ΝΕΟΝΑΖΙΣΤΕΣ, ΑΝΤΙΟΡΘΟΔΟΞΟΙ, ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ

Δὲν εἴμαστε θιασῶτες τοῦ (ὁποιουδήποτε) πολιτικοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ γιὰ νὰ ἰσχυρισθοῦμε ὅτι «τὰ πάντα εἶναι πολιτικὴ». Προφανῶς, τὸ ποδόσφαιρο δὲν εἶναι αὐτὸ καθαυτὸν ἕνα πολιτικὸ φαινόμενο. Ὅταν ὅμως συνδέεται μὲ τὴν πολιτικὴ καὶ παράγει πολιτικὰ γεγονότα, τότε -ἐξίσου προφανῶς- μετατρέπεται ἐξ ἀντικειμένου σὲ πολιτικὸ φαινόμενο. 

Κατὰ τὸν ἴδιο τρόπο, δὲν ἰσχυριζόμαστε ὅτι ὅλοι οἱ φανατικοὶ ὀπαδοὶ καὶ ταραχοποιοί τῶν ποδοσφαιρικῶν ὁμάδων (χούλιγκαν) διαθέτουν ὡς τέτοιοι πολιτικὴ φυσιογνωμία. Ὡστόσο, ὅταν οἱ ἴδιοι ἐγκολπώνονται ἕνα (ὁποιοδήποτε) πολιτικὸ στίγμα συνδέοντάς το μὲ τὴν ὀπαδική τους ἰδιότητα, τότε ἀσφαλῶς διαθέτουν πολιτικὴ φυσιογνωμία. 

Δὲν ἀνακαλύπτει κανείς, ἄλλωστε, τὴν Ἀμερική, ὅταν ἐπισημαίνει τὴν γενικῶς γνωστὴ κατὰ καιροὺς καὶ κατὰ περίπτωση πολιτικοποίηση τοῦ ποδοσφαίρου, ἡ ὁποία περιλαμβάνει καὶ τοὺς ὀργανωμένους φανατικοὺς ὀπαδούς, ὅπου ἡ ὀπαδική ἰδιότητα συνυφαίνεται μὲ κάθε φορὰ συγκεκριμένες πολιτικὲς προτιμήσεις.

Ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΕΦΥΓΕ... ΚΙ ΟΜΩΣ ΓΝΩΡΙΖΑΝ!!!

Από ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ

-Ο Μιχάλης έφυγε γιατί δεν κατέστη δυνατόν να σταλεί γραπτό προειδοποιητικό μήνυμα 112, να εκκενωθεί η Νέα Φιλαδέλφεια 

- Αλλά ο πρωθυπουργός ή κάποιοι υπουργοί θα εμφανιστούν μετά από συσκέψεις πενθούντες και αξύριστοι

- Θα ακολουθήσουν απειλές για παραδειγματικές τιμωρίες (ήδη την πλήρωσαν κάποιοι χαμηλόβαθμοι τροχονόμοι)

ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΘΑ ΤΑ αναλάβουν οι καλοί μας δημοσιογράφοι!!!

Εμείς θα επιστρέψουμε στο ΚΙΝΗΜΑ της ΠΕΤΣΕΤΑΣ, που περισσότερο ευαισθητοποίησε τους αδειούχους που λόγω ένδειας δεν πήγαν διακοπές, και είχαν το χρόνο να παρακολουθήσουν τη καταιγιστική, συνεχή ενημέρωση των δελτίων ειδήσεων.

Και μην ξεχνάμε τη Διεθνή των ΝΑΖΙ!

Αυτοί θα είναι καλοδεχούμενοι στα γήπεδα;

Όπως φαίνεται από την ανάρτηση που ακολουθεί οι Κροάτες - Ναζί είναι αμετανόητοι...

Το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας εκφράζει τις ενστάσεις του για το δικέφαλο αετό της ΑΕΚ

Παναγιώτης Π. Κούμπουλης 

Το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας, ο συλλογικός φορέας των εικαστικών καλλιτεχνών, έχει κάποιες αντιρρήσεις σχετικά με την εγκατάσταση μεταλλικής κατασκευής δικέφαλου αετού στο γήπεδο της ΑΕΚ. 

Ζήτημα υπάρχει, κατά το Επιμελητήριο, «με την αισθητική αξία του γλυπτού, το οποίο έχει τον χαρακτήρα, και μόνο, του μεταμοντέρνου εντυπωσιασμού, της πρόσκαιρης χωρίς υπόβαθρο εικόνας. Ο σχεδιασμός και η υλοποίησή, συνεπή στην οριακά καλλιτεχνική παραγωγή του συγκεκριμένου καλλιτέχνη, παραπέμπουν στα πλαίσια της επιθετικής τρομολαγνείας που εμποτίζει πολλές πτυχές του οπτικού πολιτισμού της εποχής μας. Αναιρεί κάθε ψυχαγωγική και παιδαγωγική λειτουργία του γλυπτού στον δημόσιο χώρο και διαμορφώνει στρεβλά παιδαγωγικά πρότυπα.»

