Ο Ισραηλινός, ο Κούρδος και η δικαιοσύνη μας

Άρίστος Μιχαηλίδης

Ο Ισραηλινός καθηγητής Γκαλ Λουφτ καταζητείται από την Αμερική για υπόθεση εξαγωγής οπλισμού σε Λιβύη και Κίνα μεταξύ των ετών 2015 και 2023. Συνελήφθη στις 16 Φεβρουαρίου στο αεροδρόμιο Λάρνακας και το επαρχιακό δικαστήριο Λάρνακας εξετάζει αν θα εκδοθεί στις ΗΠΑ. Ωστόσο, το δικαστήριο τον άφησε ελεύθερο, με εγγύηση και περιοριστικούς όρους, μέχρι να εξετάσει την υπόθεση. Ε, είναι κρίμα να φυλακίσει έναν Ισραηλινό! Ισραηλινοαμερικάνος, για την ακρίβεια.

Ο Κούρδος διανοούμενος Κενάν Αγιάς, καταζητείται για τρομοκρατία επειδή κάνει ομιλίες υπέρ των Κούρδων και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η Τουρκία και οι σύμμαχοί της το θεωρούν αυτό τρομοκρατία. Είναι αναγνωρισμένος πολιτικός πρόσφυγας και ζει στην Κύπρο πάνω από δέκα χρόνια με πολιτικό άσυλο. Συνελήφθη στο αεροδρόμιο Λάρνακας στις 15 Μαρτίου και το επαρχιακό δικαστήριο Λάρνακας, δεν τον άφησε ελεύθερο, όπως τον ισραηλινοαμερικάνο. Αποφάσισε ότι ο Κούρδος μπορεί να εξαφανιστεί κι ας μην έχει πουθενά να πάει. Οι Κούρδοι δεν είναι το ίδιο με τους

Υπόθεση Καβαλά: Στην αναμπουμπούλα ο Ερντογάν χαίρεται

Σε πολιτικό πρόβλημα έχει μετατραπεί για το καθεστώς Ερντογάν η υπόθεση του Οσμάν Καβαλά, ο οποίος χτες καταδικάστηκε σε ισόβια
κάθειρξη. Η Ουάσιγκτον δια του υπουργείου Εξωτερικών επέκρινε χθες την Άγκυρα, τονίζοντας ότι είναι «βαθιά προβληματισμένη και απογοητευμένη» για την καταδίκη του Τούρκου επιχειρηματία και ακτιβιστή. «Αυτή η άδικη καταδίκη αντίκειται προς τον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θεμελιωδών ελευθεριών και του κράτους του δικαίου», τονίζεται σε ανακοίνωση του εκπροσώπου του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών, ο Νεντ Πράις.

«Καλούμε ξανά την Τουρκία να αφήσει ελεύθερο τον Οσμάν Καβαλά, καθώς και όλους όσοι έχουν φυλακιστεί αυθαίρετα. Παραμένουμε πολύ ανήσυχοι για τον συνεχιζόμενο δικαστικό κατατρεγμό της κοινωνίας των πολιτών, των μέσων ενημέρωσης, πολιτικών και επιχειρηματιών στην Τουρκία», υπογραμμίζεται στην ανακοίνωση και στη συνέχεια αναφέρεται ότι η Ουάσιγκτον παροτρύνει την Άγκυρα να «σταματήσει τις διώξεις με πολιτικά κίνητρα και να σέβεται τα δικαιώματα και τις ελευθερίες όλων των τούρκων πολιτών».

Ο 64χρονος Καβαλά κρίθηκε ένοχος για απόπειρα ανατροπής της κυβέρνησης της Τουρκίας μέσω της χρηματοδότησης διαδηλώσεων. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων είχε χαρακτηρίσει την υπόθεση Καβαλά πολιτική δίωξη, ζητώντας την άμεση απελευθέρωσή του, υπογραμμίζοντας ότι δεν υπάρχουν εύλογες υποψίες πως διέπραξε κάποιο έγκλημα.

Έκθεση κόλαφος για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Τουρκία

Στο αμερικανικό ΥΠΕΞ το ένα χέρι (η τουρκικής καταγωγής αναπληρώτρια υφυπουργός Εξωτερικών Ναζ Ντουράκογλου) εισηγείται την πώληση f-16 στην Τουρκία και το άλλο δημοσιεύει εκθέσεις – κόλαφο για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία. Άρδην.

