Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΜΕΤΑΝΘΡΩΠΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΜΕΤΑΝΘΡΩΠΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 14 Μαρτίου 2024

H Nέα Tάξη Πραγμάτων και ο Μετάνθρωπος - Μαρία Νικολακάκη - Πίσω από τα Γεγονότα




Ο Παναγιώτης Μαντάς, ιατρός, μέλος του ΔΗΚΚΙ, στην εκπομπή "Πίσω από τα Γεγονότα", θα συζητήσει με την κυρία Μαρία Νικολακάκη, καθηγήτρια Παιδαγωγικής του Τμήματος Κοινωνικής και Εκπαιδευτικής Πολιτικής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, με θέμα: " H Nέα Tάξη Πραγμάτων και ο Μετάνθρωπος"


ΠΗΓΗ:https://www.youtube.com/live/nPiqHIORjcI?si=RUO0O0AeHF8DdRGW
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Κυριακή 18 Φεβρουαρίου 2024

Έχει σχέση ο Δυτικός Χριστιανισμός με τον “ανθρωπόθεο” και τη woke ατζέντα;



ΓΡΙΒΑΣ ΚΩΣΤΑΣ


Στη δημόσια αντιπαράθεση για τον γάμο ομόφυλων έχει επιβληθεί ένα παραπλανητικό στερεότυπο. Και το στερεότυπο αυτό είναι πως, όσοι αντιδρούν σε αυτόν και στο ευρύτερο αφήγημα μέσα στο οποίο αυτός εντάσσεται, είναι θρησκόληπτοι φονταμενταλιστές, ενώ αυτοί που είναι υπέρ παλεύουν για την απαλλαγή της κοινωνίας από θρησκευτικούς σκοταδισμούς.

Στην πραγματικότητα όμως, το ευρύτερο αφήγημα το οποίο υπηρετεί η woke ατζέντα, μέρος της οποίας είναι ο γάμος ομόφυλων, αποτελεί έκφανση του σκληρού πυρήνα του Δυτικού Χριστιανισμού. Όπως ο γράφων υποστήριξε σε προηγούμενο άρθρο του στο SLpress, το ευρύτερο αφήγημα είναι η άρνηση των διαφορετικών ρόλων των δύο φύλων σε μια οικογένεια, αυτόν του πατέρα και της μητέρας. Και αυτή προκύπτει από την άρνηση της ύπαρξης βιολογικών διαφορών μεταξύ των φύλων και εν τέλει από την άρνηση της ίδιας της έννοιας του βιολογικού φύλου. Το φύλο θεωρείται ως μια αυθαίρετη “φαντασιακή” κατασκευή και τίποτε άλλο.

Όμως, αυτή η άρνηση της ίδιας της βιολογίας, που θα ήταν αδύνατη για οποιονδήποτε άλλο πολιτισμό στην ιστορία της Ανθρωπότητας, καθίσταται δυνατή εξαιτίας της τεράστιας αυτοπεποίθησης που έχει προσδώσει στον άνθρωπο της μετανεωτερικής Δύσης το κοσμοείδωλο του “ανθρωποθεού” (man-god), το οποίο εντάσσεται στον σκληρό πυρήνα του Δυτικού Πολιτισμού και προέρχεται από τον Δυτικό Χριστιανισμό.


Ποιος γέννησε τον “ανθρωπόθεο”

Παρασκευή 9 Φεβρουαρίου 2024

Το Δικαίωμα Υπέρβασης της Ανθρώπινης Φύσης



ΒΙΒΗ ΦΑΤΟΥΡΟΥ



Με αφορμή τη συζήτηση για τον γάμο των ομοφύλων και την πρακτική της παρένθετης μητρότητας μερικές σκέψεις για το πώς η υπέρβαση της ανθρώπινης φύσης στο όνομα της ισότητας και της ελευθερίας, αντλώντας ηθική νομιμοποίηση από τις μεταμοντέρνες θεωρίες περί κοινωνικής κατασκευής του φύλου, οδηγεί όχι μόνο σε λιγότερη ελευθερία και περισσότερη εκμετάλλευση αλλά ανοίγει τον δρόμο προς τον μετανθρωπισμό.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
1. Βιολογικός περιορισμός ή κοινωνική αδικία; Το παράδειγμα της παρένθετης μητρότητας
2. Γιατί δεν μιλάνε οι ψυχολόγοι; Γιατί δεν μιλάνε οι ειδικοί;
3. Ποιο μοντέλο οικογένειας είναι το καλύτερο;
4. Η μεταμοντέρνα στροφή στην κατανόηση του ανθρώπου και η αμηχανία των νεωτερικών εργαλείων ανάλυσης
5. Η λαχτάρα για ένα παιδί και η κατάργηση της ιστορίας
6. Ποιος στ’ αλήθεια προστατεύει τα δικαιώματα;
7. Τι είναι μια γυναίκα; Τι είναι μια μητέρα;
8. Η υπέρβαση της ανθρώπινης φύσης: ελευθερία ή δυστοπία;

1. Βιολογικός περιορισμός ή κοινωνική αδικία; Το παράδειγμα της παρένθετης μητρότητας


Σήμερα πλέον το να μην μπορεί μία γυναίκα μετά από μια συγκεκριμένη ηλικία να τεκνοποιήσει, δεν γίνεται αντιληπτό ως αναπόφευκτος περιορισμός της φύσης ή της βιολογίας, αλλά ως κοινωνική αδικία ή κάποιου είδους καταπίεση. 

Όπως και το να μην μπορούν δύο άντρες μεταξύ τους να κυοφορήσουν και να γεννήσουν ένα παιδί, επίσης δεν θεωρείται περιορισμός της φύσης ή της βιολογίας, αλλά κοινωνική αδικία.

 Και στους καιρούς που μεγάλες ομάδες του πληθυσμού ασπάζονται την πολιτική θρησκεία των “ατομικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων” οι προαναφερθείσες αδικίες πρέπει πάση θυσία να αποκατασταθούν.

Σύμφωνα με κάποιες αντιλήψεις, κανένας φυσικός, ηθικός, κοινωνικός ή άλλος περιορισμός δεν πρέπει να εμποδίζει την ικανοποίηση των ατομικών επιθυμιών.
 Ιδίως μάλιστα όταν κάποιος έχει τη δυνατότητα να καταβάλλει το χρηματικό αντίτιμο για την ικανοποίησή τους

Κατά συνέπεια κάθε όριο ή περιορισμός, φυσικός ή κοινωνικός, θεωρείται εξορισμού προβληματικός και επιχειρείται κατάργηση ή υπερκέρασή του.


Δευτέρα 5 Φεβρουαρίου 2024

Οι στόχοι του κεφαλαίου μεταμφιεσμένοι σε «ατομικά δικαιώματα» στην εποχή του «ίντερνετ των σωμάτων»


Κυριακή 4 Φλεβάρη 2024


Του Μάκη ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

Μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ


Πριν από λίγες μέρες, ένας από τους ισχυρότερους καπιταλιστές στον κόσμο, ο Ιλον Μασκ, ανακοίνωσε την επιτυχή εμφύτευση ενός μικροτσίπ σε ανθρώπινο εγκέφαλο που μπορεί να «διαβάζει» τις σκέψεις ενός τετραπληγικού και να μεταδίδει εντολές σε συσκευές, όπως ο υπολογιστής και το κινητό τηλέφωνο. Η εταιρεία του, η «Neuralink», δεν είναι η μοναδική που πειραματίζεται και αναπτύσσει αντίστοιχες τεχνολογικές εφαρμογές.

Γενικότερα περνάμε με γρήγορα βήματα από την εποχή του ψηφιακού μετασχηματισμού της οικονομίας στην τεχνολογική εποχή της «πολυτροπικής τεχνητής νοημοσύνης». Το ίντερνετ των πραγμάτων (internet of things) είναι ήδη πραγματικότητα. Με το κινητό μας μπορούμε πλέον να ενεργοποιήσουμε τις «έξυπνες συσκευές» του σπιτιού μας (π.χ. ψυγεία, τηλεοράσεις) που είναι συνδεδεμένες στο διαδίκτυο. Τώρα προχωράμε στην άμεση αλληλεπίδραση και διασύνδεση μεταξύ ανθρώπων, διαδικτύου και «έξυπνων μηχανών». Μεταβαίνουμε δηλαδή στο ίντερνετ των σωμάτων (internet of bodies).

