του Ηλία Φιλιππίδη
Ο κορονοϊός είναι ο δεύτερος.
1. Ο απολογισμός του ανθρώπου
1.1. Ο άνθρωπος είναι ο αποστάτης της φύσεως. Σπάσαμε το φράγμα του ενστίκτου και γι’ αυτό καταδικασθήκαμε να αγωνιζόμαστε αιώνες τώρα, για να διαμορφώσουμε ένα τρόπο ζωής, που να μας κάνει ευτυχισμένους. Όμως η φύση μας εκδικήθηκε. Στην θέση του ενστίκτου βλάστησε μία διχασμένη βούληση. Έχουμε μέσα μας τόσο το πνεύμα της δημιουργίας και της αλληλεγγύης όσο και την διαστροφή της καταστροφής και της ανθρωποφαγίας. Μία συμπυκνωμένη και διαχρονική μορφή ανθρωποφαγίας είναι η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Όταν η βουλιμία ανθρωποφαγίας κρύβεται πίσω από φυσικά φαινόμενα, τότε μπορεί να «μεταλλαχθεί» σε παράγοντα «αντικειμενικής» διαμορφώσεως της διεθνούς πραγματικότητας. Ο κορονοϊός τελικά προσφέρεται ως δρεπανηφόρο άρμα σε ένα εσχατολογικό πόλεμο κατά του ανθρώπου;
1.2. Ζούμε σε μία εσχατολογική εποχή. Είναι μία εποχή που μπορεί να ενσωματώνει το τέλος της ιστορίας του ανθρώπου. Μέχρι τώρα η ιστορία της ανθρωπότητας περιελάμβανε τις πράξεις του ανθρώπου, από δω και πέρα θα περιλαμβάνει πρωτίστως την ύπαρξη του ανθρώπου.
Η ειδοποιός διαφορά είναι, ότι προσδιορίζουμε την έννοια του τέλους της ιστορίας, ως κίνδυνο απώλειας της ποιότητας του ανθρώπινου πολιτισμού, που είναι η ελευθερία του ανθρώπου.
Οι Περσικοί πόλεμοι για την υποδούλωση του Ελληνισμού ήταν ο 1ος Παγκόσμιος πόλεμος κατά του Ανθρώπου, όπου ο Άνθρωπος κινδύνεψε να χάσει για πάντα την ποιότητα του, που είναι η ελευθερία. Μπορεί οι πόλεμοι αυτοί να έγιναν σε ένα μικρό κομμάτι του πλανήτη μας αλλά η σημασία τους είναι παγκόσμια και διαχρονική και αφορά ολόκληρη την εξέλιξη του παγκόσμιου πολιτισμού. Η αρχαία Ελλάδα είναι, όχι η βιολογική αλλά η πνευματική γενέτειρα του ανθρώπου. Εδώ γεννήθηκε ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ! Ο αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός είναι και παραμένει ο κορυφαίος ανθρωποκεντρικός πολιτισμός στην ιστορία της ανθρωπότητας. Εάν νικούσαν οι Πέρσες, δεν θα υπήρχε ούτε δημοκρατία, ούτε φιλοσοφία ούτε θέατρο ούτε επιστήμη ούτε Αναγέννηση ούτε Δυτικός πολιτισμός. Σήμερα με τον κορονοϊό ο Άνθρωπος κινδυνεύει να εκλείψει, όχι ως βιολογικό είδος, αλλά ως ον-φορέας πνεύματος και ελευθερίας, εάν οι ανθρωπογενείς συνέπειες και οι ανθρωποφαγικές σκοπιμότητες δεν ελεγχούν και υπερβούν το αναγκαίο μέτρο της ιατρικής αντιμετωπίσεώς του.
