Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΣΚΙΤΣΟ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΣΚΙΤΣΟ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 29 Ιουνίου 2023

Σάββατο 20 Μαΐου 2023

Αύριο, τέτοια ώρα, θα δούμε αν κινδυνολογώ!



Του Γιώργου Τασιόπουλου

Αύριο, τέτοια ώρα, θα δούμε αν κινδυνολογώ!

Από το σχολιασμό των δημοσιογράφων ήταν κατάδηλο κατά την προεκλογική περίοδο ότι το μεγάλο ποσοστό των αναποφάσιστων τους δημιουργούσε τρόμο! Τους βάφτισαν "γκρίζα ζώνη"!

 Κι όμως είναι ένα τμήμα της κοινωνίας σκεπτόμενο που αρνείται την "πολιτική ορθότητα" και τις επιλογές του επίσημου πολιτικού συστήματος.

Κατά καιρούς τα συστημικά κόμματα εξουσίας και οι καθεστωτικοί διανοούμενοι και δημοσιογράφοι τους βάφτισαν απαξιωτικά "αγανακτισμένους", "εθνολαϊκιστές", "ψεκασμένους", "ετερόκλητο όχλο"! 

Εμείς σε αυτούς τους "αντισυστημικούς", "γκρίζους" πολίτες ευχόμαστε καλό βόλι στις εκλογές ενάντια στους κομματανθρώπους του "συνταγματικού τόξου" που διολίσθησαν σε πολιτικές που συρρίκνωσαν σε τέτοιο βαθμό τη Δημοκρατία.

ΠΗΓΗ-Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2022

Έργα σκιτσογράφων που φυλάσσονταν στα γραφεία της ΕΣΗΕΑ βρέθηκαν να πωλούνται σε παζάρι - Μήπως πρέπει η ΕΣΗΕΑ να απαντήσει;

Μήπως πρέπει η ΕΣΗΕΑ να απαντήσει;

----------
Σύμφωνα με την καταγγελία:
"...Τα έργα της λέσχης γελοιογράφων από τις εκθέσεις και την διεθνή παρουσία τους, τα οποία φυλάσσονταν στο κτίριο της ΕΣΗΕΑ, εντοπίστηκαν από τρίτο πρόσωπο, το οποίο και ειδοποίησε τους συναδέλφους, ότι βρέθηκαν στοιβαγμένα στο παζάρι του Ελαιώνα, όπου κάθε Κυριακή απλώνουν την πραμάτεια τους παλαιοπώλες και ρακοσυλλέκτες.
Πρόκειται για έργα από εκθέσεις που πραγματοποιήθηκαν υπό την αιγίδα της Βουλής των Ελλήνων και τα όποια οι συνάδελφοι για να τα σώσουν προσπαθούν τώρα να τα εντοπίσουν και να τα αγοράσουν με δικά τους έξοδα..."
___________



ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Παύσων έζησε τον 4ο π.χ. αι., ο Ασστέας στη Μεγάλη Ελλάδα, και
στους ελληνιστικούς χρόνους ο Γαλάτων.
Ήταν γελοιογράφοι, μνημονεύονται ως τις ημέρες μας γατί έζησαν σε εποχές, όπως φαίνεται με πολιτισμό που αναγνώριζε ως τέχνη το έργο τους.
Με ανάλογες ευαισθησίες δεν διακρίνεται η ΕΣΗΕΑ, καθώς δεν φαίνεται να συγκινείται από το έργο των σημερινών γελοιγράφων.
Τα σκίτσα τους απλά έπιαναν χώρο και έπρεπε να τα ξεφορτωθούν... Ίσως και η καυστική μάτια τους να είναι επικίνδυνη, αφού ενδέχεται να αποτελέσει τεκμήριο και να φωτίσει την πολιτισμική και πολιτική παρακμή του τόπου σε όσους ιστορικούς του μέλλοντος προσπαθήσουν να ανιχνεύσουν τις αιτίες της παρακμής μας.
«Κεριά»
Του μέλλοντος η μέρες στέκοντ’ εμπροστά μας
σα μια σειρά κεράκια αναμένα
χρυσά, ζεστά, και ζωηρά κεράκια.
****
Η περασμένες μέρες πίσω μένουν,
μια θλιβερή γραμμή κεριών σβυσμένων•
τα πιο κοντά βγάζουν καπνόν ακόμη,
κρύα κεριά, λυωμένα, και κυρτά.
. *****
Δεν θέλω να τα βλέπω• με λυπεί η μορφή των,
και με λυπεί το πρώτο φως των να θυμούμαι.
Εμπρός κυττάζω τ’ αναμένα μου κεριά.
. *****
Δεν θέλω να γυρίσω να μη διω και φρίξω
τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει,
τι γρήγορα που τα σβυστά κεριά πληθαίνουν.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΒΑΦΗΣ
_______
Να θυμηθούμε ότι μέρος του έργου είχε υποπέσει στο παρελθόν σε λογοκρισία από το Ευρωκοινοβούλιο.