Συστηματικές και ακραίες οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σύμφωνα με έκθεση του Στέιτ Ντιπάμτμεντ

του Δημοσθένη Γκαβέα από την huffingtonpost.gr

Απάνθρωπα βασανιστήρια, αυθαίρετες συλλήψεις, αυστηροί περιορισμοί στην ελευθερία της έκφρασης, εξαφανίσεις αντιφρονούντων, είναι μόνο μερικές από τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που καταγράφει η έκθεση – κόλαφος- του Στέιτ Ντιπάμτμεντ (του Αμερικανικού Υπουργείου Εξωτερικών) όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Τουρκία το 2021. Μάλιστα το αμερικάνικο ΥΠΕΞ σημειώνει ότι η τουρκική κυβέρνηση έλαβε περιορισμένα μέτρα για τη διερεύνηση, τη δίωξη και την τιμωρία μελών των δυνάμεων ασφαλείας και άλλων αξιωματούχων που κατηγορούνται για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Αν ένας δολοφόνος μπορεί να σας ξεμπροστιάσει… - Θέμης Τζήμας

Για όλα υπάρχει η πρώτη φορά φυσικά, ιδίως όταν πρωθυπουργεύει η οικογένεια Μητσοτάκη

Αναδημοσίευση από το ThePressProject

«δεῦτε, οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένη ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου· ἐπείνασα γὰρ καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα καὶ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην καὶ συνηγάγετέ με, γυμνὸς καὶ περιεβάλετέ με, ἠσθένησα καὶ ἐπεσκέψασθέ με, ἐν φυλακῇ ἤμην καὶ ἤλθετε πρός με. τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ οἱ δίκαιοι λέγοντες· κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα καὶ ἐθρέψαμεν, ἢ διψῶντα καὶ ἐποτίσαμεν; πότε δέ σε εἴδομεν ξένον καὶ συνηγάγομεν, ἢ γυμνὸν καὶ περιεβάλομεν; πότε δέ σε εἴδομεν ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ καὶ ἤλθομεν πρός σε… ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ ὅσον οὐκ ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἐλαχίστων, οὐδὲ ἐμοὶ ἐποιήσατε» (Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον)

It is not those who can inflict the most but those who can endure the most who will conquer.”

“Δεν είναι εκείνοι που μπορούν να χτυπήσουν περισσότερο, αλλά εκείνοι που μπορούν να υπομείνουν περισσότερο που θα νικήσουν», του Terence Macswiney

Ο γιατρός της επιλογής του Δημήτρη Κουφοντίνα, τις ώρες που γράφεται αυτό το άρθρο ανακοίνωσε ότι ίσως ο απεργός πείνας να μην έχει πάνω από 2 ημέρες ζωής. Τόσο ίσως να απέχουμε από ένα έγκλημα και μια ντροπή, την οποία η πατρίδα μας μέχρι σήμερα δεν είχε βιώσει, ούτε κατά τις πλέον σκοτεινές μέρες της ιστορίας της.

Για όλα υπάρχει η πρώτη φορά φυσικά, ιδίως όταν πρωθυπουργεύει η οικογένεια Μητσοτάκη, περιστοιχισμένη από μια ομάδα ξεπλυμάτων της trash tv και χουντικών σταγονιδίων, όταν κυβερνούν ξένες πρεσβείες και όταν πρόθυμοι κολαούζοι στα μέσα ενημέρωσης συσκοτίζουν την αλήθεια καθημερινά, χαριεντιζόμενοι μέσα στο βόθρο τους, που αποκαλούν «δημόσιο βίο».

Δ. Παξινός: Κώφευσε η ελληνική Πολιτεία και τα θεσμικά όργανα για το θάνατο της δικηγόρου Ebru Timtik

Επικριτικός για τη στάση της ελληνικής Πολιτείας, των ανθρώπων του κοινοβουλίου και των αρμοδίων θεσμικών οργάνων απέναντι στο θάνατο της τουρκάλας δικηγόρου Ebru Timtik εμφανίστηκε ο πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Δημήτρης Παξινός. Όπως υποστήριξε κώφευσαν στο άγγελμα του θανάτους την ώρα που οι στρατιωτικές προκλήσεις του Ερντογάν στο Αιγαίο δεν έχουν τέλος.

