Από τη Χιμάρα φαίνεται η Κωνσταντινούπολη

Από τη Χιμάρα φαίνεται η Κωνσταντινούπολη

…06/03/2024

ΚΑΡΑΪΣΚΟΣ Κλωστές

Φυλάκιση δύο χρόνια σε Φρέντυ Μπελέρη και 18 μήνες στον Παντελή Κοκαβέση ήταν η απόφαση της αλβανικής Δικαιοσύνης στην εμβληματική για τον βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό υπόθεση του περασμένου Μαΐου. Και ναι μεν για λόγους υγείας ο δεύτερος πήρε αναστολή, όμως ο εκλεγμένος δήμαρχος Χιμάρας θα παραμείνει στη φυλακή αν δεν αποφυλακισθεί με την άσκηση της έφεσης.

Για όποιον κρατάει μία στοιχειώδη επαφή με την γύρω μας πραγματικότητα η έκβαση αυτή μπορεί να είναι άθλια, οδυνηρή, ταπεινωτική, αλλά πάντως αιφνιδιαστική δεν ήταν. Το βαθύ αλβανικό κράτος –όχι μόνον ο Ράμα– έδειξε ότι δεν θα αφήσει τους Έλληνες στην Χιμάρα να ψηφίζουν κόντρα στα συμφέροντά του κι ότι αδιαφορεί για τις κενολογίες της Αθήνας. Σκάρωσαν μια ιστορία χρηματισμού ψηφοφόρων (οποίον όνειδος για την αλβανική δημοκρατία έ;!!!) και με έναν συνεργάτη της Αστυνομίας ως μάρτυρα στη δικαστική φαρσοκωμωδία ανέτρεψαν το περσινό αποτέλεσμα των δημοτικών εκλογών.

Τα τουριστικά χωριά των μαύρων επενδύσεων θα συνεχίσουν να ανθούν, οι περιουσίες των Ελλήνων σε όλη την αλβανική επικράτεια να λεηλατούνται (όπως όταν ο Ράμα με το νόμο για τον στρατηγικό επενδυτή εξοβέλισε τον Χιμαραίο ιδιοκτήτη από την προγονική του γη δίχως η Ελλάδα να πράξει το παραμικρό) και η δημογραφία θα ολοκληρώσει κάποια στιγμή το μακάβριο έργο της στην Ελληνική Εθνική Μειονότητα.

Άραγε θα αναδειχθεί κάπου αυτή η νέα εθνική μας ήττα; Θα παίξει το περσινό βίντεο με τις μητσοτακικές μπαρούφες στη Χιμάρα, δίπλα στον σήμερα έγκλειστο Μπελέρη; Τότε που υποσχόταν ότι η Ελλάδα σκεπάζει τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό, ή όταν αργότερα ο Δένδιας έθετε το ζήτημα του φυλακισμένου δήμαρχου στους Ευρωπαίους συναδέλφους του, ή όταν πηγαινοέρχονταν στην Αλβανία διάφοροι Έλληνες αξιωματούχοι κομιστές μηνυμάτων και ενδιάμεσοι επαφών… Μήπως θα μας πούνε να περιμένουμε το Εφετείο, το ανώτατο αλβανικό δικαστήριο, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ενδεχομένως; Όλα λοιπόν ένα πολιτικό θέατρο, μία παράσταση πατριδεμπορίας, μια επίδειξη ανικανότητας κι αδυναμίας;

Δέκα ψέμματα γιά τό Ἰσραήλ

 

του Κώστα Καραΐσκου*

Διαβάζοντας τά ἀπερίγραπτα σχόλια, φίλων καί μή, σχετικά μέ τήν κρίση στήν Παλαιστίνη, ἔκρινα σκόπιμο νά παραθέσω ἐκτενέστερα τή γνώμη μου. Καθένας ἄς τό ψάξει μετά, πρίν ἐκφραστεῖ.

1. Τό Μεσανατολικό εἶναι μιά αἰώνια ἀντιπαράθεση μεταξύ Ἀράβων κι Ἑβραίων.

– Τίποτε αἰώνιο δέν ὑπάρχει ἐδῶ. Μετά τή Διακήρυξη Μπάλφουρ (1917), τόν μετέπειτα συστηματικό ἐποικισμό μέ Ἑβραίους καί τόν 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο (“ὁλοκαύτωμα”) ἦρθε ἡ ἀνακήρυξη τοῦ ἰσραηλινοῦ κράτους παράλληλα μέ ἕνα παλαιστινιακό (1948) στά ἀραβικά ἐδάφη, γιά νά ξεκινήσει τότε ἡ ἑβραιοαραβική σύγκρουση.

2. Τό Ἰσραήλ εἶναι ἕνα σύγχρονο, δημοκρατικό κράτος.

– Οὐδέν ψευδέστερο. Δέν ἔχει Σύνταγμα. Δέν ἔχει ἐπισήμως δηλώσει σύνορα. Πολιτογραφεῖ ἀνθρώπους μόνο βάσει τοῦ θρησκεύματός τους ἀπό ὁπουδήποτε στή γῆ. Λειτουργοῦν νόμιμα θρησκευτικά ἑβραϊκά κόμματα. Ἀρνεῖται κατά περίπτωση ὅλα τά δικαιώματα τῶν γηγενῶν Ἀράβων. Ἐποικίζει (ἔγκλημα πολέμου!) συστηματικά τά Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Ἐδάφη μέ ἑκατοντάδες χιλιάδες ἐποίκους. Δολοφονεῖ χιλιάδες Παλαιστίνιους ἡγέτες μέ «ἐξωδικαστικές» (!) ἐκτελέσεις.

Αὐτοεξαιρεῖται ἀπό πλῆθος Διεθνῶν Συνθηκῶν. Κατέχει ἐδάφη γειτονικῶν χωρῶν (Λίβανος, Συρία) περιφρονώντας τίς ἀποφάσεις τοῦ ΟΗΕ. Λειτουργεῖ ὡς προκεχωρημένο στρατιωτικό φυλάκιο τῆς Δύσης στήν περιοχή. Οἱ ἐκλογές καί ἡ λειτουργία τοῦ Τύπου καμμία δημοκρατία δέν ἐξασφαλίζουν.

3. Οἱ Παλαιστίνιοι εἶναι ἰσλαμιστές καί τρομοκράτες.

– Ἡ Παλαιστινιακή Ἀντίσταση ἐπί δεκαετίες πάλεψε μέ κάθε μέσον, εἰρηνικό καί μή, γιά τά δίκαια ἑνός ξεριζωμένου λαοῦ. Τό ἰσλαμικό χρῶμα δόθηκε μετά τήν «ἐξημέρωση» τῆς PLO, μέ τήν ἔνταξη τῆς τελευταίας στίς διαπραγματεύσεις καί τήν διαφθορά τῶν στελεχῶν της, ὅταν μέ τίς εὐλογίες τοῦ Ἰσραήλ ἀνδρώθηκε ἡ Χαμάς ὡς ἀντίβαρο τῆς Φατάχ (κυρίως στή Γάζα). Οἱ Παλαιστίνιοι ὑπῆρξαν τόσο τρομοκράτες ὅσο κάθε λαός πού ξεσηκώθηκε γιά τήν ἐλευθερία του – σάν τό δικό μας 1821 λ.χ.

ΔΕΚΑ ΨΕΜΜΑΤΑ γιά τό Ἰσραήλ

Του Κώστα Καραΐσκου

Διαβάζοντας τά ἀπερίγραπτα σχόλια, φίλων καί μή, σχετικά μέ τήν κρίση στήν Παλαιστίνη, ἔκρινα σκόπιμο νά παραθέσω ἐκτενέστερα τή γνώμη μου. Καθένας ἄς τό ψάξει μετά, πρίν ἐκφραστεῖ.

1) Τό Μεσανατολικό εἶναι μιά αἰώνια ἀντιπαράθεση μεταξύ Ἀράβων κι Ἑβραίων

-Τίποτε αἰώνιο δέν ὑπάρχει ἐδῶ. Μετά τή Διακήρυξη Μπάλφουρ (1917), τόν μετέπειτα συστηματικό ἐποικισμό μέ Ἑβραίους καί τόν 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο ("ὁλοκαύτωμα") ἦρθε ἡ ἀνακήρυξη τοῦ ἰσραηλινοῦ κράτους παράλληλα μέ ἕνα παλαιστινιακό (1948) στά ἀραβικά ἐδάφη, γιά νά ξεκινήσει τότε ἡ ἑβραιοαραβική σύγκρουση. 

