Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 7 Μαρτίου 2023

Τι Θρησκευτικά θέλουμε για τους μαθητές του 21ου αιώνα;

Με αφορμή το νέο πρόγραμμα σπουδών για το μάθημα των Θρησκευτικών, αναρωτιόμαστε εάν έχουν γίνει, εν έτει 2023, βήματα προς ένα μάθημα πιο συμπεριληπτικό και περισσότερο προσαρμοσμένο στην εποχή και τις απαιτήσεις της.



Κείμενο
Ελευθερία Τσαλίκη


Στις 9 Φεβρουαρίου 2023 δημοσιεύτηκε το Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως που ορίζει το πρόγραμμα σπουδών για το μάθημα των Θρησκευτικών στο δημοτικό σχολείο. Αυτό θα εφαρμοστεί πιλοτικά στα πειραματικά σχολεία της χώρας, σε συνδυασμό με τα υπάρχοντα προγράμματα σπουδών και η περαιτέρω εφαρμογή του θα οριστεί με νέα υπουργική απόφαση. Το ήδη υπάρχον πρόγραμμα σπουδών, που αναθεωρείται, είναι του 2021 – οι διαφορές είναι πολύ μικρές (άλλαξαν κάποιες διατυπώσεις και βγήκαν κάποιοι στόχοι).

Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2023

«Ταυτότητα και ετερότητα στο δημόσιο σχολείο-Το μάθημα των Θρησκευτικών σήμερα».

ΤΕΤΑΡΤΗ 1 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2023

Επιστημονική Διημερίδα του «Καιρού» για το μάθημα των Θρησκευτικών (βίντεο)




Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες της Επιστημονικής Διημερίδας του «Καιρού» για το μάθημα των Θρησκευτικών


Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η πρώτη για το τρέχον έτος δημόσια εκδήλωση του Πανελλήνιου Θεολογικού Συνδέσμου «Καιρός», στο πλαίσιο της εορτής των Τριών Ιεραρχών, με θέμα «Ταυτότητα και ετερότητα στο δημόσιο σχολείο-Το μάθημα των Θρησκευτικών σήμερα». 

Και στις δύο ημέρες της, η επιστημονική Διημερίδα κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον των συμμετεχόντων, καθότι οι εισηγήσεις και οι παρεμβάσεις των ομιλητών παρουσίασαν εξαιρετική ποιότητα νηφάλιου και κριτικού διαλόγου. Η εκδήλωση έγινε στο αμφιθέατρο «Αντώνης Τρίτσης» του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αθηναίων, στις 27 και 28 Ιανουαρίου 2023, και περιλάμβανε σύμφωνα με το πρόγραμμα αρχικά μία κεντρική εισήγηση και κατόπιν τρείς θεματικές τράπεζες λόγου.

Ταυτότητα και ετερότητα στο δημόσιο σχολείο-Το μάθημα των Θρησκευτικών σήμερα





Η πρώτη ημέρα των εργασιών της διημερίδας που διοργάνωσε ο Πανελλήνιος Θεολογικός Συνδέσμος «Καιρός», στο πλαίσιο της εορτής των Τριών Ιεραρχών, με θέμα «Ταυτότητα και ετερότητα στο δημόσιο σχολείο-Το μάθημα των Θρησκευτικών σήμερα».  



Η πρώτη θεματική τράπεζα λόγου, με κεντρικό θέμα «Το μάθημα των Θρησκευτικών μετά τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας και η ελληνική κοινωνία», εστίασε στις προοπτικές που αφορούν στο μάθημα των Θρησκευτικών(ΜτΘ) μετά την ακύρωση των Προγραμμάτων Σπουδών(ΠΣ) και την εκπόνηση νέων υπό το πρίσμα της ερμηνείας του Συντάγματος από το ΣτΕ για το περιεχόμενο της παρεχόμενης θρησκευτικής εκπαίδευσης σε Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια εκπαίδευση. 

Οι συμμετέχοντες εισηγητές συνέβαλαν με την ιδιαίτερη επιστημονική ιδιότητά τους στην κατανόηση όλων των πτυχών του ζητήματος. 
Ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος παρουσίασε τη θέση της Εκκλησίας της Ελλάδος για το περιεχόμενο σπουδών του ΜτΘ από το 2012 μέχρι σήμερα,
 ο Ευάγγελος Βενιζέλος, Καθηγητής Νομικής ΑΠΘ

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2023

Μηνύματα του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου και του Αρχιεπισκόπου Αθηνών κ. Ιερωνύμου για την επιστημονική διημερίδα του Πανελλήνιου Θεολογικού Συνδέσμου ΚΑΙΡΟΣ



Μηνύματα για την ευόδωση των εργασιών της Επιστημονικής Διημερίδας του Πανελλήνιου Θεολογικού Συνδέσμου «ΚΑΙΡΟΣ», η οποία πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, από 27 έως 28 Ιανουαρίου 2023, με θέμα «Ταυτότητα και ετερότητα στο δημόσιο σχολείο. Το μάθημα των Θρησκευτικών σήμερα», έστειλαν ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμος.

 Το Γράμμα του Οικουμενικού Πατριάρχου ανέγνωσε ο Γ. Γραμματέας του «ΚΑΙΡΟΥ» κ. Γεώργιος Στριλιγκάς και το γράμμα του Αρχιεπισκόπου Αθηνών ο ορισθείς εκπρόσωπός του, Επίσκοπος Ωρεών κ. Φιλόθεος.

Δείτε το γράμμα του Οικουμενικού Πατριάρχου

Δείτε το γράμμα του Αρχιεπισκόπου Αθηνών



ΠΗΓΗ:https://eduthriskeftika.blogspot.com/2023/02/blog-post.html?m=1
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.co

Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2020

Ο Γάλλος Samuel Paty είναι δάσκαλός, είναι ένας από εμάς...


του Γιώργου Τασιόπουλου (πρώτη δημοσίευση στο fb στις 18.10.2020)


Ο Γάλλος Samuel Paty είναι δάσκαλός, είναι ένας από εμάς...
Πλήρωσε με τη ζωή του γιατί δίδασκε ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!
Το θλιβερό είναι ότι θύτης ήταν ένας 18χρονος.
Θα μπορούσε να συμβεί, θα μπορεί να συμβεί σε καθένα από εμάς.
Δεν φτάνει να δακρύζουμε ή να αναθεματίζουμε για το αποτρόπαιο, τραγικό συμβάν.

