Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η εκδήλωση αφιερωμένη στη μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη, εκδήλωση η οποία αφορούσε την παρουσίαση του βιβλίου "Μιχάλης Χαραλαμπίδης: Ποντίων και Κώων Βίος" καθώς και την Ποντιακή και Κωακή κουζίνα.
Στο βιβλίο του Θεοφάνη Μαλκίδη "Μιχάλης Χαραλαμπίδης: Ποντίων και Κώων Βίος" αποτυπώνονται πλήρως οι αγώνες του ξεχωριστού διανοούμενου για το Ποντιακό ζήτημα, η αγάπη του για την Κω , η αγάπη του για την πολιτική και η προσέγγιση του σε όλα τα ζητήματα που δεν σταματάνε να απασχολούν την Πατρίδα μας.
Η ιδέα για το βιβλίο που αποτυπώνει με τον καλύτερο τρόπο την σύνδεση του Πόντου και της αγαπημένης μας Κω ήταν του Θεοφάνη Μαλκίδη, της Αστικής Εταιρείας "Ιπποκράτης", της Προέδρου κας Τελλή Διονυσίας και του επιστημονικού Διευθυντή κ.Γερούκαλη Δημήτρη και του Συλλόγου Ποντίων Κω "Ξενιτέας".
Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η εκδήλωση αφιερωμένη στη μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη, εκδήλωση η οποία αφορούσε την παρουσίαση του βιβλίου "Μιχάλης Χαραλαμπίδης: Ποντίων και Κώων Βίος" καθώς και την Ποντιακή και Κωακή κουζίνα.
Στο βιβλίο του Θεοφάνη Μαλκίδη "Μιχάλης Χαραλαμπίδης: Ποντίων και Κώων Βίος" αποτυπώνονται πλήρως οι αγώνες του ξεχωριστού διανοούμενου για το Ποντιακό ζήτημα, η αγάπη του για την Κω , η αγάπη του για την πολιτική και η προσέγγιση του σε όλα τα ζητήματα που δεν σταματάνε να απασχολούν την Πατρίδα μας.
Η ιδέα για το βιβλίο που αποτυπώνει με τον καλύτερο τρόπο την σύνδεση του Πόντου και της αγαπημένης μας Κω ήταν του Θεοφάνη Μαλκίδη, της Αστικής Εταιρείας "Ιπποκράτης", της Προέδρου κας Τελλή Διονυσίας και του επιστημονικού Διευθυντή κ.Γερούκαλη Δημήτρη και του Συλλόγου Ποντίων Κω "Ξενιτέας".
Η Ποντιακή και η Κωακή κουζίνα συνόδευσε την εκδήλωση και η οικοδέσποινα Μαίρη Τριανταφυλλοπούλου και το οινοποιείο της οικογένειάς της "Ακράνι" με την φιλοξενία της μας άφησε υποχρεωμένους.
Το βιβλίο, με την επιμέλεια του Βασίλη Αϊβαλιώτη και του Θεοφάνη Μαλκίδη, για τον πολιτικό, συγγραφέα, διανοούμενο και άνθρωπο Μιχάλη Χαραλαμπίδη αποτελεί την πρώτη συμβολή αποτίμησης της προσωπικότητάς του και ένας από τους στόχους του είναι να αποτελέσει την απαρχή αντίστοιχων εκδόσεων καθώς και συζητήσεων, εκδηλώσεων και πρωτοβουλιών, όπως είναι το Ίδρυμα που θα φέρει το όνομά του και γενικώς η ανάδειξη του έργου ενός ξεχωριστού Έλληνα, ενός μοναδικού φίλου, ενός εξαιρετικού ανθρώπου.
Στο συλλογικό αυτό τόμο περιλαμβάνονται πάνω από διακόσια κείμενα, τα οποία ήταν οι επικήδειοι αλλά και άρθρα σε έντυπα και το διαδίκτυο και συνιστούν ένα (μικρό μόνο) δείγμα της απήχησης που είχε ο εκλιπών στον εθνικό, δημόσιο, συλλογικό βίο.
Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης ήταν ένας ενεργός διανοούμενος ακόμη και λίγες ώρες πριν περάσει στην αιωνιότητα. Ήταν πολυγραφότατος και τα πάνω από τριάντα βιβλία του, τα οποία μεταφράστηκαν σε διάφορες γλώσσες, κοσμούν σήμερα δημόσιες βιβλιοθήκες και ιδιωτικές συλλογές. Οργάνωνε εκδηλώσεις, συζητήσεις, ομιλίες, εντός και εκτός Ελλάδος και έθετε τα ζητήματα του Ελληνισμού, των λαών της Μικράς Ασίας και της ανατολικής Μεσογείου με θάρρος και παρρησία, γνώση και σκέψη, ανάλυση και βαθιά πολιτική συγκρότηση, με ευγένεια και εντιμότητα, δημιουργικό και παραγωγικό λόγο.
Για τη συμβολή του στην ίδρυση του ΠΑΣΟΚ, για την ιστορική ομιλία του στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ το 1996, για τον αγώνα του για αναγνώριση της Γενοκτονίας και την καθιέρωση της 19ης Μαϊου ως ημέρα μνήμης, αλλά και για τα βιβλία που γράφει, για την ανάγκη αποκέντρωσης και περιφερειακής ανάπτυξης και ενός νέου οράματος για τον Ελληνισμό.
Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης μιλά στον ραδιοφωνικό σταθμό "Παραπολιτικά fm" στον παρακάτω σύνδεσμο.
Εξαιρετικός ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης, στη συνεδρία του Ανοιχτού Πανεπιστημίου του Φιλοπρόοδου Ομίλου Παραμυθιάς, με τίτλο «Ένα νέο Λεξιλόγιο για μια νέα Πολιτική και μια άλλη Ανάπτυξη
Στο βίντεο που ακολουθεί η ομιλία στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο του Φιλοπρόοδου Ομίλου Παραμυθιάς.
Στην ομιλία του ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην οικονομική κρίση, την πολιτική του ιστορία, το πώς οραματίζεται την κεντρική πολιτική σκηνή και την αυτοδιοίκηση, στην εγχώρια τρομοκρατία αλλά και στους εναλλακτικούς τρόπους ανάπτυξης των τοπικών κοινωνιών.
Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης αναφέρθηκε και σε τοπικά θέματα της Παραμυθιάς, όπως την ανάπτυξη του τουρισμού, την προώθηση των τοπικών προϊόντων και την αξιοποίηση των μνημείων της πόλης.
Μιχάλης Χαραλαμπίδης: Έφυγε από την ζωή ένας Έλληνας
Θεοφάνης Μαλκίδης 04.04.2024
Η εκπομπή - αφιέρωμα της Δέλτα Τηλεόρασης με το Θεοφάνη Μαλκίδη για το σπουδαίο διανοούμενο και μοναδικό Έλληνα Μιχάλη Χαραλαμπίδη στον παρακάτω σύνδεσμο.
Ο αείμνηστος Μιχάλης Χαραλαμπίδης σε ομιλία του στη Ξάνθη το 2019, παρουσιάζοντας το βιβλίο του "Μακεδονικότητα, Ελληνικότητα, Οικουμενικότητα/Κεντρική Βαλκανική Δημοκρατία" , το οποίο είναι και η πρόταση του για το Μακεδονικό:
"Η Συμφωνία των Πρεσπών δείχνει ότι την έκαναν άνθρωποι με χαμηλό επίπεδο αυτοσεβασμού και χωρίς συνείδηση του τι σημαίνει ελληνισμός. Ποιοι ψήφισαν αυτή τη συμφωνία; Όχι πάντως ο ελληνικός λαός.
Και για αυτό το λόγο είναι άκυρη. Μέσα στην τόση φλυαρία δεν μιλά κανείς για αυτό. Από τη συμφωνία απουσιάζει το ένα υποκείμενο: ο ελληνικός λαός. Στα Σκόπια συμμετείχε, μέσω δημοψηφίσματος, ο λαός. Εδώ όχι…
Αν σήμερα πάει ένας πρόεδρος της Δημοκρατίας ή ένας πρωθυπουργός στον Ο.Η.Ε και το εξηγήσει , θα το κατανοήσουν όλοι… Αυτό που έγινε δεν είναι πολιτική κυρίαρχης χώρας".
