«Η Ελλάδα εντός ΕΕ δεν μπορεί να αλλάξει παραγωγικό μοντέλο»- Ηλίας Παπαναστασίου

Militaire News

Ο οικονομολόγος Ηλίας Παπαναστασίου, αποδομεί την προπαγάνδα περί της ανθηρής ελληνικής οικονομίας, με στοιχεία. Ακρίβεια σε τρόφιμα και ενέργεια, εκτόξευση των ενοικίων και εκτόξευση του κόστους των μερακινήσεων, αρκούν για να υποστηρίξουν αυτή την αποδόμηση.

Και δεν είναι μόνο αυτά. Είναι και ο τουρισμός ,όπου η Ελλάδα έχει γίνει η πέμπτη πιο ακριβή χώρα κι αυτό είναι κάτι που έχει αρχίσει να πλήττει και τη λεγόμενη «βαριά βιομηχανία» της χώρας.

«Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ότι μπορεί να έρχονται περισσότεροι τουρίστες στη χώρα, αλλά τα χρήματα που μένουν στο ταμείο είναι λιγότερα. Είναι επίσης σημαντικό ότι έχει χαθεί ο εσωτερικός τουρισμός. Αν σ’ αυτά προσθέσουμε και τα μεγάλα προβλήματα που υπάρχουν στις υποδομές, τότε είναι βέβαιο ότι έχουμε πρόβλημα και στον τουρισμό», λέει ο κ. Παπαναστασίου.

Πρώτα απ’ όλα όμως είναι η εμμονή μας να μην αλλάξουμε τίποτα στο παραγωγικό μας μοντέλο. Ο κ. Παπαναστασίου παρουσιάζει όλους τους δείκτες που δείχνουν την σταδιακή κατάρρευση όλων των πυλώνων της ελληνικής οικονομίας από το 1953 μέχρι σήμερα.

Μπορεί η Ελλάδα ακόμη και σήμερα να αλλάξει το παραγωγικό της μοντέλο; Ο κ. Παπαναστασίου υποστηρίζει πως όχι και εξηγεί τους λόγους.

Το πιστοποιητικό θανάτου της Ευρώπης στην Αλάσκα και οι νάνοι που ζητούν εκδίκηση-Η.Παπαναστασίου

«Το συμπέρασμα που προκύπτει από τη συνάντηση Πούτιν-Τραμπ ,είναι ότι δεν υπάρχει πια Ευρώπη…

Δεν υπάρχει πολιτικό προσωπικό να ηγηθεί της Ευρώπης. Η Ευρώπη του Βίλι Μπραντ, του Πάλμε ,του Μιτεράν δεν υπάρχει πια… 

Είναι πολύ δύσκολο να πάμε σε ειρήνη στο θέμα του νατοϊκού πολέμου εναντίον της Ρωσίας…

Η Ρωσία υπερασπίζεται τις κόκκινες γραμμές της και το μεγάλο πρόβλημα παραμένει η Ευρώπη και ο Ζελένσκι, που δεν φαίνονται να επιθυμούν την ειρήνη…

Η Ευρώπη έχει ένα παρελθόν που δεν θέλει να το ξεχάσει…Η Γερμανία θέλει να πάρει εκδίκηση για την ήττα της μετά από 80 χρόνια…. Ο Μακρόν τη δική του εκδίκηση για την ήττα του Ναπολέοντα… Το ίδιο ισχύει για τη Φινλανδία, τη Σουηδία, χώρες των οποίων δεν πρέπει να ξεχνάμε κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου…»

Αντι-Κινεζική Υστερία, αντι-Ρωσική Παράνοια και η Παρακμή της Αμερικάνικης Ηγεμονίας - H εύκολη κριτική του πληκτρολογίου

Του  

  
Ηλία Παπαναστασίου
 

  
(α) Ο μοχθηρός, σχιστομάτης κούλης που είναι και Κινέζος και Κομμουνιστής 

 

 

 

Διαβάζουμε δηλώσεις Αμερικανού Υπουργού για την Κίνα

 

 

 

«Ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας, ο Πιτ Χέγκσεθ, κατηγόρησε σήμερα την Κίνα πως προετοιμάζεται «δυνητικά να χρησιμοποιήσει στρατιωτική βία» στην περιφέρεια Ασίας-Ειρηνικού, περιοχή που η Ουάσιγκτον θεωρεί «θέατρο» επιχειρήσεων στο οποίο δίνει την «προτεραιότητα», με φόντο την κλιμάκωση των εντάσεων.

