Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα 5**. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα 5**. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 3 Σεπτεμβρίου 2017

Σχιζοφρενιογόνο αδιέξοδο



Γράφει ο Γιώργος Ευαγγελάτος*

Αποδεχόμενοι τις νόρμες του Συστήματος οδηγούμαστε σε πλήρες, εξοντωτικό και σχιζοφρενιογόνο αδιέξοδο εκτός και αντιδράσουμε ομαδικά σαν λαός.

Οι μαύρες πλερέζες μας ζώνουν από παντού σε τούτη την κατακαημένη πατρίδα στην οποία οι εθνικοί μειοδότες, οι προσκυνημένοι και εθνοπροδότες πλεόνασαν πάντα.


Το Σύστημα έχει τους τρόπους του

Το σύστημα έχει φτιάξει – τα όργανά του, πολιτικοί, νομικοί, τραπεζίτες, οικονομολόγοι, ψυχολόγοι, επικοινωνιολόγοι, δημοσιογράφοι, πάσης φύσεως τεχνοκράτες ξημεροβραδιάζονται να εφευρίσκουν τεχνάσματα και παγίδες εγκλωβισμού μας και να τα αναμεταδίδουν με ανώδυνο ευνουχισμένο τρόπο στον μαζολαό – ώστε να μας μετατρέψει σε μιας νέας μορφής σκλάβους, δουλοπάροικους ή όπως αλλιώς θέλετε ονομάστε τους, μαζανθρώπους της εποχής μας.

Ο ελληνικός λαός νομίζει ακόμη πως είναι ελεύθερος ίσως η μεγαλύτερη επιτυχία του Συστήματος

Ο κύριος σκοπός του Συστήματος είναι να περνάνε τα πιο αντιδημοκρατικά νομοσχέδια και με τη μέθοδο του σαλαμιού να μας κόβουν τις σάρκες χιλιοστά-χιλιοστά ώστε να πονάμε το δυνατό λιγότερο και όλες οι εγκληματικές τους πράξεις να γίνονται αποδεκτές σαν αναγκαίες και να περνούν αδιαμαρτύρητα από το πόπολο.

Κάθε νομοθέτημα της Βουλής, προεδρικό διάταγμα, ή εκτελεστική εντολή (μασκαρεμένη με τη μορφή νόμου) των υπόδουλων, μνημονιακών κυβερνήσεων βρίθει ανηθικότητας, αμαρτιών και προδοτικών συνθηκολογήσεων με το διεθνές κατεστημένο της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά πρώτο σκοπό και της Παγκοσμιοποίησης κατά δεύτερο.

Τετάρτη 26 Ιουλίου 2017

ΚΚΕ-ΝΑΡ, σημειώσατε Χ2

ΚΚΕ
Το ΝΑΡ έδωσε στην δημοσιότητα τις θέσεις της Π.Ε.. Δυστυχώς, κινούνται στην θέση της συγκρότησης πολιτικού χώρου γύρω από τον εαυτό του, ακριβώς όπως και το ΚΚΕ. Για το ΚΚΕ μάλιστα γράφουν: ότι τα φλέγοντα θέματα της εξόδου από την ΟΝΕ και την Ε.Ε., παραπέμπονται μετά την έναρξη του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού. Οι ίδιοι, όμως, δηλώνουν: ότι ανάμεσα στο σήμερα και στην τωρινή πάλη για την ανατροπή της επίθεσης του κεφαλαίου και στην αντικαπιταλιστική επανάσταση δεν μεσολαβεί κανένα ενδιάμεσο στάδιο η βαθμίδα, που να είναι υπέρ των εργαζομένων. Δεν υπάρχει κάποιος προθάλαμος, τύπου λαϊκής εξουσίας κλπ, η πάλη για την επανάσταση είναι η μόνη συνολική απάντηση για το πρόβλημα της εξουσίας. Δεν υπάρχουν ενδιάμεσα στάδια η καταστάσεις. Δηλαδή μας λένε ότι αποκλείεται να υπάρξει κάτω από την κοινωνική πίεση μια «φάση» φιλολαϊκής κυβέρνησης. Με άλλα λόγια είναι σαν να λένε: πάμε κατευθείαν στα σοβιέτ και στην αυτοδιεύθυνση. Άρα για ποιόν λόγο κατηγορούν το ΚΚΕ; Λένε: ότι η στρατηγική του εμπνέεται από τον ηττημένο υπαρκτό σοσιαλισμό. Όμως το ΚΚΕ έχει ένα οικονομικό σχέδιο, κάτι να περιγράψει, έστω και το παλιό, το ηττημένο, η Π.Ε. του ΝΑΡ απλώς δεν λέει τίποτε συγκεκριμένο, δεν ψάχνουν στις κουζίνες του μέλλοντος και ότι όλα θα τα δημιουργήσουν οι μάζες. Κάπου το μυαλό μας γυρίζει στον Μπακούνιν, και στη λογική της μεγάλης Νύχτας. Κατηγορούν το ΚΚΕ, ότι αρνείται την κοινή δράση των δυνάμεων της αριστεράς, παραπέμποντάς την δήθεν στο μαζικό κίνημα.

Πέμπτη 20 Ιουλίου 2017

Η Ελλάδα ως αποικία

Η οικονομική και πολιτική υποβάθμιση συνοδεύεται από τη γεωπολιτική συρρίκνωση
Του Γιώργου Καραμπελιά από την Ρήξη φ. 135
Η άνοδος του Σύριζα στη κυβέρνηση, ολοκλήρωσε και την μετατροπή της σ’ ένα αποικιακό προσάρτημα της δυτικής Ευρώπης και κατεξοχήν της Γερμανίας, ενώ ανοιξε ακόμα περισσότερο τις ορέξεις της νεο-οθωμανικής Τουρκίας..

Η Ελλάδα αποτελούσε σ’ όλη τη νεώτερη ιστορική της διαδρομή αυτό που έχουμε αποκαλέσει παρασιτική απόφυση της Δύσης, και κυβερνιόταν από ένα καθεστώς που θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε καθεστώς εξάρτησης – σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, ανάλογα με την ιστορική περίοδο: Έτσι τα μεταπολιτευτικά χρόνια μέχρι το 1989, συνιστούν μία περίοδο σχετικής αυτονομίας, πάντα βέβαια στα πλαίσια της εξάρτησης. Αντίθετα με την επιβολή των μνημονίων και την ολοκλήρωσή τους από τους Σύριζα ΑΝ.ΕΛ, πραγματοποιείται μία ποιοτική μεταβολή, στο καθεστώς της χώρας. Η Ελλάδα, από παρασιτικό εξάρτημα της Δύσης, μεταβάλλεται σε αποικιακό προσάρτημα.

