Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 24 Φεβρουαρίου 2024

Η Δεξιά του Κυριάκου κατεδαφίζει το Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια



ΔΡΟΣΟΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣ


Εκείνο που κυρίως συζητιέται με πάθος μεταξύ των Νεοελλήνων (αν εξαιρέσει κανείς τον άλλο μικροεμφύλιο για την αξιολόγηση της ταινίας του Λάνθιμου ή τις δηλώσεις Νταλάρα) είναι η δυνατότητα ομόφυλων ζευγαριών όχι μόνον να νυμφεύονται, αλλά και να υιοθετούν-ανατρέφουν παιδιά.

Την ίδια στιγμή ο πόλεμος μαίνεται στην Ουκρανία και εξαπλώνεται στη Μέση Ανατολή με 10 παιδιά να δολοφονούνται κάθε ώρα στη Γάζα. Την ίδια στιγμή η Ελλάδα σπεύδει, χωρίς να οφείλει, να δηλώσει ένοπλη παρουσία στην Ερυθρά Θάλασσα, μετατρέποντας σε εχθρούς και άλλες χώρες με τις οποίες δεν μας χωρίζει τίποτα, επωμιζόμενη συγχρόνως εμμέσως μέρος της ευθύνης για την “γενοκτονία” εναντίον του παλαιστινιακού λαού.

Την ίδια στιγμή ενισχύει την Ουκρανία με οπλικά συστήματα που στερεί από τα απειλούμενα νησιά του Αιγαίου, ενώ ο αναδασμός των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας προχωράει σταθερά και αθόρυβα, καθώς η Τουρκία διεισδύει περισσότερο στον οικονομικό και πολιτισμικό βίο μας (αγοράζονται ποδοσφαιρικές ομάδες, τηλεοπτικά κανάλια, αλιευτικές εταιρείες) και στελέχη των Γκρίζων Λύκων αναλαμβάνουν την προπονητική ευθύνη μεγάλων ΠΑΕ.

Την ίδια στιγμή το εισόδημα όλο και μεγαλύτερων μερίδων του πληθυσμού δεν αρκεί για να καλύψει τις δυο τελευταίες εβδομάδες του μήνα, με την αισχροκέρδεια να καλπάζει ασύδοτη, τα νοσοκομεία διαλύονται, η χώρα δημογραφικά συρρικνώνεται, η γεννητικότητα χτυπάει αρνητικά ρεκόρ. Ενώ λοιπόν συμβαίνουν όλα αυτά που συνιστούν υπαρξιακή κρίση για την Ελλάδα, το μέγα πρόβλημα που συνταράσσει και διαιρεί την ελληνική κοινωνία είναι η τεκνοθεσία των ομόφυλων ζευγαριών! Μιλάμε για μια ελαχιστότατη ομάδα, στο όριο του στατιστικά ασήμαντου – 520 είναι συνολικά οι αιτήσεις που έγιναν για συμβόλαιο συμβίωσης μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών. Ένα ποσοστό εξ αυτών θα είναι σε οικονομική θέση να υιοθετήσουν.

Σάββατο 17 Φεβρουαρίου 2024

Η Σημειολογία της Παγκοσμιοποίησης


Του Ηλία Μιχαλαρέα *

Στη διαδικασία της «παγκοσμιοποίησης» υπάρχει ένα παράδοξο που πρέπει να μας κάνει καχύποπτους. Η οικονομική ολιγαρχία μιλάει για δικαιώματα ευάλωτων κοινωνικά ομάδων, τα οποία μάλιστα προσπαθεί να προστατέψει με συγκεκριμένες «πολιτικές παρεμβάσεις» που, μεταξύ άλλων, πριμοδοτούν τις προϋποθέσεις για μια μεγάλη «πολιτισμική αλλαγή».


Πρόκειται για αντίφαση εν τοις όροις. Από την βασική αντίθεση κεφαλαίου και εργασίας προκύπτει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, ο οποίος άνθρωπος, όπως έλεγε ο Μαρξ, έχει την ατυχία να είναι εμπόρευμα με ανάγκες. Το μόνο δικαίωμα λοιπόν που αναγνωρίζει ο καπιταλισμός στον άνθρωπο, είναι το δικαίωμα να πουλάει ανελεύθερα την εργατική του δύναμη.


Από την απαρχή του καπιταλισμού μέχρι και σήμερα, δισεκατομμύρια άνθρωποι, γυναίκες, παιδιά, άνδρες, ανεξάρτητα από θρησκεία και χρώμα έζησαν, ζουν, πέθαναν και πεθαίνουν σε άθλιες συνθήκες για να διασφαλισθούν τα κέρδη του.


Πείνα, δίψα, φτώχεια, αρρώστιες, πόλεμοι, εκμετάλλευση, είναι το παρόν και το μέλλον για τα 2/3 του πλανήτη.


Ταξικές οικονομικές και κοινωνικές ανισότητες, ανεργία, σχολική διαρροή, ναρκωτικά, πορνεία, βία, έγκλημα, κοινωνικός αποκλεισμός, εκμαυλισμός συνειδήσεων, εμπορευματοποίηση του ανθρώπινου πόνου και της υγείας, αλλοτρίωση κλπ, είναι η καθημερινότητα από την οποία λείπει κάθε στοιχειώδες ανθρώπινο δικαίωμα.


Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, πάνω από 20.000 άμαχοι και παιδιά έχουν χάσει τη ζωή τους στη Γάζα με την ανοχή και την υποστήριξη των Αγγλοσαξόνων και της ΕΕ.


Συνεπώς, ποιοι μιλάνε για δικαιώματα και για ποια δικαιώματα μιλάνε, όταν το ίδιο το δικαίωμα στη ζωή εξαρτάται από συσχετισμούς οικονομικών συμφερόντων;


Είναι δυνατόν να μιλάει ο καπιταλισμός για το δικαίωμα του σκλάβου να τον αποκαλεί κάποιος μαύρο αντί για νέγρο, όταν παραμένει ένας σύγχρονος σκλάβος στα γκέτο χωρίς τοίχους; Ο καπιταλισμός δεν ήταν αυτός που χρησιμοποιώντας την επιστήμη για να ασκήσει εξουσία, ανακάλυψε το 1851 την «νόσο Δραπετομανία» για να εξηγήσει την τάση των μαύρων σκλάβων να δραπετεύουν προς την ελευθερία και για να εφαρμόσει στην συνέχεια τις κατάλληλες θεραπείες…;


Ο καπιταλισμός δεν ήταν αυτός που μέσα από τον φασισμό και τον ναζισμό εξόντωσε εκατομμύρια, ομοφυλόφιλους, εβραίους, Σλάβους, κομμουνιστές, θεωρώντας τους υπανθρώπους;


Πρέπει να είμαστε εκ προοιμίου καχύποπτοι όταν η οικονομική ολιγαρχία μιλάει για ανθρώπινα δικαιώματα ή όταν συζητάει για το «τέλος ενός πολιτισμού και την αρχή ενός άλλου» ή όταν υποστηρίζει πως αυτή η μετάβαση, επιβάλλεται από την ταχύτατη τεχνολογική εξέλιξη.

Τετάρτη 14 Φεβρουαρίου 2024

Σε τι σκοταδισμό ζούσαμε! – Ευτυχώς μας φωτίζουν Κυριάκος και Στέφανος…


Συνάντηση του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία Στέφανο Κασσελάκη

ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ


Θέλω πριν από οτιδήποτε άλλο να μοιραστώ σήμερα μαζί σας τη μεγάλη χαρά μου για μια ανακάλυψη που έκανα. Εγώ νόμιζα, το είχε πει άλλωστε περίπου και ο ίδιος, ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι μεγάλος φαν των ανισοτήτων, όπως και όλοι οι νεοφιλελεύθεροι άλλωστε, που τις θεωρούν κινητήρια δύναμη του πολιτισμού. Πίστευα επίσης ότι η κυβέρνησή του είναι η αποδοτικότερη μετά το 1821 στην κατεδάφιση του συστήματος δημόσιας υγείας και παιδείας της χώρας, δηλαδή των δικαιωμάτων των Ελλήνων σε υγεία και εκπαίδευση.


Ομολογώ ότι είχα κάνει τραγικό λάθος. Η μανία του να λύσει το πρόβλημα της υιοθεσίας παιδιών από ομοφυλόφιλους, αγνοώντας το πολιτικό κόστος και την εξέγερση του ίδιου του κόμματός του, κόντρα και στο 70% του ελληνικού λαού κατά τις δημοσκοπήσεις, απέδειξε πέραν κάθε αμφιβολίας ότι ο Κυριάκος είναι ένας από τους παγκόσμιους πρωταθλητές του αγώνα υπέρ των ατομικών δικαιωμάτων και της ισότητας των ανθρώπων. Ούτε κομμουνιστής να ήταν!

Ζητώ ταπεινά συγνώμη για τους έως τώρα χαρακτηρισμούς μου εναντίον του και πλέω σε πελάγη ευτυχίας γιατί έχουμε έναν τέτοιο Πρωθυπουργό, του οποίου οι επιδόσεις –είμαι απολύτως βέβαιος– θα υπερκαλύψουν κατά πολύ αυτές του πατρός του (λυπάμαι που τον ονομάζω έτσι, αλλά στην εποχή του δεν μπορούσαμε να τον αποκαλέσουμε γονέα α’ ή β’ και επιπλέον δεν ξέρω ποιος γονέας πρέπει να ονομάζεται A και ποιος B. Αν κάποιος αναγνώστης ξέρει το κριτήριο για το πως να λέω τους πρώην γονείς, παρακαλώ να με ενημερώσει σχετικά).

