«Το Ελληνόπουλο»: Όταν ο Καμύ υποστήριζε την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα

του Γιώργου Μυλωνά από το liberal.gr

Η σύλληψη από τους Βρετανούς του 23χρονου Κύπριου σπουδαστή Μιχάλη Καραολή και η καταδίκη του σε θάνατο συγκλονίζει τον Αλμπέρ Καμύ κι αποφασίζει να γράψει «Το Ελληνόπουλο» («L΄enfant grec»), στη γαλλική εφημερίδα «L΄ Express» την 6η Δεκεμβρίου 1955. Εκεί, εντυπωσιάζει ο στοχαστής όχι μόνο για την πίστη του στον Ελληνισμό που βλέπει ως θεμέλιο για το στήσιμο της νέας Ευρώπης, αλλά για την προωθημένη πολιτική του σκέψη που αντιλαμβάνεται τη θέση της Κύπρου και την υψηλή γεωστρατηγική της σημασία στο δυτικό κόσμο (την αποκαλεί αεροπλανοφόρο της βρετανικής και δυτικής δύναμης). Γράφει, λοιπόν, ο συγγραφέας που μας έδωσε τις ρίζες της ρήξης:

«Εδώ και λίγες εβδομάδες, η επαναστατημένη Κύπρος έχει αποκτήσει τον ἠρωά της στο πρόσωπο του νεαρού Κύπριου σπουδαστή Μιχαλάκη Καραολή που καταδικάστηκε από τα βρετανικά δικαστήρια σε θάνατο µε τη μέθοδο του απαγχονισμού. Στο ευτυχισμένο εκείνο νησί όπου γεννήθηκε η Αφροδίτη, οι άνθρωποι πεθαίνουν σήµερα – και μάλιστα µε τρόπο φρικιαστικό. Για µια ακόµη φορά, η ταπεινή διεκδίκηση ενός λαού που παρέμεινε για χρόνια βουβή και αναχαιτίστηκε μόλις θέλησε να εκδηλωθεί, ξεσπά τώρα σε εξέγερση. Για µια ακόμη φορά, της εξέγερσης είχε προηγηθεί η τυφλή καταπίεση. Για µια ακόµη φορά, οι αρχές Κατοχής που διατράνωναν ότι κυριαρχική τους φροντίδα ήταν η τάξη, αναγκάζονται να εγκαταστήσουν τα δικαστήριά τους και να κάνουν ακόµη µεγαλύτερη µια καταπίεση που δε θα φέρει άλλο αποτέλεσµα παρά τον πολλαπλασιαμό των εξεγέρσεων. Τώρα σήμανε η ώρα για τους μάρτυρες που, ακούραστοι όπως και οι καταπιεστές, κατορθώνουν να κάνουν γνωστή σ᾿ έναν αδιάφορο κόσµο την διεκδίκηση ενός λαού που τον ξέχασαν όλοι εκτός απ᾿ τον εαυτό του.

ΜΝΗΜΗ ΜΙΧΑΛΑΚΗ ΚΑΡΑΟΛΗ και ΑΝΔΡΕΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ! 10 Μαΐου του 1956

ΜΝΗΜΗ ΜΙΧΑΛΑΚΗ ΚΑΡΑΟΛΗ και ΑΝΔΡΕΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ! 

10 Μαΐου του 1956

Α Θ Α Ν Α Τ Ο Ι!

9 Μαΐου του 1956, 

4  νεκροί και 197 τραυματίες στο συλλαλητήριο διαμαρτυρίας της Αθήνας από την αστυνομία του Κωνσταντίνου Καραμανλή.

______________

Από Σπύρος Δημητρίου :

Σαν σήμερα 9 Μαίου του 1956 έγινε το μεγαλειώδες συλλαλητήριο στην Αθήνα για την αποτροπή του απαγχονισμού του Μιχαλάκη Καραολή και Ανδρέα Δημητρίου. 

Η Κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή όπλισε το χέρι της αστυνομίας κατά την σύγκρουση  με τους διαδηλωτές, μετά το πέρας του συλλαλητηρίου, μ’ αποτέλεσμα να υπάρξουν 4  νεκροί και 197 τραυματίες.

Χιλιάδες Αθηναίοι συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Ομονοίας το μεσημέρι της Τετάρτης 9 Μαίου 1956 όπου ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πρόεδρος του ΠΕΕΚ(Πανελλήνια επιτροπή ενώσεως Κύπρου) εκφώνησε πύρινο λόγο και έθεσε στην διάθεση του Αθηναικού λαού ΨΉΦΙΣΜΑ το οποίο εγκρίθηκε δια βοής.  