Αυτό σημαίνει πως το πεδίο της οικονομίας και της πολιτικής διαχείρισης δεν διαθέτει πλέον ούτε τα σχετικά πεδία αυτονομίας που απολάμβανε στο παρελθόν, δηλαδή να εφαρμόζει τις γενικές ντιρεκτίβες του παγκοσμίου συστήματος, με δική της ευθύνη και πρωτοβουλία. Πλέον εγκαθίσταται ένα καθεστώς άμεσης διαχείρισης και ελέγχου από τους ίδιους τους ξένους. Στο πεδίο της δημόσιας οικονομίας, η Τρόικα δηλαδή η Ε.Ε. με την επικουρία του ΔΝΤ, ρυθμίζουν την δημοσιονομική πολιτική και την κατανομή των πόρων ενώ ελέγχουν οι ίδιες την εφαρμογή των συγκεκριμένων μέτρων και κατευθύνσεων. Η δημόσια περιουσία έχει εκχωρηθεί στους δανειστές, τα λιμάνια και τα αεροδρόμια το ίδιο, όλες οι συστημικές τράπεζες ελέγχονται από ξένους επενδυτές· καθορίζεται άμεσα από αυτούς η κατανομή των πόρων του προϋπολογισμού (π.χ. οι δαπάνες υγείας κατακρεουργούνται συστηματικά και προϋπολογίζεται περαιτέρω μείωσή τους κατά 500 εκατ. το 2018) – ακόμα και η πολιτική που θα εφαρμοστεί και στον τελευταίο δήμο της χώρας. Κατά συνέπεια, το πολιτικό προσωπικό μεταπίπτει άμεσα στην κατηγορία της μαριονέτας των δανειστών και η πολιτική διαχείριση είναι πλέον ελληνική μόνον κατ’ όνομα, κυριολεκτικώς.

Παρασκευή 14 Ιουλίου 2017

Ο ορισμός της αποχαύνωσης/ Του Ιάκωβου Ιωάννου

.
Οι Έλληνες, από το 2010 και μετά, παρακολουθούν με απόλυτη ψυχραιμία την κηδεία τους, χωρίς να αντιδρούν καθόλου σαν να μην πρόκειται για τους ίδιους, αλλά για κάποιους άλλους – έχοντας αλλοτριωθεί από τις ανόητες ενοχές και τους αδικαιολόγητους φόβους τους.
.
«Η κυλιόμενη χρεοκοπία θα συνεχίζεται, η χώρα θα λεηλατείται, οι συντάξεις και οι μισθοί θα μειώνονται, οι φόροι θα αυξάνονται, οι γάζες στα νοσοκομεία θα είναι είδος πολυτελείας, η ινσουλίνη, η βενζίνη και το χαρτί υγείας επίσης, ενώ οι Έλληνες θα φοβούνται όλο και περισσότερο τη σύγκρουση – σκύβοντας κάθε φορά το κεφάλι« (πηγή).
.

