Η παραδοσιακή Ορθοδοξία εκτός νόμου, η Ουκρανία αυτοακρωτηριάζεται

Βασίλης Ξυδιάς

O διωγμός κατά της ΟΟΕ είναι η έκφραση ενός ιδιότυπου εμφυλίου πολέμου μεταξύ δύο διαφορετικών «εθνικών ταυτοτήτων» εντός του σύγχρονου Ουκρανικού έθνους.

Με το σύνθημα «Η Μοσχοβίτικη Εκκλησία Σκοτώνει» (Московська Церква Вбиває) το ουκρανικό κοινοβούλιο υπερψήφισε στις 20 Αυγούστου τον νόμο 8371, βάσει του οποίου η Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία (ΟΟΕ) μέσα στο επόμενο εννεάμηνο θα κηρυχθεί παράνομη, σαν εξάρτημα, υποτίθεται, της Ρωσικής Εκκλησίας. Η ουκρανική ορθοδοξία «κάνει σήμερα ένα βήμα προς την απελευθέρωση από τους διαβόλους της Μόσχας», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Ζελένσκι. Κι αυτό, παρόλο που η συγκεκριμένη Εκκλησία έχει από την πρώτη στιγμή καταγγείλει τη ρωσική εισβολή ως «αδελφοκτόνο πόλεμο» (τον παρομοίασε με το έγκλημα του Κάιν), και από τον Μάιο του 2022 έχει αποκοπεί πλήρως από το Πατριαρχείο Μόσχας (βλ. εδώ και εδώ) με το οποίο ήταν συνδεδεμένη επί αιώνες.

Πρόκειται για καταφανή παραβίαση κάθε έννοιας θρησκευτικής ελευθερίας. Το επισημαίνουν με διάφορους τρόπους διεθνείς οργανισμοί και προσωπικότητες, μεταξύ των οποίων ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών και ο Πάπας. Το καταγγέλλουνεπίσης οι ανά τον κόσμο ορθόδοξες Εκκλησίες, που στην πλειονότητά τους αναγνωρίζουν την ΟΟΕ ως την «κανονική» Εκκλησία της Ουκρανίας. Σχετικές ανακοινώσεις έχουν γίνει από το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, το Πατριαρχείο Αντιοχείας, το Πατριαρχείο Σερβίας, το Πατριαρχείο Βουλγαρίας, την Εκκλησία Αλβανίας, την Εκκλησία Αρμενίας, και βέβαια από το Πατριαρχείο Μόσχας, ενώ στις 26 Αυγούστου διοργανώθηκε στη Βουλγαρία διεθνής συνάντηση εκπροσώπων Ορθοδόξων Εκκλησιών με σκοπό την αποτροπή της εφαρμογής του συγκεκριμένου νόμου. Εκεί ήταν παρών και ο γνωστός από τη θαρραλέα στάση του στο παλαιστινιακό Αρχιεπίσκοπος Σεβαστείας Θεοδόσιος (Atallah Hanna).

Δεν θα επιμείνω στα γεγονότα, που τα συνοψίζει πολύ ωραία στο πρόσφατο άρθρο του ο Διονύσης Σκλήρης και μπορεί κανείς να βρει αναλυτικά στην τρέχουσα ειδησεογραφία (π.χ. στο Κοσμοδρόμιο και στον ιστοχώρο της Ένωσης Ορθοδόξων Δημοσιογράφων που πρόσκειται φιλικά προς τη διωκόμενη ουκρανική εκκλησία). Θα ήθελα να σταθούμε στις βαθύτερες αιτίες και στις βαθύτερες συνέπειες αυτού του διωγμού, που όπως θα προσπαθήσω να δείξω αποτελεί ένα ισχυρό αυτοκτονικό πλήγμα στην ίδια την υπόσταση της σύγχρονης Ουκρανίας, και απέναντι στον οποίο υπάρχουν ισχυρές αντιστάσεις ακόμα και μέσα στους κόλπους του ίδιου του καθεστώτος του Κιέβου.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΤΗ ΕΝΑΡΞΗΣ ΤΩΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ

Οι Ολυμπιακοί αγώνες αποτελούν κορυφαίο αθλητικό γεγονός, το οποίο προσελκύει το ενδιαφέρον εκατομμυρίων συνανθρώπων μας από κάθε γωνία της υφηλίου και η τελετή έναρξής τους έχει βαρύνουσα σημασία, καθώς προσφέρεται για την ανάδειξη της ιστορίας και του πολιτισμού της διοργανώτριας χώρας και τη διάχυση θετικών μηνυμάτων σε παγκόσμιο επίπεδο. 

Με πολλή θλίψη παρακολουθήσαμε να προβάλλονται, κατά τη διάρκεια της τελετής στο Παρίσι, προσβλητικές παραστάσεις για τον Χριστιανισμό και το ιερό Ευαγγέλιο, αλλά και για κάθε πολιτισμένο άνθρωπο, ο οποίος αναγνωρίζει το δικαίωμα της πίστης και του σεβασμού στα θρησκευτικά σύμβολα. 

Οι εικόνες αυτές όχι μόνο δεν ελάμπρυναν την τελετή αλλά την αμαύρωσαν. Δεν είναι πρόοδος η βλασφημία προς τον Θεό, ούτε δικαίωμα η προσβολή των θρησκευτικών πεποιθήσεων των συνανθρώπων μας. Η αυθόρμητη έκφραση αποστροφής και αποδοκιμασίας από πλευράς του κόσμου, ευελπιστούμε ότι έστειλε ένα αρκούντως ηχηρό μήνυμα στους ιθύνοντες και αποτελεί πηγή ελπίδας για αποφυγή παρόμοιων ενεργειών στο μέλλον. 

Το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης κατά την Επανάσταση του 1821

Με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου του Γ. Σταματόπουλου, καθηγητή του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, με τον τίτλο της δημοσίευσης συζητούμε με αφορμή το προαναφερθέν θέμα το υπαρξιακό πρόβλημα σήμερα της χώρας.

ΠΗΓΗ:https://www.youtube.com/live/EWDhrudSUzg?si=_FWpMEfB7hb2yZrR

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Το Φανάρι χειροτονεί επίσκοπο Αλβανό εθνικιστή με διασπαστική δράση!

Μπέτσης Ορφέας

08/07/2023

Η λιτότητα της ανακοινώσεως του Οικουμενικού Πατριαρχείου (28 Ιουνίου) ότι εξέλεξε και χειροτονεί στο Φανάρι, στις 25 Ιουλίου, Επίσκοπο Φιλομηλίου για την πνευματική φροντίδα των εν Αμερική αλβανόφωνων κοινοτήτων, δεν συνεπάγεται ότι η πρωτοβουλία που πήρε το Πατριαρχείο είναι χωρίς παρενέργειες. H Αλβανία αιφνιδιάζει και θα πρέπει τούτο να λαμβάνετε ειδικά υπόψη.

Για άλλη μια φορά εξάλλου η Ορθόδοξος Αυτοκέφαλος Εκκλησία της Αλβανίας επιδεικνύει την ανάλογη υποχρέωση να τοποθετείται έναντι της αλήθειας. Με σχετικό ανακοινωθέν, λοιπόν, αποτυπώνει τα ιστορικά γεγονότα που αφορούν στο πρόσωπο του προς χειροτονία, αλλά και το πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται η πρωτοβουλία. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο με την ανακοίνωση του γνωστοποιεί ότι εξέλεξε τον Θεοφάνη (Αριάν) Κόγια ως Βοηθό Επίσκοπο.