Συμπλήρωσε ότι είναι λάθος για τους ίδιους τους Σκοπιανούς να τους δώσεις όνομα εθνικό. Το ζήτημα –είπε- για αυτούς δεν είναι ‘τι είναι’ αλλά το ότι βρίσκονται σε σύγχυση. Είναι ακαθόριστοι. Οι ίδιοι δεν ξέρουν τι είναι. Δεν είναι ούτε Βούλγαροι, ούτε Σλάβοι, υποστήριξε. Το ουσιαστικό όμως είναι το τι θα γίνει 30 χρόνια μετά΄. Παραπέμποντας στην ιστορία και στους πολιτικούς χειρισμούς που ακολουθήθηκαν από γειτονικές Βαλκανικές χώρες, παρατήρησε ότι υπάρχει διαχρονικά ένα υπόστρωμα ελληνικό (σ.σ : και το επέκτεινε λέγοντας ότι η άποψη του είναι πως υπάρχει σε όλο το βαλκανικό χώρο. Για να γίνει κατανοητή η θέση του Μ.Χαραλαμπίδη επ’ αυτού, ασχέτως αν κανείς συμφωνεί ή διαφωνεί, θα πρέπει ο ακροατής να παραπεμφθεί στο βιβλίο του "Μακεδονικότητα-Ελληνικότητα-Οικουμενικότητα/Κεντρική Βαλκανική Δημοκρατία", όπου επεξηγεί τις έννοιες των παραπάνω όρων και καταλήγει "…Οι πολίτες του – των Σκοπίων- θα εκφράζουν ελεύθερα την ταυτότητα της εθνικής ή θρησκευτικής ομάδας στην οποία αισθάνονται ότι ανήκουν ή αναγνωρίζονται. Αυτοί που θεωρούν τον εαυτό τους Μακεδόνα, σημαίνει ότι θεωρούν τον εαυτό τους μέρος ενός ιστορικού και μαρτυρικού, λόγω των αλλεπάλληλων διώξεων και καταναγκασμών, κομματιού του ελληνισμού, του Μακεδονικού. Αυτού που ένωσε το Έθνος των Ελλήνων’)
Και συνέχισε υποστηρίζοντας πως "όπως το 'θρακικό' είναι το αδύναμο κράτος, έτσι και στο Σκοπιανό αποκαλύπτεται το ίδιο: "το αδύναμο κράτος". Για να αναλύσεις τέτοια θέματα πρέπει να πρωτίστως να γνωρίζεις τι είναι το ελληνικό κράτος. Οι μόνοι που κατάλαβαν τι είναι το ελληνικό κράτος είναι-είπε- οι Κρητικοί (το αναφέρει και στο βιβλίο).
Επανέλαβε τη γνώστη θέση του που αναλύει στα βιβλία του ότι στην Ελλάδα το κράτος είναι ενάντια στο έθνος. Από το 1952 και μετά είναι κάτι εμφανές, εκτιμά.
"Τα Μακεδονικά πεδία και τα Ισοκράτια πεδία είναι τα πεδία της αυτογνωσίας", επεσήμανε.
"Το Μακεδονικό περιορίζεται στο ζήτημα της ιστορίας. Δεν είναι μόνο ιστορία. Δεν είναι επίσης ζήτημα νομικών με περιορισμένη αντίληψη του δικαίου. Είναι ζήτημα εθνολογίας".
Σημείωσε ότι "το Σκοπιανό δεν ήταν προτεραιότητα. Είχαμε την άνεση να το χειριστούμε και η ιστορία ήταν μαζί μας".