Καραολή και Δημητρίου, των Κυπρίων

του Αλέκου Μιχαηλίδη

Τα ονόματα των πρώτων απαγχονισθέντων πλημμύρισαν τους δρόμους και τις πλατείες της Ελλάδας μετά τη 10η Μαΐου 1956. Είχε συγκλονιστεί τόσο ο Ελληνισμός όσο και το παγκόσμιο στερέωμα με την είδηση της καταδίκης τους, με την… αυτοκρατορική αδιαφορία της βασίλισσας Ελισάβετ Β’, με τη βαρβαρότητα των αποικιοκρατών που έχασαν τον μπούσουλα μετά την έκρηξη της 1ης Απριλίου 1955. Το κύμα ήταν ανυπέρβλητο για όσους ήθελαν να επιβάλουν τη λήθη –η μνήμη των ιθαγενών είχε ήδη επικρατήσει.

Ο Δήμος Αθηναίων ονοματοδοτούσε τον δρόμο που βρισκόταν το κτήριο της βρετανικής πρεσβείας –Καραολή και Δημητρίου. Στην Αθήνα μύριζε ακόμα μπαρούτι από τις μεγάλες διαδηλώσεις για τους δύο αντάρτες. Στον Πειραιά μετονομάστηκε η οδός Μπητ (Άγγλος Ναύαρχος), στη Θεσσαλονίκη μετονομάστηκε η μέχρι λίγο πριν οδός Λόυντ Τζωρτζ (Βρετανός πρωθυπουργός) –Καραολή και Δημητρίου, των Κυπρίων, κοντά στο Διοικητήριο. Στα Χανιά, ο δρόμος τους περνά από τα βυζαντινά τείχη, στην Αλεξανδρούπολη και την Καβάλα από την παραλία, στη Σύρο βρίσκεται πίσω από την Πλατεία Μιαούλη. Κι είναι, έκτοτε, η πιο διαδεδομένη οδός στο πανελλήνιο –ξεπερνά αριθμητικά τους δρόμους που φέρουν το όνομα του Ελευθερίου Βενιζέλου.

Η βασίλισσα που τιμά φέτος η Βρετανία και πολλές πρώην (και νυν) αποικίες, ούσα τότε 30 χρονών, μητέρα δύο παιδιών και 4 χρόνια στον αγγλικό θρόνο, δεν συγκινήθηκε, δεν χαμήλωσε το βλέμμα και δεν αναρωτήθηκε αν πρέπει να τους αφήσει να ζήσουν –ούτε με το φοβερό «Ελληνόπουλο» του Αλμπέρ Καμύ ούτε με τις τόσες επιστολές που έφταναν στο παλάτι, τα άρθρα, τις δημοσιεύσεις, τις διαδηλώσεις. Ο Καραολής και ο Δημητρίου έπρεπε να απαγχονιστούν, κυρίως για παραδειγματισμό, για να διακοπεί το εν εξελίξει αντάρτικο του κυπριακού λαού απέναντι στην αποικιοκρατία. Και πράγματι, παραδειγματίστηκαν οι υπόλοιποι 7 απαγχονισθέντες, συμπεριλαμβανομένου του Παλληκαρίδη. Πράγματι παραδειγματίστηκαν δεκάδες αντάρτες και ο λαός, που έσπευσε να πυκνώσει τις τάξεις της ΕΟΚΑ μας και να προκαλέσει μια θαυμάσια κατάσταση στην άλλοτε υπνώττουσα Κύπρο. Πράγματι, χίλιες «Καραολή και Δημητρίου» θα θυμίζουν τα εγκλήματα της μοναρχίας. Χίλιες «Καραολή και Δημητρίου» θα θυμίζουν την πιο όμορφη ιστορία μας.

PARIS MATCH τ. 371 - Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΕΝΟΣ ΝΗΣΙΟΥ - ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΡΑΟΛΗΣ

PARIS MATCH τ. 371-Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΕΝΟΣ ΝΗΣΙΟΥ

ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΡΑΟΛΗΣ

Πεγειωτης Γιαννης

Ένας Έλληνας απέναντι στη Βρεττανική καταδίκη

Η τραγική μητέρα του και οι διαδηλώσεις στην Αθήνα

Το περιοδικό Paris Match στο τευχος 371 με ημερομηνία 19 Μαΐου του 1956 αφιερώνει τέσσερις σελίδες στο ρεπορτάζ του Kay Lawson και του πρακτορείου MAGNUM από τη Λευκωσία και την Αθήνα.

Μια μόλις βδομάδα μετά τις εκτελέσεις του Μιχαήλ ΚΑΡΑΟΛΗ και του Ανδρέα Δημητρίου το περιοδικό επιτυγχάνει να εικονίσει την τραγικότητα και την ένταση των στιγμών.

