Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΓΑΛΛΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΓΑΛΛΙΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 7 Ιουλίου 2023

Αποφασίζομεν και διατάσσομεν!



Η γαλλική κυβέρνηση έθεσε εκτός νόμου το κίνημα «Οι Εξεγέρσεις της Γης»

Η δυσανεξία της γαλλικής ελίτ και των πολιτικών εκπροσώπων της έχει φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη. Πλέον δεν αρκείται να ακρωτηριάζει και να φυλακίζει όσους πληβείους αντιστέκονται: τώρα ήρθε και η ώρα της απαγόρευσης ολόκληρων κινημάτων! Ο λόγος για την απόφαση του Γάλλου προέδρου στις 21/6 να κηρύξει παράνομες τις «Εξεγέρσεις της Γης» – ένα άτυπο μέτωπο εκατοντάδων τοπικών επιτροπών στην ύπαιθρο, αλλά και οικολογικών οργανώσεων, που συσπειρώνει 140.000 μέλη και διακηρύσσει την αντίθεσή του στην «αρπαγή της Γης» από τις πολυεθνικές*. 

Ήδη στα τέλη Μαρτίου, μετά την αιματηρή καταστολή της μαζικότατης κινητοποίησης στην κοινότητα Σεντ-Σολίν, η γαλλική κυβέρνηση ανακοίνωσε την πρόθεσή της να θέσει εκτός νόμου το κίνημα (όπως απαιτούσε και η FNSEA, που εκπροσωπεί τα συμφέροντα των πολυεθνικών και των μεγαλοαγροτών). 

Οι «Εξεγέρσεις της Γης» έγιναν έτσι η πρώτη απαγορευμένη οικολογική συλλογικότητα στην ιστορία της Γαλλίας!


Η επιχείρηση απαγόρευσης αντιμετώπισε βέβαια μια σειρά νομικά προβλήματα, τα οποία όμως ξεπεράστηκαν χάρη στον… βολονταρισμό της εξουσίας. Καταρχήν, οι «Εξεγέρσεις» δεν συνιστούν μια οργάνωση με νομική προσωπικότητα, αφού αποτελούν μια χαλαρή συντονιστική δομή. Έπειτα, κανένας από τους εκπροσώπους τους δεν είχε κατηγορηθεί ποτέ ως τώρα για οποιοδήποτε αδίκημα – πόσο μάλλον για «εισβολές σε εταιρείες, πράξεις βίας κατά αστυνομικών και υποκίνηση ανταρσίας», όπως ισχυρίστηκε ο υπουργός Εσωτερικών Ζ. Νταρμανέν.

 Επιπλέον, εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες αλλά και εκατοντάδες προσωπικότητες (πολιτικοί όπως ο Μελανσόν, πανεπιστημιακοί, καλλιτέχνες, δημοσιογράφοι κ.ά.) εξέφρασαν ενυπόγραφα την «οργισμένη κατάπληξή τους» για τα σχέδια απαγόρευσης των «Εξεγέρσεων της Γης». Ακόμη και μέλη της κυβέρνησης διατύπωσαν επιφυλάξεις για τη νομιμότητα ή/και τη χρησιμότητα της απαγόρευσης.

Πέμπτη 6 Ιουλίου 2023

Σώτη Τριανταφύλλουαλλικό σχολείο και Ισλάμ



Στη Γαλλία, τις τελευταίες τρεις εβδομάδες, απελευθερώθηκε ο δημόσιος λόγος.

Κανείς δεν ξέρει αν αυτή η αιφνίδια ρήξη της πολυετούς σιωπής θα διαρκέσει και τι αντίκτυπο θα έχει στο εσωτερικό και στις διεθνείς σχέσεις. Πάντως, φαίνεται να συμφωνούμε όλοι, σχεδόν όλοι, ότι στην Ευρώπη το κοινωνικό σώμα και οι θεσμοί διαβρώνονται όλο και βαθύτερα από την ισλαμική στρατηγική.

Οι παρεμβάσεις των ισλαμιστών γονέων στο σχολείο, η εξαίρεση των παιδιών τους από τους κανονισμούς, ο εκφοβισμός του διδακτικού προσωπικού είναι μέρος της τακτικής για τη μετατροπή του λαϊκού, δημόσιου σχολείου σε κάτι που να μοιάζει με κορανικό. Την ιδέα αυτή μοιράζονται πολλοί φιλήσυχοι μουσουλμάνοι, οι οποίοι θα ήθελαν να προστατεύονται τα παιδιά τους από «την εισβολή και την πολιτιστική αλλοτρίωση» ώστε να αναπτύσσεται «η μουσουλμανική τους προσωπικότητα», όπως υπαγορεύει η Ισλαμική Οργάνωση για την Παιδεία, τις Επιστήμες και τον Πολιτισμό (Isesco).

Με λίγα λόγια, μέχρι σήμερα ζητούσαν από τη Γαλλία να εφαρμόζει την πολιτική των χωρών από τις οποίες προέρχονται: αντί να εντάσσονται στη γαλλική κοινωνία καλούσαν τη γαλλική κοινωνία να ενταχθεί στο ισλάμ.

Η κυβέρνηση Μακρόν-Καστέξ υποσχέθηκε να τερματίσει αυτή τη διεκδίκηση –θα δούμε.

Τετάρτη 5 Ιουλίου 2023

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΙΣ "ΔΕΞΙΈΣ" ΚΑΙ "ΑΡΙΣΤΕΡΈΣ" ΑΝΑΓΝΏΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΑΡΑΧΏΝ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ



του Andrea Zhok


Στην ανάλυση των ταραχών στη Γαλλία (που από χθες επεκτάθηκε και στη Λωζάνη), ένας παραπλανητικός ερμηνευτικός μηχανισμός συνεχίζει να ενεργοποιείται επίμονα. Συνεχίζουν να αντιπαρατίθενται δύο αναγνώσεις που παραδοσιακά συνδέονται με την "αριστερά" και τη "δεξιά". 

Η πρώτη είναι μια οικονομιστική ανάγνωση που βλέπει στην εξέγερση μια αμφισβήτηση της κατάστασης φτώχειας και εκμετάλλευσης. 

