακή Αρχή» και αποσκοπούσε στο να δικαιολογήσει τα εγκλήματα και τους πολέμους της αποικιοκρατίας. Το «επιχείρημα» ήταν ότι αυτά, όπως και οι επιδημίες, είναι απαραίτητα για να διατηρηθεί η ισορροπία μεταξύ της παραγωγικής ικανότητας της παγκόσμιας οικονομίας - ιδιαίτερα της παραγωγής τροφίμων - και του αριθμού του γήινου πληθυσμού. Αρχή της θεωρίας του ήταν ότι «η παραγωγικότητα της εργασίας αυξάνεται αριθμητικά, ενώ ο πληθυσμός της γης αυξάνεται γεωμετρικά. Αυτό, ως συνεπής παπάς, το απέδιδε στην «ανθρώπινη φύση και τη ροπή του ανθρώπου να ακολουθεί τα γενετήσια ένστικτά του»!! Παρά το ότι ο αστός οικονομολόγος Ρικάρντο και άλλοι κατατρόπωσαν τα «επιχειρήματα» του παπα-Μάλθους, η θεωρία του επιβιώνει και κατά καιρούς επανέρχεται στο προσκήνιο, επειδή βολεύει την κυρίαρχη τάξη και, κυρίως, την ιμπεριαλιστική μερίδα της. Σήμερα, καθώς έχουν δημιουργηθεί νέοι κλάδοι στην παραγωγή και νέα συμφέροντα, τα «επιχειρήματα» έχουν πληθύνει, αλλά το μοτίβο παραμένει το ίδιο: «φταίνε αυτοί, επειδή υπάρχουν».

Στην πραγματικότητα η θεωρία του «υπερπληθυσμού» επιστρατεύεται όποτε το «περίσσευμα του εργατικού δυναμικού» ή αλλοιώς η αύξηση του εφεδρικού βιομηχανικού στρατού ή αλλοιώς ο αριθμός των ανέργων υπερβαίνει τα όρια της αντοχής του συστήματος και τείνει να γίνει απειλητικός γι' αυτό. Σε έκθεση του Οργανισμού για την Τροφή και την Γεωργία του ΟΗΕ, με τίτλο «Η Κατάσταση της Διατροφικής Ανασφάλειας στον Κόσμο», τονίζεται ότι το επισιτιστικό πρόβλημα θέτει όχι μόνο ανθρωπιστικά ερωτήματα, αλλά και σοβαρές γεωπολιτικές απειλές. Τη χρονιά αυτή μάθαμε επίσης ότι η διατροφική ασφάλεια συνδέεται επίσης με την ειρήνη και τη σταθερότητα στον κόσμο. Παρατηρήσαμε εξεγέρσεις σε 20 χώρες με αφορμή το πρόβλημα της πείνας (1).

…κι έτσι, οι ύαινες ουρλιάζουν

 Όσοι δημιουργούν εμπόδια στην ένωση των πληττομένων μαζών και την δημιουργία ενός μετώπου διεξόδου από την ζοφερή κατάσταση που βιώνουμε, βρίσκονται κάθετα και απόλυτα στην πλευρά των φονιάδων, ανεξάρτητα από τα κίνητρά τους. Στηρίζουν άμεσα το έγκλημα που επιτελείται σε βάρος του ελληνικού λαού και είναι συνεργοί των δολοφόνων είτε είναι δεξιοί είτε αριστεροί είτε κεντρώοι.

Του Προκόπη Μπίχτα

Ο ελληνικός λαός πεθαίνει. Η ανεργία, ο υποσιτισμός, η πείνα, η αρρώστια, οι αυτοκτονίες αυξάνονται και πληθύνονται και όλα φαίνονται ότι δεν έχουν τέλος. Το προσδόκιμο ζωής μειώθηκε κατά 2, τουλάχιστον, χρόνια. Η ανεργία και τα επακόλουθά της μαστίζουν. Όσοι εργαζόμενοι έχουν απομείνει δουλεύουν κάτω από συνθήκες σκλαβιάς και ο μισθός τους φθάνει μόνο για να φάνε ένα πιάτο χυλό και να δουλέψουν άλλη μια μέρα, μέχρι να απομυζηθεί και ο τελευταίος μυς, ο τελευταίος ιστός, η τελευταία σταγόνα αίματος. Όσοι προσπαθήσουν να επιζήσουν πουλώντας χόρτα και κρεμμύδια, αντιμετωπίζουν την αστυνομία, τα δικαστήρια, τα εξοντωτικά πρόστιμα και τη φυλακή.