Έργα σκιτσογράφων που φυλάσσονταν στα γραφεία της ΕΣΗΕΑ βρέθηκαν να πωλούνται σε παζάρι

Μία πολύ περίεργη υπόθεση έφερε στο φως η Κίνηση Επαγγελματιών Δημοσιογράφων (ΚΕΔ), συνδικαλιστική παράταξη στην Ένωση Συντακτών, με ανάρτησή της στο Facebook:

“ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΣΤΑ ΠΑΛΙΑΤΖΙΔΙΚΑ

Ποιός πέταξε τα έργα των γελοιογράφων από την ΕΣΗΕΑ;

Στα παλιατζίδικα κατέληξαν τα έργα των γελοιογράφων που είναι μέλη της ΕΣΗΕΑ και οι  οποίοι μάταια περίμεναν από την τέως πρόεδρο Μ. Αντωνιάδου, να απαντήσει στη τελευταία επιστολή τους για εξεύρεση κατάλληλου χώρου στο κτίριο της Ένωσης.

Τα έργα της λέσχης γελοιογράφων από τις  εκθέσεις και την διεθνή παρουσία τους, τα οποία φυλάσσονταν στο κτίριο της ΕΣΗΕΑ, εντοπίστηκαν από τρίτο πρόσωπο, το οποίο και  ειδοποίησε τους συναδέλφους,  ότι βρέθηκαν στοιβαγμένα στο παζάρι του Ελαιώνα, όπου κάθε  Κυριακή  απλώνουν την πραμάτεια τους παλαιοπώλες και ρακοσυλλέκτες.

Παρασκευή 6 Αυγούστου 2021

Σήμερα θα γιόρταζε...





Lavrentis Choraitis




Σήμερα θα γιόρταζε...

Έφυγε ξαφνικά πριν δύο μήνες...

Απώλεια ανεπανόρθωτη, τίποτα πια δεν μπορεί να είναι όπως πριν...

Έφυγε κάτω από τη σκιά της γκρίζας πανούκλας, αυτή τη θλιβερή εποχή που ως και το πένθος αφήνει ανολοκλήρωτο.

Ήταν πολύ νέος για θάνατο.

Όμως θα Ζει!
Θα επιστρέφει πάντα όταν η ομορφιά θα χρωματίζει τον κόσμο.

Όμως θα Ζει, όταν τα σκίτσα του θα επιστρέφουν με καθαρές γραμμές, χωρίς μουντζούρες να δώσουν το νόημα της αληθινής ΑΓΑΠΗΣ, για να νικηθεί η απανθρωπία, η δυστοπία της εποχής.

Θα τον κρατήσουμε ζωντανό με το χαμόγελο στο πρόσωπό του.
Θα μείνει ζωντανό το δονκιχωτικό, όλο σκίτσα όραμά του.
Θα μείνει άσβεστη η φλόγα του κεριού που κρατάει ολοζώντανη τη μνήμη του.










 






Κάποιοι από τους ιστότοπους έγραψαν για τον αποχαιρετισμό του Σωτήρη...

Κλικ στις εικόνες-συνδέσμους για να διαβάσετε...




Κλικ στην εικόνα


Κλικ στην εικόνα


Κλικ στην εικόνα


Κλικ στην εικόνα


Κλικ στην εικόνα


Κλικ στην εικόνα



Κλικ στην εικόνα




Κλικ στην εικόνα


Κλικ στην εικόνα


Ανθή Βερυκίου: 

Δυσκολος αποχαιρετισμος... για τον Soter Tas


Τον Σωτήρη γνώριζα χρόνια… αλλά πέρυσι το καλοκαίρι αρχίσαμε να κάνουμε περισσότερη παρέα και τους επόμενους μήνες έγινε ο καλύτερος μου φίλος.

Η αρχική μου εντύπωση ήταν ότι είναι ένας «κλειστός» άνθρωπος χωρίς πολλά λόγια, μετρημένος που λέμε –χαρακτηριστικά ευγενικός και ιδιαίτερος – πάντα πρόθυμος να βοηθήσει τους φίλους όταν υπήρχε το παραμικρό αίτημα …

Κατά τη διάρκεια αυτών των μηνών – όπου σα να θυμηθήκαμε πάλι τα φοιτητικά μας χρόνια περνάγαμε ώρες παρέα -  με συζητήσεις, φαγητό, ταινίες μου επέτρεψε να τον γνωρίσω καλύτερα και τότε ανοίχτηκε μπροστά μου ο κόσμος του – ένα σύμπαν με πλούτο αστείρευτο

Άνοιξε τα κιβώτια των αναμνήσεων, των σκέψεων των επιθυμιών και ξεδιπλώθηκε μπροστά μου ένα κολάζ υπολειμματικών ιστοριών – αφηγήσεις ευρηματικά και ιδιωματικά μονταρισμένες- μια ευρεσιτεχνία όπως όλες αυτές που πάλευε καθημερινά με φαινομενικά ασύνδετα μεταξύ τους υλικά όπως αυτά που μάζευε και φύλαγε σαν θησαυρό στο εργαστήριο του. Και που ιδιοφυώς μετουσίωνε σε έργο όταν ερχόταν η διάθεση και η στιγμή τιμώντας το καθένα ξεχωριστά από αυτά τα μικρά πράγματα αποδίδοντας τους νέο νόημα … να μην ησυχάζει ποτέ…με την ελπίδα ότι κάποτε όλα θα έβρισκαν τη θέση τους.