Η δεύτερη είναι μια εθνοπολιτισμική ανάγνωση που βλέπει στην εξέγερση μια αμφισβήτηση του ντόπιου πολιτισμού και της κουλτούρας από μια διαφορετική εισαγόμενη κουλτούρα, που συνδέεται με τους μετανάστες.

Το γεγονός ότι χρησιμοποιούνται αυτές οι δύο ερμηνείες ως αντιθετικές και ως εναλλακτικές είναι ένα ακόμη παράδειγμα του γεγονότος ότι σήμερα οι κατηγορίες που καλλιεργούνται μονομερώς από τη δεξιά και την αριστερά είναι παρωχημένες και άχρηστες. Είναι επίσης ένα σημάδι της ολοένα και πιο διαδεδομένης φτώχειας της θεωρίας ότι δεν καταφέρνουμε να ξεφύγουμε από τα αφηρημένα απλουστευτικά σχήματα.
Πολλά πράγματα παραμένουν κρυμμένα και συγκεκαλυμμένα με την υιοθέτηση αυτής της διπλής ανάγνωσης.

Πρώτον, η διαφορετική αυτή ερμηνεία δεν παίρνει υπόψη της το γεγονός ότι το χρήμα, η οικονομική επιτυχία, σε κοινωνίες όπως αυτές του σύγχρονου φιλελεύθερου καπιταλισμού, αντιπροσωπεύει την πρώτη μορφή κοινωνικής αναγνώρισης. Κάποιος αναγνωρίζεται ως πλήρης και νόμιμος εκπρόσωπος της κοινωνίας στο βαθμό που διαθέτει ένα συγκεκριμένο εισόδημα. Αν λοιπόν, το να βρίσκεται κανείς στην πλευρά της οικονομικής αποτυχίας, της σχετικής φτώχειας, συμπίπτει, λίγο ή πολύ, με το να είναι μη ιθαγενής (μετανάστης), είναι σαφές ότι θα αυτοπροσδιορίζεται ως ομάδα σε κατάσταση μόνιμης κατωτερότητας ως εθνοτικά ή θρησκευτικά "άλλος" (στο βαθμό που αυτή η λογική είναι εντελώς συγκυριακή).

Τρίτη 4 Ιουλίου 2023

Mathieu Bock-Côté : Όχι, δεν πρόκειται για εμφύλιο πόλεμο. Σε




Εκτός κι αν αναγάγουμε το γαλλικό έθνος σε μια σκέτη νομική ταυτότητα, πρέπει να συμφωνήσουμε ότι αυτή η ιστορική φάση των ταραχών στην Γαλλία φέρνει αντιμέτωπους πληθυσμούς που δεν πιστεύουν ότι ανήκουν στον ίδιο λαό.

Οι σκηνές βίας, λεηλασιών και επιθέσεων σε αστυνομικούς που παρακολουθούμε από το απόγευμα της Τετάρτης δεν προκαλούν πλέον καμία έκπληξη.

Η Γαλλία, εδώ και είκοσι χρόνια, φοβάται την επανάληψη των ταραχών του 2005 για τον απλούστατο λόγο ότι τίποτε δεν έχει αλλάξει ουσιαστικά στους όρους της δραματουργίας. Το δράμα του θανάτου του νεαρού Nahel εκμεταλλεύτηκαν όπως ήταν αναμενόμενο αμέσως όλοι αυτοί που αναζητούν κάθε δυνατή ευκαιρία για να δημιουργούν κάθε είδους προβλήματα.

Το βράδυ της Πέμπτης, οι ταραξίες που λεηλάτησαν τα προάστια αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν επιδρομές και στο κέντρο του Παρισιού επιδιδόμενοι σε λεηλασίες και σπέρνοντας τον τρόμο. Καμία έκπληξη : εδώ και χρόνια δεν έχετε παρά να κοιτάξετε τον χάρτη του Παρισιού για να δείτε ότι είναι κατά κάποιο τρόπο υπό πολιορκία. Το ίδιο θα μπορούσε να ειπωθεί και για άλλες μεγάλες πόλεις της χώρας. Οι βαθιές ρωγμές που έχουν προκαλέσει η μαζική μετανάστευση και η συνεπαγόμενη δημογραφική αλλαγή σε οτιδήποτε προσδιόριζε άλλοτε την γαλλική εθνική ταυτότητα είναι καταφανείς ακόμα και στον πιο κακόπιστο.

Όσοι φαντάζονταν τους εαυτούς τους προστατευμένους σε καλά οχυρωμένες και ασφαλείς μητροπόλεις συνειδητοποιούν ότι αύριο το πρωί θα μπορούσαν να δεχτούν αληθινά πυρά έξω από τα σπίτια τους και ότι η «χαμένη» για την Γαλλική Δημοκρατία «νεολαία των προαστίων» φέροντας πλέον χάρη στην «προοδευτική» κοινωνιολογία το φωτοστέφανο του μάρτυρα της μεταποικιοκρατικής Γαλλίας θα εισβάλει στις πόλεις πεπεισμένη ότι είναι αναφαίρετο δικαίωμα της να τις λεηλατεί, οδηγημένη από μια ορμή που θα πηγάζει όχι τόσο από μια ιδεολογική επιθετικότητα αλλά από ένα καθαρά κατακτητικό ένστικτο. Πώς θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε την παρούσα κατάσταση, χωρίς να ενδώσουμε στον πειρασμό του εξωραϊσμού
στον οποίον μας ενθαρρύνουν τα μέσα ενημέρωσης ;

ΟΙ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΕΣ ΚΑΙΓΟΝΤΑΙ ΣΕ ΚΑΔΟΥΣ ΑΠΟΡΡΙΜΑΤΩΝ




Του Andrea Zhok


Με αφορμή τις σοβαρές συγκρούσεις στο Παρίσι μετά τη δολοφονία του 17χρονου Ναέλ από αστυνομικό, προκύπτουν πολλά ερωτήματα. 

Πρώτα απ' όλα, βγάζει μάτια  η απουσία μιας κατανοητής εικόνας  από τα μέσα ενημέρωσης σχετικά με τα πιθανά αίτια αυτής της έκρηξης βίας (που αποτελεί πλέον ένα σταθερό κυκλικό φαινόμενο στη Γαλλία).