2) Τό Ἰσραήλ εἶναι ἕνα σύγχρονο, δημοκρατικό κράτος

- Οὐδέν ψευδέστερο. Δέν ἔχει Σύνταγμα. Δέν ἔχει ἐπισήμως δηλώσει σύνορα. Πολιτογραφεῖ ἀνθρώπους μόνο βάσει τοῦ θρησκεύματός τους ἀπό ὁπουδήποτε στή γῆ. Λειτουργοῦν νόμιμα θρησκευτικά ἑβραϊκά κόμματα. Ἀρνεῖται κατά περίπτωση ὅλα τά δικαιώματα τῶν γηγενῶν Ἀράβων. Ἐποικίζει (ἔγκλημα πολέμου!) συστηματικά τά Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Ἐδάφη μέ ἑκατοντάδες χιλιάδες ἐποίκους. Δολοφονεῖ χιλιάδες Παλαιστίνιους ἡγέτες μέ "ἐξωδικαστικές" (!) ἐκτελέσεις.

Αὐτοεξαιρεῖται ἀπό πλῆθος Διεθνῶν Συνθηκῶν. Κατέχει ἐδάφη γειτονικῶν χωρῶν (Λίβανος, Συρία) περιφρονώντας τίς ἀποφάσεις τοῦ ΟΗΕ. Λειτουργεῖ ὡς προκεχωρημένο στρατιωτικό φυλάκιο τῆς Δύσης στήν περιοχή. Οἱ ἐκλογές καί ἡ λειτουργία τοῦ Τύπου καμμία δημοκρατία δέν ἐξασφαλίζουν.

3) Οἱ Παλαιστίνιοι εἶναι ἰσλαμιστές καί τρομοκράτες

- Ἡ Παλαιστινιακή Ἀντίσταση ἐπί δεκαετίες πάλεψε μέ κάθε μέσον, εἰρηνικό καί μή, γιά τά δίκαια ἑνός ξεριζωμένου λαοῦ. Τό ἰσλαμικό χρῶμα δόθηκε μετά τήν "ἐξημέρωση" τῆς PLO, μέ τήν ἔνταξη τῆς τελευταίας στίς διαπραγματεύσεις καί τήν διαφθορά τῶν στελεχῶν της, ὅταν μέ τίς εὐλογίες τοῦ Ἰσραήλ ἀνδρώθηκε ἡ Χαμάς ὡς ἀντίβαρο τῆς Φατάχ (κυρίως στή Γάζα). Οἱ Παλαιστίνιοι ὑπῆρξαν τόσο τρομοκράτες ὅσο κάθε λαός πού ξεσηκώθηκε γιά τήν ἐλευθερία του - σάν τό δικό μας 1821 λ.χ.

Ὁ θρίαμβος τῆς παρακμῆς

Κώστας Καραΐσκος

Θά προσπαθήσω νά δῶ ψύχραιμα τά ἐκλογικά ἀποτελέσματα, ἐπιχειρώντας νά ἀπαντήσω εἰλικρινά σέ κάθε φίλο πού ἀπό χθές νιώθει νά τόν ἔχει ἀδειάσει ἡ πατρίδα μας.

Ποιό ἦταν τό μήνυμα τῆς κάλπης; Ἦταν ἕνας θρίαμβος Μητσοτάκη, ἀναμφίβολα, ὅμως ἐπί τίνος; Θρίαμβος ἐπί τοῦ Σύριζα καί μόνο! Κοιτώντας τίς προγνώσεις πού ὡς φιλικός κῦκλος κάναμε προεκλογικά, ὅλοι περιμέναμε ἕνα ἄθροισμα ποσοστῶν τῶν δύο κομμάτων στό 60%, ἀναμένοντας μᾶλλον μιά ἐπικράτηση τῆς ΝΔ στό περιθώριο 32-28, 33-27 καί μόνο τά στοιχήματα μᾶς προϊδέαζαν γιά ποσοστό τῆς ΝΔ στό 35% καί πάνω.

 Ναί, τό 41% ἦταν ἀπίστευτο -μέ μείωση μάλιστα τῆς ἀποχῆς!- ἀλλά νά δοῦμε τελικά τί συνέβη (κι ἀφῆστε τίς σαχλαμαρίτσες περί νοθείας). Τό ἄθροισμα τῶν δύο κομμάτων ἦταν πράγματι 60,86%, πού σημαίνει ὅτι ἡ κατάρρευση τοῦ Σύριζα στό 20% ἦταν αὐτή πού ἔδωσε ἀέρα στά γαλάζια πανιά. Οἱ παλιοί πασόκες ψηφοφόροι πού γιά κάποια χρόνια στήριξαν τόν Τσίπρα ἀπέσυραν τήν ἐμπιστοσύνη τους καί πῆγαν κυρίως στόν διαφαινόμενο νικητή (χαρακτηριστικές καί οἱ πράσινες ὑποψηφιότητες στίς νεοδημοκρατικές λίστες).

 Κάποιοι βέβαια γύρισαν καί στό παλιό τους μαντρί πού, καθώς οἱ ἁμαρτίες του σύν τῶ χρόνῳ ξεθωριάζουν στή λαϊκή μνήμη, δείχνει νά ἀνακάμπτει. Παρακάτω πηγαίνοντας καμμία ἔκπληξη, πλήν τῆς ΝΙΚΗΣ τοῦ Δ. Νατσιοῦ, πού ἀπό τό μηδέν ἄγγιξε τή Βουλή καί ἔμεινε ἐκτός γιά 5.000 ψήφους (οἱ συκοφάντες της πέτυχαν τόν στόχο τους, προσωρινά).  

Εθνική στρατηγική στο σχολείο η ισότητα για τους ΛΟΑΤΚΙ+

Από Κώστας Καραΐσκος

Προχθές, Δευτέρα 15/5/23, παρέλαβα ἀπό τό σχολεῖο μου ἕνα ἠλεκτρονικό μήνυμα γιά τά ἐπιμορφωτικά σεμινάρια τοῦ ΕΚΔΔΑ σέ δημοσίους ὑπαλλήλους καί ἐκπαιδευτικούς σέ σχέση μέ τά δικαιώματα τῶν ἀτόμων ΛΟΑΤΚΙ+. Διαολίστηκα λοιπόν καί χθές ἀπάντησα τόσο στό ΕΚΔΔΑ ὅσο καί στήν Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Ἐκπαίδευσης, μέ τό κάτωθι μήνυμα:

Κυρίες/κύριοι,

Παρέλαβα από την διεύθυνση του σχολείου μου εχθές (15/5/23) το ηλεκτρονικό μήνυμα που αφορούσε το «επιμορφωτικό σεμινάριο» του ΕΚΔΔΑ σχετικά με την προστασία των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων. Δεν μπορώ να πω ότι επρόκειτο για έκπληξη, αφού αυτή είναι η κυρίαρχη, άνωθεν κατασκευασμένη (woke) κουλτούρα της δυτικής κοινωνίας, όμως θεώρησα χρέος μου να σας επισημάνω κάποια πράγματα.

Χρειάζεται κυριολεκτικά μηδενική επαφή με την ελληνική πραγματικότητα ώστε να γράψει κανείς στα σοβαρά για πρόγραμμα που «επιχειρεί να καλύψει θεμελιώδεις ανάγκες της σύγχρονης κοινωνίας».

Θυμίζω ότι μιλάμε για μια κοινωνία που πένεται (στο όριο της φτώχειας ένας στους 3 Έλληνες), που κινδυνεύει να μείνει άστεγη (εκατοντάδες χιλιάδες πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας αναμένονται εντός του 2023) και που παίζει τη ζωή της ακόμη και σε ένα σιδηροδρομικό δρομολόγιο Αθήνας – Θεσσαλονίκης. Κι επειδή λέτε για αναγνωρισμένες ανάγκες της δημόσιας Εκπαίδευσης που διαπιστώθηκαν κατά τη διαμόρφωση του κειμένου της Εθνικής Στρατηγικής για την ισότητα των ΛΟΑΤΚΙ+ (2021), διαβάζοντας το συγκεκριμένο κείμενο διαπίστωσα πως δύο ήταν οι ανάγκες, μία των εκπροσώπων του «χώρου» να περάσουν τις απόψεις τους και μία της πολιτείας να ευθυγραμμιστεί με την τάση στην ΕΕ. 

