Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ Κ.. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ Κ.. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

02 Σεπτεμβρίου 2025

Τὰ δίκαια τῶν μοναχῶν τοῦ Ὅρους Σινᾶ καὶ το καταστροφικό νομοσχέδιο..!




από Κωνσταντίνος Σταυρόπουλος

-1 Σεπτεμβρίου 2025

Η κρίση στο Όρος Σινά


Πρώτη φορά που ταξίδεψα στο μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνας στο Σινά ήταν το 1997. Από τότε έχω ξαναβρεθεί εκεί αρκετές φορές, με πιο πρόσφατο ταξίδι τον Νοέμβριο του 2020, αναζητώντας ένα καταφύγιο μακριά από τις δυσκολίες της μεγαλούπολης κατά τη διάρκεια του μακρού lockdown σ'εκείνο το χειμώνα. Οι μοναχοί μου πρόσφεραν με αγάπη το καταφύγιο που ζήτησα και είχα την χαρά και την τιμή να ζήσω κοντά τους σε ένα συνεχές διάστημα κάποιων μηνών..!

Λίγα χρόνια μετά, το μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης ήρθε απότομα στην επικαιρότητα μέσω μιας απειλής δήμευσης από το Αιγυπτιακό κράτος. Η επέμβαση "σωτηρίας" που ήρθε ως απάντηση από την Ελλάδα, προσέφερε ως λύση μια τιμητική ταφόπλακα στο ιστορικό μοναστήρι. Τα τελευταία γεγονότα με την βίαιη έξωση των "ανταρτών" μοναχών υπήρξαν το τελευταίο τραγελαφικό επεισόδιο..!

Η Ελληνική Πολιτεία, και εμείς ως πολίτες, δεν μπορούμε να αντέξουμε το συμπυκνωμένο βάρος της ιστορίας. Από τα αρχαία χρόνια, την χιλιόχρονη Ρωμιοσύνη της Ανατολής, τον βαρύ Οθωμανικό ζυγό και την πολύτιμη απελευθέρωση του 1821, ήρθαμε κουτσά στραβά με θαύματα και τραύματα, για να εισέλθουμε "ταρατατζούμ" στον 21ο αιώνα και τώρα να που βρισκόμαστε πάλι στο χείλος του γκρεμού. Η πρόταση του Ελληνικού κράτους να "σώσει" το μοναστήρι του Όρους Σινά διά της οριστικής κατάργησης της Ιεράς Μονής, παρομοιάζει με την κατάργηση και κατάρρευση που βιώνουμε καθημερινά στον εθνικό βίο. Έχουν εμπλακεί και φέρουν μεγάλη ευθύνη για αυτή την εξέλιξη πρόσωπα Εκκλησιαστικά, ιδιώτες με επιρροή σε επισκόπους και κυβέρνηση, και άσχετοι "πολιτικοί". Κομμάτι όμως της ευθύνης ανήκει σε σε όλους μας. Πιστέψαμε στο άτομο-Θεό, αδιαφόρησαμε για τα αδέρφια και τα παιδιά μας και επιλέξαμε ηγέτες ανάξιους της ιστορίας και της στιγμής. Η κρίση που έχει φέρει το υπερχιλιόχρονο μοναστήρι σε κίνδυνο να καταργηθεί, δείχνει και την δική μας κρίση. Είναι η κρίση που μας έχει φέρει σε μια κατάσταση να ξέρουμε δήθεν τι γίνεται σε όλο τον κόσμο, ενώ θεωρούμε "νορμάλ" το ότι αγνοούμε το μέγεθος της παγκόσμιας αξίας του Σινά. Και είναι η κρίση που μας έχει μετατρέψει σιγά και σταθερά σε μικρούς ανθρωπάκους ζωής χαμερπής, που τέτοια δεν αξίζει στους ανθρώπους..!