«Η απειλή που αντιπροσωπεύει η Κίνα είναι αληθινή και μπορεί να είναι άμεση», τόνισε σε ομιλία του στο πλαίσιο του Διαλόγου Σάγκρι-Λα στη Σιγκαπούρη, του κυριότερου φόρουμ για την ασφάλεια και την άμυνα στην Ασία, που διεξάγεται με φόντο την περαιτέρω όξυνση των εμπορικών και γεωπολιτικών εντάσεων ανάμεσα στην Ουάσιγκτον και το Πεκίνο αφότου επέστρεψε στον Λευκό Οίκο ο Ρεπουμπλικάνος Ντόναλντ Τραμπ τον Ιανουάριο.

 

 

Ο κ. Χέγκσεθ επέμεινε στο ότι η Κίνα «θέλει να κυριαρχήσει και να ελέγξει» την περιοχή και πρόσθεσε πως «εκπαιδεύεται καθημερινά» ενόψει εισβολής στην Ταϊβάν, καθώς έχουν πολλαπλασιαστεί τα κινεζικά στρατιωτικά γυμνάσια γύρω από τη νήσο» (Δηλώσεις Αμερικανού Υπουργού Άμυνας, Capital -31/5/2025).

 

 

Δεν είχαμε ποτέ αυταπάτες για τον σφοδρό και νοσηρό αντι-Κινεζισμό των Αμερικάνων εξαιτίας –κατά πρώτο λόγο...– της οικονομικής πρωτοκαθεδρίας της Κίνας και της απίστευτης προόδου της Κινέζικης Κοινωνίας και Οικονομίας τα τελευταία 40-45 χρόνια, καταφέρνοντας να βελτιώσει εκπληκτικά το βιοτικό επίπεδο των Κινέζων. Ο σημερινός Έλληνας Πρωθυπουργός, σε στιγμές ειλικρίνειας, είχε δηλώσει αρχές Νοεμβρίου 2019, τέσσερις μήνες αφότου εκλέχτηκε στις εκλογές ως Πρωθυπουργός, πως «Επισκέπτομαι την Κίνα, την χώρα που κατάφερε να βγάλει από την φτώχεια 850 εκατομμύρια ανθρώπους» . Είμαστε σίγουροι πως θυμάται ακόμη την δήλωση αυτή... 

 

 

Οι Αμερικανοί Ευαγγελιστές Προτεστάντες , δεν μπορούν εύκολα να παραδεχτούν πως η Αμερική έχει χάσει τα πρωτεία στην Οικονομία και πως η χθεσινή αποικία των Κινέζων Κούληδων που οι Αγγλοσάξονες Δυνάστες μεταχειριζόντουσαν με απάνθρωπο και φρικαλέο τρόπο, ειδικότερα   στους πολέμους του Οπίου μεταξύ Άγγλων και Κινέζων (1839 έως 1841 και 1843-44), όταν οι ελεεινές ύαινες της Ευρωπαϊκής Αποικιοκρατίας που ονομάζονται Βρεττανοί «τάιζαν» – κυριολεκτικά- όπιο τον Κινεζικό πληθυσμό για να τον κουμαντάρουν καλύτερα και πιο «αποτελεσματικά» ,   έχει  καταφέρει να μετατραπεί στην πρώτη οικονομική δύναμη του κόσμου. Τους είναι  αδύνατο να το παραδεχτούν και να το δεχτούν! 

 

 

Από τη μεριά του ο Τραμπ, προσπαθώντας να επηρεάσει μεγάλα στρώματα ψηφοφόρων στοχεύει:

 

  

(α) Στην επανεκκίνηση της οικονομίας για να κατοχυρώσει τις ψήφους εργαζομένων και ιδιοκτητών κυρίως μεσαίας και μικρής κοπής.

 

  

(β) Το βασικότερο, στοχεύει στην ανάδειξη ενός «εχθρού», στην δαιμονοποίησή του και στην αναγόρευσή του, στην συνείδηση των Αμερικανών ψηφοφόρων, σαν του κύριου «φταίχτη», του άθλιου «υπαίτιου» της «πανδημίας του Κορονοϊού» (2020), του ύπουλου και «αντιδημοκρατικού» Ασιάτη που έκρυβε μέσα του τον Ιό και μάλιστα όχι τον οποιονδήποτε Ιό αλλά τον «Κομμουνιστικό Ιό» ή τον «Κομμουνιστικό Ιό των Κιτρινιάρηδων»!