Με αφορμή ένα εκπληκτικό στο μεγαλείο, την ένταση και το τραγικό κάλλος πορτρέτο του Μιχαήλ Καραολή σε αυτό το περιοδικό έχομε μελετήσει όλες σχεδόν τις σωζόμενες φωτογραφίες του, από τη σύλληψη μέχρι την εκτέλεση. Μια μελέτη συγκίνησης, θαυμασμού και πόνου.

Ο Μιχαήλ Καραολής σιδεροδέσμιος με χειροπέδες και με συνοδούς δυο αποικιοκρατικούς αστυνομικούς εξέρχεται του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, ωραίος, σοβαρός με δωρική κορμοστασιά και ένα βλέμμα φωτός και χαρμολύπης. Λες και η ελευθερία η ίδια του κοσμεί το πρόσωπο.  Μάλλον όχι. Έμπλεος θείους φωτός, πλάι στα φτωχά, σοβαροφανή βλέμματα των αποικιοκρατών, κομίζει την άλλη βιοτή της Κύπρου εν τω προσώπω του.

Βέβαια το βλέμμα του Μιχαήλ ΚΑΡΑΟΛΗ έχει σχολιάσει εκτενώς με περισσήν επιτυχία ο Γιώργος Κυθρεωτης στο κείμενο του "Είναι η Κύπρος νησί" από το 1989.

Στις πρώτες τρεις φωτογραφίες του αφιερώματος ο Lawson παρουσιάζει τρεις διαφορετικές όψεις της τραγωδίας. Τις πολύνεκρες διαδηλώσεις καταδίκης των εκτελέσεων σε ολόκληρη της Ελλάδα, ιδιαίτερα στην Αθήνα.

Λάζαρος Μαύρος: Τέσσερεις Νεκροί στην Αθήνα στις συγκρούσεις διαδηλωτών - αστυνομίας, στη μεγάλη αντι-βρετανική διαδήλωση την παραμονή του Απαγχονισμού από τους Άγγλους στην επαναστατημένη Κύπρο των δύο πρώτων Αγωνιστών της Ε.Ο.Κ.Α.

ΑΘΗΝΑ: 9η Μαΐου 1956 

ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΑΠΑΓΧΟΝΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ 

ΤΩΝ ΔΥΟ ΠΡΩΤΟΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΗΣ ΑΓΧΟΝΗΣ 

ΚΑΙ ΠΡΩΤΩΝ ΣΤΑ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΑ ΜΝΗΜΑΤΑ

ΜΙΧΑΛΑΚΗ ΚΑΡΑΟΛΗ ΚΑΙ ΑΝΔΡΕΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

1. Ευάγγελος Γεροντής 28χρ. απ’ τον Άγιο Νικόλαο Λασιθίου Κρήτης,
2. Ιωάννης Κωνσταντόπουλος 28χρ. απ’ το Ράδο Τρίπολης,
3. Φραγκίσκος Νικολάου 33χρ. απ’ τον Πειραιά,
4. Κωνσταντίνος Γιαννακούρης απ’ το Ευπάλιο Δωρίδας,

ήσαν οι Τέσσερεις Νεκροί στην Αθήνα, την Τετάρτη της Διακαινησίμου, 9η Μαΐου 1956, στις συγκρούσεις διαδηλωτών - αστυνομίας, στη μεγάλη αντι-βρετανική διαδήλωση την παραμονή του Απαγχονισμού από τους Άγγλους στην επαναστατημένη Κύπρο των δύο πρώτων Αγωνιστών της Ε.Ο.Κ.Α. Μιχαλάκη Καραολή και Ανδρέα Δημητρίου που οδηγήθηκαν στην αγχόνη, του Κυβερνήτου της Colony of Cyprus, στρατάρχου σερ Τζων Χάρντινγκ της άχρι και νυν Χερ Μάτζεστι Ελισάβετ Β΄.

ΣΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Το πρωτοσέλιδο της αθηναϊκής εφημερίδας «Τα Νέα» που κυκλοφόρησε το μεσημέρι της Πέμπτης 10 Μαΐου 1956, αφού είχαν απαγχονισθεί από τον Χάρντινγκ στην Κύπρο, πριν τα ξημερώματα οι δύο Πρωτομάρτυρες ΚΑΡΑΟΛΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ απόσπασμα της ομιλίας του φιλόλογου, ιστορικού ερευνητή, λυκειάρχη και μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου του Σ.Ι.Μ.Α.Ε. κ. Δημήτρη Ηρ. Ταλιαδώρου που εκφώνησε την Κυριακή 23 Απριλίου 2017 στο θέατρο του Ιδρύματος «Μιχάλης Κακογιάννης» στην Αθήνα, όπου πραγματοποιήθηκε εκδήλωση μνήμης και τιμής προς τις οικογένειες των φονευθέντων στην παλλαϊκή διαδήλωση διαμαρτυρίας της 9ης Μαΐου 1956 στην Αθήνα κατά της απόφασης εκτέλεσης δι᾽ απαγχονισμού των ηρώων του Απελευθερωτικού Αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α. Μιχαλάκη Καραολή και Ανδρέα Δημητρίου.