"Η Μακεδονία είναι θεμέλιο του ελληνικού πολιτισμού", πρόσθεσε, και προχώρησε στον εξής παραλληλισμό: "αυτό που έγινε είναι σαν να βγάζουν οι Ιταλοί την Τοσκάνη στο σφυρί" :
Η Ιστορία ξαναξεκινά από τις ιδέες που δικαιώθηκαν. Ούτε από το παλιό που μεταμορφώνεται όπως οι λύκοι, ούτε από ξαφνικούς πραματευτάδες. Οι ιδέες που συγκρούσθηκαν με την παρακμή τόσο ως Λόγος όσο και ως πράξη, ως παράδειγμα μπορούν μα γονιμοποιήσουν, να κυοφορήσουν νέα μορφωτικά, δημιουργικά, παραγωγικά, νέα πολιτικά κινήματα. Το κάνουν ήδη. Πολλοί νέοι άνθρωποι, νέοι μάστορες όπως τους ονομάζω, νέες γυναίκες μου λένε: Διαβάσαμε το βιβλίο «Αγροφιλία», το «Ελληνική Ποιότητα και Ανάπτυξη», σας ακούσαμε σε μια ομιλία σας και δημιουργήσαμε την Επιχείρηση μας.
Πολιτική Ένταξη σημαίνει ένταξη σε ένα χώρο ιδανικών, αξιών, απελευθερωτικού σχεδίου. Νέα πολιτική ένταξη χωρίς νέα παιδεία, νέες δημιουργικές ιδέες είναι πρόσκληση συμμετοχής σε μια νέα ληστρική μαφιόζικη ομάδα όχι σε πολιτική ομάδα. Αυτές τις εκφυλιστικές μορφές των σωτήρων απατεώνων πλήρωσε η χώρα, αυτές πληρώνει και αυτές επαναπροτείνονται από τα υπολείμματα του αριστεροδεξιού παλιού.
ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΜΝΗΜΗΣ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΙΚΩΝ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΩΝ
Απόσπασμα από την ομιλία του Μιχάλη Χαραλαμπίδη στην εκδήλωση για τη Γενοκτονία των Ποντίων. Την εκδήλωση διοργάνωσε ο πολιτιστικός σύλλογος Αγίου Μάρκου Κιλκίς στο Συνεδριακό Κέντρου του δήμου την Τρίτη 10 Μαΐου 2016.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ (Από την εκδήλωση Μνήμης των Δημοτικών Σχολείων και του Δήμου Κιλκίς) στις 10.05.2016:
"Αυτό που είδα στο Κιλκίς είναι μία μεγάλη μαρτυρία του πόσο υψηλά μπορεί να φθάσει η ανθρώπινη ψυχή, η ανθρώπινη ευαισθησία και δημιουργικότητα, του πόσο υψηλά μπορεί να σηκωθεί, να ανέβει ο άνθρωπος.
Ποιοι το έκαναν; Μαθητές και μαθήτριες των δημοτικών σχολείων του Κιλκίς. Οι δασκάλες και οι δάσκαλοί τους. Δεν ήταν μόνο Πόντιοι/ες. Ήταν μία μαρτυρία του πόσο πολύ υψηλά μπορεί να φθάσει το Σχολείο, οι Δάσκαλοι. Του πώς μπορούν να προκαλέσουν, να εμπνεύσουν τον σεβασμό.
Ήταν μια μαρτυρία του πώς η Ζωή νικά τον θάνατο, η Ομορφιά την ασχήμια, ο Σεβασμός την ασέβεια, ο Άνθρωπος την βαρβαρότητα, η Φιλανθρωπία τον μισανθρωπισμό.
Ποτέ δεν έγινε κάτι καλύτερο την Ημέρα της Μνήμης, την ημέρα της Νίκης του Διγενή επί του Χάροντα, της Αλήθειας επί του ψέματος, όπως την ονόμασα μια ιστορική στιγμή κατά την ομιλία μου σε έναν επιλεγμένο συμβολικό τόπο, το Χαϊδάρι την 19η Μαΐου του 1990".
Σπάνιες φορές στην ζωή λες με αυτόν τον τρόπο Ευχαριστώ όπως έγινε όταν τους ευχαρίστησα κατά την διάρκεια της εκδήλωσης. Αν το έβλεπαν οι υπεύθυνοι πολιτισμού και παιδείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα τους βράβευαν.