Τις τελευταίες μέρες κάνω βασικά δύο πράγματα. Διαβάζω τον Δον Κιχώτη, για να παίρνω κουράγιο από το λαμπρό του παράδειγμα και σκέφτομαι παράλληλα τα θέματα της “τεκνοθεσίας” (κάθε νέα εποχή και νέες λέξεις, νέα γλώσσα, νέα νοήματα, νέος “Άνθρωπος”). Έχω βάλει στην μπάντα και ένα βιβλίο με τελευταία γράμματα ανθρώπων που τους πάνε για εκτέλεση, να το διαβάσω όταν σκουρήνουν πιο πολύ τα πράγματα.

Πρέπει να σας ομολογήσω ότι έχω πονοκεφαλιάσει με τα θέματα του γάμου και της “τεκνοθεσίας”. Βλέπετε δεν είχα ασχοληθεί μέχρι τώρα συστηματικά με αυτά τα θέματα. Ούτε καν το “Δεύτερο Φύλο“ της Σιμόν ντε Μπωβουάρ δεν διάβασα ο ανεπρόκοπος και να που τώρα έχω να αντιμετωπίσω θέματα που αφορούν όχι ένα, όχι δύο, όχι τρία, αλλά τα 107 παρακαλώ φύλα που υφίστανται αυτή τη στιγμή, και των οποίων την ύπαρξη αγνοούσα ο ηλίθιος έως τώρα. Φύλα που συναπαρτίζουν τη διαρκώς διευρυνόμενη (τύφλα νάχει το ΝΑΤΟ και η ΕΕ) ομάδα των ΛΟΑΤΚΙ+! (Σ.Σ. Το θαυμαστικό είναι σημείο στίξης, όχι φύλο και παρακαλώ να μη μπούνε ιδέες σε κανένα).

Σάββατο 3 Φεβρουαρίου 2024

Η Τεχνητή Νοημοσύνη και η ανόητη σιωπή της αριστεράς



Θέμης Τζήμας


Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ 2024: ειπώθηκαν πολύ ενδιαφέροντα, έως και εντυπωσιακά πράγματα (ή για να το θέσουμε με άλλους όρους, εξόχως ανησυχητικά).

Η ετήσια σύνοδος του Παγκοσμίου Οικονομικού Φόρουμ ολοκληρώθηκε στις 19 Ιανουαρίου, συγκεντρώνοντας, όπως συνήθως, την προσοχή των μεγαλυτέρων διεθνώς μέσων ενημέρωσης. Η αλήθεια είναι ότι ειπώθηκαν πολύ ενδιαφέροντα, έως και εντυπωσιακά πράγματα (ή για να το θέσουμε με άλλους όρους, εξόχως ανησυχητικά). Ανάμεσα σε άλλα ζητήματα αξίζει να δει κανείς τις συζητήσεις για την Τεχνητή Νοημοσύνη (ΤΝ).

Το 2023, στο αντίστοιχο Φόρουμ του Νταβός είχε παρουσιαστεί ένα σύντομο βίντεο για το πώς η ήδη υπάρχουσα τεχνολογία ΤΝ μπορεί να αποκωδικοποιεί τα εγκεφαλικά μας κύματα και προφανώς θα το κάνει πολύ καλύτερα στο μέλλον. Όπως κάθε νέα τεχνολογία, η ΤΝ διαθέτει μια τουλάχιστον τριπλή εκδοχή στην επίδρασή της: η πιο θετικώς αποδεκτή, η οποία πάντα προτάσσεται, είναι αυτή η οποία σχετίζεται με τη θεραπεία βλαβών στον οργανισμό και ασθενειών. Η δεύτερη εκδοχή αφορά τις παντελώς αχρείαστες πλην όμως συστηματικώς προωθούμενες καθημερινές χρήσεις: δεν θα έχουμε πια ποντίκι στον υπολογιστή, δεν θα έχουμε πληκτρολόγια και περιττές οθόνες, αλλά θα κουνάμε τα χέρια μας προκειμένου να σερφάρουμε στο διαδίκτυο, να ενεργοποιούμε τις συσκευές μας και να κάνουμε άλλα εξωτικά πράγματα. Η τρίτη, ωστόσο, εκδοχή έχει να κάνει με κάπως πιο ενοχλητικές και απειλητικές καταστάσεις: με την επιτήρηση και με τον έλεγχο απευθείας στον εγκέφαλό μας και πρώτα από όλα με τον έλεγχο στο εργασιακό περιβάλλον και στο πεδίο της αστυνόμευσης.

Μάλιστα στο βίντεο στο οποίο αναφερόμαστε, η μελλοντολόγος και νομικός (“futurist and legal ethicist”, για να μη νομίζετε ότι χλευάζουμε την επιστημόνισσα) όλως τυχαίως αναφέρθηκε σε ένα θανατηφόρο δυστύχημα, που είχε προκληθεί από έναν κουρασμένο επαγγελματία οδηγό και το οποίο θα είχε προληφθεί, αν ο οδηγός φορούσε ένα καπέλο αποτύπωσης των εγκεφαλικών του κυμάτων, που θα μετέδιδε πληροφορίες στο αφεντικό του, ώστε ο τελευταίος να μην τον αφήσει να οδηγήσει. Επίσης παρουσιάστηκε το υποθετικό παράδειγμα ενός υπαλλήλου γραφείου, του οποίου οι απάτες θα μπορούσαν να αποκαλυφθούν χάρη στην πρόσβαση της αστυνομίας στο εγκεφαλικό του αποτύπωμα. (Για να το κάνουμε πιο δελεαστικό: φανταστείτε να μπορούσαμε να εντοπίσουμε τα εγκεφαλικά κύματα σεξουαλικών εγκληματιών και να τους τσακώσουμε προληπτικώς. Καλό;) Μάλιστα η επιστήμων στο εν λόγω πάνελ μας ενημέρωσε ότι ως κοινωνία θέλουμε να έχουμε δυνατότητες παρέμβασης, προκειμένου να αποτρέπουμε ατυχήματα και συμφορές, όπως και για να μην κουραζόμαστε πολύ. Θα μου πείτε υπάρχει και ο απλούστερος τρόπος για λιγότερη κούραση και ατυχήματα, που είναι να δουλεύουμε λιγότερο και να ξεκουραζόμαστε περισσότερο. Η απάντησή μας είναι απλή και μονολεκτική: boomers.

Δευτέρα 29 Ιανουαρίου 2024

Ολιγαρχία του χρήματος και πολτοποίηση των κοινοτήτων


ΔΡΟΣΟΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣ


Η μεταμοντέρνα Αριστερά, που θέλει να εμφανίζεται ως θεωρητική και πρακτική κριτική της υφιστάμενης κοινωνικής πραγματικότητας, οφείλει πριν από όλα να υπερνικήσει την πνευματική οκνηρία της, γιατί προς το παρόν υποτάσσεται στην αδράνεια (με την μηχανική έννοια) της αντιστροφής των παραδοσιακών συντηρητικών αξιακών σταθερών Πατρίδα-Θρησκεία-Οικογένεια. Δηλαδή, προσπαθεί να βρει την χαμένη και ηττημένη της ταυτότητα στην άρνηση των τριών ανωτέρω αξιών. Αντί-πατρίδα, αντί-θρησκεία, αντί-οικογένεια, λοιπόν.

Από μόνο του εκφράζει ηττοπάθεια και ανασφάλεια. Όμως, μακάρι να ήταν μόνον αυτό! Το σημαντικό είναι πως το τρίπτυχο αυτό εγκαταλείπεται από τον ίδιο τον καπιταλισμό της παγκοσμιοποίησης. Είναι ήδη απαρχαιωμένο και λειτουργεί γι’ αυτόν σαν βαρίδι. Και τούτο, διότι η νέα ατζέντα του συστήματος (καπιταλισμό το ονομάσουμε ή τεχνοφεουδαρχία) είναι η πλήρης κατάλυση κάθε κοινοτικού δεσμού. Κυριολεκτικά, η πολτοποίηση των κοινοτήτων!

Οι τρεις παλαιές “δεξιές” αξίες εκφράζουν μορφές κοινοτικών δεσμών, ήτοι κοινωνικών δεσμών που δεν ανάγονται σε συμβολαιακές πράξεις μεταξύ περιχαρακωμένων συμφεροντολογικών ατόμων. Ας σημειωθεί ότι η τάση του καπιταλισμού να καταλύει κάθε κοινότητα έχει επισημανθεί ήδη από τον Μαρξ στα Grundrisse, όπου τονίζει πως «το χρήμα τείνει να γίνει η μόνη κοινότητα και να καταλύσει κάθε άλλη».

