Τάκης Πολίτης
Ο ιουδαϊσμός είναι θρησκεία, εβραίοι είναι οι θρησκευόμενοί του. Ο σιωνισμός είναι πολιτικό κίνημα που διανθισμένο με θρησκευτικές δοξασίες περί περιούσιου λαού και υποσχεθείσας γης, υιοθετεί τις μαύρες ιδέες της αποικιοκρατίας, του ρατσισμού και του apartheid. Υπηρετείται κατά πλειονότητα από εβραίους, αλλά και από ακόλουθους άλλων θρησκειών -κυρίως από χριστιανούς ευαγγελικούς- και από το 1948, με την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ, υλοποιείται εδαφικά στην Παλαιστίνη.
«Για την Ευρώπη θα αποτελούσαμε προπύργιο κατά της Ασίας, θα ήμασταν στην υπηρεσία των φυλακίων του πολιτισμού κατά της βαρβαρότητας», γράφει ο «πατέρας» του σιωνισμού Teodor Herzl στο βιβλίο του «El estado judío» (Το εβραϊκό κράτος). Και πράγματι, η αποικιοκρατική Ευρώπη (και στη συνέχεια και οι ΗΠΑ), από την φάση της σχεδίασης του σιωνιστικού κράτους, του παρέχουν αμέριστη και αδιάληπτη προστασία για την διασφάλιση, βέβαια, και των δικών τους πολιτικών, οικονομικών και γεωστρατηγικών συμφερόντων στην ευρύτερη περιοχή.
Για την δημόσια προπαγάνδιση των κεκαλυμμένων (ή μη) στόχων του σιωνισμού, απαραίτητο είναι ένα καλλωπισμένο αφήγημα. Και για την δημιουργία και συντήρηση αυτού του σιωνιστικού αφηγήματος επινοήθηκαν χρήσιμοι μύθοι, και ιδιοποιήθηκαν, διαστρεβλώθηκαν και αποσιωπήθηκαν ιστορικά γεγονότα.
Αρχικό κεντρικό μέλημα του σιωνιστικού αφηγήματος ήταν η δημιουργία ενός έθνους και η κατάλληλη επιμέλεια της εικόνας του. Για την επίτευξη του σκοπού αυτού επιλέχθηκε η αυθαίρετη μετατροπή του ιουδαϊσμού σε εβραϊσμό, δηλαδή η μετατροπή της θρησκείας σε εθνότητα.
Αναφερόμενοι στα μέσα του 19ου αιώνα, οι κοινωνικές επιστήμες θεωρούσαν την γλώσσα ως απαραίτητο κοινό χαρακτηριστικό των ανθρώπων που συγκροτούν ένα έθνος. Αυτό όμως ουδόλως αποθάρρυνε τους σιωνιστές. Εβραίοι Σεφαραδίτες που μιλούσαν λαντίνο, εβραίοι Ασκενάζι που μιλούσαν γίντις και εβραίοι Μιζραχίτες που μιλούσαν αραβικά, περσικά ή κουρδικά, απετέλεσαν ένα ενιαίο έθνος για το σιωνιστικό αφήγημα.