Ω! Γη της Ιωνίας, ΧΑΙΡΕ!!

Σαν σήμερα – 7 Απριλίου 1999: Η ΑΕΚ δίνει φιλικό αγώνα με την Παρτιζάν στο Βελίγράδι, σε ένδειξη συμπαράστασης στον βομβαρδισμένο από το ΝΑΤΟ σερβικό λαό (βίντεο)

Ήταν 7 Απριλίου 1999!

Η ημέρα που νιώσαμε όλοι υπερήφανοι για τα παιδιά της ΑΕΚ!

Αψήφισαν τους ΝΑΤΟϊκούς βομβαρδισμούς, τις απειλές των Δυτικών και με πούλμαν βρέθηκαν στο γήπεδο σε αγώνα συμπαράστασης προς το δοκιμαζόμενο λαό της Σερβίας!!!

Άξιζε όσο δέκα πρωταθλήματα!!!

Ζήλια και ΑΓΑΠΗ από έναν Ολυμπιακό!!!

Οι λαοί θα νικήσουν!!!

ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ 

 Ήταν 7 Απριλίου του 1999 όταν η ΑΕΚ έγραψε μία από τις μεγαλύτερες σελίδες της ιστορίας της, δίνοντας φιλική αναμέτρηση στο Βελιγράδι με την Παρτιζάν, εν μέσω πολέμου, σπάζοντας το εμπάργκο του πολέμου εναντίον της Σερβίας.

Ήταν η έμπρακτη συμπαράσταση των Ελλήνων προς τον δοκιμαζόμενο Σέρβικο λαό.

Σε συνέντευξη τύπου, την 3η Απριλίου 1999 , ο Μελισσανίδης δήλωνε την απόφαση της ΑΕΚ να πραγματοποιήσει το «φιλικό ειρήνης».

Το κλίμα ανάμεσα στους φίλους της ΑΕΚ ήταν κάτι παραπάνω από εορταστικό, περιμένοντας με ανυπομονησία αυτό το ξεχωριστό αγώνα. Οι δυσκολίες, ωστόσο ήταν πολλές.

Η ENIC δέχτηκε πιέσεις από το υπουργείο Αθλητισμού της Αγγλίας για να μη διεξαχθεί ο αγώνας. Φόβοι υπήρχαν και για την αντίδραση των Αμερικανών. Αυτό, όμως, δεν πτόησε τους αθλητές της ΑΕΚ και πολλούς οπαδούς της.

Η αποστολή ταξίδεψε αεροπορικώς την παραμονή του αγώνα για την Βουδαπέστη. Στο αεροδρόμιο το παρών έδωσαν ουκ ολίγοι για να συμπαρασταθούν, έστω και ψυχολογικά. Ο κόσμος της ΑΕΚ ήταν πιο μονιασμένος από ποτέ.

Το επόμενο πρωί, Μεγάλη Τετάρτη, η αποστολή ξεκίνησε οδικώς για το Βελιγράδι. Στο κονβόι με τα 5 πούλμαν της ελληνικής αποστολής συμμετείχαν φίλαθλοι της ΑΕΚ, εκπρόσωποι συλλόγων, φορέων, πολιτικοί, δημοσιογράφοι κ.α..

Στο πούλμαν Νo 4,οι οργανωμένοι φίλοι της ομάδας, με τους αντιπροσώπους των συνδέσμων στην γαλαρία. Καθ’ όλη την διάρκεια του ταξιδιού, οι Σέρβοι υποδέχονταν τα λεωφορεία των Ελλήνων, προσφέροντας ψωμί και αλάτι, έθιμο φιλοξενίας.

Πανό κατά του πολέμου, ελληνικές σημαίες και συνθήματα ειρήνης έσπαγαν την νεκρική σιγή του Βελιγραδίου.

Οι Σέρβοι με μάτια δακρυσμένα αποθέωναν τους Έλληνες. Στο γήπεδο είχε έλθει και το 6ο πούλμαν, μέσω Βουλγαρίας, με 50 ακόμη οπαδούς της ΑΕΚ από τη βόρεια Ελλάδα, κυρίως μέλη της Original 21.

Η συζήτηση για το γήπεδο της ΑΕΚ

Του Λευτέρη Ριζά

Η συζήτηση στη Βουλή [29 και 30 Ιουλίου] για το Ρυθμιστικό Σχέδιο της Αττικής – αυτό της Θεσσαλονίκης αποσύρθηκε – απέκτησε ιδιαίτερο ενδιαφέρον γιατί σε αυτό συμπεριλαμβανότανε και η ρύθμιση για το νέο γήπεδο της ΑΕΚ (άρθρο 81).