Αναλυτικά στη δήλωσή του αναφέρει:

Μετά από 238 ημέρες απεργίας πείνας και δυο μέρες πριν από την επέτειο συμπλήρωσης 30 ετών από την διακήρυξη του ΟΗΕ που αναγνώρισε τον θεσμικό ρόλο του δικηγόρου σε μια δημοκρατική κοινωνία και κάτω από το αδιάφορο βλέμμα Ευρωπαίων και μη πολιτικών, πανεπιστημιακών, νομικών, κ.λπ., η δικηγόρος Ebru Timtik κατέληξε (27.8.20) σε νοσοκομείο της Κωνσταντινούπολης.

Η Ebru καθ΄ όλο το διάστημα της απεργίας πείνας είχε την συμπαράσταση της Διεθνούς Ένωσης Δικηγόρων και της επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Αγγλίας –Ουαλίας.
Ο δικηγορικός κόσμος της πατρίδας μας, εδώ και χρόνια έχει καταδικάσει απερίφραστα της αντιδημοκρατικές και ανελεύθερες τακτικές της Τουρκικής κυβέρνησης. Έχει στηλιτεύσει σε όλους τους τόνους το αναμφισβήτητο γεγονός ότι ακαδημαϊκοί, πολιτικοί, δικαστές, δικηγόροι και δημοσιογράφοι, σαπίζουν στη κυριολεξία στις φυλακές της γείτονας χώρας, καθώς δεν υποτάσσονται στο καθεστώς Ερντογάν.

Περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων (του Π. Κονδύλη)

 Η Έλινορ Ρούζβελτ με το ισπανικό κείμενο της Οικουμενικής Διακήρυξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα το 1949.

Αναδημοσιεύουμε από: kondylis.wordpress.com

του Π. Κονδυλη

Περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Εννοιολογική σύγχυση και πολιτική εκμετάλλευση

Δεν υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα. Για να το πούμε ακριβέστερα: εν έτει 1998 δεν υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα και κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει αν θα υπάρξουν στο μέλλον. Η διαπίστωση αυτή είναι αναπόδραστη αν επιθυμούμε να ορίσουμε την έννοια του «δικαιώματος» και του «ανθρώπινου δικαιώματος» αυστηρά και αδιαφορώντας απέναντι σε πολιτικές – ιδεολογικές σκοπιμότητες. «Δικαίωμα» δεν είναι κάτι που απλώς διάγει βίο φαντάσματος μέσα στα κεφάλια των φιλοσόφων ή που ευδοκιμεί στα χείλη των προπαγανδιστών. Στην ουσία του δικαιώματος ανήκει εξ ορισμού η δυνατότητα να απαιτείται και να επιβάλλεται. Και ως «ανθρώπινο δικαίωμα» επιτρέπεται να θεωρείται μονάχα ένα δικαίωμα το οποίο απολαμβάνουν όλοι οι άνθρωποι μόνο και μόνο επειδή είναι άνθρωποι, δηλαδή χωρίς τη διαμεσολάβηση εξουσιαστικών αρχών και συλλογικών υποκειμένων (π.χ. εθνών και κρατών) που, από εννοιολογική και φυσική άποψη, είναι στενότερα από την ανθρωπότητα ως σύνολο.

Επιπλέον, ένα γνήσιο ανθρώπινο δικαίωμα θα πρέπει να ισχύει και να απολαμβάνεται παντού όπου υπάρχουν άνθρωποι, δηλαδή παντού όπου επιθυμεί να εγκατασταθεί καθένας. Ωστε σε τελευταία ανάλυση δεν υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα δίχως απεριόριστη ελευθερία κίνησης και εγκατάστασης και δίχως αυτόματη νομική εξίσωση όλων των ατόμων με όλα τα άτομα χάρη στην οικουμενική ισχύ μιας ενιαίας νομοθεσίας. Οσο ο Αλβανός, π.χ., δεν έχει στην Ιταλία τα ίδια δικαιώματα με τον Ιταλό, μπορούμε stricto sensu να μιλάμε για πολιτικά και αστικά, όχι για ανθρώπινα δικαιώματα.

Ευρώπη: Η σφαγή των γερόντων!