 

 

Είναι γεγονός πως μια συνεχής, αδιάλειπτη και σαρωτική πλύση εγκεφάλου υφίστανται οι Αμερικανοί πολίτες από την μέρα που γεννιούνται. 80 χρόνια μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο δηλαδή σε διάστημα 2,5 γενεών, ο Αμερικανός Πολίτης υπέστη την μεγαλύτερη πλύση εγκεφάλου της νεώτερης Ιστορίας. Με όπλο την Εικόνα και αναγορεύοντας τον Αστικό Πολιτισμό σε «Πολιτισμό Εικόνας», οι Αμερικανοί «Κεφαλαιοκράτες της Εικόνας και της Ψυχαγωγίας» του Hollywood και της TV, μεταμόρφωσαν σχεδόν τρεις γενιές Αμερικανών σε γενιές της τσιχλόφουσκας, της χυδαίας προπαγάνδας, του American Dream και του υστερικού αντικομουνισμού με τεράστια δόση ρατσισμού και ξενοφοβίας απέναντι σε άλλους λαούς, ειδικότερα της Ασίας. Γενεές επί γενεών Αμερικανών, «έμαθαν» για τους άλλους λαούς, για τις άλλες κουλτούρες, για την Ιστορία (ειδικότερα του 20ου Αιώνα) ή για την Ιστορία άλλων λαών, μέσα από τις ταινίες του Hollywood.

To νέο κύμα της αντι-Ρωσικής Παράνοιας, οι ψυχοπαθείς του αντι-Ρωσισμού και η Αμερικανοποιημένη «Αριστερά»

Του Ηλία Παπαναστασίου

Διαβάζουμε σε δημοσιεύματα ελληνικών ιστοσελίδων πως«TO KAΘEΣTΩΣ TOY KIEBOY ΑΠΕΙΛΕΙ ΝΑ ΠΛΗΞΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΚΟΚΚΙΝΗ ΠΛΑΤΕΙΑ

Την Τρίτη ο ληγμένος πρόεδρος του καθεστώτος του Κιέβου εξέφρασε την πρόθεση να πλήξει την παρέλαση της νίκης στη Μόσχα που προγραμματίζεται για την επόμενη Παρασκευή. Μετά την ανακοίνωση μονομερούς εκεχειρίας από τη Ρωσία για τις 9 Μαΐου, ο ληγμένος παρατήρησε: «Ανησυχούν τώρα ότι η παρέλασή τους βρίσκεται σε κίνδυνο και δικαίως».


Η Ζαχάροβα αντέδρασε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης την Τετάρτη, ρωτώντας τι είδους εκεχειρία μπορεί να προσφέρει το Κίεβο, δεδομένου ότι η κυβέρνηση Ζελένσκι «κυριολεκτικά σχεδιάζει τρομοκρατικές επιθέσεις στον αέρα [δηλαδή δημόσια]». Πρόσθεσε ότι το να καυχιέται κανείς για τέτοιες προθέσεις «είναι ακριβώς αυτό που συνηθίζουν οι τυπικοί τρομοκράτες».

Εάν αυτές οι απειλές των Ουκρανών και των Ευρωπαίων Ηγετών δεν είναι κλασικό δείγμα και ψυχοπάθειας και ψυχωτικού, σχεδόν σχιζοφρενούς αντι/Ρωσισμού, τότε τι ακριβώς είναι;