Οι δάσκαλοι, τα προγράμματα διδασκαλίας των θρησκευτικών, τα σχολικά εγχειρίδια, τα θρησκευτικά σύμβολα στα σχολικά εγχειρίδια δεν πρέπει να αποτελούν αντικείμενα διαμάχης αλλά διαφώτισης, αλληλοσεβασμού, προσέγγισης και κατανόησης της θρησκευτικής ιδιαιτερότητας.
Ο θρησκευτικός σχολικός γραμματισμός είναι σίγουρο ότι θα βοηθήσει τη συνύπαρξη, πέρα από την αυλή του σχολείου.
Η θρησκευτική μισαλλοδοξία δεν θεραπεύεται με το ξερίζωμα ή το διωγμό της θρησκείας. 

Θρησκευτικούς πολέμους είχαμε στο παρελθόν με σταυροφόρους ή μουσουλμάνους, όλες οι θρησκείες έγιναν κάποια στιγμή θρησκείες του μίσους. Εμείς γνωρίσαμε και το 1204 και το 1453.
Όμως, όλες οι θρησκείες γέννησαν και πολιτισμό! 

Μόνο η γνώση και η προσέγγιση των θρησκειών θα αποτρέψει αποτρόπαιες πράξεις σαν τον αποκεφαλισμό του δασκάλου ή το βανδαλισμό των λατρευτικών χώρων.
Κάποιοι θέλουν το μάθημα των θρησκευτικών ομολογιακό, μόνο για τους πιστούς και τους πολλούς ν' απέχουν.
Όμως, ακριβώς το αντίθετο πρέπει να συμβεί.

Το μάθημα πρέπει να κάνει γνωστή την κουλτούρα της θρησκείας μας αλλά και των άλλων θρησκειών. Να προσεγγίσει τους μαθητές που δεν γνωρίζουν και είναι πολλοί στις ημέρες μας. Υπάρχουν θρησκευτικά αναλφάβητοι μαθητές, ανάμεσά τους ακόμη και αυτοί που δηλώνουν τυπικά, χριστιανοί ορθόδοξοι. 
Ας μάθουν οι μαθητές μας ότι η θρησκεία ήταν το πρώτο λίκνο της τέχνης!
Ας γνωρίσουν τη θρησκεία μέσα από τον Ελύτη και το Ρωμανό το Μελωδό, το Κόντογλου και το Τσαρούχη, το Παπαδιαμάντη και το Καβάφη, τον Παπατσώνη και το Λειβαδίτη με το πνεύμα του Ρεζίζ Ντεμπρέ!

Ο Ρεζίς Ντεμπρέ, σύντροφος του Τσε Γκεβάρα, επαναστάτης κατά τη νεότητά του, σύμβουλος αργότερα του Φρανσουά Μιττεράν, ασχολήθηκε για χρόνια εντατικά με το θρησκευτικό φαινόμενο. Το ερώτημα ωστόσο που συνέχει τη διανοητική πορεία του σε όλες τις φάσεις της είναι κοινό: τι κρατάει τους ανθρώπους μαζί, τι κυρίως τους συγκροτεί σε πολιτική κοινότητα;
Αν αρχικά αναζήτησε την απάντηση στην αδελφότητα της Επανάστασης και, αργότερα, στο νόμο του Δημοκρατικού Κράτους, στη συνέχεια τον ανίχνευσε στην πίστη. Καρπός της ενασχόλησης του Ρ. Ντεμπρέ με το θρησκευτικό φαινόμενο είναι και το Υπόμνημα που υπέβαλε στο γαλλικό Υπουργείο Παιδείας, κατόπιν παραγγελίας του υπουργού πολιτισμού της Γαλλίας,Ζακ Λάνγκ, για την επιτακτική ανάγκη διδασκαλίας των θρησκειών στα γαλλικά σχολεία. Η διδασκαλία αυτή, κατά τον Ντεμπρέ, όχι μόνο δεν έρχεται σε αντίθεση με τον ουδετερόθρησκο χαρακτήρα της γαλλικής εκπαίδευσης, αλλά, απεναντίας, τον επιβεβαιώνει και τον ενισχύει.

Τετάρτη 6 Μαΐου 2020

«Παιδεία και Ελληνορθόδοξη Κληρονομιά» αντί Θρησκευτικών

Ιωάννης Β.Κογκούλης 1

Η Παιδεία και η "σεξουαλική" διαπαιδαγώγηση των μαθητών

Στο νέο Πολυνομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας, το οποίο αναρτήθηκε για διαβούλευση, και ειδικότερα στο πλαίσιο της προοπτικής καλλιέργειας στους μαθητές «δεξιοτήτων ζωής» εντάσσονται θεματικές, όπως είναι, για παράδειγμα, ο εθελοντισμός, η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, η οικολογική συνείδηση, ο αλληλοσεβασμός, η διαφορετικότητα κ.λπ.

Το εν λόγω Πολυνομοσχέδιο φαίνεται να δημιούργησε αρκετούς προβληματισμούς, με αποτέλεσμα γονείς και δάσκαλοι ή καθηγητές να διαμαρτυρηθούν και, μάλιστα, όταν διαπίστωσαν την ένταξη στην υποχρεωτική εκπαίδευση των παιδιών τους ακόμη και στο Νηπιαγωγείο της σεξουαλικής αγωγής.

Στο σημείο αυτό, παρενθετικά αναφέρουμε, πως, ο κορωνοϊός που σε παγκόσμιο επίπεδο θρυμμάτισε τη θεοποίηση της τεχνολογίας, των επιστημονικών επιτευγμάτων, της οικονομίας κ.λπ., θα μπορούσε να γίνει αφορμή αποφυγής σε θέματα διαπαιδαγώγησης των παιδιών μας εντυπώσεων και στην αποτύπωση μιας άλλης παιδαγωγικής ποιότητας στα αφορούντα την εκπαίδευση μέτρα, όπως αυτά αποτυπώνονται στα σχετικά με αυτήν Νομοσχέδια.