 

του Geoffrey Pleyers, καθηγητή στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Λουβαίν, αντιπροέδρου της Παγκόσμιας Ενωσης Κοινωνιολόγων

Η αστική δημοκρατία στη Δυτική Ευρώπη παραβίασε τη συνταγματική της αρχή περί ελεύθερης πρόσβασης στις υγειονομικές υπηρεσίες και  θυσίασε εν ψυχρώ χιλιάδες ανήμπορους ηλικιωμένους

[Το μήνυμα του επικεφαλής του ΠΟΥ στην Ευρώπη είναι δεν επιδέχεται αμφισβήτηση: «Μια αφάνταστη ανθρώπινη τραγωδία λαμβάνει χώρα στους οίκους ευγηρίας… Εως και το 50% των νεκρών από τη νόσο Covid-19 ήταν ένοικοι σε ιδρύματα μακροχρόνιας φροντίδας» Στις 13 Απριλίου το 55,2% των θανάτων στην Ιρλανδία και το 49,4% στη Γαλλία (15 Απρ.) ήταν σε οίκους ευγηρίας. To ίδιο συνέβη στη Βρετανία, στην Ισπανία και στην Ιταλία, σ’ όλη σχεδόν τη Δυτική Ευρώπη. Η πρωτοφανής αυτή τραγωδία σε ευημερούσες Δημοκρατίες υποβάλλει σε πολλούς το ερώτημα μήπως οι δυτικές κυβερνήσεις βασίζονταν στην ευθανασία, γι’ αυτό και βρέθηκαν απροετοίμαστες στην αντιμετώπιση της επέλασης του κορωνοϊού; Ευτυχώς το ερώτημα δεν είναι δικό μας.  

Το φαινόμενο δεν είναι περιστασιακό αλλά εγγίζει την ουσία της κουλτούρας του Διαφωτισμού: Όταν ο άνθρωπος δεν είναι πλέον «εικόνα του Θεού» τότε το «θάνατο του Θεού» ακολουθεί και ο θάνατος της εικόνας Του… Ε.Δ.Ν.]

ΤΟΥΡΚΙΑ: ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Leonidas C. Aposkitis

ΤΟΥΡΚΙΑ: ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Μεγαλώνει η Αλληλεγγύη στον απεργό Ibrahim Gökçek και στο συγκρότημα GRUP YORUM. O Ibrahim βρίσκεται ήδη σε πάνω από 300 ημέρες απεργίας πείνας για να ελευθερωθούν τα μέλη του συγκροτήματος που είναι η φωνή των φτωχών και της ελευθερίας στην Τουρκία του Ερντογάν. Η σύντροφος του Helin Bölek έχασε τη ζωή της μετά από συνεχή απεργία πείνας στις 3 Απριλίου.

Τα τελευταία χρόνια, στην Αγκυρα, στη Κωνσταντινούπολη, στη Σμύρνη και σε άλλες μικρές και μεγάλες πόλεις της Τουρκίας έχουν δημιουργηθεί μεγάλες εστίες αγώνα για ελευθερια και δικαιοσύνη που δείχνουν τον δυναμισμό της τουρκικής κοινωνίας και νεολαίας σε αντίθεση με την απόλυτη αφασία της ελληνικής!

Οι κινητοποιήσεις αυτές αφορούν στις:

• εκδικητικές απολύσεις δασκάλων Nuriye Gülmen και Semiih Özakça ,
• αρχιτεκτόνων Alev Şahin,
• δημοσίων υπαλλήλων Mahir Kılıç,
• στις εφόδους και τις εκτελέσεις (İbrahim Devrim Top) στις γειτονιές και τα σπίτια του λαού (Okmeydanı, Küçük Armutlu, Gazi)
• στις εκδικητικές συλλήψεις και φυλακίσεις των Δικηγόρων του Λαού,
• στην εκδικητική ομηρία και προσπάθεια φίμωσης του Grup Yorum, του οποίου οι συναυλίες από το 2015 είναι απαγορευμένες και τα μέλη του έχουν υποστεί συνεχείς διωγμούς,
• στην εκδικητική αιχμαλωσία του νεολαίου Mustafa Koçak, ο οποίος αντιστάθηκε στα βασανιστήρια και τις απειλές και αρνήθηκε να συνεργαστεί και να γίνει δωσίλογος

Οι αντιστάσεις αυτές είναι καθημερινές και ανυποχώρητες και δέχονται τις αντίστοιχες επιθέσεις. Το σύνολο αυτού του αγώνα για δικαιοσύνη και απελευθέρωση από τα ιμπεριαλιστικά δεσμά και το φασιστικό καθεστώς, συγκροτείται γύρω από το κίνημα «Θέλουμε Δικαιοσύνη» (Adalet İstiyoruz)...με σκληρή ιδεολογία και βαθιά ψυχή, με αγάπη για τη ζωή και τον άνθρωπο!

HELIN BÖLEK ΑΘΑΝΑΤΗ!!!