Εδώ και ένα μήνα παλεύω μέσα μου με την αγάπη των μοναχών του Σινά, με τον παππού-δεσπότη που παραδόθηκε ηθελημένα και αθέλητα σε χέρια ανόητων συμβούλων, με το σπίτι μας που είναι η Εκκλησία, με τον μακαριστό π. Ααρών πού μού 'λεγε "να μη λες όσα συμβαίνουν στο μοναστήρι" γιατί έβαζε την αγάπη πάνω από λάθη και πάθη, με το "τα εν οίκω μη εν δήμω", με την δική μου ανημπόρια, και με την μικρή καθημερινή επίκληση στην Αγία Αικατερίνα..! Δεν έχω κάποιο ειδικό δικαίωμα λόγου, κι ας με κατατρέχει μια μπερδεμένη φιλοδοξία. Δεν έχω να πω κάτι σπουδαίο. Θέλω μόνο να σας ζητήσω σε μια δημόσια εξομολόγηση,  να σώσουμε το μοναστήρι του Σινά. Αν το κάνουμε θα δούμε μεγάλο καλό. Αν το αφήσουμε στην τύχη του, ας σκύψουμε να κάνουμε μια προσευχή για να μας λυπηθεί ο Θεός..!

ΥΓ. Τα παραπάνω ξεκίνησαν ως μια μικρή εισαγωγή στο κείμενο που δημοσιεύτηκε σήμερα στο Αντίφωνο, αλλά κατέληξα να σας πω τον πόνο μου. Σας προσκαλώ να διαβάσετε στον σύνδεσμο και το κείμενο στο Αντίφωνο του Κωνσταντίνος Βεργής με κάποιες σκέψεις που επικεντρώνονται στο ζήτημα του Όρους Σινά και την Ελληνο-Αιγυπτιακή συμπαιγνία κατά της Ιεράς Μονής. 
Αυτά και με συγχωρείτε..!

______________

Τὰ δίκαια τῶν μοναχῶν τοῦ Ὅρους Σινᾶ καὶ το καταστροφικό νομοσχέδιο..!


Ὅσα συμβαίνουν τὸ τελευταῖο διάστημα στὴν Ἱερὰ Μονὴ τοῦ Ὅρους Σινᾶ τῆς Αἰγύπτου, φανέρωσαν προβλήματα ἐτῶν. Τὸ γεγονὸς ὅμως ποὺ προκάλεσε τὴν ἔντονη ἀντίδραση τῶν μοναχῶν εἶναι ἡ ψήφιση ἑνὸς κάκιστου νομοσχεδίου σὲ συνδυασμὸ μὲ φανερὲς καὶ κρυφὲς συμφωνίες μεταξὺ τῶν κρατῶν τῆς Ἑλλάδος καὶ τῆς Αἰγύπτου, ποὺ ἀπειλοῦν νὰ καταστρέψουν τὸ μοναστήρι τοῦ Ὅρους Σινᾶ. Αὐτὸ ποὺ προέχει εἶναι νὰ ἀνακληθεῖ ταχέως τὸ νομοσχέδιο καὶ νὰ ἀνακοποῦν ὅλες οἱ ἐνέργειες ποὺ ἀπειλοῦν τὴν ὕπαρξη τῆς Μονῆς. Αὐτὸ εἶναι τὸ πρῶτο καὶ βασικὸ ζητούμενο. Ἡ διακοπὴ καὶ ἀναίρεση τῶν ἄστοχων ἐνεργειῶν τοῦ Ἑλληνικοῦ κράτους θὰ ἐπιφέρει εἰρήνη στὸ μοναστήρι. Τὸ Αἰγυπτιακὸ κράτος ἐκ τῶν πραγμάτων θὰ ἀκολουθήσει διορθώνοντας τὰ δικά του μεγάλα σφάλματα, ἀνατρέποντας τὶς ἄδικες καὶ μὲ διεθνεῖς ἐπιπτώσεις δικαστικὲς ἀποφάσεις κατὰ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης καὶ τῆς μακραίωνης ἱστορίας της. Ἂς βοηθήσουμε ὅλοι μὲ κάθε τρόπο τὴν Ἱερὰ Μονὴ τοῦ Ὅρους Σινᾶ νὰ ξεπεράσει τὸν σκόπελο. Ἐρασιτέχνες γραφειοκράτες καὶ πολιτικοὶ, μείνετε μακριὰ ἀπὸ τὸ μοναστήρι τοῦ Ὅρους Σινᾶ..!