Ηδη φοράμε «έξυπνα ρολόγια» και συσκευές που συνδέονται με το διαδίκτυο και παρακολουθούν πλευρές της σωματικής μας λειτουργίας (π.χ. τα καθημερινά μας βήματα, τους παλμούς μας). Τώρα η εφαρμοσμένη έρευνα εστιάζει στα εμφυτεύματα άμεσης σύνδεσης του ανθρώπινου εγκεφάλου με το διαδίκτυο. Και όπως είναι αναμενόμενο, δυναμώνει η σχετική δημόσια συζήτηση.

Οι περισσότερες αστικές αναλύσεις προβάλλουν το νέο τεχνολογικό άλμα ως τη θαυματουργή λύση για τα προβλήματά μας, ενώ ορισμένοι επιστημονικοί φορείς και επιτροπές βιοηθικής αναδεικνύουν τους νέους κινδύνους.
Ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης από το μονοπωλιακό κεφάλαιο

Το ουσιαστικό ζήτημα είναι ποιος και για ποια συμφέροντα καθορίζει τον προσανατολισμό, την ανάπτυξη και την αξιοποίηση κάθε νέας τεχνολογίας, όπως σήμερα της πολυτροπικής τεχνητής νοημοσύνης.

Σάββατο 3 Φεβρουαρίου 2024

Η Τεχνητή Νοημοσύνη και η ανόητη σιωπή της αριστεράς



Θέμης Τζήμας


Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ 2024: ειπώθηκαν πολύ ενδιαφέροντα, έως και εντυπωσιακά πράγματα (ή για να το θέσουμε με άλλους όρους, εξόχως ανησυχητικά).

Η ετήσια σύνοδος του Παγκοσμίου Οικονομικού Φόρουμ ολοκληρώθηκε στις 19 Ιανουαρίου, συγκεντρώνοντας, όπως συνήθως, την προσοχή των μεγαλυτέρων διεθνώς μέσων ενημέρωσης. Η αλήθεια είναι ότι ειπώθηκαν πολύ ενδιαφέροντα, έως και εντυπωσιακά πράγματα (ή για να το θέσουμε με άλλους όρους, εξόχως ανησυχητικά). Ανάμεσα σε άλλα ζητήματα αξίζει να δει κανείς τις συζητήσεις για την Τεχνητή Νοημοσύνη (ΤΝ).

Το 2023, στο αντίστοιχο Φόρουμ του Νταβός είχε παρουσιαστεί ένα σύντομο βίντεο για το πώς η ήδη υπάρχουσα τεχνολογία ΤΝ μπορεί να αποκωδικοποιεί τα εγκεφαλικά μας κύματα και προφανώς θα το κάνει πολύ καλύτερα στο μέλλον. Όπως κάθε νέα τεχνολογία, η ΤΝ διαθέτει μια τουλάχιστον τριπλή εκδοχή στην επίδρασή της: η πιο θετικώς αποδεκτή, η οποία πάντα προτάσσεται, είναι αυτή η οποία σχετίζεται με τη θεραπεία βλαβών στον οργανισμό και ασθενειών. Η δεύτερη εκδοχή αφορά τις παντελώς αχρείαστες πλην όμως συστηματικώς προωθούμενες καθημερινές χρήσεις: δεν θα έχουμε πια ποντίκι στον υπολογιστή, δεν θα έχουμε πληκτρολόγια και περιττές οθόνες, αλλά θα κουνάμε τα χέρια μας προκειμένου να σερφάρουμε στο διαδίκτυο, να ενεργοποιούμε τις συσκευές μας και να κάνουμε άλλα εξωτικά πράγματα. Η τρίτη, ωστόσο, εκδοχή έχει να κάνει με κάπως πιο ενοχλητικές και απειλητικές καταστάσεις: με την επιτήρηση και με τον έλεγχο απευθείας στον εγκέφαλό μας και πρώτα από όλα με τον έλεγχο στο εργασιακό περιβάλλον και στο πεδίο της αστυνόμευσης.

Μάλιστα στο βίντεο στο οποίο αναφερόμαστε, η μελλοντολόγος και νομικός (“futurist and legal ethicist”, για να μη νομίζετε ότι χλευάζουμε την επιστημόνισσα) όλως τυχαίως αναφέρθηκε σε ένα θανατηφόρο δυστύχημα, που είχε προκληθεί από έναν κουρασμένο επαγγελματία οδηγό και το οποίο θα είχε προληφθεί, αν ο οδηγός φορούσε ένα καπέλο αποτύπωσης των εγκεφαλικών του κυμάτων, που θα μετέδιδε πληροφορίες στο αφεντικό του, ώστε ο τελευταίος να μην τον αφήσει να οδηγήσει. Επίσης παρουσιάστηκε το υποθετικό παράδειγμα ενός υπαλλήλου γραφείου, του οποίου οι απάτες θα μπορούσαν να αποκαλυφθούν χάρη στην πρόσβαση της αστυνομίας στο εγκεφαλικό του αποτύπωμα. (Για να το κάνουμε πιο δελεαστικό: φανταστείτε να μπορούσαμε να εντοπίσουμε τα εγκεφαλικά κύματα σεξουαλικών εγκληματιών και να τους τσακώσουμε προληπτικώς. Καλό;) Μάλιστα η επιστήμων στο εν λόγω πάνελ μας ενημέρωσε ότι ως κοινωνία θέλουμε να έχουμε δυνατότητες παρέμβασης, προκειμένου να αποτρέπουμε ατυχήματα και συμφορές, όπως και για να μην κουραζόμαστε πολύ. Θα μου πείτε υπάρχει και ο απλούστερος τρόπος για λιγότερη κούραση και ατυχήματα, που είναι να δουλεύουμε λιγότερο και να ξεκουραζόμαστε περισσότερο. Η απάντησή μας είναι απλή και μονολεκτική: boomers.

Κυριακή 28 Ιανουαρίου 2024

Το αφήγημα περί ανυπαρξίας φύλων και ο μανδύας περί ισότητας δικαιωμάτων


ΓΡΙΒΑΣ ΚΩΣΤΑΣ


Η συζήτηση που γίνεται σήμερα για το θέμα του γάμου ατόμων του ιδίου φύλου τείνει να αγνοεί το ευρύτερο πλαίσιο, μέσα στο οποίο διεξάγεται αυτή η συζήτηση. Και το ευρύτερο πλαίσιο είναι η υπαρξιακή κρίση που αντιμετωπίζει σήμερα ο Δυτικός Πολιτισμός, ο οποίος φαίνεται πως έχει κηρύξει έναν ανελέητο πόλεμο σε πάσης μορφής συλλογικές ταυτότητες, προωθώντας ως απόλυτα κυρίαρχο και ανεξέλεγκτο πολιτικό υποκείμενο το “απέραντο” άτομο. Δηλαδή, το άτομο που δεν αντιμετωπίζει κανενός είδους περιορισμούς, ούτε καν από την ίδια τη φύση και που δια των επιλογών του μπορεί να ορίζει τα πάντα, ακόμη και το φύλο του!

Ας ξεκινήσουμε εξετάζοντας αν ο γάμος είναι απαραίτητος σε ζευγάρια ανθρώπων του ιδίου φύλου ώστε να έχουν τα ίδια δικαιώματα με τα ζευγάρια ανθρώπων διαφορετικού φύλου. Όπως έχουν υποστηρίξει πολλοί επιστήμονες, αρμοδιότεροι του γράφοντος, η απάντηση είναι όχι. Πολλά ετερόφυλα ζευγάρια σήμερα (ο γράφων έχει τρία στον οικογενειακό και φιλικό του περίγυρο) έχουν επιλέξει να κάνουν σύμφωνο συμβίωσης και όχι γάμο. Τα ζευγάρια αυτά κανένα πρόβλημα δεν φαίνεται να έχουν με τα παιδιά τους και τα δικαιώματα των συζύγων, σε περίπτωση απώλειας του ενός ή του άλλου, όπως επιμένει ο επικοινωνιακός μηχανισμός προώθησης του γάμου ατόμων διαφορετικού φύλου. Και εν πάση περιπτώσει, αν υπάρχουν προβλήματα, αυτά θα μπορούσαν να επιλυθούν με επιπρόσθετες νομικές ρυθμίσεις.