Επί της ουσίας μιλώντας, πριν μιμηθούμε την παρηκμασμένη Δύση θα έπρεπε να δούμε πού την οδήγησε αυτή η τακτική, να ξεχωρίζει συγκεκριμένες ομάδες πληθυσμού βάσει κάποιου χαρακτηριστικού τους και να τις θέτει ουσιαστικά απέναντι στην υπόλοιπη κοινωνία. Από τη μια προσπαθεί να δημιουργήσει ενοχές στην πλειοψηφία επειδή ακολουθεί απλώς τη νόρμα, κι από την άλλη επικεντρώνει σε μιαν απόκλιση δίνοντάς της εξωπραγματικά χαρακτηριστικά. Γεννά συγκρούσεις εκεί που θα μπορούσε να μην υπάρξει καν πρόβλημα και τελικά στοχοποιεί ένα κοινωνικό υποσύνολο (στην προκειμένη περίπτωση τα άτομα ΛΟΑΤΚΙ+), οξύνοντας τα πράγματα και διαλύοντας κάθε δημοκρατικό ιδεώδες στο όνομα μιας «προοδευτικής» εξαιρεσιμότητας.

Οἱ κατευναστές τῆς Τουρκίας κοιτοῦν τώρα πρός Οὐκρανία μεριά…

Καραΐσκος Κώστας

Ἡ τρέχουσα κρίση μέ τήν Τουρκία, πού εἶναι πιθανόν νά καταλήξει καί σέ ἔνοπλη σύρραξη ἀγνώστων διαστάσεων (ἀλλά γνωστῶν ἐπιπτώσεων…) γιά τήν πατρίδα μας, δέν εἶναι ἕνα ἀναπάντεχο γεγονός. Εἶναι τό σημεῖο στό ὁποῖο μᾶς ὁδήγησε μέ μαθηματική ἀκρίβεια ἡ πολιτική ὅλων τῶν κυβερνήσεων ἀπό τήν ἐποχή τοῦ Σημίτη τουλάχιστον μέχρι σήμερα, μέ πασίδηλη τήν συγκατάνευση ὅλου τοῦ συστήματος ἐξουσίας στή χώρα μας (ΜΜΕ, κόμματα, οἰκονομικοί παράγοντες, ὀργανικοί διανοούμενοι, παρακρατικές ΜΚΟ) που κοιτούν… προς Ουκρανία μεριά.

Εἶναι τά ἐπίχειρα τοῦ ἐθνικοῦ μας τίποτε πού μέ τόν κατευνασμό, τήν πασιφιστική ἀερολογία καί τή νεοεποχίτικη ρηχότητα σήκωσε ἕναν κουρνιαχτό προκειμένου νά ντύσει ἰδεολογικά τήν ὑποταγή του στά κελεύσματα τῶν ξένων πατρώνων του.

Ὅταν κάποιος στοιχειωδῶς νουνεχής ἐπεσήμανε τά προφανῆ τῶν ἑλληνοτουρκικῶν σχέσεων, τήν φύση τοῦ τουρκικοῦ κράτους, τά αἴσχη τῆς γείτονος σέ βάρος ἄλλων (Κούρδων, Ἰρακινῶν, Σύριων…), τά θουκυδίδεια ἀξιώματα γιά τίς σχέσεις τῶν γειτόνων, ἔβρισκε τόν μπελά του. Εἴτε ἦταν ἕνας κορυφαῖος διανοητής σάν τόν Παναγιώτη Κονδύλη εἴτε ἦταν ἕνας ἀνώνυμος μά συνειδητός πολίτης, γιά τό συνάφι τοῦ παρασιτικοῦ κοτζαμπασισμοῦ ἦταν ἕνας “ἐθνικιστής τουρκοφάγος”, ἕνας “ἀκροδεξιός ρατσιστής”. Ἀκόμα καί στήν Κομοτηνή, στό πιό εὐαίσθητο σημεῖο τῆς ἑλληνικῆς ἐπικράτειας, οὐδείς ἐδικαιοῦτο νά μιλήσει γιά τουρκική ἀπειλή, γιά προξενική παρέμβαση, γιά ὑπονόμευση τῆς κυριαρχίας μας. Ὅσοι τό τολμούσαμε τοποθετούμασταν ἀπό τούς ἡρακλεῖς τῆς ψευτοδημοκρατίας, κάπου στήν κλίμακα μεταξύ γραφικότητας καί χρυσαυγητισμοῦ.

Σήμερα λοιπόν φτάσαμε ἐδῶ. Ἔχουμε ἀπό χρόνια παραμελήσει τίς Ἔνοπλες Δυνάμεις μας σέ βαθμό ἀσύλληπτο, ἀκόμα καί στήν πρώτη γραμμή, τόσο ἀπό πλευρᾶς ἔμψυχου ὑλικοῦ ὅσο καί ἄψυχου.

 Ἔχουμε διαλύσει τό φρόνημα τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας μέ τά λύματα τῆς woke ὑποκουλτούρας καί μέ τήν ἀπόλυτη κυριαρχία ἑνός χυδαίου ἡδονισμοῦ.

 Ἔχουμε συντρίψει κάθε παραγωγική καί δημιουργική ἰκμάδα τοῦ ἔθνους μας, αἴτιο καί αἰτιατό τῆς μετανάστευσης τῶν νέων Ἑλλήνων. 

Είναι η Ρωσία του Πούτιν το απόλυτο κακό;

Του Κώστα Καραΐσκου 

Το να αναφερθεί κανείς στο υπόβαθρο ιστορικής φιλίας και πολιτιστικής εγγύτητας Ρώσων κι Ελλήνων είναι μάλλον κοινότοπο. Έχει ειπωθεί πάμπολλες φορές και μάλιστα από χείλη όσο πιο επίσημα γίνεται, με διάφορες αφορμές. Η τελευταία ήταν το περσινό κοινό “Έτος Ιστορίας Ρωσίας-Ελλάδας”, με αφορμή τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, όπου είναι γνωστός ο καίριος, θετικός ρόλος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Οι αναφορές αυτές δεν είναι απλές φιλοφρονήσεις που ανταλλάσσουν διπλωμάτες και πολιτικοί μεταξύ τους, εκφράζουν την αλήθεια των αισθημάτων των δύο λαών. Αισθήματα, που ποτέ δεν έπαψαν να υπάρχουν και να εκφράζονται, ούτε στα ψυχροπολεμικά χρόνια.

Κι όμως, αυτό που βλέπουμε στις μέρες μας να συμβαίνει στις διμερείς σχέσεις και να αποτυπώνεται στον Τύπο δεν συνάδει καθόλου με τα ανωτέρω. Η μεταστροφή του κλίματος σε κυβερνητικό επίπεδο πρωτοεκδηλώθηκε πριν τέσσερα χρόνια, με την απέλαση δύο μελών των ρωσικών διπλωματικών αποστολών στην Ελλάδα, από την τότε κυβέρνηση Τσίπρα. Η επίσημη δικαιολογία ήταν κάποια “παρέμβαση” σε εσωτερικό ζήτημα, εννοώντας τις λαϊκές αντιδράσεις εναντίον της Συμφωνίας Αθήνας-Σκοπίων, με την οποία θυσιάστηκε το ελληνικό όνομα της Μακεδονίας για χάρη του ΝΑΤΟ.

Ήταν το προοίμιο της σημερινής κακής κατάστασης των ελληνορωσικών σχέσεων, για τις οποίες αφορμή στάθηκε η ρωσική στρατιωτική επέμβαση στην Ουκρανία.

Όλη η ανάρτηση...

Είναι η Ρωσία του Πούτιν το απόλυτο κακό;

Γιατί η Θράκη δεν είναι Κριμαία…

Γιατί η Θράκη δεν είναι Κριμαία…: Πολλοί συγκρίνουν την Θράκη με την Κριμαία, στην πραγματικότητα όμως δεν υπάρχει καμία σχέση. Η Κριμαία ήταν πάντοτε ρωσική.

Μωραίνει κύριος ον βούλεται απολέσαι – Ο Ελληνισμός στη δίνη του εθνομηδενισμού - slpress.gr

Μωραίνει κύριος ον βούλεται απολέσαι – Ο Ελληνισμός στη δίνη του εθνομηδενισμού - slpress.gr: Εγκλωβισμένος στη δίνη του εθνομηδενισμού ο Ελληνισμός κινδυνεύει με εξαφάνιση. Κρίσιμος ο ρόλος της εκπαίδευσης για να αποκατασταθεί το φρόνημα. ΠΗΓΗ: Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Ελληνική άνοιξη, μετά από 24 χρόνια

του Κώστα Καραΐσκου

Οἱ μέρες πού περνᾶμε εἶναι ἱστορικές καί πρωτόγνωρες, τοὐλάχιστον γιά τήν Ἑλλάδα μετά τό 1996. Ὁ παροξυσμός τῆς παράνομης μετανάστευσης ἔφερε τό σημιτικό καθεστώς (πού ἔκτοτε μᾶς κυβερνάει μέ διάφορες μορφές) στά ὅριά του καί ἡ πραγματικότητα τσάκισε τήν παραμυθολογία. Ἕνα καθεστώς πού ἐνσωμάτωσε τόν ἐπιδοτούμενο ἐθνομηδενισμό στό κοτζαμπάσικο σύστημα ἐξουσίας, μετά ἀπό ἕνα τέταρτο τοῦ αἰώνα ἐπιτέλους κλονίζεται.