Αν οι άνθρωποι των βραβείων Νόμπελ καθιέρωναν ένα βραβείο Ζωής για το 2016, θα το έδιναν στους μαθητές και τους δασκάλους του Κιλκίς. Δεν είχε προϋπολογισμό γραφειοκρατικής φιέστας, είχε ψυχές, υψηλή ανθρώπινη αισθητική και ποιότητα. Ήταν προάγγελος, οι Άγγελοι του μέλλοντος μας".
Και ο κ. ΜΠΕΝΤΡΟΣ ΧΑΛΑΤΖΙΑΝ (ομιλητής 10.05.2016) εκπρόσωπος της Αρμενικής Εθνικής Επιτροπής Ελλάδος στο Grand Hotel Palace Θεσσαλονίκης στην παρουσίαση του λογότυπου για τα 100χρονα Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου από την Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος, στις 10.12.2018, μου είπε:
Αυτό που κάνετε εσείς στο Κιλκίς, δεν γίνεται πουθενά στον Κόσμο.
Εκδηλώσεις του Συλλόγου Ποντίων Ludwigshafen για τη Γενοκτονία.
Ένα αφιέρωμα στη μνήμη του πρωτεργάτη της ανάδειξης της Γενοκτονίας Μιχάλη Χαραλαμπίδη
Οι εκδηλώσεις φέτος του Συλλόγου Ποντίων Ludwigshafen για την 19η Μαΐου ήταν αφιερωμένες στη μνήμη του πρωτεργάτη ανάδειξης της Γενοκτονίας Μιχάλη Χαραλαμπίδη.
Οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν με το μνημόσυνο στον Ιερό Ναό του Ευαγγελισμού Ludwigshafen, όπου στη συνέχεια τα μικρά παιδιά του Συλλόγου απήγγειλαν το «Πόντος εν άστρον φωτεινόν», ενώ ο Μιχάλης Ξανθόπουλος στη λύρα και η Μαρίνα Παπαδοπούλου στο τραγούδι, συγκίνησαν τους παρευρισκόμενους με το «Πάρθεν».
Αμέσως μετά στην ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα της εκκλησίας Ludwigshafen ,στην αρχή έγινε η προβολή του αφιερωματικού βίντεο για το Μιχάλη Χαραλαμπίδη που ετοίμασε ο Σύλλογος Ποντίων, ενώ στη μίλησαν για τη Γενοκτονία και για το έργο του Μιχάλη Χαραλαμπίδη,
- ο Πρόεδρος του Συλλόγου Μιχάλης Ξανθόπουλος,
- η Δήμητρα Σαρμουκασίδου, μέλος Δ.Σ του Συλλόγου και
- ο Θεοφάνης Μαλκίδης, διδάκτορας του Παντείου Πανεπιστημίου.
Το βίντεο για το Μιχάλη Χαραλαμπίδη βρίσκεται στον παρακάτω σύνδεσμο
Πριν ξημερώσει η ημέρα μνήμης και τιμής της ποντιακής γενοκτονίας, μοιράζομαι μαζί σας την ομιλία του Μιχάλη Χαραλαμπίδη, που με τίμησε παρουσιάζοντας το βιβλίο μου ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΓΕΛΑΣΑΝ ΠΟΤΕ, το 2014. Ισόβια ευγνώμων. Ο Θεός να τον αναπαύει.
