Ναός του Απόλλωνα, ένα συλλεκτικό ντοκιμαντέρ πριν ο ναός σκεπαστεί

Η ταινία που γυρίστηκε το 1964 βραβεύτηκε στη Μπιενάλε Παρισίων αλλά δεν προβλήθηκε ποτέ στις κινηματογραφικές αίθουσες..(Εικόνες & Βίντεο)

Δείτε την ταινία 

Είναι το πρώτο φιλμ για το ναό του επικούρειου Απόλλωνα που έχτισε ο Ικτίνος στην κορυφή ενός βουνού.

Ο σκηνοθέτης (Jean-Daniel Pollet) μαγεύτηκε και είπε ότι αυτός ο ναός υπήρξε το κέντρο του κόσμου για κείνον. Έτσι λοιπόν τον κινηματογράφησε με ρυθμό ιερής τελετουργίας και το αποτέλεσμα αντάμειψε τις προσπάθειες του.

Ο ναός είναι κτισμένος κυρίως με ασβεστολιθική πέτρα και είναι χωρίς το άγαλμα του θεού Απόλλωνα.

«Εδώ μπορείς να υπάρξεις»

Εντυπωσιασμένος από τη γοητεία του αρχαιολογικού χώρου των Βασσών ο εξαιρετικός σκηνοθέτης Jean-Daniel Pollet, μόλις τον ανακάλυψε βρήκε ένα υπαρξιακό καταφύγιο λέγοντας «Εδώ μπορείς να υπάρξεις».

Χαρακτήρισε τον τόπο ως άκρον άωτον της μαγείας και για μια δεκαετία τον θεωρούσε το κέντρο του κόσμου. Τον επισκέφθηκε πολλές φορές και τρεις ταινίες του έχουν αναφορές στο ναό του Επικούριου Απόλλωνα. Η μία από αυτές «Βάσσες» είναι αφιερωμένη στο ναό. Πρόκειται για ένα κινηματογραφικό ποίημα. Ο ίδιος ο σκηνοθέτης έχει περιγράψει ως εξής τη σχέση του με τις Βάσσες:

Ζ (Ζει, 1969) η ταινία του Κώστα Γαβρά με μουσική Μίκη Θεοδωράκη από το βιβλίο του Βασίλη Βασιλικού. Ιστορικό από τα γυρίσματα και τις κριτικές (Video ταινία Ελληνικοί υπότιτλοι)

To σενάριο Z (ταινία Ζ - Ζει, 1969 ) Βασίλης Βασιλικός

Απεβίωσε στις 30 Νοεμβρίου 2023 σε ηλικία 89 ετών.

Z - 1969 (όλη η ταινία του Κώστα Γαβρά με

την μουσική του Μίκη Θεδοδωράκη) Βίντεο

Έρευνα Σοφία Ντρέκου Αρθρογράφος

Τι σημαίνει «Ζ» - Το βιβλίο που έγραψε Iστορία

Την τελευταία του πνοή άφησε σε ηλικία 89 ετών ο θρυλικός συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός, αφήνοντας πίσω του σπουδαία παρακαταθήκη στον πολιτισμό της Ελλάδας.

Με πλήθος βιβλίων, αυτό που ξεχωρίζει ασφαλώς το «Ζ» που κυκλοφόρησε το 1966 και αφηγείται την ιστορία της δολοφονίας του βουλευτή της ΕΔΑ Γρηγόρη Λαμπράκη από παρακρατικούς το 1963 στην Θεσσαλονίκη.

Όταν πετούν οι γερανοί (Letyat zhuravli, 1957)

Το αξέχαστο σοβιετικό δράμα του Μιχαήλ Καλατόζοφ με τους Αλεξέι Μπατάλοφ και Τατιάνα Σαμοϊλοβα.

Ο «Αποχαιρετισμός» του Γιάννη Ρίτσου στον Γρηγόρη Αυξεντίου

"Τέλειωσαν πια τα ψέματα – δικά μας και ξένα

 Η φωτιά η παντάνασσα πλησιάζει. 
Δεν μπορείς πια Να ξεχωρίσεις αν καίγεται σκοίνος ή φτέρη ή θυμάρι. 
Η φωτιά πλησιάζει.
Κι όμως πρέπει να προφτάσω να ξεχωρίσω,
Να δω, να υπολογίσω, να σκεφτώ – ( για ποιόν; Για μένα;Για τους άλλους; ) Πρέπει. Μου χρειάζεται πριν απ’ το θάνατό μου μια ύστατη γνώση, η γνώση του θανάτου μου, για να μπορέσω να πεθάνω.

΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄

Άλλες αναρτήσεις για τον ήρωα Γρηγόρη Αυξεντίου ΕΔΩ

΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄΄

...Μην κλαίτε. Και ξέρω τώρα, όσο ποτέ,
Πως είναι δυνατή η ελευθερία. Γεια σας.
Τούτη την ώρα δεν τρομάζω τα μικρά ή μεγάλα λόγια –
Μπορώ να σκουπίσω τα μάτια μου στη σημαία μας
Μια και το ξέρω : στην απόλυτη στιγμή μου
μες απ’ το στόμιο του θανάτου οι συναγωνιστές μου
θα παραλάβουν απ’ τα χέρια μου φλεγόμενη
τη σημαία του ανένδοτου αγώνα, φλεγόμενη σαν πύρινο άλογο ικανό να διασχίσει το άπειρο και το θάνατο σαν άσβηστη δάδα μέσα σ’ όλες τις νύχτες των σκλάβων,
φλεγόμενη η σημαία μας σα μέγα αστραφτερό δισκοπότηρο για την Άγια Μετάληψη του Κόσμου.
Μπορώ να επαναλάβω :

” Λάβετε, φάγετε, τούτο εστί το σώμα μου και το αίμα μου – το σώμα και το αίμα του Γρηγόρη Αυξεντίου
ενός φτωχόπαιδου, 29 χρονώ, απ’ το χωριό Λύση,
οδηγού ταξί το επάγγελμα,
πούμαθε στη Μεγάλη Σχολή του Αγώνα τόσα μόνο γράμματα όσα να φτιάχνουν τη λέξη
” Ε Λ Ε Υ Θ Ε Ρ Ι Α “"

3 Μαρτίου 1957.

Στην Κύπρο μαίνεται ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας εναντίον των βρετανών με στόχο την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. 

Ο εικοσιεννιάχρονος υπαρχηγός της ΕΟΚΑ Γρηγόρης Αυξεντίου μετά από προδοσία,περικυκλώνεται μέσα στο κρησφύγετο του, από βρετανούς στρατιώτες. Διατάζει τους συντρόφους του να παραδοθούν και συνεχίζει να πολεμάει μόνος του μέχρι που οι αντίπαλοί του με τη βοήθεια ελικοπτέρου τον καίνε ζωντανό. 

Το γεγονός αυτό συγκλόνισε τον μεγάλο ποιητή Γιάννη Ρίτσο ο οποίος έγραψε ένα από τα συγκλονιστικότερα ποιήματα του με τίτλο «Αποχαιρετισμός».

Ακούστε τον ίδιο τον ποιητή να το απαγγέλλει:

Ολόκληρο το ποίημα του Γιάννη Ρίτσου στο τέλος της ανάρτησης :

Στις 5 Μαρτίου 1957, μέρα Τρίτη, οι πρωινές αθηναϊκές εφημερίδες έγραψαν :

Η Οδύσσεια

Η Οδύσσεια 3D Animation (Ελληνικοί Υπότιτλοι) 

Η Οδύσσεια είναι μια 3D Animation ταινία που έχω φτιάξει βασισμένη στο έπος του Ομήρου. Σκηνοθεσία, παραγωγή και μουσική έχουν γίνει από εμένα. Στο κανάλι μου περιλαμβάνεται και η έκδοση χωρίς ελληνικούς υπότιτλους.

Ντοκιμαντέρ: "ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ".

ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ & ΜΑΚΡΗΣ. ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ

Με ιδιαίτερη τιμή και χαρά παραδίδουμε σε όλον τον ελληνισμό το ιστορικό ντοκιμαντέρ "ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΣΑΜΟΘΡΑΚΗΣ".

Ως ελάχιστο φόρο τιμής στους Αγίους μας, στους Ήρωές μας, στους προγόνους μας.