Οι  συλλήψεις γίνονται ανάλογα με τη όρεξη του τελευταίου χωροφύλακα και δικαστήρια δικάζουν σύμφωνα με παραγγελίες και τις διαθέσεις τους. Αποδεδειγμένα δολοφόνοι κυκλοφορούν ελεύθεροι, χλευάζοντας τα θύματά τους και αποδεδειγμένα αθώοι φυλακίζονται για δεκαετίες. Ακόμα και οι στοιχειώδεις νόμοι έχουν καταργηθεί.

Αφηνιασμένες ορδές φορώντας το σχήμα του νόμου, οπλισμένες με πιστόλια, γκλομπς και χημικά εξαπολύονται σε όποιον τολμήσει να φωνάξει δημόσια «δεν θέλω να πεθάνω».

Η απόλυτη δουλεία, με την… «βούλα» του ΕΜΣ!

 Οι προδοτικές κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων έδεσαν χειροπόδαρα την Ελλάδα και τον λαό της, μπλέκοντάς την σε έναν ιστό νομιμοφανών και νομικίστικων διαδικασιών. Ο μοναδικός τρόπος για το σχίσιμο αυτού του ιστού είναι η δημιουργία μαζικού κινήματος που θα επιβάλλει την θέλησή του για την κατάργηση του καθεστώτος υποτέλειας στην χώρα και του καθεστώτος θανάτου στον λαό της και θα χαράξει μια πορεία προς την ζωή.

Του Προκόπη Μπίχτα

Η εμπλοκή του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ΕΜΣ ή ESM) στο ζήτημα των μνημονίων και του ελληνικού χρέους είναι άμεση και καθοριστική.

Ο ΕΜΣ είναι ένας ανεξέλεγκτος οργανισμός με έδρα το Λουξεμβούργο κι έχει νομική προσωπικότητα και δικαιοπρακτικές ικανότητες κράτους. Δημιουργήθηκε το 2013 με σκοπό να απορροφήσει, κατ’ αρχήν, τις υπερχρεωμένες χώρες και, σταδιακά, όλες τις χώρες της Ευρωζώνης σε ένα νέο ενιαίο κράτος, πραγματώνοντας την «ευρωπαϊκή ολοκλήρωση», δηλαδή τον ευρωπαϊκό υπεριμπεριαλισμό. Αποτελεί το πρώτο πρόπλασμα του Ευρωπαϊκού Υπερκράτους το οποίο συνέστησαν τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης και η συμμετοχή των κρατών-μελών της είναι υποχρεωτική. Προεξάρχων εμπνευστής ήταν η Γερμανία.

Η Συνθήκη Ίδρυσης (καταστατικό) ορίζει ότι τα κράτη-μέλη οφείλουν να συμμορφώνονται «άνευ όρων και αμετάκλητα» στις θελήσεις του Διοικητικού Συμβουλίου και του Διευθύνοντος Συμβούλου.

Ο ΕΜΣ δεν υπόκειται σε κανέναν έλεγχο περιουσιακών στοιχείων, χρηματοδοτικών πόρων, στοιχείων του ενεργητικού του, αρχείων, εγγράφων, χώρων εγκαταστάσεων και όλα αυτά χαίρουν ασυλίας, την οποία καμμία δικαστική ή άλλη εξουσία δεν μπορεί να παραβιάσει. Επίσης, ο ΕΜΣ απαλλάσσεται από οποιαδήποτε υποχρέωση έγκρισης ή αδειοδότησης ως πιστωτικό ίδρυμα, πάροχος επενδυτικών υπηρεσιών ή άλλου είδους επίσημη αδειοδοτημένη, ή ρυθμιζόμενη οντότητα, ανεξάρτητα από την νομοθεσία οποιουδήποτε κράτους μέλους.