 Στην περιγραφή των γεγονότων που συναντάμε στις περισσότερες εφημερίδες, είναι δύσκολο να κατανοήσουμε γιατί τα γαλλικά προάστεια (banlieue) εξεγείρονται. Με τον τρόπο που περιγράφουν το γεγονός οι αρχές και τα ΜΜΕ, φαίνεται πως πρόκειται για ένα ατυχές περιστατικό που θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα.

 Αλλά η άποψη του αστικού υποπρολεταριάτου των γαλλικών προαστείων είναι ότι αφορά ξεκάθαρα αυτούς και όχι τη "γαλλική νεολαία" γενικά. Μήπως πρέπει να πούμε ότι είναι θύματα μιας ψευδαίσθησης; Αν πρόκειται για ψευδαίσθηση, είναι κάτι πολύ επίμονο, διότι οι ταραχές στα γαλλικά προάστια είναι γεγονότα που επαναλαμβάνονται εδώ και δεκαετίες.

Οι λίγοι, συνήθως από τη γαλλική άκρα αριστερά, που δίνουν μια μη συγκυριακή ανάγνωση των γεγονότων χρησιμοποιούν το συνηθισμένο άχρηστο κλειδί ανάγνωσης του "ρατσισμού". Αλλά μπροστά σε ένα ανοιχτόχρωμο αγόρι με καταγωγή από το Μαγκρέμπ γεννημένο όμως στη Γαλλία, σε μια χώρα όπου το 21% των νεογέννητων έχει ένα όνομα αραβικής προέλευσης και το 8,8% είναι μουσουλμάνοι, είναι ανόητο να πιστεύει κανείς ότι η "φυλετική" ταυτοποίηση είναι καθοριστική. Επιπλέον, η αστυνομία είναι γεμάτη από μπάτσους με παρόμοια εθνικά χαρακτηριστικά.

Βέβαια, στο νοητικό χυλό της σημερινής πολιτικά ορθής κοινωνιολογίας ο "ρατσισμός" έχει γίνει ένας όρος γενικής χρήσης, που χρησιμοποιείται για να στιγματίσει πολλά διαφορετικά πράγματα, πολιτιστικά, οικονομικά, ταξικά, θρησκευτικά, τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με τη βιολογική έννοια της "φυλής". 


Αυτό που είναι ουσιαστικό σε αυτές τις λεκτικές χρήσεις είναι στην πραγματικότητα η μυστικοποιητική πρόθεση, η επιθυμία να χρησιμοποιούνται οι κατηγορίες όχι με στόχο τον ορισμό των αντικειμένων τους, αλλά αντίθετα με στόχο να εμποδίζεται ο ορισμός τους. Αυτή η μυστικοποιητική πρόθεση είναι επίσης ξεκάθαρα ορατή σε θεσμικό επίπεδο, όπου, για παράδειγμα στη Γαλλία, απαγορεύεται στις επίσημες απογραφές να συλλέγονται στοιχεία σχετικά με την εθνοτική και θρησκευτική σύνθεση. 

Δευτέρα 3 Ιουλίου 2023

ΓΑΛΛΙΑ: Οι πολυπολιτισμικές κοινωνίες…όμορφα καίγονται!



του Baptiste Gauthey, αρχισυντάκτη του ιστολογίου Contrepoints


Ας πάρουμε πρώτα τα γεγονότα . Την Τρίτη, 27 Ιουνίου 2023, στο Nanterre (προάστιο του Παρισιού), ο Nahel, ένας 17χρονος νεαρός σκοτώθηκε από έναν αστυνομικό που χρησιμοποίησε το όπλο του επειδή αρνήθηκε να συμμορφωθεί. Ο αστυνομικός, που αυτή τη στιγμή κρατείται για ανθρωποκτονία από πρόθεση, προφυλακίστηκε.

Από τότε, πολλές γειτονιές πυρπολήθηκαν και βίαιες συγκρούσεις ξέσπασαν μεταξύ νέων και αστυνομίας, αποκαλύπτοντας το βάθος των γαλλικών διαιρέσεων. Οσο και αν η κοινωνία φλέγεται, οι αντιδράσεις των πολιτικών από όλες τις πλευρές δεν οδηγούν σε κατευνασμό, το αντίθετο μάλιστα. Οι δικηγόροι του αστυνομικού και του Nahel, υποχρεωμένοι να παρακολουθούν τον χρόνο των μέσων ενημέρωσης που δεν είναι, όπως καλά γνωρίζουμε, δικαστικός χρόνος, ήδη εκθέτουν τα επιχειρήματά τους στον Τύπο.

Πώς να μιλήσουμε με ακρίβεια για ένα τέτοιο γεγονός όταν η έρευνα έχει μόλις ξεκινήσει και δεν έχει αποδοθεί δικαιοσύνη; Πώς να αντιμετωπίσουμε ένα θέμα που απελευθερώνει και οξύνει τόσα θλιβερά πάθη; Πώς να αναλύσουμε ένα μεμονωμένο γεγονός που φαίνεται ωστόσο να λέει τόσα πολλά για τον σπαραγμό της γαλλικής κοινωνίας;

Ας σημειώσουμε, ως εισαγωγική παρατήρηση, ότι εάν επιβεβαιωνόταν ότι ο αστυνομικός είχε όντως υπαιτιότητα, τότε το συμπέρασμα που έπρεπε να εξαχθεί θα ήταν σαφές: η αυθαίρετη χρήση βίας από εκπρόσωπο της δημόσιας αρχής θα ήταν άμεση προσβολή του κράτους δικαίου. Τέλος, ας διευκρινίσουμε ότι η άρνηση συμμόρφωσης δεν μπορεί ποτέ, σε καμία περίπτωση και σε καμία περίπτωση, να νομιμοποιήσει τον θάνατο ενός ανθρώπου. Πουθενά στον ποινικό κώδικα δεν αναφέρεται ότι ένα τέτοιο αδίκημα τιμωρείται με θάνατο.

Φρενίτιδα πολιτική και ενημερωτική


Τούτου λεχθέντος, δεν γνωρίζουμε τις ακριβείς συνθήκες αυτής της τραγωδίας και πρέπει να αναγνωρίσουμε τη δυσκολία του έργου της αστυνομίας που μπορεί, σε ορισμένες ειδικές περιστάσεις οριζόμενες από το νόμο, να οδηγηθεί στη χρήση της βίας.