Η Ελλάδα έχει μεγάλη ανάγκη τη συζήτηση. Το λόγο, το διάλογο, τη δημοκρατία. Ήταν η κατάργηση του διαλόγου, της πολιτικής, της συζήτησης, της δημοκρατίας, αυτή η μπλοκαρισμένη δημοκρατία, που οδήγησε στη χρεοκρατία. Αυτή είναι η αλήθεια. Κι αυτή είναι η αφετηρία μιας πολύ μεγάλης συζήτησης. Δε θα τα λύσουμε όμως τώρα. Σήμερα είναι η στιγμή της λογοτεχνίας. Μιας ιστορικής λογοτεχνίας. Πολιτικής λογοτεχνίας. Έχει ενδιαφέρον. Εγώ όμως οφείλω να σας πω ότι ήρθα, συμμετέχω σ' αυτή τη στιγμή, εδώ σήμερα, έχω αυτή την επικοινωνία μαζί σας, γιατί έχω μεγάλη αγάπη γι' αυτήν την πόλη. Σ' αυτήν την πόλη οφείλω πολλά. Είναι και άλλες πόλεις που ήταν φιλικές μαζί μου σ' αυτήν τη διαδρομή. Όταν μάλιστα, κάποια στιγμή πρέπει να τα γράψω επειδή είναι η ιστορία της πόλης μας, όχι από έναν εγωισμό, όταν λοιπόν 22 χρονών δραπέτευσα από εδώ. Εξορίστηκα. Βέβαια εγώ έχω ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που το κουβαλάω επάνω μου. Έζησα και την εξορία της μεταπολίτευσης. Εμένα, αυτή είναι η αλήθεια, με εξόρισαν αυτές οι κακιστοκρατικές νομενκλατούρες, οι δεξιοαριστερές κακιστοκρατικές νομενκλατούρες.
Ζούμε, μπαίνουμε σ' αυτό που ονόμασα «Νέο Ανατολικό Ζήτημα». Αυτό λέει πολλά. Είναι ένα άλλο παράθυρο στον κόσμο. Είναι μια άλλη προσέγγιση θεωρητική και επομένως επιβάλλει άλλες πολιτικές. Μια δικαίωση αυτού όλου που έρχεται και ζούμε, είναι το βιβλίο του Νίκου του Πετρίδη. Το οποίο αναφέρεται σε μία περιοχή πολύ δική μας. Δεν μπορείς να δεις τον ελληνισμό χωρίς τη Μικρασία. Μια περιοχή όμως, η οποία είναι η πιο απαγορευμένη, ήταν η πιο απαγορευμένη και άγνωστη περιοχή του κόσμου. Ήταν μια περιοχή, εδώ και εκατονταετίες, αλλά ιδιαίτερα τα τελευταία πενήντα – εξήντα χρόνια, ίσως και λίγο περισσότερο, την οποία επεδίωξαν συστηματικά να τη βγάλουν από την ιστορία, από την επιστήμη. Όχι μια οποιαδήποτε περιοχή. Προσέξτε. Μια περιοχή που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη του ανθρώπινου γένους και του παγκόσμιου πολιτισμού, εγώ δεν σας λέω του ελληνισμού.
Θα σας έλεγα ότι εδώ ήταν πιο εντατική η προσπάθεια. Να εξαφανιστεί η ιστορία και οι λαοί και τα ονόματά τους, της Μικράς Ασίας. Ιδιαίτερα όμως στην Ελλάδα υπήρχε μια συστηματική πολιτική σ' αυτό. Σκέφτηκα, όταν έμπαινα εδώ μέσα, μήπως κανείς μας απαγορεύει να κάνουμε τη σημερινή συζήτηση; Μήπως η νέα εξουσία, οι νέοι ένοικοι, απαγορεύουν αυτήν τη συζήτηση; Εγώ επιστημονικά τους ονομάζω οι εθνικόφρονες της «αριστεράς» και πολλά άλλα. Μπορούμε να τα συζητήσουμε σε μια συζήτηση που θα είναι πιο πολιτική. Γιατί οι παλιοί εθνικόφρονες απαγόρευαν τον καθηγητή Ενεπεκίδη, του τηλεφώνησαν ο Αβέρωφ και ο Πιπινέλης και του είπαν «σταμάτα αυτές τις μελέτες γι' αυτήν την περιοχή».
«Αντίδραση στις ρίζες της αδράνειας: η παγίδα του κομματισμού, πολιτική συνείδηση/πολιτική συμμετοχή».
07.03.2013 ΕΚΔΟΣΕΙΣ-ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΙΑΝΟΣ
Συνομιλούν μεταξύ τους και με το κοινό ο Λευτέρης Κουσούλης, πολιτικός επιστήμονας και ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης, κοινωνιολόγος, συγγραφέας. Συντονίζει η Σοφία Ιορδανίδου.