Εάν οι ευθείες απειλές εναντίον όσων ηγετών του πλανήτη παραστούν στην Ρωσική Πρωτεύουσα για την Εορτή των 80 ετών από την Αντι/Φασιστική νίκη εναντίον των Ναζί, ειδικότερα εκ μέρους της πυροβολημένης Κάλλας, εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για θέματα Εξωτερικής πολιτικής, εάν λοιπόν οι απειλές αυτές δεν αποτελούν απτό δείγμα βαριάς μορφής ψυχοπάθειας εκ μέρους της Ελίτ των Παγκοσμιοποιητών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τότε δεν γνωρίζουμε πώς αλλιώς θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν. Όταν απειλείς με πυραυλικό χτύπημα την Κόκκινη Πλατεία εν ώρα παρέλασης, γνωρίζεις πολύ καλά πως οι Ρώσοι θα απαντήσουν με πυρηνικό χτύπημα όπως σαφέστατα προειδοποίησε ο Ρώσος Αντιπρόεδρος Μεντβέντεφ. Πυρηνικά αντίποινα της Ρωσίας που θα συνοδευτούν σίγουρα από ανάλογα πυρηνικά χτυπήματα της Κίνας, εφόσον στην παρέλαση θα παραστεί και ο Κινέζος Προέδρος Σι Τσι Πινγκ. Όποιος λοιπόν θέλει να χτυπήσει την πόρτα του Γ’ Παγκοσμίου Πυρηνικού Πολέμου που θα οδηγήσει σε Πυρηνικό Ολοκαύτωμα, ας γνωρίζει πως όποιος χτυπήσει πρώτος την Κόκκινη Πλατεία και την Μόσχα θα εξαφανιστεί από τον χάρτη. Τελεία και παύλα.

Αναρωτιέται κανείς για την ερμηνεία του φαινομένου, για την αιτιολογία μιας μαζικής αντι–ρωσικής ψύχωσης και υστερίας εναντίον των Ρώσων που έχει πάρει πλέον ανεξέλεγκτα χαρακτηριστικά και θυμίζει συλλογική ψύχωση, επαναλαμβανομένη τακτικά στην ιστορία. Θα μπορούσαμε να απαριθμήσουμε –συνοπτικά– επτά βασικούς πυλώνες ερμηνείας της αντι–ρωσικής υστερίας:

Ηλίας Παπαναστασίου: Αν δεν αποβάλλουμε τον ρατσισμό Ανάσταση δεν έρχεται.

Ο Κύριος αναστήθηκε…Για την Ελλάδα υπάρχει έστω και μια ελπίδα Ανάστασης; Ο οικονομολόγος και πολιτικός επιστήμονας Ηλίας Παπαναστασίου, σε μια συζήτηση στο στούντιο militaire channel, αναλύει τα δεδομένα . Η εικόνα της χώρας είναι τραγική σε όλα τα επίπεδα. Πολιτικά, οοκονομικά, κοινωνικά.

Ο κ.Παπαναστασίου συμπεριλαμβάνει στις πρώτες θέσει των παθογενειών μας την κατάσταση που επικρατεί στα μέσα ενημέρωσης, τα οποία όπως λέει στερούν την ενημέρωση από τον Έλληνα πολίτη. Η επιβολή της μιας άποψης και στη προκειμένη περίπτωση της κυβερνητικής άποψης. «Δεν είναι απλά λογοκρισία. Έχουμε περάσει στο πεδίο της εξαφάνισης της αλήθειας και επιβολής της μιας άποψης στη κοινή γνώμη. Στο χώρο της εξωτερικής πολιτικής η άποψη αυτή είναι 100% αμερικανική. Στην οικονομία φιλελεύθερη-νεοφιλελεύθερη και στο χωρο της κοινωνικής πολιτικής η προπαγάνδα είναι άνευ προηγουμένου», λέει ο κ.Παπαναστασίου.

Μιλά για τη περιβόητη «μεσαία τάξη» και το ρόλο της στις εξελίξεις.

Τραμπ ειρηνοποιός ή Τραμπ δυναμιτιστής; Οι αυταπάτες τελειώνουν (πολύ σύντομα)

Του

 

Ηλία Παπαναστασίου

  

Δύο και παραπάνω μήνες μετά την επανεκλογή Τραμπ έχουν δημιουργηθεί –πολύ συνοπτικά– δυο «στρατόπεδα» των ενδιαφερόμενων για την επάνοδο του Αμερικανού Τραμπ. 