Ίσως είναι η πιο εμπνευσμένη στιγμή του μεγάλου στοχαστή. Σε άλλα διαψεύστηκε, ως προς αυτό όμως, είναι σαν να αρχίζει ακριβώς στην εποχή μας να δικαιώνεται, αφού ποτέ μέχρι σήμερα δεν ήταν τόσο κραυγαλέα αυτή η τάση. Οι αριστεροί του σήμερα δεν εμπνέονται από τον Μαρξ, όμως. Δεν τον διαβάζουν καν. Αλλιώς δεν θα καλούσαν τον Κουτσούμπα να διαβάσει το βιβλίο του Ένγκελς για την καταγωγή της οικογένειας, της ιδιοκτησίας και του κράτους, ώστε να “ξαναγίνει κομμουνιστής” και να συναινέσει στο νόμο για την τεκνοθεσία. Αγνοούν ότι το εν λόγω βιβλίο είναι λίβελος κατά της ομοφυλοφιλίας! Θα ήταν για γέλια, αν δεν ήταν για κλάματα.

Αντί για εξωτερική άρνηση

Οι παλαιές, λοιπόν, συμβολικές κοινότητες εκπίπτουν και εγκαταλείπονται. Γύρω από την επιφανειακή στήριξη των παλαιών συμβόλων είναι αλήθεια πως συσπειρώνονται ενστικτωδώς οι τεράστιες κοινωνικές ομάδες που απειλούνται με εξαφάνιση, στον βαθμό που προχωράει η παγκοσμιοποίηση και η 4η τεχνολογική επανάσταση της τεχνητής νοημοσύνης. Στην Αμερική αυτό εκδηλώνεται με το φαινόμενο Τραμπ.

Κυριακή 21 Ιανουαρίου 2024

Η ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΤΗΣ ΑΠΟΡΡΥΘΜΙΣΗΣ




Θεωρούμε πως είναι οξύμωρο, αντιφατικό, να είναι κανείς εναντίον της απορρύθμισης της οικονομίας, όπως είναι οι αριστεροί και όχι μόνο, αλλά υπέρ της απορρύθμισης της κοινωνίας, όπως είναι επίσης οι αριστεροί – αφού αυτοί είναι οι στόχοι των ολιγαρχικών ελίτ και της έμμεσα αυταρχικής εξουσίας που επιδιώκουν. Το γεγονός δε ότι, όλο και πιο πολλοί πλούσιοι εμφανίζονται ως αριστεροί, επειδή προφανώς τους εξυπηρετεί, επιβεβαιώνει τις σύγχρονες τάσεις – οι οποίες στηρίζονται επί πλέον από φτωχούς που θέλουν όμως να νοιώθουν σύγχρονοι, χωρίς «ξεπερασμένες συντηρητικές αντιλήψεις», όπως είναι η κλασσική οικογένεια, τα μοναδικά δύο διαφορετικά φύλα και η θρησκεία.

.

Άποψη


Παρατηρώντας κανείς αυτά που συμβαίνουν, απορεί σχετικά με το πώς μία κοινωνική μειοψηφία κατορθώνει να επιβάλει νόμους για την αλλαγή του οικογενειακού Δικαίου – καθώς επίσης των όρων «οικογένεια» και «τεκνοθεσία». Σημειώνουμε δε πως παραδόξως, μία από τις πρώτες ενέργειες του προέδρου Biden που εκπροσωπεί το βαθύ αμερικανικό κράτος, μετά την εκλογή του, στις 4.2.2021, ήταν η έκδοση ενός ειδικού μνημονίου – με στόχο την «προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων, αμφίφυλων, διεμφυλικών, λεσβιών και άλλων κατηγοριών».

Η απορία μας αυτή αφορά την αιτία, το λόγο δηλαδή που στην εποχή του σημερινού, ακραίου νεοφιλελευθερισμού, του χρηματιστικού καπιταλισμού πλέον με «κοιτίδα» του τις ΗΠΑ (ανάλυση), εμφανίσθηκε ο «δικαιωματισμός» – εντός του οποίου γεννήθηκε η «κουλτούρα της αφύπνισης» (Woke Culture).

Αναζητώντας την απάντηση, ενημερωθήκαμε πως η κουλτούρα αυτή που εμφανίσθηκε στα αμερικανικά πανεπιστήμια μετά το κίνημα «Black Lives Matter» από Αφροαμερικανούς και κυρίως ακαδημαϊκούς, επικεντρώνεται σε θέματα «φυλετικής και κοινωνικής δικαιοσύνης» – με στόχο να διαλύσει «συστήματα καταπίεσης και ανισότητας», όπως είναι για τους ίδιους η κλασική οικογένεια με πατέρα και μητέρα, οι κανόνες φύλου και η θρησκεία.

Τετάρτη 20 Δεκεμβρίου 2023

Οι μεταμοντέρνοι χρήσιμοι ηλίθιοι του ταξικού ανεθνισμού

Ο πολιτικός “ρεαλισμός” μας επιβάλλει να διαπιστώσουμε, ίσως όχι ακριβώς το “τέλος της Ιστορίας”, αλλά οπωσδήποτε ότι στις σύγχρονες Δυτικές κοινωνίες το πάλαι ποτέ πατριωτικό πάθος, το δημοκρατικό και ταξικό πολιτικό σθένος των λαών και των κοινωνικών ομάδων που υφίστανται την εκμετάλλευση, έχει προ πολλού και “οριστικά” εξουδετερωθεί. Και σ’ αυτό έχουν συμβάλει οι χρήσιμοι ηλίθιοι του ταξικού ανεθνισμού.

Άλλωστε, η οικονομίστικα κατανοητή και εγκλωβισμένη στις ανισότητες της διανομής του πλούτου εργατική τάξη, ιδίως μάλιστα υπό τον πολυεθνικό και κατακερματισμένο “αμερικανικό” της χαρακτήρα, έγινε ένα εύχρηστο ιδεολογικό εργαλείο. Εργαλείο που μπορούσε εύκολα να στραφεί κατά του “ιστορικού αφηγήματος” του έθνους, ή έστω του “λαού των νοικοκυραίων” αυτού του έθνους.

Η σταδιακή εγκατάλειψη των ιδεολογικά υποβαθμισμένων παραγωγικών δραστηριοτήτων από τους αυτόχθονες εργαζόμενους και παράλληλα οι συνεχείς ροές λαθρομεταναστών, που παρείχαν στα νέα μικρομεσαία αφεντικά άφθονο φθηνό εργατικό δυναμικό, διευκόλυναν (ιδεολογικά τουλάχιστον) παρόμοιες νοηματικές αποδομήσεις της “εργατικής τάξης” και του “λαού”.

Για πολλούς όλο αυτό το νέο ιδεολόγημα πριμοδοτούσε επίσης την ηθική μιας παγκοσμιοποιημένης και αμιγώς ταξικής υποτίθεται πάλης. Πάλης, η οποία συγκάλυπτε τη νεοφιλελεύθερη “ανθρωπιστική” ηθική των ανοιχτών συνόρων, βάπτιζε εργατική τάξη όλους τους κοινωνικά και πολιτικά αποκλεισμένους, όλους τους λαθρομετανάστες, όλους τους στερημένους και όλους τους φτωχούς.
Οι χρήσιμοι ηλίθιοι

Το εν λόγω ιδεολόγημα δανειζόταν από τη μαρξιστική ορολογία την ταξική συγκρουσιακή δυναμική, με την οποία ένας κάποιος νεολαιίστικος και υποθετικά αντιεξουσιαστικός λόγος επιχειρούσε να αμφισβητήσει πολιτικά την έννοια του έθνους (και εκείνη του λαού). Όχι άμεσα, από τη νεοφιλελεύθερη σκοπιά της παγκοσμιοποίησης των καπιταλιστικών αγορών, αλλά έμμεσα και υποτίθεται από τα αριστερά.

Τετάρτη 13 Δεκεμβρίου 2023

Μαϊμούδες και λιοντάρια: Το ψυχογράφημα του προοδευτικάριου29/11/2022


Το ψυχογράφημα του προοδευτικάριου: Αυτού εγγράμματου, πληροφορημένου μέσου δυτικού πολίτη, με τα κάποια πτυχία του και με την αγοραία κοσμοπολίτικη συνείδηση. Ο συνήθως αντιλαϊκιστής και δηλωμένος αντιρατσιστής, που όπως λέει αντιτίθεται στα στερεότυπα, τους φανατισμούς και τις προκαταλήψεις του “παρελθόντος”, δεν είναι ένας κοινός υποκριτής. Είναι ένα είδος ηθοποιού επιθεώρησης της διπλανής πόρτας. Ένας μανιώδης εραστής του δήθεν.

Ένας φιγουρατζής που διαρκώς κάτι παριστάνει τον κάπως διαφορετικό, το λαϊφσταϊλάτο ενεργό πολίτη με άποψη και ανοιχτούς ορίζοντες, τον ευαίσθητο στα οικολογικά προβλήματα που μονίμως “πονάει” αφηρημένα τον πλανήτη του, αλλά όχι συγκεκριμένα τη γη του χωριού από το οποίο κατάγεται, ή το προάστιο όπου μετακόμισε. Δεν πονάει με άλλα λόγια, στο πεδίο των εξορθολογισμών και των αξιοποιήσεων, όπου ο προοδευτικάριος συναντά τους άλλους εκσυγχρονιστές. Αυτούς που αφού ξερίζωσαν τις ελιές και τα αμπέλια, εξαφάνισαν τα κοτέτσια και τους τετράποδους γαϊδάρους, έκαψαν με κάποια επιδότηση το καΐκι τους και φύτεψαν λίγο ή πολύ παντού μικρές ή μεγάλες βιλίτσες, με πισίνες και φωτοβολταϊκά.