Η συζήτηση για το γήπεδο της ΑΕΚ απέκτησε ιδιαίτερο ενδιαφέρον από τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ πραγματοποίησε (μια ακόμα) κωλοτούμπα. Άλλαξε στάση σε σχέση με αυτά που είχε συμφωνήσει με τη διοίκηση της. Από την απόλυτη συμφωνία ΑΕΚ – ΣΥΡΙΖΑ – ΥΠΕΚΑ για το γήπεδο που είχε επιτευχθεί στα τέλη Μαΐου – και που κατά την επεξεργασία του Σχεδίου Νόμου στη αρμόδια επιτροπή της Βουλής οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ την είχαν τηρήσει – «ξαφνικά» όλα ανατράπηκαν.

ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ ΘΕΟΣ!!! ΑΕΚΑΡΑ...

Το συγκλονιστικό άρθρο ενός Τούρκου για την ΑΕΚ…

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΤΑΚΗ, ΤΟ ΛΕΥΤΕΡΗ, ΤΟ ΘΟΔΩΡΟ, ΤΟΥΣ ΓΙΑΝΝΗΔΕΣ, ΤΟ ΣΩΚΡΑΤΗ... 

ΔΥΣΤΥΧΩΣ Η ΟΜΑΔΑ ΜΟΥ "Ο ΘΡΥΛΟΣ" ΔΕ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΠΕΣΕΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ...

ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΟΜΑΔΑ, ΑΛΛΑ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ, ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΟΤΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΧΟΥΝΤΑ,  ΔΕΝ ΑΦΗΝΟΥΝ ΤΟ ΛΑΟ ΧΩΡΙΣ "ΟΠΙΟ".

Ο ΑΣΛΑΝΙΔΗΣ, ΤΟ ΓΟΥΕΜΠΕΛΕΥ, Η ΧΟΥΝΤΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΩΝ ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΑ ΣΤΙΣ ΜΝΗΜΕΣ ΜΑΣ...

ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΜΑΙ ΑΕΚ! ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΕΦΑΛΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΖΙ ΣΤΗ Β΄ΕΘΝΙΚΗ!!!!

ΓΙΩΡΓΟΣ

Με ένα συγκινητικό άρθρο ο Τούρκος δημοσιογράφος Νταγχάν Ιράκ, γράφει για την ΑΕΚ και όσα τραγικά βιώνει: «Σύμβολο η Ένωση – Υπάρχει για να εμπνέει, να επιμένει και να επιβιώνει», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Για τα δύο τελευταία χρόνια, δεν ήμουν ένας άπληστος φίλος του ποδοσφαίρου. Ναι, είναι μία παράξενη εξομολόγηση για έναν αθλητικό συντάκτη, το ξέρω, αλλά έτσι είναι. Στην Τουρκία, το ποδόσφαιρο πάντα λίγο-πολύ συνδυαζόταν με την πολιτική, τη διαφθορά και κάθε άλλου είδους βρωμοδουλειά που θα μπορούσε κάποιος ποτέ να σκεφτεί. Ωστόσο, με την επιχείρηση των στημένων παιχνιδιών του 2011, η οποία παρεπιπτόντως ήταν καθαρά πολιτική και άδειασε το περιεχόμενο της επιθυμίας (για ένα καθαρό ποδόσφαιρο) όπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις (για παράδειγμα, οι ηγέτες της χούντας του 1980 να τεθούν σε δίκη) και μετατράπηκε σε μια τεράστια πολιτική βεντέτα που επιδείνωσε το ολοένα και πανταχού παρόν κοινωνικό τραύμα της κοινωνία μας. Τώρα, κανείς δεν πιστεύει σε ένα καθαρό ποδοσφαιρικό περιβάλλον, η τελευταία προσπάθεια ήταν τόσο νευρικά καταστροφική, ώστε κανείς δεν θέλει να προσπαθήσει να μπλέξει με τα σκατά ποτέ ξανά. Το ποδόσφαιρο είναι τώρα σε μία “να το αγαπήσεις” ή “να το εγκαταλείψεις” κατάσταση. Αποφάσισα να το αφήσω. Πραγματικά, δεν αξίζει τον κόπο, ακόμα και όταν το καλύπτεις επαγγελματικά. Όπως λέγεται εδώ στην Τουρκία, αντ ‘αυτού μπορείς να πουλάς λεμόνια στη λαχαναγορά.

Έλα μωρή Αεκάρα!