Περιγραφή

ΕΚΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ

Μέσα από την καταγραφή και έρευνα των γεγονότων, αλλά και με συνεντεύξεις, ρίχνεται "φως" στον βίο και στο μαρτύριο των Πέντε Αγίων Νεομαρτύρων εκ Σαμοθράκης και Μάκρης μαρτυρησάντων (6 Απριλίου 1836) αλλά και στο ιστορικό πλαίσιο των συμβάντων που προηγήθηκαν (σφαγή/ολοκαύτωμα Σαμοθράκης 1 Σεπτεμβρίου 1821). 

ΖΑΚΡΟΣ - ΕΝΑ ΣΗΜΑΔΙ ΣΤΟΝ ΧΑΡΤΗ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

«Είναι ευλογία να βρίσκεσαι σε τόπους ανασκαφών»

    ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΚΟΥΤΣΑΦΤΗΣ

Ο Φίλιππος Κουτσαφτής είναι μια ιδιότυπη και χαρισματική περίπτωση κινηματογραφιστή. Η τέχνη του, αυτό το «ντοκιμαντέρ δημιουργού» που στην ουσία κάθε φορά είναι ένα οπτικό φιλοσοφικό και ποιητικό δοκίμιο πάνω στον χρόνο και στον τόπο, δύσκολα μπορεί να περιγραφεί αν δεν τη ζήσεις ως εμπειρία . Το 2001, με την «Αγέλαστο Πέτρα» έστειλε χιλιάδες ανθρώπους στο σινεμά για να δουν ένα ντοκιμαντέρ. Πράγμα καθόλου συνηθισμένο αν όχι πρωτόγνωρο.

Απίστευτη η δύναμη αυτών των εικόνων που διέτρεχαν χρονικά την Ελευσίνα των αρχαιολογικών χώρων και των βιομηχανιών. Και ταυτόχρονα τη δύναμη του λόγου που έκανε αυτές τις εικόνες περισσότερο συγκλονιστικές.

Δυο δεκαετίες αργότερα, και αφού έχει μεσολαβήσει άλλο ένα σημαντικό ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους, το «Χαίρε Αρκαδία», ο Φίλιππος Κουτσαφτής παρουσίασε τον Νοέμβριο του  2023, το νέο του πόνημα, καρπός και αυτό της αγάπης του για τους αρχαιολογικούς τόπους και ό,τι τους περιβάλλει. Και άλλη μια ευκαιρία να ρίξει το βλέμμα του τόσο στο χώμα που εξακολουθεί να «γεννάει» ευρήματα όσο και στους μακρινούς γαλαξίες. 

Δυο πράγματα που μπορεί να είναι και ένα. Αφετηρία για αυτό το ταξίδι είναι η Ζάκρος, η μινωική πόλη στην άκρη της Κρήτης απέναντι από την Κύπρο και τη Μκρά Ασία, η μόνη που ανασκάφθηκε από Έλληνα αρχαιολόγο, τον Νικόλαο Πλάτωνα από τις αρχές της δεκαετίας του ‘60. 

Ο Φίλιππος Κουτσαφτής, το 1987, την εποχή που εργαζόταν ως διευθυντής φωτογραφίας σε σημαντικές ταινίες, όπως το «Δέντρο που πληγώναμε» του Δήμου Αβδελιώδη (και πριν ακόμη αρχίσει να συλλέγει το υλικό για την «Αγέλαστο Πέτρα»), βρέθηκε για πρώτη φορά στη Ζάκρο με την κάμερα του και άρχισε να κινηματογραφεί τη διαδικασία των ανασκαφών. 

Και δεν τελείωσε παρά 30 περίπου χρόνια αργότερα. Στα 90 περίπου λεπτά της ταινίας, η κάμερα παρακολουθεί την ομάδα των αρχαιολόγων (αλλά και τους επισκέπτες) σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, αποτυπώνει την εικόνα και τα λόγια του Νικολάου Πλάτωνα (ο οποίος έφυγε από τη ζωή λίγο μετά τα πρώτα γυρίσματα), στέκεται σε σημαντικά ευρήματα όπως μια σειρά από μοναδικά -σχεδόν σουρεαλιστικά- χαρακτικά ή σε ένα δοχείο που βρέθηκε στον πάτο ενός πηγαδιού γεμάτο με ελιές που είχαν διατηρηθεί «κρεατωμένες» επί χιλιάδες χρόνια. 