Μιλάμε βεβαίως για τον ανθρωπιστή, τον κατά φαντασίαν δικαιωματούχο που δηλώνει ότι σέβεται όλες τις μειονότητες κι ότι κατανοεί όλες τις πολιτισμικές ή εθιμικές ιδιαιτερότητες, εκτός ίσως από εκείνες που αναφέρονται σε μια οικεία γι’ αυτόν ιστορικά συγκεκριμένη πολιτισμική παράδοση. Αυτήν, αυτός, παρά την ανεκτικότητα που τον διακρίνει, μόλις και μετά βίας την ανέχεται!

Ως “ιδεαλιστής” ο προοδευτικάριος δεν θέλει να ακούει για τις ανισότητες (συνθηκών ζωής και ευκαιριών προκοπής του καθενός). Συνεπώς, επιθυμεί –όπως ισχυρίζεται– έναν “πιο δίκαιο κόσμο”. Εντούτοις, ως ρεαλιστής και πραγματιστής, αναγνωρίζει χωρίς δισταγμούς ότι “μοιραία” ο σημερινός τεχνοφεουδαρχικός και χρηματοπιστωτικά ελεγχόμενος καπιταλισμός θα διευρύνει διαρκώς τις οικονομικές και πολιτικές ανισότητες, χωρίς καμία κοινωνιοπολιτική, ταξική ή εθνική δύναμη να μπορεί να αντισταθεί δυναμικά και συλλογικά σε αυτή τη διαδικασία.
Ο κόσμος του προοδευτικάριου

Σάββατο 9 Δεκεμβρίου 2023

Μεταμοντέρνος “φασίστας” με σημαία τον αντιφασισμό κι αντιρατσισμό!



Χειρότερος από τον κακό οδηγό οχημάτων είναι αυτός που νομίζει ότι είναι καλός, δηλαδή δεν ξέρει, δεν έχει συνείδηση, ούτε κατανοεί το γεγονός ότι δεν ξέρει να οδηγεί.

Μετά την κατάρρευση των σταλινικών “πατρίδων του σοσιαλισμού”, το αυγό του νέου σοσιαλ-κοσμοπολίτικου φιδιού έχει ήδη εκκολαφθεί στην ιδεολογική ομίχλη του πολιτικού τοπίου των τελευταίων δεκαετιών, με σημαία τον αντιφασισμό κι αντιρατσισμό. Αυτή η νέα σοσιαλ-κοσμοπολίτικη μορφή φονταμενταλισμού εκμεταλλεύεται στο έπακρο το άλλοθι που –συνειδητά ή ασυνείδητα– του παρέχουν τα κατάλοιπα και οι νησίδες του παλαιού, ξεπερασμένου ιστορικά εθνικοσοσιαλισμού.

Σκοπός του είναι να ταυτίσει με τον εθνικοσοσιαλισμό οποιαδήποτε εκδήλωση πατριωτισμού ή λαϊκής δημοκρατικής αγανάκτησης, ή ακόμα για να δικαιολογήσει εκ των προτέρων κάθε πιθανή συνταγματική εκτροπή στο όνομα του… “αντιφασισμού” και της “δημοκρατίας”. Έτσι, ο δήθεν προοδευτικός ή και “αριστερός” μετανεωτερικός ιδιώτης νομίζει ότι ελιτοποιείται όταν επαναλαμβάνει και υιοθετεί σαν αυτονόητη και πολιτικώς ορθή αλήθεια, οτιδήποτε του εγχάραξε το σημερινό διεθνοποιημένο καθεστώς πολιτικής κυριαρχίας. Του το εγχάραξε από το νηπιαγωγείο ως το πανεπιστήμιο, από την τηλεόραση ή από άλλα μέσα άσκησης κοινωνικής επιρροής.

Αυτός ο πολίτης θεωρεί ότι είναι ή ότι γίνεται “ανθρωπιστής” και “αντιρατσιστής” απλώς δηλώνοντας ότι αποδέχεται όλες τις διαφορετικότητες, ή ακόμα ότι είναι “αριστερός” και “διεθνιστής” όταν στιγματίζει ως αναχρονιστική κάθε ιδέα συνόρων, ή όταν παριστάνει τον ειρηνιστή και ταυτίζει την εθνική συνείδηση και τον λαϊκό πατριωτισμό με τον εθνικισμό, τους πολέμους και την ακροδεξιά. Αυτός ο πολίτης, πάντα με σημαία τον “αντιφασισμό” και “αντιρατσισμό”, είναι το πραγματικό “φασιστόμουτρο” της σημερινής εποχής.

Άλλωστε, εντός μιας Ευρώπης φθίνουσας τόσο οικονομικά όσο και πολιτικά, οι μετανεωτερικοί νεοφασίζοντες και οι ήδη γνωστές ιστορικά “παλαιοφασίζουσες”, εθνικιστικές και ακροδεξιές δεξαμενές σκέψης, μοιάζουν κάποτε με συγκοινωνούντα δοχεία. Τα ίδια τα δημοκρατικά κράτη, άλλωστε, δεν διστάζουν καθόλου να συμπλέουν πολιτικά και στρατιωτικά με παλαιοφασίζοντα, ρατσιστικά και ολοκληρωτικά καθεστώτα και να αποσιωπούν τις ευθύνες αυτών των καθεστώτων για εισβολές ή όντως απάνθρωπες τρομοκρατικές επιθέσεις.
Με σημαία τον αντιφασισμό…

Πέμπτη 7 Δεκεμβρίου 2023

Ούτε ''νέα'' ούτε ''Αριστερά'' η Κοινοβουλευτική ομάδα των ''11''


Του Άρη Αρτινού

”Κουράστηκαν” πολύ , περίπου ”μαλιοτραβήχτηκαν” και στο τέλος κατέληξαν όπως-όπως να δώσουν στην Κοινοβουλευτική Ομάδα των ”11”, τον ατυχή , ψευδεπίγραφο και αναντίστοιχο με τις επιλογές τους τίτλο: ”Νέα Αριστερά”.

Και είναι ατυχής αλλά και αποπροσανατολιστικός ο τίτλος αυτής της περίεργης ,τεχνητής συγκόλλησης δύο πολιτικών ομάδων για τις ανάγκες της περίστασης, ομάδων που είναι και αυτές ανομοιογενείς, διότι ως προς το πολιτικό περιεχόμενο αυτή η τεχνητή ”συνεύρεση” ούτε ”νέα” είναι ούτε ”Αριστερά”.

Διότι δεν είναι ”νέα” ούτε ”Αριστερά” τα τρία μνημόνια που υιοθέτησαν και εφάρμοσαν καταστρέφοντας την χώρα.

Διότι δεν είναι ”νέα” ούτε ”Αριστερά” η εξουθένωση των συντάξεων , η υπερφορολόγηση των αδύνατων και μεσαίων στρωμάτων, η λιτότητα στους μισθούς και ο μισθολογικός ”ρατσισμός” στους νέους.

Διότι δεν είναι ”νέα” ούτε ”Αριστερά” τα ξεπουλήματα δημόσιων κερδοφόρων στρατηγικών επιχειρήσεων και υποδομών.

Διότι δεν είναι ”νέα” ούτε ”Αριστερά” οι χαριστικές ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών με κόστος δεκάδων δις σε βάρος του λαού.

”Νέοι”, όμως, είναι αλλά όχι ”αριστεροί” οι αθρόοι πλειστηριασμοί και πολύ παλιά τα ΜΑΤ και οι δικαστικές διώξεις σε βάρος αγωνιστών όπως ο Παν Λαφαζάνης ενώ καινοφανής είναι η μετάθεση των πλειστηριασμών στα  συμβολαιογραφεία για να χαθεί κάθε ”διαφάνεια” ακόμα και στη διεξαγωγή τους.

Ουτε ”νέα” ούτε ”Αριστερά” είναι ο στείρος ”ευρωκεντρισμός”, ο ”αντιρωσισμός” και ένας στρεβλός ”δικαιωματισμός” υπό την αιγίδα της αμερικανικής πρεσβείας.

Ουτε ”νέα” ούτε ”Αριστερά” είναι η Νατοϊκή νομιμοφροσύνη , η επέκταση των αμερικανικών βάσεων και η μετατροπή της χώρας σε αμερικανονατοϊκό και ισραηλινό στρατιωτικό οικόπεδο.

Αρκετά διασύρθηκε η Αριστερά από τον μεταλλαγμένο μνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ. Πάνε τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ υπό τους Κασσελάκη-Τσίπρα και η ”Νέα Αριστερά” υπό τον Χαρίυση κλπ να δώσουν εκ των πραγμάτων τη χαριστική βολή.

Δεν θα το καταφέρουν ! Είναι το ”κύκνειο άσμα” τους και ο δικός τους διασυρμός.