Η στοχοθέτηση, λοιπόν, δεν είναι η ισότητα στην κοινωνία και έναντι του νόμου ζευγαριών του ιδίου και του άλλου φύλου, αλλά η εξυπηρέτηση ενός ευρύτερου αφηγήματος. Αυτό είναι η άρνηση των βιολογικών διαφορών μεταξύ των φύλων και των ρόλων τους στην οικογένεια, ως πατέρας και μητέρα. Αυτό φαίνεται και από δηλώσεις (επωνύμων και μη) του τύπου ότι οι γυναίκες δεν είναι γυναίκες αλλά γενικά άνθρωποι με μήτρα.


Επίσης έχουμε την εκδήλωση της επιθυμίας ανδρών να θηλάσουν τα παιδιά τους ή ακόμη και να τα κυοφορήσουν και μια σειρά από άλλα. Η τάση αποτυπώνεται σε σχετικές φωτογραφίες που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, απεικονίζοντας δύο άντρες όπως ένα παραδοσιακό ζευγάρι στο μαιευτήριο, με τον έναν να είναι ξαπλωμένος, ωσάν μόλις να έχει γεννήσει και να σφίγγει στο γυμνό του στήθος το μωρό, ενώ ο περήφανος πατέρας να χαμογελάει καθισμένος στο πλάι του κρεβατιού.

Δευτέρα 15 Ιανουαρίου 2024

Δικαιώματα και «δικαιώματα»



- 12 Ιανουαρίου, 2024


Εδώ και μέρες βομβαρδιζόμαστε για τα «ανθρώπινα δικαιώματα» με αφορμή μια νομοθετική πρωτοβουλία της Ν.Δ. για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Λίγο πριν βομβαρδιζόμασταν για το «δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα», ενώ χθες μάθαμε τον βομβαρδισμό της Υεμένης από ΗΠΑ και Αγγλία για να προστατευτεί το «δικαίωμα στην ελεύθερη ναυσιπλοΐα». Πριν 25 χρόνια 19 χώρες του ΝΑΤΟ κήρυξαν τον πόλεμο στην Γιουγκοσλαβία στο όνομα των «ανθρώπινων δικαιωμάτων» και καθιέρωσαν τους «ανθρωπιστικούς βομβαρδισμούς» πόλεων, αμάχων, υποδομών νερού και ηλεκτρισμού, διαλύοντας εν τέλει μια ολόκληρη χώρα. Ο Δυτικός «πολιτισμός» (δηλαδή ο Δυτικός ιμπεριαλισμός) εκφοβίζει ευθέως ότι έχει τη δυνατότητα να στείλει 50 ή και 100 χρόνια πίσω κάθε χώρα ή λαό που απειλεί ή αμφισβητεί την κυριαρχία του.

Θα ρωτήσει ο αναγνώστης (εν μέρει δικαιολογημένα): τι σχέση έχουν όλα αυτά με τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών; Κάποια σχέση έχουν, αφού τα «ανθρώπινα δικαιώματα» έχουν γίνει σημαία της παγκοσμιοποίησης με διπλή κατεύθυνση: άμεσου στρατιωτικού και οικονομικού καταναγκασμού και επεμβάσεων οπουδήποτε νομίζουν ότι «χρειάζεται», αλλά και μιας ορισμένης κοινωνικής μοντελοποίησης στο εσωτερικό όλων των χωρών της Δύσης (κι όπου αλλού αυτό είναι δυνατόν). 

Και τα δύο επιβάλλονται στο όνομα των «ανθρώπινων δικαιωμάτων». Στην ουσία πρόκειται για μια μεγάλη και οργανωμένη εκστρατεία διάλυσης και ακύρωσης των μεγάλων ταυτοτήτων που εμποδίζουν την αέναη επέκταση του κεφαλαίου σε όλες τις σφαίρες της κοινωνικής ζωής (συλλογικής, ιδιωτικής, πνευματικής, πολιτιστικής).

Οι πρώτες μεγάλες ταυτότητες που πλήττονται και καταπολεμούνται σκληρά είναι η εθνική, η ταξική, και η γυναικεία. Στη θέση τους μπαίνουν ο καταναλωτικός κοσμοπολιτισμός, το ατομικιστικό άτομο και ο απόλυτος αυτοπροσδιορισμός φύλου. Μορφές κοινωνικής συλλογικής ύπαρξης των ανθρώπων μπαίνουν στο στόχαστρο, ως μη συμβατές με τη νέα ψηφιακή τεχνοδεσποτική αναδιάρθρωση της κοινωνίας και τις νέες εργασιακές σχέσεις που τη διέπουν. Κι έτσι είναι σε εξέλιξη μια τεράστια προπαγανδιστική μηχανή που τείνει να εγχαράξει στη συνείδηση των ανθρώπων την ακύρωση βιολογικών, ιστορικών και κοινωνικών προϋποθέσεων και κατακτήσεων. Το έθνος, η τάξη, τα δύο φύλα, η οικογένεια, η μητρότητα και η πατρότητα μοιάζουν με εμπόδια που οι νέες σχέσεις παραγωγής και εξουσίας πρέπει να «υπερβούν» διαλύοντάς τα.

Άλλωστε έχει διακηρυχθεί ανοικτά: «Δεν υπάρχει κοινωνία, υπάρχουν μόνο άτομα». Οπότε τα «δικαιώματα» αποδεσμεύονται εντελώς από τις υποχρεώσεις, και βεβαίως από κάθε έννοια κοινωνικής ευθύνης. Ο σχετικισμός («δεν υπάρχει αλήθεια») και ο μηδενισμός («δεν υπάρχει κανένα νόημα») ανοίγουν την πόρτα της κοινωνικής διάλυσης, προσφέροντας καταφύγιο στο «ας κάνει ο καθένας ό,τι γουστάρει», ατομικά και αποκομμένος από κάθε κοινωνικό ιστό. Έτσι οι υπερ-ελίτ της παγκοσμιοποίησης συγκεντρώνουν πλούτο και εξουσία που ποτέ άλλοτε στην ανθρώπινη ιστορία δεν είχε οποιαδήποτε κυρίαρχη τάξη ή ομάδα. Κάνε ό,τι γουστάρεις εγκλωβισμένος σε ένα ψεύτικο υπερΕγώ, φθάνει να μην εμποδίζεις τη Μεγάλη Αναδιάρθρωση του κεφαλαίου και της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας.

Πέμπτη 11 Ιανουαρίου 2024

....Ώσπου τα ίδια τα παιδιά μεταμορφώθηκαν σε δεδομένα...

Ο Πρόλογος, του Κύκλου Σύνταξης, για την έκδοση του Ιανουαρίου 2024 της μηνιαίας εφημερίδας "ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ":



«Στην αρχή είπαν ότι χρειαζόνταν δεδομένα (data) για τα παιδιά, για να ανακαλύψουν τί μαθαίνουν

Μετά ανέφεραν ότι χρειάζονταν δεδομένα για τα παιδιά, για να διασφαλίσουν ότι μαθαίνουν

Μετά τα παιδιά κατέληξαν να μαθαίνουν μόνο ό,τι μπορεί να εξελιχθεί σε δεδομένα

Ώσπου τα ίδια τα παιδιά μεταμορφώθηκαν σε δεδομένα».

(Ποίημα του Michael Rosen, «The Data»)

Η «εποχή της αποδόμησης της ζωής και του ανθρώπου έχει ήδη έρθει, η μεταβατική περίοδος τελείωσε προ πολλού», ευαγγελίζονται οι αρχιερείς της τεχνοεπιστήμης.

Τελειώνουμε με τον άνθρωπο, θα έχουμε τσιπάκι στον εγκέφαλο το οποίο θα διαβάζει την δραστηριότητά του, θ’ αυξάνεται η μνήμη μας, θα σταματάει το Αλτσχάιμερ, θα βοηθάει τη σεξουαλική μας ενέργεια, θα τα κάνει όλα, θα μπορούμε να «παίρνουμε» τον εγκέφαλό μας και να τον τοποθετούμε στο software, θ’ αποθηκεύονται όλες οι εγκεφαλικές μας λειτουργίες και πληροφορίες, μπορεί να ρυθμίζεται η ηθική συμπεριφορά. Ο θαυμαστός καινούργιος κόσμος όπου  συναντιούνται η βιοϊατρική, η ρομποτική και η τεχνητή νοημοσύνη, των πλήρως εργαλειοποιημένων οντοτήτων νέας γενιάς, έχει ανατείλει, μόνο που η λάμψη του έχει γκριζάρει τα πάντα.