 

(α) Το στρατόπεδο των (δήθεν) «απελπισμένων» Ευρωπαίων που έχασαν τον ύπνο τους με την αναμενόμενη ταχύτατη απομείωση της επιρροής της Woke Culture Agenda και οι οποίοι όμως «παραμένουν» ευελπιστούντες στην διφορούμενη, παρανοϊκά απρόβλεπτη και αμερικανολάγνα –σε βαθμό υστερίας– «οραματική» πολιτική του Τραμπ. Οι Ευρωπαίοι δουλοπάροικοι του Τραμπ δηλαδή η Ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η συντριπτική πλειοψηφία των χωρών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, παραμένουν όχι απλώς εξηρτημένοι από την Αμερικανική προστασία και στρατιωτική βοήθεια αλλά και λάτρεις του βαθέως Αμερικανικού κράτους, του περίφημου Deep State και το οποίο δεν είναι ιδιαίτερα ερωτευμένο με «απομονωτιστικές» πολιτικές τύπου Δόγματος Μονρόε έτους 1823 αλλά αντίθετα, είναι κράτος βαθιά Ιμπεριαλιστικό και ακόμη βαθύτερα επιθετικό. Το «Βαθύ Κράτος» των Αμερικανών δεν έχει τις πινελιές και το άρωμα της Βρετανικής διπλωματίας της Βρετανικής Αυτοκρατορίας αλλά αντίθετα, λειτουργεί με την «κουλτούρα» του Cowboy αγελαδάρη των ράντσων του Far West. Δεν συζητά αλλά πυροβολεί πρώτα και είναι πρόθυμο για τις μεγαλύτερες «Διπλωματικές δολοπλοκίες και ρουφιανιές» αφού εκτελέσει τον αντίπαλο οπότε πάνω στο μνημόσυνο προτείνει και «τραπέζι του κοινωνικού διαλόγου»! Ας θυμηθούμε τις Συμφωνίες Μινσκ 1 και 2 αλλά και το Μαϊντάν πραξικόπημα του Μαΐου 2014, όπου ξεπέρασαν σε μηχανοραφική αθλιότητα ακόμη και τις γνωστές λυσσάρες ύαινες της Παγκόσμιας Ιστορίας, τους Βρετανούς .

  

Σε αυτό λοιπόν το βαθύ κράτος των ΗΠΑ «ποντάρουν» οι γελοίοι πραιτοριανοί των Αμερικανών που είναι οι Ευρωπαίοι και τους οποίους φτύνει και γελοιοποιεί καθημερινά ο Τραμπ. Ελπίζουν πως αυτό ακριβώς το βαθύ κράτος των Αμερικανών δεν θα αφήσει τον Τραμπ να «παρατήσει» την Ουκρανία, πιστεύοντας πως θα υποκύψει –ο Τραμπ– στις πιέσεις για αμέριστη βοήθεια και στρατό στην Ουκρανία. Αυτή όμως είναι η πρώτη ερμηνεία των προθέσεων του Τραμπ. Η δική του πρώτη επιλογή. Βασίζεται στην «υπόθεση εργασίας» των «καλών» προθέσεων του Τραμπ. Ο Τραμπ είναι καλός και ειρηνόφιλος, ντόμπρο παιδί και μπεσαλής όμως τι να κάνουμε, τον «πιέζει» –τον «καημένο»...– αυτό το άτιμο, γρουσούζικο βαθύ κράτος! Κακό χρόνο νάχει το κερατένιο!

  

Το είπαμε, αυτή είναι η πρώτη ερμηνεία, η πρώτη επιλογή δηλαδή η «αναγκαστική» υποχώρηση ενός «καλόβουλου» Τραμπ απέναντι στις πιέσεις ενός «κακού» – «πολύ κακού» βρε παιδί μου...– «βαθέως κράτους»... Ένας ειρηνόφιλος Τραμπ, τραγουδώντας το Imagine του Τζων Λένον, τις μπαλάντες του Μπομπ Ντίλαν με το Like a rolling stone επικεφαλής και «κάνοντας έρωτα διάρκειας» αλά Γιόκο Όνο/Τζων Λένον, μας βγαίνει peacemaker Χίππυ ενάντια στους Πολέμους και ενάντια στην Ελίτ της Παγκοσμιοποίησης. Συγκινητικό, χαριτωμένο, θεσπέσια δελεαστικό; Σίγουρα. Είναι όμως ρεαλιστικό; Πραγματοποιήσιμο;

  

Ερχόμαστε στην Δεύτερη ερμηνεία ή επιλογή του Τραμπ.

Ο Τραμπ από μεριάς του, είναι διαρκώς στοχευμένα διφορούμενος και διπλωματικά ερμαφρόδιτος στις απαντήσεις του. Η σε αποχώρηση ευρισκομένη Αμερικανική Κυβέρνηση Μπάιντεν θέσπισε στις 10/1/25 –ακριβώς 10 μέρες πριν την ορκωμοσία Τραμπ– το τελευταίο και αυστηρότερο έως τώρα πακέτο κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας. Δήλωση του Τραμπ; Καμία.

