Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Π.. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΔΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ Π.. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 13 Σεπτεμβρίου 2020


Παναγιώτης Δρακόπουλος


Ο Καστοριάδης, ένιωθε μιαν υποχρέωση προς εμένα. Ο λόγος ήταν απλός: ήταν εντελώς άγνωστος στην Ελλάδα. Έγινε για πρώτη φορά γνωστός από το αφιέρωμα της Εποπτείας στις αρχές του 1977 – θαρρώ. Μου είχε χαρίσει ο Στίνας (τον συναντούσα κάποιες φορές στο βιβλιοδετείο του Γιάννη Κυριακάκου) ένα τεύχος του περιοδικού τους που έβγαζαν κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου όπου είχε κείμενα του Κορνήλιου: ένα δοκίμιό του για τον Μαξ Βέμπερ και ένα κομμάτι μετάφρασής του. Ο Στίνας μου είπε πως ο Καστοριάδης έφυγε για τη Γαλλία όταν είδε πως του επιτέθηκαν κουκουέδες μ ένα καδρόνι στην άκρη του οποίου είχαν φυτέψει μια πελώρια πρόκα και σημάδευαν την κεφαλή του! Όταν το δημοσιεύσαμε, ο Καστοριάδης συγκινήθηκε πάρα πολύ, κι έκτοτε ένιωθε απέναντί μας υποχρεωμένος.

Το Τζινάκι είχε διαφορετική στάση από μένα: «είναι το πιο στραφταλιστο μυαλό που έχω γνωρίσει» μου είπε, «αλλά σε παρακαλώ θερμά να μην στηρίξεις τίποτε ποτέ στο συναισθηματικό του κόσμο». Συναντηθήκαμε πολλές φορές με τον Κορνήλιο, στο Παρίσι, στην Αθήνα, και τον φιλοξενήσαμε κάποιον Ιούλιο στο Λεωνίδιο. Αρκετές φορές αναρωτήθηκε κι αυτός για την παιδεία μου. «Μερικές φορές έχω την εντύπωση ότι σπούδασες Καλές Τέχνες, άλλες νομίζω πως μάλλον κοινωνική ανθρωπολογία ή ψυχολογία έχεις σπουδάσει». ‘Όταν του είπα ότι δεν έχω σπουδάσει και στην πράξη είμαι της Πέμπτης Δημοτικού που χάρις σε εκτίμηση της διευθύντριας του σχολείου μας μου δόθηκε χαρτί ότι τέλειωσα το Δημοτικό, άκουσε πάρα πολύ σοβαρός, και χωρίς καμιάν έκπληξη. Εξήγησε στη γυναίκα του Πιερά Ωλανιέ το θέμα, κι έπειτα γυρνάει και μου λέει: «Θα σε φάει η μαρμάγκα. Η φοβερή ελληνική μαρμάγκα.» Του είπα πως το ίδιο μου είπε και ο Μάνος Χατζηδάκης, ότι θα με κόβει πάντα η μηχανή του γκαζόν. Αλλά, είχα απαντήσει στον Μάνο, ότι δεν επιθυμώ να γίνω λαμπρό όνομα σε κανένα τομέα, κι έτσι δεν με νοιάζουν οι μηχανές κοπής. «Ασε τα αυτά,» επέμεινε ο Κορνήλιος. «Θα σε κατασπαράξει η μαρμάγκα, αυτός ο πανίσχυρος μηχανισμός βλακείας, ανικανότητας και ιδιοτέλειας που κυριαρχεί στην Ελλάδα. Τα πτυχία είναι αμυντικοί μηχανισμοί, κι εσύ δεν έχεις ούτε έναν!». 

Πολλές φορές, από Έλληνες αλλά και σπουδαίους ξένους άκουσα την ίδια πρόβλεψη. Ακόμη και στην Αμερική που καταφύγαμε, σπουδαίοι φίλοι είχαν τον ίδιο φόβο. Μόνον ο Ζμπίγκνιου Μπριεζίνσκυ, Σύμβουλος Ασφαλείας του Προέδρου των ΗΠΑ (υπήρξαν κάποτε και Πρόεδρος και Σύμβουλοι και ΗΠΑ) μου έστειλε ιδιόχειρο σημείωμα με μια μόνο φράση: chin up! (Το κρατώ ακόμη αυτό το σημαίωμα.)

Και να κλείσω με αυτό: εύχομαι να ζήσουν οι νέοι σήμερα τις ευλογίες που έζησα (και ζω) εγώ, να πάρουν τις χαρές και την κατάφαση που δέχθηκα εγώ. Όχι πως μου είναι άγνωστες οι δοκιμασίες, αλλά η ζωή μου στάθηκε ένα δώρο. Σας το εύχομαι!
ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ - ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΑΙ ΔΥΤΙΚΟΣΒΑΣΙΛΕΙΟΝ ΓΕΝΟΣ