Πρόκειται για εισήγηση του Αρχιεπισκόπου Αμερικής κ. Ελπιδοφόρου. Ωστόσο, η διαδικασία προβλέπει ότι θα είναι Βοηθός του Πατριάρχη και θα χειροτονηθεί στο Φανάρι και όχι από τον Ελπιδοφόρο. Πλην όμως ο κ. Θεοφάνης (δεν είναι μόνο η συνωνυμία με τον διαβόητο “Κόκκινο Επίσκοπο” Φαν Νόλι που προκάλεσε τον περασμένο αιώνα μύρια όσα προβλήματα στην ορθόδοξη κοινότητα στην Αλβανίας εις βάρος του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού) έχει παρελθόν στην Αλβανία. Ιστορικό δράσεων εις βάρος της τοπικής κανονικής Εκκλησίας, εις βάρος του γηγενούς Ελληνισμού της Αλβανίας και κυρίως –εδώ εγείρονται επιπλέον ερωτηματικά– πρωτοστάτησε σε ενέργειες κατά του ίδιου του Οικουμενικού Πατριαρχείου!

Όλα αυτά προφανώς και αποτελούν ατοπήματα και κατά την εκκλησιαστική τάξη. Μέγιστη προκλητική ενέργειά του ήταν όταν στις 8 Οκτωβρίου 1995, επικεφαλής ομάδας Αλβανών υπερεθνικιστών, εισέβαλε στο Ναό του Γενεθλίου της Παναγίας στο Ελμπασάν, εν ώρα Θείας Λειτουργίας μάλιστα, και εκδίωξε τους πιστούς και τον κανονικό ιερέα. Εγκατέστησε τον “ιερέα” Νικόλα Μάρκο, σχετιζόμενο με μη  κανονικό επίσκοπο των Ορθοδόξων στα Σκόπια, ο οποίος έκτοτε έχει κάνει κατάληψη στο ναό και παραπλανεί ότι διοικεί “Αλβανική Εθνική” Ορθόδοξη Εκκλησία!

Θα πρέπει να επισημανθεί ότι η ανωτέρω ενέργεια, όπως και άλλες παρεμφερείς, έχουν προβληθεί κατά κόρον από τα αλβανικά καθεστωτικά ΜΜΕ. Η περί των Κόγια και Μάρκου  ομάδα δικαιολογεί τις προκλητικές πράξεις της ως αντίδραση στις πολιτικές “εξελληνισμού” του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου. Η συνδρομή κρατικών και παρακρατικών μηχανισμών στο εγχείρημα ήταν εμφανής και αποδεικνύεται.

Ο Κόγια διέφυγε στη Ρουμανία

Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι ο Κόγια λειτουργεί στο πλαίσιο οργανωμένου σχεδίου, το οποίο αφορά και την ρουμανική προπαγάνδα για την χειραγώγηση βλαχόφωνων στην Αλβανία. Ας σημειωθεί ότι η Εκκλησία της Ρουμανίας αντιστάθηκε στον πειρασμό της άμεσης σύμπραξης σε τέτοιες ενέργειες. Πέραν των άλλων, διότι η ηγεσία της γνωρίζει το κύρος, το φρόνημα και κυρίως τα ιεραποστολικά αποκλειστικώς κίνητρα του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου για την ανασύσταση της αλβανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας μακριά από εθνικές διακρίσεις ή επιδιώξεις.

Αλλά τούτο δεν εμπόδισε προκλητικές κινήσεις από Ρουμάνους διπλωμάτες, οι οποίοι εμπνέονται από ιστορικά προηγούμενα, από όσα συνέβαιναν πριν ένα αιώνα. Ο πρέσβης της Ρουμανίας στα Τίρανα, Γκεόργκε Μίκου είναι ο άνθρωπος που παρακινεί και κυρίως στηρίζει παρασκηνιακά ομάδες, όπως του Κόγια και άλλες στην Κορυτσά όπου μάλιστα εγκαθίδρυσαν και ενοριακή κοινότητα! Και ενώ αναμένεται Απογραφή Πληθυσμού στην Αλβανία οι διπλωματικές υπηρεσίες της Ρουμανίας βρίσκονται σε ανάλογη κινητικότητα.

Δεδομένου ότι τα σχέδια στην Αλβανία δεν αποδίδουν, ο Κόγια, αφού είχε χειροτονηθεί ήδη στην Ρουμανία, μετακόμισε στις ΗΠΑ και υπηρετεί στο πλαίσιο της Orthodox Church in America. Καθώς το όνειρο του να γίνει Επίσκοπος στην υπηρεσία των Αλβανών (κατέχουν από τις αρχές του 20ου αιώνα τον Ναό του Αγίου Γεωργίου στη Βοστόνη) δεν έβρισκε έρεισμα, άλλαξε γραμμή πλεύσης: προσέγγισε τον Αρχιεπίσκοπο Ελπιδοφόρο, στενό συνεργάτη του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Έτσι, το όνειρο του “θεοφιλεστάτου Επισκόπου Φιλομηλίου(!) Θεοφάνη Κόγια υλοποιείται και μάλιστα με διαδικασίες κατεπείγοντος. Βάλαμε θαυμαστικό, γιατί έχει ακόμη και ο τίτλος το δικό του συμβολισμό. Προ του κ. Κόγια τον τίτλο έφερε ο μακαριστός από Κορυτσά ορμώμενος Ηλίας (Κάτρε) πιστός στην διακονία του στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, ο οποίος μάλιστα την ταραγμένη δεκαετία του 1990 αγωνίζονταν για την στερέωση της κανονικής τάξης της Ορθοδόξου Εκκλησίας στην Αλβανία, έχοντας απέναντι ακριβώς τον Κόγια και την ομάδα του!

Μιλούν οι «ελεύθεροι πολιορκημένοι» από τη Λαύρα Σπηλαίων Κιέβου: Δεν αποχωρούμε κι ας μας διώκουν!

Θανάσης Αυγερινός

Έλληνες δημοσιογράφοι για πρώτη φορά μετά το ξέσπασμα της εκκλησιαστικής κρίσης υποβάλλουν ερωτήσεις στον πρύτανη της Θεολογικής Ακαδημίας και της Ιερατικής Σχολής Κιέβου αρχιεπίσκοπο Σίλβεστρο.

Η εκκλησιαστική σύγκρουση στην Ουκρανία έχει οδηγηθεί στα άκρα, καθώς η κυβέρνηση του Κιέβου αποφάσισε την πάση θυσία έξωση των μοναχών της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας από την πιο ιστορική μονή του σλαβικού κόσμου, τη Λαύρα των Σπηλαίων του Κιέβου. Ίσως ακολουθεί και η οριστική απαγόρευσή της υπό τον μητροπολίτη Κιέβου Ονούφριο Εκκλησίας, η οποία ιστορικά υπαγόταν στο Πατριαρχείο Μόσχας, προς όφελος της μικρότερης και νεοϊδρυθείσας (2018) αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ουκρανίας υπό τον επίσης μητροπολίτη Κιέβου Επιφάνιο, που υπάγεται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και τον αναγνωρίζουν όμως μόνο 4 από τις 15 συνολικά Ορθόδοξες Εκκλησίες.