Τό σημεῖο καμπῆς ἦταν στά τέλη τοῦ Φλεβάρη: ἡ ἀντίσταση τῶν νησιωτῶν Λέσβου καί Χίου στήν ἔνστολη βία τῆς Κυβέρνησης σκόρπισε τίς φιλοδοξίες τοῦ Μητσοτάκη γιά ἐπιβολή συριζέικης λαθροπολιτικῆς σέ γαλάζια συσκευασία. Ἦρθε καί ὁ ἐκτροχιασμός τοῦ Ἐρντογάν πού ξεκίνησε νά μᾶς βομβαρδίζει μέ δεκάδες χιλιάδες ἐπίδοξους εἰσβολεῖς, ὁπότε τό σύστημα ἔκανε στροφή 180 μοιρῶν. Σάν νά μήν ἦταν οἱ ἴδιοι πού πανηγύριζαν τήν «πολυπολιτισμικότητα» καί πού ἔβριζαν ὅποιον «νατιβιστή» ἤθελε νά φυλαχθεῖ ἡ πατρίδα μας, ἄρχισαν νά ἀνακαλύπτουν τήν πασιφανή ἀλήθεια, νά προβαίνουν σέ λήψη μέτρων αὐτοπροστασίας καί νά περιγράφουν τά γεγονότα ὅπως συμβαίνουν κι ὄχι μέ τόν γνωστό παραμορφωτικό φακό. Οὔτε «προσφυγικά δράματα», οὔτε «διασώσεις» τοῦ Λιμενικοῦ, οὔτε (στανικά) πολιτιστικά «μπολιάσματα»…

Εἴχαμε λοιπόν ἀνέκαθεν δίκιο! Ἡ ἑλληνοτουρκική μεθόριος στόν Ἕβρο μπορεῖ καί πρέπει νά σφραγιστεῖ. Τά θαλάσσια σύνορα στό Αἰγαῖο μποροῦν καί πρέπει νά φυλαχθοῦν. Ἡ παρουσία τῶν παρανόμων μεταναστῶν στά νησιά (καί ὄχι μόνο) εἶναι σοβαρός κίνδυνος γιά τή χώρα μας. Ἡ δράση τῶν ΜΚΟ δέν συνάδει μέ τά συμφέροντα τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας. Ὁ ρόλος τῆς Τουρκίας παραμένει κατάπτυστος, δουλεμπορικός καί ὑπονομευτικός τῆς κυριαρχίας μας. Ὅλα τοῦτα, ρητά ἤ ὄχι, τά δέχεται πλέον τόσο ἡ Κυβέρνηση ὅσο καί τό σύστημα ἐξουσίας καί πορεύεται ἀναλόγως. Καί, ὦ τοῦ θαύματος, δέν πέφτει ὁ οὐρανός νά μᾶς πλακώσει! Ἡ Εὐρωπαϊκή Ἕνωση ἀντί νά μᾶς καταχεριάζει, μᾶς ἐπαινεῖ καί μᾶς στηρίζει. Ὁ ἑλληνικός λαός συσπειρώνεται καί ὁμονοεῖ σέ κλίμακα σταλινική (90% «ναί» στά κυβερνητικά μέτρα). Τό ἴδιο τό λαθροεποικιστικό φαινόμενο καταστέλλεται καί περιορίζεται.

Ἀναρωτιέμαι λοιπόν, μήπως ἔχουμε δίκιο καί στά …ὑπόλοιπα; 

Λ.χ. νά μᾶς ληστεύουν οἱ Τράπεζες, νά μᾶς ἀπειλεῖ ὑπαρξιακά ἡ Τουρκία, νά διαγουμίζει ἡ Γερμανία, νά μᾶς κυβερνάει ἡ Πρεσβεία; Μήπως ὄντως τά κόμματα καί οἱ ταγοί τους εἶναι ἐντολοδόχοι ξένων ἀφεντικῶν πού ἀδιαφοροῦν πλήρως γιά τήν ἐπιβίωση τῶν Ἑλλήνων; Μήπως στ’ ἀλήθεια οἱ μισέλληνες σελέμπριτις τῶν Πανεπιστημίων εἶναι βαλτοί νά καταστρέψουν «ἐπιστημονικά» τήν αὐτοεικόνα τῶν Ἑλλήνων; Μήπως ἡ πολιτική ὀρθότητα, ὁ ἀντιφασισμός/ἀντιρατσισμός, τά ἐγκλήματα «ρητορικῆς μίσους» καί «ἱστορικοῦ ἀναθεωρητισμοῦ» εἶναι μόνο ἐργαλεῖα τοῦ ἐλαύνοντος ὁλοκληρωτισμοῦ; Μήπως πράγματι τό λεγόμενο καί ἑλληνικό κράτος δέν εἶναι παρά ἕνα θέατρο σκιῶν στό ὁποῖο παίζουν μόνο τά συμφέροντα κάποιων ὀλιγαρχῶν;­

ΚΕΙΜΕΝΟ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΣΤΟ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ ΚΑΡΑΪΣΚΟ ΚΩΣΤΑ . ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ Η ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΟΥ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ!

Δυστυχώς στη χώρα του Αριστοφάνη και της Δημοκρατίας επιβάλλεται βαθμηδόν μια λογοκρισία που συνηθιζόταν σε άλλες συνθήκες. Αντιδρούμε στην νομιμοποίηση ενός μεγάλου Αδελφού που θα μας παρακολουθεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και «σοκάρεται» με κάθε έκφραση λαϊκής οργής και κριτικής. Διεκδικούμε το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης - πάντα στα πλαίσια του Συντάγματος και των νόμων - για κάθε συνάδελφο και πολίτη, δικαίωμα που κερδήθηκε με αγώνες και αίμα. Όποιος συνάδελφος θέλει να υπογράψει το κείμενο συμπαράστασης, να αποστείλει μήνυμα!
Ευχαριστούμε! 

ΚΕΙΜΕΝΟ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΣΤΟ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ ΚΑΡΑΪΣΚΟ ΚΩΣΤΑ . ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ Η ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΟΥ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ!

Δημοσιεύουμε το παρακάτω κείμενο στήριξης στον συνάδελφο μαθηματικό Κώστα Καραΐσκο, ο οποίος διώκεται πειθαρχικά ( Δευτέρα 20/01, θα γίνει η συνεδρίαση του Πειθαρχικού Συμβουλίου) για δημόσιες πολιτικές δηλώσεις του, και τα ονόματα των συναδέλφων από όλη τη χώρα που το υπογράφουν. Προτιμήθηκε αυτή η μορφή διαμαρτυρίας, καθώς η πλειοψηφία της ΕΛΜΕ Ροδόπης ως άλλος Πόντιος Πιλάτος ένιψε τας χείρας της και δεν έφερε ούτε ένα ήπια υποστηρικτικό κείμενο, όπως συμφωνήθηκε σε συνεδρίασή της.

ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΗ ή ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΩΞΗ;

Ως συνδικαλιστές, ως εκπαιδευτικοί αλλά και ως δημοκρατικοί πολίτες εκφράζουμε με τον πιο έντονο τρόπο την αποδοκιμασία μας για τις πρωτοφανείς μεθοδεύσεις που στρέφονται εσχάτως εναντίον του συναδέλφου Κώστα Καραΐσκου στην Κομοτηνή. Δύο διαδοχικές καταγγελίες, η μία από τους (τρεις) ενεργούς συριζαίους συναδέλφους και η άλλη ανυπόγραφη, απευθύνθηκαν στο γραφείο του υπουργού Παιδείας πριν 1,5 χρόνο, με προφανή στόχο την πολιτική εξουδετέρωση - φίμωση του συναδέλφου. Σημειώνουμε ότι ο Κώστας Καραΐσκος είναι από δεκαετίες ενεργός πολίτης και από το 2014 ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος Κομοτηνής, πάντα με λόγο αιχμηρό και θέσεις μη στρογγυλεμένες, κόντρα στο κομματικό και λοιπό κατεστημένο. Οι (τότε) φιλοκυβερνητικοί συνδικαλιστές, ποντάροντας στην πιο αόριστη κατηγορία του Διοικητικού Δικαίου, για «αναξιοπρεπή συμπεριφορά εκτός υπηρεσίας», επισυνάπτουν δύο αναρτήσεις του Κ.Κ. στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με ισάριθμες «επιλήψιμες» λέξεις. Η δε ανώνυμη (…) καταγγελία, ελεεινά συκοφαντική και απολύτως αστήρικτη, προσπάθησε να παρουσιάσει τον συνάδελφο περίπου ως …μίασμα στην σχολική ζωή, μπήκε όμως φυσιολογικά στο αρχείο.