Με αφορμή τα ανωτέρω και ιδιαίτερα τις παρατηρούμενες σε πτυχές του Πολυνομοσχεδίου αντιδράσεις, θεωρώ υποχρέωσή μου να εκθέσω τα ακόλουθα:

  • ΒΑΣΙΚΟΙ ΠΥΛΩΝΕΣ στους οποίους ΟΦΕΙΛΕΙ να στηρίζεται τόσο το σχολείο όσο και η εκπαίδευση γενικότερα, τους οποίους, δυστυχώς, το Υπουργείο Παιδείας φαίνεται να παραθεωρεί, ξεχνώντας, μάλιστα, παλαιότερο σύνθημά του: «Όλα είναι θέμα Παιδείας», όπως και την ίδια του την ονομασία, είναι δύο:

Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2019

Αγιασμός – οργή της Μαρίας Ρεπούση – φονταμενταλισμός – Έλληνες – Βρετανοί.

Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης.

Οι Έλληνες εδώ και 2500 χρόνια μπορεί να έχουν αλλάξει πολιτισμικό και θρησκευτικό υπόδειγμα, αλλά έχουν διαχρονικά ένα κοινό στοιχείο, αναπόσπαστο της ταυτότητάς τους. Όταν συνέρχονται σε πολιτεία αναφέρονται στα μετα-φυσικά, αναφέρονται στα Θεία. Όποια κι αν είναι αυτά. Όταν ξεκινούν κάτι, το ξεκινούν με επίκληση σ’ αυτά. Να λοιπόν, αυτός είναι ο συνδετικός κρίκος της συνέχειας του ελληνισμού.
Δεν είναι ανάγκη, δεν είναι προϋπόθεση δηλαδή, να ακολουθεί κανείς σε όλο του τον ιδιωτικό βίο απαρέγκλιτα τις παραδόσεις και τα έθιμα αυτής της θρησκευτικότητας. Διότι εκείνη την ώρα δεν είναι το άτομο του εαυτού του, γίνεται μέρος μίας συλλογικότητας.
Όταν όμως το άτομο συνέρχεται με άλλα άτομα σε «πόλιν», είτε στην Εκκλησία του Δήμου, είτε σε πολεμική εκστρατεία, είτε σε συμπόσιο, είτε σε Μυστήριο της Εκκλησίας, είτε πριν τον Αγώνα αντίστασης κατά του κατακτητή ή Επανάστασης, είτε όταν γράφει Σύνταγμα νέου κράτους, είτε όταν μπαίνει νέο έτος, ημερολογιακό ή – ναι! – σχολικό, επικαλείται τα Θεία.
Έρχεται λοιπόν το τεράστιο μέγεθος που ακούει στο όνομα Μαρία Ρεπούση και μας λέει το 2019 ότι «εξοργίζεται», ότι είμαστε, λέει, «φονταμενταλιστικό κράτος» για ποιο λόγο; επειδή αρχίζει η σχολική χρονιά με αγιασμό και επειδή οι υπουργοί παιδείας ανεξαιρέτως παρευρίσκονται σε αγιασμό κάθε χρόνο.
Δεν επιδεικνύει όμως άγνοια των ελληνικών πραγμάτων, αλλά και των διεθνών. Αν είμαστε «φονταμενταλιστικό κράτος» εμείς, τότε τι είναι το Ηνωμένο Βασίλειο, στο οποίο συμβαίνουν τα κάτωθι:
1. Η Βασίλισσα είναι ταυτόχρονα Κεφαλή του Κράτους και Κεφαλή της Εκκλησίας (πιο περιπεπλεγμένο κράτος με την Εκκλησία, πεθαίνεις)
2. Στο ετήσιο μήνυμά της τα Χριστούγεννα (και όχι την 1η Ιανουαρίου ή κάποια άλλη ημερομηνία) αναφέρεται συχνά στον Χριστό

Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2019

Η ΑΝΑΤΙΝΑΞΗ

Του Πανεπιστημιακού Δημήτρη Μόσχου, σχετικά με τα ΝΠΣ του μαθήματος των θρησκευτικών και την απόφαση του ΣτΕ.
Η εικόνα ίσως περιέχει: τον Δημήτρης Μόσχος, κείμενο

ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΤΕ ΓΙΑ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ


Αναμένοντας το πλήρες κείμενο όλων των πρόσφατων Αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) για το μάθημα των Θρησκευτικών (ΜτΘ), προβαίνουμε σε ορισμένες σύντομες εκτιμήσεις με βάση την Ανακοίνωση που δημοσιεύτηκε.
Όπως φαίνεται από το σχετικό κείμενο, οι εξελίξεις είναι δυσοίωνες για το ΜτΘ, σε μια κρίσιμη καμπή για την ελληνική κοινωνία. Οι Αποφάσεις φαίνεται να ανοίγουν τον δρόμο για τη σταδιακή υποβάθμιση και συρρίκνωση του ΜτΘ, το οποίο απευχόμαστε. Οι κίνδυνοι που υπάρχουν είναι προφανείς. Συγκεκριμένα:
  1. Ολίσθηση του μαθήματος των Θρησκευτικών σε κλειστό ομολογιακό μάθημα με κατηχητικό προσανατολισμό. Η εξέλιξη αυτή αποτελεί απόλυτη οπισθοδρόμηση από τα θεολογικά και παιδαγωγικά κεκτημένα της μεταπολίτευσης. Το σκεπτικό των Αποφάσεων φαίνεται να ανατρέπει τη σκοποθεσία όλων των Αναλυτικών Προγραμμάτων των Θρησκευτικών, τουλάχιστον, από το 1985 και μετά.
  2. Υποβάθμιση έως και κατάργηση της υποχρεωτικότητας του ΜτΘ. Προωθείται ένα μάθημα Θρησκευτικών που θα είναι επιλεγόμενο, προαιρετικό για όλους, αυτό το οποίο τα νέα ΠΣ προσπάθησαν να αποτρέψουν.
  3. Εισαγωγή νέων ισότιμων μαθημάτων (μουσουλμανικό, θρησκειολογικό, ρωμαιοκαθολικό, προτεσταντικό) και εκχώρηση σταδιακά της ευθύνης αυτών των μαθημάτων στις θρησκευτικές κοινότητες.
  4. Ομοσπονδοποίηση της θρησκευτικής εκπαίδευσης, με κίνδυνο να αναπτυχθούν φαινόμενα θρησκευτικού φανατισμού μέσα στα σχολεία.
  5. Πλήρης απελευθέρωση του καθεστώτος των απαλλαγών, με αναμενόμενη τη διόγκωση των φαινομένων κατάχρησης, λόγω αδυναμίας ελέγχου των αιτήσεων που θα υποβάλλονται.
  6. Αποχώρηση από το ΜτΘ μεγάλου αριθμού μαθητών που βρίσκονται σε υπαρξιακή αναζήτηση, σε εφηβικές αμφιβολίες σχετικά με την πίστη στον Θεό και την αθεΐα. Παραμονή μικρού αριθμού μαθητών και σταδιακή παραγκώνιση του θεολόγου, από κανονικό εκπαιδευτικό με ιδιαίτερο μορφωτικό αντικείμενο στην εκπαίδευση σε περιφερόμενο κατηχητή σε πολλά σχολεία.