ΕΠΕΣΕ ΜΑΡΤΥΡΑΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 288 ΜΕΡΕΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΠΕΙΝΑΣ

Mgcineni Noki, ο“άνθρωπος με την πράσινη κουβέρτα”

Γιώργος Κρανιδιώτης

16 Αυγούστου 2012 – Μαρικάνα, Νότιος Αφρική – Ορυχεία λευκοχρύσου βρετανικής εταιρείας Lonmin. Οι μεταλλωρύχοι εργάτες απεργούν ζητώντας αύξηση μισθών. Η εργοδοσία αρνείται κάθε συζήτηση. Η αστυνομία επιτίθεται και δολοφονεί 34 απεργούς.

Ηγέτης των απεργών ανεδείχθη ένας εργάτης άσημος μέχρι τότε, ο Mgcineni Noki, ο περίφημος “άνθρωπος με την πράσινη κουβέρτα”. Ενώ διαπραγματευόταν την ειρηνική επίλυση της σύγκρουσης, σκοτώθηκε με 14 σφαίρες στο κεφάλι, τον λαιμό και τα πόδια. Ήταν 30 ετών, έγγαμος και πατέρας 5 παιδιών.

Ο «Γολγοθάς» των πιστών στην Συρία- Στο στόχαστρο και πάλι οι Χριστιανοί

Για τους χιλιάδες Χριστιανούς, που έμειναν να φυλάνε  Θερμοπύλες στη Συρία, παρά τον πόλεμο, τις διώξεις και τα βασανιστήρια, ο εφιάλτης επαναλαμβάνεται.

Οι απειλές από τον Τούρκο Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ότι θα πραγματοποιήσει τρίτη επέμβαση στην Συρία, αναβιώνουν τους φόβους για το χριστιανισμό στην περιοχή, με τους πιστούς να δηλώνουν πώς «ότι οι Τούρκοι θα ολοκληρώσουν τώρα αυτό που ξεκίνησε ο ISIS».

«…Οι χριστιανοί στη Συρία ζούμε όλο τον χρόνο Μεγάλη Εβδομάδα, βιώνουμε διαρκώς μια αίσθηση συμμετοχής στον Σταυρό και στον θάνατο». Με αυτά τα λόγια περιέγραφε παλαιότερα την κατάσταση στην Συρία η ορθόδοξη μοναχή Μαριάμ: «Στεναχωριόμαστε όταν συνειδητοποιούμε ότι ο στόχος είναι ν’ αδειάσει η Ανατολή από χριστιανούς, η Ανατολή στην οποία έζησε ο ίδιος ο Χριστός».

Το σχέδιο της Τουρκίας

H Washington Post δημοσίευσε ότι η Τουρκία έχει συγκεντρώσει δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες στα σύνορα της Συρίας και ο Ερντογάν σχεδιάζει την έναρξη μιας στρατιωτικής επιχείρησης ευρείας κλίμακας ενάντια στους Κούρδους μαχητές.

Για πολλούς χριστιανούς και άλλες εθνικές μειονότητες, αυτό θα σήμαινε καταστροφή.

Στην περιοχή ζουν περισσότεροι από 100.000 Χριστιανοί, σε μία από τις αρχαιότερες χριστιανικές κοινότητες του κόσμου.

Τον περασμένο μήνα χριστιανικές ενώσεις στην Συρία ένωσαν της φωνές τους και κάλεσαν τις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών να τους προφυλάξουν.

«Ελπίζουμε και προσευχόμαστε ότι καθώς υπερασπιζόμαστε τον κόσμο εναντίον του ISIS, ο κόσμος δεν θα μας εγκαταλείψει τώρα. Τώρα είναι η εποχή των χριστιανικών, των δυτικών χωρών και των χριστιανικών εκκλησιών και πιστών σε όλο τον κόσμο, να προστατεύσουμε τον χριστιανικό πληθυσμό στην ΝΑ Συρία, που πέφτει θύμα βίαιου πολέμου, δικτατορίας και φασισμού» ανέφερε η ανακοίνωση.