… «Ήδη από τη μέρα της καταδίκης σε θάνατο του Μιχαήλ Καραολή προκλήθηκε στην Ελλάδα τεράστια αγανάκτηση και ξεσηκωμός. Όταν τον Νοέμβριο του 1955 απορρίφθηκε η έφεση του Καραολή, η Εταιρεία Ελληνικών Σπουδών, που είχε έδρα της την Αθήνα, ανέλαβε πανελλήνια σταυροφορία για να αποτραπεί η εκτέλεσή του. Η σταυροφορία αφορούσε τη συγκέντρωση υπογραφών από ενήλικες Έλληνες και Ελληνίδες, και η επιτυχία της στηρίχθηκε σε συνεργεία που προσέφεραν το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων, το Σώμα Ελληνίδων Οδηγών και οι μαθητές των Κατηχητικών Ομάδων. Η εκστρατεία ξεκίνησε στις 15 Νοεμβρίου 1955 και κράτησε δέκα μέρες. Το αποτέλεσμά της ήταν ιδιαίτερα σημαντικό, καθώς συγκεντρώθηκαν 1.642.688 υπογραφές. Στη Θεσσαλονίκη οι νεαροί πρόσκοποι κατόρθωσαν να συγκεντρώσουν 169.802 υπογραφές, δηλαδή εξασφάλισαν την υπογραφή περίπου του 70% των Θεσσαλονικέων που είχαν δικαίωμα να υπογράψουν.

Οι εκδηλώσεις αγανάκτησης του Ελληνικού λαού για τον επικείμενο απαγχονισμό των Καραολή και Δημητρίου κορυφώθηκαν στην ελληνική πρωτεύουσα στις 9 Μαΐου 1956, παραμονή της εκτέλεσης των δύο αγωνιστών της κυπριακής ελευθερίας. Η καταδίκη των δύο νέων, των οποίων το μόνο έγκλημα ήταν ότι αγωνίζονταν για την λευτεριά της πατρίδας τους, προκάλεσε πανελλήνιο ξεσηκωμό.

Χιλιάδες διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Ομονοίας και φώναζαν συνθήματα για την Κύπρο. Κατά τις 4 το μεσημέρι, αφού τελείωσε η ομιλία του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Δωρόθεου, προέδρου της Πανελλήνιας Επιτροπής Ενώσεως Κύπρου, χιλιάδες διαδηλωτές κινήθηκαν προς τις οδούς Σταδίου και Πανεπιστημίου, πορευόμενοι προς τη Βρετανική Πρεσβεία στο Κολωνάκι. Φτάνοντας στην οδό Πεσμαζόγλου συνάντησαν ισχυρή αστυνομική δύναμη, που είχε εντολή να εμποδίσει τους διαδηλωτές να πλησιάσουν τις ξένες πρεσβείες. Στη συμβολή των οδών Σταδίου και Πεσμαζόγλου οι διαδηλωτές ανακόπηκαν από τους αστυνομικούς, και ακολούθησαν ισχυρές συγκρούσεις μεταξύ αστυνομικών και διαδηλωτών. Οι διαδηλωτές επιτέθηκαν στους αστυνομικούς με καδρόνια και πλακάτ που κρατούσαν, και οι αστυνομικοί τους χτυπούσαν με τα γκλοπ. Οι εκατέρωθεν επιθέσεις έγιναν ακόμα πιο βίαιες όταν οι διαδηλωτές άρπαξαν τούβλα από την Τράπεζα που ήταν υπό κατασκευή στην οδό Πεσμαζόγλου, και τα πέταξαν προς τους αστυνομικούς, τραυματίζοντας τον Διευθυντή της Αστυνομίας.

Οι Εθνομάρτυρες του Ελληνισμού Μιχάλης Καραολής και Ανδρέας Δημητρίου

Οι προσωπογραφίες είναι τμήμα των "εννέα μαρτύρων" του Ιωάννου Γίγα.

10 Μαΐου 1946, Μιχάλης Καραολής,  υπάλληλος (1933-1956) και Ανδρέας Δημητρίου,  εργάτης  (1934-1956)! 

Μαχητές της ΕΟΚΑ. Εραστές της Ελευθερίας. Δύο παλληκάρια που αγωνίσθηκαν ενάντια στον αποικιοκρατικό ζυγό των Άγγλων και για την Ένωση της Κύπρου με την μάνα Ελλάδα, οδηγούνται στην αγχόνη μετά από φριχτά βασανιστήρια. Αθάνατοι!!!

 Έπεσαν "υπέρ πατρίδος". Τιμή και δόξα στους Κύπριους ήρωες.