Σάββατο 18 Νοεμβρίου 2023

Τι δεν θέλει να δει η Αριστερά στην παράνομη μετανάστευση




ΜΑΡΤΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

Το μεταναστευτικό επιστρέφει στο προσκήνιο της Ευρώπης. Ποια είναι, όμως, η θέση της Αριστεράς για την παράνομη μετανάστευση και την εργαλειοποίηση της από την Τουρκία;

Το μεταναστευτικό βρέθηκε στο επίκεντρο της συνάντησης του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Γερμανό καγκελάριο. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναφέρθηκε σε «ένα δυναμικό σχέδιο με διπλή κατεύθυνση αφενός, την αποτροπή των παράνομων διελεύσεων και αφετέρου, τη διαχείριση των νόμιμων ροών». Έπειτα από το “διάλειμμα” του κορονοϊού που αποδυνάμωσε το επιχείρημα της ελεύθερης διακίνησης (με την Τουρκία να είχε τότε ικανοποιηθεί οικονομικά από την Ευρώπη, τουλάχιστον έτσι διατείνονταν τότε ένα μέρος του γερμανικού Τύπου), το μεταναστευτικό έχει επιστρέψει στο ευρωπαϊκό προσκήνιο. Όμως το μεταναστευτικό και η παράνομη μετανάστευση, απασχολούν και την γερμανική Αριστερά.

Συγκεκριμένα, η Σάρα Βάγκενκνεχτ διέσπασε το κόμμα Die Linke και ίδρυσε δικό της, αντιτασσόμενη μεταξύ άλλων στην αλόγιστη μετανάστευση. Η Βάγκενκνεχτ είχε καταγγείλει «το ανεξέλεγκτο άνοιγμα των συνόρων» από την κυβέρνηση Μέρκελ, μετά την τρομοκρατική επίθεση σε χριστουγεννιάτικη αγορά το 2016. Σε ό,τι αφορά την χώρα μας, ποια είναι η στάση της ελληνικής Αριστεράς στη λεγόμενη “μεταναστευτική κρίση”; 

Τρίτη 14 Νοεμβρίου 2023

Για την εξαγγελία νέου κόμματος από τη Σ. Βάγκενκνεχτ - Από Kώστας Δημητριάδης -





Η πρόσφατη –τη Δευτέρα 30/1 – αποχώρηση της Σάρα Βάγκενκνεχτ από το κόμμα της γερμανικής Αριστεράς (Die Linke) μαζί με 9 ακόμα βουλευτές (από τους 38 που διαθέτει η Die Linke στην Ομοσπονδιακή Βουλή της Γερμανίας) και η συγκρότηση από την ίδια της «Συμμαχίας Σάρα Βάγκενκνεχτ – Για Λογική και Δικαιοσύνη» με σκοπό την προετοιμασία για την ίδρυση νέου κόμματος στις αρχές του 2024, είναι μια ιδιαίτερα θετική εξέλιξη. Ικανή να επηρεάσει τις εξελίξεις σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, με καταγεγραμμένη την ισχυρή πρόθεσή της τουλάχιστον, να αποτελέσει πολιτική εναλλακτική από την πλευρά της υπεράσπισης των ζωτικών συμφερόντων της μεγάλης πλειοψηφίας των Γερμανών εργαζομένων. Μπροστά στα μεγάλα κοινωνικοπολιτικά αδιέξοδα που βιώνει η Γερμανία αλλά και ειδικότερα, μπροστά στην επιταχυνόμενη πλέον πολιτική χρεωκοπία του κόμματος της γερμανικής Αριστεράς απόλυτα σχετιζόμενη με την αναλόγως επιταχυνόμενη πορεία συστημικής του ενσωμάτωσης. Γι’ αυτό τον λόγο στο προηγούμενο (φ. 657) φύλλο του Δρόμου δημοσιεύσαμε (με κάποιες αναγκαίες μικρές περικοπές) το Ιδρυτικό Μανιφέστο της νέας πολιτικής κίνησης. Συνεχίζουμε με το σημείωμα αυτό επιχειρώντας μια εκτίμηση αυτής της εξέλιξης και της πιθανής δυναμικής της.

Κομβικό θέμα η κρίση που γεννά ο πόλεμος στην Ουκρανία


Το Μανιφέστο ορίζει μέτωπα αντίθεσης απέναντι σε ένα σύνολο συστημικών πολιτικών: Πόλεμος, «πράσινες» αναδιαρθρώσεις, κοινωνικές ανισότητες και συμπίεση των λαϊκών εισοδημάτων – κύματα αποδιάρθρωσης του κράτους πρόνοιας, οι συγκεκριμένοι συστημικοί χειρισμοί και χρήσεις του μεταναστευτικού, δικαιωματισμός, ιδεολογία της «ακύρωσης» / woke και επιβολή ενιαίας σκέψης. Είναι μάλιστα ιδιαίτερα προωθητικός ο τρόπος με τον οποίο αναδεικνύει την ενιαία λογική που διαπερνά αυτές τις πολιτικές. Από τον χαρακτήρα του κειμένου προκύπτει επίσης η ανάγκη πολιτικού διαχωρισμού της κίνησης από την πολιτική κατεύθυνση που έχει πάρει τα τελευταία χρόνια το κόμμα της γερμανικής Αριστεράς, που από «αριστερές – παγκοσμιοποιητικές» θέσεις καταλήγει να λειτουργεί υποστηρικτικά στα όσα προωθούνται σήμερα.

Το κομβικό θέμα πάνω στο οποίο πάει να στηθεί το νέο κόμμα είναι η συνολική τοποθέτησή του απέναντι στην κρίση που γεννά ο πόλεμος στην Ουκρανία. Από την έναρξή του άλλωστε, τόσο η Σ. Βάγκενκνεχτ, όσο και ο Όσκαρ Λαφοντέν, σημαντική προσωπικότητα της γερμανικής Αριστεράς (και σύντροφός της) τάχθηκαν κατά αυτού του πολέμου συνεχίζοντας μια μακρά πορεία που τους έφερε σε αντίθεση με τον συστημισμό των βασικών πολιτικών επιλογών του Die Linke.

Η πολιτική λογική του Ιδρυτικού Μανιφέστου του κόμματος της Σάρα Βάγκενκνεχτ, επιδιώκοντας να διεμβολήσει το γερμανικό πολιτικό σύστημα και τις διαχωριστικές του γραμμές, αξιοποιεί τη συσσωρευόμενη κοινωνική και πολιτική δυσφορία από τη μεγάλης διάρκειας κρίση και τη συμπίεση των κοινωνικών αναγκών που αυτή παράγει, από τη συστημική διαχείριση της πανδημίας και τώρα από τους ακραία δυσμενείς όρους που προσθέτει ο πόλεμος στην Ουκρανία και εσχάτως στη Μ. Ανατολή

Σχετικά με τον πόλεμο και τις συνέπειές του, το μανιφέστο θίγει διάφορες πλευρές που έχουν σημαντικές δυνατότητες να γεννήσουν μεγάλη κοινωνικοπολιτική υποστήριξη μέσα στη Γερμανία αλλά και να ενισχύσουν παρόμοιες απαιτήσεις μέσα.στις ευρωπαϊκές κοινωνίες που βιώνουν με επιταχυνόμενο τρόπο ανάλογα αδιέξοδα. Ανάμεσα σ’ αυτές τις πλευρές, η ανάγκη σταματήματος της κούρσας εξοπλισμών και της απόλυτης πρόσδεσης στο άρμα των ΗΠΑ που έχει παροξύνει με το τεράστιο κόστος της τη συμπίεση των κοινωνικών δαπανών και των λαϊκών εισοδημάτων. Ειδικά η τοποθέτηση για άρση των κυρώσεων προς τη Ρωσία και αποκατάσταση των ενεργειακών συνδέσεων μαζί της «χαϊδεύει κρίσιμες χορδές». Τόσο λόγω της εκρηκτικής «ενεργειακής» αύξησης του κόστους ζωής όσο και λόγω των τάσεων αποβιομηχάνισης εξαιτίας των ασφυκτικών πιέσεων που δέχεται η γερμανική βιομηχανία αποκομμένη από την φτηνή ρωσική ενέργεια στην οποία βασιζόταν και καταδικασμένη να τροφοδοτείται από πανάκριβες εναλλακτικές (ανάμεσά τους και το LNG από τις ΗΠΑ).

Σάββατο 11 Νοεμβρίου 2023

Γιατί ο Κυριάκος είναι ιδεολογικά “διάδοχος” του Σημίτη07/11/2023



Η παρουσία του πρωθυπουργού στην εκδήλωση προς τιμή του Κώστα Σημίτη θα μπορούσε να είναι μία κίνηση πολιτικής αβροφροσύνης προς έναν απελθόντα προκάτοχό του. Θεωρώ, ωστόσο, πως είναι κάτι πολύ περισσότερο. Είναι η ιδεολογική εκλεκτική συγγένεια που οδήγησε τα βήματα του Κυριάκου Μητσοτάκη. Για την ακρίβεια μπορεί να χαρακτηρισθεί ιδεολογικά “διάδοχος”. Το ίδιο προφανώς ισχύει και για τους αρκετούς υπουργούς του που έλκουν την πολιτική καταγωγή του από το “εκσυγχρονιστικό” ΠΑΣΟΚ.


Οι εκλογικές νίκες του Κυριάκου το 2019 και το 2023 αποδίδονται –όχι αδίκως– στη γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ο ιδανικός αντίπαλος για τη μητσοτακική ΝΔ. Υπάρχει, ωστόσο, και ένας πρόσθετος λόγος. Πρόκειται για το ρεύμα πολιτικής-εκλογικής μετατόπισης προς τον Μητσοτάκη μίας κατηγορίας μεσοστρωμάτων. Τον δρόμο είχαν ανοίξει διανοούμενοι, οι περισσότεροι εκ των οποίων, μάλιστα, ήταν γνωστοί για την αριστερή ή κεντροαριστερή ιδεολογική τοποθέτησή τους!