Μαζικές διώξεις

Οι Συριζαίοι κάνουν γαργάρα την καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τους δικτάτορες Ερντογάν και Μαδούρο

Του Αλκη Καλλιαντζίδη, Οικονομολόγου, alkis@kalkis.eu www.kalkis.eu

Ποιος ξεχνάει τις διαδηλώσεις, τρεις την ώρα κατά την μεταπολίτευση, και την κυκλοφοριακή παράλυση που προκαλούσαν στο κέντρο της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, των «ευαίσθητων» Συριζαίων ενάντια στην καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο αμερικανοκρατούμενο κάποτε Βιετνάμ, στην Παλαιστίνη, στην Νότια Αφρική, κλπ., κλπ. Επειδή δε ήταν τόσο λίγοι αριθμητικά τότε, τις σκόρπιες διαδηλώσεις τους αρνούνταν να τις κάνουν επί του πεζοδρομίου. Τις διεξήγαγαν επίτηδες επί του οδοστρώματος για να τις προσέξουμε εμείς οι «αναίσθητοι». Δηλαδή όπως λέμε εμείς οι Πόντιοι : «αραία-αραία για να φαίνουμες καμιάν σαρανταρέα», ήτοι : αραιά-αραιά για να φαινόμαστε καμιά σαρανταριά.

Από τότε που πήραν όμως το γκουβέρνο πριν από 4 χρόνια η δήθεν επαναστατικότητά τους κράτησε ένα εξάμηνο περίπου, δίχως καμία επαναστατική πράξη! Ήτανβαρουφακικός, λαφαζανικός και κωνσταντοπουλικός αέρας κοπανιστός. Μετά υποτάχθηκαν πλήρως στους «τοκογλύφους» οι οποίοι, αφού τους επέβαλαν το 3^ο-4^οΜνημόνιο, τους υφάρπαξαν και την υπόσχεση να «λύσουν κάποια στιγμή» και την ελληνο-σκοπιανή διαφορά, σε βάρος μας, όπως έγραψε πριν λίγες μέρες το έγκυρο «Politico». Πού να τους αφήσουν τους Συριζαίους τα καλά της εξουσίας να ασχοληθούν με την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της φίμωσης του τύπου και μάλιστα σε χώρες «πρότυπα σοσιαλισμού», όπως π.χ. η Κούβα, η Ρωσία, η Κίνα, η Βενεζουέλα. Όσο για την Τουρκία του δικτάτορα Ερντογάν, τώρα για αυτά είμαστε;

Ο Εισαγγελέας της Τραπεζούντας εναντίον της ιστοσελίδας Devrimci Karadeniz. Trabzon Cumhuriyet Başsavcısı Devrimci Karadeniz ve yazarları hakkında Halkı kin ve düşmanlığa tahrik’

Θ. Μαλκίδης

Ο Γενικός Εισαγγελέας της Τραπεζούντας ξεκίνησε έρευνα για την ιστοσελίδα Devrimci Karadeniz η οποία απαντά : 
«Ναι, είμαστε Έλληνες του Πόντου»! 

Η ιστοσελίδα Devrimcikaradeniz.com για πολλά χρόνια αναδεικνύει τα ζητήματα του Πόντου και αυτό φαίνεται ότι αποτελεί λόγο για εισαγγελική έρευνα. Έτσι σήμερα πληροφορήθηκα ότι ο Γενικός Εισαγγελέας της Τραπεζούντας ξεκίνησε έρευνα εναντίον της ιστοσελίδας με το σκεπτικό ότι «ενθάρρυνε τους ανθρώπους στο μίσος και την εχθρότητα», προκαλώντας έτσι το φόβο στους αρθρογράφους, μία εκ των οποίων είναι υπό κράτηση στη Σμύρνη.

Αυτεπάγγελτη έρευνα ξεκινά ο Συνήγορος του Πολίτη για τις ομαδικές απελάσεις προς την Τουρκία

Σε διενέργεια αυτεπάγγελτης έρευνας για το ζήτημα των μαζικών απελάσεων Τούρκων αιτούντων άσυλο στην Ελλάδα, αποφάσισε να προχωρήσει ο Συνήγορος του Πολίτη, μετά τη μαζική κατακραυγή από διεθνείς θεσμικούς φορείς τις προηγούμενες ημέρες για το ζήτημα.

Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, ο στόχος της έρευνας θα κινηθεί σε πέντε άξονες:

1. Την εξακρίβωση εάν πράγματι επαναπροωθήθηκαν στην Τουρκία από τις ελληνικές αρχές, Τούρκοι πολίτες, οι οποίοι είχαν εισέλθει στην Ελλάδα αναζητώντας διεθνή προστασία, όπως αναφέρουν οι δημόσιες παρεμβάσεις φορέων τις τελευταίες μέρες
2. Την ενδεχόμενη εμπλοκή, με ενέργειες ή παραλείψεις, στο υπό αναφερόμενο περιστατικό, των αρμόδιων ελληνικών αρχών, όπως η Ελληνική Αστυνομία, η υπηρεσία Υποδοχής, η υπηρεσία Ασύλου κλπ.
3. Τις διαδικασίες που τυχόν ακολουθήθηκαν από τις αρμόδιες αρχές
4. Τις διαδικασίες διερεύνησης που ενεργοποιήθηκαν για τα ανωτέρω μετά τις καταγγελίες που είδαν στο φως της δημοσιότητας.
5. Την ανάθεση, στη συνέχεια της διενέργειας της αυτεπάγγελτης έρευνας στον Κύκλο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

Τις προηγούμενες μέρες, η Κομισιόν, μέσω δηλώσεων του επιτρόπου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης Nils Muiznieks, η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, αλλά και άλλοι θεσμικοί φορείς, εξέφρασαν την έντονη ανησυχία τους για το ζήτημα, και με δηλώσεις τους κάλεσαν τις ελληνικές αρχές «να σταματήσουν αμέσως τις επιχειρήσεις επαναπροώθησης» και να τηρήσουν «τις υποχρεώσεις τους για τα ανθρώπινα δικαιώματα».

Σημειώνεται τέλος, πως ερωτώμενος για το θέμα σε πρόσφατη ενημέρωση των πολιτικών συντακτών, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος, περιορίστηκε να πει ότι "η Ελλάδα δεν κάνει επαναπροωθήσεις".

Φωτογραφία: SOOC

Περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Εννοιολογική σύγχυση και πολιτική εκμετάλλευση

Τα «ανθρώπινα δικαιώματα» είναι πολιτικό εργαλείο μέσα σε μια πλανητική κατάσταση, η πυκνότητα της οποίας καθιστά βέβαια απαραίτητη τη χρήση οικουμενιστικών ιδεολογημάτων, μέσα στην οποία όμως η δεσμευτική ερμηνεία των ιδεολογημάτων αυτών συνεχίζει να εναπόκειται στις διαθέσεις και στα συμφέροντα των ισχυρότερων εθνών.

Κείμενο: Παναγιώτης Κονδύλης*

Δεν υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα. Για να το πούμε ακριβέστερα: εν έτει 1998 δεν υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα και κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει αν θα υπάρξουν στο μέλλον. Η διαπίστωση αυτή είναι αναπόδραστη αν επιθυμούμε να ορίσουμε την έννοια του «δικαιώματος» και του «ανθρώπινου δικαιώματος» αυστηρά και αδιαφορώντας απέναντι σε πολιτικές – ιδεολογικές σκοπιμότητες. «Δικαίωμα» δεν είναι κάτι που απλώς διάγει βίο φαντάσματος μέσα στα κεφάλια των φιλοσόφων ή που ευδοκιμεί στα χείλη των προπαγανδιστών. Στην ουσία του δικαιώματος ανήκει εξ ορισμού η δυνατότητα να απαιτείται και να επιβάλλεται. Και ως «ανθρώπινο δικαίωμα» επιτρέπεται να θεωρείται μονάχα ένα δικαίωμα το οποίο απολαμβάνουν όλοι οι άνθρωποι μόνο και μόνο επειδή είναι άνθρωποι,δηλαδή χωρίς τη διαμεσολάβηση εξουσιαστικών αρχών και συλλογικών υποκειμένων (π.χ. εθνών και κρατών) που, από εννοιολογική και φυσική άποψη, είναι στενότερα από την ανθρωπότητα ως σύνολο.

Επιπλέον, ένα γνήσιο ανθρώπινο δικαίωμα θα πρέπει να ισχύει και να απολαμβάνεται παντού όπου υπάρχουν άνθρωποι, δηλαδή παντού όπου επιθυμεί να εγκατασταθεί καθένας. Ώστε σε τελευταία ανάλυση δεν υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα δίχως απεριόριστη ελευθερία κίνησης και εγκατάστασης και δίχως αυτόματη νομική εξίσωση όλων των ατόμων με όλα τα άτομα χάρη στην οικουμενική ισχύ μιας ενιαίας νομοθεσίας. Οσο ο Αλβανός, π.χ., δεν έχει στην Ιταλία τα ίδια δικαιώματα με τον Ιταλό, μπορούμε stricto sensu να μιλάμε για πολιτικά και αστικά, όχι για ανθρώπινα δικαιώματα.

