Περί των ΕΛΤΑ ο λόγος...

Ζήσαμε προ ολίγων ημερών τον "ξαφνικό θάνατο" που επέβαλε η Κυβέρνηση στο 43% των υποκαταστημάτων των ΕΛΤΑ – 204 από τα συνολικά 474 . Η απόφαση προκάλεσε έντονες αντιδράσεις, ιδίως στις αγροτικές περιοχές και στα νησιά. Είναι ένα πρόσθετο μέτρο που υποβαθμίζει τη ζωή στην επαρχία/ Περιφέρεια, συντελεί στην ερήμωση της υπαίθρου,εντείνει την αστυφιλία στα μεγάλα αστικά κέντρα.
Μετά τις αντιδράσεις η Κυβέρνηση -προσωρινά- υπαναχώρησε. Δήλωσε ότι άμεσα θα κλείσουν μόνο 46 υποκαταστήματα ενώ τα υπόλοιπα 158 μετά από τρεις μήνες, αφού βέβαια προηγηθεί το κατάλληλο «επικοινωνιακό "ψήσιμο» ώστε να αμβλυνθούν οι τωρινές αντιδράσεις.Η απόφαση όμως για το κλείσιμο και των υπολοίπων δεν πάρθηκε πίσω..

Διευκρινίζουμε ότι τα ΕΛΤΑ είναι ο φορέας της Ταχυδρομικής Υπηρεσίας που οφείλει να λειτουργεί για την εξυπηρέτηση όλων των κατοίκων της χώρας, ακόμη κι αν η συνολική δραστηριότητά του δεν είναι κερδοφόρα, αλλά, ελλειμματική. Το ίδιο, εξάλλου, συμβαίνει με τις αστικές συγκοινωνίες ή τις άγονες γραμμές της ακτοπλοΐας, που επιδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό.

Τα ΕΛΤΑ, μαζί με τις εταιρείες ύδρευσης, είναι από τις πάλαι ποτέ ΔΕΚΟ (Δημόσιες Επιχειρήσεις Κοινής Ωφέλειας) που δεν έχουν ακόμη ιδιωτικοποιηθεί. Στις ΔΕΚΟ ανήκαν, πριν την επιβολή των πολιτικών της ΕΕ, και τα Μνημόνια, η ΔΕΗ, ο ΟΤΕ, ο ΔΕΣΦΑ, η ΤΡΑΙΝΟΣΕ και άλλες επιχειρήσεις βασικών υποδομών της χώρας.Όλες αυτές πλέον ανήκουν στον Ιδιωτικό τομέα.
Φαίνεται ότι η ίδια τύχη επιφυλάσσεται και για τις εναπομείνασες. Σήμερα τα ΕΛΤΑ, αύριο το Νερό...

Η Αφρική έχει ήδη επιλέξει πλευρά στο θέμα της Παλαιστίνης. Ο Παγκόσμιος “Βορράς” θα ακολουθήσει το παράδειγμά της;

Του Γιώργου Παπαγιαννόπουλου

Ενώ η Ευρώπη συζητά, η αφρικανική ήπειρος έχει προ πολλού επιλέξει την πλευρά της στο παλαιστινιακό ζήτημα. 

«Η υπόθεση του παλαιστινιακού λαού είναι η δική μας υπόθεση, και ως Αφρικανοί, γνωρίζουμε καλά τι σημαίνει να βλέπουμε τη γη μας να αποσπάται από εμάς, τι σημαίνει να βλέπουμε το πεπρωμένο μας να αποφασίζεται αλλού, σε χάρτες σχεδιασμένους από χέρια που δεν γνωρίζουν τη γλώσσα μας ή τον πόνο μας.

 Δεν είμαστε εναντίον του εβραϊκού λαού, όπως ακριβώς δεν είμαστε εναντίον κανενός λαού. Είμαστε εναντίον κάθε συστήματος που καταπιέζει, αποικίζει και απανθρωποποιεί. Είτε πρόκειται για ιμπεριαλισμό, σιωνισμό είτε για δικτατορία του κέρδους». 