Ασχέτως αν κανείς συμφωνεί ή διαφωνεί με το περιεχόμενο και την αισθητική των σχολίων του καθενός, θεωρούμε χρέος όσων έχουν δημόσιο λόγο να καταδικάσουν απερίφραστα την καθεστωτική συμπεριφορά και την αντισυναδελφική στάση που πλήττει την εικόνα στον κλάδο μας. Δυστυχώς στη χώρα του Αριστοφάνη και της Δημοκρατίας επιβάλλεται βαθμηδόν μια λογοκρισία που συνηθιζόταν σε άλλες συνθήκες. Αντιδρούμε στην νομιμοποίηση ενός μεγάλου Αδελφού που θα μας παρακολουθεί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και «σοκάρεται» με κάθε έκφραση λαϊκής οργής και κριτικής. Διεκδικούμε το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης - πάντα στα πλαίσια του Συντάγματος και των νόμων - για κάθε συνάδελφο και πολίτη, δικαίωμα που κερδήθηκε με αγώνες και αίμα.

1. Αναστασιάδης Αναστάσιος, ΠΕ02, Γυμνάσιο – ΛΤ Καστελόριζου

2. Αραμπατζόγλου Κωνσταντίνος, ΠΕ11, Μουσικό Γυμνάσιο Λύκειο Κομοτηνής

3. Βαϊόπουλος Γιάννης, ΠΕ03, Ξάνθη

4. Γιαννάτου Κική, ΠΕ03, Πρόεδρος Β ΕΛΜΕ Έβρου, Ν.Ορεστιάδα

5. Δαμιανίδης Χρήστος, ΠΕ11, 1^ο ΓΕΛ Λιβαδειάς Βοιωτίας

6. Δεσύπρη Μαριάννα, Ιδιωτική εκπαιδευτικός, Αττική

7. Δεμερδεσλής Γιώργος, ΠΕ03, αιρετός ΑΠΥΣΔΕ Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης, Ν.Ορεστιάδα

8. Ζυγούρας Στέργιος, ΠΕ79, Θεσσαλονίκη

9. Κανακάκης Ηρακλής, συνταξιούχος δάσκαλος, Αθήνα

10. Καπαγερίδης Χρήστος, δάσκαλος, Πειραιάς

11. Καρακολίδης Παναγιώτης, ΠΕ02, 2^ο ΓΕΛ Κομοτηνής

12. Καρακύριος Δημήτρης, ΠΕ11, Κομοτηνή

13. Καραπούλη Έφη, ΠΕ02, Κομοτηνή

14. Κεχαγιόγλου Πέτρος, ΠΕ02, ΓΕΛ Ιερισσού Χαλκιδικής

15. π. Κοντός Ηλίας, συνταξιούχος δάσκαλος, Ροδίτης Κοζάνης

16. Κουσινίδης Χάρης, ΠΕ04.01, 3o Γ/σιο Ν. Ορεστιάδας Έβρου, αιρετός ΠΥΣΔΕ ΕΒΡΟΥ

17. Κουγιουμτζόγλου Δημήτριος, ΠΕ02, Ν. Πέραμος, Καβάλα

18. Κυριακού Γιώργος, δάσκαλος, Αίγινα Αττικής

19. Λαφαζάνης Παναγιώτης, συνταξιούχος εκπαιδευτικός

20. Μαντούβαλου Μαρία, Καθηγήτρια Φιλοσοφικής Σχολής ΕΚΠΑ

21. Μουστάκας Πέτρος, ΠΕ01, Ζωγράφου, Αθήνα

22. Μπούρδαλας Παναγιώτης, μέλος Δ.Σ. Α ΕΛΜΕ Αχαΐας

23. Ντούλας Παναγιώτης, ΠΕ06, αιρετός ΑΠΥΣΔΕ Πελοποννήσου, Κορινθία

24. Πάγκαλος Θανάσης, δάσκαλος, Κορινθία

25. Παλαντζάς Θανάσης, μέλος Δ.Σ. Δ΄ΕΛΜΕ Ανατολικής Αττικής

26. Παπαχατζής Ηλίας, ΠΕ02, Πικέρμι Αττικής, μέλος Δ.Σ. Ε΄ΕΛΜΕ Ανατολικής Αττικής

27. Πετρίδου Χαριτίνη, ΠΕ11, Γενισσέα Ξάνθης

28. Ρεμούνδος Μιχαήλ, ΠΕ04.02, Βυτίνα Αρκαδίας

29. Σαρμπεζούδης Δημήτριος, ΠΕ01, Γ/σιο Ελευθερούπολης, Ν.Καβάλας

30. Στρούμπας Γιάννης, ΠΕ02, Κομοτηνή

31. Τασιόπουλος Γιώργος, δάσκαλος, Άνω Λιόσια Αττικής

32. Τσιτσιμπής Γιώργος, δάσκαλος, Καρδίτσα

33. Χατζηαγαπίου Ανδρέας, ΠΕ86, Γυμνάσιο Σαπών

  34. Χατζηαναστασίου Τάσος, ΠΕ02, Ναύπλιο

όποιος άλλος συνάδελφος επιθυμεί να υπογράψει το παραπάνω κείμενο, να αποστείλει μήνυμα με τα στοιχεία του.
Ευχαριστούμε!

Η Κομοτηνή ΕΛΠΙΖΕΙ και ΨΗΦΙΖΕΙ για το θαύμα;

Του Σ.Κ. από τον Ινφογνώμονα 

Σε 14 μήνες από σήμερα η Κομοτηνή και η περιφέρειά της συμπληρώνουν 100 χρόνια ελεύθερης ζωής – με μια παρένθεση τριετούς βουλγαρικής Κατοχής. Μια επέτειος που θα έπρεπε να είναι αφορμή μεγάλης γιορτής μα αναμένεται να περάσει σε κλίμα βαρύ, αφού η Θράκη στα χρόνια της τρέχουσας κρίσης χτυπήθηκε δυσανάλογα.Το ντόπιο δυναμικό ολοένα και φθίνει, ιδίως των νέων επιστημόνων, και μια βόλτα στο κέντρο της πόλης φέρνει στον νου εικόνες του μετασοβιετικού Χάσκοβου.

Αν σ΄ αυτά προσθέσει κανείς και τις βλέψεις της Τουρκίας, τι ελπίδα μπορεί να είναι ένας υποψήφιος δήμαρχος μέσα στο τοπίο αυτό;

Κι όμως, πέρα από την γνωστή διαχείριση της μετριότητας υπάρχει πριν την κάλπη κι ένα στοιχείο έκπληξης: η Παράταξη Πολιτών ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ, με επικεφαλής τον εκπαιδευτικό Κώστα Καραΐσκο, που ελέω απλής αναλογικής διεκδικεί ρόλο ρυθμιστικό για την επόμενη μέρα, αφού ήδη έχει εφαλτήριο το 9,2% που είχε πάρει το 2014 (τότε υπό τον Ν. Δαπέργολα) και μία πολύ πλούσια δράση σε κάθε επίπεδο.

Αυτό που αναγράφεται στην σελίδα της Παράταξης στο Facebook δεν είναι υπερβολή:

Ο Κώστας Καραΐσκος

O «Σπάρτακος» είναι μία μοναδική περίπτωση δημοτικής κίνησης σε μείζονα δήμο της χώρας, όπου κανένα από τα βασικά της στελέχη δεν είχε ποτέ σχέση με οποιοδήποτε κόμμα. Με πυρήνα τον ρηξικέλευθο 15νθήμερο ΑΝΤΙΦΩΝΗΤΗ, που διηύθυνε ο (μαθηματικός!) Κώστας Καραΐσκος για 18 χρόνια, εξέφρασε για χρόνια έναν νέο, αδέσποτο πατριωτικό χώρο. Κι όπως λέει η δημοτική κίνηση «…πασχίζει να είναι «πολιτική» χωρίς να αφίσταται της πραγματικότητας και αποτελεσματική χωρίς να τσαλαβουτάει στα κόλπα της κατεστημένης διαπλοκής».