Άρθρο

«Η Ελλάδα δανείζεται από τους εταίρους της, χωρίς τα χρήματα να φτάνουν ποτέ στη χώρα», σύμφωνα με μεγάλη γερμανική εφημερίδα (SZ). Για παράδειγμα, κάτω από την εγγραφή «πληρωμές προς την ελληνική Δημοκρατία» του προϋπολογισμού του 2015 της Γερμανίας, εμφανίζονται 412 εκ. € – τα οποία δεν κατέληξαν στα ταμεία της Ελλάδας κατά την εφημερίδα.
Το ποσόν αυτό αποτελεί μέρος ενός μεγαλύτερου, η ύπαρξη του οποίου στη Γερμανία σπάνια λαμβάνεται υπ’ όψιν – ενώ πρόκειται για τα κέρδη από δάνεια και αγορές ομολόγων της Ελλάδας. Συνολικά δε το κέρδος της Γερμανίας τοποθετείται στα 1,34 δις €, σύμφωνα με το υπουργείο οικονομικών της χώρας – εκτός φυσικά από τα τεράστια οφέλη που έχει η Γερμανία από τα μειωμένα επιτόκια δανεισμού της, από τα πλεονάσματα της κοκ. λόγω της κρίσης των άλλων.
Για παράδειγμα, ένα δάνειο της γερμανικής τράπεζας ανοικοδόμησης (KfW) από το 2010, το οποίο είναι εγγυημένο από το γερμανικό δημόσιο, αποδίδει έκτοτε έσοδα από τόκους με τους οποίους επιβαρύνεται η Ελλάδα – συνολικού ύψους 393 εκ. € έως σήμερα. Τα 393 εκ. € είναι τα καθαρά κέρδη της Γερμανίας – έχουν δηλαδή αφαιρεθεί τα έξοδα και οι τόκοι, με τους οποίους η KfW δανείσθηκε για να μας δανείσει.
Παραδόξως δε η τράπεζα τότε είχε υποσχεθεί στη χώρα μας 22,3 δις €, ενώ της έδωσε μόλις 15,2 δις € – χωρίς κανένας να γνωρίζει την αιτία. Υποθέτω βέβαια πως καμία ελληνική κυβέρνηση δεν ελέγχει τα οικονομικά της χώραςειδικά η άσχετη τελευταία – οπότε οι δανειστές κάνουν ότι θέλουν και εμφανίζουν όποια χρέη τους βολεύουν.
Κέρδη εις βάρος της Ελλάδας αποκομίζουν πολλοί άλλοι οργανισμοί. Υπενθυμίζω εδώ πως η ΕΚΤ είχε δρομολογήσει το 2010 ένα πρόγραμμα αγοράς ομολόγων (SMP), το οποίο τελείωσε το 2012, για να βοηθήσει χώρες όπως η Ελλάδα. Αυτά τα ομόλογα που αγόρασε τότε αποδίδουν κάθε χρόνο κέρδη – τα οποία η ΕΚΤ εμβάζει στις κεντρικές τράπεζες των άλλων κρατών της Ευρωζώνης. Τα κέρδη αυτά μόνο το 2016 υπολογίσθηκαν στα 1,147 δις € – ενώ για το 2017 προβλέπονται στα 901 εκ. €. Από το 2015 τα κέρδη μόνο της Γερμανίας από το παλαιό πρόγραμμα SMP της ΕΚΤ έφτασαν στα 952 εκ. € – τα οποία φυσικά επιβάρυναν την Ελλάδα.
Περαιτέρω, το Νοέμβριο του 2012 οι χώρες της Ευρωζώνης αποφάσισαν πως από το 2013 και μετά, τα κέρδη της ΕΚΤ από την αγορά των ελληνικών ομολόγων θα αποδίδονταν κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις στην Ελλάδα. Επειδή όμως το δεύτερο πρόγραμμα στήριξης της χώρας μας δεν ολοκληρώθηκε σωστά το 2015, λόγω της νέας κυβέρνησης, τα κέρδη του 2014 από το πρόγραμμα SMP της ΕΚΤ παρέμειναν δεσμευμένα σε έναν ειδικό λογαριασμό. Τα κέρδη δε των επομένων ετών δεν κατατέθηκαν καθόλου σε κάποιο λογαριασμό – ενώ όταν τελειώσει το τρίτο πρόγραμμα το 2018, τότε ίσως αποδοθούν στη χώρα μας μόνο τα κέρδη του 2017!
Εκτός από τη Γερμανία, τους υπολοίπους εταίρους μας και την ΕΚΤ, τεράστια ποσά κερδίζει επίσης το ΔΝΤ από την Ελλάδα – τα οποία υπολογίσθηκαν έως τα τέλη του 2016 στα 4 δις €! Η χώρα μας έχει ως εκ τούτου μετατραπεί σε μία αγελάδα που φροντίζουν να αρμέξουν όλοι όσοι την εκμεταλλεύονται, αδιαφορώντας εάν κάποια στιγμή πεθάνει από ασιτία – κάτι που δεν ισχυρίζομαι μόνο εγώ αλλά, επίσης, ορισμένα γερμανικά κόμματα και ΜΜΕ, τα οποία θεωρούν πως η συμπεριφορά της γερμανικής κυβέρνησης δεν είναι θεμιτή με την ηθική έννοια της αλληλεγγύης, αλλά άκρως κερδοσκοπική.
Το μεγάλο πάρτι
Συνεχίζοντας, όπως συμπεραίνεται από τα παραπάνω, λαμβάνει χώρα κυριολεκτικά ένα πάρτι εις βάρος των κορόιδων – των Ελλήνων δηλαδή που, θεωρώντας τους εαυτούς τους θύτες, τρομοκρατήθηκαν και έπαψαν να αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα. Το πάρτι αυτό ξεκίνησε το 2009, όπου κατηγορήθηκαν ως διεφθαρμένοι και μανιακοί φοροφυγάδες από την κυβέρνηση τους – ενώ κανένας δεν αναρωτήθηκε πώς είναι δυνατόν να εκτοξευθούν τα ελλείμματα στα 36 δις € ή στο 15,6% του ΑΕΠ σε ένα μόλις έτος, το 2009, από ένα πολύ μικρότερο ποσόν προηγουμένως που όμως στην ουσία δεν μπορεί κανείς να βρει, αφού η ιστορία (στατιστικές) έχει ξαναγραφτεί (παραποιηθεί) από το ΔΝΤ.
Με απλά λόγια, αφού η Ελλάδα δεν επηρεάσθηκε καθόλου από την αμερικανική τραπεζική κρίση, λόγω του ότι δεν ήταν εκτεθειμένες οι τράπεζες της, πώς είναι δυνατόν να αύξησε σε τέτοιο βαθμό τα ελλείμματα της; Με χρέος στο 112% περίπου του ΑΕΠ της το 2008 ή στο 129% το 2009 με τη διόγκωση των ελλειμμάτων της, γιατί χρεοκόπησε έχοντας ένα από τα μικρότερα ιδιωτικά χρέη στον πλανήτη και κανένα πρόβλημα ακινήτων ή τραπεζών; Γιατί το χρέος της Ιταλίας που πλησιάζει το 135% του ΑΕΠ, με τρομακτικά προβλήματα στις τράπεζες της, δεν την οδήγησε σε αντίστοιχες καταστάσεις;

Κυριακή 25 Ιουνίου 2017

Τίτλοι τέλους στην τραγωδία/ Του Βασίλη Βιλιάρδου

.
Οι επιβάτες του Τιτανικού δεν πίστευαν πως θα βυθιστεί, ακόμη και όταν ήταν πια ξεκάθαρο – ενώ, όταν επιτέλους ξύπνησαν και το κατάλαβαν, προσπάθησαν εναγωνίως να σωθούν πατώντας ο ένας επάνω στον άλλο, αλλά ήταν πλέον πολύ αργά για τους περισσότερους.
.«Στις 10 Απριλίου του 2014 η Ελλάδα προέβη στην έκδοση 5ετούς ομολόγου ονομαστικής αξίας 3 δις €, με το επιτόκιο του να διαμορφώνεται στο 4,95%.  «Οι διεθνείς αγορές εκφράζουν με τον πιο αδιαμφισβήτητο τρόπο την εμπιστοσύνη τους στην ελληνική οικονομία» είχε δηλώσει τότε  ο κ. Σαμαράς υποστηρίζοντας ότι, «η επιτυχία του δανεισμού σηματοδοτεί την εμπιστοσύνη των αγορών στο μέλλον της Ελλάδας, γιατί σε αυτό το μέλλον επενδύουν. Την εμπιστοσύνη τους στην ικανότητα της χώρας να βγει από την κρίση και μάλιστα νωρίτερα από ότι πολλοί πίστευαν ως πρόσφατα».
 .