Η υποκρισία του κοσμοπολιτισμού

…Τότε θα διαπιστώσει στο πετσί του τι σημαίνει πραγματικός εθνικισμός και θα δει τι σημαίνει να κάνεις τον «επαναστατημένο» με αίμα άλλων και να φοράς μπλουζάκι με στάμπα τον Τσε Γκεβάρα, χωρίς να ξέρεις τίποτα για τον αγώνα του.

 Αυτά τα δήθεν επαναστατημένα πνεύματα παίζουν το παιγνίδι των αντιδραστικών κύκλων από την πλευρά της δήθεν επαναστατικότητας, προπαγανδίζουν και συνηγορούν στην διάσπαση ενός λαού σε ξεχωριστές, μοναχικές υπάρξεις και συμβάλλουν στην ενδυνάμωση του φασισμού. Είναι φασισμός.Σήμερα έχει υπερισχύσει παγκόσμια το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο και ο κοσμοπολιτισμός, που είναι η αντιδραστικότερη συνθήκη που έχει να επιδείξει ο καπιταλισμός. Σήμερα, στην νεοαποικία Ελλάδα, η πολιτική για την ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας είναι το ύψιστο δημοκρατικό αίτημα, γύρω από το οποίο οφείλουν να συσπειρωθούν οι πληττόμενοι, ανεξάρτητα από τις ιδεολογικές ιδιαιτερότητές τους.

Του Προκόπη Μπίχτα

Εξοντώνουν τον λαό επικαλούμενοι «συλλογική ευθύνη»

Του Προκόπη Μπίχτα

Από την ώρα που οι «ελληνικές» κυβερνήσεις έσυραν την χώρα στην κόλαση των μνημονίων, άρχισε μια λυσσαλέα προπαγάνδα περί της δήθεν συλλογικής ευθύνης του ελληνικού λαού για την καταστροφή του. Κατηγορήθηκε και κατηγορείται σαν «ανίκανος», «τεμπέλης», «άχρηστος», «καλοπερασάκιας», «αδιάφορος» και σαν υπαίτιος κάθε κακού. Επίσης κατηγορείται ότι για πολλά χρόνια «καλοπερνούσε με τα λεφτά που του έστελναν οι Ευρωπαίοι πολίτες», παρά το γεγονός ότι οι Έλληνες εργαζόμενοι δούλευαν τις περισσότερες ώρες μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών, τις περισσότερες μέρες του χρόνου και αμείβονταν με τους χαμηλότερους μισθούς. Αυτά συνέβαιναν στις εποχές της «καλοπέρασης»!

Αυτή η προπαγάνδα, η πρωτοφανής σε έκταση, ένταση και διάρκεια, έχει σαν σκοπό να δημιουργήσει στον ελληνικό λαό τύψεις και ενοχές και να τον βυθίσει σε μια ολοκληρωτική εσωτερική συντριβή θρησκευτικού τύπου, ακριβώς όπως η μεσαιωνική καθολική εκκλησία καθιστούσε υπεύθυνο κάθε «αμαρτωλό» για τα βάσανά του, και παρουσίαζε το κάψιμο στην πυρά σαν εξιλέωση για τις αμαρτίες του μέσα από  ένα auto-da-fé, μια «θεάρεστη» πράξη πίστεως. Οι βρωμεροί που γέννησαν και ενορχηστρώνουν αυτά τα ψέματα ξέρουν ότι, ένας άνθρωπος ή ένας λαός που βασανίζεται από συμφορές και θεωρεί υπεύθυνο τον ίδιο του τον εαυτό, δεν μπορεί να αντιδράσει. Αυτό θέλουν.

Αυτή η προπαγάνδα, επίσης αποσκοπεί στο να πείσει τους υπόλοιπους λαούς της Ευρώπης ότι οι «άχρηστοι Έλληνες» ευθύνονται για την μοίρα τους, αλλά και για τα δεινά που έρχονται γρήγορα στις δικές τους, «ευημερούσες» κοινωνίες.