Αυτά ήταν τα λόγια του Thomas Sankara, επαναστάτη ηγέτη και προέδρου της Μπουρκίνα Φάσο, στη σύνοδο κορυφής του Κινήματος των Αδεσμεύτων στη Χαράρε το 1986. Σαράντα χρόνια αργότερα, αυτά τα λόγια είναι και παραμένουν εκπληκτικά επίκαιρα. Δεν έχουμε φτάσει ακόμα εκεί. Ενώ κάποια πράγματα έχουν αλλάξει σε μέρη της Ευρώπης, σε άλλες χώρες όπως η Αυστρία, η Δανία, η Φινλανδία, η Γερμανία, η Ιταλία, η Λιθουανία και η Ολλανδία, η συζήτηση συνεχίζεται σχετικά με το εάν και πώς θα αναγνωριστεί το Κράτος της Παλαιστίνης.

Ωστόσο, η Αφρική έχει από καιρό επιλέξει την πλευρά της: 52 από τις 54 χώρες έχουν αναγνωρίσει επίσημα την Παλαιστίνη, αφήνοντας εκτός μόνο το Καμερούν και την Ερυθραία. Αυτή η υποστήριξη δεν πηγάζει από εχθρότητα προς τον εβραϊκό λαό, αλλά από ένα ευρύτερο όραμα: την παλαιστινιακή υπόθεση ως μέρος ενός παγκόσμιου αγώνα κατά της αποικιοκρατίας, του ιμπεριαλισμού και της εκμετάλλευσης.

"Ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται"

Γιώργος Παπαγιαννόπουλος*

Δημοσιεύθηκε στην εφ. "Παρόν" 29.06.2025

Υπογράφηκε μνημόνιο Λιβύης – Τουρκίας για έρευνες σε 4 θαλάσσια οικόπεδα.

Απανωτές έρχονται οι φάπες από Λιβύη μεριά. Η Ελλάδα άφησε χώρο και χρόνο στην Τουρκία να προχωρήσει την διείσδυσή της στην Λιβύη, αφού δεν αντέδρασε όπως όφειλε μετά την υπογραφή του Τουρκολυβικού Μνημονίου το 2019 που "έκλεβε" μεγάλο θαλάσσιο χώρο από την Ελλάδα υπέρ της Λιβύης και της Τουρκίας. 

Ακολούθησαν και άλλα γνωστά, ώσπου τις προάλλες μάθαμε ότι η φιλική προς την Ελλάδα κυβέρνηση της Ανατολικής Λιβύης υπό τον στρατάρχη Χαφτάρ που εδρεύει στην Κυρηναϊκή (Βεγγάζη, Τομπρούκ) σκέφτεται και αυτή να αναγνωρίσει το Τουρκολυβικό Μνημόνια του 2019. Πριν υπάρξει ουσιαστική αντίδραση από εδώ,πέραν της εξαγγελίας για την επιτήρηση των νοτίων συνόρων της χώρας από πλοία του Πολεμικού μας Ναυτικού (με πρόσχημα την αποτροπή των παράνομων μεταναστευτικών ροών από την Λιβύη προς την Κρήτη), έφτασε και το τελευταίο νέο.

Έτσι, σε μια κίνηση που αναμένεται να οξύνει περαιτέρω τις ήδη τεταμένες ελληνολιβυκές σχέσεις, η Εθνική Εταιρεία Πετρελαίου (NOC) της Λιβύης υπέγραψε μνημόνιο συνεργασίας με την Τουρκική Εταιρεία Πετρελαίου (TPAO) για τη διεξαγωγή γεωλογικών και γεωφυσικών ερευνών σε τέσσερα υπεράκτια οικόπεδα της λιβυκής υφαλοκρηπίδας.