Αντί μνημοσύνου οι γυναίκες του συνεταιρισμού αποχαιρετούν τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη κοινοποιώντας την ομιλία που πραγματοποίησε στο τριήμερο εκδηλώσεων που διοργανώσαμε το 2017 στο Σπήλαιο' «ΓΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΟ, ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ, ΧΩΡΟΓΡΑΦΙΚΟ, ΜΟΥΣΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ»
Ήταν χαρά και προνόμιό μας να έχουμε κοντά μας όλα αυτά τα χρόνια μία τόσο σπουδαία προσωπικότητα.
Το μνημόσυνο για τον αγαπημένο μας Μιχάλη θα γίνει στον Ιερό Ναό του Αγίου Χριστοφόρου στο Αετοχώρι Αλεξανδρούπολης το Σάββατο του Λαζάρου 27 Απριλίου 2024 και ώρα 8:30 π.μ.
Μιχάλης Χαραλαμπίδης: Έφυγε από την ζωή ένας Έλληνας
Δέλτα Τηλεόραση| Εξελίξεις | 04.04.2024
Η εκπομπή αφιέρωμα της Δέλτα Τηλεόρασης στον Μιχάλη Χαραλαμπίδη
Όποιος αντιλήφθηκε τι συμβαίνει στα ενδότερα του πολιτικού συστήματος του νεοελληνικού κράτους αλλά γνώρισε και εσένα, ξέρει ότι εάν υπήρχαν δέκα ακόμη των δικών σου πνευματικών και πολιτικών προδιαγραφών θα επιβίωνε, θα δυνάμωνε και θα πρωτοστατούσε στην περιφέρειά μας, στην Ευρώπη αλλά και ευρύτερα.
Πλημμύριζες από τις υψηλές αρχές της φιλοπατρίας και των διαχρονικών ανθρωποκεντρικών παραδοχών της Ελληνικότητας και λειτουργούσες ως γνήσιος και ασυμβίβαστος φορέας δημοκρατικών πεποιθήσεων.
Γνήσιος επίσης φορέας της ύψιστης κοσμοθεωρητικής αρχής της Εθνικής Ανεξαρτησίας.
Αρχές της δεκαετίας του 1980 η γνωστή φράση «Η Ελλάδα στους Έλληνες» γέννησε πολλές προσδοκίες. Πολλοί πίστεψαν ότι, επιτέλους, το Ελληνικό κράτος θα λειτουργούσε ως κυρίαρχο και ισότιμο μέλος της Ευρώπης και των Δυτικών συμμαχιών. Όταν στάσεις και αποφάσεις διέψευσαν τις προσδοκίες, χωρίς αναστολές και ξεκάθαρα ασκούσες κριτική. Σε κρίσιμες καμπές της Μεταπολίτευσης πάντα και με μεγάλο κόστος αγωνιζόσουν να είσαι στην – τελικά, όμως, ανύπαρκτη- σωστή πλευρά.
Εξ ου και δεν δίστασες, ακριβώς, να ασκήσεις κριτική σε πολιτικά πρόσωπα και σε παρατάξεις που εμπιστεύτηκες. «Εκτοπίστηκες» επειδή δεν δέχθηκες να προσαρμοστείς, να βολευτείς και να σαπίσεις στα ενδότερα των εγχώριων πεδίων της ξενοκρατίας.
Η ανιδιοτέλειά σου ήταν αξιοθαύμαστη. Αυτονόητα στις συζητήσεις μας, συμφωνούσαμε για μια δημοκρατική και εθνικά ανεξάρτητη Ελλάδα. Και αυτό παρά το γεγονός ότι αναμενόμενα υπήρχαν πολλές απόψεις και μεγάλος προβληματισμός για το πως προσανατολίζεται το ταξίδι της νεοελληνικής Οδύσσειας. Για το ποιες έπρεπε να ήταν οι απαραίτητες προϋποθέσεις εντός αυτού το προσανατολισμού, επίσης, που θα επιτύγχαναν υψηλότερες βαθμίδες δημοκρατίας και εθνικής ανεξαρτησίας.
Οι συζητήσεις μας για όλα αυτά είναι αξέχαστες, πολύτιμες και διδακτικές.