Μετά την αναταραχή που δημιουργήθηκε από τις δηλώσεις Τραμπ περί «ενσωματώσεως Γροιλανδίας, Καναδά και Διώρυγας Παναμά» και τον διαρκώς τροφοδοτούμενο σάλο.

Ερωτηθείς αν θα απέκλειε τη χρήση «στρατιωτικού ή οικονομικού εξαναγκασμού» για να πετύχει τον στόχο του να αποκτήσει αυτά τα εδάφη, ο εκλεγμένος πρόεδρος απάντησε «όχι». «Όχι, δεν μπορώ να σας διαβεβαιώσω για κανένα από αυτά τα δύο, αλλά μπορώ να πω το εξής: τα χρειαζόμαστε για την οικονομική μας ασφάλεια», είπε.

Λίγο καιρό πριν ο Ντόναλντ Τραμπ έστειλε τον μεγαλύτερο γιο του Ντόναλντ Τραμπ Τζούνιορ να επισκεφτεί τη Γροιλανδία, καθώς ο εκλεγμένος πρόεδρος διαρκώς εκφράζει ενδιαφέρον για την απόκτηση της αυτόνομης επικράτειας από τη Δανία και την ένταξη της Γροιλανδίας στις ΗΠΑ.

Γιατί η Ελλάδα υποκύπτει εύκολα στην Πολιτική Ορθότητα και στην Woke Culture

Του Ηλία Παπαναστασίου

Μια χώρα που στερείται ουσιαστικά βασικών υποδομών όπως ο Σιδηρόδρομος και στηρίζει όλη την οικονομία της στην μονοκαλλιέργεια του Τουρισμού...

Μια χώρα που στερείται βασικών υποδομών αποχέτευσης, υδροδότησης και ηλεκτροδότησης στα κυριότερα αστικά της κέντρα (και όχι μόνο...)

Μια χώρα που καταστρέφει συστηματικά λόγω σκανδαλώδους ανεπάρκειας τα δάση της και τον συνολικότερο φυσικό της πλούτο...

Μια χώρα που έχει υποτυπώδες, σχεδόν ανύπαρκτο κοινωνικό κράτος στους περισσότερους τομείς με αποτέλεσμα να εξαθλιώνονται καθημερινά μεγάλα στρώματα του πληθυσμού της...

Μια χώρα που προσφέρει τις φυσικές της ομορφιές μόνο στους ξένους τουρίστες αλλά όχι στους κατοίκους της –σε μεγάλο ποσοστό– γιατί οι τελευταίοι αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στο κόστος των διακοπών...

Μια χώρα που λησμονεί τον πολιτισμό και την γλώσσα της και αμερικανοποιείται με ιλιγγιώδη ρυθμό ιδιαίτερα στα στρώματα της αμόρφωτης πτυχιούχου νεολαίας της...

H ελπίδα που τρεμοσβήνει, η Ελλάδα που παριστάνει την Μαρία Αντουανέτα και ξεπερνάται οικονομικά από την Βουλγαρία

Του Ηλία Παπαναστασίου 

Η ελληνική κοινωνία περνάει όχι απλά μια κρίση αλλά μια διαρκή παρακμιακή κατάσταση που θυμίζει τελευταίες μέρες της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Με μια διαφορά η Ρώμη είχε ήδη περάσει αιώνες ακμής, παντοδυναμίας και εκπληκτικής ανάπτυξης σε όλους τους τομείς. Οικονομικούς, πολιτιστικούς κλπ.

 