Παρά το γεγονός ότι η κανονική Ουκρανική Εκκλησία με ευρεία διεθνή αναγνώριση καταδίκασε εξαρχής την πολεμική επιχείρηση της Ρωσίας, συμπαρίσταται με κάθε μέσο στον ουκρανικό στρατό και προχώρησε σε πλήρη αυτονόμηση από το Πατριαρχείο Μόσχας παρασκευάζοντας μόνη μύρο για πρώτη φορά μετά από 100 χρόνια, οι πιο ακραίοι εθνικιστικοί κύκλοι τη χαρακτηρίζουν «όργανο της Μόσχας» και δηλώνουν ότι τώρα είναι ευκαιρία «να της κλείσουν το στόμα» (πώς άραγε;).

Στιγμιότυπο από την πανηγυρική λειτουργία της Ανάστασης στη Λαύρα Κιέβου-Πετσέρσκ

Μηνύματα του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου και του Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. Ιερωνύμου για την επιστημονική διημερίδα του Πανελλήνιου Θεολογικού Συνδέσμου ΚΑΙΡΟΣ

Μηνύματα για την ευόδωση των εργασιών της Επιστημονικής Διημερίδας του Πανελλήνιου Θεολογικού Συνδέσμου «ΚΑΙΡΟΣ», η οποία πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, από 27 έως 28 Ιανουαρίου 2023, με θέμα «Ταυτότητα και ετερότητα στο δημόσιο σχολείο. Το μάθημα των Θρησκευτικών σήμερα», έστειλαν ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμος.

 Το Γράμμα του Οικουμενικού Πατριάρχου ανέγνωσε ο Γ. Γραμματέας του «ΚΑΙΡΟΥ» κ. Γεώργιος Στριλιγκάς και το γράμμα του Αρχιεπισκόπου Αθηνών ο ορισθείς εκπρόσωπός του, Επίσκοπος Ωρεών κ. Φιλόθεος.

Δείτε το γράμμα του Οικουμενικού Πατριάρχου

Δείτε το γράμμα του Αρχιεπισκόπου Αθηνών

ΠΗΓΗ:https://eduthriskeftika.blogspot.com/2023/02/blog-post.html?m=1
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.co

Η ρωσική ιστορική έρευνα για το Άγιον Όρος. Νεότερα στοιχεία.

Η Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Αγίου Παντελεήμονος (Ρωσικού) στον Άθω

Του Λουκά Δημητρίου Παπαδάκη

Έχω επανειλημμένως εκφράσει την πίστη μου στις αξίες τού πολιτισμού μας, αλλά και μιλήσει για την υποχρέωσή μας να απομονώνουμε καθεστώτα, τα οποία επιλέγουν την πρακτική τής βαρβαρότητας και προς τους υπηκόους τους και προς την διεθνή κοινότητα. Στα καθεστώτα αυτά περιλαμβάνονται βεβαίως εκείνα της Τουρκίας και της Ρωσίας, τα οποία τίποτε δεν διδάχτηκαν από την Ιστορία, αντιθέτως στις μέρες μας έχουν κάμει κυρίαρχη κρατική ιδεολογία το αυτοκρατορικό τους παρελθόν, έχουν υιοθετήσει αντιδυτική ρητορική, οι δε σχέσεις και οι ενέργειές τους χαρακτηρίζονται απροκάλυπτα πλέον από αυτοκρατορισμό. Όσον δ’ αφορά τον πόλεμο στην Ουκρανία σήμερα, έχω να επισημάνω, ότι οι πρώτοι Ρώσοι που εισέβαλαν ήταν οι ρασοφόροι τού Μόσχας Κυρίλλου.

Μια εργασία τού Μ. Γ. Ταλαλάι με τίτλο «Η Ρωσική Εκκλησία και το Άγιο Όρος από τον 15^ο μέχρι τις αρχές τού 20^ού αιώνα», που δημοσιεύτηκε στην «Ιστορία τών Ρώσων Ορθοδόξων στο Εξωτερικό, Τόμος Ι. Μ.: MP ROC Publishing House, 2015» (М.Г. Талалай. Русская Церковь и Святая афонская Гора в XV — начале ХХ в. // История русского православного зарубежья. Том I. М.: Издательство МП РПЦ, 2015), δίνει μια ασφαλή εικόνα για τη διαχρονικότητα τών αντιλήψεων, επιδιώξεων και πρακτικών τών Ρώσων ιμπεριαλιστών. Η εργασία αυτή προσφέρει στοιχεία στην ιστορική έρευνα, όμως ουδέ κατ’ ελάχιστον μεταβάλλει αυτά που ήδη γνωρίζουμε. Αντιθέτως μάλιστα επιβεβαιώνεται και εδώ η διαχρονικά ανθελληνική πολιτική τών ομόδοξων αδελφών μας, οι οποίοι και τότε επιδίωκαν να αλώσουν τον Άθω με τα ρούβλια και η απελευθέρωσή του από τον ελληνικό στρατό ματαίωνε τα σχέδιά τους. Δεν διστάζουν λοιπόν να ομολογήσουν την προτίμησή τους στην οθωμανική και όχι στην ελληνική διοίκηση. Παρουσιάζω και σχολιάζω σύντομα ορισμένα αποσπάσματα, δυστυχώς βασιζόμενος στην αυτόματη μετάφραση, μια και δεν γνωρίζω τη ρωσική. Να σημειώσω επίσης ότι απουσιάζει παντελώς κάθε αναφορά στον Μελέτιο Μεταξάκη. Για τούτο και για να συγκρίνει ο μη ειδικός αναγνώστης, αντιγράφω στο τέλος το κείμενο, που δημοσίευσα στο παρόν μέσο στις 19 Ιουνίου 2018.

Η αντίδραση για την Παναγία Σουμελά ήρθε από την Μόσχα όχι από το Πατριαρχείο!

Η αντίδραση για την Παναγία Σουμελά ήρθε από την Μόσχα όχι από το Πατριαρχείο!: Σε κλαμπ μετέτρεψε το καθεστώς Ερντογάν την Παναγία Σουμελά, προκαλώντας την έντονη αντίδραση του Πατριαρχείου Μόσχας.

ΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ

 

ΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ

ΠΟΥ ΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙ Η.Π.Α. Η ΡΩΣΙΑ Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΉ ΕΝΩΣΗ

Το Ορθόδοξο Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως αποτελεί ένα από τα θεμέλια όχι μόνο του Ελληνικού και Ευρωπαϊκού αλλά του Παγκόσμιου Πολιτισμού.

Τόσο οι Η.Π.Α., η Ρωσία όσο και η Ε.Ε. έχουν χρέος να το υπερασπίζονται και να το αναδεικνύουν αντί να έχουν σκέψεις μείωσης του όπως έγινε στο παρελθόν από τους μεν και γίνεται σήμερα από τους δε.

Γιατί αποτελεί μέρος του Πολιτισμού Τους, της Ιστορίας Τους, της Ταυτότητας Τους.

Το οφείλουν στον El Greco και τον Θεοφάνη τον Έλληνα. Ας μείνουμε σε αυτούς. Το οφείλουν στον εαυτό τους.

Η Ιστορία και η ανθρώπινη Οικουμένη απαιτεί από αυτές μία άλλη, ευρεία όχι στενή, πνευματικότητα, πολιτική ωριμότητα και υπευθυνότητα.

Το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν μπορεί να συνεχίσει να είναι μια αιχμάλωτη Εκκλησία.  

Όπως το “κρατώ το Ορθόδοξο Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως φυλακισμένο”
σε μια φυλακή βαρβάρων, σε μια “χώρα φυλακών”, αποτελεί ύβρι προς το ανθρώπινο είδος και πολιτική ευτέλεια.

Σ’ αυτά τα πεδία κρίνονται τόσο οι Η.Π.Α., τόσο η Ρωσία, τόσο η Ε.Ε..