Το τελευταίο ψέμα (1958)

από Νίκος Μακαρόνας

Το 1958 ο Μιχάλης Κακογιάννης σκηνοθετεί «το τελευταίο ψέμα» σε δικό του σενάριο με πρωταγωνίστρια την Έλλη Λαμπέτη. Πρόκειται για μία καθαρά δραματική ταινία, η οποία όχι μόνο στέκεται μακριά από το μελόδραμα της εγχώριας κινηματογραφικής παραγωγής, αλλά, αντιθέτως, πατώντας στα χνάρια του σύγχρονου Ιταλικού νεορεαλισμού και αξιοποιώντας την ιδιαιτερότητα της μεταπολεμικής ελληνικής κοινωνίας αγγίζει το όριο της ποίησης. Τη φέρνω στη μνήμη μου κάθε τέτοια εποχή, παραμονές Δεκαπενταυγούστου, ακριβώς λόγω του θέματος που πραγματεύεται. Θα την μοιραστώ εδώ έτσι όπως έχει εγγραφεί στη μνήμη μου, σαν μια διαδοχή από εικόνες..

Το πρώτο πλάνο συλλαμβάνει πανοραμικά μια μεγαλοαστική αθηναϊκή έπαυλη. Τραπεζάκια απλωμένα στη μαρμάρινη βεράντα στρωμένα με τσόχα. Οι κυρίες επιδίδονται απερίσπαστα στη χαρτοπαιξία. Κάπου στα ενδότερα μια ομάδα νεαρών πλήττει και αναζητεί να αποδράσει. Εκτός από τη Χλόη, την εντυπωσιακή κόρη της οικογένειας Πέλλα, στην οποία ανήκει η έπαυλη. Αυτή επαγρυπνεί να διαφυλάξει τα προσχήματα: παρίσταται και εισπράττει επαίνους για τη φινετσάτη εικόνα της, κάπου κάπου φλερτάρει τηλεφωνικά με τον πλούσιο γαμπρό που την πολιορκεί, υποκρίνεται την ατσαλάκωτη και επινοεί τρόπους για να διαφυλάξει το κύρος της οικογένειας, κόλπα που σκεπάζουν τη σοβούσα παρακμή: το γεμάτο με νερό μπουκάλι του ουίσκι που πέφτει τάχα μου και σπάει, η μόνη παραφωνία στην απόλυτα ελεγχόμενη σιωπή!

Σε παράλληλο γκρο πλαν, ένας μεσόκοπος άντρας σκυμμένος στα χαρτιά του ασφυκτιά. Ο περιστρεφόμενος ανεμιστήρας είναι η μόνη κίνηση μέσα στο καταθλιπτικά στατικό περιβάλλον. Είναι ο πατέρας της Χλόης, ο οποίος βιώνει το αδιέξοδο της επικείμενης χρεωκοπίας.

Η Χλόη μαθαίνει τα νέα και καλλωπίζεται για να αποδράσει στα στέκια της μεγαλοαστικής κοινωνίας αποφασισμένη να διαφυλάξει το όνομα της οικογένειας που καταρρέει. Ξενυχτάει στο πλάι του υποψηφίου γαμπρού και εκεί συμβαίνει το πρώτο «θαύμα», η συνάντηση με τον Γαλανό, έναν έμπορο έργων τέχνης, τον άνθρωπο που θα κοιτάξει για πρώτη φορά βαθιά μέσα της. Η Χλόη αντιστέκεται, υποκρίνεται απάθεια και αδιαφορία στο ερωτικό σκίρτημα που νοιώθει γι αυτόν. Όμως η πραγματικότητα ανοίγει μέσα της δρόμους, οι οποίοι θα την οδηγήσουν σταδιακά στο αληθινό θαύμα.

Άθως Το Άγιο Όρος. Μια ταινία του Βασίλη Μάρου

Ένα σπάνιο film από το Άγιον Όρος πριν από 100 χρόνια.

Ένα σπάνιο film από το Άγιον Όρος πριν από 100 χρόνια. 1917 - 1918.

 Πως τα Τυπικά Μοναστικά παραμένουν αναλλοίωτα στους αιώνες. Πρόκειται για μια στασιμότητα, που εκφράζει τον απόλυτο σεβασμό στην παράδοση.

 Στο πνεύμα και στο γράμμα της πίστης. Πρόκειται για νίκη της Πίστης, ενάντια στο χρόνο. Στην αέναη ροή του χώρου και του χρόνου, που προσδιορίζει την έννοια του χρόνου. 

Athos Zone

ΠΗΓΗ:https://youtu.be/mM23EsC0w9o?si=2NIlLFZCCw-bkaLE
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

ΒΙΝΤΕΟ – Δείτε την ταινία του Χρήστου Βακαλόπουλου “Όλγα Ρόμπαρντς”

Το μυστήριο γύρω από μια σειρά δολοφονιών διακεκριμένων Αράβων επιχειρηματιών έχει προκαλέσει αναστάτωση στην Αθήνα. Ενώ όλοι αναζητούν το πρόσωπο που κρύβεται πίσω από τις εκτελέσεις, ένας νεαρός διαρρήκτης, ο Δημήτρης, είναι εκείνος που ανακαλύπτει τυχαία την ταυτότητά του. Πρόκειται για μια ιδιόρρυθμη Ελληνοαμερικανίδα, την Ολγα Ρόμπαρντς, την οποία και θα βάλει στόχο να συναντήσει. Προκειμένου να τα καταφέρει, ζητά τη συνδρομή του «Επιστήμονα», ενός φυγόδικου ερημίτη, αυθεντία στο έγκλημα. Η συνάντηση, φυσικά, κρύβει ανατροπές.

Σκηνοθεσία Χρήστος Βακαλόπουλος.
Παίζουν Όλια Λαζαρίδου, Αντώνης Καφετζόπουλος, Σταύρος Τσιώλης.

Σενάριο: Αντώνης Κιούκας , Χρήστος Βακαλόπουλος.
Φωτογραφία: Ανδρέας Σινάνος.
Μουσική σύνθεση: Νίκος Ξυδάκης.

 Post Views: 204

Ο Μυστικός Γάμος (1968) - Μια λυρική μυθοπλασία

Pablo del Amo

«Ο μυστικός γάμος» (απόσπασμα). Η δεύτερη από τρεις αυτόνομες ιστορίες σε μια σπονδυλωτή ταινία με κεντρικό τίτλο «Το κανόνι και τ’ αηδόνι (1968)». Γραμμένη από τον Ιάκωβο Καμπανέλλη και δραματοποιημένη λυρικά (σχολή Τάκη Κανελλόπουλου) από τον ίδιο και τον αδερφό του (Γιώργο Καμπανέλλη).

Πρωταγωνιστούν οι αγαπημένοι μου, Νίκη Τριανταφυλλίδη και Γιώργος Τζώρτζης. Σε μουσική του υπέροχου Νίκου Μαμαγκάκη.

 Στη φωτογραφία, ο εξαίρετος Νίκος Καβουκίδης.

 Η ιστορία αυτή βασίζεται στον πραγματικό γάμο του Γρηγόρη Αυξεντίου ή «Ζήδρος» (ήρωα της αντίστασης κατά του Βρετανικού ζυγού στη Κύπρο), με την Βασιλική Παναγή, στη Μονή της Παναγίας Αχειροποίητου.

 Στη κατεχόμενη πάλι κι «έρημη» πια Λάπηθο Κερύνειας. 

ΥΠΟΘΕΣΗ: «Η δεύτερη ιστορία, με τίτλο "Ο μυστικός γάμος", είναι μελαγχολική και διαδραματίζεται το 1957 στην Κύπρο, την εποχή του ένοπλου αγώνα κατά των Άγγλων κατακτητών.

Παιδαγωγικά βίντεο - ταινίες

Παιδαγωγικά video από τη ΔΟΕ
Όλα τα video στον παρακάτω σύνδεσμο:

http://doe.gr/%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF-2024/

Η ΔΟΕ (Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδας) υποτίτλισε 22 ταινίες που αναφέρονται σε παιδαγωγούς και στοχαστές οι οποίοι/ες επηρέασαν και επηρεάζουν έως σήμερα την παιδαγωγική σκέψη και τις παιδαγωγικές πρακτικές, με στόχο την επαναπροσέγγιση με την ιστορία της παιδαγωγικής, την επαφή με σημαντικές παιδαγωγικές ιδέες και πρακτικές και τη δημιουργία αναστοχαστικού παιδαγωγικού προβληματισμού.