«Η διαφορά είναι ότι πλέον έχουμε τη δυνατότητα να χειραγωγήσουμε γενετικά την ανθρώπινη φύση, να παρέμβουμε στο ανθρώπινο γονιδίωμα και να το τροποποιήσουμε οριστικά και αμετάκλητα. Μέχρι σήμερα διάφορες παρεμβάσεις στην ανθρώπινη φύση είναι δυνητικά αναστρέψιμες, η γενετική δεν θα είναι». Η νέα διακυβέρνηση της ανθρωπότητας θα είναι και αυτή θαυμαστή, η τάξη της αμετακίνητη, αιώνια και άφθαρτη. Οι γκουρού της νέας θρησκείας είναι ξεκάθαροι. Οι άνθρωποι είναι επιρρεπείς στα λάθη, διαφθείρονται, δεν ελέγχονται σε απόλυτο βαθμό, όμως η τεχνητή νοημοσύνη θα είναι αλάθητη, αμόλυντη από το «απρόβλεπτο».

Παρασκευή 5 Ιανουαρίου 2024

Προετοιμάζουν το έδαφος, για την απαγόρευση των ταξιδιών, για τις φυλακές των 15 λεπτών


Της Μαρίας Δεναξά 


Το σύστημα κοινωνικής πίστωσης καταφθάνει με βήμα ταχύ και τα ΜΜΕ σε Γαλλία κι αλλού, ξεκίνησαν με ανώδυνα (και καλά) ρεπορτάζ να προετοιμάζουν το έδαφος, για την απαγόρευση των ταξιδιών, για τις φυλακές των 15 λεπτών, για την εντομοφαγία κτλ  
Τα υπόλοιπα τα έχουν αναλάβει οι ηγεσίες μας που κάθε άλλο παρά στην υπηρεσία του πολίτη και των κοινωνιών είναι 

Στο προσεχές μέλλον λοιπόν, στην παγκόσμια Σοβιετία που προετοιμάζουν με γοργούς ρυθμούς, για να ταξιδέψει κάποιος στην Ελλάδα, θα πρέπει να αντισταθμίσει τον αντίκτυπο που θα έχει το CO2 της πτήσης. Οι «επιστήμονες» αποφάνθηκαν πως μια πτήση προς την Ελλάδα, 4.222 χιλιομέτρων, αντιστοιχεί σε 971 κιλά CO2, ανά επιβάτη. 

📌 Οι αλλαγές που θα πρέπει να κάνει κάποιος για να αντισταθμίσει τα CO2 του ταξιδιού στην Ελλάδα, σύμφωνα με ρεπορτάζ (ακόμη ένα) της κρατικής τηλεόρασης είναι: 
🔴 Θα πρέπει να χρησιμοποιεί τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς για έναν ολόκληρο χρόνο. 
🔴 Θα πρέπει να ακολουθεί μια (vegetarian) χορτοφαγική διατροφή για περισσότερο από δυο χρόνια. Κι αν γίνει εντελώς χορτοφάγος να μην τρώει δηλαδή αυγά και φρούτα για παράδειγμα, θα φτάσει στο στόχο του νωρίτερα σε μόλις 1 χρόνο και 3 μήνες! 

🔴 Αν όμως ο επίδοξος ταξιδιώτης είναι καλοφαγάς, τότε θα μπορεί να επιλέξει την τηλεργασία. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, "οι τόσες πολλές αλλαγές στις συνήθειες, δίνουν την επιλογή περιορισμού των επιπτώσεων ενός αεροπορικού ταξιδιού". Μάλιστα προειδοποιεί πως "η αντιστάθμιση των εκπομπών CO2 θα έκανε καλό στη συνείδηση μας"!

Πέραν αυτού χθες διάβαζα, άρθρο για το «τι είναι οι πόλεις των 15 λεπτών» και πως «η παγκόσμια τάση μπορεί να αλλάξει το χάος της Αθήνας»… 

Για όσους δεν γνωρίζουν τι είναι το σύνδρομο του ζεστού βατράχου, ας κάνουν μια αναζήτηση! 

Το ρεπορτάζ της γαλλικής τηλεόρασης. =>



ΠΗΓΗ: https://twitter.com/mdenaxa/status/1742897912865042511?t=7s8Z9nIDvF3MzCyMNh1j_Q&s=19
 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Σάββατο 30 Δεκεμβρίου 2023

Η ακαδημαϊκή «επάρκεια» του κινήματος Wok




του Νικόλα Δημητριάδη –

 εισαγωγικό κείμενο στο αφιέρωμα του νέου Λόγιου (Ερμή τ. 26) το κίνημα woke και η υπεράσπιση της επιστήμης

Η επέλαση του διαβόητου κινήματος «Woke» στα αμερικανικά πανεπιστήμια συνοδεύεται πλέον από ένα πραγματικό κυνήγι μαγισσών, όσων επιχειρούν να αμφισβητήσουν την ιδεολογική ορθοδοξία του. Οι διάφορες γνωστές κατηγορίες (του «ρατσιστή», του «ομοφοβικού» κ.ά.) εκτοξεύονται με αδιανόητη ευκολία εναντίον όσων καθηγητών και φοιτητών θα τολμήσουν να υποβάλουν τις θεωρίες του γουοκισμού σε κριτική. Έτσι, η λεγόμενη «πολιτική ορθότητα» δεν χρησιμεύει απλώς στην ιδεολογική εξάπλωση του κινήματος αυτού, αλλά έχει και έναν επιπλέον –πιο «αμαρτωλό»– στόχο: να αποθαρρύνει την ακαδημαϊκή κοινότητα από κάθε απόπειρα επιστημονικού ελέγχου των θεωριών αυτών.

Οι «σπουδές φύλου», οι «μαύρες σπουδές» και τα άλλα ιδεολογικά προπύργια του γουοκισμού λειτουργούν σε ένα ιδιότυπο περιβάλλον ακαδημαϊκής προστασίας: Λίγοι έχουν το θάρρος να θέσουν τις σπουδές αυτές στη βάσανο της επιστημονικής κριτικής και του ελέγχου της μεθοδολογίας τους. Οι θεωρίες τους κυκλοφορούν εσωτερικά μεταξύ των ακαδημαϊκών που τις ενστερνίζονται, ενώ όσοι διαφωνούν μαζί τους προτιμούν τη σιωπή, καθώς οποιαδήποτε κριτική μπορεί να επιφέρει βαρύτατες συνέπειες, που ξεκινάνε από τον συνήθη στιγματισμό και καταλήγουν ως και στην απόλυση. Έτσι, το κίνημα Woke αναπτύσσεται σε συνθήκες ακαδημαϊκού θερμοκηπίου: μέσω του εκφοβισμού καθίσταται απρόσβλητο στην επιστημονική κριτική. Οι οπαδοί του έχουν το ελεύθερο να προωθούν τις ιδέες τους χωρίς καμία κριτική, σε ένα περιβάλλον όπου «όλα μπορούν να ειπωθούν» και «κάθε θεωρία είναι σεβαστή», αρκεί να είναι πολιτικά ωφέλιμη.

Ένα από τα θύματα της πολιτικής ορθότητας υπήρξε και ο Peter Boghossian: Ένας καθηγητής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Πόρτλαντ, από το οποίο εν τέλει παραιτήθηκε, καταγγέλλοντας το κλίμα ανελευθερίας που επικρατούσε στο Πανεπιστήμιο και τις απειλές που δεχόταν ο ίδιος. Όπως συνόψισε στην επιστολή παραίτησής του:

Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου 2023

Σταυροφορία! Αυτός είναι ο δικηγόρος που ηγείται της «αντίστασης» κατά της τεχνητής νοημοσύνης...


