«Μια φορά ήταν ένας διοικητής της Αεροπορίας με τα γαλόνια του, μια πιτσιρίκα από τον αντιεξουσιαστικό χώρο, ένας ιερέας και ένας εθελοντής γιατρός…»[1]
Βιάζεστε να ακούσετε και τη συνέχεια από το ανέκδοτο; Θα κλάψετε με λυγμούς.
…
Τέλος πάντων αφού επιμένετε, ορίστε:
«… σε ένα στρατόπεδο στη Φιλιππιάδα και να συναποφασίζουν, ο αξιωματικός και η πιτσιρίκα για το πώς θα γίνει η διάθεση των προμηθειών, να τσακώνονται και να τα βρίσκουν. Αυτό έγινε στο λιμάνι, στο Σχιστό, στο Σκαραμαγκά κλπ κλπ»
Αφηγητής μας είναι ο Νίκος ο Μπελαβίλας, ένα πρόσωπο για το οποίο μάλλον περιττεύουν οι συστάσεις. Επίκουρος καθηγητής στο ΕΜΠ, είναι «καθηγητής» στην «επιστημονική» καθοδήγηση και στο management των κινημάτων πάσης φύσεως για τη διεκδίκηση του λεγόμενου δημόσιου χώρου. Άριστος γνώστης και χειριστής των ευαίσθητων ισορροπιών στα κομματικά βιλαέτια, από τα οποία άλλως τε αναδείχτηκε και ο ίδιος, έχει στο ενεργητικό του ή έχει συμβάλλει σε τεράστιες επιτυχίες που δεν κατάφεραν επί δεκαετίες τόσοι και τόσοι: Το πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού και ο ΟΛΠ ξεπουλήθηκαν τελικώς αντί πινακίου φακής από την αριστερή κυβέρνηση του Προτεκτοράτου. Και εν συνεχεία, «με ειλικρίνεια»[2]θα επιχειρήσει να δικαιολογήσει το ξεπούλημα του Ελληνικού με επιχειρήματα όπως «Βέβαια, πετάει ο γάιδαρος, δηλαδή σηκώνεται 2-3 μέτρα και προσγειώνεται ξανά».
Ιδρώνει το αυτί τους;
Σήμερα χάρη σε αυτό το βαρύ βιογραφικό, και από τη θέση του άτυπου συμβούλου της κυβέρνησης και επισήμου manager των κινημάτων «υποδοχής» και αναγκαστικού εγκλωβισμού των προσφύγων-μεταναστών στην επικράτεια, ξεδιπλώνει το κυβερνητικό σχέδιο…
Ως γνωστόν, η κυβέρνηση Σύριζα από τις αρχές του 2015 είχε συμφωνήσει μυστικά με τους ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης να μετατραπεί η Ελλάδα σε ανοιχτό στρατόπεδο συγκέντρωσης, με αντάλλαγμα οικονομική υποστήριξη και να κρατηθεί η κυβέρνηση στην εξουσία που είναι και οι μοναδικές έγνοιες των αριστερών και δεξιών κοτζαμπάσηδων. Δεν πα να καεί το Κορδελιό, δεν πα να αλλάξουν τα σύνορα στην επικράτεια.