Το φαινόμενο έχει καταγραφεί, αλλά ερμηνεύεται μάλλον επιδερμικά με όρους γραμμικής πολιτικής γεωγραφίας, ότι δηλαδή “ο Κυριάκος είναι μοντέρνος φιλελεύθερος κεντρώος” και ως τέτοιος ασκεί ευρύτερη επιρροή από το κόμμα του και ως εξ αυτού συσπειρώνει. Πολλοί από τους εν λόγω διανοούμενους έχουν επικαλεσθεί την αντίθεσή τους στις πολιτικές πρακτικές και την αισθητική του ΣΥΡΙΖΑ για να δικαιολογήσουν τη στροφή τους, αλλά αυτό στην καλύτερη περίπτωση είναι η μισή αλήθεια.

Στην πραγματικότητα, το ρεύμα που τους οδήγησε στην “πόρτα” του Κυριάκου έχει τις ρίζες του στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1980 πριν ακόμα εμφανισθεί στην πολιτική σκηνή ο υιός Μητσοτάκης, όταν άνθιζε ο σημιτισμός ως ιδεολογικό-πολιτικό ρεύμα και μάλιστα εμμέσως πλην σαφώς κατ’ αντιδιαστολή προς το ανδεοπαπανδρεϊκό ρεύμα. Ο Κυριάκος είναι σε μεγάλο βαθμό συνεχιστής εκείνου του ιδεολογικού ρεύματος κι αυτό δεν αποδεικνύεται μόνο από το γεγονός ότι προτιμά να συνεργάζεται με σημιτικούς παρά με ακραιφνείς δεξιούς.

Ιδεολογικά “διάδοχος” του Σημίτη


Προφανώς, ο Μητσοτάκης δεν ταυτίζεται με το “αστικό-φιλελέ” δεξιό σοσιαλδημοκρατικό πρόσημο του Σημίτη. Ιδεολογικά εκφράζει μία πιο μεταμοντέρνα νεοφιλελεύθερη εκδοχή, αυτή που ευστόχως αποκαλείται “ακραίο κέντρο”. Αυτό, βεβαίως, δεν τον εμποδίζει στο επίπεδο των πολιτικών πρακτικών να ακολουθεί τα χνάρια του πατέρα του και μάλιστα σε πιο ακραίες εκδοχές. Στην πραγματικότητα, ο υιός Μητσοτάκης είναι ένα υβρίδιο μεταμοντέρνου ιδεολογικού νεοφιλελευθερισμού και του παραδοσιακού πολιτικού κοτζαμπασιδισμού της οικογένειας.

Η αντίφασή του αυτή, που αποτυπώθηκε πολλές φορές στην μέχρι τώρα πρωθυπουργική θητεία του, δεν τον εμπόδισε, όμως, να αγγίξει τις μάλλον επαρχιακές “αστικές” ιδεολογικές χορδές ελληνικών μεσοστρωμάτων, τις οποίες είχε αγγίξει δεκαετίες πριν ο Σημίτης. Στο πρόσωπο του Κυριάκου, λοιπόν, πολλοί βλέπουν τον “διάδοχο” του Σημίτη, έστω κι αν ηγείται του αντίπαλου κόμματος. Άλλωστε, ειδικά το 1996 είχαν στρατευθεί στο πλευρό του πολλοί “φιλελέ” κεντροδεξιοί, αλλά και άτομα που ψήφιζαν την εκδοχή Κύρκου για τη λεγόμενη ανανεωτική Αριστερά.

Τρίτη 7 Νοεμβρίου 2023

Μία «Αριστερά Άνευ»!

Από Στέλιος Ελληνιάδης

Ο υποψήφιος πρόεδρος της Αργεντινής με τα πέντε κλωνοποιημένα σκυλιά του!



ΟJavier Milei, υποψήφιος για την προεδρία, εκφράζεται με φωνή υστερική τρελαμένου ατόμου και εξαγγέλλει ότι θα καταργήσει το πέσο και θα καθιερώσει ως εθνικό νόμισμα της Αργεντινής το αμερικάνικο δολάριο. Υποστηρίζει τις χούντες που πετούσαν χιλιάδες αντιφρονούντες ζωντανούς από στρατιωτικά αεροπλάνα στον ωκεανό ή τους ακρωτηρίαζαν και τους έριχναν στα χαντάκια δίπλα στους αυτοκινητόδρομους για να δείξουν στους άλλους πολίτες ποια τύχη επιφυλάσσουν σε όποιον αντιστέκεται στο φασισμό.

Πώς, λοιπόν, σε μια χώρα που οι πολίτες ήταν ανέκαθεν πολιτικοποιημένοι, με ισχυρά κινήματα δημοκρατικά και προοδευτικά, με φιλολαϊκές κυβερνήσεις, με σημαντικό πολιτισμό, με μεγάλη οικονομία, την τρίτη στις 21 χώρες της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής, μια αρκετά μεγάλη μερίδα του πληθυσμού, συγκεκριμένα το 30%!, φτάνει να ψηφίζει έναν τσαρλατάνο, που κάνει εξαγγελίες από τον καναπέ στον οποίο κάθεται μαζί με πέντε εντελώς όμοια σκυλιά τα οποία είναι προϊόντα εργαστηρίου, κλώνοι του αποθανόντος σκύλου του υποστηρίζοντας ότι θα προωθήσει την κλωνοποίηση των κατοικίδιων ζώων για να μπορεί ο καθένας να έχει ακριβή αντίγραφα του αγαπημένου του pet!

Σε μια εποχή που στην Ασία, την Αφρική και τη Λατινική Αμερική έχουν συνειδητοποιήσει όχι μόνο οι λαοί, αλλά και οι ελίτ, ότι οι χώρες τους με το εφαρμοσμένο σύστημα της απόλυτης εξάρτησης από την Αγγλία, τη Γαλλία ή τις ΗΠΑ, είναι καταδικασμένες να λιμνάζουν αιωνίως στη στασιμότητα και την καθυστέρηση.

Βέβαια, τα κράτη της Λατινικής Αμερικής σχηματίστηκαν στα μέτρα των αποικιοκρατών και δεν κατάφεραν ακόμα να αποκτήσουν μια πραγματική εθνική και πολιτισμική αυτοτέλεια. Και βολοδέρνουν σε ένα ρευστό ενδιάμεσο χώρο, σε κινούμενη άμμο, που μια τους πάει προς την εξάρτηση και μια προς την ανεξαρτησία. Μιλάνε ισπανικά και πορτογαλέζικα οι περισσότεροι και αγγλικά οι λιγότεροι, όπως στη Τζαμάικα, και στη συντριπτική τους πλειονότητα είναι χριστιανοί καθολικοί. Όλα εξ επιβολής! Οι ιθαγενείς παραμένουν σε μειονεκτική θέση, όπως και οι απόγονοι των σκλάβων που μεταφέρθηκαν από την Αφρική για να υπηρετήσουν τους λευκούς κυρίαρχους. Αν εξαιρέσεις μερικούς σαν τον Έβο Μοράλες, ακόμα και οι πιο προοδευτικοί, οι πιο επαναστάτες στη Λατινική Αμερική είναι απόγονοι των λευκών αποικιοκρατών που επί 500 χρόνια καταδυναστεύουν και λεηλατούν την αμερικάνικη ήπειρο.

Ατολμία και ενσωμάτωση



Τι συμβαίνει, λοιπόν, και αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να αλλάξει αποφασιστικά σε χώρες που το μορφωτικό επίπεδο είναι από τα ψηλότερα στον κόσμο και η οικονομία έχει σημαντικά πλεονεκτήματα;

Κατ’ αρχήν, οι χώρες αυτές δεν αφέθηκαν να αναπτυχθούν ομαλά και με αυτάρκεια. Οι ιμπεριαλιστικές χώρες που κηδεμονεύουν έθεταν πάντοτε οροφή στην ανάπτυξη τους. Βασικό στοιχείο του ελέγχου των χωρών είναι η ανάπτυξή τους να μην υπερβεί το όριο που θα απειλούσε την εξάρτησή τους, που θα δημιουργούσε τις προϋποθέσεις για την ανεξαρτησία τους και θα άνοιγε το δρόμο για την ενίσχυσή τους, που πιθανά θα τις καθιστούσε ανταγωνιστές των εκμεταλλευτών τους. Αυτό που γίνεται τώρα με τη Βραζιλία, η οποία έχει κι αυτή περάσει δια πυρός και σιδήρου κι ακόμα δεν ξέρουμε τι της επιφυλάσσει το μέλλον εφόσον οι δυνάμεις της αντίδρασης, οικονομικές, στρατιωτικές, κοινωνικές και πολιτισμικές, που έχουν μορφοποιηθεί από τους αποικιοκράτες μέσα σε αιώνες, ούτε εξαφανίστηκαν ούτε παραιτήθηκαν από την επιθυμία και απαίτηση να διατηρήσουν τα προνόμια τους.Ο υποψήφιος πρόεδρος της Αργεντινής με τα πέντε κλωνοποιημένα σκυλιά του!