Τρίτη 9 Μαΐου 2023

📌 Γαλλία 8 Μαίου 2023

Της Μαρίας Δεναξά 

📌 Γαλλία 8 Μαίου 2023


🔴 Επέτειος της Ημέρας της Νίκης, η οποία σήμανε το τέλος  του Β’ παγκοσμίου πολέμου στην Ευρώπη και νίκη επί του εθνικοσοσιαλισμού. 

🔴 Για την τόσο συμβολική ημέρα, οι γάλλοι πολίτες δεν προσκλήθηκαν στη λεωφόρο των Ηλυσίων Πεδίων, όπως μέχρι το πρόσφατο παρελθόν. 
Ηταν αποκλεισμένοι, ανεπιθύμητοι. 

🔴 Οι αρχές από νωρίς άδειασαν (video) https://twitter.com/BFMTV/status/1655498020689936385?s=20 τη διάσημη λεωφόρο των Ηλυσίων Πεδίων  για να περάσει με ασφάλεια η αυτοκινητοπομπή που μετέφερε τον Εμμανουέλ Μακρόν, στην Αψίδα του Θριάμβου όπου βρίσκεται και το μνημείο του Αγνώστου στρατιώτη, ενώ απαγόρευσαν οποιαδήποτε διαδήλωση γύρω από την περίμετρο που θα βρισκόταν ο γάλλος πρόεδρος, ο οποίος φορούσε αλεξίσφαιρο γιλέκο (φωτό) και πλέον όσο περνάει ο καιρός μοιάζει περισσότερο με απεχθή κι απομονωμένο μονάρχη, παρά με πρόεδρο της άλλοτε πανίσχυρης και αξιοσέβαστης γαλλικής δημοκρατίας. 



🔴 Λίγη ώρα αργότερα, η αστυνομία άδειασε τους δρόμους (video) https://twitter.com/realmarcel1/status/1655546258025504769?s=20 από τον κόσμο και στη Λυόν για να περάσει και πάλι ο Μακρόν, ο οποίος μάλιστα ακύρωσε και συνάντηση του με δήμαρχο του τρίτου διαμερίσματος της πόλης, καθώς διαδηλωτές με κατσαρολικά κι όχι μόνο (video) https://twitter.com/AnonymeCitoyen/status/1655587889810403329?s=20 https://twitter.com/AnonymeCitoyen/status/1655575145199673348?s=20 τον περίμεναν κι εκεί. 

Σάββατο 1 Απριλίου 2023

Γαλλία...


Οι Ολυμπιακοί Αγώνες έφτασαν στη Γαλλία 1 χρόνο νωρίτερα και το χρυσό μετάλλιο στα 100 μέτρα κέρδισε αυτός ο αναρχικός διαδηλωτής ο οποίος μόλις είχε συλληφθεί...  

Κυριακή 26 Μαρτίου 2023

Πολεμική ανταπόκριση από Γαλλία


Μαρία Δεναξά 


🇫🇷 Για όποιον θέλει να παρακολουθήσει live την εξέγερση των Γάλλων κατά του Μακρόν και της κυβέρνησης του εικόνα στο link 
Εκείνο που είναι εντυπωσιακό είναι πως πρωτοστατούν οι νέοι! Σε πολλά σημεία της γαλλικής πρωτεύουσας γίνεται πόλεμος! 👇

https://www.youtube.com/live/tCpmDdJjJHU?feature=share


Και με ΚΛΙΚ στην εικόνα ...

Η Γαλλία του Μακρόν 2023...



"....Ένας 70αρης Γάλλος προχωράει μόνος του και βάζει φωτιά σε όλα τα συσσωρευμένα σκουπίδια που βλέπει, σπάει ζαρντινιέρες δρόμου, κάτι Ασιάτες από το China town στο 13ο τον ακολουθούν. Τριγύρω κλειστά όλα τα μετρό. Η γειτονιά κάνει αυθόρμητες μικρές πορείες παντού. Στα νότια του 13ου στα όρια με τα προάστια ο κόσμος μπλοκάρει τα τραμ που λειτουργούν ακόμα, καίνε τις στάσεις του τραμ, συγκεντρώνονται έξω από τα κατειλημμένες μονάδες των εργατών καθαριότητας. Η αστυνομία ακολουθεί παντού. Ο κόσμος τρέχει δεν τους νοιάζει να αντιπαρατεθούν, κάνουν κύκλους σε όλη τη περιοχή.

 Πορείες συνενώνονται και σπάνε συνέχεια, συνθήματα παντού στους τοίχους, ειδικά στις εταιρείες ακινήτων που μοστράρουν στις βιτρίνες τους διαμερίσματα 25 τετραγωνικών για αγορά με 1 εκατομμύριο ευρώ. Επί 5 ώρες συνέχεια τρέξιμο, συνθήματα, σε ομάδες των δέκα, των εκατό, των χιλίων, αναλόγως του αν καταφέρνουν να συγκροτηθούν λόγω των επιθέσεων από την αστυνομία...."

 

Παρίσι, 24 Μάρτη 2023

"Είναι μια επίθεση που την περιμέναμε, όλος ο κόσμος το ήξερε ότι ο Μακρόν θα το φέρει. Δεν είναι απλά αύξηση του ορίου συντάξεων από τα 62 στα 64, αυτό είναι βέβαια συμβολικό, πρόκειται για ιδιωτικοποίηση του συνταξιοδοτικού όπου η σύνταξη θα εξαρτάται από την εταιρεία που δουλεύει. Ήδη το 25% των πιο φτωχών δεν καταφέρνει να πάρει ποτέ σύνταξη, και ο περισσότερος κόσμος παίρνει μειωμένες συντάξεις  600-700 ευρώ που είναι τίποτα στη Γαλλία (από το κανονικό 1200-1300 το οποίο θα είναι σχεδόν αδύνατον να επιτευχθεί αν πρέπει κανείς να δουλεύει συνεχόμενα χωρίς διακοπές λόγω ανεργίας, στη ζωή του. 

