πολυολυμπιονίκης και η χώρα του

Αλέκος Χατζηκώστας 

Υπάρχει μία βάση για όλα αυτά τα κατορθώματα πέρα από τις ατομικές ικανότητες του αθλητή. Κάτι που δεν μπορεί και δεν πρέπει να κρυφτεί.

Θα έπρεπε το γεγονός να γινόταν πρωτοσέλιδη αθλητική είδηση. Όμως η χώρα που εκπροσώπησε δεν τυγχάνει της ανάλογης “αναγνώρισης” από τα αστικά ΜΜΕ και της χώρας μας. Κάνουμε λόγο για τη «χρυσή σελίδα» στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων που έγραψε ο Κουβανός αθλητής Mιχάιν Λόπες, ο οποίος κατέκτησε το 5ο διαδοχικό χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο του στην πάλη!

Ο 41χρονος Κουβανός μετά το Πεκίνο (2008), το Λονδίνο (2012), το Ρίο (2016) και το Τόκιο (2021) το ξανάκανε στο Παρίσι κατακτώντας την πρωτιά στην κατηγορία 130 κιλών της ελληνορωμαϊκής. Ετσι “ξεπερναει” επιδόσεις άλλων “μύθων” όπως του Κ. Λουις, Φελπς κ.α που τα αστικά ΜΜΕ χρόνια τώρα έχουν καλλιεργήσει με διάφορα αναλυτικά αφιερώματα το “άστρο” τους. Να σημειώσουμε εδώ ότι δύο άλλοι αθλητές, τα αστέρια του αμερικανικού μπάσκετ Σου Μπερντ και Ντιάνα Ταουράσι, έχουν πετύχει αυτό το κατόρθωμα σε ομαδικά αγωνίσματα. Σε ατομική βάση, όμως, το επίτευγμα του Λόπεζ δεν έχει προηγούμενο και ως τέτοιο θα πρέπει να αντιμετωπιστεί από τον παγκόσμιο αθλητικό Τύπο.

Υπάρχει όμως μία βάση για όλα αυτά τα κατορθώματα πέρα από τις ατομικές ικανότητες του αθλητή. Κάτι που δεν μπορεί και δεν πρέπει να κρυφτεί. Κάνουμε λόγο για τη χώρα του, την Κούβα, που παρά το δολοφονικό εμπάργκο τόσων δεκαετιών εξακολουθεί νας μας εκπλήσει και στον τομέα του αθλητισμού!

#ΚΟΥΒΑ: ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ!!!

του Λεωνίδα Αποσκίτη

Το βρετανικό κρουαζερόπλοιο με πολλά κρούσματα κορονοϊού ανάμεσα στους επιβάτες του, το οποίο για μερες αναζητούσε απεγνωσμένα ελλιμενισμό σε λιμάνια της Καραϊβικής, κατέληξε τελικά στην...απαγορευμένη Κούβα.

Οι αρχές της Κούβας, που βρίσκεται σε εμπάργκο πάντα των αμερικανόφιλων δυνάμεων, έδωσαν αυτό που ωμά τους αρνήθηκαν οι σύμμαχες των ΗΠΑ χώρες στους επιβάτες του πλοίου: ειδικευμένη και άμεση ιατρική βοήθεια και εντατική θεραπεία.

Η Κούβα η οποία δεν έχει κλείσει τα σύνορα της και δεν έχει πάρει κανένα μέτρο για την επιδημία έχει μόνο 4 ελαφρά κρούσματα #Covid-19 καταγράψει από τα οποία οι τρείς είναι Ιταλοί τουρίστες. 

Η φαρμακοβιομηχανία της Κούβας παράγει 22 φάρμακα που μπορούν να θεραπεύσουν χιλιάδες ασθενείς με Covid-19, όπως εξήγησε ο πρόεδρος της Eduardo Martinez...Το κουβανικό αντι- ιϊκό φάρμακο Ιντερφερόνη Αλφα 2Β χρησιμοποιείται στην Κίνα κατά του νέου κορονοϊού με επιτυχία και πάνω από 15 χώρες θέλουν να το αγοράσουν.

Το φάρμακο - το οποίο δεν εμβολιάζει αλλά θεραπεύει - δεν επιτρέπεται να κυκλοφορήσει στις δυτικές χώρες...