Δευτέρα 30 Οκτωβρίου 2023

Αλήθειες για τις διαγραφές στο ΣΥΡΙΖΑ



Του Άγη Τάτση 

Για να είμαστε ξεκάθαροι.
Ποτέ δεν ήμουν υπέρ των διαγραφών.
Στην περίπτωση του όμως δεν είναι απλά θέμα διαγραφών. 
Είναι θέμα ανοχής, στην λειτουργία ενός παραλλήλου κόμματος με δομή, οργάνωση και ιεραρχία, στο εσωτερικό του κόμματος. Και μάλιστα μία φράξιας που βρίσκεται σε πλήρη ιδεολογική αναντιστοιχία με την εκλογική βάση του κόμματος.
Διότι αυτή η φράξια, έχοντας ως προμετωπίδα της τον δήθεν ριζοσπαστισμό, διολισθαίνει το κόμμα προς απόψεις και πρακτικές που μάλλον, σε αριστερίστικες γκρούπες, προσιδιάζουν.
Διότι είναι αδιανόητο να μιλάς για "Πρέσπες του Αιγαίου".
Διότι είναι αδιανόητο να μιλάς για απογραφή στην Θράκη.
Διότι είναι αδιανόητο να συμμετέχεις σε πάνελ όπου συμμετέχουν οργανώσεις όπως η "Ομοσπονδία Τούρκων Δυτικής Θράκης".
Διότι είναι αδιανόητο να εμφανίζεσαι ως προστάτης των μη προνομιούχων και την ίδια στιγμή να υπερψηφίζεις  την ανανέωση της θητείας του Στουρνάρα στην τράπεζα της Ελλάδος.
Διότι είναι αδιανόητο να θεωρείς τον επιτυχημένο επαγγελματία ως ταξικό εχθρό.
Διότι είναι αδιανόητο μετά από τέσσερα χρόνια στην κυβέρνηση κι άλλα τόσα στην αντιπολίτευση, να έχεις άποψη μόνο για το πως θα διανείμεις τον κοινωνικό πλούτο, και όχι πως θα επιτύχεις οικονομική μεγέθυνση και ανάπτυξη.
Διότι είναι αδιανόητο να μιλάς για κράτος δικαίου και να φέρνεις νομοθετήματα που απήλλαξαν σωρεία κακούργων.
Διότι είναι αδιανόητο να είσαι αντίθετος στην συνεργασία με το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Διότι είναι αδιανόητο να συνυπάρχεις με αυτούς που σε αποκάλεσαν "σκουπίδια".
Ας αποφασίσετε λοιπόν παιδιά με ποιους θα πάτε και ποιους θα αφήσετε.
Βασικά θα πρέπει να αποφασίσετε αν θα συνεχίσετε να είστε ένα κομμάτι της λεγόμενης ριζοσπαστικής αριστεράς, ή ένα κόμμα του δημοκρατικού σοσιαλισμού. Δηλαδή της Αριστεράς.

Η ανάρτηση στην ΑΥΓΗ

Τετάρτη 4 Οκτωβρίου 2023

Για τους Αριστερούς που (δήθεν) «έπεσαν από τα σύννεφα»

Του Ηλία Παπαναστασίου

Διαβάσαμε –και είδαμε– πολλά τους τελευταίους τρεις μήνες «προεκλογικής κονταρομαχίας και υβρεολόγιου» στον ΣΥΡΙΖΑ. Μάθαμε πως η Έφη Αχτσιόγλου –«Μαρία Αντουανέτα των Γιαννιτσών»– μαζί με τον Ευκλείδη αποτελούν την τσιμεντένια και ηρωικώς φυλασσόμενη πτέρυγα του «Αριστερού, ριζοσπαστικού» ΣΥΡΙΖΑ ενώ ο Κασσελάκης είτε είναι είτε μέλλει να αποδειχτεί «άνθρωπος των Αμερικανών και μάλιστα του Βαθέως κράτους». Ας τα πάρουμε με την σειρά.

Στην χώρα όχι της «Φαιδράς πορτοκαλέας» άλλα της «Φαιδρής φαιδρότητας και του ασύλληπτου γελοίου» πρέπει να αρχίζεις από το παρελθόν «ακτινογραφώντας» την πρόσφατη σχετικά Νεοελληνική Πολιτική Ιστορία. Και ας αρχίσουμε από τους «υπερ-αριστερούς» που διαμαρτύρονται για την «αρπαγή» της ελληνικής αριστεράς από τον Κασσελάκη. Γι αυτό ας γυρίσουμε στο 1974, για να μην πάμε πολύ παλιότερα.

Ήταν οι πρώτες εκλογές (Νοέμβρης 1974) μετά την πτώση της Χούντας και η ήδη διασπασμένη Τριτοδιεθνιστική Αριστερά των ΚΚΕ, ΚΚΕεσ και της ΕΔΑ, υπό την σκέπη της «Ενωμένης Αριστεράς» συμμετείχαν στις εκλογές του 1974. Στα Γραφεία της Ενωμένης Αριστεράς Θεσσαλονίκης, οι περισσότεροι αν όχι όλοι, θεωρούσαν τον πρωτοεμφανιζόμενο σαν Σοσιαλιστή, Πρόεδρο Κόμματος Ανδρέα Παπανδρέου σαν «Άνθρωπο των Αμερικανών» και πολύ πιθανόν και «άνθρωπο της CIA» που ήρθε από την Αμερική» για να εμποδίσει την «Ελληνική Αριστερά» να πάρει την εξουσία! Ακούγαμε και πολύ χειροτέρα για την γυναίκα του που ήταν Αμερικανή, όταν έγινε Πρωθυπουργός αλλά και για την πολιτική του παρόλο που η μόνη πρώτη Αριστερή Κυβέρνηση ήταν αυτή του ΠΑΣΟΚ και η περίοδος 1981–89, η πλέον ριζοσπαστική, σχεδόν επαναστατική της Νεώτερης Πολιτικής και Κοινωνικής Ιστορίας.



Ποια ήταν η στάση της πέραν του ΠΑΣΟΚ Αριστεράς; Συμμετείχε, με κριτική διάθεση στο έργο του ΠΑΣΟΚ ή μήπως όχι; Μήπως θυμόμαστε την αποχή σημαντικής μερίδας Αριστερών ψηφοφόρων ούτως ώστε οι Μεγάλοι Δήμοι – Αθήνα, Πειραιάς, Θεσσαλονίκη– να πέσουν στα χέρια της Νεοφιλελεύθερης Μητσοτακικής Δεξιάς; Στην Θεσσαλονίκη ο Κούβελας και η Νέα Δημοκρατία κέρδισαν τον Δήμο –Οκτώβρης 1986– με αποχή κρίσιμου ποσοστού των αριστερών ψηφοφόρων του Στέλιου Νέστορα 

με αποτέλεσμα η ΝΔ να κυριαρχήσει 24 ολόκληρα χρόνια έως το 2010. Ο Στέλιος Νέστορας την κρίσιμη παραμονή της Δεύτερης Κυριακής δεν έκανε ξεκάθαρη δήλωση υποστήριξης του Θεοχάρη Μαναβή. Τα αποτελέσματα γνωστά. Δεν τελειώσαμε, έχουμε πολλά άλλα να σας θυμήσουμε...

Δευτέρα 18 Σεπτεμβρίου 2023

Η ενσάρκωση του "αριστερού" αποικιοκράτη!



Από Αντώνης Ανδρουλιδάκης 


Πριν από όχι και τόσο πολλά χρόνια, οι άνθρωποι στην Αριστερά γνώριζαν δίχως αμφιβολίες, πως η κοινωνική αδικία, η φτώχεια, το ανύπαρκτο κράτος πρόνοιας, ήταν συνέπειες της ξένης εξάρτησης της χώρας. 

Τα παραμύθια της ατομικής ευθύνης, του "τέτοιος λαός που είμαστε αυτά μας αξίζουν", οι "τεμπέληδες Έλληνες", το "όλοι μαζί τα φάγαμε, τα κάψαμε", το "Ελλαδιστάν", η "Δυστυχία του να είσαι Έλληνας" και λοιπά,  δηλαδή η αποσιώπηση της αποικοκρατίας και η πλήρης υιοθέτηση και εσωτερίκευση των κυρίαρχων ιδεών απαξίωσης και ενοχοποίησης του ελληνικού συλλογικού, θα ακούγονταν τότε αδιανόητα. 

Οι άνθρωποι στην Αριστερά ήταν πεισμένοι πως η ατομική και συλλογική φτώχεια τους ήταν ένα ακόμη σύμπτωμα (και) της αποικιοκρατίας και των ντόπιων εντολοδόχων της. 

Και γι' αυτό το αίτημα της Κοινωνικής Δικαιοσύνης ήταν άρρηκτα συνδεδεμένο με το αίτημα της Εθνικής Ανεξαρτησίας. 
Που πάει να πει το ένα δεν γίνεται χωρίς το άλλο. 

Εντούτοις, τα τελευταία 30-40 χρόνια ήταν ικανά για να απομονωθεί-αποσυναρτηθεί το ένα αίτημα από το άλλο και αυτό με κύρια ευθύνη της αριστερής διανόησης (μάλλον και οι δυο λέξεις σε εισαγωγικά) που κατάπιε αμάσητη την αποικιοκρατική αφήγηση και "ζήλευε" που εκείνη δεν ζούσε στις Βρυξέλλες ή δεν καταγόταν από το Brighton, αλλά από ένα "κωλοχώρι" της Καρδίτσας.