Ζήτημα Δημοκρατίας

Του Γιώργου Παπαγιαννόπουλου

Από το ΠΑΡΟΝ 15.06.2025

Η Ελλάδα ως χώρα αναπτυγμένη μεν, στην περιφέρεια του κέντρου δε, βιώνει μια σκληρή επιβολή ισχύος, λόγω κατεξοχήν της νεο-αποικιακού τύπου λειτουργίας της Ευρωζώνης αφενός, της Εθελόδουλης μετατροπής της σε νεο-αποικία αφετέρου από τις ντόπιες ελίτ: 

Υφίσταται βίαιες εξωτερικές επιβολές και θεσμικές εκτροπές που κυριολεκτικά κουρελιάζουν κάθε ουσιαστικό στοιχείο του Συντάγματός της,και της Δημοκρατικής λειτουργίας..

Προφανώς με τη συνέργεια του ντόπιου συστήματος εξουσίας.  Δεν μας φτάνει η υποβάθμιση της Χώρας όσον αφορά την γεω-πολιτική ανάγνωση, προκύπτουν τακτικά και εσωτερικά προβλήματα. 

Με αφορμή την πρόσφατη απόφαση του εκλογοδικείου που κήρυξε έκπτωτους τρείς βουλευτές των "Σπαρτιατών" αφήνοντας παράλληλα ΚΕΝΕΣ τις θέσεις τους και άρα αφήνοντας το Κοινοβούλιο με 297 βουλευτές (για πρώτη φορά στα χρονικά), προκύπτουν αμείλικτα ερωτήματα: 

ο αριθμός των 300 βουλευτών γίνεται να καθορίζεται στο ΠΕΡΙΠΟΥ;

 Είναι δυνατόν επί τόπου η κυβέρνηση να κατεβάζει αυθαίρετα τον αριθμό του εύρους της πλειοψηφίας στους 149!, μέχρις ότου αναγκαστεί να υπαναχωρήσει και να επιστρέψουμε στο Συνταγματικό 151;

Γελοιότητες μεν-επικίνδυνα πράγματα δε.Δεν μιλάμε για εκλογές σε Φοιτητικό Σύλλογο αλά΄για το Ελληνικό Κοινοβούλιο.Τελικά, ΜΕΙΖΟΝ θέμα αναδεικνύεται το ζήτημα Υπεράσπισης της (κολοβής) ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ μας.


ΠΗΓΗ - Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Τρεις νότες

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

Τρεις νότες

Αυτή την ουράνια οπή που χάσκει
κάθε φορά που τα μαχητικά της Άγκυρας περνούν-
πρέπει να κλείσω.
Τρόπο δεν βρίσκω.
Μόνος, αδύναμος
και οι δικοί μου πουλημένοι.

Σ΄αυτή την Πράσινη γραμμή
θέλω να ζωγραφίσω.
Λουλούδια,γκράφιτι
κι ένα συρμάτινο στεφάνι.
Να το φοράω στο κεφάλι
κάθε που ακούω
να ομιλεί ο εκπρόσωπος.

Αυτή την ψεύτικη αγκαλιά
Θέλω ν΄αφήσω.
Από την θαλπωρή των λόγων
να γλιτώσω.
Να ξεκινήσω πάλι
μ΄ορθάνοιχτα φτερά.
Θα΄ναι βαριά η συντριβή νομίζω.

Από τις εκδόσεις manifesto κυκλοφορεί το νέο βιβλίο “Παιζω-γραφίες” του Γιώργου Παπαγιαννόπουλου

ΠΗΓΗ:ΠΑΡΟΝ 14.12.2023
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Δημογραφικό - υπογεννητικότητα.

Του Γιώργου Παπαγιαννόπουλου

Δημοσιεύθηκε στην εφ. ΠΑΡΟΝ,  Κυριακή 4 Μαΐου 2025

"Το δημογραφικό πρόβλημα συνίσταται στην αλλαγή της ηλικιακής σύνθεσης του πληθυσμού μιας χώρας εξαιτίας της γήρανσής του. Η ηλικιακή σύνθεση του πληθυσμού μιας χώρας εξαρτάται από το φυσικό ισοζύγιο θανάτων και γεννήσεων, καθώς και από τη διαφορά μεταξύ μεταναστευτικών εκροών και εισροών."