Από τους Έλληνες, από τους Ορθόδοξους, από όλους τους Χριστιανούς, από όλους τους Ανθρώπους καλής θέλησης ανεξαρτήτως θρησκείας.

Κανείς άλλος εκκλησιαστικός, θρησκευτικός θεσμός δεν αντιμετώπισε τόση Βία, Κακία και Μοχθηρία. Συμβαίνει μάλιστα να είναι ο ιστορικότερος θεσμός.

Χωρίς το Φως, την Αύρα της Μητέρας Εκκλησίας, του Ιστορικού Τόπου της, Τόπος και Εκκλησία Ζώντων και Θανόντων, δεν θα υπάρξει στο μέλλον ούτε Ορθοδοξία, ούτε Χριστιανισμός, ούτε Ανθρωπισμός.

Στο Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως κρίνεται το μέλλον της Ανθρώπινης Οικουμένης.

Είναι γνωστή η στάση μου, η γνώμη μου για αυτό από το 1988, την περίοδο της μεγαλύτερης ιστορικά απειλής για την ύπαρξη και παρουσία του στην Κωνσταντινούπολη*. Η ιστορία μου έδωσε και συνεχίζει να μου δίνει δίκαιο.

Κανείς δεν μπορεί να πάει ενάντια στην ιστορία.

* Στο Μικρά Ασία Ενώνει Το Τουρκία Εκβαρβαρίζει και στο Νέο Ανατολικό Ζήτημα

Μιχάλης Χαραλαμπίδης

Αιξωνή, Ιανουάριος 22

Όταν ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος συναντά τον Χάντινγκτον…

 

Οι αποφάσεις του Πατριαρχείου της Μόσχας να ιδρύσει Εξαρχία Αφρικής, αμφισβητώντας τα ισχύοντα για την δικαιοδοσία του Ελληνορθόδοξου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, καθώς επίσης και οι προειδοποιήσεις για ανάλογες πρωτοβουλίες στην επικράτεια της Τουρκίας, υπό την πνευματική και διοικητική ευθύνη του Οικουμενικού Πατριαρχείου, προφανώς δεν είναι ενέργειες απλά εκκλησιαστικής φύσης.

Ούτε είναι μόνο πράξη αντεκδίκησης για την απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου να αναγνωρίσει το Αυτοκέφαλο της Εκκλησίας στην Ουκρανία. Αποδεικνύεται ότι η κίνηση εκείνη του κ. Βαρθολομαίου, εκτός από το γεγονός ότι εδραιώνει το ρήγμα μεταξύ της –κατά σύμβαση χρησιμοποιούνται οι όροι– ελληνικής και σλαβικής Ορθοδοξίας, προσφέρει στο Κρεμλίνο το δώρο που επιθυμούσε. Παρέχοντας στο Πατριαρχείο της Μόσχας το άλλοθι για να αποκοπεί από την επικοινωνία με τις κατά τόπο Ορθόδοξες αυτοκέφαλες Εκκλησίες, που ανήκουν στο κλίμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, καθιστούν το Πατριαρχείο Μόσχας, μαζί με τις επιρροές του στις υπόλοιπες Εκκλησίες, εργαλείο των πολιτικών σχεδιασμών της Μόσχας.

Η συνέχεια εδώ:Όταν ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος συναντά τον Χάντινγκτον…:

Συγκινεί ο Τούρκος που βαπτίστηκε Χριστιανός: Ανέσυρε τον Σταυρό από τον Κεράτιο Κόλπο παρουσία Βαρθολομαίου [video]

«Είμαι πολύ χαρούμενος», δηλώνει χαρακτηριστικά μιλώντας στην κάμερα του OPEN, στέλνοντας τις ευχές του για Καλή Χρονιά.

Απαντώντας στην ερώτηση της ανταποκρίτριας του OPEN Μαρίας Ζαχαράκη για το πώς πήρε τη συγκεκριμένη απόφαση, ο Βίκτωρ ξεκαθαρίζει ότι, «αυτή την πίστη την αισθάνθηκα πιο κοντά σε εμένα. Αποφάσισα να επιλέξω μια θρησκεία γιατί είναι μια θρησκεία, συμβατή με το χώμα αυτού του τόπου και γιατί αυτή η πίστη έχει μια πολύ βαθιά ριζωμένη ιστορία».

Το βίντεο...
Συγκινεί ο Τούρκος που βαπτίστηκε Χριστιανός: Ανέσυρε τον Σταυρό από τον Κεράτιο Κόλπο παρουσία Βαρθολομαίου [video]

Ὁ Ἑλληνισμός μετρᾶ ἧττες γιατί ἡ ἡγεσία δέν καταλαβαίνει τό βάρος τῆς κληρονομιᾶς

Ἀγνοεῖ ποιά μεταφυσική ἐγέννησε τόν Παρθενῶνα, τήν Δημοκρατία, τήν Τραγωδία καί τόν Χριστιανισμό πού κυριάρχησε ὡς ἑλληνόγλωσση θρησκεία – Δέν εἴμαστε τόσο πολιτισμένοι ὅσο νομίζουμε – Οἱ φωστῆρες καί οἱ κλίκες κοστίζουν

Τῆς Ζέζας Ζήκου

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ παιχνίδι μέ αἰχμή τή θρησκεία, πού ἔχει πάρει τεράστιες διαστάσεις στήν Τουρκία καί στήν Ρωσσία, εἶναι ἀνήμπορη ἡ Ἑλλάδα νά τό ἀντιμετωπίσει. Ἡ μετατροπή τῆς Ἁγίας Σοφίας καί τῆς Μονῆς τῆς Χώρας σέ τζαμιά ἀπό τόν Ἐρντογάν στοχεύουν στήν διακοπή κάθε ἱστορικῆς σύνδεσης τῆς Ἑλλάδας μέ τό βυζαντινό παρελθόν καί τήν τεράστια πολιτιστική μορφή τῆς Ὀρθοδοξίας. Τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, ἰδιαίτερα ὕστερα ἀπό τήν ἐπικράτηση τῶν Κεμαλιστῶν καί τῶν ἀδίστακτων Τούρκων ἐθνικιστῶν, μετά τό 1908, βιώνει μία διαρκῆ ὑπαρξιακή ἀπειλή. Καί ἡ ἐπιβίωσή του ἐξαρτᾶται ἀποκλειστικά «ἀπό τόν οἶκτο τῆς Οὐάσιγκτον». Ὡστόσο, οἱ Ἀμερικανοί μᾶς ἐμπαίζουν, καθώς τό μοναδικό αἴτημα τοῦ Πατριαρχείου καί τῶν ἑλληνικῶν κυβερνήσεων γιά τήν ἐπαναλειτουργία τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τῆς Χάλκης δέν ἔχει –οὔτε πρόκειται νά– ἱκανοποιηθεῖ. Ἡ Σχολή πού ἔκλεισε τό 1972 εἶναι ζήτημα ζωτικῆς σημασίας γιά τήν ἐπιβίωση καί τήν οἰκουμενικότητα τοῦ Πατριαρχείου.