Ζήτω ο αγώνας για την ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗ - ΕΝΩΣΗ!

Αλέκος Μιχαηλίδης :«Τα Ελληνόπουλα»*

«Κι όταν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον
είμαστε κιόλας νεκροί».

ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ

Όταν οι Βρετανοί κατέβηκαν σε τούτο το νησί, αντιμετώπισαν τον λαό του κατά το παράδειγμα των άλλων αποικιών: Πέραν των ελαχίστων «αρχόντων», η Κύπρος κατοικείτο –κατά την αποικιοκρατική οπτική– από αναλφάβητους, γάιδαρους, χωριάτες και αγροίκους, ικανούς να υπομείνουν το κάθε λογής σαμάρι προκειμένου να πλουτίσουν εις βάρος τους οι πεφωτισμένοι και νεοφανείς αφέντες που ήρθαν από τη δύση. Είχαν, μάλιστα, αυτή τη μεσαιωνική αντίληψη για την... εξοχότητά τους, πράγμα που συνεχίζουν να συντηρούν στα παλάτια και στα σπίτια των υπό αμφισβήτηση λόρδων.

Σύντομα, οι Βρετανοί διαψεύστηκαν. Τα αιτήματα, τα ενωτικά δημοψηφίσματα, τα Οκτωβριανά, τα διαβήματα ανέδειξαν έναν λαό που, αν και δεν τέλειωσε το δημοτικό, αντιλαμβανόταν απόλυτα την αγωνία αυτού του τόπου. Η 1η Απριλίου 1955 το ξεδιάλυνε: «Για μια ακόμα φορά, η ταπεινή διεκδίκηση ενός λαού που παρέμεινε για αρκετά χρόνια βουβή και αναχαιτίστηκε μόλις θέλησε να εκδηλωθεί, ξεσπά τώρα σε εξέγερση», όπως έγραψε ο Αλμπέρ Καμύ λίγους μήνες μετά, στις 6 Δεκεμβρίου 1955 και με αφορμή την επικείμενη εκτέλεση του Μιχαλάκη Καραολή και του Ανδρέα Δημητρίου.

Με το «Ελληνόπουλό» του, ο Καμύ, αυτός ο μεγάλος Γάλλος συγγραφέας που έφυγε πολύ νωρίς στα 1960, μεγιστοποίησε την αντίδραση για τους δύο απαγχονισμούς. Έδωσε, ακόμα, και μια απάντηση στους Βρετανούς αποικιοκράτες και στο ίδιο το στέμμα, που θεώρησαν ότι οι πρώτοι νεκροί δεν θα ήταν «λευτεριάς λίπασμα», μα το τέλος της αντίστασης. Και όμως, ο συγκλονισμός των πρώτων απαγχονισμών δεν γονάτισε τον όμορφο ετούτο αγώνα, που καθορίζει ακόμα τη συνείδηση και την ταυτότητα των «άξεστων» Κυπρίων. Κι ας φαντάζονταν οι επίγονοι των ναζί πως ο τρόμος της αγχόνης θα έδενε τους «γάιδαρους» και θα ξεμπέρδευαν με την αντίσταση.

Ο Καραολής και ο Δημητρίου, δυο εικοσάρηδες από την καλύτερη πάστα ανθρώπων, προκάλεσαν μια από τις μεγαλύτερες ήττες της αυτοκρατορίας. Τα Ελληνόπουλα, που έστρεψαν την προσοχή της Ελλάδας και όλου του κόσμου στην αγωνιζόμενη Κύπρο, αντιμετώπισαν με θάρρος και χαμόγελο τη δική τους αγχόνη. Το καθαρό τους πρόσωπο απαντά μέχρι σήμερα σε όσους θα τους απαγχόνιζαν ξανά, εκπληρώνοντας τον απεριόριστο θαυμασμό τους σε όσα σκοτεινά και μεσαιωνικά πρεσβεύει η συνεχιζόμενη αποικιοκρατία και η βασίλισσα. Η ιστορία τους επαναλαμβάνει με μαγκιά τη μοίρα αυτού του τόπου: «Μην απελπίζεσαι και δε θ' αργήσει κοντά σου θα 'ρθει μια χαραυγή, καινούργια αγάπη να σου ζητήσει κάνε λιγάκι υπομονή...»

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ...