Ανάλυση

62
Τον Αύγουστο του 2018 τελειώνει η τρίτη δανειακή σύμβαση, η οποία δεν έχει καμία σχέση με τα μνημόνια που θα συνεχιστούν, έως ότου η Ελλάδα ανακυκλώσει (προφανώς δεν θα εξοφλήσει) μέσω των αγορών το 75% των δανείων που έλαβε από την Τρόικα – διασώζοντας ακούσια το χρηματοπιστωτικό σύστημα του πλανήτη (ανάλυση).
Εάν λοιπόν η κυβέρνηση δεν θέλει να υπογράψει μία τέταρτη δανειακή σύμβαση, εάν υποθέσουμε πως θα ήταν πρόθυμος να της παρέχει χρήματα ο κ. Σόιμπλε αφού το ΔΝΤ αποκλείεται, τότε θα πρέπει να καταφύγει στις αγορές – εκδίδοντας ομόλογα με επιτόκιο έστω 4,95% όπως το 2014, αν και η σημερινή οικονομική της κατάσταση είναι πολύ χειρότερη από τότε.
Στα πλαίσια αυτά είναι ίσως σκόπιμο να υπολογίσει κανείς το ύψος των δανείων που θα χρειαστεί η Ελλάδα από το 2019 έως το 2024 – λαμβάνοντας υπ’ όψιν τη συμφωνία του Euro Group, σύμφωνα με την οποία η εξυπηρέτηση των χρεών της δεν θα επιτραπεί να υπερβαίνει το 15% του ΑΕΠ της (περί τα 26 δις € σε ένα ΑΕΠ 175,9 δις € του 2016!).

Το Δίκαιο της Ελλάδας και η άρνηση εξυπηρέτησης του χρέους: Ευθύνονται μόνο οι πολιτικοί;

Ο χώρος όπου διεξάγεται η Σύνοδος Κορυφής. Copyright: European Union

Γράφει ο Γεώργιος Εμ. Δημητράκης 

Η οικονομική κρίση την οποία βιώνει ο λαός μας, αλλά και πολλοί άλλοι λαοί της Ευρώπης και του κόσμου, δεν είναι μόνον το αποτέλεσμα εσφαλμένων πολιτικών των ηγεσιών των, αλλά παράλληλα και συνέπειες της πολιτικής εκείνων οι οποίοι για ιδιοτελείς και καιροσκοπικούς και μόνον λόγους καταστρατήγησαν τις παγκόσμιες Αξίες και τις Αρχές του Δικαίου. Με τα γνωστά αποτελέσματα και τις βαρύτατες συνέπειες τις οποίες πληρώνει τώρα και η Πατρίδα μας. 

Ο λαός μας ευρίσκεται σε απελπισία και απόγνωση, διότι η ανείπωτη ένδεια κτυπάει την πόρτα όλων μας. Και όταν ένας λαός υφίσταται όλα αυτά τα δεινά, επόμενο είναι να αδυνατεί να αμυνθεί απέναντι των άλλων που είναι υπεύθυνοι για την κατάντια του, αλλά και να υπερασπίζεται το Δίκαιο του. Φυσική συνέπεια της εξαπάτησής του, της υποτέλειας και εξάρτησής του από εκείνους που τον επιβουλεύονται, και ως γνωστόν, μάλιστα τον απειλούνε με τιμωρία, ταπείνωση και διάφορες άλλες ποινές. Ο απελπισμένος χάνει τότε και τον προσανατολισμό του, την δύναμη να αντισταθεί, αλλά και την ελπίδα και το φως του. 

Όμως υπάρχει η πιο όμορφη φρόνηση των λαών, η Δικαιοσύνη. Η κράτιστη των αρετών η οποία έχει την πηγή της μέσα στην ανιδιοτέλεια και την ελευθερία της ψυχής. Δικαιοσύνη νοείται από τους μυθικούς χρόνους μέχρι σήμερα η ικανοποίηση του, αποκαλούμενου γενικά, περί Δικαίου αισθήματος. Η Δικαιοσύνη έχει μόνον ηθικά και νομικά ερείσματα. Αυτό το περί Δικαίου αίσθημα στο τέλος και κάποια στιγμή αφυπνίζει κάθε λαό. Διότι είναι πιο δυνατό, πιο ισχυρό και διαχρονικό από την πρόσκαιρη αδικία. 

Παρακολουθούμε τώρα τελευταία μία αφύπνιση και εναντίωση εναντίον εκείνων οι οποίοι ευθύνονται για την κρίση η οποία ταλανίζει την Ευρώπη και την Πατρίδα μας. Διότι υπάρχουν όντως υπαίτιοι οι οποίοι ευθύνονται βαρύτατα για την μεγάλη κρίση στην Ευρώπη, την οικονομική εξαπάτηση και κοινωνική εξαθλίωση, την επαίσχυντη ταπείνωση μερικών λαών της. 

Δευτέρα 29 Μαΐου 2017

Το αισιόδοξο σενάριο και τα αναπάντητα ερωτήματα



Μετά από εφτά συναπτά έτη Μνημονίων, ο απολογισμός όχι απλώς είναι θεμιτός, αλλά και απολύτως επιβεβλημένος. Τα τρία Μνημόνια που εφαρμόσθηκαν με συμμετοχή του ΔΝΤ και τη συναίνεση των ελληνικών κυβερνήσεων, της σημερινής συμπεριλαμβανομένης, έχουν φέρει αποτελέσματα. Αποτελέσματα που πρέπει να κριθούν από τον διακηρυγμένο στόχο που ήταν η διάσωση από τη χρεοκοπία, η εξασφάλιση των δανειστών και η εξυγίανση της ελληνικής οικονομίας.

Δεν χρειάζεται ειδική μελέτη για να διαπιστωθεί πως ουδεμία πρόοδος έχει συντελεσθεί μέχρι σήμερα. Τα αρχικά προβλήματα κατά κανόνα παραμένουν, οξύνονται και επιδεινώνονται. Το ελληνικό χρέος, αντί να μειώνεται, παραμένει σε ακαταμάχητη δυναμική ανόδου σε σχέση με το εθνικό εισόδημα, από το οποίο θα εξυπηρετηθεί.
Όσο η επιλογή της λιτότητος παραμένει, όσο οι υπερφορολογήσεις εντείνονται και τα εισοδήματα συνθλίβονται, η οικονομία θα συνεχίσει να εξωθείται σε παρατεταμένη ύφεση. Συνέπεια αυτού είναι η διαιωνιζόμενη αδυναμία της οικονομίας να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της έναντι των δανειστών.
Με τα τρία προγράμματα και εξαιτίας αυτών, η ικανότητα της χώρας να εξυπηρετεί το χρέος της όχι μόνο δεν βελτιώνεται, αλλά αντίθετα επιδεινώνεται. Εάν στην αρχή το χρέος ήταν «μη εξυπηρετήσιμο», σήμερα αποβαίνει ακόμη λιγότερο.
Το ΔΝΤ έχει επανειλημμένα αναγνωρίσει, μέσω των διευθυντών μελετών του Ολιβιέ Μπλανσάρ και Μορίς Όμπστφελντ, ότι η συνταγή που εφαρμόστηκε στην Ελλάδα ήταν εσφαλμένη. Ωστόσο, το Ταμείο παραμένει –με τις γνωστές αντιρρήσεις για το χρέος– και συνεχίζει να την εφαρμόζει, λόγω της αξίωσης των Ευρωπαίων.

Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2017

Η κομματική δικτατορία

ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΙΛΙΑΡΔΟΥ
Θα μπορούσε κάλλιστα να ισχυρισθεί κανείς πως η Ελλάδα κυβερνάται ανέκαθεν από νόμιμες συμμορίες, πολύ πιο επικίνδυνες προφανώς από τις παράνομες «τύπου Μαφίας» – αφού τα κόμματα είναι υπεράνω των νόμων, οπότε δεν διώκονται και δεν τιμωρούνται από κανέναν, όπως οι παράνομες οργανώσεις.

Η συμμετοχική δημοκρατία είναι ένας τύπος φιλελεύθερης δημοκρατίας, η οποία δίνει έμφαση στην ευρεία εμπλοκή των Πολιτών στην διεύθυνση και διαχείριση των πολιτικών υποθέσεων.
Αν και η ετυμολογία υπονοεί ότι, όλα τα πολιτεύματα που αξίζουν την ονομασία «δημοκρατία» στηρίζονται στη συμμετοχή των Πολιτών, οι παραδοσιακές αντιπροσωπευτικές δημοκρατίες τείνουν να περιορίζουν τη συμμετοχή αυτή στην ανάδειξη αντιπροσώπων, οι οποίοι αποφασίζουν για όλα τα ζητήματα, εγκαταλείποντας έτσι τη διακυβέρνηση σε μία επαγγελματική ολιγαρχία – πολύ συχνά δε, σε έναν «κομματικό» δικτάτορα-πρωθυπουργό.
Η συμμετοχική δημοκρατία προσπαθεί να εισάγει σε αυτό το σύστημα κάποια χαρακτηριστικά άμεσης δημοκρατίας, συνήθως σε φιλελεύθερο πλαίσιο, έτσι ώστε να διευρύνει το πλήθος των ανθρώπων που έχουν πρόσβαση στις πολιτικές διεργασίες λήψης αποφάσεων, αλλά και να εμβαθύνει αυτήν την πρόσβαση” (πηγή).
.

Ανάλυση

Βροχή τα άρθρα υπέρ και κατά της δραχμής τις τελευταίες ημέρες. Για ορισμένους αποτελεί σωτηρία η έξοδος της χώρας από την Ευρωζώνη, ενώ για κάποιους άλλους συλλογική αυτοκτονία. Παράλληλα, κυκλοφορούν δεκάδες σενάρια για το μέλλον της Ελλάδας μετά την υιοθέτηση του εθνικού της νομίσματος, διενεργούνται εκδηλώσεις υπέρ της δραχμής κυρίως εκ μέρους αριστερών πολιτικών και τεχνοκρατών, ενώ πολλά ξένα έντυπα τη θεωρούν δεδομένη.
Φυσικά η ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη δεν έχει καμία απολύτως σχέση με μία αντίστοιχη της Ιταλίας ή της Γαλλίας – αφού κανένα μέλος της νομισματικής ένωσης δεν επιθυμεί την αποχώρηση των δύο αυτών χωρών, όταν σχεδόν όλα εύχονται να φύγει το συντομότερο δυνατόν η Ελλάδα. Η αιτία είναι κυρίως η αποτυχία τόσο του ΔΝΤ, όσο και της Γερμανίας να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά την κομματική δικτατορία που έχει εγκατασταθεί στη χώρα μας, μετά την επάνοδο της Δημοκρατίας – αφού δηλαδή κατέρρευσε η άλλη δικτατορία, αυτή των συνταγματαρχών.

Κυριακή 1 Ιανουαρίου 2017

Μνημόνιο ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ: ένα αποτυχημενο προγραμμα

https://rproject.gr/sites/rproject.gr/files/styles/large/public/news/synentcopy.jpg?itok=wlLOAl0A

Σταύρος Δ. Μαυρουδέας
Τμήμα Οικονομικών
Παν. Μακεδονίας
I. Εισαγωγή
Οι τρέχουσες αντιπαραθέσεις μεταξύ ΕΕ και ΔΝΤ σχετικά με την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους αλλά και η προηγηθείσα έκθεση του Ανεξάρτητου Γραφείου Αξιολόγησης του ΔΝΤ (IEO IMF (2016)) επανέφεραν στο προσκήνιο την αποτυχημένη διαδρομή του Προγράμματος Οικονομικής Προσαρμογής (ΠΟΠ) για την Ελλάδα που συνομολογήθηκε μεταξύ της τρόικα των ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ και διαδοχικών ελληνικών κυβερνήσεων με στόχο την υπέρβαση της κρίσης της ελληνικής οικονομίας.
Η συζήτηση αυτή δεν αφορά μόνο την ελληνική περίπτωση αλλά τόσο τις άλλες ευρω-περιφερειακές οικονομίες όσο και την παγκόσμια οικονομία (στο βαθμό που η κρίση της ΕΕ την επηρεάζει καθοριστικά). Ιδιαίτερα για τις ευρω-περιφερειακές οικονομίες (τους πληβείους της ΕΕ) το ελληνικό ΠΟΠ αποτέλεσε το προσχέδιο με βάση το οποίο σχεδιάσθηκαν και οι δικές τους προκρούστιες κλίνες (βέβαια με σημαντικές διαφοροποιήσεις που αφορούσαν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά). Επίσης, σε μεγάλο βαθμό, η αποτυχημένη πορεία του ελληνικού ΠΟΠ προοιωνίζει και την δική τους πορεία, όπως δείχνουν αρκετά πρόσφατα στοιχεία (π.χ. εξέλιξη πορτογαλικών χρεογράφων).
To ελληνικό ΠΟΠ είναι το πρώτο πρόγραμμα αντιμετώπισης κρίσεων που διαμορφώθηκε όταν, στον απόηχο της παγκόσμιας κρίσης του 2007-8, ξέσπασε η αυτή της ΕΕ. Βασίζεται στις κυρίαρχες προσεγγίσεις – που επικρατούν στους βασικούς παγκόσμιους οργανισμούς και στις κυβερνήσεις των ηγεμονικών χωρών της Δύσης – και που εκπορεύονται από την Νέα Μακροοικονομική Συναίνεση (δηλαδή το μίγμα ήπιου νεοφιλελευθερισμού και συντηρητικού Νέου Κεϋνσιανισμού)1.

Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2016

ΠΟΥ ΠΑΜΕ;

του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου


Θα μπορούσα να σχολιάσω τη σύγκρουση για τις τηλεοράσεις. Πόσοι ‘Ελληνες όμως πιστεύουν ότι αφορά τη ζωή ή τη χώρα τους; Να τεκμηριώσω γιατί οι φόροι είναι εξωφρενικοί; Ναι, αλλά πως θα τους μειώσουμε, χωρίς να καταστρέψουμε περαιτέρω την “γενιά των 100 ευρώ”, τα σχολεία και τα νοσοκομεία μας; Θα μπορούσα να αναφερθώ στους ανθρώπους που πεθαίνουν λόγω ελλείψεων κρεβατιών στις εντατικές. Η Τρόικα όμως θα ζητούσε ισοδύναμα, φόρους, περικοπές συντάξεων, στέλνοντας περισσότερους απόμαχους στον άλλο κόσμο.

Με κίνδυνο να με πείτε μονότονο ή βαρετό, θάθελα να επαναφέρω στη συζήτηση το κύριο (όχι μόνο) πρόβλημα, που έφερε αυτή την κυβέρνηση στην εξουσία, και σχεδόν όλοι προτιμούν να αποφεύγουν. Αν η χώρα δεν τολμήσει να το ξαναδεί κατάματα, είναι χαμένη.

Από το 2010 βρισκόμαστε στην κατά Σόρος “σπείρα θανάτου”. Αποπληρώνουμε κανονικά μη βιώσιμο χρέος, δεσμευόμενοι ταυτόχρονα σε μέτρα που πλήττουν την ικανότητα εξυπηρέτησής του! Η χώρα, εξυπηρετώντας μη βιώσιμο χρέος και τηρώντας διαδοχικά Μνημόνια διαλύεται ξεπουλώντας τα πάντα. Αν μερικοί αναγνώστες δυσαρεστούνται με την υπενθύμιση, ας αναρωτηθούν αν επισκέπτονται τον γιατρό τους ζητώντας, όχι να τους θεραπεύσει, αλλά να κάνει ευχάριστη διάγνωση.

Δυστυχώς, αυτό παραμένει κεντρικό πρόβλημα. Κι επειδή κατά βάθος όλοι το ξέρουν, ακόμα μη ομολογώντας το, πολλοί δεν θέλουν καν να σκέφτονται την κατάσταση, να διαβάζουν εφημερίδες, αν έχουν ακόμα λεφτά να αγοράσουν, να ακούνε τηλεόραση και βεβαίως πολιτικούς, που τσακώνονται όλο και πιο βίαια, επί παντός του επιστητού, γιατί δεν έχουν τίποτα να πουν για την “ταμπακέρα”. Αδυνατούν να διαγράψουν κάποια λίγο σοβαρή πρόταση σωτηρίας του ελληνικού λαού από την υπαρξιακή απειλή που συνιστά το μνημονιακό καθεστώς.

Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2016

Η επιστολή της ντροπής

του Ιάκωβου Ιωάννου

53

Η υποκρισία και η διχόνοια δεν βοηθούν καθόλου την Ελλάδα, αφού χρειάζεται ρεαλιστικές λύσεις – οι οποίες ασφαλώς δεν έχουν καμία σχέση με τη σκυταλοδρομία της ντροπής που έχουν πολύ έξυπνα οργανώσει οι δανειστές.
.

Άποψη

Η Ελλάδα ευρίσκεται αφενός μεν υπό ξένη επιτροπεία, αφετέρου σε καθεστώς κυλιόμενης πτώχευσης – δηλαδή, συνεργεί μία άκρως επικίνδυνη και παράνομη καθυστέρηση της νομοτελειακής χρεοκοπίας της. Παράνομη επειδή επιδεινώνονται συνεχώς οι συνθήκες της οικονομίας της, με κίνδυνο να μετατραπεί σε ένα αποτυχημένο κράτος. Στις επιχειρήσεις κάτι τέτοιο απαγορεύεται, ενώ τιμωρείται ποινικά πάρα πολύ αυστηρά ο υπεύθυνος διαχειριστής τους – ο οποίος, στην περίπτωση των κρατών, είναι η εκάστοτε κυβέρνηση.
Περαιτέρω, όταν της δόθηκε η προηγούμενη δόση των 2,8 δις € τον Οκτώβρη, οι Ευρωπαίοι δανειστές της απαίτησαν τη συμμετοχή του ΔΝΤ – κάτι που όμως δεν συνέβη, αφού σύμφωνα με το Ταμείο η Ελλάδα δεν θα μπορούσε ποτέ να εξοφλήσει τις υποχρεώσεις της. Το γεγονός αυτό σημαίνει ότι, το ΔΝΤ τη θεωρεί χρεοκοπημένη – ενώ προσπαθεί να πάρει πίσω τα δάνεια του, μέσω των υπολοίπων «θεσμών».
Την ίδια στιγμή το 90% των ανέργων δεν παίρνει κανένα απολύτως βοήθημα από το δημόσιο (αφού το επίδομα ανεργίας δίνεται το πολύ για ένα έτος, το δεύτερο περιορίζεται στα 200 € μηνιαία και το τρίτο μηδενίζεται), σε περισσότερες από 350.000 οικογένειες δεν υπάρχει κανένας εργαζόμενος, ενώ πάνω από 300.000 νέοι έχουν εγκαταλείψει την πατρίδα τους – όταν όλοι γνωρίζουμε πως ένα κράτος χωρίς νέους, είναι ένα κράτος χωρίς μέλλον.