Ανοίγουν κερκόπορτες για την τουρκική διείσδυση στη Θράκη

Του Κώστα Καραϊσκου

Αν η κυβέρνηση με τη Συμφωνία των Πρεσπών έβλαψε τα εθνικά μας συμφέροντα στο ζήτημα των Σκοπίων, στη Θράκη η ανατροπή του στάτους κβο δεν θα έρθει με θεαματικές αποφάσεις που θα ξεσηκώσουν ογκώδη συλλαλητήρια. Μικρές καθημερινές υποχωρήσεις, δυσδιάκριτες ακόμη και από τους άμεσα ενδιαφερόμενους, ανοίγουν τον δρόμο για μία εδραίωση των τουρκικών συμφερόντων στην περιοχή. Νόμιμα και ήσυχα. Σημειώνουμε μια επικίνδυνη αλληλουχία κυβερνητικών αποφάσεων που υποσκάπτουν την εθνική μας κυριαρχία ύπουλα και συστηματικά.

Πρώτα ήρθε το άδειασμα των νόμιμων μουφτήδων τον Αύγουστο του 2018 και η αντικατάστασή τους με τοποτηρητές. Ασχέτως των προσώπων που επιλέχθηκαν, το αποτέλεσμα ήταν να φύγει από τη μέση ο Μέτσο Τζεμαλή, μουφτής Κομοτηνής, που επί τρισήμιση δεκαετίες στήριζε ευπρόσωπα τη χώρα μας σε κάθε ισλαμικό φόρουμ, κόντρα στις λυσσαλέες τουρκικές επιθέσεις. Ταυτόχρονα διαλύθηκε κυριολεκτικά όλο το σύστημα που με τόσο κόπο στήθηκε στη Ροδόπη: μια λειτουργική μουφτεία, ένα δημοφιλές ιεροσπουδαστήριο, ένας πυρήνας ιεροδιδασκάλων σε ρόλο κατηχητή κτλ.

Ενδεικτική ήταν η πρόσφατη μακρόχρονη κατάληψη στο Ιεροσπουδαστήριο Κομοτηνής Χαϊριγιέ. Αυτή έληξε μόνο μετά την προξενική συναίνεση, που εκφράστηκε με την παρουσία του τουρκομουφτή Σερήφ στις διαπραγματεύσεις μεταξύ αρμοδίων και καταληψιών! Παράλληλα, τα μαθήματα Κορανίου των επισήμων μουφτειών είναι κατά κανόνα αφορμή αργομισθίας, χωρίς κανείς να αναλαμβάνει την ευθύνη ενός ελέγχου.

‘Εργα και ημέρες Κοτζιά και ΣΥΡΙΖΑ στη Θράκη. Γράμμα από την Κομοτηνή

Του Κώστα Καραΐσκου

21 Ιουλίου 2018

Το γεγονός ότι η σημερινή Κυβέρνηση των συριζέων εθνομηδενιστών κρέμεται κυριολεκτικά από 3 ψήφους μειονοτικών βουλευτών της Θράκης τείνουμε γενικώς να το ξεχνάμε. Όπως υποτιμούμε κάπως και το γεγονός ότι οι βουλευτές αυτοί, πέραν των όποιων προσωπικών τους πεποιθήσεων, δέχονται ποικίλες πιέσεις από την Τουρκία όπου αναφέρεται το μεγάλο κομμάτι των ψηφοφόρων τους. Έρχεται όμως να μας το θυμίσει με τρόπο οδυνηρό και με αύξουσα επιμονή η θρακική πολιτική της Αθήνας των δύο τελευταίων χρόνων.

Η Κυβέρνηση από το φθινόπωρο του 2016, τουλάχιστον, άρχισε με τρόπο ύπουλο να πριονίζει ό,τι έχει απομείνει όρθιο στην μειονοτική πολιτική της χώρας μας. Υπήρξαν και κάποια βήματα σωστά, οφειλόμενα όχι βεβαίως σε κάποια συριζέικη πρωτοβουλία αλλά στην καθαυτό λειτουργία του κράτους και της νομιμότητας. Από τον περασμένο Δεκέμβρη όμως η κατάσταση έχει ξεφύγει και ό,τι γίνεται στη Θράκη προερχόμενο από την Αθήνα είναι ταυτισμένο με το αιτηματολόγιο της Άγκυρας. Φυσικά δημοσίως οι Τσίπρες, οι Κοτζιάδες και οι Γαβρόγλοι διακηρύσσουν ότι η πολιτική τους στη Θράκη είναι εσωτερικό μας θέμα και κανέναν ρόλο δεν παίζει το τι θα πει ο Ερντογάν, παραλλήλως όμως κάνουν ακριβώς αυτά που απαιτεί ο νεοσουλτάνος (εδώ δεν μπόρεσαν να αρνηθούν την επίσκεψή του στην Κομοτηνή, θα του πούνε όχι στα άλλα;)! Έτσι, και στην κατεύθυνση των δίγλωσσων νηπιαγωγείων προχωράνε (με το ευρωπαϊκό πιλοτικό πρόγραμμα του ΙΕΠ), και τις Διαχειριστικές Επιτροπές των βακουφίων υπονομεύουν με κάθε τρόπο (μηνύσεις, καταγγελίες, οικονομικός στραγγαλισμός…), και τους μουφτήδες κάλεσαν σε παραίτηση για να προχωρήσουν σε εκλογές (άλλη παγκόσμια πρωτοτυπία)! Ό,τι ζητάει η Άγκυρα υλοποιείται από τους Κουΐσλιγκς της Αθήνας, αλλά ως …δική τους επιλογή. Φυσικά επικαλούνται και τον «διάλογο», αλλοίμονο, τι είναι οι άνθρωποι, τίποτε φασίστες; Τίποτε πουλημένα τομάρια, εξωνημένα κνώδαλα, προσκυνημένα γιουσουφάκια; Όχι, είναι δημοκράτες και αριστεροί κι έχουν προτεραιότητα τον διάλογο (με την Άγκυρα).

Αξίζει να δει κανείς και το πώς υλοποιείται η πολιτική αυτή της Κυβέρνησης τοπικά. Πρώτα διέλυσαν την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών στην Κομοτηνή, στο πιο κρίσιμο σημείο της χώρας δηλαδή, χωρίς καμμία δικαιολογία (μάλλον επειδή όντως λειτουργούσε).

Έτσι μένει στην περιοχή αρμόδια για το εθνικό ζήτημα ασφάλειας μόνο η Υπηρεσία Πολιτικών Υποθέσεων του Υπουργείου Εξωτερικών. Μετά το κωμικοτραγικό πέρασμα του κ. Καφόπουλου, ο οποίος έφυγε μάλλον πριν πληροφορηθεί πού πέφτει η …Κομοτηνή, έχουμε σήμερα επικεφαλής της ΥΠΥ έναν διπλωμάτη που απλώς ακολουθεί τις οδηγίες του «συμβούλου» τον οποίον φύτεψε προ τριετίας ο Ν. Κοτζιάς στη θρακική πρωτεύουσα: ο Γιάννης Μπεληγιάννης, που ήταν διοικητής της ΕΥΠ Κομοτηνής επί σημιτικού Πασόκ, λύνει και δένει κατά βούληση, πάντα στο όνομα του υπουργού – μέντορά του. Έχει δημιουργήσει μιαν άτυπη δομή «βιβλιοθηκών» σε 32 μειονοτικούς οικισμούς, όπου 4 εκπαιδευτικοί ανά χωριό καλούνται να βοηθήσουν τα παιδιά στα μαθήματα κτλ. Καλό ακούγεται αλλά ο τρόπος υλοποίησης, η ανταπόκριση του κόσμου και το τελικό αποτέλεσμα θα κρίνουν την επιτυχία του εγχειρήματος. Μέχρι τότε δεδομένη είναι μόνο η ανάλωση των μυστικών κονδυλίων στο σχέδιο αυτό, το οποίο μάλλον δεν διεκδικεί δάφνες …νομιμότητας. Πέραν αυτού όμως; Το ίδιο κέντρο αποφάσεων («ΠΡΑΤΤΩ») έχει κλείσει κάθε στρόφιγγα προς τις πάγιες ανάγκες των μειονοτικών υπηρεσιών/προσώπων εκείνων που αποδεδειγμένα στήριξαν την νομιμότητα στην πατρίδα μας σε καιρούς πολύ δύσκολους. Ποιος άραγε διοχετεύει τις ανώνυμες καταγγελίες στις δικαστικές Αρχές, ποιος βρίσκει επίσημα έγγραφα του ΥΠΕΞ για να τα στρέψει εναντίον του Σελήμ Ισά, προέδρου της Διαχειριστικής Επιτροπής της Κομοτηνής; Πάντως αυτός ο τελευταίος, που εργάζεται αμισθί (και καταχρεωμένος) επί δύο χρόνια για την αγαπημένη του Ελλάδα, ΔΕΝ διόρισε προ μηνός την κόρη του στο υπουργείο του κ. Κοτζιά – με «εξετάσεις» στην Διπλωματική Ακαδημία -, ΔΕΝ διαχειρίζεται απόρρητα κονδύλια με βάση τις …σεξουαλικές επιλογές των δικαιούχων και ΔΕΝ είναι αυτός που ζήτησε (ανεπιτυχώς) από οποιονδήποτε «μαύρη» οικονομική στήριξη.