Απριλίου 16, 2013 από seisaxthiablog

πιτσιρικος

Η ΑΕΚ μου είναι πολύ συμπαθής και έχει πολύ συμπαθητικούς οπαδούς. Οι άλλες «μεγάλες» ομάδες –με εξαίρεση τον ΠΑΟΚ- μου προκαλούν αναγούλα.

Ο πρώτος ποδοσφαιρικός αγώνας που είδα στη ζωή μου, πρέπει να ήμουν πέντε χρονών, ήταν ΑΕΚ-ΠΑΟΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια. Είχε έρθει ένας μεγάλος ξάδερφος από τη Θεσσαλονίκη και μας πήγε στο γήπεδο. Νομίζω πως είχε έρθει ισοπαλία.

Βέβαια, αργότερα, ο νονός μου, που ήταν άρρωστος γαύρος, με πήγαινε συνέχεια στο Καραϊσκάκη. Είχε διαρκείας στους «επίσημους». Έχω δει άπειρους αγώνες του Ολυμπιακού, ντυμένος με ερυθρόλευκη εμφάνιση. Μου την είχε χαρίσει ο νονός μου και την φορούσα για να μην τον στενοχωρήσω.

Από την άλλη, έχω εντοπίσει κάτι φωτογραφίες που είμαι παιδάκι και φοράω την πράσινη φανέλα του Παναθηναϊκού. Δεν βγάζεις άκρη.

Πάντως, τότε δεν σε έδερναν αν φορούσες τη φανέλα κάποιας ομάδας. Παίζαμε πετροπόλεμο και ανοίγαμε τα κεφάλια μας αλλά όχι για τις ομάδες. Έτσι, για να περνάει η ώρα.

Και παίζαμε μπάλα όλη μέρα. Μου άρεσε να παίζω με τα στρατιωτάκια μου –δεν ξεκολλούσα με τίποτα από τα στρατιωτάκια μου-, αλλά ήμουν κολλημένος και με την μπάλα.

Πιο μεγάλος, πήγα αρκετές φορές στο γήπεδο. Κυρίως, για την παρέα.

Σε όλες τις ομάδες, σε όλα τα γήπεδα.

Και στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ.

Κι έχω τραγουδήσει συνθήματα πολλών ομάδων.

ΑΕΚ – Ελλάδα: μηδέν υπό το μηδέν.

Απριλίου 17, 2013 από seisaxthiablog

Περισσότερο συχνά απ’ όσον μπορεί να το αντέξει κανείς χωρίς να αρχίσει να παραξενεύεται, η Iστορία επιδεικνύει μια τσουχτερή ειρωνεία, ενίοτε μάλιστα και σαρκαστική, λες και εξιλεώνει έτσι τα ανεπίδοτα σήματα Μορς που στέλνει στο νησί των Μακάρων. Αίφνης ο Πλούταρχος,

αν μπαίνοντας η Θάτσερ στην Κόλαση, έβρισκε ο ίδιος την ευκαιρία να το σκάσει, μέσα στην αναμπουμπούλα, απ’ τον Παράδεισο, ίσως

να έγραφε με παιγνιώδη διάθεση ένα μικρό παράρτημα στους «Βίους Παράλληλους», τους «Βίους Παράλυτους», συσχετίζοντας τους κατ’ αυτάςβίους αβίωτους της Ελλάδας και της ΑΕΚ – δρόμοι, ή μάλλον μονόδρομοι,παράλληλοι προς την παρακμή και την πτώση. Με ομοιότητες αξιοσημείωτες.Κακοδιαχείριση στην

ΑΕΚ επί χρόνια, διασπάθιση χρημάτων, ανάξιοι ταγοί -και πονηροί, και ιδιοτελείς, και ωφεληθέντες- σπάραγμα σιγά-σιγά η ομάδα, σπάραγμα σιγά-σιγά για τους ίδιους λόγους και η Ελλάδα,

άρχισε να φυτοζωεί, χωρίς γήπεδο, χωρίς παίκτες, μια πορεία σκαλί το σκαλί προς τον πάτο, προς το αυτογκόλ, προς τους χούλιγκανς με το χρυσαυγίτικο μένος και το στουπωμένο μυαλό – αυτοί να δίνουν την «τελική λύση», αυτοί

να ορίζουν την «απαίσια έκβαση», δικαιώνοντας έτσι τα έργα ηγεσιών ανάξιων ως προς τις περιστάσεις και την παθητική ου μην και μοιραία στάση ενός κόσμου, του κόσμου της ΑΕΚ, του κόσμου της Ελλάδας, που αιχμαλωτίσθηκε να παρακολουθεί αδρανής την κάθοδο στον Αδη – πλην ενός 10%, εκείνου του 10%που σε όλες