Σε μια επετειακή εκδήλωση στο Λονδίνο με την ευκαιρία της λήξης του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ένας Κύπριος ιστορικός πλησιάζει τον παραφορτωμένο από διάσημα και παράσημα Βρετανό Στρατάρχη, τον Τζον Χάρτινγκ:

-«Στρατάρχα μου», του λέει ο Κύπριος, «αν μπορούσε να γυρίσει ο χρόνος πίσω, ποιους θα επιθυμούσατε, πιο πολύ, να συναντήσετε, και γιατί;»…

-Τον δικό σας, τον Κυριάκο Μάτση… Χωρίς αμφιβολία! Αυτός ήταν γενναίος και στο πνεύμα του και στην καρδιά του, τον έχω ζήσει από κοντά, μίλησα μαζί του και μου έδωσε ένα-δυο αξέχαστα μαθήματα ο Κυριάκος Μάτσης! Μ’ έκανε να ψάξω στην ελληνική γραμματεία – μεταφρασμένη στ’ Αγγλικά – για να ξαναδώ αυτόν τον μεγάλο λόγο που είπε σʾ εμένα τον ίδιο, με ξαναμμένο το πρόσωπό του και κτυπώντας το χέρι του στο Τραπέζι μου: “Oυ περί χρημάτων τον αγώνα ποιούμεθα, αλλά περί αρετής”!

-Ποιον άλλον, Στρατάρχα μου, θα θέλατε να συναντήσετε;

-«Τον Μιχαλάκη Καραολή, διάλεξα να αναγγελθεί η θανατική καταδίκη του στην Εθνική Επέτειό σας, στις 28 Οκτωβρίου ʾ55, κι αυτός προχωρούσε αγέρωχος προς την αγχόνη, σαν να μη συνέβαινε οτιδήποτε! Φαίνεται ότι έδινε θάρρος σ’ όλους, πήγαινε στην αγχόνη και τραγουδούσε!… Δεν μου έφευγε η ιδέα ότι ήταν αδύνατο να τους καταβάλουμε»…

Αυτά, λοιπόν, ο Στρατάρχης του Πεδίου Μάχης, ο Σερ Τζον Χάρτινγκ… Ο αιμοβόρος, όπως τον αποκαλούσαν οι υφιστάμενοί του! Πολεμώντας, τον Νιόβρη του ʾ42 στην Αφρική, ο Χάρτινγκ τράβηξε το περίστροφό του κι εκτέλεσε στην αφρικανική άμμο έναν καλό φίλο του, Ταγματάρχη, επειδή ο Ταγματάρχης καθυστέρησε λίγα λεπτά να παρουσιαστεί στο πόστο του! Αυτά, βέβαια, αφορούν τον ίδιο και τις μεθόδους ηγεσίας που εφάρμοζε...

ΚΑΡΑΟΛΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

Μιχαλάκης  Καραολής                                                        Ανδρέας Δημητρίου

Ο απελευθερωτικός αγώνας 1955-1959

Την 1η Απριλίου 1955 άρχισε ο ένοπλος απελευθερωτικός αγώνας της Ε.Ο.Κ.Α. (Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών)

Στρατιωτικός ηγέτης ήταν ο Κύπριος απόστρατος αντισυνταγματάρχης του ελληνικού στρατού Γεώργιος Γρίβας που δρούσε στην Κύπρο με το ψευδώνυμο Διγενής. 

Από την εκπομπή του Δημήτρη Πετρόπουλου "Μύθοι και Γρίφοι" που μεταδόθηκε από το ΒΗΜΑ FM 99,5

Κύπρος ....Μάιος 1956 ...

http://www104.zippyshare.com/v/5K3gL0vn/file.html

Ο άνθρωπος με την κουκούλα που τραβώντας έναν μοχλό αφαιρούσε ζωές Κυπρίων αγωνιστών της ΕΟΚΑ τη δεκαετία του 1950, μετά από πολλές δεκαετίες, αποκτά μορφή και ονοματεπώνυμο.

Πρόκειται για τον βρετανό δήμιο Harry Allen, ο οποίος σήμερα δεν βρίσκεται στη ζωή αλλά η δράση του στη Κύπρο έχει σημαδέψει ανεξίτηλα την ιστορία του νησιού.

Απόδημοι Κύπριοι της Μεγάλης Βρετανίας κατάφεραν και εξασφάλισαν με αντίτιμο 1100 στερλίνες προσωπικά αντικείμενα του δήμιου μεταξύ των οποίων έναν κατάλογο με τους απαγχονισθέντες Κύπριους αγωνιστές στον οποίο εκτός από τα στοιχεία τους αναφέρονται λεπτομέρειες του θανάτου τους, όπως το πόσα δευτερόλεπτα χρειάστηκαν για να ξεψυχήσουν μετά το άνοιγμα της καταπακτής.