Οι συριζέοι Ιωαννίδηδες ετοιμάζουν πραξικόπημα στη Θράκη

Του Κώστα Καραΐσκου από τον antifonitis.gr 

Το γεγονός ότι η σημερινή Κυβέρνηση των συριζέων εθνομηδενιστών κρέμεται κυριολεκτικά από 3 ψήφους μειονοτικών βουλευτών της Θράκης τείνουμε γενικώς να το ξεχνάμε. Όπως υποτιμούμε κάπως και το γεγονός ότι οι βουλευτές αυτοί, πέραν των όποιων προσωπικών τους πεποιθήσεων, δέχονται ποικίλες πιέσεις από την Τουρκία όπου αναφέρεται το μεγάλο κομμάτι των ψηφοφόρων τους. Έρχεται όμως να μας το θυμίσει με τρόπο οδυνηρό και με αύξουσα επιμονή η θρακική πολιτική της Αθήνας των δύο τελευταίων χρόνων.

Η Κυβέρνηση από το φθινόπωρο του 2016, τουλάχιστον, άρχισε με τρόπο ύπουλο να πριονίζει ό,τι έχει απομείνει όρθιο στην μειονοτική πολιτική της χώρας μας. Υπήρξαν και κάποια βήματα σωστά, οφειλόμενα όχι βεβαίως σε κάποια συριζέικη πρωτοβουλία αλλά στην καθαυτό λειτουργία του κράτους και της νομιμότητας. Από τον περασμένο Δεκέμβρη όμως η κατάσταση έχει ξεφύγει και ό,τι γίνεται στη Θράκη προερχόμενο από την Αθήνα είναι ταυτισμένο με το αιτηματολόγιο της Άγκυρας. Φυσικά δημοσίως οι Τσίπρες, οι Κοτζιάδες και οι Γαβρόγλοι διακηρύσσουν ότι η πολιτική τους στη Θράκη είναι εσωτερικό μας θέμα και κανέναν ρόλο δεν παίζει το τι θα πει ο Ερντογάν, παραλλήλως όμως κάνουν ακριβώς αυτά που απαιτεί ο νεοσουλτάνος (εδώ δεν μπόρεσαν να αρνηθούν την επίσκεψή του στην Κομοτηνή, θα του πούνε όχι στα άλλα;)! Έτσι, και στην κατεύθυνση των δίγλωσσων νηπιαγωγείων προχωράνε (με το ευρωπαϊκό πιλοτικό πρόγραμμα του ΙΕΠ), και τις Διαχειριστικές Επιτροπές των βακουφίων υπονομεύουν με κάθε τρόπο (μηνύσεις, καταγγελίες, οικονομικός στραγγαλισμός…), και τους μουφτήδες κάλεσαν σε παραίτηση για να προχωρήσουν σε εκλογές (άλλη παγκόσμια πρωτοτυπία)! Ό,τι ζητάει η Άγκυρα υλοποιείται από τους Κουΐσλιγκς της Αθήνας, αλλά ως …δική τους επιλογή. Φυσικά επικαλούνται και τον «διάλογο», αλλοίμονο, τι είναι οι άνθρωποι, τίποτε φασίστες; Τίποτε πουλημένα τομάρια, εξωνημένα κνώδαλα, προσκυνημένα γιουσουφάκια; Όχι, είναι δημοκράτες και αριστεροί κι έχουν προτεραιότητα τον διάλογο (με την Άγκυρα).

Αξίζει να δει κανείς και το πώς υλοποιείται η πολιτική αυτή της Κυβέρνησης τοπικά. Πρώτα διέλυσαν την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών στην Κομοτηνή, στο πιο κρίσιμο σημείο της χώρας δηλαδή, χωρίς καμμία δικαιολογία (μάλλον επειδή όντως λειτουργούσε). Έτσι μένει στην περιοχή αρμόδια για το εθνικό ζήτημα ασφάλειας μόνο η Υπηρεσία Πολιτικών Υποθέσεων του Υπουργείου Εξωτερικών. Μετά το κωμικοτραγικό πέρασμα του κ. Καφόπουλου, ο οποίος έφυγε μάλλον πριν πληροφορηθεί πού πέφτει η …Κομοτηνή, έχουμε σήμερα επικεφαλής της ΥΠΥ έναν διπλωμάτη που απλώς ακολουθεί τις οδηγίες του «συμβούλου» τον οποίον φύτεψε προ τριετίας ο Ν. Κοτζιάς στη θρακική πρωτεύουσα:

Οι πολίτες του συλλαλητηρίου και οι κομματικές Α.Ε. του Κώστα Καραΐσκου  -  Ο περιφανής λαϊκός θρίαμβος της 21ης Ιανουαρίου στη Θεσσαλονίκη επαναλήφθηκε στην Αθήνα. Ένα απίστευτο πλήθος κατέκλυσε την πόλη: απίστευτο σε αριθμό, σε κοσμιότητα, σε ενωτικό πνεύμα, σε ανυστεροβουλία. Χωρίς χουλιγκανικά συνθήματα, χωρίς διχαστικά πανό, χωρίς πολιτικάντικες υστεροβουλίες, άνθρωποι καθημερινοί της αληθινής Ελλάδας κι όχι της πρόστυχης απομίμησής της που κυκλοφορεί στα κανάλια. Η πατρίδα μας δεν … Κώστας Καραΐσκος Διαβάστε περισσότερα...

Η ομιλία του Κώστα Καραΐσκου στο Συλλαλητήριο Θεσσαλονίκης για τη Μακεδονία, 21 Ιανουαρίου 2018

«Φίλες και φίλοι, αδέρφια συνέλληνες,

Μεταφέρω από τη Θράκη το αγωνιστικό πνεύμα, το πνεύμα του Σπάρτακου, αυτό που χρειάζεται κι εκεί κι εδώ για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα της κάθε ιδιαίτερης πατρίδας μας, που είναι και προβλήματα όλων των Ελλήνων. Όπως ο ερχομός του Ερντογάν πριν έναν μήνα στην Κομοτηνή έδειξε ποιες δυνάμεις παραμένουν ζωντανές, έτσι και σήμερα είμαστε στη Θεσσαλονίκη για να μετρηθούμε – και είμαστε αμέτρητοι! 

Σήμερα είναι μια ιστορική μέρα. Για πρώτη φορά ο ελληνικός λαός, χωρίς πλάτες κρατικές, κομματικές και άλλες μαζεύεται με τέτοιο πάθος και σε τέτοιο πλήθος για το όνομα της Μακεδονίας μας. Πάνω που κάποιοι νόμιζαν ότι κοιμηθήκαμε μπροστά στις οθόνες, ή ότι μας τσάκισαν η φτώχεια και τα αδιέξοδα, μας βρίσκουνε μπροστά τους ανυποχώρητους στη γραμμή που μας θέλει η Ιστορία μας και ο πολιτισμός μας. Είναι αυτή σήμερα μια μεγάλη κατάκτηση και αξίζουν συγχαρητήρια σε όλους εσάς που δίνετε το παρών αλλά και στους διοργανωτές που ανέλαβαν και έφεραν σε πέρας έναν τέτοιον άθλο!

Γιατί είμαστε σήμερα εδώ, πού απευθύνεται η απίστευτη αυτή συγκέντρωση; 

Πρώτα πρώτα σ’ εμάς, στον λαό μας και το ηθικό του. Προδοθήκαμε στο μέτωπο της οικονομίας την άνοιξη του 2010 και το καλοκαίρι του 2015, όμως δείχνουμε σήμερα ότι δεν θ΄ αφήσουμε κανέναν να μας ξεφτιλίσει διεθνώς. Ο κάθε χαφιές των ΜΜΕ, ο κάθε κομιτατζής της κομματοκρατίας μπορεί να λέει ό,τι θέλει, για τις 140 χώρες που αναγνώρισαν τα Σκόπια ως Μακεδονία, για τις ανάγκες των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ, για το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό κτλ αλλά η ηττοπάθεια απέναντι στην Ψευτομακεδονία δεν περνάει: έχουμε δίκιο, το διεκδικούμε και θα το κερδίσουμε. Κι όταν γίνει μια αρχή, ανοίγει ο δρόμος και για τη συνολική χειραφέτηση της κοινωνίας. 