Ο Μάθιου Μπάτερικ ηγείται ενός κύματος αγωγών εναντίον μεγάλων εταιρειών τεχνητής νοημοσύνης, από την OpenAI έως τη Meta. Χάσει – κερδίσει, το έργο του θα διαμορφώσει το μέλλον της ανθρώπινης δημιουργικότητας

Μπορεί να μην του φαίνεται, καθότι εκ πρώτης όψεως δείχνει χαμηλών τόνων, αλλά ο Μάθιου Μπάτερικ είναι η απίστευτη κινητήρια δύναμη πίσω από το πρώτο κύμα ομαδικών αγωγών εναντίον μεγάλων εταιρειών τεχνητής νοημοσύνης. Είναι σε μια αποστολή να διασφαλίσει ότι συγγραφείς, καλλιτέχνες κι άλλοι δημιουργοί έχουν τον έλεγχο του τρόπου χρήσης της δουλειάς τους από την τεχνητή νοημοσύνη.

Μέχρι πρόσφατα, ο Μπάτερικ δεν ήταν ένας εν ενεργεία δικηγόρος και σίγουρα δεν είναι κατά της τεχνολογίας. Για το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, εργάστηκε ως αυτοαπασχολούμενος σχεδιαστής και προγραμματιστής, ασχολούμενος με εξειδικευμένο λογισμικό. «Είμαι απλά ένας τυπάς στο σπίτι του», λέει ανασηκώνοντας τους ώμους του. «Ούτε βοηθός, ούτε προσωπικό».

Η ιδέα του για διασκέδαση; Να φτιάξει μια εφαρμογή από το μηδέν για προσωπική χρήση. Πετά στο Bay Area για τις απαραίτητες δικαστικές ημερομηνίες – όλες οι αγωγές έχουν κατατεθεί στη Βόρεια Περιφέρεια της Καλιφόρνια – αλλά εξακολουθεί να περνά τον περισσότερο χρόνο του δουλεύοντας μόνος από το σπίτι του, στο Λος Άντζελες, που μοιράζεται με τη σύζυγό του.

Ωστόσο, όταν η γενετική τεχνητή νοημοσύνη απογειώθηκε, ξεσκόνισε ένα πτυχίο νομικής που ήταν αδρανές ειδικά για να πολεμήσει σε αυτή τη μάχη. Τώρα συνεργάζεται με τον νομικό Τζόζεφ Σαλέρι, και ηγείται μιας αντιμονοπωλιακής εταιρείας σε τέσσερις ξεχωριστές υποθέσεις, ξεκινώντας με μια αγωγή που κατατέθηκε τον Νοέμβριο του 2022 κατά του GitHub , υποστηρίζοντας ότι το εργαλείο κωδικοποίησης AI της θυγατρικής της Microsoft, το Copilot, παραβιάζει συμφωνίες αδειοδότησης ανοιχτού κώδικα. Τώρα, οι δυο τους εκπροσωπούν μια σειρά προγραμματιστών, καλλιτεχνών και συγγραφέων, συμπεριλαμβανομένης της ηθοποιού Σάρα Σίλβερμαν, που ισχυρίζονται ότι οι εταιρείες παραγωγής τεχνητής νοημοσύνης παραβιάζουν τα δικαιώματά τους με την εκπαίδευση στη δουλειά τους χωρίς τη συγκατάθεσή τους.

Όλες οι καταγγελίες έχουν ελαφρώς διαφορετικές νομικές προσεγγίσεις, αλλά μαζί, αντιπροσωπεύουν μια σταυροφορία για τους δημιουργικούς ανθρώπους και για το πώς χρησιμοποιείται η δουλειά τους στην εκπαίδευση τεχνητής νοημοσύνης.

«Είναι αντίσταση», λέει ο Μπάτερικ. Είναι μια αποστολή στην οποία οι εταιρείες τεχνητής νοημοσύνης αντιτίθενται σθεναρά, επειδή χαρακτηρίζει τον τρόπο με τον οποίο εκπαιδεύουν τα εργαλεία τους ως θεμελιωδώς διεφθαρμένο. Ακόμη και πολλοί μελετητές των πνευματικών δικαιωμάτων και της πνευματικής ιδιοκτησίας την αναγνωρίζουν σαν μια μεγάλη προσπάθεια. Το ερώτημα είναι, πώς θα την δουν τα δικαστήρια;

Αυτοί είναι μερικοί από τις ηχηρές νομικές διαμάχες που παρακολουθούνται πιο προσεκτικά αυτή τη στιγμή. Για τη Silicon Valley, η αυγή της εποχής της τεχνητής νοημοσύνης ήταν μια πνευματική αναβίωση. Μετά από μια δεκαετία αυξανόμενης επιφυλακτικότητας του κοινού σχετικά με την επιρροή της τεχνολογίας στον κόσμο, ο ενθουσιασμός για εργαλεία όπως το ChatGPT έχει δημιουργήσει μια νέα έκρηξη. Υπάρχει πολλή διαφημιστική εκστρατεία και εντυπωσιακές αποτιμήσεις.

Παρασκευή 17 Νοεμβρίου 2023

Το τέλος του ανθρώπου ή Η παραμόρφωσή του




*
Απόσπασμα από το βιβλίο του Σωτήρη Γουνελά Το τέλος του ανθρώπου ή Η παραμόρφωσή του (Αρμός, 2022), το οποίο παρουσιάζεται αυτήν τη Δευτέρα, 13 Νοεμβρίου 2023 και ώρα 19:00, στις Εκδόσεις Αρμός (Μαυροκορδάτου 11, Αθήνα). Θα μιλήσoυν: π. Αντώνιος Πινακούλας, εφημέριος Ιερού Ναού Αγίου Παντελεήμονα Χαλανδρίου, Δημήτρης Βασιλάκης, επ. καθηγητής φιλοσοφίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Βασίλης Ξυδιάς, θεολόγος, Στέφανος Ευθυμιάδης, βυζαντινολόγος, καθηγητής Ανοιχτού Πανεπιστημίου Κύπρου και ο συγγραφέας του βιβλίου Σωτήρης Γουνελάς.

~.~


Δυστυχώς και η αποξένωση και η εκμηχάνιση καθιερώθηκαν και οι άνθρωποι τραβούν το δρόμο τους ‘νήπιοι’ σαν τους συντρόφους του Οδυσσέα που έφαγαν τα ιερά βόδια του θεού Ήλιου και στο ταξίδι της επιστροφής δεν επέζησε κανένας. Όταν σβήσεις από μέσα σου την δημιουργία του ανθρώπου “κατ’ εικόνα” Θεού, ο άνθρωπος καταντά-τελικά- κατ’ εικόνα της μηχανής! Φαίνεται πως η παραμόρφωση αρχίζει με τον Καρτέσιο, ο οποίος χωρίζει την ψυχή από το σώμα μηχανοποιώντας το και χωρίζει την ψυχή από την φύση. Έτσι καθιερώνεται ο χωρισμός του υποκειμένου από το αντικείμενο που έκτοτε σημαδεύει τη Δύση αδιάκοπα με επιπτώσεις σε παγκόσμιο επίπεδο. Η φύση ανήκει στα εκτατά (res extensae) και μαθηματικοποιείται.

Ποιό είναι το ζήτημα; Το ζήτημα είναι ότι δεν γίνεται να κάνουμε –δηλ. να κάνει ο άνθρωπος– την φύση αντικείμενο σαν να είναι κάτι ξέχωρο από αυτόν. Η φύση, ο κόσμος δεν είναι ΕΞΩ από τον άνθρωπο-υποκείμενο. Κάνοντάς το αυτό καταδίκασε την πορεία του κόσμου και του ανθρώπου σε ένα είδος αβυσσαλέας απόστασης-διάστασης, έκοψε στα δύο το ενιαίο της ζωής μόνο και μόνο για να καταστήσει τον άνθρωπο κυρίαρχο και κατακτητή της φύσης.