Ταυτόχρονα, ὅμως, ὁ ἐκβιασμός τοῦ Πατριαρχείου τῆς Κωνσταντινούπολης ἀπό τή μυωπική πολιτική τῶν ΗΠΑ ὑπέρ τῆς Οὐκρανίας ἦταν δῶρο σπουδαίας εὐκαιρίας γιά τόν Βλαντιμήρ Πούτιν. Ἡ ἀπόφαση τοῦ Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως κ.κ. Βαρθολομαίου νά ἀναγνωρίσει τήν «σχισματική Ἐκκλησία» τῆς Οὐκρανίας, ὁδήγησε σέ πλήρη ρήξη του μέ τό Πατριαρχεῖο τῆς Μόσχας, καί ἔκτοτε ἡ πολιτική ἐργαλειοποίηση τῆς θρησκείας ἀπό τόν Πούτιν ἔγινε πλέον ἐπικίνδυνη. Ἀλλά ὁ κ.κ. Βαρθολομαῖος δέν βρίσκεται ἐν ἀδίκῳ. Ἀντίθετα μέ τό Βατικανό, πού ἔχει κρατική ὑπόσταση καί ὁ Πάπας ἐνσαρκώνει στό πρόσωπό του ἐξουσία πνευματική καί πολιτική, τό Ὀρθόδοξο Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο ὑφίσταται διαχρονικῶς διωγμό.

«Δέν εἶμαι ὑπάλληλος τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους!» Ὁ Τράμπ, ἡ ἀντιπαροχή, τό κανάλι, τό Πατριαρχεῖο

Μανώλης Κοττάκης Σεπ 28, 2021

ΠΑΝΤΟΤΕ ἀκούω μέ προσοχή καί τήν ἄλλη ἄποψη στά ἐπίμαχα θέματα

Καί ἄν τήν ἀξιολογήσω ὡς ἐνδιαφέρουσα, τήν καταγράφω καί σᾶς τήν μεταφέρω. Εἰδικῶς ἄν προέρχεται ἀπό ἐπιφανεῖς Ἕλληνες τῆς ὁμογένειας, οἱ ὁποῖοι στό παρελθόν ὑπηρέτησαν σέ ἐξαιρετικῶς εὐαίσθητες θέσεις. Στό τέλος τῆς γραφῆς δέν ζοῦμε σέ ἕναν κόσμο μονολιθικότητας. Ὁ ἀληθινός φιλελεύθερος νοιάζεται γιά τήν διαφορετική ἄποψη, τήν ἀναζητᾶ. «Στόν διάλογο δέν πᾶμε νά σώσουμε τίς ἰδέες μας, τήν ἀλήθεια πᾶμε νά σώσουμε» ἔγραφε κάποτε ὁ Εὐάγγελος Παπανοῦτσος. Ὁ ἀντίλογος πού μοῦ ἔρχεται λοιπόν ἀπό τήν ἄλλη πλευρά τοῦ ἀτλαντικοῦ ἀναφορικῶς μέ ὅσα λίαν αὐστηρά ἔγραψα γιά τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἐλπιδοφόρο, εἶναι ὁ ἑξῆς: «Follow the money! Ὅπου δέν βγαίνει νόημα, ἀκολούθησε τό χρῆμα!». Σύμφωνα μέ τήν ὀπτική πού μοῦ προτείνεται γιά νά ἀναλύσω τήν ἐθνικῶς ἀχαρακτήριστη συνάντηση τοῦ Ἀρχιεπισκόπου μέ τόν Τοῦρκο Πρόεδρο καί τόν ἡγέτη τοῦ ψευδοκράτους, ἡ ἀπόφαση τοῦ Ἀρχιεπισκόπου εἶναι κατά τό ἥμισυ ἄνοιγμα στόν Ἐρντογάν. Κατά τό ἄλλο μισό εἶναι ἄνοιγμα στό νέο ρεπουμπλικανικό ἀμερικανικό ἐπιχειρηματικό κατεστημένο πού στηρίζει τήν ἐπιστροφή τοῦ Προέδρου Τράμπ. Ὅσον ἀφορᾶ τό ἄνοιγμα στόν Ἐρντογάν τά γεγονότα εἶναι γνωστά: ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης φέρεται πώς ἔχει κάνει τίς ἐπιλογές του γιά τόν διάδοχό του. Λέγεται πώς ὑποστηρίζει τόν Χαλκηδόνος, τέως Γαλλίας Ἐμμανουήλ. Λέγεται μάλιστα ἐπίσης πώς ὑπάρχει βαθύ παρασκήνιο γύρω ἀπό τό ταξίδι τοῦ Πατριάρχη στίς ΗΠΑ. Κάποιοι δέν ἐπιθυμοῦν νά ἀποτελέσει μέλος τῆς συνοδείας του ὁ Ἐμμανουήλ. Ὅσον ἀφορᾶ ὅμως τόν Τράμπ ἡ πτυχή τῆς παρουσίας Ἐλπιδοφόρου στά ἐγκαίνια Ἐρντογάν δέν εἶναι γνωστή. Οἱ πληροφορίες πού τέθηκαν ὑπ’ ὄψιν μου εἶναι οἱ ἑξῆς: ὁ Ἐρντογάν μετέβη στήν Νέα Ὑόρκη συνοδευόμενος ἀπό ὀκτώ μεταγωγικά ἀεροπλάνα τά ὁποῖα μετέφεραν τά αὐτοκίνητά του καί 65 φρουρούς. Μέ τήν ἐμφάνισή του στήν πρωτεύουσα τοῦ καπιταλισμοῦ ἤθελε νά κάνει ἐπίδειξη ἰσχύος. Τό σπίτι τῆς Τουρκίας πού ἐγκαινίασε ἀπέναντι ἀπό τόν ΟΗΕ ἀριθμεῖ 36 ὀρόφους! Τό οἰκόπεδο στό ὁποῖο οἰκοδομήθηκε λέγεται ὅτι δόθηκε «ἀντιπαροχή» στό τουρκικό κράτος ἔναντι οἰκοπέδων πού δόθηκαν στό ἀμερικανικό δημόσιο ἤ καί σέ τρίτους πέριξ τῆς νέας διώρυγας πού θά ἀνοίξει στήν Κωνσταντινούπολη. Τό περίφημο «κανάλι» πού καταργεῖ τήν συνθήκη τοῦ Μοντραί καί ἐκνευρίζει τόν Πούτιν. Λέγεται, ἐπίσης, ὅτι στά οἰκόπεδα αὐτά στήν Πόλη θά ἀνεγερθοῦν ξενοδοχεῖα πού θά ἀνήκουν σέ φίλους τοῦ Προέδρου Τράμπ. Λέγεται ὅτι τό οἰκόπεδο πού δόθηκε στήν Τουρκία στή Νέα Ὑόρκη ἀνῆκε ἤ εἶναι γειτονικό οἰκοπέδων τῆς οἰκογένειας Ροκφέλλερ. Λέγεται τέλος –αὐτό καί ἄν μοιάζει ἀπίθανο– ὅτι τό τουρκικό σπίτι ἀνηγέρθη μέ κεφάλαια τῆς τράπεζας Halk Bank, ἡ ὁποία, ὑποτίθεται, βρίσκεται στό στόχαστρο τῆς ἀμερικανικῆς δικαιοσύνης.