Η Ελλάδα αντίθετα, θυμίζει μια αέναη παρακμή χωρίς καμμιά περίοδο ακμής. Έναν διαρκή εκφυλισμό παρόμοιο με του νεογέννητου που γεννήθηκε ευθύς εξαρχής βιολογικά ελαττωματικό. Μια συνεχή κατηφόρα χωρίς ανηφόρα, μια συνεχή πτώση χωρίς παύση, μια ασταμάτητη πορεία με χαλασμένα φρένα ενός φορτηγού που κατευθύνεται στον γκρεμό και ο οδηγός τραγουδά αμέριμνος και αστειεύεται διαρκώς με τον συνοδηγό του σαν να μην συμβαίνει τίποτε. Μια ολοκληρωτική εξάλειψη της ενσυναίσθησης του θανάτου που έρχεται σαν δρομέας κατά πάνω του, τύφλωση με όραση και βαρηκοΐα με ακοή. Είναι τρομερό να έχεις τις αισθήσεις σου καίριες όμως να μην αντιλαμβάνεσαι τον θάνατο που έρχεται καταπάνω σου με μαθηματική ακρίβεια και βεβαιότητα. Είναι σαν να βλέπεις στην άλλη πλευρά του τούνελ το τραίνο να έρχεται καταπάνω σου και εσύ να το απολαμβάνεις βγάζοντας σέλφις... Ή σαν να βρίσκεσαι σε σαφάρι στη ζούγκλα και εσύ να ηδονίζεσαι στην ιδέα να κάνεις μπάνιο σε ποτάμι με κροκόδειλους... Φαίνεται πως ο θάνατος είναι ηδονικός σε πολλούς χαρακτήρες αλλά και σε μερικούς λαούς... Και η καταστροφή της κοινωνίας θεωρείται απόλαυση από σαδομαζοχιστικούς χαρακτήρες που δυστυχώς πολλαπλασιάζονται αλματωδώς...

   

Δεν χρειάζεται να φέρουμε πολλά αποδεικτικά στοιχεία οικονομικού περιεχομένου. Αρκούν τα όσα αναφέρει στο εξαιρετικό του άρθρο με τίτλο «Η προπαγάνδα της ντροπής» ο Βασίλης Βιλιάρδος, αντιπρόεδρος της Βουλής, οικονομολόγος και Βουλευτής της Ελληνικής Λύσης.

   

«Είναι εξοργιστικές οι συνεχείς διαστρεβλώσεις της αλήθειας εκ μέρους του υπουργείου οικονομικών – το οποίο προσπαθεί να εκμεταλλευθεί τις χαμηλές γνώσεις των Ελλήνων, όσον αφορά την Οικονομία.

   

Πρόκειται για μία προπαγάνδα της ντροπής, μεταξύ άλλων με άρθρα του Γραφείου Τύπου του, σε φιλικά ΜΜΕ που δεν ερευνούν το περιεχόμενο τους – ενώ απλά τα «στολίζουν» με τίτλους του είδους «Πρωταθλήτρια η Ελλάδα στην αύξηση του κατά κεφαλήν ΑΕΠ», όταν είναι σχεδόν τελευταία στην ΕΕ!

   

Εδώ δεν αναφέρει το Υπουργείο πως ουσιαστικά από το 2019 έως το 2023, το πραγματικό κατά κεφαλήν ΑΕΠ αυξήθηκε μόλις κατά 1% – παρά το ότι το ΑΕΠ μας στηρίχθηκε με δανεικά 51,5 δις € που δεν θα παίρναμε εάν δεν είχε μεσολαβήσει η πανδημία και με δαπάνες που δεν θα μας επιτρέπονταν, εάν δεν υπήρχε η ενεργειακή κρίση λόγω του πολέμου της Ουκρανίας.

   

Το ίδιο χρονικό διάστημα δε, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Βουλγαρίας αυξήθηκε από το 51% στο 64% – δηλαδή κατά 13 μονάδες, ενώ το δικό μας μόλις κατά 1.

   

Ταυτόχρονα, μας πέρασε το 2023 ακόμη και η Σλοβακία που την περνούσαμε το 2022 – όπως άλλωστε μας ξεπερνούν όλες οι άλλες πρώην κομμουνιστικές χώρες! Δεν είναι κατάντημα, για το οποίο ασφαλώς δεν πρέπει να θριαμβολογούμε αλλά να ντρεπόμαστε;»

Η Φαντασιακή κοινωνική συνείδηση, η ανύπαρκτη ταξική συνείδηση και «ο κατά φαντασία μεσοαστός» που μονίμως φαντασιώνεται.