Η Ελλάδα κατατάχθηκε 3η (τρίτη) παγκοσμίως σε συρρίκνωση πληθυσμού! (-1,6%), μετά την Ουκρανία που βρίσκεται στο -8,1% λόγω πολέμου και προσφυγικού κύματος εξόδου από την Χώρα και δεύτερο την νήσο Τουβαλού στον Ειρηνικό (-1,8%) λόγω ανόδου της στάθμης θάλασσας και κλιματικής κρίσης.

Από τα σοβαρότερα προβλήματα της Χώρας είναι το Δημογραφικό, η πληθυσμιακή συρρίκνωση, λόγω υπογεννητικότητας και μετανάστευσης. Από την μία, η αναβλητικότητα των νεώτερων γενεών -λόγω συνθηκών- ως προς την δημιουργία οικογένειας, Από την άλλη η οικονομική-παραγωγική χρεοκοπία που εκδηλώθηκε με τον βιαιότερο τρόπο το 2011 και συνακόλουθα με τα Μνημόνια που άτυπα συνεχίζονται μέχρι σήμερα, (ενώ έχει ξεπουληθεί όλη η χώρα.), που είχε σαν αποτέλεσμα την μετανάστευση 600.000 νέων, κυρίων επιστημόνων, σε Χώρες της Δύσης.

Στην χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας: -Επιδοτούμε την αγορά ηλεκτρικών αυτοκινήτων, αλλά δεν ασχολούμεθα με την αντιμετώπιση του προβλήματος της υπογεννητικότητας.  Ενώ, την ίδια στιγμή δηλώνουμε ότι στο μέλλον δεν θα υπάρχουν Έλληνες σε τούτη τη χώρα. Εξαιτίας της υπογεννητικότητας, ανάμεσα στις άλλες συνέπειες,οι σημερινοί σαραντάρηδες δε θα πάρουν ποτέ σύνταξη και οι σημερινοί συνταξιούχοι δεν θα δουν ποτέ αξιοπρεπείς συντάξεις

Σουδάν: Θάνατοι από τον Εμφύλιο, από την πείνα και την δίψα

Τα φώτα της δημοσιότητας των μεγάλων μέσων ενημέρωσης έχουν απομακρυνθεί από τις εκθέσεις στο Σουδάν, όμως αυτή η ταραγμένη χώρα οι άνθρωποι συνεχίζουν να πεθαίνουν.

27 Απριλίου 2025

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ*

Τ ο Σουδάν εισήλθε στον τρίτο χρόνο πολέμου. Τα φώτα της δημοσιότητας των μεγάλων μέσων ενημέρωσης έχουν απομακρυνθεί από αυτό, αλλά σε αυτή την ταραγμένη χώρα οι άνθρωποι συνεχίζουν να πεθαίνουν. Και όχι μόνο κάτω από τις βόμβες, αλλά και από τις κακούχιες, την πείνα και τη δίψα.
Οι συγκρούσεις μεταξύ των δύο παρατάξεων, των Δυνάμεων Ταχείας Υποστήριξης (RFS), με τον επικεφαλής του Mohamed Hamdan Dagalo “Hemetti”, αφενός, και των Σουδανικών Ενόπλων Δυνάμεων (SAF) με τον επικεφαλής του Abdel Fattah Abdelrahman al-Burhan, που φαίνεται ο επικεφαλής του Κυρίου Συμβουλίου και de facto δεν υποχωρούν. Από την έναρξη της σύγκρουσης, πάνω από 12,4 εκατομμύρια άνθρωποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, εκ των οποίων τα 3,4 έχουν καταφύγει σε γειτονικές χώρες.

Ο πόλεμος μεταξύ των δύο στρατηγών, του Mohamed Hamdan Dagalo “Hemetti”, αρχηγού των Δυνάμεων Ταχείας Υποστήριξης (RSF) και του Abdel Fattah Abdelrahman al-Burhan, de facto προέλυδρου, και δεν αρχηγού. δηλαδή ο μισός πληθυσμός του Σουδάν, υποφέρουν από πείνα και περισσότερα από 15 εκατομμύρια έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους – μεταξύ αυτών τα 3,1 εκατομμύρια έχουν αναζητήσει προστασία σε γειτονικές χώρες – για να γλιτώσουν από τις συνεχείς μάχες.” ( Σουδάν: ένας ακόμη πόλεμος σε εξέλιξη ”, άρθρο μου στην Timesnews, 30.12.24)” (1).