 

Ο υποτιτλισμός των 22 ταινιών πραγματοποιήθηκε από τη ΔΟΕ στο πλαίσιο των δράσεων που αναγράφονταν στα ενιαία κείμενα, τα οποία ανάρτησαν τα σχολεία με αποφάσεις των Συλλόγων Διδασκόντων, ακυρώνοντας στην πράξη τη διαφοροποίηση - κατηγοριοποίηση των σχολείων και την εμπορευματοποίηση της παιδείας, που προωθείται από τους νόμους της αξιολόγησης 4823 και 4692.

Poor Things: Εύπεπτο woke μανιφέστο

του Γιάννη Ξένου από το Άρδην τ. 128

Για τη νέα ταινία του Γιώργου Λάνθιμου θα διαβάσετε στο τεύχος 128 του Άρδην αναλυτική κριτική του Κ. Μπλάθρα, δεν μπορούμε όμως να μην εστιάσουμε στους λόγους για τους οποίους η ταινία τυγχάνει, από ένα κομμάτι των κριτικών και του κοινού, αποθεωτικής αποδοχής και θεωρείται από τα φαβορί των Όσκαρ. Ο Λάνθιμος έφτιαξε μια εύπεπτη ταινία σε σχέση με τις βαριές, κλειστοφοβικές, προηγούμενες ταινίες του, που ήταν για περιορισμένο κοινό. Στη νέα του ταινία φτιάχνει ένα μαζικό μανιφέστο του woke κινήματος με όλα τα βασικά υλικά: οι λευκοί άνδρες είναι ηλίθιοι, τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει τον «αφυπνιστικό» αγώνα της ηρωίδας που στο τέλος θριαμβεύει. Η ταινία, επειδή έχει και χάπι έντ, ενθουσιάζει ένα συγκεκριμένο κοινό, καθώς, και ως προς τα τεχνικά της χαρακτηριστικά (π.χ. φωτογραφία), είναι καλή, ενώ οι «κριτικοί» μπορούν να προσθέσουν όση σάλτσα θέλουν για να πείσουν για τον χειραφετιτικό αγώνα της Μπέλας.

Παρόλα αυτά, όσο ντόρο και να κάνουν, δεν ξεφεύγει ότι η ταινία είναι επιφανειακή. Υποτίθεται ότι η συνείδηση της ηρωίδας περνά σε άλλο επίπεδο όταν, στο ταξίδι ενηλικίωσης στο λιμάνι της Αλεξάνδρειας, βλέπει για πρώτη φορά λιμοκτονούντες πρόσφυγες.

 Τι κάνει; Υπεξαιρεί ένα σημαντικό ποσό από τον φίλο της και το δίνει σε κάτι μούτρα ναύτες που την πείθουν (δεν είναι και δύσκολο) ότι θα τα διαθέσουν στους πρόσφυγες και φυσικά τα κρατούν για τον εαυτό τους.

Ταινία για το 1821 - ΕΞΟΔΟΣ 1826

“ΑΔΕΛΦΟΙ ΚΑΡΑΜΑΖΟΦ”- ΒΊΝΤΕΟ

H ομορφιά σώζει τον κόσμο

από Αντίφωνο

Δραματική οικογενειακή σειρά σε 12 επεισόδια. Βασισμένη στην κλασσική ρωσική νουβέλα του Ντοστογιέφσκι.

Τέσσερις αδελφοί Καραμαζόφ. Ο κάθε ένας με τη μοναδική του προσωπικότητα και τις διαφορετικές του επιθυμίες. Καθοδηγούμενοι από έντονα, ανεξέλεγκτα συναισθήματα οργής και εκδίκησης, θα εμπλακούν όλοι στη βάναυση δολοφονία του απεχθούς πατέρα τους. Η σειρά ξεδιπλώνει ένα μεγάλο έπος που επιχειρεί να εμπλακεί στην πιο σκοτεινή καρδιά του ανθρώπινου είδους, και να κατανοήσει το αληθινό νόημα της ύπαρξής τους.

Φραντς Γέγκερστετερ: 80 χρόνια από τον αποκεφαλισμό του

Σήμερα 9 Αυγούστου, κλείνουν τα 80 χρόνια από τον αποκεφαλισμό του Φραντς Γέγκερστέτερ, του Αυστριακού αντιναζιστή που αρνήθηκε να υπηρετήσει στον γερμανικό στρατό όταν κλήθηκε να στρατευθεί, επειδή πίστευε ότι να υπηρετήσει το ναζιστικό κράτος ήταν ασυμβίβαστο με τη χριστιανική πίστη. Η πατρίδα του είχε προσαρτηθεί στη ναζιστική Γερμανία με το “Ἀνσλους” από το 1938. Απλός αγρότης, φιλομαθής με στοιχειώδη μόρφωση, αντιστάθηκε μέχρι το τέλος, εκεί που υπέκυψαν άνθρωποι του πνεύματος.

Γεννήθηκε το 1907 και έζησε στο μικρό χωριό Σακτ Ράντεγκουντ κοντά στο Σάλτσμπουργκ της Άνω Αυστρίας. Χαρακτήρας ατίθασος και δυναμικός στα νιάτα του, ήταν πάντοτε πιστός αλλά τίποτα δεν έδειχνε ότι θα αφοσιωνόταν τόσο πολύ στη χριστιανική πίστη. Πράγμα που αποδόθηκε στην επιρροή της βαθιά πιστής συζύγου του Φραντσέσκα Σβάνινγκερ, με την οποία παντρεύτηκαν στις 9 Απριλίου 1936 (ΦΩΤΟ).

 Όμως, πιο αξιόπιστες είναι μαρτυρίες που αποδέχεται ο βιογράφος του Γκόρντον Τσαν, ότι η μεταστροφή του ανάγεται σε προγενέστερο διάστημα, όταν είχε φύγει κάποια χρόνια από το χωριό του για να εργαστεί σε μεταλλεία σιδήρου στο Άιζενερτζ. Η μεταστροφή αυτή οδήγησε και στο γάμο του, από τον οποίο απέκτησε τρεις κόρες: Τη Ροζαλία (1937), τη Μαρία (1938) και την Αλοϊσία (1940).

Σμύρνη Η καταστροφή μιας κοσμοπολίτικης πόλης 1900

ΠΗΓΗ: https://youtu.be/trrCA77LDow

 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Ολο Γελούσε - Ταινία Ντοκυμαντέρ για τον Κώστα Τσάκωνα σε σκηνοθεσία Θόδωρου Μαραγκού - 2018

Ο ΘΙΑΣΟΣ

 

  Ο ΘΙΑΣΟΣ

του Θόδωρου Αγγελόπουλου 

Μία ελληνική ταινία στις 100 καλύτερες (του κόσμου) «Ο Θίασος»

***

Ολόκληρη η ταινία!!!!

https://m.youtube.com/watch?v=ZHviHcsO3kw&feature=share

***

Η παρακολούθηση ενός σχεδόν τετράωρου, αργόσυρτου έπους για την ήττα της αριστεράς στον εμφύλιο, μέσα από το σχήμα του μύθου των Ατρειδών, αποτελεί σίγουρα για πολλούς έναν κινηματογραφικό εφιάλτη, ακόμα κι αν πρόκειται για την κορυφαία ελληνική ταινία και μία από τις 100 καλύτερες ταινίες του κόσμου, σύμφωνα με τους 900 κριτικούς, που συνεργάζονται με το Βρετανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου. 

Γιατί το αριστούργημα του Θεόδωρου Αγγελόπουλου, «Ο Θίασος», είναι μία τόσο σημαντική ταινία διεθνώς; Πως έμεινε στην ιστορία ως «ελεγεία της αριστερής ήττας»; Και γιατί θα άξιζε να τις αφιερώσετε τέσσερις ώρες από τη ζωή σας για να την (ξανα) δείτε; Δεν ξέρουμε, αν θα καταφέρουμε να σας πείσουμε, πάντως για να διαβάσετε το παρακάτω άρθρο, ζητάμε λιγότερα από τα 230 λεπτά της ταινίας. Όλα είναι θέμα… χρόνου, όπως θα διαπιστώσετε.