Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Χ. Π.. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Χ. Π.. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 23 Οκτωβρίου 2017

π. Χαράλαμπος(Λίβυος) Παπαδόπουλος: Ευχαριστώ Θεέ μου που δεν με άκουσες


Ο π. Χαράλαμπος (Λίβυος) Παπαδόπουλος μίλησε με θέμα: Ευχαριστώ Θεέ μου που δεν με άκουσες. Οι αυτοκαταστροφικές επιθυμίες του ανθρώπου και η σοφία της “σιωπής” του Θεού. Μίλησε για την βαθιά έλειψη του ανθρώπου και την απουσία του άλλου που τίθεται ως διαρκές αίτημα στην ζωή μας, για τα λάθη μας, τις ενοχές μας και τόνισε ότι μόνο όταν αποδεχθούμε το σκοτάδι που έχουμε μέσα μας μπορούμε να δομήσσουμε τον εαυτό μας. Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στον Δεκέμβριο του 2016 στον Ιερό Ναό Αγίου Διονυσίου στο Ίλιον. 

www.antifono.gr

Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2016

Ἁγιότητα εἶναι........(Τοῦ π. Χαράλαμπου Παπαδόπουλου ἀπό τό βιβλίο του «Κάθε τέλος μιά ἀρχή».)


Ἁγιότητα εἶναι μιά βαθιά εὐαισθησία. Μιά βαθιά ποιητική ματιά πού μπορεῖ νά μεταμορφώνει τά πάντα σέ ἄγγιγμα ψυχῆς. Ὁ ἅγιος εἶναι ποιητής καί εὐαίσθητος. «Γιά νά γίνει κανείς Χριστιανός, πρέπει νά ἔχει ποιητική ψυχή, πρέπει νά γίνει ποιητής. «Χοντρές» ψυχές κοντά Του ὁ Χριστός δέν θέλει.» ἁγ. Πορφύριος.

Ὁ ἅγιος ἀγαπάει ἀκόμη καί τά μή ἀξιαγάπητα. Ἐκεῖνον πού ὅλοι θά περιφρονοῦσαν μέ μεγάλη χαρά, ἡ ἁγιότητα τόν μαζεύει, τόν ἀγκαλιάζει, τόν φιλᾶ μέ πάθος μέχρι νά τόν θεραπεύσει.


Ἡ ἁγιότητα μεταμορφώνει τά ἔρημα. Κυκλώνει τά διεσπαρμένα. Ἑνώνει τά διαιρεμένα. Μπορεῖ καί ἀντέχει πάνω καί περά ἀπό τίς πληγές καί τίς καταστροφές. Κοιτάει ἐκεῖ πού δέν κοιτάει κανείς ἄλλος. Δέν χωρίζει τά πράγματα σέ καλά καί κακά. Δέν τούς βάζει ταμπέλες. Δέν κατηγοριοποιεῖ τήν ζωή σέ ἀνώτερη καί κατώτερη. Δέν διχάζει, δέν μοιράζει, δέν αποσπᾶ, ἑνώνει, συνενώνει, καί δυναμώνει τό ἀδύνατο νά συμβεῖ καί τό ὄνειρο νά πραγματωθεῖ.

Ἡ ἁγιότητα εἶναι μιά βαθιά ποίηση πού συντονίζει τό σύμπαν στούς στίχους τοῦ δημιουργοῦ Του. Εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός πού μέσα ἀπό τόν ἅγιο μιλάει ξανά γιά τήν ἀγάπη. Πού μέσα ἀπό τήν ματιά τοῦ ἁγίου στέλνει τό τρυφερό βλέμμα Του σέ ὅλους τούς κουρασμένους. Στούς ἀποτυχημένους καί τούς κουρελιασμένους στίς μάχες τῆς ζωῆς. Μιά τεράστια ἀγκαλιά νά ξαποστάσουν πάντες.

Ἡ ἁγιότητα εἶναι μεταξένια αἴσθηση τῆς ζωῆς. Εὐαισθησία πού ξαναζωντανεύει ἐντός μας τήν ματιά τοῦ παραδείσου. Τότε πού τά πάντα ἦταν ἔκπληξη καί θαυμασμός. Τότε πού τίποτε δέν ἦταν βαρετά τό ἴδιο ἤ ἐπαναλαμβανόμενο. Ἡ ἁγιότητα ἀναδεικνύει ξανά τήν ξεχασμένη μας παιδικότητα. Ἐκεῖνο τό ξάφνιασμα μπροστά στό μυστήριο τῆς ζωῆς.

Ἡ ἁγιότητα δέν εἶναι τελειότητα μά ἀποδοχή τῆς ἀσημαντότητας. Δέν εἶναι ἐπιτυχία μά δῶρο. Δέν εἶναι κατόρθωμα ἀλλά χάρισμα. Δέν εἶναι δύναμη μά κένωση καί ἄδειασμα. Ταπείνωση καί ἐκούσια ἀπόσυρση ἀπό τά φῶτα τοῦ ψεύτικου, πρόσκαιρου καί μάταιου.

Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2016

Θεολογία και Κοινωνία: π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος


Ο π. Χαράλαμπος Παπαδόπουλος συζητά με τον δρ. Θεολογίας Πορφύριο Νταλιάνη σχετικά με το βαθύτερο είναι του ανθρώπου, την υπαρξιακή συνάντηση των προσώπων, την σημερινή παρουσία αγιότητας, τη σημασία της πνευματικής πατρότητας, για το μάθημα των θρησκευτικών, για την καθημερινή χαρά και τη θλίψη μας.

Ακόμα, για το ποιόν Θεό αποδεχόμαστε και ποιον θεό απορίπτουμε, και ειδικότερα για τη σχέση της Δύσης με το Ισλάμ, για την Ευρώπη και για την Ελλάδα, για το ενδεχόμενο του πολυπολιτισμού, για το αίτημα περί τεμένους, για την επίδραση στην πατρίδα μας της θεολογίας του ’60.

Τέλος, για την αγάπη και την αποτυχία μας, για την προτεραιότητας της ανθρώπινης σχέσης, για τη βοήθειά μας σ’ αυτούς τους τομείς της ζωής από την τέχνη. Για την λειτουργία, κυρίως, της προσευχής ως της υπέρτατης στα χέρια μας τέχνης.