Κάπως έτσι άρχισε η αντίδραση από τα συνδικάτα που ακόμα και αυτά που είναι συνδεδεμένα με το Σοσιαλιστικό Κόμμα από όπου προέρχεται ο Μακρόν δεν καταφέρνουν πλέον να μιλήσουν μαζί του, ο «Βασιλιάς» έτσι όπως τον αναφέρει εδώ ο κόσμος έχει σπάσει όλες τις σχέσεις με αυτόν τον κόσμο. Τα μεγαλύτερα από αυτά CGT, CFDT, FSU, CGC-UGC, Solidaires βγάζουν από τις 7 Μαρτίου κοινές αποφάσεις για συνεχόμενες απεργίες. Ξέραμε ότι θα αντιδράσουν, ξέραμε ότι θα είναι δύσκολο να το περάσει ο Μακρόν, αυτό που δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε είναι ότι επί τις 7 τελευταίες μέρες η πόλη θα κατοικηθεί κανονικά από ανθρώπους οι οποίοι ήταν σαν φυλακισμένοι στα σπίτια τους και εξεγέρθηκαν από αυτή τη φυλακή. 
Από τις 7 Μαρτίου λοιπόν είδαμε να κατεβαίνουν στο δρόμο οι πάντες. Φάνηκε εξ αρχής πως δεν ήτανε απλώς μια απεργία με την συνηθισμένη συνδικαλιστική έννοια στη Γαλλία. Φοιτητά τα οποία για πάρα πολύ καιρό τρώνε τεράστια καταστολή από το τέρμα ιεραρχικό και ανταγωνιστικό γαλλικό πανεπιστήμιο, φεμινιστικές συλλογικότητες, εργαζόμενοι σε οτιδήποτε τομέα μπορεί να φανταστεί κανείς,  εργάτες καθαριότητας, σεξεργάτριες, πυροσβέστες, νοσοκόμες, ντελιβεράδες, οι χωρίς χαρτιά, οικογένειες με τα παιδιά τους, μεγάλα μπλοκ στις πορείες από κούρδισες μετανάστριες με χορό και μουσική, με αντάρτικα τραγούδια, άνθρωποι από όλες τις ηλικίες, πάρα πολλοί Έλληνες που δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι υπάρχουν τόσοι στο Παρίσι, όλα τα συνδικάτα με τα χρώματά τους και τα αμάξια που μπαίνουν μπροστά στις πορείες, τα μπλακ μπλοκ διστακτικά μπροστά μπροστά δεν πετούσαν ούτε πετρούλα. 
 
Στις 8 Μάρτη λίγο πιο ήρεμα λιγότερη καταστολή αλλά μια πορεία – Λαός, απέραντη πορεία, με φεμινιστικά και LGBTQ μπλοκ. Όλες οι «φυλές», όλα τα χρώματα. Ασταμάτητη βροχή κόβει κάπως τη πορεία, αλλά ο περισσότερος κόσμος μένει μέσα, γίνεται πιο πολύχρωμη γιατί οι πιο παριζιάνες ξέραν τον καιρό, τον ψάξανε, είχαν βγάλει πολύχρωμες ομπρέλες. Μια τεράστια ομπρελοπορεία με έντονα συνθήματα, ένας ασφαλής δρόμος εκεί που συνήθως επικρατεί μια κεκαλυμμένη μάτσο πόλη. Τα καφέ τριγύρω που συνήθως είναι γεμάτα με κόσμο από τη δουλειά, γεμίζουν με πανκιά, με ροζοκοκκινομπλέ μαλλιά, κορίτσια με μπούργκες και μέικαπ από κάποιο πολύ φουτουριστικό μέλλον, γαλλίδες φινετσάτες και θυμωμένες, γεροδεμένες καθαρίστριες, ομάδες γυναικών από διάφορες αφρικανικές χώρες, κάποιες θηλυκότητες γυμνές κράζουν τα γκαρσόνια, οι μαγαζάτορες δεν ξέρουν τι να κάνουν. Σιωπούν και κάνουν τη δουλειά τους. Κοπέλες από διάφορα συνδικάτα μοιράζουν καλέσματα για φεμινιστικές πορείες. Ο νόμος για το συνταξιοδοτικό θίγει πρώτα και απ’ όλα αυτές. 

Κυριακή 19 Μαρτίου 2023

οι Γάλλοι δεν τρελάθηκαν...


Μαρία Δεναξά 


🔴Και για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους, οι Γάλλοι δεν τρελάθηκαν ξαφνικά και κατέβηκαν στους δρόμους μόνο για τα δυο χρόνια αύξησης του ορίου συνταξιοδότησης. 

🔴Η υπομονή τους ξεπέρασε τα όρια, βλέποντας τα αντικλεπτικά να ξεφυτρώνουν στα πακέτα των ζυμαρικών, στο κρέας, στον καφέ, στις κονσέρβες, ακόμη και στα κουτάκια των αναψυκτικών! 

🔴Η υπομονή τους δοκιμάζεται με τον ολοένα και αυξανόμενο πληθωρισμό, με την ολοένα και αυξανόμενη τιμή της ενέργειας, με την ολοένα και μεγαλύτερη συρρίκνωση της αγοραστικής τους δύναμης και των μισθών, την ώρα που στέλνονται εκατομμύρια, αν όχι δις ευρώ από εδώ κι από εκεί, είτε για να ενισχύσουν μια πολεμική μηχανή, είτε τους κολοσσούς επιχειρηματιών Γάλλων και Αμερικάνων, που διατηρούν τις μαριονέτες τους στην εξουσία! 

🔴 Η υπομονή τους εξαντλήθηκε από τότε που όλο και λιγότεροι μπορούν να έχουν ιατροφαρμακευτική φροντίδα, μιας και οι γιατροί -τουλάχιστον στην επαρχία- με το αποτυχημένο σύστημα του οικογενειακού γιατρού, είναι είδος προς εξαφάνιση.

🔴 Η υπομονή τους τελείωσε, όλες εκείνες τις φορές που κατέβηκαν στους δρόμους, όπου όχι μόνο τους σακάτεψαν, αλλά τους κόλλησαν τις ετικέτες των άκρων ώστε να καταπνίξουν την οργή τους. 

🔴Η υπομονή τους πήγε περίπατο, κάθε φορά που πίστευαν ότι ψήφιζαν και νόμιζαν πως τους λάμβαναν υπόψιν τους, μέχρι την επόμενη φορά. 

Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2023

Η ΔΙΚΑΙΗ ΜΝΗΣΙΚΑΚΙΑ ΤΩΝ ΥΠΟΤΕΛΩΝ ΤΑΞΕΩΝ




Ἡ μνησικακία εἶναι ἕνα συναίσθημα ποὺ ἔχει δικαιολογημένα κακὴ φήμη, καθὼς τοποθετεῖται στὴν χαμηλότερη βαθμίδα τῶν ἀνθρωπίνων συναισθημάτων -ὄχι μακριὰ ἀπὸ τὸν φθόνο. Ὁ μνησίκακος καλύπτει τὴν μνησικακία του μὲ τὴν ἐπίκληση ὑψηλῶν ἰδανικῶν καὶ εὐγενῶν διακηρύξεων. Ὑπὸ αὐτὴν τὴν ἔννοια, ἡ μνησικακία εἶναι, ὅπως παρατήρησε ὁ Νίτσε, μιὰ τρομερὴ κινητήριος δύναμη τῆς ἱστορίας. 

Ὡστόσο, ἡ μνησικακία μπορεῖ σὲ ὁρισμένες περιπτώσεις νὰ ἐμφορεῖται ἀπὸ τὸ αἴσθημα τοῦ δικαίου, ὅπως, παραδείγματος χάριν, ὅταν συνδέεται μὲ τὴν ἔννοια τῆς πάλης τῶν τάξεων. Πρέπει, λοιπόν, νὰ καταδικάσουμε τὴν πάλη τῶν τάξεων; 

Ἴσως ὑπάρχει ἕνας ἄλλος τρόπος γιὰ νὰ ἀντιμετωπίσουμε τὸ ζήτημα. Ἴσως ἡ μνησικακία νὰ μὴν συνδέεται πάντοτε μὲ εὐτελῆ συναισθήματα. Προτείνουμε ἕναν ἄλλο ὁρισμό: ἡ μνησικακία εἶναι ἡ συσσωρευμένη ὀργὴ λόγω ἀδικιῶν. Ὑπὸ αὐτὴν τὴν ἔννοια, ὁ μνησίκακος δὲν εἶναι ὁ ἐνεργὸς φορέας ἑνὸς «ταπεινοῦ πάθους» (ὅπως ὁ φθόνος), ἀλλά εἶναι τὸ παθητικὸ ὑποκείμενο ἐξωτερικῶν ἐπιθέσεων. Οἱ προαναφερθεῖσες περιπτώσεις ἐμπίπτουν στὴν δεύτερη κατηγορία. 

Οἱ μεγάλες πολιτικὲς διαμάχες -οἱ ἐξεγέρσεις, οἱ πόλεμοι ἀνεξαρτησίας καὶ οἱ ἐπαναστάσεις- τροφοδοτοῦνται ἀπὸ τὴν μνησικακία, στὸ μέτρο ποὺ εἶναι ἐκρήξεις συσσωρευμένης ἀγανακτήσεως. Ὅμως, μόνο ἡ ἀγανάκτηση δὲν ἀρκεῖ γιὰ νὰ ἀλλάξει τὰ πράγματα. Ἡ ἀγανάκτηση εἶναι ἕνα ἀντανακλαστικό, ἠθικολογικὸ συναίσθημα, τὸ ὁποῖο καταγγέλλει συμπεριφορὲς ἀλλὰ ὄχι ἀρχές, ἀποδοκιμάζει τὶς συνέπειες ἀλλά ὄχι αἰτίες. 

Προκειμένου νὰ μετατραποῦν σὲ ἐπανάσταση, ἡ ἀγανάκτηση καὶ ἡ δυσαρέσκεια πρέπει ἀργὰ ἤ γρήγορα νὰ ἀποκρυσταλλωθοῦν σὲ θεωρία, πρέπει νὰ μετατραποῦν σὲ πολιτικὴ πρακτική. Μόνο τότε μποροῦν τὰ πράγματα νὰ ἀλλάξουν. 

Στὴν ἐποχή μας ὁ λεγόμενος «λαϊκισμὸς» εἶναι αὐτὴ ἡ πρακτική, καὶ σὲ ὁρισμένες περιπτώσεις μετατρέπεται καὶ σὲ θεωρία. 

Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2022

Στις φλόγες παραδόθηκε η Γαλλική Πρεσβεία στη Μπουρκίνα Φάσο, σύμβολο της αποικιοκρατίας και της συνεχιζόμενης νεοαποικιοκρατίας.



Γιώργος Αλεξάτος


Για μια εξέγερση στην Αφρική λέει. Τυχαίο που η Αριστερά δεν βγάζει τσιμουδιά; Ωχ, καημένε, τώρα! 

Στις φλόγες παραδόθηκε η Γαλλική Πρεσβεία στη Μπουρκίνα Φάσο, σύμβολο της αποικιοκρατίας και της συνεχιζόμενης νεοαποικιοκρατίας.

Ένας λαός που εδώ και μήνες έχει εξεγερθεί, αλλά παραδόξως (!) για την εξέγερσή του δεν γίνεται σχεδόν ποτέ λόγος στα κανάλια των κορμοράνων, και βέβαια δεν συζητιέται ούτε στην ευαίσθητη στις εξεγέρσεις των λαών (!) χορτάτη ευρωπαϊκή Αριστερά όλων των αποχρώσεων, έκαψε το άντρο των συνωμοσιών σε βάρος της ζωής και της ελευθερίας του.

Υψώνοντας ρωσικές σημαίες, καθώς η Ρωσία βρίσκεται εξαρχής στο πλευρό του. Αλλά και γιατί η αντιπαράθεση Δύσης - Ρωσίας γίνεται αντιληπτή, σε ολόκληρη την Αφρική, ως αντίθεση ανάμεσα στον ιμπεριαλισμό που 'χει λεηλατήσει τον πλούτο και τη ζωή τους και σε μια μεγάλη χώρα που ως ΕΣΣΔ στήριξε τους αγώνες για την απελευθέρωση από την ευρωπαϊκή αποικιοκρατική λίγδα, και σήμερα συνεχίζει να αμφισβητεί την παγκόσμια κυριαρχία του ιμπεριαλισμού. 