Θέμα: Ο Πανελλήνιος Θεολογικός Σύνδεσμος «Καιρός» για τις Αποφάσεις του ΣτΕ


                                                                                                                                    Χολαργός 23/09/2019

Αρ. πρωτ. 35
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ

Θέμα: Ο Πανελλήνιος Θεολογικός Σύνδεσμος «Καιρός» για τις Αποφάσεις του ΣτΕ
Ο Πανελλήνιος Θεολογικός Σύνδεσμος «Καιρός – για την αναβάθμιση της θρησκευτικής εκπαίδευσης» έλαβε γνώση της περίληψης των πρόσφατων Αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) για το Μάθημα των Θρησκευτικών. Επιφυλασσόμενος να μελετήσει το πλήρες κείμενο των Αποφάσεων, όταν αυτό κοινοποιηθεί, καθώς και να εξετάσει τις αποφάσεις που θα λάβει το Υπουργείο Παιδείας στα επίδικα ζητήματα, επισημαίνει τα εξής:
  1. Με τις Αποφάσεις του ΣτΕ δημιουργούνται οι προϋποθέσεις, ώστε το Μάθημα των Θρησκευτικών να καταστεί ουσιαστικά επιλεγόμενο και προαιρετικό μάθημα, για πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού σχολείου, αφού με μόνη την επίκληση της θρησκευτικής του συνείδησης κάθε μαθητής θα μπορεί να απαλλάσσεται, ακόμη και κάθε Ορθόδοξος Χριστιανός μαθητής, ακόμη και εκείνος ο οποίος θα προτιμά για λόγους προσωπικής διευκόλυνσης να παρακολουθεί ένα μάθημα λιγότερο.
  2. Οδηγούμαστε σε δύο κατηγορίες μαθητών: αυτούς που θα παρακολουθούν το ορθόδοξο μάθημα και αυτούς που θα επιλέγουν να μην το παρακολουθούν. Το δεδομένο αυτό δεν αποτελεί ουσιαστικά κοινοποίηση των θρησκευτικών φρονημάτων τόσο των Ορθόδοξων, όσο και των μη Ορθόδοξων μαθητών; Και μια τέτοια πρακτική διάκρισης δεν θα προαγάγει τελικά την άγνοια του άλλου και άρα τη διαθρησκευτική προκατάληψη;

Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2019

Σταύρος Γιαγκάζογλου, Σχόλιο στο ΔΤ του ΣτΕ: Αποφάσεις ΣτΕ Ολ. 1749-1752/2019, Προγράμματα σπουδών μαθήματος Θρησκευτικών Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου

Σχόλιο στο ΔΤ του ΣτΕ: 

Αποφάσεις ΣτΕ Ολ. 1749-1752/2019, Προγράμματα σπουδών μαθήματος Θρησκευτικών Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου

Σταύρος Γιαγκάζογλου
Επίκουρος Καθηγητής
του Τμήματος Θεολογίας ΕΚΠΑ


Σύμφωνα με το ΣτΕ:
Α. «πρέπει να επιδιώκεται η ανάπτυξη της ορθόδοξης χριστιανικής συνείδησης και ότι το μάθημα αυτό απευθύνεται αποκλειστικά στους ορθόδοξους χριστιανούς μαθητές»:

Σχόλιο:

1. Τα νέα Προγράμματα Σπουδών (ΠΣ) σαφώς επιδιώκουν την ανάπτυξη ορθόδοξης χριστιανικής συνείδησης και αυτό απορρέει από τους σκοπούς και τα περιεχόμενά τους. Μόνο που η σπουδή αυτή δεν γίνεται ερήμην των άλλων χριστιανικών παραδόσεων και των άλλων θρησκειών, γιατί αυτό επιτάσσει η σύγχρονη επιστημονική, θεολογική και παιδαγωγική αντίληψη του μαθήματος των Θρησκευτικών (ΜτΘ). Η απόφαση του ΣτΕ συρρικνώνει το ΜτΘ σε απλή ενοριακή κατήχηση στο Δημόσιο σχολείο, και μεταβάλει το σύγχρονο σχολείο του 21ου αιώνα σε ένα σχολείο το οποίο αρνείται να διαχειριστεί τη θρησκευτική ετερότητα σε τόσο κρίσιμους καιρούς.
Συνεπώς, είναι παντελώς ανυπόστατη η κατηγορία ότι στα νέα ΠΣ της υποχρεωτικής εκπαίδευσης παραγνωρίζεται ή παραγκωνίζεται η Ορθόδοξη πίστη. Οι μαθητές δεν καλούνται να μελετήσουν σε βάθος άλλες θρησκείες αλλά απλώς να εντάξουν στο πεδίο των θρησκευτικών τους γνώσεων κάποια στοιχεία για τις θρησκείες αυτές, ενώ φυσικά στα θέματα του μαθήματος σε όλες τις τάξεις είναι κυρίαρχη η παρουσία της Ορθοδοξίας (πίστη-θεολογία-λατρεία-ζωή-τέχνη). Τα νέα ΠΣ, όμως, δεν μπορούσαν να μη λάβουν σοβαρά υπόψη τους, ότι στον σύγχρονο κόσμο οι μαθητές – ακόμη και των τάξεων του Δημοτικού- έχουν πολλές ευκαιρίες να πληροφορηθούν –συχνά με μη έγκυρο έως και επιζήμιο τρόπο– από πολλές πηγές (τηλεόραση-βιντεοπαιχνίδια-κινηματογράφος-διαδίκτυο), δεδομένα που αφορούν στην πίστη και στη λατρεία απω-ανατολικών κυρίως θρησκειών και των ποικίλων παραφυάδων τους, όπως εμφανίζονται στον δυτικό κόσμο. Επομένως, ένα σοβαρό σχολικό μάθημα Θρησκευτικών, που αισθάνεται τον «παλμό» των εξελίξεων στη σύγχρονη κοινωνία, δεν θα ήταν δυνατόν να αδιαφορήσει για τη σωστή και υπεύθυνη ενημέρωση των μικρών μαθητών με απώτερο στόχο την αποφυγή της παραπληροφόρησης και των συνεπαγόμενων κινδύνων. Η διαστρωμάτωση της ύλης σχετικά με την Ορθόδοξη διδασκαλία, με τις άλλες χριστιανικές ομολογίες και με τις λοιπές μεγάλες θρησκείες, είναι απολύτως σαφής και διακριτή τόσο μέσα στο ΠΣ της υποχρεωτικής εκπαίδευσης όσο και στο νέο ΠΣ του Λυκείου, όπου δικαιολογούνται με επάρκεια οι θεματικές επιλογές, οι οποίες πάντως κινούνται εντός του νομιμοποιητικού πλαισίου του ισχύοντος νόμου (Ν.1566).