Το καθοδικό σπιράλ του θανάτου


Είναι αδύνατον να υπάρχουν κόμματα ή Πολίτες που τάσσονται συνειδητά και όχι από άγνοια υπέρ των μνημονίων, τα οποία επιβάλλουν οι δανειστές της χώρας – χωρίς αναπτυξιακά μέτρα, καθώς επίσης χωρίς καμία προοπτική διαγραφής μέρους του δημοσίου χρέους.

«Οριακή ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, με ρυθμό 0,1% «βλέπει» για το 2016 η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), στις μακροοικονομικές προβλέψεις για τις χώρες – μέλη της Ευρωζώνης, τις οποίες δημοσίευσε στην ιστοσελίδα της. Ο ρυθμός ανάπτυξης προβλέπεται να αυξηθεί στο 2,5% το 2017 και στο 3% τόσο το 2018 όσο και το 2019.
Σε ότι αφορά την ανεργία, η ΕΚΤ εκτιμά ότι θα μειωθεί από 23,5% φέτος, σε 22% το 2017, 20,5% το 2018 και στο 19% το 2019. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της ΕΚΤ, ο πληθωρισμός θα διαμορφωθεί στο 0,1% φέτος και θα αυξηθεί στο 1,1% το επόμενο έτος. Για το 2018 και το 2019, προβλέπεται πληθωρισμός 1% και 1,2%, αντίστοιχα«.
.

Ανάλυση

Τα επαναλαμβανόμενα μνημόνια θεωρούνται ουσιαστικά από τους υποστηρικτές τους ως ένα «αναγκαίο κακό» για την εξασφάλιση της χρηματοδότησης της χώρας, καθώς επίσης για την παραμονή της στην Ευρωζώνη – επειδή δεν της προσφέρεται καμία άλλη δυνατότητα. Στην πραγματικότητα λοιπόν, κανένας δεν πιστεύει πως τα μέτρα που τα συνοδεύουν οδηγούν στην ανάπτυξη – χωρίς την οποία είναι αδύνατη η έξοδος της Ελλάδας από την κρίση.
Από την άλλη πλευρά αρκετοί ισχυρίζονται αυθαίρετα πως η Ελλάδα απέτυχε επειδή δεν εφάρμοσε τα μέτρα των μνημονίων – κάτι που διαψεύδεται πλήρως από τον Πίνακα Ι που ακολουθεί, σύμφωνα με τον οποίο η χώρα μας δρομολόγησε μέτρα βιβλικών διαστάσεων, μοναδικά στην παγκόσμια οικονομική ιστορία. Ένας ακόμη μύθος που κυκλοφορεί είναι το ότι, δόθηκε μεγαλύτερη σημασία στην αύξηση των φόρων, αντί στη μείωση των δημοσίων δαπανών – όταν από τον Πίνακα Ι συμπεραίνεται ότι, οι φόροι από το 2010 έως και το 2014 αυξήθηκαν κατά 29,4 δις €, ενώ οι δημόσιες δαπάνες μειώθηκαν κατά 29,2 δις €. Επομένως, τα ποσά ήταν σχεδόν ίδια.

Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2016

Παππού, μας χαρίζουν ή μας κλέβουν;

Του Γιώργου Παπαδόπουλου-Τετράδη

Μπαίνει ο κλέφτης στο σπίτι σου, παίρνει 4.000 ευρώ και μετά από λίγες μέρες ξανάρχεται και σου αφήνει πίσω 300 ευρώ, με την υπόσχεση να στα ξανακλέψει σε μια βδομάδα. Το θρασύτερο: έχει την απαίτηση να του πείς κι ευχαριστώ! Το χειρότερο: Μια στις 4 οικογένειες των θυμάτων του φιλάνε το χέρι! Γιατί; Το λένε οι εκλογές, το λέει κι ο ΟΟΣΑ.
Εδώ και κάτι χρόνια, αλλά με χειρότερες επιδόσεις τα τελευταία, το ένα στα τρία 15χρονα στην Ελλάδα έχουν πρόβλημα στην κατανόηση κειμένου. Το δείγμα από τη διαρκή έρευνα του Οργανισμού είναι 5.000 μαθητές από 212 δημόσια και ιδιωτικά ελληνικά σχολεία. Σε επίπεδο 72 χωρών το δείγμα είναι 540.000 15χρονα. Η Ελλάδα, κάτω από τη Λιθουανία και τη Χιλή.
Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Ότι αυτοί που είναι υπεύθυνοι για την εκπαίδευση, τη μόρφωση και την παιδεία των ελληνόπαιδων είτε είναι αμόρφωτοι είτε είναι ασυνείδητοι. Και επικεντρώνομαι σ αυτούς, επειδή το παιδί είναι το αποτέλεσμα μιας μιμητικής και μιας παιδευτικής διαδικασίας. Δε μαθαίνει μόνο του. Μιμείται και καθοδηγείται.

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2016

Ο σιωπών δοκεί συναινείν


του Ιάκωβου Ιωάννου.
Όταν οι ιθαγενείς δεν θέλουν να καταλάβουν πως η σιωπή ερμηνεύεται ως αποδοχή ή συναίνεση, καθώς επίσης πως το αντίτιμο του φόβου είναι η δουλεία, τότε η καταστροφή δεν αποφεύγεται – ενώ δεν θα είναι μόνο οικονομική αλλά, επί πλέον, εθνική.    
.
«Κάτω από τις συνθήκες που βιώνουμε, η σιωπή δεν είναι χρυσός, αλλά «λίβανος και σμύρνα» – επειδή η σιωπή μπορεί να ερμηνευθεί σαν αποδοχή ή συναίνεση, αφού όποιος σιωπά φαίνεται πως συναινεί κατά το ρωμαϊκό δίκαιο. Δεν έχουμε λοιπόν το δικαίωμα να σιωπάμε, αφού σωπαίνοντας εμφανιζόμαστε ως αποδεχόμενοι ή ανεχόμενοι τα όσα γίνονται.
Σε τέτοιες στιγμές, σαν τις σημερινές, το ουσιώδες είναι να προστατεύει κανείς τον εαυτό του όχι από τη δίωξη, αλλά από τον εξευτελισμό. Να περισώνει την αξιοπρέπειά του ως ανθρώπου, ως Πολίτη και ως επιστήμονα. Να κατανοεί τη σημασία της πολιτικής ελευθερίας, ως ιστορικής κατάκτησης για την παραπέρα εξέλιξη του κοινωνικού βίου – ως προϋπόθεση για τη γενικότερη απελευθέρωση και καταξίωση του ανθρώπου. Επειδή δε θεωρία και πράξη είναι αλληλένδετες, το ουσιώδες είναι να μείνει κανείς ελεύθερος, όρθιος και αλύγιστος απέναντι στους καταναγκαστικούς και ιδεολογικούς μηχανισμούς των κρατούντων.
Θερμή παράκληση λοιπόν, τουλάχιστον να μην επιτρέψουμε να μας «εξανδραποδίσουν». Να διατηρήσουμε, μέσα στους ζοφερούς και άρρωστους αυτούς καιρούς, άγρυπνη και ανυπόταχτη τη σκέψη μας –  να περιφρουρήσουμε την υγεία και ρωμαλεότητα της ψυχής μας, να κρατήσουμε στητό και αγέρωχο το ανάστημά μας.