Ἰσλάμ στήν Θεολογική τῆς Χάλκης; Ὁ Ἐλπιδοφόρος, ὁ Καλίν καί τό Κυπριακό

Μανώλης Κοττάκης Σεπ 27, 2021

ΣΥΝΤΟΜΟ μάθημα πατριδογνωσίας ὡς εἰσαγωγή

Κάθε φορά πού ἐμφανίζεται σέ δεξίωση στό ἐξωτερικό ὁ Πρόεδρος τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας, ὁ Ἐρντογάν ἀκυρώνει τήν συμμετοχή του. Τήν αὐτή ἀκριβῶς ρητή ἐντολή ἔχουν καί οἱ Ὑπουργοί του: νά ἐξαφανίζονται στήν θέα τοῦ Ἀναστασιάδη. Ἐπί δεκαετίες ἀντιστοίχως τό ἴδιο ἀκριβῶς πράττουμε καί ἐμεῖς. Κατά μείζονα λόγο. Μέ ἐξαίρεση τήν μᾶλλον τυχαία συνάντηση τοῦ Πρωθυπουργοῦ Κυριάκου Μητσοτάκη μέ τόν Τουρκοκύπριο ἡγέτη Τατάρ, κατά τήν διάρκεια ἑνός «μπρέκφαστ» στήν κουζίνα ξενοδοχείου στίς Βρυξέλλες καί τήν ἐπίσημη συνάντηση τοῦ τέως Γραμματέα τοῦ ΑΚΕΛ Ἄνδρου Κυπριανοῦ μέ τόν Τοῦρκο Ὑπουργό Ἐξωτερικῶν Μεχμούτ Τσαβούσογλου στήν Ἄγκυρα πρό τριετίας, εἶναι παγία ἡ πρακτική Ἑλλαδιτῶν καί Κυπρίων ἀξιωματούχων νά γυρίζουν τήν πλάτη στούς εἰσβολεῖς ὅπου τούς «πετυχαίνουν». Εἶναι στοιχειώδης πράξη ἐθνικοῦ αὐτοσεβασμοῦ. Ὑπάρχουν πράγματα σέ αὐτή τήν ζωή πού δέν τά γιατρεύει ποτέ ὁ χρόνος! 

Ἡ ἀποχή ἀπό κάθε τυχαία συνάντηση μέ Τουρκοκυπρίους ἔχει ἐπιπρόσθετη σημασία αὐτήν τήν ἐποχή γιά ἕναν ἐξαιρετικῶς σημαντικό λόγο, ἐθνικῆς σημασίας: βρίσκεται σέ πλήρη ἐξέλιξη ὀργιῶδες παρασκήνιο γιά τήν ἀνατροπή τῶν ψηφισμάτων τοῦ ΟΗΕ πού προβλέπουν διζωνική-δικοινοτική ὁμοσπονδία ὑπέρ τῆς χαλαρῆς συνομοσπονδίας πού προωθοῦν ὕπουλα οἱ φίλοι μας οἱ Ἄγγλοι, στά Ἡνωμένα Ἔθνη. Ὁ Ὑπουργός Ἐξωτερικῶν Νῖκος Δένδιας καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια στήν Νέα Ὑόρκη γιά τήν ἀνατροπή τῶν βρεταννικῶν σχεδίων. Τό ἴδιο καί ὁ Πρόεδρος Ἀναστασιάδης. 

Μετά τό μάθημα πατριδογνωσίας, ἐπί τοῦ πρακτέου τώρα: ὅσοι λοιπόν κάνουν τούς ἀνήξερους καί ὑποκρίνονται πώς δέν καταλαβαίνουν ποιός εἶναι ὁ πραγματικός ἀντίκτυπος τῆς ἀπόφασης τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀμερικῆς Ἐλπιδοφόρου νά παραστεῖ στά ἐγκαίνια τουρκικοῦ κτιρίου στήν Νέα Ὑόρκη, ἀπέναντι ἀπό τόν ΟΗΕ, παρόντος τοῦ Τουρκοκύπριου ἡγέτη Τατάρ (καί σπεύδουν νά προτάξουν τά στήθη τους γιά νά τόν ὑποστηρίξουν) ἤ ἄσχετοι καί ἀνιστόρητοι εἶναι ἤ μειοδότες. Ἄς ἐπιλέξουν. Τό πρόβλημα μέ τήν παρουσία Ἐλπιδοφόρου στήν ἐκδήλωση δέν ἦταν ἡ συνάντησή του μέ τόν Πρόεδρο Ἐρντογάν, ἄν καί ἐδῶ τό τάιμινγκ ἔχει πάντοτε σημασία: δέν μπορεῖς νά εἶσαι ἡγέτης τῶν Ὀρθοδόξων στήν Ἀμερική καί νά χαριεντίζεσαι ἀνέτως μέ αὐτόν πού ἔκανε τέμενος τόν περικαλλῆ ναό τῆς Ἁγίας Σοφίας ἤ ὕβριζε σκαιῶς ἕως προχθές τούς Ἕλληνες γιά τό 1922. 

Ἀλλά ἄς δεχθοῦμε γιά τήν οἰκονομία τῆς συζήτησης τά ἀστεῖα τοῦ Εὐάγγελου Βενιζέλου καί τῶν λοιπῶν ἐλπιδοκτόνων δυνάμεων, οἱ ὁποῖοι μέ «ἱερά ὀργή» ὑπενθύμισαν σέ ἐμᾶς τούς «ἀδαεῖς» ὅτι ὁ Τοῦρκος ὑπήκοος Ἐλπιδοφόρος ἦταν ὑποχρεωμένος νά συναντήσει τόν Τοῦρκο Πρόεδρό του. Τό πρόβλημα δέν ἦταν αὐτό. Τό πρόβλημα ἦταν ἡ σύμπτωση τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Βορείου καί Νοτίου Ἀμερικῆς μέ τόν Τουρκοκύπριο ἡγέτη Τατάρ στόν ἴδιο χῶρο. Ἡ νομιμοποίησή του! Γιατί μέ τήν συνάντηση αὐτήν ὁ Ἐλπιδοφόρος ὑπονομεύει εὐθέως τήν μάχη πού δίδουν ὁ Πρόεδρος τῆς Κύπρου Νῖκος Ἀναστασιάδης καί ὁ Ὑπουργός Ἐξωτερικῶν Νῖκος Δένδιας νά παραμείνουν ἐν ζωῇ τά ψηφίσματα τοῦ ΟΗΕ γιά τήν Κύπρο μας. Γιατί μέ αὐτήν βοηθᾶ ἀντικειμενικά τήν προσπάθεια τῶν Τούρκων καί ἄλλων δυνάμεων νά ἐπιβάλλουν de jure διά τῆς συνομοσπονδίας τήν de facto διχοτόμηση πού πέτυχαν διά τῆς εἰσβολῆς στό βόρειο τμῆμα τοῦ νησιοῦ τό 1974. Γιατί, τέλος, μέ τήν συνάντησή του αὐτή ὁ Ἐλπιδοφόρος ὑπονομεύει ἄν δέν διαρρηγνύει πλήρως τήν σχέση του μέ τόν πλήρωμά του στήν Ἀμερική, στό ὁποῖο περιλαμβάνονται καί οἱ ἀδελφοί μας Κύπριοι. Τούς ὁποίους ἀ-γνό-η-σε.

Συγκινητικός ο Πατριάρχης: Μίλησε ανοιχτά για Σεπτεμβριανά, Αγιά Σοφιά και Μονή της Χώρας

Στην μαύρη χθεσινή ημέρα για τον Ελληνισμό της Πόλης καθώς συμπληρώθηκαν 65 χρόνια από το πογκρόμ των «Σεπτεμβριανών» αλλά και στην πρόσφατη μετατροπή της Αγίας Σοφίας και της Μονής της Χώρας καθώς και στην κλειστή, από το 1971, Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης, αναφέρθηκε με τον πλέον ανοικτό τρόπο μέχρι σήμερα ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος.

Οι αναφορές του Πατριάρχου έγιναν κατά τη διάρκεια ομιλίας του, στην Αίθουσα Τελετών της Σχολής, με αφορμή τη χειροτονία του διακόνου Μελετίου Στεφανάτου.