Παρασκευή 20 Μαΐου 2022

Ζωρζ Κουζμάνοβιτς: Ο χριστιανός ορθόδοξος σύμβουλος του Μελανσόν που έφτιαξε δικό του κόμμα

  • Η “ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ” ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΜΕ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΟΝ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟ ΤΟΥ ΝΤΕ ΓΚΩΛ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ ΤΟΥ ΖΩΡΕΣ

Ο 49χρονος Ζωρζ (Τζόρτζε) Κουζμάνοβιτς γεννήθηκε στο Βελιγράδι, από Σέρβο πατέρα και Γαλλίδα μητέρα. Σε ηλικία 7 ετών η οικογένειά του μετανάστευσε στη Γαλλία. Σε νεαρή ηλικία ο Κουζμάνοβιτς στρατεύθηκε πολιτικά στην εξωκοινοβουλευτική Αριστερά. Ταυτόχρονα, υπηρέτησε στο γαλλικό στρατό ως επαγγελματικό στέλεχος για μια δεκαετία περίπου, ακόμα και σε πολεμικά μέτωπα όπως στο Αφγανιστάν. Το 2005 γνωρίστηκε με τον Ζαν Λυκ Μελανσόν, όταν ακόμα εκπροσωπούσε μειοψηφική τάση στο Σοσιαλιστικό Κόμμα της Γαλλίας. Όταν ο Μελανσόν αυτονομήθηκε, έγινε από τους βασικούς συνεργάτες του και σύμβουλός του σε θέματα εξωτερικής πολιτικής. Στα πρώτα χρόνια της δημιουργίας της “Ανυπότακτης Γαλλίας”, συνέβαλε ουσιαστικά ώστε η παράταξη αυτή να αναδείξει τον πατριωτισμό, που έχει εγκαταλειφθεί από το πολιτικό σύστημα και μονοπωλείται από την Ακροδεξιά. Με δική του εισήγηση οι τρίχρωμες εθνικές σημαίες άρχισαν να προβάλλονται στις συγκεντρώσεις του κόμματος και να ψάλλεται η Μασσαλιώτιδα. Ο Κουζμάνοβιτς εισηγήθηκε σκληρή στάση απέναντι σε ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκή Ένωση και διάλογο με τη Ρωσία και τη Συρία, της οποίας την κυβέρνηση θεωρεί εν δυνάμει σύμμαχο στον αγώνα κατά του “Ισλαμικού Κράτους”.

Στις εκλογές του 2017 συνέβαλε αποφασιστικά στη διαμόρφωση της φυσιογνωμίας της “Ανυπότακτης Γαλλίας” ως κόμματος αμφισβήτησης. Διεμβολίζοντας την Ακροδεξιά και σπάζοντας το μονοπώλιό της σε θέματα πατριωτισμού και αμφισβήτησης του ευρωατλαντισμού, άνοιξε διαύλους επικοινωνίας με ομάδες του πληθυσμού που έχουν τεθεί στο περιθώριο. Ταυτόχρονα, η στάση του ως ενεργού μέλους της Ορθόδοξης Εκκλησίας, σπάνια για στελέχη του κόμματος του Μελανσόν, δημιούργησε κλίμα εμπιστοσύνης στο χριστιανικό χώρο. Συνέβαλε επίσης στη διαφοροποίηση της θέσης για το μεταναστευτικό και στη διαμόρφωση από την “Ανυπότακτη Γαλλία” μιας θέσης για υπεύθυνη διαχείριση του θέματος των μεταναστευτικών ροών.

Τετάρτη 27 Απριλίου 2022

Για δες κάτι ''συμπτώσεις''...


Ο Μακρόν, μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, φωτογραφήθηκε, σε θερμή χειραψία με τον γιό του Σόρος, τον Αλέξανδρο Σόρος!

Τι εστί Σόρος το γνωρίζουν και οι πέτρες.
Όμως ο γιός Αλέξανδρος είναι και ο Αναπληρωτής Πρόεδρος του Open Society Foundations και ένας από τους Young Global Leaders του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ.
Ο Αλέξανδρος Σόρος καθιερώθηκε ως ''φιλάνθρωπος'' με την πρώτη του σημαντική συνεισφορά στα... ''Εβραϊκά Ταμεία για τη Δικαιοσύνη'' .
Σύμφωνα με τη Wall Street Journal , η εστίαση του Σόρος είναι σε ''προοδευτικές αιτίες που μπορεί να μην έχουν ευρεία υποστήριξη''. Έκτοτε, έχει ενταχθεί στο διοικητικό συμβούλιο οργανισμών, συμπεριλαμβανομένου του Global Witness (ως συμβουλευτικό συμβούλιο), το οποίο εκστρατεύει κατά των παραβιάσεων του περιβάλλοντος και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που σχετίζονται με την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων.
Το Open Society Foundations , το οποίο δήθεν ''εργάζεται'' για την καθιέρωση ''κυβερνητικής λογοδοσίας'' και ''δημοκρατικών διαδικασιών'' διεθνώς. και Bend the Arc ,το οποίο σχηματίστηκε από τη συγχώνευση της Προοδευτικής Εβραϊκής Συμμαχίας και των Εβραίων Ταμείων για τη Δικαιοσύνη το 2012.

Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2021

Γαλλία: Η «Μεγάλη Αντικατάσταση» και η μεγάλη ανησυχία

Η έγκυρη και σοβαρή εταιρεία δημοσκοπήσεων Harris Interactive δημοσιοποιεί σε εβδομαδιαία βάση κυλιόμενα κύματα καταγραφής της στάσης του γαλλικού εκλογικού σώματος ενόψει των Προεδρικών Εκλογών της άνοιξης του 2022.

Στις 20 Οκτωβρίου 2021, περιέλαβε στα στοιχεία που δημοσιοποίησε 2 ερωτήσεις που σφυγμομετρούν την στάση της γαλλικής κοινωνίας πάνω στο ζήτημα της ‘μεγάλης αντικατάστασης’, δηλαδή την μεταβολή της δημογραφικής και πολιτιστικής φυσιογνωμίας της Γαλλίας σα συνέπεια της πολυδεκαετούς μαζικής μετανάστευσης προς τη χώρα.