Γιώργος Παπαγιαννόπουλος, Παιζω-γραφίες ―κυκλοφορεί [απόσπασμα]

«Όλα ανοιχτά, όλα διάφανα. Γι’ αυτό με διαπερνάνε όσοι θέλουν. Διακρίνουν εντός μου και τη δύναμη και την αδυναμία. ‘Ολα ανοιχτά, όλα διάφανα, εσύ παιδί της Διαφώτισης και του Καημού, της Δύσης και του Νότου.

Μόνο, να: το μυαλό, η μνήμη καμιά φορά, μη έχοντας τι άλλο να κάνει, σε σβουρίζει και μπερδεύει αληθινές με ψεύτικες ιστορίες. Αυτές που έζησες με εκείνες που θα ήθελες να ζήσεις.

Πετάω πέτρες στο γιαλό κι αυτές γυρίζουν πίσω.»

«Στο Σαρμ Ελ Σέιχ δεν υπάρχει ακτή αμμουδερή να πλησιάσεις, ούτε ψαρόβαρκες που μυρίζουν λέπια και ψαροκέφαλα φρεσκοκομμένα. Μύγες και μέλισσες δεν στήνουν βουητό πάνω από κοκκινόμαυρα εντόσθια. Η μυρουδιά δεν σου τρυπά τη μύτη σαν αυτή που συναντάς στα καρνάγια και τις ακτές του Σαρωνικού ή του Αιγαίου, δεν είναι νοτισμένη με δαύτη την περίεργη ομίχλη που υφίσταται άνευ λόγου, ενώ ο καιρός είναι αίθριος, ο ουρανός πεντακάθαρος. Τα δίχτυα των ψαράδων δεν γιομίζουν καθημερινά από τα ψάρια τα μυστήρια της θάλασσας της Ερυθράς και του κόλπου της Άκαμπα. Ίσως γιατί τούτα τα ψάρια, ως διαφορετικά από αυτά της Μεσογείου, είναι πιο απαιτητικά και επικίνδυνα. Ίσως πάλι, τόσο τα ψάρια όσο και οι ψαράδες, φοβούνται την επερχόμενη έλευση του Λώρενς της Αραβίας, του Ελ Ώρενς, του Ελ Άραμπ, κρύβονται. Που ως πρώην αποικιοκράτης, φαντάζει στα μάτια τους απόκοσμος και απαιτητικός, θα τους χαλάσει την ηρεμία, τη διαρκή επανάληψη… τον χρόνο που με ακρίβεια επαναλαμβάνεται… στον αιώνα τον άπαντα…»

_______

Ο Γιώργος Παπαγιαννόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1954. Μετά το τέλος των Γυµνασιακών του σπουδών στο Γυµνάσιο Αρρένων Καλλιθέας, σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Πανεπιστήµιο Φλωρεντίας την περίοδο 1971-77. Στη συνέχεια αποφοίτησε από το Ελληνικό Μεσογειακό Κέντρο Αραβικών και Ισλαµικών Σπουδών και την Εθνική Σχολή Δηµόσιας Διοίκησης.

Εργάσθηκε στο ΥΠΕΧΩΔΕ.

Στα χρόνια της 7χρονης δικτατορίας είχε ενεργό δράση στο φοιτητικό κίνηµα, καθώς και στον αντιστασιακό αγώνα από τις γραµµές του Π.Α.Κ.

"Να κόψουμε δρόμο!"

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ εφ. ΠΑΡΟΝ 30.03.2024

Στο εσωτερικό της Χώρας, μετά τις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις-διαδηλώσεις για την τραγωδία των Τεμπών, το αίτημα για ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ έχει καταστεί ΠΑΝΔΗΜΟ.