«Σήμερα για την Θεολογική Σχολή της Χάλκης -έστω και εάν δεν λειτουργεί, για εμάς είναι πάντοτε η Θεολογική Σχολή της Χάλκης- και για την ιστορική Ιερά Μονή της Αγίας Τριάδος είναι μια μεγάλη, και ιστορική και ευφρόσυνος και χαρμόσυνος ημέρα. Όταν λειτουργούσε η Σχολή και ήμαστε μαθηταί εδώ είχαμε πολλές παρόμοιες χαρές, συγκινήσεις, ευκαιρίες πνευματικής ανατάσεως, διότι είχαμε πολύ συχνά πολλές χειροτονίες, όπως σήμερα του πατρός Μελετίου. Όσοι αποφάσιζαν να ενταχθούν εις τον Ιερόν Κλήρον το αποφάσιζαν από τα νεανικά τους χρόνια, όταν ήσαν τελειόφοιτοι ή προτελειόφοιτοι, και συνήθως τους χειροτονούσε ο τότε Πρόεδρος της Εφορείας, ο μακαριστός Πριγκηποννήσων Δωρόθεος.

Ήρθαν εν συνεχεία τα πέτρινα χρόνια για την Σχολή, τα οποία δυστυχώς συνεχίζονται με την αναστολή της λειτουργίας της, παρά πάσαν έννοιαν δικαίου. Του χρόνου συμπληρώνονται 50 χρόνια από την αποφράδα ημέρα της διακοπής της λειτουργίας της Σχολής μας. Και δυστυχώς δεν ήταν η μόνη αποφράς ημέρα των τελευταίων ετών για το Πατριαρχείο μας, για την Χάλκη, για την Ομογένεια.

Πριν από το ’71, που έκλεισε η Σχολή μας, είχαμε τα Σεπτεμβριανά γεγονότα, σαν σήμερα. Σήμερα είναι τα 65 χρόνια από την τραγική εκείνη νύκτα της 6ης προς την 7η Σεπτεμβρίου του ’55, που η βαρβαρότης κατέστρεψε τα σπίτια, τα καταστήματα, τις Εκκλησίες νομοταγών και αθώων ανθρώπων. Ακόμη και τα Κοιμητήριά τους βεβηλώθησαν και αυτά, και ασέβησαν οι όχλοι εις βάρος των νεκρών μας. Ούτε ίχνος πολιτισμού ούτε ίχνος ευαισθησίας.

ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ                                            (Μιλώντας σε Ρ/Σ)\

         

 ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ

                            ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Την δεκαετία του ’80 ένα κυνικό εξωελλαδικό και εσωτερικό παρασύστημα επεδίωκε την «μεταφορά», έτσι το ονόμαζαν, του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως εκτός του ιστορικού τόπου του. Διαβολικά μυαλά της γεωπολιτικής και των ψευτοεπισήμων. Αυτή ήταν η υπόδειξη. Φθάσαμε και στις κρίσιμες διαβολικές ημέρες του πρώτου Νταβός 1988.

Έπρεπε να υπερασπισθώ την Κωνσταντινούπολη, το Πατριαρχείο. Έπρεπε να βρω ένα ΒΗΜΑ για να εκφράσω δημόσια την γνώμη μου. Δεν υπήρχαν βήματα. Ήταν ελεγχόμενα και φοβισμένα. Το βρήκα σε έναν ιστορικό Σύλλογο στο Αιγάλεω. Πρέπει να τους τιμήσουν. Εκεί υπεράσπισα το Πατριαρχείο. Στο βιβλίο «Το Μικρά Ασία Ενώνει-Το Τουρκία Εκβαρβαρίζει» έχω το κρίσιμο απόσπασμα της ομιλίας μου.

Ο Λόγος εξαφάνισε τους Διαβόλους και άνοιξε έναν άλλο ορίζοντα. Ήμουν μόνος. Αλλά λέει κάτι ο Καζαντζάκης για το μόνος.

Χωρίς το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως δεν υπάρχει Ορθόδοξη και όχι μόνο εκκλησία. Εκεί είναι η Αύρα. 

Η Φαναριώτικη πολιτική στην Εκκλησία των ΗΠΑ

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής, ο από Προύσης Ελπιδοφόρος εν όψει της ενθρονίσεως του έδωσε συνέντευξη στην αγγλόφωνη τουρκική εφημερίδα Hurriyet Daily News[1]. Σε αυτήν αποκαλύπτεται ότι επελέγη από τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο για την πιστότητά του και για να εφαρμόσει  στην Ελληνορθόδοξη Εκκλησία των ΗΠΑ την πολιτική του Φαναρίου.[2]

Η τουρκική εφημερίδα σημειώνει ότι ο κ. Ελπιδοφόρος δήλωσε σε προηγούμενη  συνέντευξή του στην ημερήσια έκδοση (στα τουρκικά)   της ίδιας εφημερίδας: «Είναι η πρώτη φορά στην Ιστορία που Τούρκος πολίτης εκλέγεται στην αρχιεπισκοπή των ΗΠΑ[3]» και ότι πρόσθεσε: «Αυτό έχει σημαντική σημασία για την Τουρκία, επειδή ο Αρχιεπίσκοπος των ΗΠΑ είναι ο θρησκευτικός ηγέτης όλων των Ελληνικών Ιδρυμάτων στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό σημαίνει ότι έχει επίσης και πολιτικό αντίκτυπο η εκλογή του. Για το λόγο αυτό (η εκλογή) είναι μια μεγάλη ευκαιρία για την Τουρκία, επειδή κάποιος που γνωρίζει την Τουρκία, που καταλαβαίνει την Τουρκία και που μιλάει τουρκικά αναλαμβάνει την ηγεσία του ελληνικού εκκλησιάσματος στις ΗΠΑ. Η σημασία αυτού του γεγονότος είναι προφανής».

Και εξήγησε ο «Λαμπρινιάδης» (έτσι αποκαλεί τον Αρχιεπίσκοπο η τουρκική εφημερίδα) το γιατί από τη θέση του θα μπορούσε να υπηρετήσει επίσης τη βελτίωση των σχέσεων μεταξύ της Τουρκίας, των ΗΠΑ  και της Ελλάδος: «Η αρχιεπισκοπή στις ΗΠΑ έχει σταθερά ανοικτή γραμμή με τον Λευκό Οίκο. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει πολλές φορές εκφράσει τα προβλήματα του Ελληνικού Πατριαρχείου του Φαναρίου[4] σε αναφορές της για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αρχίζοντας από το κλειστό Σεμινάριο Χάλκης στην Χεϊμπελιάδα[5], δεν είναι εύκολο να βρεθεί λύση σε αυτά τα προβλήματα στην Άγκυρα ή στην Αθήνα. Εν τούτοις, υπάρχει μια πολύ μεγαλύτερη δυνατότητα να βρεθεί λύση σε αυτού του είδους τα προβλήματα με το να καθίσουμε γύρω από το ίδιο τραπέζι στην Ουάσινγκτον. Ειδικά το ξανά άνοιγμα του Σεμιναρίου της Χάλκης στην Χεϊμπελιάδα θα είχε ένα πολύ θετικό αντίκτυπο στις σχέσεις ΗΠΑ – Τουρκίας[6]»

Τὸ ἀποικιοκρατικὸ πολίτευμα τοῦ Φαναρίου

Σιωπή! Ἄκρα σιωπή! Παντοῦ! Γιατί ἄραγε τόση σιωπή; Συμβαίνουν γεγονότα συνταρακτικὰ μέσα στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ παντοῦ ἐπικρατεῖ νεκρικὴ σιωπή! Ἡσυχία! Ὡς νὰ μὴ συμβαίνει τίποτε τὸ ἀνησυχητικό. Καὶ ὅπως ἔλεγε ἕνας ἀπὸ τοὺς παλιοὺς ἐμπόρους τῆς γειτονιᾶς μου: «Τόση ἡσυχία, μέχρι ἀνησυχίας»!