Τό πρόβλημα τῶν θρησκευτικῶν στά σχολεῖα

Μία ἁγιορείτικη θεώρησι


Ἀκοῦμε τὸ θέμα ποὺ ὑπάρχει. Καταλαβαίνουμε τὰ προβλήματα. Δεχόμαστε τὶς δυσκολίες. Ὑπάρχουν καινούργιες συνθῆκες ζωῆς. Βρίσκονται μαζὶ μὲ τὰ ὀρθόδοξα παιδιὰ τῆς Ἑλλάδος ξένα, ἄλλης καταγωγῆς καὶ ἄλλων παραδόσεων.
Πρέπει νὰ βρεθῆ ἕνας τρόπος νὰ μπορέσωμε νὰ συμβιώνωμε, νὰ ἀνεχόμαστε τὸν ἄλλον τῆς ἄλλης παραδόσεως. Βρισκόμαστε σὲ νέα ἐποχή. Εὔκολα μετακινοῦνται πληθυσμοί. Μεταφέρονται πληροφορίες, γνώσεις καὶ ἐμπορεύματα.
Πρέπει νὰ εἶναι τὸ σχολεῖο ἀνοιχτό, ἀνεκτικό. Καὶ τὰ δικά μας παιδιὰ νὰ τὸ καταλάβουν, νὰ τὸ δεχθοῦν. Καὶ τὰ ξένα παιδιὰ νὰ μὴν αἰσθάνωνται ξένα, ἀλλὰ νὰ τρέφωνται ἀπὸ τὴ μιὰ πηγὴ τῆς ἀλήθειας.
Γίνεται συζήτησι. Προβληματίζονται πολλοί. Προτείνονται λύσεις: τὸ σχολεῖο νὰ ἔχη ἕνα χαρακτῆρα θρησκειολογικό. Νὰ μείνη ὁμολογιακὸ ἐφόσον ἡ συντριπτικὴ πλειοψηφία, σχεδὸν ὁλότης, εἶναι ὀρθόδοξη. Νὰ πάρη χαρακτῆρα πιὸ ἀνοιχτό, μὲ γνωσιολογικὸ περιεχόμενο.
Τὰ ἀκοῦμε, τὰ βλέπομε, τὰ κατανοοῦμε. Ὑπάρχει πρόβλημα. Ἀλλὰ ἔτσι ποὺ τίθεται προκαλεῖ δυσκολίες. Δημιουργοῦνται ἀντιμαχόμενες παρατάξεις.
Ὅλοι ἰσχυρίζονται ὅτι ξεκινοῦν ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Δὲν ἀρνοῦνται ἀλλὰ κηρύττουν τὴν Ὀρθόδοξη παράδοσι. Ἀλλὰ ἐνῶ αὐτὰ λέγονται οἱ διαφωνίες ὑπάρχουν. Τὸ χάσμα φαίνεται μεγάλο.
*   *   *
Βλέποντας τὸ θέμα ὅλο ἀπὸ τὴ δική μας πλευρὰ τὸ βλέπομε σοβαρὸ καὶ ταυτόχρονα ἀνύπαρκτο.
Ἐρχόμενοι στὸ Ἅγιον Ὄρος μπαίνομε σὲ ἕνα σχολεῖο. Γινόμαστε ἰσόβιοι μαθητές. Σπουδάζομε καὶ ζοῦμε τὴ λειτουργικὴ θεολογία τῆς Ἐκκλησίας.
Ἐδῶ βρίσκομε τὴν ἀπάντησι γιὰ τὸ θέμα. “Ἐν αὐτῇ γὰρ ζῶμεν καὶ κινούμεθα καί ἐσμεν”. Νοιώθομε νὰ εἶναι κάτι ἄλλο πανανθρώπινο καὶ θεϊκό. Δὲν εἶναι μιὰ θρησκευτικὴ ἄποψι. Εἶναι μιὰ θεοφάνεια· φανέρωσι τοῦ ἀοράτου, ἀκαταλήπτου καὶ ἀπροσίτου Θεοῦ.
Στὶς ἀντιρρήσεις ποὺ μπορεῖ νὰ προκληθοῦν ἀπὸ τὰ λεγόμενά μας, ἁπλῶς λέμε: ἀφῆστε μας νὰ μιλήσωμε γιὰ τὸ θέμα. Ἀφῆστε μας νὰ σιωπήσωμε. Νὰ πᾶμε στὴν ἄκρη. Νὰ μὴν ἐμποδίζωμε κανένα. Νὰ ποῦμε: “Ἔρχου καὶ ἴδε” (Ἰω. 1, 46). Δὲν μπορεῖς νὰ πῆς τὰ ἄρρητα.

Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2019

Εορτή των Τριών Ιεραρχών 2019 – Εορτή της Παιδείας σ’ έναν κόσμο χωρίς παιδεία


Εορτή της αγάπης σ’ έναν κατακτημένο και ερειπωμένο κόσμο, που αναζητά την αγάπη
 
Εικ. από εδώ, όπου ωραίο άρθρο για τους Τρεις Ιεράρχες
 

Ομιλία θεολόγου σε επαρχιακό σχολείο

Οι πυλώνες του ελληνικού πολιτισμού μπορούμε να πούμε πως είναι τρεις: η αρχαία Ελλάδα, οι Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας και οι νεότεροι και σύγχρονοι Έλληνες λογοτέχνες και στοχαστές.

