Του Αχιλλέα Ομήρου
ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΥΡΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΝ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ, ΤΟΝ ΛΑΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ, ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΕΝΑ ΛΟΓΟ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ, ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΠΡΩΤΟΣΤΑΤΗΣΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΘΙΣΟΥΝ ΣΤΟΝ ΣΒΕΡΚΟ ΚΑΙ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ – ΑΝΟΙΞΑΝ ΔΗΛΑΔΗ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΜΑΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ – ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΙΛΑΝΕ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ.
Τα σημάδια για τον ερχομό μιας βαθύτερης εκτροπής από αυτήν που είχε συμβεί το 1965 ήταν ολοφάνερα για όποιον δεν ήθελε να διαβάζει και να ερμηνεύει σωστά. Χωρίς ψευδαισθήσεις. Γιατί ψευδαισθήσεις, εφησυχασμό και παραπλάνηση του λαού πρόσφεραν όλοι τους. Ο Ανδρέας που έλεγε στη Λάρισα – δυο ημέρες νωρίτερα – ότι το 1967 δεν είναι 1936, κι όταν αν γίνει προσπάθεια επιβολής δικτατορίας θα ξεσηκωθεί ο κόσμος, οι καμπάνες θα σημάνουν συναγερμό ή μήπως η ΑΥΓΗ το πρωί που τα τανκς κυλούσαν ήδη στους δρόμους με πηχυαίο τίτλο μας εξηγούσε ποιοι ήταν οι πέντε λόγοι που δεν θα γίνει δικτατορία.
Το τηλέφωνο του σπιτιού χτύπησε πολύ νωρίς και μας σήκωσε από το κρεβάτι. Το σήκωσε ο μακαρίτης πατέρας μου και τον άκουσα να λέει «τι; πότε, Δικτατορία;». Στην άλλη άκρη ένας γκαρδιακός φίλος και σύντροφος – από το 1957 μέχρι τώρα, εδώ λίγο παρακάτω στο fb θα τον βρείτε: ο Δημήτρης Κουτσομητόπουλος - φρόντισε να μας ειδοποιήσει για το πώς τελικά «η δημοκρατία νίκησε», όπως μας διαβεβαιώνανε οι ηγέτες της αριστεράς μας ότι θα γίνει.
Οι πρώτες κινήσεις μάλλον «γνωστές». Να βγούμε έξω περιμένοντας να χτυπήσουν οι καμπάνες, τα πλήθη να πλημμυρίζουν δρόμους και πλατείες….Κι αφού τίποτα από αυτά δεν διαπιστώσαμε – μόνο κάτι τανκ φάνηκαν – προσπάθεια επικοινωνίας με γνωστούς, επίσκεψη στα πεταχτά στα γραφεία των ομάδων μας για να πάρουμε υλικά, φακέλους, ονόματα κλπ κλπ και μετά βέβαια και σπίτι δικά μας υλικά. Να βρούμε που θα καταφύγουμε ώστε να μην πιαστούμε κλπ. Σιγά-σιγά άρχισαν οι πρώτες προσπάθειες για την οργάνωση του αγώνα ενάντια στην γνωστή μας Χούντα. Συναντήσεις προσεκτικά προετοιμασμένες κλπ. Θυμάμαι μάλιστα πως με έναν φίλο κανονίσαμε να βρεθούμε στο «Ρωσικό» - τώρα πια δεν υπάρχει. Είχε έναν εξώστη, με λίγα τραπέζια – άρα πιο ασφαλές μέρος. Και δίπλα μας ποιος έρχεται και κάθεται – να πιεί τον καφέ του – ο Σάββας Κωσταντόπουλος, διευθυντής του ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΚΟΣΜΟΥ και ο άνθρωπος που προπαγάνδιζε την επιβολή της δικτατορίας.