Τα ευρήματα της δημοσκόπησης, δείχνουν ότι η «μεγάλη αντικατάσταση», από εκεί που ήταν ένα σενάριο που παρέπεμπε αποκλειστικά στην θεματολογία και την ατζέντα της ακροδεξιάς, όπως συνέβαινε πριν από μερικά χρόνια, πλέον συνιστά την μεγάλη ανησυχία των Γάλλων ανεξαρτήτως μάλιστα κομματικής τοποθέτησης. Από μια άποψη, το φαινόμενο αυτό δεν αποτελεί ‘κεραυνό εν αιθρία’, αρκεί κανείς να αναλογιστεί τον κοινωνικό κατακερματισμό που έχει προκαλέσει η ισλαμική κοινωνική οργάνωση ενός μεγάλου μέρους μεταναστών μουσουλμανικής προελεύσεως στη Γαλλία, ή, την ένταση των τρομοκρατικών χτυπημάτων που έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια εκεί –από το Μπατακλάν, το Σαρλί Εμπντό, ή την επίθεση του λεωφορείου στο πλήθος στην Νίκαια– μέχρι τον αποκεφαλισμό του δασκάλου Σαμιουέλ Πατί.

Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2021

Η Γαλλία θα αποφασίσει για τη «Μεγάλη Αντικατάσταση» του Δυτικού Πολιτισμού;

 

Του Giulio Meotti για το Gatestone Institute
Δημοσιεύθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2021
Μετάφραση Γιάννης Ταχόπουλος

«Όπου επικρατήσει το ισλάμ, η επικράτηση διαρκεί για πάντα. Ο ισλαμισμός βασίζεται στο ισλάμ, στο οποίο δεν έχει κανείς δικαίωμα να ασκεί κριτική. Αλλά στις χώρες σας, επίσης παίζει έναν ρόλο στη δημοκρατία και στο κράτος δικαίου. Ο ισλαμισμός εκμεταλλεύεται αυτές τις αξίες. Εφόσον η δημοκρατία αποδέχεται όλες τις απόψεις, από την άκρα δεξιά έως την άκρα αριστερά, είναι υποχρεωμένη να αποδεχτεί και το ισλάμ. Όλοι αυτοί που δεν διαπράττουν επιθέσεις ή βίαιες πράξεις είναι, καταρχήν, προστατευμένοι από το κράτος δικαίου. Ο ισλαμισμός, έτσι, αμέσως βρίσκεται σε ένα κατακτημένο πεδίο. Είναι απαραίτητο να καταπολεμηθεί ο ισλαμισμός από την αρχή. Γιατί είναι σαν την υγρασία μέσα σε ένα σπίτι. Αρχικά, η απειλή είναι αόρατη, διεισδύει στους τοίχους, οι οποίοι σιγά σιγά καταρρέουν. Όταν συνειδητοποιείς ότι είναι πολύ αργά, πρέπει να καταστρέψεις τα πάντα προκειμένου να καθαρίσεις. Αυτό μετατρέπεται σε μια επικίνδυνη αποστολή. Η Γαλλία βρίσκεται στο στάδιο στο οποίο μόλις έχει ανακαλύψει ότι το ισλάμ διαβρώνει το σπίτι της».
Mε αυτόν τον τρόπο ο Αλγερινός συγγραφέας Μπουαλέμ Σανσάλ περιέγραψε πρόσφατα στη L’Express το μέγεθος της ισλαμοποίησης της Γαλλίας. «Το 2050 θα είμαστε μία κατά το ήμισυ ισλαμική χώρα, το 2100 θα είμαστε μια ισλαμική δημοκρατία», σύμφωνα με τον Ερίκ Ζεμούρ, δημοσιογράφο και επίδοξο υποψήφιο για τις προεδρικές εκλογές το 2022. Αυτή η δύσκολη αλλά και συγκλονιστική πραγματικότητα την οποία αποκηρύσσει ο Ζεμούρ έχει γίνει συνείδηση από όλους, ακόμη και την Αριστερά. Ο ηγέτης της ριζοσπαστικής Αριστεράς Ζαν-Λυκ Μελανσόν προέβλεψε την ίδια εξέλιξη, αποκαλώντας την «κρεολοποίηση έως το 2050».

Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2021

Ελληνογαλλική Συμφωνία: Oι προσχηματικές επιφυλάξεις

 

του Νίκου Μελέτη | αναδημοσίευση από το liberal.gr

Η από καθ’ έδρας κριτική που ασκήθηκε και η προσχηματική επίκληση επιχειρημάτων προκειμένου να καταγραφεί (πολιτική) διαφοροποίηση, δεν μπορεί να μειώσει τη σημασία της Ελληνογαλλικής Αμυντικής Συμφωνίας, τόσο για την ενίσχυση της προληπτικής αποτρεπτικής ισχύος της χώρας, όσο και για το απευκταίο ενδεχόμενο της εκδήλωσης επίθεσης επί του πεδίου.

Η καλόπιστη κριτική που ασκήθηκε, αφορά το πεδίο εφαρμογής της Συμφωνίας και κυρίως την κάλυψη που προσφέρει το άρθρο 2, με τη ρήτρα αμοιβαίας συνδρομής σε περίπτωση που μια από τις δυο χώρες δεχθεί επίθεση και μάλιστα γίνεται ειδική αναφορά και στο άρθρο 51 του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ περί νόμιμης άμυνας.

Η ρήτρα αυτή καλύπτει την «επικράτεια» της χώρας και όπως εξαίρετοι νομικοί και διεθνολόγοι (Β.Βενιζέλος, Χ.Ροζάκης, Π.Λιάκουρας κ.α.) σημείωσαν, αφορά το έδαφος της χώρας και τα χωρικά ύδατα της.

Μια ρήτρα εξαιρετικά σημαντική, καθώς η τουρκική αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας δεν είναι κάτι το θεωρητικό, αλλά έχει διατυπωθεί με τον πιο ακραίο τρόπο με τη θεωρία των «γκρίζων ζωνών» και τον τελευταίο, εκτός πάσης λογικής ισχυρισμό, ότι «η κυριαρχία των νησιών συνδέεται με την τήρηση εκ μέρους της Ελλάδας της υποχρέωσης αποστρατικοποίησης» (επιστολή Σινιρίογλου στον ΟΗΕ).

Έτσι η Ελληνογαλλική Συμφωνία δημιουργεί και συμβατική υποχρέωση της Γαλλίας να συνδράμει και στρατιωτικά εφόσον εκδηλωθεί επίθεση εναντίον των ελληνικών εδαφών, το καθεστώς των οποίων αμφισβητεί και διεκδικεί για λογαριασμό της η Τουρκία. Και αυτό είναι ένα ισχυρό αποτρεπτικό όπλο.