Μεταξύ των αντικειμένων είναι ακόμα  ένα ρόπαλο, φωτογραφίες του δήμιου και δύο ρολόγια που χρησιμοποιούσε ώστε οι εκτελέσεις να γίνονται την προκαθορισμένη ώρα. ¨Όλα τα αντικείμενα δόθηκαν στον Πρόεδρο της Κυπριακής Βουλής Γ. Ομήρου ο οποίος δήλωσε πως  αποτελούν τεκμήρια της θηριωδίας που επέδειξε η αποικιοκρατία εις βάρος ενός λαού που αγωνίστηκε για την ελευθερία του. Ο κ. Ομήρου θα τα παραδώσει στο Μουσείο Αγώνος «για να εκτίθενται ως αιώνιο όνειδος της απεχθούς διαγωγής των αποικιοκρατών και για να αποτελούν διαχρονικό, αποκρουστικό δείγμα των μεθόδων της καταπίεσης, της ανελευθερίας και του ολοκληρωτισμού».

Στις Κεντρικές Φυλακές της Κύπρου είχαν απαγχονιστεί οι: Μιχαήλ Καραολής και Ανδρέας Δημητρίου (10 Μαΐου 1956), Ανδρέας Ζάκος, Ιάκωβος Πατάτσος και Χαρίλαος Μιχαήλ (9 Αυγούστου 1956), Μιχάλης Κουτσόφτας, Στέλιος Μαυρομμάτης και Ανδρέας Παναγίδης (21 Σεπτεμβρίου 1956) και Ευαγόρας Παλλικαρίδης (14 Μαρτίου 1957).

Ο Harry Allen «τιμήθηκε» από τη Βρετανία και το Μουσείο Φυλακών εξέδωσε και βιβλίο με τη ζωή του με τίτλο: «Ο τελευταίος δήμιος της Βρετανίας». Ο Harry Allen πλην των εκτελέσεων των ηρώων της ΕΟΚΑ, ήταν δήμιος σε 29 εκτελέσεις και συνδήμιος σε άλλες 53.

«Το Ελληνόπουλο». Το άρθρο που έγραψε ο Άλμπερ Καμύ για τον απαγχονισμό του Καραολή. Στη δίκη του κατήγορος ήταν ο Ραούφ Ντενκτάς

Στις 28 Οκτωβρίου 1955, ακούστηκε για πρώτη φορά σε δίκη αγωνιστή της ΕΟΚΑ η απόφαση: «Εις θάνατον!» Ο Μιχαλάκης Καραολής μαζί με τον Ανδρέα Δημητρίου, ήταν οι πρώτοι αγωνιστές της ΕΟΚΑ που οδηγήθηκαν στην κρεμάλα. Ο στρατάρχης Τζον Χάρτινγκ, έδινε ιδιαίτερη σημασία στις πρώτες εκτελέσεις. Αποτελούσαν την τακτική που ονόμαζε «οφθαλμόν αντί οφθαλμού» και θεωρούσε πως θα λειτουργούσαν ως παραδειγματικό μέτρο το οποίο θα τρομοκρατούσε τους αγωνιστές. Ήλπιζε πως η αμείλικτη στάση του απέναντι στους συλληφθέντες θα τερμάτιζε τον αγώνα. Βέβαια, έκανε λάθος, αφού η απάνθρωπη αντιμετώπιση των Βρετανών όχι μόνο δεν τρομοκράτησε τους αγωνιστές αλλά τους πείσμωσε περισσότερο. 

Ο Καμύ και η αιματοβαμμένη Αθήνα 

Ο αγώνας του κυπριακού λαού, δεν άφησε ασυγκίνητη την υπόλοιπη Ευρώπη. Σε όλες τις χώρες δημοσιογράφοι, πολιτικοί και διανοούμενοι στήριζαν με τα κείμενά τους τον αγώνα για απελευθέρωση και Ένωση του νησιού με την μητέρα πατρίδα. Τα τηλεγραφήματα που ζητούσαν την ακύρωση της εκτέλεσης πλήθαιναν μέρα τη μέρα. Μεταξύ αυτών, ένα άρθρο του Γάλλου ποιητή και φιλόσοφου, Άλμπερτ Καμύ με τίτλο «Το Ελληνόπουλο», το οποίο δημοσιεύτηκε στην γαλλική εφημερίδα Λ’ Εξπρές στις 6 Δεκεμβρίου 1955. 

«Το Ελληνόπουλο»: Το άρθρο που έγραψε ο Άλμπερ Καμύ για τον απαγχονισμό του Καραολή-Στη δίκη του κατήγορος ήταν ο Ραούφ Ντενκτάς... (photos)

Στις 28 Οκτωβρίου 1955, ακούστηκε για πρώτη φορά σε δίκη αγωνιστή της ΕΟΚΑ η απόφαση: «Εις θάνατον!» Ο Μιχαλάκης Καραολής μαζί με τον Ανδρέα Δημητρίου, ήταν οι πρώτοι αγωνιστές της ΕΟΚΑ που οδηγήθηκαν στην κρεμάλα. 