Ο πρώτος που έκανε κριτική στον Καρτέσιο πάνω σε αυτά τα ζητήματα ήταν ο ρώσος Σολοβιώφ στη διατριβή του με θέμα Η κρίση του δυτικού πνεύματος (μεταφράστηκε γαλλικά από τον Μαξίμ Χέρμαν γύρω στα 1942), όπου έγραφε μεταξύ άλλων: θεωρεί ότι «αναπαριστούμε (διανοητικά) την φύση ως ένα ον απολύτως εξωτερικό στη λογική (ratio), που αυτή -η λογική- αγωνίζεται να το δαμάσει». Ο Ντεκάρτ, γράφει ο Σολοβιώφ, «αρνιόταν ακόμα και στα ζώα την ύπαρξη ψυχής και χώριζε με ανυπέρβατη άβυσσο το ανθρώπινο πνεύμα, όχι μονάχα με την υπόλοιπη φύση, αλλά και με το ίδιο του το (ανθρώπινο) σώμα». Και ακόμη: «την μοναδική κίνηση που δέχεται (μέσα στη φύση) είναι η μηχανική κίνηση, που οφείλεται σε μια ώθηση. Εξαιρεί από την φύση κάθε ζώσα ενέργεια» (ό.π.).

Κυριακή 12 Νοεμβρίου 2023

Άνθρωπος και Βαρβαρότητα - Άνθρωπος και Συμπαντική Συνειδητότητα




Mία "εκτός κάδρου" συζήτηση, κόντρα στην ανθρώπινη βαρβαρότητα και την κατώτερη Ιστορία των ανθρώπινων κοινωνιών που είναι γεμάτη από ανισότητες, καταστροφές και πολέμους. 

Πότε και πως θα αντιληφθούμε ότι ο άνθρωπος έχει μια ανώτερη φύση από την κτηνωδία εντός του ή θα πάμε κατευθείαν στην καταστροφή του ανθρώπινου είδους και με την αρωγή της τεχνολογίας αιχμής και ίσως της ζωής; 

Είναι καιρός για ριζική αλλαγή στην συνηθισμένη ιστορία των 10 χιλιάδων και άνω χρόνων οργανωμένων κοινωνιών κάθε μορφής, πως και προς τα που; 

Στην εποχή που αξίες και δεδομένα είναι σε βαθιά παρακμή και μαζί τους παρακμάζει και η γλώσσα συγκαλύπτοντας και όχι διαφωτίζοντας τις πράξεις, υπάρχει εξέλιξη της ζωής, της νοητικότητας και της ανθρώπινης ύπαρξης; 

Στο στούντιο των "Αντιθέσεων" ο αστροφυσικός και συγγραφέας, διευθυντής του Κέντρου Αριστείας στα Πρότυπα και Παρατηρήσεις Γεωσυστημάτων , καθηγητής Υπολογιστικής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Chapman της Καλιφόρνιας Μηνάς Καφάτος. 

Ο κβαντικός φυσικός με ειδίκευση στο τομέα της Συνειδητότητας Μηνάς Καφάτος , επιχειρεί μέσα από μεγάλα επιστημονικά και φιλοσοφικά ερωτήματα να απαντήσει αν το Σύμπαν και η Συνειδητότητα του, έχουν νόημα για τις ανθρώπινες κοινωνίες και μάλιστα σε καιρούς παγκόσμιας περιδίνησης σε Κρίσεις.

 Στην εκπομπή παρεμβαίνει διαλογικά και καταθέτει την οπτική του, ο Ομότιμος Καθηγητής Αστροφυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών και συγγραφέας , Μάνος Δανέζης . 

Σάββατο 4 Νοεμβρίου 2023

Η αναζήτηση του ανθρώπου στην ψηφιακή εποχή και η «γέννηση» ενός βιβλίου



Πριν από δύο περίπου χρόνια και εν μέσω μιας κηρυγμένης πανδημίας που οδήγησε σε πρωτόγνωρες κοινωνικοπολιτικές συνθήκες αρκετές χώρες της υφηλίου, οι αναφορές σε μια όχι τόσο συνηθισμένη λέξη άρχισαν να πυκνώνουν. Ο όρος «μετανθρωπισμός» ξεπεταγόταν όλο και συχνότερα σε διαδικτυακές, κυρίως, δημοσιεύσεις και οι περιγραφές του −παρότι κάπως αόριστες− σκιαγραφούσαν ένα μέλλον συντριπτικά διαφορετικό από το σημερινό παρόν μας.

Καθώς διαφαινόταν ότι ο μετανθρωπισμός αποτελεί μία από τις κυρίαρχες τάσεις για την πορεία της ανθρωπότητας, με την οποία τα μέσα έντυπης και ηλεκτρονικής επικοινωνίας είχαν αναλάβει να μας εξοικειώσουν, η ανάγκη της γράφουσας για κατανόηση του κόσμου σε συνδυασμό με μια ικανή δόση έμφυτης περιέργειας κατέστησαν την αναζήτηση περισσότερων πληροφοριών και την εκπόνηση σχετικής έρευνας μονόδρομο. Η έρευνα αυτή διήρκεσε αρκετούς μήνες και άνοιξε ένα παράθυρο στο αναδυόμενο μέλλον, όπως αυτό μας επισκέπτεται σιγά σιγά, με βασικό χαρακτηριστικό του την ενσωμάτωση μιας ψηφιακής διάστασης μέσω της τεχνολογίας σε κάθε τομέα της ζωής για τη μετάβαση σε μια ψηφιακή εποχή.

Η συσσώρευση θεωρητικών γνώσεων για τις νέες τεχνολογίες, ωστόσο, δεν επαρκεί για να κατανοηθεί η δυναμική τους και η μεταμορφωτική τους δύναμη. Γι’ αυτό, η αναγωγή τους σε εφαρμογή στην καθημερινή ζωή του σύγχρονου ανθρώπου είναι προς το παρόν ένας καλός τρόπος, ώστε να κατανοήσουμε τις αλλαγές που η ψηφιακή εποχή δρομολογείται για να επιφέρει.

Τι σημαίνει πρακτικά για τον καθένα μας αυτό το μετανεωτερικό κύμα που φέρει άρρηκτα μαζί του μια νέα, ψηφιακή πραγματικότητα; Ακριβώς αυτό το ερώτημα, μαζί με τις πιθανές εκτιμήσεις, έδωσε το έναυσμα για τη γέννηση του βιβλίου με τίτλο «Ψηλαφώντας τον Άνθρωπο του Μέλλοντος».

Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου 2023

Συγχώνευση φυσικού και ψηφιακού κόσμου: οδεύοντας προς έναν Phygital κόσμο




Της Σωτηρίας Ορφανίδου 


Η περίοδος που διανύουμε έχει ονομαστεί Μετα-ουμανιστική ή Μετα-ανθρωπιστική, ως διάδοχος της Ανθρωπιστικής περιόδου. Το κύριο χαρακτηριστικό του Μετα-ουμανισμού είναι η αμφισβήτηση του Ανθρωπισμού (ή Ουμανισμού), σύμφωνα με τον οποίο ο άνθρωπος υπερέχει όλων των υπόλοιπων βιολογικών ειδών και η βελτίωσή του προκύπτει κυρίως μέσω της κλασσικής παιδείας και των ανθρωπιστικών αξιών. Ο Μετα-ανθρωπισμός επιθυμεί να τοποθετήσει τον άνθρωπο μέσα σε ένα ευρύτερο σύμπαν και όχι πια στο κέντρο του κόσμου.

Ο Μετα-ουμανισμός −όρος που ανήκει εξίσου στους τομείς της φιλοσοφίας, της τεχνολογίας και των ανθρωπιστικών επιστημών− αφενός υποστηρίζει ότι η βελτίωση του ανθρώπου (που συχνά αναφέρεται ως «αναβάθμιση») μπορεί να επέλθει μέσω της βιοτεχνολογίας και αφετέρου προσεγγίζει τον κόσμο ως ένα σύνολο, στο οποίο καταλύονται τα όρια μεταξύ ανθρώπου και ζώου, έμβιων και μη έμβιων όντων, ανθρώπου και μηχανής, φυσικού και ψηφιακού κόσμου κ.λπ.

Η ιδέα μιας ενιαίας προσέγγισης στη μοντελοποίηση και την κατανόηση ανθρώπων, ζώων και μηχανών διατυπώθηκε από τον Norbert Wiener το 1950, ο οποίος υποστήριξε ότι άνθρωποι, ζώα και μηχανές λειτουργούν σύμφωνα με τις ίδιες αρχές όσον αφορά στη μετάδοση των πληροφοριών και στη διαχείριση της ενέργειας. Πολύ νωρίτερα, ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι, σύμφωνα με τον Dominic Pettman, αντιμετώπιζε τα έμβια όντα ως οργανικές μηχανές, και θεωρούσε ότι οι μηχανές λειτουργούν με τις ίδιες μαθηματικές αρχές όπως τα ζώα και οι άνθρωποι.