Ἀλήθεια, εἶναι δυνατὸν νὰ μὴν γίνεται ἀντιληπτὸ τὸ ὅλο κλίμα, ἡ ὅλη κατάσταση ἐντός τῆς Ἐκκλησίας; Εἶναι δυνατὸν νὰ μὴν ὑπάρχει ἀνησυχία καὶ προβληματισμός; Ἀνατρέπονται οὐσιώδεις ἐκ Παραδόσεως ἀρχὲς ὁρισμοῦ τῆς Ἐκκλησίας καὶ οἱ μὲν ἀνὰ τὴν οἰκουμένη ποιμένες «θεωροῦν ἐνεῶς τὰ τεκταινόμενα», ὁ δὲ λαός, ὡς ἀγνοῶν, «τελεῖ ἐν ρέμβη».

Ἀνατρέπονται παραδοσιακὲς ἀρχὲς καὶ ἀπαξιώνεται ἡ Ἐκκλησιαστικὴ...

Ἱστορία. Καταπατῶνται κανόνες. Γίνονται ὑπερβάσεις εὐθύνης, πνευματικῆς καὶ διοικητικῆς. Εἰσπηδήσεις καὶ μοιχεπιβασίες. Ἡ δὲ αὐθαιρεσία τοῦ Φαναρίου ἀγγίζει τὰ ὅρια τῆς ἀσέβειας καὶ τῆς προκλητικότητας. Ἐπιδεικνύει προκλητικὸ ὕφος ὑπεροχῆς ἀπέναντι στὶς ἀδελφὲς Ἐκκλησίες, μὲ τὴν συνέργεια ξένων ἐξωεκκλησιαστικῶν δυνάμεων καὶ μὲ μεγάλη ἄνεση προελαύνει, στήνοντας σὲ «ξένα χωράφια» τὰ δικά του θελήματα μὲ τοὺς δικούς του ἀνθρώπους. Ἡ ἀπαξίωση καὶ μετὰ πολλῆς ἐπάρσεως ἀγνόηση τῶν ἀδελφῶν ποιμένων ἀνὰ τὴν Οἰκουμένη καὶ τῶν πιστῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ εἶναι τὸ χαρακτηριστικὸ γνώρισμα τῶν ἀποικιοκρατῶν Φαναριωτῶν ποιμένων ἄνευ ποιμνίου. Ἔτσι, δημιουργεῖται κλίμα ἀντιπαλότητας καὶ ἔχθρας, τὸ ὁποῖο εἶναι βέβαιο πὼς θὰ κλιμακωθεῖ, ἂν συνεχιστεῖ αὐτὴ ἡ τακτικὴ καὶ θὰ προκύψουν ἀπρόβλεπτα δυσάρεστες ἐξελίξεις.

Ιερομάρτυρας Γρηγόριος ο Ε' - Η κλειστή Πύλη του Πατριαρχείου...

Φωτο: Νικόλαος Μαγγίνας

Χθες, 10 Απριλίου, ημέρα μνήμης του εν Αγίοις Πατρός ημών Γρηγορίου του Ε΄, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως († 1821)

Κλειστή η Πύλη του Πατριαρχείου, ο Οικουμενικός Πατριάρχης ανάβει κερί και καταθέτει άνθη στον τόπο του απαγχονισμού του Ιερομάρτυρα προκατόχου του Γρηγορίου Ε΄...

"...Την 10η πρωινή της Κυριακής του 1821, μετέβη στο Πατριαρχείο ο Μ. Διερμηνέας της Πύλης και λίγες ώρες αργότερα του ανήγγειλαν την έκπτωσί του. Τότε δέχθηκε ραπίσματα, χλευασμούς, εμπτυσμούς και τέλος τον θάνατο με απαγχονισμό. 

Μπροστά στο Πατριαρχείο, την ημέρα του Πάσχα του 1821 οι Τούρκοι κρέμασαν τον Πατριάρχη..."

Παλιότερες αναρτήσεις...

Ο Ιερομάρτυρας Γρηγόριος ο Ε΄, ο Οικουμενικός Πατριάρχης του Γένους

Όταν ο Γρηγόριος ο Ε΄ "αφόριζε" την επανάσταση - Επί ασπαλάθων

Γρηγόριος Ε’, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

Κατά Βαρθολομαίου ο Πατριάρχης Σερβίας για το Αυτοκέφαλο της Ουκρανικής Εκκλησίας

«Η μόνη πιθανή διέξοδος από αυτή τη βαθιά κρίση είναι η επιστροφή στην αρχή της συνδιαλλαγής και της αιώνιας κανονικής τάξης στην υπεύθυνη πανορθόδοξη επίλυση των προβλημάτων αντί της υπερβολικής επιμονής στην υπεροχή και στα δικά μας ιδιαίτερα και αποκλειστικά προνόμια και εξουσίες… από την αντίληψη του «πρώτου χωρίς ίσους» στην αντίληψη του «πρώτου μεταξύ ίσων», διότι η πρώτη καταργεί την μέχρι τώρα απαραβίαστη ορθόδοξη αρχή της συνδιαλλαγής» κατέληξε ο πατριάρχης.

Σε πλήρη, σχεδόν, απομόνωση έχει αρχίσει να περιέρχεται ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος μετά την αναγνώριση της αυτοκεφαλίας της Εκκλησίαςτης Ουκρανίας. Η κατάσταση που διαμορφώνεται μπορεί να έχει οδυνηρές συνέπειες όχι μόνο με ένα σχίσμα στην Ορθοδοξία, που πλέον πρέπει να θεωρείται βέβαιο, αλλά και με το ίδιο το μέλλον του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως.

Την αντίθεση του στην χορήγηση αυτοκεφαλίας στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, εξέφρασε ο Πατριάρχης Σερβίας Ειρηναίος.

Η απόφαση του Πατριάρχη Βαρθολομαίου να χορηγήσει αυτοκεφαλία στην πρόσφατα δημιουργηθείσα Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανία έρχεται ως παραβίαση της παλαιάς αρχής της συνδιαλλαγής και μπορεί να αποτελέσει σημαντικό σχίσμα στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία, σύμφωνα με τον Σερβίας Ειρηναίο, σε συνέντευξή του σε σερβική εφημερίδα.

«Έχουμε ήδη ένα μεγάλο σχίσμα εξαιτίας του παπισμού ως απόκλιση από το πνεύμα της συμφιλίωσης — το σχίσμα ανάμεσα στη χριστιανική Ανατολή και τη Δύση, το οποίο διήρκεσε αιώνες. Εξαιτίας αυτού του νέου ανατολικού μοντέλου του παπισμού μπορεί να προκληθεί ένα νέο μεγάλο σχίσμα» πρόσθεσε ο Πατριάρχης Ειρηναίος.

Εξέφρασε δε, την ελπίδα ότι η Κωνσταντινούπολη θα βρει τη δύναμη να μην ακολουθήσει το μονοπάτι που είχε πάρει, καταστρέφοντας την ενότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας.