Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΦΑΜΠΡ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΦΑΜΠΡ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 12 Απριλίου 2016

Ο Φάμπρ, η Benneton και η «άσεμνη» πρόκληση του καπιταλισμού…!

Το φαιδρό στην υπόθεση του Φάμπρ και των ποικίλων υπερασπιστών του, είναι ότι τον θεωρούν «πρωτοποριακό καλλιτέχνη», ενάντια στο κατεστημένο, πολέμιο της «συντηρητικής» κοινωνίας, κάτι καθυστερημένων Βαλκάνιων και άλλα ηχηρά παρόμοια.
dogteliko1
Στην πραγματικότητα, η «ανατρεπτική» του τέχνη δεν είναι τίποτε άλλο από την θεαματική υλοποίηση του πνεύματος του καπιταλισμού, μετά από τις μεγάλες προκλήσεις του 1968. Το κίνημα ριζοσπαστισμού του 1960, εν πολλοίς νεορομαντικό μέσα στις αντιφάσεις του,ηττήθηκε έπειτα από μια μεγάλη αντεπανάσταση, η οποία κατέστειλε το αντιστασιακό πνεύμα, αλλά ενσωμάτωσε στον εμπορευματικό μετανεωτερικό κόσμο, πολλές πτυχές και αιτήματά του. Οι σχετικά περισσότερο ανώδυνες πλευρές του αποτυπώθηκαν σε νέους θεσμούς και συμπεριφορές στο εσωτερικό των κοινωνιών και του πλανήτη.
Ο ριζοσπαστικός μοντερνισμός του ΄68, υλοποιήθηκε από τον κεφαλαιοκρατικό-θεαματικό κόσμο, ως αυτοσκοπός της κωλοπαιδίστικης αντίδρασης, ενάντια σε οποιαδήποτε ηθική, παράδοση και κληρονομιά πνεύματος, ιστορίας και δεσμού. Η πρόκληση και η αμφισβήτηση, ενσωματώθηκε ως ειδωλολατρική λατρεία της «καινοτομίας» και της πρόκλησης της διαφήμισης και του μάρκετινγκ.

Δευτέρα 11 Απριλίου 2016

Mouvement: Η αλαζονεία του Φαμπρ και ο πολιτιστικός εκμηδενισμός της κυβέρνησης Τσίπρα

Ολόκληρο το πολυσυζητημένο άρθρο του γαλλικού περιοδικού για την υπόθεση Φαμπρ



Παράδοξα, όλα είναι παράδοξα σε αυτη την υπόθεση του Φεστιβάλ Αθηνών στην οποία ενεπλάκη ο Γιαν Φαμπρ. Στο βαθμό που δεν μπορώ παρά να σκεφτώ και την υπόθεση του ΟΧΙ της 5ης Ιουλίου 2015, το οποίο μετετράπη στο ακριβώς αντίθετο του μέσα σε λιγότερο από δέκα ημέρες. Η ανακοίνωση της επιλογής του Γιαν Φαμπρ στα μέσα Φεβρoυαρίου ήταν πολλά υποσχόμενη. Ήταν αδύνατον να φαντασθεί κανείς τότε πως ο Γιαν Φαμπρ δεν θα είχε κανένα ενδιαφέρον για την σύγχρονη ελληνική δημιουργία. Εξίσου αδύνατον ήταν να φανταστεί κανείς πως ο Γιαν Φαμπρ θα σκεφτόταν να αναλάβει αυτή την περίοπτη θέση στο ελληνικό καλλιτεχνικό τοπίο μη γνωρίζοντας το παραμικρό γι' αυτό. Αδύνατον διότι οι ευρωπαϊκοί, για να μην πούμε οι διεθνείς καλλιτεχνικοί κύκλοι, είναι πορώδεις, πραγματικές κυψέλες. Επίσης, πολυάριθμοι ευρωπαίοι σκηνοθέτες και χορογράφοι περνούν από την Αθήνα, όχι μόνο για να παίξουν στο φεστιβάλ. Κι ωστόσο, στην συνέντευξη τύπου της 30ης Μαρτίου που έλαβε χώρα με δόξα και τιμή στο Μουσείο της Ακροπόλεως, με προσκλητήριο μάλιστα (κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί) και όπου δεν κλήθηκε κανένας Έλληνας καλλιτέχνης, παραδέχθηκε πως δεν είχε ιδέα. Παράδοξο κι εξίσου απίστευτο.

Αποτέλεσμα εικόνας για ΦΑΜΠΡ
Όπως μου είπε ένας φίλος καλλιτέχνης, είναι εξαιρετικά πιθανό ο Γιαν Φαμπρ να μην συνάντησε παρά κάποιους από την νομενκλατούρα του Τσίπρα, οι οποίοι να άφησαν να εννοηθεί πως οι λαϊκοί Έλληνες είναι αταβιστικά εθνικιστές, ελαφρώς νοσταλγικοί μιας παρωχημένης κουλτούρας (ξανά και ξανά ο Μίκης Θεοδωράκης και τα ποιήματα του!), και πως είναι επείγουσα ανάγκη να τους απαλλάξουν από τα δεινά αυτά με μία καλή θεραπευτική δόση μοντερνουά τέχνης και με φλαμανδικό νυστέρι παλιάς αξιόπιστης τζαζ (στο μουσικό πρόγραμμα του Γιαν Φαμπρ).