Του Ανδρέα Κλαυδιανού
Κουρελόχαρτο έχει κάνει η Τουρκία τη Συνθήκη της Λωζάννης (Ιούλιος 1923), από την επομένη της υπογραφής της. Μόλις το Σεπτέμβρη του ίδιου έτους, το τουρκικό κράτος ανέλαβε όλες τις εξουσίες (διοικητικές, ασφαλείας, τελωνειακές κλπ) σε Ίμβρο και Τένεδο. Ποτέ δεν εφαρμόστηκε η «ειδική διοικητική οργάνωση, αποτελούμενη από τοπικά στοιχεία» όπως αυτή οριζότανε στο άρθρο 14. Μεθοδευμένα η Τουρκία εκδίωξε τους Έλληνες, απαλλοτρίωσε τη γη τους, απαγόρευσε επαγγέλματα, εποίκισε τα δύο νησιά με κακοποιά στοιχεία, με το χτίσιμο ανοιχτών αγροτικών φυλακών, έκλεισε σχολεία και ακύρωσε κάθε πολιτισμική δραστηριότητα. Αποτέλεσμα οι Έλληνες κάτοικοι από 13.000 το 1923 συρρικνώθηκαν σε 600 σήμερα.
Στις 6 Σεπτέμβρη του 1955, στα λεγόμενα «Σεπτεμβριανά», ένας μαινόμενος όχλος 50.000 Τούρκων, υπό την καθοδήγηση και υποστήριξη των τουρκικών αρχών που τους μοίραζαν λοστούς και τσεκούρια, στράφηκε κατά των Ελλήνων κατοίκων της Πόλης. Το πογκρόμ της Κωνσταντινούπολης είχε ως αποτέλεσμα μέσα σε μια νύχτα δεκάδες θανάτους, εκατοντάδες βιασμούς, χιλιάδες λεηλασίες και καταστροφές κτιρίων, μέχρι και σκυλεύσεις πτωμάτων στα νεκροταφεία. Από τα κεντρικά συνθήματα του εξαγριωμένου πλήθους ήταν «θάνατος στους γκιαούρηδες». Οι ζημιές αποτιμήθηκαν σε 150.000.000 δολάρια. Από τους 100.000 Ελλήνων της Πόλης απέμειναν 2.000 σήμερα.
Διαχρονικά η Τουρκία έχει καταστρατηγήσει όλα τα άρθρα της Συνθήκης της Λωζάννης απαγορεύοντας δραστηριότητες εκπαιδευτικού, θρησκευτικού, εμπορικού, οικονομικού και αθλητικού χαρακτήρα. Οι παραβιάσεις αυτές αποτέλεσαν μέρος ενός συνολικότερου σχεδίου εκρίζωσης των Ελλήνων από τα, επί χιλιάδες χρόνια, πατρογονικά εδάφη τους και αποτέλεσαν συνέχεια των σφαγών της Μικρασιατικής Καταστροφής και της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου (1914-1923). Οι Τούρκοι ολοκλήρωσαν το ξεκαθάρισμα της κοινωνίας τους από το ελληνικό στοιχείο χωρίς να τους εμποδίσει καμία Συνθήκη.