Ο Ταγίπ έφυγε, οι υποσχέσεις τηρούνται

Του Κώστα Καραΐσκου* δημοσιεύτηκε στην huffingtonpost.gr

Μπορεί η επίσκεψη Ερντογάν στη Θράκη να ήταν μια ήττα για τη χώρα μας, όμως τώρα έρχεται η καταστροφή. Με την καταγέλαστη επίκληση της δικής μας, οικειοθελούς πρωτοβουλίας («κανείς δεν με σπρώχνει, μόνος μου πηδάω στον γκρεμό») η Κυβέρνηση προχωράει, λόγοις και έργοις, στην κατεύθυνση που υπέδειξε ο Τούρκος πρόεδρος.

Το ένα μείζον θέμα αφορά την ανάδειξη των μουφτήδων. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του ίδιου του πρωθυπουργού έχουμε πρόβλημα ως χώρα, καθότι «ένα τμήμα της μειονότητας δεν αναγνωρίζει τους μουφτήδες που έχει διορίσει η Πολιτεία». Να δεχθούμε την καλή προαίρεση της Κυβέρνησης να λύσει το πρόβλημα που γεννάται από το γεγονός ότι μια μειοψηφία μόνο δέχεται τους διορισμένους μουφτήδες ως θρησκευτικούς της ηγέτες. Γιατί συμβαίνει όμως αυτό;

Στον περιορισμένο χώρο του παρόντος άρθρου επισημαίνουμε εν τάχει τρεις βασικούς λόγους: 1) Προ 30ετίας το κράτος νοιάστηκε να μπαλώσει όπως όπως ένα κενό και έκτοτε δεν ενδιαφέρθηκε για μια θεσμική οχύρωση των μουφτειών, ώστε αυτές να αποκτήσουν κάποιαν αξιοπιστία και κύρος στα μάτια των πιστών. Αντιθέτως, τις άφησε στο έλεος αδιάφανων μηχανισμών οι οποίοι ακόμη δεν έχουν εκλείψει. Αυτό που λέγεται μουφτεία σήμερα είναι επισήμως …ένας δημόσιος υπάλληλος του υπουργείου Παιδείας κι από κάτω του ένας σκοτεινός διάδρομος με ποικίλα συμφέροντα, ατομικά και συλλογικά. Από χρόνια είναι έτοιμο στο Υπουργείο Παιδείας ένα προεδρικό διάταγμα για οργανόγραμμα και εκσυγχρονισμό των μουφτειών αλλά ουδείς τελικά το προχώρησε. Γιατί; 2) Πάντοτε τα πρόσωπα παίζουν κομβικό ρόλο στις εξελίξεις. Γιατί στην πομακογενή Ξάνθη ο επίσημος μουφτής Σινίκογλου δεν ελέγχει παρά μόνο 1-2 ιμάμηδες, αφήνοντας όλο το πεδίο ελεύθερο στον «εκλεγμένο» Μετέ με τους εκατόν τόσους ιμάμηδες, ενώ την ίδια στιγμή στην θεωρητικά δυσκολότερη Κομοτηνή η πόλη ελέγχεται από τον νόμιμο μουφτή Τζεμαλή; 

Κ.Καραΐσκος ,(επικεφαλής της δημοτικής παράταξης ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ του δήμου Κομοτηνής)-Για το στυγερό έγκλημά μας ,της αφισοκόλλησης ,επιλήφθηκαν αμέσως οι αρχές

Από:Γιώργος Γκόντζος(ggontzos@yahoo.gr)— 

 «Πρόκειται για ένα στυγερό έγκλημα για το οποίο επιλήφθηκαν αμέσως οι αρχές και μας οδήγησαν για εξακρίβωση στοιχείων».  Με αυτό τον τρόπο σχολίασε ο Κώστας Καραΐσκος, επικεφαλής της δημοτικής παράταξης ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ του δήμου Κομοτηνής, μιλώντας στην εκπομπή «ό,τι πεις εσύ» (Γιώργος Γκόντζος), στο δημοτικό ραδιόφωνο Ιωαννίνων, το γεγονός της προσαγωγής του ίδιου και άλλων δύο ατόμων, για «εξακρίβωση στοιχείων»,για την αφισοκόλληση στην Κομοτηνή αφισών στις οποίες εικονίζεται ο Τούρκος Πρόεδρος και αναγράφεται η λέξη «ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΣ».  Στη συνέχεια ανέφερε με νόημα: «Όπως ξέρετε απαγορεύεται η αφισοκόλληση στην Ελλάδα γι΄αυτό δεν βλέπετε τριγύρω σας ουδεμία αφίσα, γι΄αυτό και βρήκαμε τον μπελά μας».

Ανέφερε πως στην περιοχή υπάρχουν Τούρκοι στην καταγωγή πολίτες και αυτός ο χαρακτηρισμός για το κομμάτι που αφορά αυτούς είναι σωστός, επισήμανε στην συνέχεια, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, πως δεν έχουμε πρόβλημα να ενδιαφερθεί ο Τούρκος Πρόεδρος γι’ αυτούς, ιδιαίτερα αν διαπιστωθεί ότι υφίσταται πρόβλημα, και πρόσθεσε πως αφ’ ενός δεν υπάρχει τίποτα προς καταγγελία και αφ’ ετέρου αυτό το πράγμα να παρελαύνουν στην περιοχή για ένα εξάμηνο Τούρκοι αξιωματούχοι είναι αδιανόητο.

Σε άλλο σημείο είπε πως για την επίσκεψη Ερντογάν «υπάρχει ανακοίνωση 22 Συλλογικοτήτων και ανάμεσά τους δύο Συλλογικότητες που απαρτίζονται από μειονοτικούς πολίτες γιατί καταλαβαίνουν πως αυτή η επίσκεψη έχει στόχο να οξύνει την κατάσταση , να δημιουργήσει προβλήματα και όχι να λύσει».Ακούστε την συνέντευξη https://www.youtube.com/watch?v=jNn3utK4USU&t=10s

Αθηναΐσμός

Του Κώστα Καραΐσκου

Ζώντας σήμερα τόν ἐπιθανάτιο ρόγχο τοῦ ἑλλαδικοῦ κράτους, ἡ ἀναζήτηση τῆς ἀλήθειας γύρω ἀπό τήν γέννηση, τήν φυσιογνωμία καί τήν ἀναπηρία του μᾶς ὁδηγεῖ στίς ἀπαρχές του. Στήν κατεύθυνση αὐτή ὁ Δημήτρης Μάρτος μᾶς προσφέρει ἕνα πρωτότυπο, ἐπεξεργασμένο καί ὁλοκληρωμένο μοντέλο ἑρμηνείας, τόν ἀθηναϊσμό.

Πρόκειται γιά μιά εἰσαγόμενη – κατεψυγμένη κουλτούρα, ἕνα πακέτο ἰδεῶν πού ἐθνικοποιεῖ ἕναν λαό ἐξεγερμένο, τοῦ ὁποίου ὅμως ἡ Ἐπανάσταση ἀπέτυχε καί βρίσκει σανίδα σωτηρίας τό μοντέλο πού τοῦ ἑτοίμασαν οἱ ἰμπεριαλιστικές δυνάμεις τῆς Εὐρώπης (Βαυαροί, Ἄγγλοι, Γάλλοι). Μέ τήν ἐπιβολή τῆς Ἀθήνας ὡς πρωτεύουσας τοῦ νέου κράτους, ὁ ἑλληνικός λαός σιγά σιγά ἀποκόπτεται ἀπό τήν ἀληθινή του πρωτεύουσα, τήν Κωνσταντινούπολη καί ἀπό τήν φυσική του σύμμαχο, τή Ρωσία. Ταυτόχρονα ἡ ἰδεολογική γέφυρα πρός τό “κλασικό”, τό ἀνώδυνο γιά τή Δύση, ἀπώτερο παρελθόν πού ἐκπροσωπεῖ ἡ Ἀθήνα, διαγράφει τό βυζαντινό, πρόσφατο καί ζωντανό, παρελθόν τῶν Ἑλλήνων καί τούς δημιουργεῖ μεῖζον πρόβλημα ταυτότητας πού ἐκδηλώνεται στήν πολιτική, στήν κοινωνία, στήν οἰκονομία, στήν αἰσθητική. Προάγονται ἀκόμη τρόποι κατοίκησης, δομές αἰσθήσεων καί ἀντανακλαστικῶν, μέ τούς ὅρους πού θέτει ἡ ἰμπεριαλιστική σχέση, σέ μία μακρόχρονη ἀποδόμηση καί ἀπώθηση τῶν ἐγχώριων στοιχείων πού δομοῦν διαφορετικά τίς ἐθνικές αἰσθήσεις καί τά ἀντανακλαστικά ἑνός ἱστορικοῦ λαοῦ.