Βεβαίως, τα κράτη μπορούν να βαφτίζουν ορισμένα τουλάχιστον από τα δικαιώματα, τα οποία δίνουν στους πολίτες τους, «ανθρώπινα δικαιώματα», όμως η έκφραση αυτή θα είχε νόημα μόνον εάν το κράτος επεφύλασσε αποκλειστικά στους δικούς του υπηκόους τον χαρακτηρισμό «άνθρωπος», όπως κάνουν μερικές πρωτόγονες φυλές. Γιατί σε ενάντια περίπτωση κανένα κράτος δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι δικαιώματα τα οποία θεωρούνται κατ\’ εξοχήν ανθρώπινα δικαιώματα, όπως π.χ. το δικαίωμα της σωματικής ακεραιότητας ή της ελευθερίας του λόγου, είναι δυνατό να τα απολαύσουν άτομα που βρίσκονται έξω από τα σύνορά του. Και αντίστροφα: κανένα κράτος δεν μπορεί, χωρίς να αυτοδιαλυθεί, να αναγνωρίσει σε όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως ορισμένα δικαιώματα που θεωρούνται πολιτικά ή αστικά δικαιώματα, π.χ. το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι ή το δικαίωμα της ελεύθερης εγκατάστασης.

Τα ανθρώπινα δικαιώματα ως ιδεολογικό όπλο-του Κώστα Μελά

Είναι απολύτως παραδεκτό πλέον ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα έχουν μετατραπεί σε lingua franca της σημερινής παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας. Αποτελούν το μεγάλο ιδεολογικό κοινό παρανομαστής της. Μάλιστα, με το πέρασμα του χρόνου, όλο και περισσότερο βρίσκονται στο στόμα πολιτικών, δημοσιογράφων και διαμορφωτών της διεθνούς κοινής γνώμης.

Η επιχειρούμενη ηθική θεμελίωση μιας παγκόσμιας κοινωνίας στον οικουμενισμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πάσχει σε πολλά σημεία. Ως οικουμενική έννοια χρειάζεται να ερμηνευθεί πριν να αρχίσει να εφαρμόζεται. Η ερμηνεία δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο από τις κυρίαρχες θεσμικές μορφές της σημερινής παγκόσμιας κοινωνίας. Αυτές δεν είναι άλλες από τα υπάρχοντα κυρίαρχα εθνικά κράτη.

Η σημερινή συγκρότηση της παγκόσμιας κοινωνίας δεν επιτρέπει να γίνεται αναφορά στα ανθρώπινα δικαιώματα με τη στενή έννοια. Θα πρέπει εδώ να σημειώσουμε εμφατικά ότι δεν αναφερόμαστε στις «παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», όπως συμβαίνει σε πάρα πολλές χώρες. Αναφερόμαστε στην ίδια την ουσία του πράγματος. Δηλαδή, στα ανθρώπινα δικαιώματα που απορρέουν απλά και μόνο από την γυμνή και ανθρώπινη ιδιότητα.

Εθνικό κράτος και ανθρώπινα δικαιώματα

Κάθε εθνικό κράτος, εντός της επικράτειάς του και μόνο μπορεί να παράσχει όλα όσα σήμερα ονομάζονται χύδην «ανθρώπινα δικαιώματα». Κανένα κράτος δεν μπορεί να παράσχει αυτού του είδους τα δικαιώματα εκτός της επικράτειάς του. Ως Έλληνας εντός της επικράτειας του ελληνικού κράτους απολαμβάνω τα δικαιώματα που μου παρέχει το κράτος μου.

Δεν μπορώ να απολαμβάνω τα δικαιώματα του Αμερικανού πολίτη ή του Ιάπωνα πολίτη, όταν δεν είμαι Αμερικανός ή Ιάπωνας πολίτης. Επομένως, αν δεν θέλουμε να διαστρεβλώνουμε την έννοια των λέξεων, πρέπει να μιλάμε για πολιτικά δικαιώματα, όχι όμως για ανθρώπινα.

Επίσης, κανένα κράτος δεν μπορεί να δεχτεί εντός των ορίων της κυριαρχίας του όλους τους ανθρώπους που επιθυμούν να εγκατασταθούν σε αυτό και να τους παραχωρήσει πολιτικά δικαιώματα. Εάν συνέβαινε αυτό το εν λόγω απλούστατα θα οδηγείτο στην αυτοκαταστροφή.