 

Του

 Ηλία Παπαναστασίου

Γράφαμε σε άρθρο μας στις 26/5/2023

 

 

 «Όμως εάν η «Φαντασιακή κατάταξη/αυτοκατάταξη στην Ταξική Πυραμίδα» μετατρέπει όλους τους εξαθλιωμένους μικροαστούς και πρώην «μικρομεσαίους» σε «Μεσαία Τάξη», το ίδιο ισχύει και για την πολυπαινεμένη εργαζόμενη ή «Εργατική Τάξη», των 400, 500, και 700 ευρώ. Μάλιστα, στην ηλικία έως 30 ετών, η κυβέρνηση του Μητσοτάκη έλαβε στις εκλογές πάνω από 30–32% στην δε ηλικία των 17–24 όπου όλοι οι βαθυστόχαστοι αναλυτές περίμεναν «αριστερή ψήφο» από την νεολαία, ο Μητσοτάκης ψηφίστηκε από το 35% τουλάχιστον! Αλλά εκτός από τους πανηλίθιους προπαγανδιστές του ΣΥΡΙΖΑ που δεν ξέρουν «που παν τα τέσσερα», ούτε τα «βαριά κανόνια της ταξικής ψήφου» όπως το ΚΚΕ που πανηγυρίζει (!) γιατί πήρε μια αύξηση του 1,9% όμως απέχοντας παρασάγγας από τα ποσοστά του 2012 και βλέποντας με τα κιάλια τα ποσοστά του 1981, όταν το ΚΚΕ είχε σχεδόν 11%, ούτε λοιπόν αυτοί του ΚΚΕ, μπορέσαν να κατανοήσουν το τεράστιο πρόβλημα της «Ψευδούς Συνείδησης» που στην Ελλάδα έχει μαζικό χαρακτήρα. Δεν χρειάζεται να μιλήσουμε περισσότερο, όμως το θέμα της «Φαντασιακής αυτοκατάταξης στην Ταξική Βαθμίδα» όπου η κάθε Κοινωνική Τάξη στην Ελλάδα «Φαντασιώνεται πως ανήκει σε μια κοινωνική τάξη παραπάνω από ό,τι ανήκει στην πραγματικότητα» είναι ένα τεράστιο πρόβλημα κοινωνικής και ταξικής συνείδησης για έναν λαό που ζει μια πραγματικότητα «Μεταπρατικής Κοινωνίας», «Μεταπρατικής Αστικής Τάξης», «Μεταπρατικής Ιντελιγκέντσιας» και «Μεταπρατικής Εργαζόμενης Τάξης». Ελάχιστοι έχουν συνειδητοποιήσει πού ανήκουν πραγματικά και οι περισσότεροι μάλιστα είναι αυτοκατατασσόμενοι «ένα σκαλοπάτι παραπάνω από την πραγματικότητα», γεγονός που τους κάνει αιθεροβάμονες, φαντασιοκόπους, παραληρούντες και δυνητικά αλλά και πραγματικά κρετίνους!»

 
 

 

 

Και συνεχίζαμε

 

 

 

 

« Ο Μητσοτάκης δημιουργεί φαντασιώσεις στο υποσυνείδητο του Μικροαστού και του εργαζόμενου των 500 ευρώ ή του φουκαρά, που κινδυνεύει με οικονομικό αφανισμό, πως θα τον «ανεβάσει κοινωνικά» είτε στην πραγματικότητα είτε «κατά φαντασία». Μάλιστα στην δεύτερη κατηγορία, την «φαντασιακή άνοδο φαίνεται πως ο Μητσοτάκης έχει ιδιαίτερη επιτυχία κατέχοντας το Know–How, υποσχόμενος όχι τόσο στην πραγματικότητα όσο «φαντασιακά», κατά φαντασία δηλαδή, πως θα βελτιώσει κοινωνικά τους περισσοτέρους πολίτες, μετατρέποντάς τους σε «Μεσοαστούς», εντάσσοντάς τους δηλαδή στην πολυθρύλητη, πολυπαινεμένη και πολυαγαπημένη «Μεσαία Τάξη» που κυκλοφορεί μάλλον σαν φάντασμα στην Ελληνική Κοινωνία παρά σαν υπαρκτή, κοινωνική και ταξική πραγματικότητα! Ο καθένας από «τους κάτω», δηλαδή την πλέμπα ή τους Πληβείους, φαντασιώνεται πως «Ανήκει κάπου παραπάνω από ό,τι τον έχει εγκλωβίσει» η ταξική πραγματικότητα. Ο εργαζόμενος των 500 ευρώ, ο χαμηλόμισθος δημόσιος υπάλληλος ή ο αγρότης, εάν τους ρωτήσετε, θα σας απαντήσουν πως «Ανήκουν στην Μεσαία Τάξη»(!).

 

Και καταλήγαμε