Κορυφαία η παιδεία στην Κούβα

Το επίπεδο της παιδείας της Κούβας τοποθετείται σε αντίστοιχα υψηλό με αυτό του εκπαιδευτικού συστήματος της Φινλανδίας και της Ελβετίας σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα η οποία έτρεξε μεγάλη έρευνα στις χώρες της Λατινικής Αμερικής και την Καραϊβική.

Η παγκόσμια τράπεζα εξέτασε τα δημόσια εκπαιδευτικά συστήματα των χωρών αυτής της ηπείρου, το κοινωνικό οικονομικό πεδίο στο οποίο συγκροτούνται και τις προκλήσεις που έχουν να αντιμετωπίσουν.

Όπως σημειώνει η έκθεση για την Κούβα, η εκπαίδευση αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα της χώρας από την περίοδο που οι επαναστατικές αλλαγές πραγματοποιήθηκαν στην χώρα και ο Μπατίστα αποχώρησε από το νησί.

Η κατεύθυνση της νέας πολιτικής εξουσίας των ανταρτών του Κάστρο και Τσε Γκεβάρα φέρνει αλλαγές στην παραγωγή, την εκπαίδευση και την υγεία.

:Από το 1959 είναι το μόνο έθνος παγκοσμίως που διαθέτει το 13% του εθνικού προϋπολογισμού του στην εκπαίδευση. «Κανένα εκπαιδευτικό σύστημα της Λατινικής Αμερικής δεν μπορεί να θεωρηθεί υψηλής ποιότητας, όταν μιλάμε με παγκόσμιους όρους. Εκτός από αυτό της Κούβας», επισημαίνει η έκθεση. Το σχολικό της σύστημα παρουσιάζει αυξημένες ή τουλάχιστον κατάλληλες παραμέτρους: ισχυρό ακαδημαϊκό ταλέντο, υψηλούς μισθούς και υψηλή επαγγελματική αυτονομία.

«Έτσι χαρακτηρίζεται ως ένα από τα πιο αποτελεσματικά εκπαιδευτικά συστήματα στον κόσμο, όπως αυτά της Φινλανδίας, της Σιγκαπούρης, της Σαγκάης, της Δημοκρατίας της Κορέας, της Ελβετίας, της Ολλανδίας και του Καναδά»,γράφει η έκθεση. Δεν είναι η πρώτη φορά που η Παγκόσμια Τράπεζα επαινεί την Κούβα. Σε προηγούμενη έκθεσή της, η οργάνωση υπενθύμιζε την υπεροχή του κοινωνικού συστήματος του νησιού, αφού η Κούβα έχει καταφέρει να εξασφαλίσει τη δωρεάν πρόσβαση όλων των πολιτών της στην εκπαίδευση και την υγειονομική περίθαλψη. Ανάμεσα στα επιτεύγματά της βρίσκονται επίσης η πρόσβαση από όλους σε ασφαλές νερό, η εξάλειψη ορισμένων ασθενειών και το γεγονός πως διαθέτει έναν από τους χαμηλότερους δείκτες σε ποσοστά βρεφικής θνησιμότητας και έναν από τους μεγαλύτερους σε προσδόκιμο ζωής.

Ο σοσιαλισμός μετά τους Κάστρο

Η Κούβα θέλει την αγορά … χωρίς τον καπιταλισμό!

Του Ρενώ Λαμπέρ* από το Άρδην Τ. 110 

«Πρέπει οι Κουβανοί να κερδίσουν, διαφορετικά εμείς θα χάσουμε τα πάντα, ακόμα και την ελπίδα», έγραφε ο Ζαν-Πωλ Σαρτρ, λίγους μήνες μετά τη νίκη των ανταρτών με επικεφαλής τον Φιντέλ Κάστρο ενάντια στη δικτατορία του Φουλχένσιο Μπατίστα. Σχεδόν εξήντα χρόνια αργότερα, πού βρίσκεται το μικρό νησί που έριξε το γάντι στους γίγαντες του εικοστού αιώνα; Τα αναμφισβήτητα επιτεύγματα, κυρίως στον τομέα της υγείας,  δεν καλύπτουν πλέον τις ρωγμές που διατρέχουν το οικοδόμημα του καραϊβικού σοσιαλισμού μετά την κατάρρευση του σοβιετικού μπλοκ. «Το κουβανικό μοντέλο δεν λειτουργεί πια ούτε για μας», παραδεχόταν ο Κάστρο, τον Σεπτέμβριο του 2010.