O Pettman στο βιβλίο του με τίτλο Human Error: Species–Being and Media Machines (University of Minnesota Press, 2011) κάνει λόγο για ένα τρίγωνο μεταξύ ανθρώπου, ζώου και μηχανής, το οποίο σύμφωνα με την ανθρωπιστική προσέγγιση συνήθως νοείται σε κατακόρυφη θέση, με τα ζώα και τις μηχανές στη βάση και τον άνθρωπο στην κορυφή του, ως ανώτερο είδος στην ιεραρχία. Επισημαίνει, ωστόσο, ότι μερικές φορές το τρίγωνο είναι σε οριζόντια θέση, χωρίς κάποιο σημείο του να είναι ανώτερο από τα υπόλοιπα.

Αυτή η εξίσωση και εξομοίωση ανθρώπου, ζώου αλλά και μηχανής εκφράζει ένα βασικό θεμέλιο του μετανθρωπισμού, που προωθεί την έννοια της κατάργησης και ρευστοποίησης των ορίων μεταξύ του ανθρώπινου και του ζωικού βασιλείου, αλλά και μεταξύ έμβιων και μη έμβιων όντων. Η μετανθρωπιστική φιλοσοφία εκφράζει τη διήθηση άλλων μορφών ζωής στην ανθρώπινη φύση σε ένα ανοιχτό σύστημα, ενώ στόχος του μετανθρωπισμού είναι η εκμηδένιση των ορίων που ορίζουν ως «άνθρωπο» ένα ανθρώπινο ον (Luca Valera, “Posthumanism: Beyond Humanism?”, Cuadernos de Bioética XXV 2014/3ª).

Κυριακή 16 Ιουλίου 2023

Η Woke Κουλτούρα ως Κυρίαρχη Ιδεολογία της Μετα-ανθρώπινης Κοινωνίας





Μένουμε ασφαλείς σε ένα περιβάλλον γενικευμένης ανασφάλειας.

 Προοδευτικοί σε ένα περιβάλλον γενικευμένης οπισθοδρόμησης.

 Ειρηνικοί σε ένα περιβάλλον γενικευμένης εχθροπάθειας.

 Επαναστατικοί σε ένα περιβάλλον γενικευμένης υποδούλωσης.

 Ορθολογικοί σε ένα περιβάλλον γενικευμένου παραλογισμού.

 Επιστημονικοί σε ένα περιβάλλον γενικευμένου δογματισμού.

 Ελεύθεροι σε ένα περιβάλλον γενικευμένης ανελευθερίας.


Ολοένα και πληθαίνουν γύρω μας οι φωνές που προκρίνουν τη θέση ότι το κίνημα woke (η “κουλτούρα της αφύπνισης”) καθώς και τα συμπαρομαρτούντα του (δικαιωματισμός, πολιτική ορθότητα, ακυρωτισμός και λοιπά) είναι η βασική ιδεολογία διαμόρφωσης, πλαισίωσης και ηθικής νομιμοποίησης της νέας μορφής στην οποία μετασχηματίζεται ο καπιταλισμός σε αυτή την ιστορική του φάση.

 Ένας woke καπιταλισμός (όπως έχει ήδη αρχίσει να λέγεται) ή, κατά άλλους, ένα τεχνοφεουδαρχικό καθεστώς που προσβλέπει στην υπερσυγκέντρωση του πλούτου, στην απόλυτη ψηφιοποίηση κάθε έκφανσης της ανθρώπινης δραστηριότητας και κατά συνέπεια στην ολοκληρωτική επιτήρηση και έλεγχο των ανθρώπων και των κοινωνιών.


ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

1

Το woke ως διαμορφωτής νέων συνειδήσεων

2

Προσπάθειες αναχαίτισης και πόλεμος παραδειγμάτων

3

Η τραγικότητα της ύπαρξης και η γέννηση του μετα-ανθρώπου

4

Δυστοπία ή ουτοπία;


1. ΤΟ WOKE ΩΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΤΗΣ ΝΕΩΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ


Όλη η ανάρτηση ΕΔΩ...

Κυριακή 18 Ιουνίου 2023

Η "ΑΤΖΕΝΤΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΈΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΌΛΩΝ ΜΑΣ

Κύπρος:



«Τα παιδιά δεν ανήκουν στους γονείς» – Χαμός με τη δήλωση της Επιτρόπου Προστασίας Παιδιού






Εκτός από τα τόσα προβλήματα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε στη μετανεωτερική αποικία μας υπάρχει και η εμμονή των οπαδών της επανεκκίνησης, του wokeσμού, των οπαδών του μετανθρωπισμού και η έγνοια τους να μας μεταλλάξουν σε τεχνοανθρωποειδή. Πρέπει να σώσουμε μαζί Πατρίδα και Άνθρωπο! 

Γερομοριάς 


Η "ΑΤΖΕΝΤΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΚΈΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΌΛΩΝ ΜΑΣ

Του Νίκου Σίμου 


Η "ατζέντα της μετά κοινωνίας" προχωρά σαν να μην συμβαίνει τίποτε, ενώ παγκόσμια συντελούνται ιστορικές αλλαγές και η ήττα της Δύσης φαίνεται αναπότρεπτη στο παγκόσμιο γεωοικονομικό και γεωπολιτικό πεδίο.
Στην Κύπρο (ναι καλά το διαβάζετε) η "υπουργος οικογένειας" (ελεύθερη μετάφραση ενός δυστοπικα δημιουργημένου υπουργείου, που στόχο έχει, όπως απ' τα πράγματα φαινεται την προώθηση της ατζέντας Great Reset) δηλώνει ότι τα παιδιά ΔΕΝ ΑΝΉΚΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥΣ και επομένως οι όποιες αντιρρήσεις τους για την " reset" διαπαιδαγώγηση από το σχολείο θα αγνοούνται ή θα τιμωρούνται!!!


Ο Γερουσιαστής των Ρεπουμπλικανών της Καλιφόρνια των ΗΠΑ Scott Wilk, προτρέπει τον κόσμο να φύγει από την Πολιτεία, αναζητώντας περιοχές και Πολιτείες εντός των ΗΠΑ, όπου δεν θα ισχύει η ατζέντα αυτής της διαπαιδαγώγησης, που εμπεριέχει και την επέμβαση αλλαγής φύλλου σε ανήλικους, χωρίς την γονική συναίνεση και όπου η όποια αντίρρηση θα επισείει ποινή στους γονείς αφαίρεσης της γονικής μέριμνας!!!

Επί ξηρού ακμής είμαστε κυρίες και κύριοι ...

Δεν υπάρχουν δικαιολογίες για την απάθεια και την κοινωνική αδιαφορία
Σε πολύ λίγο η ατζέντα αυτή θα επιχειρήσει την απόλυτη διάβρωση του κοινωνικού ιστού, μιας ήδη προβληματικής κοινωνικής δομής στον άλλοτε Δυτικό κόσμο

Για την Μεγάλη Επανεκκίνηση του Ανθρώπου

Από Μανόλης Μούστος

- 20 Μαΐου, 2022



ΗΡωσία εισέβαλε στην Ουκρανία. Καταστροφή. Ανυπολόγιστη. Ανθρώπινες απώλειες, προσφυγικά κύματα, διαλυμένες υποδομές. Κι όλα αυτά δίπλα μας, στη γειτονιά μας. Μέσα στην Ευρώπη. Δεν είναι μικρό πράγμα αυτό. Πιο πολύ από όλα, ο πόλεμος στην Ουκρανία διαλύει ψευδαισθήσεις με τις οποίες ζούμε για χρόνια στον δυτικό κόσμο.