Τετάρτη 27 Ιουλίου 2016

Το προλεταριάτο πρέπει να συνταχθεί σε έθνος Ή η «αριστερή» αλλοίωση του Μαρξισμού



Του Θύμιου Παπανικολάου

Γραμμένο το Μάιο του 2007



Οι σοσιαλδημοκρατικές ηγεσίες και οι αριστερίστικες σέχτες έχουν σήμερα μεταλλαχτεί σε χρήσιμα εργαλεία της ιμπεριαλιστικής παγκοσμιοποίησης. Ο κόμβος των «αριστερών» και «αριστερίστικων» προκαταλήψεων είναι ο εθνικισμός και ο ρατσισμός. Τις προκαταλήψεις αυτές τις έχει κάνει σημαία ο πολυπολιτισμικός κοσμοπολιτισμός, με σημαιοφόρους τους «εκσυγχρονιστές», τους νεοφιλελεύθερους και τις σοσιαλδημοκρατικές ηγεσίες.

Έτσι η νέα πλανητική αποικιοκρατία με λάβαρο τον αντιεθνικισμό και τον αντιρατσισμό παγιδεύει και ενσωματώνει στην πολιτική της μεγάλες μερίδες αριστερών αγωνιστών. 

Φυσικά εδώ ξεχνάμε ή θέλουμε να αγνοούμε ότι τόσο οι εθνικιστικές ιδεολογίες, όσο και οι αντιεθνικιστικές ήταν και είναι πάντα ιδεολογίες των κυρίαρχων αστικών τάξεων και μεταβάλλονται, όπως έχει δείξει η ιστορία, ανάλογα με τα συμφέροντά τους. 

Στην εποχή των εθνικών ιμπεριαλισμών αναπτύχθηκαν οι ιδεολογίες του εθνικισμού γιατί αυτό ανταποκρινόταν στη φύση και τα συμφέροντα των εθνικών ιμπεριαλισμών. 

Σήμερα στη φύση και τα συμφέροντα του πλανητικού ιμπεριαλισμού ανταποκρίνεται η ιδεολογία του αντιεθνικισμού. 

Η παραδοσιακή αριστερά δέσμια των δογμάτων του παρελθόντος και της θλιβερής πολιτικής και πολιτισμικής της ανεπάρκειας πέφτει στο λάκκο του κοσμοπολιτισμού… 

Τρίτη 19 Ιουλίου 2016

ΤΑΝΚΣ ΚΑΙ ΤΡΕΛΑ ΦΟΡΤΗΓΑ…

Τανκς και τρελά φορτηγά…
Στρατιωτικό πραξικόπημα το 2016;! Γιατί; Η Γαλλία δεν είναι υπό καθεστώς έκτακτης ανάγκης όλο το 2016; Το ελληνικό Σύνταγμα δεν βρίσκεται υπό καθεστώς κατοχής από το 2010; Στην Ουκρανία η «πορτοκαλί επανάσταση» (ένα, δύο και τρία) δεν ήταν πραξικόπημα; Δεν ακρωτηριάσθηκε η χώρα; τι ήταν τότε; 2014 ή 1884; Που βρίσκεται η διαφορά; στις στολές ή στους τόκους; Στην Ατζέντα Σρέντερ ή στον εργατικό νόμο του Ολάντ;
Η απόπειρα στρατιωτικού πραξικοπήματος στην Τουρκία είναι ένας ακόμα κρίκος στην αλυσίδα του εκφυλισμού των αστικών δημοκρατιών σε τυραννίες, που επιφυλάσσουν για τους λαούς τη ζωή του σκλάβου των 400 ευρώ (στην καλή), τη ζωή του παρία των 100 ευρώ και τη ζωή του ζόμπι ή του καμικάζι.
Τι ήταν οι βομβαρδισμοί και ο διαμελισμός της Γιουγκοσλαβίας; η θεσμική αναθεώρηση της μνήμης στις Βαλτικές δημοκρατίες, τι ήταν; Η εξίσωση του φασισμού με τον κουμμουνισμό τι είναι; εμβάθυνση της δημοκρατίας;
Στην Τουρκία εκδηλώθηκε ένα πραξικόπημα από τον στρατό (που πρόσκειται στο κοσμικό – τρομάρα του – κράτος, δηλαδή το αντιδημοκρατικό εθνικιστικό μόρφωμα του Κεμάλ) και αντιμετωπίσθηκε κυρίως από την ισλαμική πολιτοφυλακή του Ερντογάν! Τι προάγει περισσότερο τη δημοκρατία; Ο εθνικιστικός μιλιταρισμός ή ο ισλαμιστικός φασισμός;
Το πρόβλημα βρίσκεται πλέον στον τρόπο που «διαβάζουμε» τον κόσμο. Και σε αυτόν τον στρατηγικής αξίας τομέα το διεθνές σύστημα των Δυνατών ουτιδανών έχει πετύχει συντριπτική νίκη. Έχει «κάψει» εγκεφάλους. Έχει εγκαθιδρύσει τη δικτατορία της ενιαίας σκέψης, της ομογενοποιημένης κατανάλωσης των στερεοτύπων, της κατασκευής «λείων εγκεφάλων» χωρίς μνήμη, χωρίς αναλυτική ικανότητα. Το μαλάκιο που στον αυτοπροσδιορισμό των Σκοπιανών για παράδειγμα, δεν βλέπει την αναβίωση του εθνικισμού και τη χειραγώγηση του απ’ τον ιμπεριαλισμό του συστήματος Μπαρόζο και Σόρος.