Ο πρόεδρος Ραούλ Κάστρο ανακοίνωσε ότι προτίθεται να παραιτηθεί το 2018. Προβλέπεται ότι θα τον αντικαταστήσει ο πρώτος αντιπρόεδρος, Μιγκέλ Ντίας Κάνελ, γεννημένος ένα χρόνο μετά την άφιξη των ανταρτών στην Αβάνα, το 1959. Μια τέτοια μεταβίβαση εξουσίας θα αποτελούσε μια μικρή επανάσταση, στο πλαίσιο των αλλαγών  που ο Ραούλ Κάστρο επιχειρεί να προωθήσει ώστε να «εκσυγχρονίσει» το κουβανικό οικονομικό μοντέλο.

Αμερικάνικες σακαράκες, ερειπωμένες προσόψεις, ξεπερασμένη αισθητική: Για τους περισσότερους παρατηρητές, η κουβανική καθημερινή ζωή απεικονίζει τον απαρχαιωμένο χαρακτήρα της πολιτικής της ρητορικής: επικαλούμενο τον κομμουνισμό, το νησί  μοιάζει να έχει καθηλωθεί στο παρελθόν. Η μυρωδιά της ναφθαλίνης καλύπτεται μόνο από τις αναθυμιάσεις παραφίνης. Σε ηλικία 86 ετών, ο πρόεδρος Ραούλ Κάστρο σπάνια αρχίζει τις ομιλίες του χωρίς να σβήσει κεριά. «Τα 55 χρόνια της διακήρυξης του σοσιαλιστικού χαρακτήρα της επανάστασης», κατά την έναρξη του 7ου Συνεδρίου του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κούβας (PCC), στις 16 Απριλίου 2016. «Η 161η  επέτειος από τη γέννηση του εθνικού μας ήρωα, Χοσέ Μαρτί», στα εγκαίνια του λιμανιού Ελ Μαριέλ, στις 27 Ιανουαρίου 2014. Τα «55 χρόνια από τον θρίαμβο της επανάστασης», στο τέλος της συνεδρίασης της 8ης κοινοβουλευτικής περιόδου της Εθνοσυνέλευσης, στις 21 Δεκεμβρίου 2013…

Αν, από την Πλατεία της Επανάστασης, στην Αβάνα, μέχρι τα τεράστια πανό που σηματοδοτούν την είσοδο στην πόλη του Σιενφουέγος, τα πρόσωπα των ηρώων της Σιέρα Μαέστρα μοιάζουν πανταχού παρόντα, αυτό γίνεται ίσως λιγότερο για να θυμίζει ένα παρωχημένο παρελθόν και περισσότερο για να δώσει ουσία σε μια σημερινή πραγματικότητα. Χωρίς αμφιβολία, το νησί είναι ακινητοποιημένο, αλλά μέσα στο παρόν: το παρόν μιας επανάστασης πάντα υπό αμφισβήτηση.

Εξήντα χρόνια σχεδόν μετά τον «θρίαμβό» της, μένει να δούμε πώς οι μπαρμπούδος θα εκτιμούσαν την εξέλιξη της χώρας για την οποία έδωσαν τη ζωή τους. Αν ξαναζούσε σήμερα ο Ερνέστο «Τσε» Γκεβάρα θα αναγνώριζε άραγε τη γη που τον υποδέχτηκε; Μήπως η συνέχεια του αγώνα θα τον εξέπληττε τόσο όσο η αλλαγή; Δεν είναι τόσο σίγουρο, αφού ένας δημοσιογράφος που διέσχισε το νησί το 2011 κοπιάζει ακόμα να βρει τα ίχνη του, έξι χρόνια αργότερα…

Μουσείο της επανάστασης, στην Αβάνα. Οι αίθουσες του πρώην προεδρικού μεγάρου αφηγούνται, χρόνο με τον χρόνο, το έπος ενός αντάρτικου με χίλιες και μια αναζωπυρώσεις: Επίθεση κατά του στρατοπέδου Μονκάδα, στις 26  Ιουλίου του 1953. Επιβίβαση στο σκάφος Γκράνμα, 25 Νοεμβρίου 1956. Νικηφόρα άφιξη του Φιντέλ Κάστρο στην Αβάνα, 8 Ιανουαρίου 1959[1] (1)… Διηγήσεις των επικών μαχών στις ύπουλες συγκρούσεις του Ψυχρού Πολέμου, μία μόνο αίθουσα αφιερωμένη σε οικονομικά και κοινωνικά θέματα. Και, μάλιστα, υπό επισκευή: οι επισκέπτες καλούνται να τη διασχίσουν γρήγορα.