Από τους τρεις αυτούς πνευματικούς χώρους ο άνθρωπος μπορεί να αντλήσει εφόδια για μια ζωή ελεύθερη και ποιοτική – και είναι επείγον να το κάνει, γιατί, όσο περνούν τα χρόνια, οι ισχυροί του κόσμου στερούν την ελευθερία μας και υποβαθμίζουν την ποιότητα της ζωής μας.

Για την αρχαία Ελλάδα, στο σχολείο κάτι μαθαίνουμε. Για τους νεότερους και σύγχρονους Έλληνες πνευματικούς δημιουργούς, επίσης κάτι.

Βέβαια, το σχολείο είναι σαν πολιορκημένο κάστρο. 
Δέχεται βολές από παντού, με αποτέλεσμα οι μαθητές μας να μη βλέπουν την αξία του και να μην απλώνουν το χέρι, να πάρουν τα δώρα της παιδείας που, παρά τις αντιξοότητες, τους προσφέρει. Πάντως, εκείνος ο χώρος, για τον οποίο δε μαθαίνουμε σχεδόν τίποτε, είναι οι Πατέρες της Εκκλησίας (δηλαδή οι άγιοι διδάσκαλοι του χριστιανισμού), που τις ελάχιστες αναφορές τους τις έχουμε περιορίσει στο μάθημα των Θρησκευτικών, ενώ έχουν θέση και στα φιλολογικά και τα κοινωνιολογικά μαθήματα. Τους αντιμετωπίζουμε μόνο σαν θρησκευτικούς στοχαστές, ενώ εκείνοι ήταν πυρπολητές ψυχών, μελετητές των βαθύτερων κινήτρων της ανθρώπινης συμπεριφοράς, μελετητές των κοινωνικών φαινομένων και διδάσκαλοι ειρηνικών επαναστάσεων.

Τρεις Ιεράρχες και παιδεία

Του π. Βασιλείου Θερμού, περ. "Διάβαση", τευχ. 35/2002

Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2019

Ο Αμος Οζ, η Βίβλος, το Ταλμούδ και οι Εβραίοι - ΣΤΑΥΡΟΣ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗΣ



Ο Αμος (φωτ.) και η Φάνια Οζ μπορούν να φανταστούν –ίσως και να εύχονται– έναν εβραϊσμό χωρίς την πίστη στον Θεό της Βίβλου, αλλά ποτέ χωρίς την ίδια τη Βίβλο και την ερμηνεία της. Είναι αυτό δυνατό, και για πόσο ακόμη;


Τ​​ούτες τις μέρες γράφτηκαν πολλά –και δικαίως– για τον Αμος Οζ (1939-2018), στον ελληνικό και τον διεθνή Τύπο. Στις λίγες λέξεις που μου αναλογούν σε αυτήν εδώ τη φιλόξενη στήλη δεν θα επαναλάβω πράγματα που έχουν ήδη ειπωθεί, αλλά, προκειμένου να αποφύγω και το αμάρτημα της γενικότητας, θα μιλήσω για ένα μόνο βιβλίο του –ένα, κι αυτό μισό–, εκείνο που έγραψε στα αγγλικά μαζί με την κόρη του: Αμος Οζ, Φάνια Οζ-Ζαλτσμπέργκερ, «Οι Εβραίοι και οι λέξεις» (Καστανιώτης 2012). Στο βιβλίο αυτό, οι δύο συγγραφείς συζητάνε, από την πρώτη σελίδα μέχρι την τελευταία, για τη Βίβλο και το Ταλμούδ, έχοντας ωστόσο διευκρινίσει εξαρχής ότι είναι και δύο κοσμικοί Ισραηλινοί Εβραίοι, ότι δεν πιστεύουν στον Θεό και ότι η ταυτότητά τους δεν προσδιορίζεται από θρησκευτικές πεποιθήσεις. Μα για ποιο λόγο τότε καταγίνονται με τη Διαθήκη του Θεού; Η απάντηση που διατρέχει όλο το βιβλίο είναι πως μιλάνε για τη Βίβλο γιατί, απλούστατα, είναι και οι δυο τους αυτό που είναι, επειδή οι ίδιοι και οι πρόγονοί τους διαβάζουν αδιάκοπα ανά τους αιώνες αυτό ακριβώς το βιβλίο. Η Βίβλος είναι το βιβλίο που δίνει συνέχεια και συνοχή στον εβραϊσμό.

Δευτέρα 16 Απριλίου 2018

Μιά απλή και περιεκτική εξήγηση της Θείας Λειτουργίας

agia-dora edited


Η οικονομική κρίση έχει φέρει πολλούς συνανθρώπους μας πίσω στην Εκκλησία. Οι πιο πολλοί συμετέχουν για πρώτη φορά στην ζωή τους στην Κυριακάτικη  Θεία Λειτουργία .Παρακάτω θα βρείτε μια περιγραφή του Μυστηρίου σε απλή γλώσσα η οποία θα βοηθήσει την κατήχηση σας και την συμμετοχή σας στην Μυστηριακή ζωή .
Η Θεία Λειτουργία αρχίζει!!!

Η λειτουργία των Κατηχουμένων

Η Λειτουργία των Κατηχουμένων, αντιστοιχεί στην παρουσία Του ανάμεσα στους ανθρώπους, στους οποίους δίδαξε τον Λόγο της Αλήθειας.
Στα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού μπορούσαν να συμμετέχουν σ’ αυτήν και οι Κατηχούμενοι, δηλαδή όσοι προετοιμάζονταν να γίνουν Χριστιανοί, χωρίς να έχουν βαπτισθεί ακόμη.imaσδγσαδγσge020
Ο Ιερέας αρχίζει μέσα από το Άγιο Βήμα με την εκφώνηση*:

«Ευλογημένη η Βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος πάντοτε, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων».
Έτσι δοξολογεί τον Τριαδικό Θεό και τον προσκαλεί να είναι παρών στο μυστήριο. Την ίδια ώρα ο Ιερέας κρατάει στα χέρια του το Ευαγγέλιο και στυαυρώνει με αυτό την Αγία Τράπεζα.
Ο λαός απαντάει: «Αμήν». Είναι μια εβραϊκή λέξη που σημαίνει «ας γίνει» ή «πραγματικά, αληθινά».