Μὲ φόβο Θεοῦ καὶ αἴσθημα εὐθύνης..!


Μία χούφτα μοναχοὶ στὸ Ὅρος Σινᾶ ὑπερασπίζονται τὴν πίστη καὶ τὴν πατρίδα μας. Ὅσοι τάσσονται ἐναντίον τῶν μοναχῶν, προφανῶς δὲν ἔχουν κατανοήσει τὴν σοβαρότητα τοῦ ζητήματος.

13 Μαρτίου 2025

Τσάμπα μάγκες



Με αφορμή το ακτιβιστικό επεισόδιο στην Εθνική Πινακοθήκη, επιτρέψτε μου να εκφράσω την γνώμη μου σχετικά με την υποτιθέμενη ελευθερία των καλλιτεχνών, την λογοκρισία και δυστυχώς κάποιο βαθμό υποκρισίας που μας διακατέχει. Δεν ξέρω ποια ήταν τα πραγματικά κίνητρα του βουλευτή που προκάλεσε φθορά στα έργα του Χριστόφορου Κατσαδιώτη. Αυτό που ξέρω όμως είναι ότι ως καλλιτέχνες βιώνουμε μια βαθειά παρακμή, ακολουθώντας τη γενικότερη κοινωνική τάση και κατάσταση..! Είναι πάντως απορίας άξιον, πώς τα έργα του κ. Χριστόφορου Κατσαδιώτη φτάνουν να εκτεθούν σε ένα τόσο σημαντικό κρατικό ίδρυμα όπως είναι η Εθνική Πινακοθήκη.

Είναι γνωστή από χρόνια η αντίθεση προς την «κατεστημένη» ιστορική αντίληψη που αφορά τη μικρή και φτωχή μας πατρίδα, ως προς τα ζητήματα ταυτότητας, όπως είναι η πνευματική και θρησκευτική συνείδηση, αλλά και η αίσθηση του ανοίκειν σε μία κοινότητα και ένα λαό με συγκεκριμένα εθνικά χαρακτηριστικά. Δυστυχώς η αναθεωρητική αυτή αντίθεση δεν δέχεται τη συζήτηση με την σοβαρή υποστήριξη της «ηρωικής» ή «συντηρητικής» πλευράς των συμβάντων και γεγονότων, αλλά προτιμά να βρίσκει τρόπους να εκθέτει την άποψη της σε πανεπιστήμια και κρατικά ιδρύματα όπως η Εθνική Πινακοθήκη, αποφεύγοντας με κάθε τρόπο την αντιπαράθεση με τους γνωρίζοντες την ιστορία, και, ακόμη χειρότερα, με αντίθεση προς το λαϊκό αίσθημα. Βεβαίως, με τα χρόνια το λαϊκό αίσθημα μειώνεται, αρρωσταίνει, και αποτραβηγμένο στον όλο και πιο δύσκολο αγώνα της επιβίωσης, συχνά ξεχνάει που βρίσκονται τα παιδιά του, και σε ποια χέρια έχει παραδώσει την εκπαίδευση και την μόρφωση τους. Δείχνει όμως αυτή η αναθεωρητική ομάδα, να χαίρεται ιδιαιτέρως όταν κάποιοι αντιδρούν κάπως σπασμωδικά και επεισοδιακά στην υποτιθέμενη προοδευτική αντίληψη. Ίσως γιατί ο ακτιβισμός, ως πιο «πρωτόγονη» μορφή έκφρασης μας ταιριάζει καλύτερα..!