Φιντέλ Κάστρο. Η ιστορική ομιλία του FIDEL CASTRO στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών

Υπάρχει τέτοια χώρα;

      Υπάρχει χώρα που να παρέχει για την εκπαίδευση των παιδιών της το 23% του προϋπολογισμού της και το 9% του ΑΕΠ της σε τρέχουσες τιμές, ώστε να εξασφαλίζεται

• η λειτουργία 9.433 σχολείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης,
• η δημόσια και δωρεάν παροχή εκπαίδευσης σε 1.771.800 μαθητές και σε 140.600 παιδιά στα νηπιαγωγεία της χώρας
• καθώς και  η δημόσια και δωρεάν πανεπιστημιακή εκπαίδευση σε 145.770 φοιτητές;   

    Υπάρχει χώρα που να παρέχει για την Δημόσια Υγεία και την Κοινωνική Πρόνοια ποσό που αντιπροσωπεύει το 28% του προϋπολογισμού της και το 11% του ΑΕΠ της ώστε να εξασφαλίζει στον πληθυσμό της, δημόσια και δωρεάν

• 12.400 μονάδες ιατρικής φροντίδας,
• 151 νοσοκομεία,
• 451 πολυϊατρεία,
• 10.782 εγκαταστάσεις οικογενειακών ιατρών,
• 110 οδοντιατρικές κλινικές,
• 147 οίκους ευγηρίας,
• 265 κέντρα ηλικιωμένων
• 30 κέντρα σωματικής αναπηρίας.
• 1.200.000 εισαγωγές σε νοσοκομείο σε περισσότερες από 45.000 κλίνες,
• 86 εκατομμύρια ιατρικές εξετάσεις
• και περίπου 28,5 εκατομμύρια οδοντιατρικές επισκέψεις;

Η Πρώτη Διακήρυξη της Αβάνας

Υιοθετήθηκε από τη Γενική Εθνική Συνέλευση του Λαού της Κούβας

2 Σεπτέμβρη 1960

Ο λαός της Κούβας, απελευθερωμένης περιοχής της Αμερικής, αναλαμβάνοντας τις αναφαίρετες εξουσίες που απορρέουν από την πραγματική άσκηση της κυριαρχίας του, όπως εκφράστηκε με την άμεση, δημόσια και καθολική ψηφοφορία, συνήλθε σε Γενική Εθνική Συνέλευση πλάι στο μνημείο και στη μνήμη του Χοσέ Μαρτί.Ως δική της πράξη καθώς και ως έκφραση των αισθημάτων του λαού της Δικής μας Αμερικής, η Γενική Εθνοσυνέλευση του Λαού της Κούβας:

1. Καταδικάζει στο σύνολο του το κείμενο που έχει ονομαστεί Διακήρυξη του Σαν Χοσέ της Κόστα Ρίκα• ένα κείμενο υπαγορευμένο από τον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ, που προσβάλλει την εθνική κυριαρχία και την αξιοπρέπεια των αδελφών λαών της ηπείρου και το δικαίωμα κάθε έθνους στην αυτοδιάθεση. (*1)

2. Η Γενική Εθνική Συνέλευση του Λαού της Κούβας καταδικάζει κατηγορηματικά τον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ για την ανοιχτή και εγκληματική του παρέμβαση, διάρκειας ενός και πλέον αιώνα, σε όλους τους λαούς της Λατινικής Αμερικής. Οι λαοί αυτοί έχουν δει πολλές φορές τα εδάφη του Μεξικού, της Νικαράγουας, της Αϊτής, του Αγίου Δομίνικου και της Κούβας να δέχονται εισβολές και έχουν χάσει μπροστά στην απληστία των Γιάνκηδων ιμπεριαλιστών πλούσιες και εκτεταμένες περιοχές, όπως το Τέξας, ζωτικής σημασίας στρατηγικές ζώνες, όπως η Διώρυγα του Παναμά. Ακόμα έχουν δει, όπως στην περίπτωση του Πουέρτο Ρίκο, ολόκληρες χώρες να μετατρέπονται σε κατεχόμενο έδαφος. Υποχρεώθηκαν, εξάλλου, να υποστούν τις προσβολές των πεζοναυτών προς τις γυναίκες και τις κόρες, αλλά μας και προς τα πιο προσφιλή σύμβολα της ιστορίας της γης μας, μεταξύ των οποίων είναι το άγαλμα του Χοσέ Μαρτί. (*2)