Ο F. Fanon λέει πως ο άποικος χτυπάει με το γουδοχέρι το μυαλό του αποικιοκρατούμενου διανοούμενου για να τον αναγκάσει να δεχτεί τις ιδέες της Μητρόπολης. 

Και κάπως έτσι, όταν αφαιρεθεί από την εξίσωση η αποικοκρατία, το μόνο που απομένει για να εκτονωθεί η "μυϊκή ένταση" που βιώνει ο αποιοκρατούμενος, είναι να στραφεί ενάντια στον διπλανό αδύναμο συμπατριώτη του. Πόλεμος όλων εναντίον όλων, δηλαδή.

Και να που φτάσαμε σήμερα. Να πανηγυρίζουμε ενθουσιασμένοι για την ίδια την ολοζώντανη ενσάρκωση του "αριστερού" αποικιοκράτη!

Τετάρτη 30 Αυγούστου 2023

Η ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ: Σοσιαλισμός «Αμέσου Δράσεως»

(Μήπως η Αμερική έχει τον τρόπο και δείχνει το δρόμο;)

από Κωνσταντίνος Κωστούρος




(Αριστερά η ηθοποιός Λίντα Χάμιλτον σε πολεμική ετοιμότητα από την ταινία «Ο Εξολοθρευτής», Δεξιά η ηθοποιός Φραν Ντρέσερ από τη σειρά «Νταντά Αμέσου Δράσεως.»

Η λεζάντα κάτω από τη φωτογραφία γράφει «Η γυναίκα που όλοι πιστεύαμε ότι θα ηγηθεί της επανάστασης εναντίων των μηχανών».)


Τον τελευταίο καιρό, με αφορμή την απεργία των ηθοποιών στο Χόλυγουντ κυκλοφορεί στα κοινωνικά δίκτυα το παραπάνω meme με πρωταγωνίστριες τις ηθοποιούς Λίντα Χάμιλτον και Φραν Ντρέσερ. Η τελευταία, εκτός από ηθοποιός, είναι και Πρόεδρος του SAG-AFTRA, του μεγαλύτερου σωματείου ηθοποιών της Αμερικής με πάνω από 160.000 μέλη. Η απεργία έχει λάβει ευρεία δημοσιότητα και η Ντρέσερ είναι το σύμβολό της.

Για όποιον θυμάται, το «Νταντά Αμέσου Δράσεως»(όπως ήταν η ευφάνταστη μετάφραση του τίτλου “The Nanny” για την ελληνική τηλεόραση) ήταν μια πολύ χαριτωμένη τηλεοπτική σειρά με βιτριολικό χιούμορ και ευχάριστους χαρακτήρες. Βέβαια ήταν και μια σειρά βουτηγμένη στα οικογενειακά κλισέ και τον σεξισμό. Εκεί, ο άνδρας του σπιτιού ήταν μορφωμένος, έξυπνος και επιτυχημένος επιχειρηματίας, ενώ η γυναίκα, ανειδίκευτη καλόψυχη, αφελής και καπάτσα νοικοκυρά.

Όσο και αν δεν μας αρέσει, τα κλισέ αγγίζουν ένα μεγάλο κομμάτι της αλήθειας, γι’ αυτό εξάλλου είναι και «κοινός τόπος». Το πρόβλημα είναι όταν αυτά τα κλισέ συνεχίζουν να καθορίζουν το μέλλον μας ενώ οι συνθήκες έχουν αλλάξει. Είναι καιροί που οι κοινότητες αποσυντίθεται και ο κοινός τόπος χάνεται· τότε έρχεται η ώρα που όλα όσα θεωρούσαμε κοινό τόπο πρέπει να συζητηθούν από την αρχή για να δούμε αν ισχύουν, ώστε να ξαναβρούμε τον κοινό μας βηματισμό. Αυτό, είναι κυρίως δουλειά της αριστεράς.

Ο λόγος είναι απλός. Προφανώς και η δεξιά έχει ιδεολογικά προβλήματα αλλά στην πραγματικότητα κανένα από αυτά δεν αγγίζει τα όρια ύπαρξης της. Και πως θα μπορούσε άλλωστε· όλη η υφήλιος -χοντρικά- ακολουθεί το μοντέλο της. Από τον ιδιωτικά κινούμενο καπιταλισμό της Αμερικής μέχρι τον κρατικά καθοδηγούμενο καπιταλισμό της Κινάς και της Ρωσίας, στην πραγματικότητα τίποτα δεν αλλάζει για τις βασανιζόμενες κοινωνίες. Ακόμα και σε χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου που κυριαρχεί ένα σχεδόν φεουδαρχικό ή απολυταρχικό μοντέλο οι κανόνες καπιταλιστικής λογικής θεωρούνται δεδομένοι. Αν λοιπόν για την δεξιά, το μοντέλο «λειτουργεί», αν ο δρόμος της δεν είναι παρά «μονόδρομος» γιατί να προβληματιστεί; Στη χειρότερη γι’ αυτήν περίπτωση, αν εμφανιστεί δυσλειτουργία στο σύστημα και υπάρξει κίνδυνος κοινωνικής εκτροπής, θα επιστρατευτεί το φάντασμα της ακροδεξιάς, ώστε με το φόβο ή τη βία οι κοινωνίες να συρθούν πίσω στον δρόμο της «πειθαρχίας».

Δευτέρα 28 Αυγούστου 2023

Η ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ:

 Η κρίση του μαρξισμού και ο μεταμαρξισμός 



Ευάγγελος Κοροβίνης

Πριν λίγες δεκαετίες έκλεισε ένας κύκλος που ξεκίνησε με την Οκτωβριανή επανάσταση .

Η κατάρρευση των καθεστώτων του «υπαρκτού σοσιαλισμού» στην Ανατολική Ευρώπη, η συρρίκνωση και τελική έκλειψη των κομμουνιστικών κομμάτων της Δυτικής Ευρώπης, η στροφή προς τον καπιταλισμό των τριτοκοσμικών σοσιαλιστικών καθεστώτων ...
.../

Η ανάρτηση ΕΔΩ...https://antifono.gr/i-krisi-tou-marxismou-kai-o

Πέμπτη 3 Αυγούστου 2023

Η σιωπή της αριστεράς για την εξέγερση στο Νίγηρας



Του Δημήτρη Μπελαντή


Όμως, ας μην είμαστε απόλυτοι στις κρίσεις μας για τα τεκταινόμενα στην Αφρική, και ας μην καταδικάζουμε τόσο εύκολα  και αβίαστα τους αναρχικούς και κομμουνιστές   σ. στις  επικριτικές θέσεις τους κατά του υποκινημενου  πραξικοπήματος του "ρωσικού ιμπεριαλισμού" στον Νίγηρα.

Επιχείρημα υπέρ τους πρώτο. Σε λίγο οι Ρώσοι ιμπεριαλιστές θα ροκανίζουν τους φυσικούς πόρους της Αφρικής που ως τώρα οι Γάλλοι  τους αποσπούσαν με μέτρο, αυτοσυγκράτηση και με όρους αειφόρου ανάπτυξης . Μπορεί  οι πραξικοπηματίες  να χρησιμοποιήσουν ακόμη και  ....ορυκτά καύσιμα !!!

Επιχείρημα δεύτερο : οι " πραξικοπηματίες του Νίγηρα", όπως  τους περιέγραψε ο Ριζοσπάστης στις 28-7 , δεν κήρυξαν αμέσως την σοσιαλιστική- εργατική  εξουσία.Αυτο αντιβαίνει στην αποκήρυξη της θεωρίας των σταδίων,κατά το 18 ο Συνέδριο του ΚΚΕ, το 2009. Οι κινηματίες είναι αγράμματοι νέγροι,που δεν διαβάζουν τα κείμενα του ΚΚΕ και ζητούν εθνική για την χώρα τους  ανάπτυξη,θέση που το Κόμμα, ο αριστερισμός αλλά και οι αναρχικοί σωστά καταδικάζουν ως αστικό και ιμπεριαλιστικό στόχο εθνικής ενότητας με τον ταξικό εχθρό.

Επιχείρημα τρίτο ,κατά τους αναρχικούς ιδίως επικριτές : τα κράτη που είναι στην Αφρική υπέρ των Ρώσων - η συντριπτική πλειοψηφία - είναι ακόμη ....κράτη και δεν αυτοκαταλυθηκαν.Ουτε καν μαρασμός των κρατών τους,που θα ήταν το μίνιμουμ απαιτούμενο ,κατά τους αναρχικούς συντρόφους.

Επιχείρημα τέταρτο : όλοι αυτοί οι άσχετοι Αφρικανοί εμπλέκονται σε αδελφοκτόνο ιμπεριαλιστικό πόλεμο, ενώ θα έπρεπε να μετατρέψουν ,κατά τον Λένιν, τον ιμπεριαλιστικό σε εμφύλιο.Τι; Ως τώρα έκαναν συνέχεια  μεταξύ τους εμφυλίους; Ναι,σωστά,  αλλά όχι με σωστή  λενινιστική η αναρχική στρατηγική. Επιλέγουν τον ένα ληστή ιμπεριαλιστη έναντι των άλλων.