Ο στρατάρχης Τζον Χάρτινγκ, έδινε ιδιαίτερη σημασία στις πρώτες εκτελέσεις. Αποτελούσαν την τακτική που ονόμαζε «οφθαλμόν αντί οφθαλμού» και θεωρούσε πως θα λειτουργούσαν ως παραδειγματικό μέτρο το οποίο θα τρομοκρατούσε τους αγωνιστές. Ήλπιζε πως η αμείλικτη στάση του απέναντι στους συλληφθέντες θα τερμάτιζε τον αγώνα. Βέβαια, έκανε λάθος, αφού η απάνθρωπη αντιμετώπιση των Βρετανών όχι μόνο δεν τρομοκράτησε τους αγωνιστές αλλά τους πείσμωσε περισσότερο.

Ο Καμύ και η αιματοβαμμένη Αθήνα 

Ο αγώνας του κυπριακού λαού, δεν άφησε ασυγκίνητη την υπόλοιπη Ευρώπη. Σε όλες τις χώρες δημοσιογράφοι, πολιτικοί και διανοούμενοι στήριζαν με τα κείμενά τους τον αγώνα για απελευθέρωση και Ένωση του νησιού με την μητέρα πατρίδα. Τα τηλεγραφήματα που ζητούσαν την ακύρωση της εκτέλεσης πλήθαιναν μέρα τη μέρα. Μεταξύ αυτών, ένα άρθρο του Γάλλου ποιητή και φιλόσοφου, Άλμπερτ Καμύ με τίτλο «Το Ελληνόπουλο», το οποίο δημοσιεύτηκε στην γαλλική εφημερίδα Λ’ Εξπρές  στις 6 Δεκεμβρίου 1955. 

Σαν σήμερα: Η θυσία των Καραολή και Δημητρίου

Ο Μιχαλάκης Καραολής και ο Ανδρέας Δημητρίου υπήρξαν οι πρώτοι αγωνιστές του Κυπριακού Αγώνα που καταδικάσθηκαν σε θάνατο και εκτελέστηκαν από τους Άγγλους δυνάστες.

Ο Μιχαλάκης Καραολής γεννήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 1933 στο Παλαιοχώρι Πιτσιλιάς και ήταν το τέταρτο παιδί του Σάββα και της Παναγιώτας Καραολή. Αποφοίτησε από την Αγγλική Σχολή Λευκωσίας και διορίστηκε δημόσιος υπάλληλος.

Παράλληλα, ασχολήθηκε με τον στίβο ως αθλητής του ΑΠΟΕΛ. Εντάχθηκε από τους πρώτους στην ΕΟΚΑ και πήρε μέρος στον απελευθερωτικό αγώνα με την ομάδα του Πολύκαρπου Γεωρκάτζη.

«Τα Ελληνόπουλα δεν ξέρουν μόνο πώς πρέπει να ζουν. Ξέρουν και πώς να πεθαίνουν». Καραολής και Δημητρίου: ΑΘΑΝΑΤΟΙ.

Αναρτήθηκε από τον/την olympiada στο Δεκεμβρίου 28, 2013

 ΕΛΛΑΣ – ΚΥΠΡΟΣ ΕΝΩΣΙΣ

Το αίμα των ηρώων και η διαχρονική προδοσία των κεμαλόδουλων ελληνόφωνων κρατιστών.

Η θυσία του Μιχαλάκη Καραολή και του Ανδρέα Δημητρίου που σηματοδότησε το πρώτο (και “ξεχασμένο”) Πολυτεχνείο στην Ελλάδα, όπου στρατιωτικές δυνάμεις δολοφόνησαν διαδηλωτές που απαιτούσαν: ΕΛΛΑΣ – ΚΥΠΡΟΣ ΕΝΩΣΙΣ.

Ο πατριωτισμός του Κολοκοτρώνη που θάφτηκε από τους πατριδοκάπηλους “εθνικόφρονες” επί δεκαετίες, μέχρι την προδοσία της Κύπρου το 1972 – 1974.

10 Μαίου 1956. O απελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ στην αγγλοκρατούμενη Κύπρο, με στόχο την ένωση με τη μητέρα Ελλάδα, ήταν σε εξέλιξη.

Η Κύπρος ασφυκτιούσε, κάτω από τα απάνθρωπα μέτρα των αγγλικών στρατευμάτων.

Οι τηλεφωνικές επικοινωνίες είχαν κοπεί και είχε διακοπεί η κίνηση των οχημάτων στους δρόμους.

Το κλίμα ήταν τεταμένο, εξαιτίας της προγραμματισμένης εκτέλεσης των δύο στελεχών της Ε.Ο.Κ.Α.

Οι αντιδράσεις των Κυπρίων και των Ελλήνων ήταν έντονες, αλλά ο σκληρός στρατάρχης Χάρντινγκ ήταν αμετακίνητος και ανελέητος.

Δεν ήταν διατεθειμένος να δώσει χάρη.