Τα ειρηνικά

Παρασκευή 30 Μαρτίου 2018

ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ: Η ΠΙΟ ΔΟΜΗΜΕΝΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟ


Γράφει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος-


Ἐξεδόθη ἡ ὑπ’ ἀριθμ. 660/2018 ἀπόφαση τοῦ Σ.τ.Ε. γιά τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν καί γίνεται μεγάλη συζήτηση στόν ἔντυπο καί ἠλεκτρονικό τύπο γιά τό θέμα αὐτό, ὅπως ἔγιναν καί δηλώσεις ὑπευθύνων ἀπό πλευρᾶς Ἐκκλησίας καί Πολιτείας. Πάνω στό θέμα αὐτό θά ἐκθέσω μερικές ἀπόψεις μου, πρῶτα ὡς πρός τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν καί ἔπειτα ὡς πρός τίς ἀποφάσεις τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας καί ὡς πρός τό τί δέον γενέσθαι.

1. Τά δύο Προγράμματα τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν


Γιά νά κατανοήση κανείς τί ἀκριβῶς συμβαίνει μέ τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, πρέπει νά ἐξετάση τήν διαφορά πού ὑφίσταται μεταξύ δύο Προγραμμάτων.

Πρίν τόν Σεπτέμβριο 2016, ὡς πρός τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν στήν Πρωτοβάθμια καί Δευτεροβάθμια Ἐκπαίδευση, ἴσχυε τό Ἀναλυτικό Πρόγραμμα βάσει τοῦ ὁποίου ἐγράφησαν τά βιβλία τῶν Θρησκευτικῶν. Ἡ ἀναλυτική μέθοδος ἴσχυε πολλά χρόνια στήν ἐκπαίδευση, ἀφοῦ στηρίζεται στήν ἀρχή ὅτι ἀπό τά ἁπλά στοιχεῖα γίνεται ἡ μετάβαση τά συνθετότερα, στά δέ θρησκευτικά –ὅπως καί σέ ἄλλα μαθήματα– γίνονταν τρεῖς κυκλικές ἐπαναλήψεις τῆς ὕλης ἀπό ἁπλούστερες σέ συνθετότερες μορφές κατά τό Δημοτικό, Γυμνάσιο καί Λύκειο. Αὐτονόητα τά ζητήματα ἐτίθεντο μέ χρονολογική σειρά καί λογική συγκρότηση ἀπό τά ἁπλά στά σύνθετα.

Συγκεκριμένα, ἄρχιζε ἡ προσφερόμενη γνώση ἀπό τήν Παλαιά Διαθήκη, προχωροῦσε στήν Καινή Διαθήκη στά χρόνια τοῦ Χριστοῦ καί ἐπεκτεινόταν στήν συνάντηση τοῦ Χριστιανισμοῦ μέ τόν Ἑλληνισμό, στίς διαφορές μεταξύ τῶν Χριστιανῶν (Ὀρθοδόξων, Ρωμαιοκαθολικῶν, Προτεσταντῶν), στίς αἱρέσεις, στίς ἄλλες Θρησκεῖες καί τά σύγχρονα κοινωνικά καί βιοηθικά προβλήματα. Στήν ὅλη μεθοδολογία τοῦ Ἀναλυτικοῦ Προγράμματος δέν ὑπῆρχαν πολλαπλές θρησκεῖες ταυτοχρόνως πλημμελῶς, ἀποσπασματικά ἐξεταζόμενες, οὔτε συναφῶς ἀνιστόρητες μεταβάσεις μέ ἅλματα αἰώνων ἐν εἴδει σύγκρισης φαινομένων καί μέ πρόσχημα τήν κριτική σκέψη.

Τετάρτη 31 Ιανουαρίου 2018

Σύγχρονες προσεγγίσεις στη Διδακτική των Θρησκευτικών για το Γυμνάσιο και το Λύκειο

Με αφορμή τη διάθεση του συλλογικού τόμου «Σύγχρονες προσεγγίσεις στη Διδακτική των Θρησκευτικών για το Γυμνάσιο και το Λύκειο. Θεωρία και Πράξη» από τις εκδ. ΓΡΗΓΟΡΗ, μια ανοιχτή συζήτηση για την αναγκαιότητα εκσυγχρονισμού και αναβάθμισης της Θρησκευτικής Εκπαίδευσης.

ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗ – ΠΙΣΙΝΑ ΕΥΗ. Δρ Θεολογίας, συγγραφέας, εκδότρια. ΕΔΙΠ ΕΚΠΑ. Θεολογική Σχολή.
ΓΙΑΓΚΑΖΟΓΛΟΥ ΣΤΑΥΡΟΣ. Σύμβουλος A’, Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων. Διδάσκων στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.
ΚΟΥΚΟΥΝΑΡΑΣ – ΛΙΑΓΚΗΣ ΜΑΡΙΟΣ. Επίκουρος Καθηγητής Θρησκευτικής Εκπαίδευσης ΕΚΠΑ. Θεολογική Σχολή. Τμήμα Θεολογίας.
ΠΟΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΡΗΣ. Ερευνητής γ' βαθμίδας στο Κέντρο Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών. Διδάσκων στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.