Τις ιστορίες που μου εμπιστεύτηκες θα φυλάξω πάντα πολύτιμε μου, όπως όλοι μας

Στο διάστημα αυτό –κρατάω ως μοναδικό προνόμιο το χρόνο που μου διέθεσε-  η επίδραση του πάνω μου ήταν πολύ δυνατή – μου έμαθε τόσα πράγματα χωρίς να το ξέρει και κυρίως πως να είσαι δυνατός και να κάνεις κουράγιο όπως μου έγραψε στην τελευταία μας επικοινωνία πριν διασωληνωθεί   «υπομονή και κουράγιο κι ότι προκύψει» - μου έγραψε.


Το σπίτι μου και η ζωή μου γέμισε από τα δώρα του… όπου κοιτάξω γύρω βλέπω κάτι δικό του … μινιατούρα, σκίτσα … γενικές επισκευές …

Χαρούμενη και περήφανη νιώθω που ταίριαξα ανάμεσα στα κομμάτια και τα υλικά της ιδιότυπης ευρεσιτεχνίας που όπως σας έλεγα που ήταν η ίδια του η ζωή. Σε αυτή την σύντομη περιπλάνηση χρωμάτισε τη ζωή μου και χάραξε μέσα μου για πάντα ίχνη εφηβικού ονείρου..

Τόσο δοτικός και ιδιοφυής … τον ενδιέφεραν τα πάντα … εκτός από τη ζωγραφική, τα σκίτσα του, η ιστορία , το σινεμά, η μουσική, η τεχνολογία,  οι κατασκευές, οι πάσης φύσης επισκευές οι περιπλανήσεις με εξερευνητική διάθεση εξωτερικών και εσωτερικών τοπίων

Διαρκής επινόηση και αναζήτηση αυθεντικότητας της ίδιας της ζωής- τίποτα στερεοτυπικό, θραύσματα στιγμών, στιγμιότυπα, πάλευες το έργο της ζωής σου να συνθέσεις Σοτ μου!

 Οι αντιθέσεις της σεμνότητας και της ευγένειας – ευγένεια μοναδική – της φλόγας του πάθους για δημιουργία – τα πάντα είναι έμπνευση – διαρκής δυναμικός αγώνας – ελευθερία αλλά και οριοθέτηση μέσω ενός πολύ σταθερού κώδικα προσωπικών αξιών, αγάπη, πολύ αγάπη για την οικογένεια σου, τους φίλους και τη δουλειά σου…

Ο μικρός μου εφευρέτης- εξερευνητής, ώριμος και παιδί μαζί, δημιουργός, πατέρας, φίλος

Alter Ego σου οι ποντοπόροι Λευκάδιος Χερν και Νίκος Καββαδίας, ο μελαγχολικός Μάρκος Βαμβακάρης και ο ασκητικός Παπαδιαμάντης που με μοναδική ευαισθησία αποτύπωσες στις μινιατούρες -ψυχογραφήματα 


Στον ορίζοντα όλων αυτών, της αρμονικής συνύπαρξης αντιθέσεων και εικόνων, συναισθημάτων, έργα κι άλλα έργα, και περισσότερα, συναντήσεις, μια βόλτα στη θάλασσα – όλα στροβιλίζονται ρυθμικά στους ρυθμούς του ρεμπέτικου και της τζαζ…

Τι όμορφο τραγούδι είσαι Σοτ μου!  

«Είμαστε απ την ουσία των ονείρων πλασμένοι» – μονολογεί ο ποιητής –«κι ο ύπνος τυλίγει τη μικρή ζωή μας»

Τότε «Μες το όνειρο σου να κλειστώ. Το μόνο που μου μένει»

Το διάστημα της μεθ που δεν μπορούσαμε να μιλάμε του έγραφα μια καλημέρα – ποτέ καληνύχτα από το φόβο μήπως και δεν ξυπνήσει


























https://www.facebook.com/panagiotis.mitsobonos/posts/10218537296800717

Με τον Carlos Latuff



Σκιτσάροντας τον Carlos Latuff



ΛΕΣΧΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΩΝ (ΚΛΙΚ στην εικόνα)



Κλικ στην εικόνα



-------------****---------------

Το αφιέρωμα και η ανθολόγηση που ακολουθεί της Ανθής Βερυκίου





















-------------****---------------



Το ιστολόγιο του soter

Κλικ στην εικόνα



Τα σκίτσα του soter 

Κλικ στην εικόνα


Ιστορίες comiks του soter 

Κλικ στην εικόνα





Από το έργο του Soter

Κλικ στην εικόνα














και στα σημειώματα που σε συντροφεύουν σου έγραψαν...
 

- Όχι μουτζούρες, καθαρές γραμμές...
Δεν τελειώσαν τα μαθήματα δάσκαλε


Καλό Παράδεισο
Ε.