Την ψευδαίσθηση ότι αυτά τα πράγματα γίνονται κάπου μακριά από εμάς. Σε μακρινές χώρες, κάπου ανατολικά ή νότια. Σε κάτι Αφγανιστάν, κάτι Συρίες, κάτι Αφρικές. Καλά, εκεί δεν ζουν σε καλύβες και χαμόσπιτα; Τι σχέση έχουμε εμείς με αυτούς; Αυτοί έχουν εμφυλίους και επιδρομές από πολέμαρχους κάθε τρεις και λίγο. Συνηθισμένοι είναι…

Ή την ψευδαίσθηση ότι οι σύγχρονοι πόλεμοι γίνονται πλέον αποκλειστικά με οικονομικά μέσα και διπλωματία. Ή κατασκόπους. Άντε και κανένα drone. Άρματα μάχης και βομβαρδισμοί σε κατοικημένες περιοχές; Στρατιώτες που κινούνται με βαρύ οπλισμό σε έρημες πόλεις; Αυτά είναι ιστορίες που αφηγούνται οι παππούδες μας από το 1940. Αμ δε…

Εμείς εδώ στον «πολιτισμένο» κόσμο. Εμείς εδώ στη δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα

έχουμε άγχη διαφορετικά. Ανεργία, ακρίβεια, κυβερνητική διαφθορά. Και άλλα πολλά. Πάντως όχι και να τρέχουμε να γλιτώσουμε το κεφάλι μας από βόμβες που πέφτουν από τον ουρανό…

Σάββατο 17 Ιουνίου 2023

Οι μικρομέγαλοι ολοκληρωτισμοί των «υπερασπιστών της ελευθερίας»

Σε έναν κόσμο «χωρίς σύνορα»,η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο συνεχίζεται χωρίς φραγμούς!

Δημήτρης Γιαννάτος, Αρθρογράφος

Κοινωνιολόγος, Σύμβουλος απεξάρτησης στο Κέντρο Θεραπείας Εξαρτημένων ατόμων (ΚΕΘΕΑ)
24/02/2019 



Οιδίποδας και Αντιγόνη


«Χειραφέτηση», «ελευθερία», «δικαιώματα», «επιθυμία», «ταυτότητα», «πρόοδος», «αντιεξουσία», «ηδονή», «οικολογία», «έμβια όντα», «βιοτεχνολογία», «συμπερίληψη», και τόσα άλλα, πολλά εισαγωγικά, που στάμπαραν λέξεις, όπως το καυτό σίδερο στο δέρμα των ζώων που πάνε για σφαγή

Λέξεις που χάνουν το νόημα τους και καταλήγουν να σημαίνουν το αντίθετό τους, που καταλήγουν να οδηγούν στο αντίθετό τους.


Ήταν στον απόηχο του Μάη του 68, όταν ο φιλόσοφος Ντελέζ και ο (σε πολλά διεισδυτικός) ψυχίατρος Γκουαταρί, με το έργο τους «Ο αντι-Οιδίποδας»(1972), οδήγησαν εντελώς στα άκρα τα απελευθερωτικά μηνύματα που έφερνε στην ασφυκτικά περίκλειστη κοινωνία των προηγούμενων καιρών, η δεκαετία του ΄60.


Συνδέοντας την «απελευθέρωση» του ατόμου, ως υποκείμενο και αντικείμενο σχέσεων, με την ικανοποίηση και πλήρη απελευθέρωση της επιθυμίας με κάθε τρόπο και κάθε μέσον, κατέληξαν να ηγεμονεύσουν μιας δήθεν επαναστατικής αλλαγής, που στην ουσία μετέτρεπε το σώμα σε μέσον και αντικείμενο. Σε μια μηχανή ικανοποίησης επιθυμιών και κατανάλωσης του Άλλου, υλοποιώντας με το προσωπείο της χειραφέτησης, τις καλύτερες εξουσιαστικές φαντασιώσεις του μαρκήσιου Ντε Σαντ.


Όμως, όπως μας θυμίζει ο ψυχαναλυτής Μάσσιμο Ρεκαλκάτι, στο εκπληκτικό βιβλίο του «Το σύμπλεγμα του Τηλέμαχου»(Γονείς και παιδιά μετά τη δύση του πατέρα – εκδόσεις Κέλευθος), ακόμα κι αυτοί οι «πατέρες» της αντι-οιδιπόδειας κουλτούρας, προειδοποιούσαν για τους μικροφασισμούς που κρύβει αυτή η «αντικαθεστωτική» υλοποίηση κάθε συνειδητής και ασυνείδητης επιθυμίας και ορμής.


Οι Ντελέζ και Γκουαταρί, «σκοτώνοντας» εντέλει τον Οιδίποδα, μηδενίζοντας το όριο και την ηθική, που με τη μορφή της ενοχής και της αυτοτιμωρίας οριζόταν στο αρχαίο δράμα, παρ’ όλα αυτά προειδοποιούσαν, για την ακραία εφαρμογή της προτροπής τους : «Η μητέρα μπορεί να θεωρηθεί εξουσιοδοτημένη να αυνανίζει τον γιο;, ο πατέρας να μπορεί να γίνει μαμά;». Περιγράφοντας έτσι, 10 χρόνια μετά τον αντι-Οιδίποδα, τους μικρο-Οιδίποδες που γεννιούνται ως ωφέλιμα πρόσωπα της ηθικής νοημοσύνης του ανθρώπινου γένους, εκεί που νόμιζαν ότι μπορεί να υπάρχει μόνο η απελευθέρωση της επιθυμίας ως επαναστατική πράξη. Τονίζουν, μάλιστα, ότι χρειάζεται προσοχή ώστε αυτή η απαίτηση, «να μην μετατραπεί σε καταστροφή, σκέτη και απλή κατάργηση, πάθος κατάργησης» (…) Προσοχή ώστε αυτή η «γραμμή φυγής που απορρίπτει το όριο να μην γίνει «γραμμή θανάτου» («Τα Χίλια Επίπεδα»-1980).


Άραγε, μας θυμίζουν όλα τα παραπάνω, πράξεις και συμβολισμούς των ημερών μας; Μα, αυτό όχι μόνο αυτό είναι σαφές, αλλά ζούμε και την ουσιαστική πραγματοποίησή τους. Άλλωστε το ναρκισσιστικό κίνημα ενός επιφανειακού δικαιωματισμού (πρόσφατα κρατικοποιημένου, με την ανάληψη της εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ του 3%, επιφανούς τμήματος του «κινήματος»), αντλεί το θεωρητικό του οπλοστάσιο από την ακραία κινηματική οντολογία των Ντελέζ και Γκουαταρί, αλλά και του πρώιμου Φουκώ, του Ντεριντά, κ.α


Το σύγχρονο κίνημα «υπέρ των δικαιωμάτων» (ως άρνηση της δημοκρατίας), δεν αντλεί, πια, την ορμή του από την ανάγκη για το ξεπέρασμα της απολυταρχίας ενός του πατέρα-αφέντη, που αποτέλεσε ένα φυσιολογικό ξέσπασμα και ανάγκη, την δεκαετία του ΄60, αλλά από την τραυματική και εξουσιαστική οδηγία να απορρίψεις και να εξαφανίσεις τον πατέρα ως ύπαρξη. Και όπως μας λέει, και πάλι ο Ρεκαλκάτι: «Πραγματική χειραφέτηση από τον πατέρα δεν σημαίνει απόρριψη της ύπαρξής του. Για να υπάρξεις χωρίς πατέρα, υποστήριζε ο Λακάν, πρέπει να μάθεις να τον αξιοποιείς. Η άρνηση του πατέρα σε αλυσοδένει για πάντα στον πατέρα. (…) απορρίπτοντας (η ρητορική αυτή) την πατρότητα, απορρίπτει και το συμβολικό χρέος που κάνει εφικτή την γενεαλόγηση δια μέσου των γενεών. Η ελευθερία αποσυνδέεται από την ευθύνη και γίνεται ιδιοτροπία, θρίαμβος της διαστροφής».

Έπειτα από την βιαστική «εξαφάνιση του πατέρα», ως κριτήριο ενός δήθεν προοδευτικού πολιτισμού που οδήγησε στην πλήρη αποθέωση της κατανάλωσης, της οικονομίας ως κερδοσκοπικής ύλης και στην κυριαρχία μιας ψευδοδημόσιας σφαίρας, τελικά «όλα σημαίνουν τα πάντα και τίποτα», χωρίς αρχή και τέλος. Και βέβαια ο «θάνατος» του πατέρα, δεν οδήγησε στην εξάλειψη του ανδρικού σωβινισμού, αλλά μάλλον διευκόλυνε και έθρεψε τις συνθήκες διόγκωσής του.