Τρίτη 30 Ιανουαρίου 2018

Ἡ παιδεία τῶν τριῶν Ἱεραρχῶν τῆς ἑλληνικῆς καὶ τῆς ὀρθόδοξης κληρονομιᾶς, εἶναι ἡ παιδεία ποὺ χρειάζεται ἡ Εὐρώπη σήμερα, γιὰ νὰ ξαναβρεῖ τὰ ὑπαρκτικὰ καὶ πνευματικὰ θεμέλιά της




Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ,
Ὁμοτίμου καθηγητοῦ Θεολογικῆς Σχολῆς Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν


1. Ἡ ἀποκτηθεῖσα ἐμπειρία ἀπὸ τὴν προενταξιακὴ διαδικασία (ἀπὸ τὸ 1958) καὶ τὴν μετέπειτα ἔνταξή μας στὴν Ἑνωμένη Εὐρώπη, ὁδήγησε σὲ κάποιες ἀξιωματικὲς ἀρχές, ὡς σταθερές τῆς πορείας μας μέσα σ' αὐτήν. Ἡ πρώτη ἀρχὴ εἶναι, ὅτι τὸ πρόβλημα δὲν εἶναι ἡ Εὐρώπη, ὅπως δὲν ὑπῆρξε ποτὲ πρόβλημα κάθε ἀναγκαστικὸς ἀναπροσανατολισμὸς τῆς ἐθνικῆς μας πολιτικῆς σ' ὅλη τὴν ἱστορική μας διάρκεια. Τὸ πρόβλημα εἴμαστε ἐμεῖς, ἡ δική μας δηλαδὴ παρουσία μέσα στὴν Εὐρώπη. Ἡ δεύτερη ἀρχὴ εἶναι, ὅτι τὸ πρόβλημα τῆς Εὐρώπης δὲν εἶναι πρώτιστα πολιτικὸ ἢ οἰκονομικό, ἀλλὰ πνευματικὸ καὶ πολιτιστικό. Διότι τὸ ἀμείλικτο ἐρώτημα εἶναι, ποιὸν...
ἄνθρωπο καὶ ποιὰ κοινωνία μπορεῖ νὰ παραγάγει ἡ Ἑνωμένη Εὐρώπη, καὶ τελικὰ ποιὸν πολιτισμό.


Εἶναι πράγματι γεγονός, ὅτι μέσα στὴν νέα μεγάλη μας Πατρίδα κρίνεται ἡ ταυτότητά μας, ἀλλὰ καὶ ἡ ἱστορική μας συνέχεια καὶ συνεπῶς ἡ ἱστορικὴ (μὲ ὅ,τι σημαίνει αὐτὸ) ἐπιβίωσή μας. Ἡ ἀποτίμηση ὅμως τῆς Εὐρώπης, ὡς μητέρας τοῦ Δυτικοῦ Κόσμου, εἶναι θέμα προοπτικῆς. Ὑπάρχουν δύο προοπτικές: ἡ ἑλληνορθόδοξη καὶ ἡ οὐνιτίζουσα τῶν εὐρωπαϊστῶν μας. Οἱ πρῶτοι διαπιστώνουν στὸν πολιτισμὸ διαφοροποιήσεις καὶ ἀποστασιοποίηση. Οἱ δεύτεροι, συμπτώσεις καὶ ταύτιση. Τὸ tertium comparationis, τὸ σημεῖο ἀναφορᾶς, εἶναι ὁ πολιτισμός. 


Καὶ εἶναι γνωστό, ὅτι καρδιὰ τοῦ πολιτισμοῦ εἶναι ἡ παιδεία, ὡς καλλιέργεια καὶ διάπλαση τοῦ ὅλου ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος στὴν συλλογικὴ πραγμάτωσή του παράγει τὸν πολιτισμό, ὡς ὀργάνωση καὶ διευθέτηση τοῦ κοινωνικοῦ χώρου, σύμφωνα μὲ τὸ περιεχόμενο τῆς ψυχῆς του. Διότι, ὅπως εἶπε ὁ γνωστὸς ἱστορικὸς τῶν πολιτισμῶν καὶ διακεκριμένος διπλωμάτης Arnold Toynbee «ψυχὴ τοῦ πολιτισμοῦ εἶναι ὁ πολιτισμὸς τῆς ψυχῆς»! Ἀκριβῶς τὸ περιεχόμενο τῆς ψυχῆς διαμορφώνεται μὲ τὴν Παιδεία, τὴν ὅλη ἀγωγὴ δηλαδὴ τοῦ ἀνθρώπου.

Σάββατο 30 Δεκεμβρίου 2017

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΑΝΤΙΠΑΡΑΜΥΘΙ σε τρεις παραλλαγές ή η αξιοπρέπεια του ανθρώπου και η αναξιοπρέπεια του Θεού

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΑΝΤΙΠΑΡΑΜΥΘΙ σε τρεις παραλλαγές ή η αξιοπρέπεια του ανθρώπου και η αναξιοπρέπεια του Θεού

Του (+) Ηλία Βουλγαράκη*

Παραλλαγή πρώτη: Μια αναξιοπρεπής Τριάδα
Μια φορά και κάθε καιρό είναι ο Θεός. Από κάποτε είναι και οι άνθρωποι. Οι αναφορές όμως που έρχονται από τη γη για την κατάσταση των ανθρώπων όλο και χειροτερεύουν.Το ανθρώπινο γένος πάει από το κακό στο χειρότερο, παρ’ όλες τις προσπάθειες του Θεού με τους διάφορους αντιπροσώπους που από καιρό σε καιρό στέλνει για να τους συνεφέρει.
Μπροστά στην έκρυθμη αυτή κατάσταση η Αγία Τριάδα συνεδριάζει. Αποφασίζει ν’ ακούσει και τις απόψεις των ανθρώπων πάνω στο θέμα και να συζητήσει προτάσεις τους για την αντιμετώπιση του αδιεξόδου.
Σε λίγες μέρες φθάνει ως εκπρόσωπος της ανθρωπότητας μια διακεκριμένη προσωπικότητα, ένας σοφός Σύμβουλος του Αυτοκράτορα που διατηρούσε μεγάλο κύρος ανάμεσα στους ανθρώπους. Κολακευμένος από την προτίμηση δεν άργησε να πάρει θάρρος και να διατυπώσει τις απόψεις του για τη λύση του προβλήματος.
-Προτείνω να ληφθούν δραστικά μέτρα.
-Σαν ποια;
-Να σταλούν άγγελοι με πύρινες ρομφαίες για να συνετίσουν τους ανθρώπους.
-Μα τότε πού πάει η ελευθερία τους;
-Μπροστά στο καλό που θα γίνει, δε βλάφτει να τη στερηθούν προσωρινά.
-Μα καλό δίχως ελευθερία μπορεί να είναι καλό;
Ο σεβαστός Σύμβουλος πέφτει σε κάποια αμηχανία. Κι αναδιπλώνεται, θέλει να φανεί αρεστός και προτείνει αυτό που υποπτεύεται ότι θ’ αρέσει στο Θεό.
-Να σταλούν εκπρόσωποί σας για να τους συμβουλέψουν.