Δεν είμαι ακόμη σε θέση να καταλάβω αν όντως το "πολιτικό σύστημα" της Χώρας "έλαβε το μήνυμα" ή, πάλι, χάθηκε το γράμμα για πολλοστή φορά. Εν πάση περιπτώσει, κρατάμε το γεγονός ότι το Κίνημα που αναπτύσσεται γύρω από το αίτημα της απονομής ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ για την Τραγωδία των Τεμπών( και όχι μόνο), έχει χαρακτηριστικά Ακηδεμόνευτου - Αυτονομίας, Ηθικής υπεροχής, ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ.

Στην γειτονιά μας, η Τουρκία οργιάζει. Στα Βαλκάνια, στην Συρία όπου στήθηκε μια κυβέρνηση- υποχείριο της, στη Λιβύη, με εμπλοκή στον Ρωσο-Ουκρανικό πόλεμο, πάντα σε ρόλο "επιτήδειου ουδέτερου".

Εδώ: το "φοβικό σύνδρομο" των Αθηνών κτυπάει κόκκινο,πλήρης αμηχανία και υποχωρητικότητα, σε Αιγαίο και Κύπρο, παντού... 

Η συμμετοχή μας στην "Συμμαχία των προθύμων" (στρατηγικό λάθος) στο Ουκρανικό κατά της Ρωσίας μας μάρανε...Η ενίσχυση της Εθνικής και της "Παλλαϊκής" ΑΜΥΝΑΣ πιο αναγκαία από ποτέ!

Η Τουρκία κυριαρχεί στην Λιβύη, οι άλλοι παρακολουθούν…

Ο Ερντογάν έχει δημιουργήσει μια σταθερή παρουσία που είναι δύσκολο να υπονομευτεί.

Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με τον Πρωθυπουργό της Λιβύης Αμπντούλ Χαμίντ Ντμπέιμπα στην Άγκυρα το 2021

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

Η Λιβύη στην μετα-Καντάφι εποχή υπήρξε ένα γεωπολιτικό πεδίο μάχης για πάνω από μια δεκαετία. Πολλές δυνάμεις έχουν παίξει το παιχνίδι επιρροής,όμως είναι η Τουρκία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν που μπόρεσε να εισχωρήσει με μεθοδικότητα και αποφασιστικότητα, μετατρέποντας τη χώρα σε μια πραγματική προηγμένη “πλατφόρμα” για τα συμφέροντά της στη Μεσόγειο και την Αφρική. Μια στρατηγική που είδε την Άγκυρα να ενεργεί αποφασιστικά σε στρατιωτικό, οικονομικό και διπλωματικό επίπεδο, κερδίζοντας έδαφος ενώ άλλες δυνάμεις, υποχώρησαν ή παρέμειναν βυθισμένες στην αβεβαιότητα.

Η είσοδος της Τουρκίας στη Λιβύη ξεκίνησε ως απάντηση σε κινήσεις άλλων δυνάμεων. Το 2012, η ​​Μόσχα αναπτύχθηκε μέσω της μισθοφορικής “θυγατρικής” της, της Wagner, για να υποστηρίξει τον στρατηγό Χαλίφα Χαφτάρ, τον ισχυρό άνδρα της ανατολικής Λιβύης, που υποστηρίζεται επίσης από την Αίγυπτο του αλ Σίσι και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.

Μετά τις διαδηλώσεις

Γιώργος Παπαγιαννόπουλος 

"Παρόν" της Κυριακής 09.03.25

Όπως "είχαμε προβλέψει", οι μεγαλειώδεις - σε Ήθος και συμμετοχή- συγκεντρώσεις της 28/2, με αφορμή την Τραγωδία των Τεμπών, ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο σε Πανελλήνια βάση.

Από το αν θα υπάρξει -και ποια- συνέχεια των κινητοποιήσεων θα μπορέσουμε να μιλήσουμε για ένα εν δυνάμει μεγάλο κίνημα ή για ξέσπασμα της σωρευμένης λαϊκής οργής, αν υπάρχει δυνατότητα να προκύψει κάτι ΝΕΟ.

Δεν είμαι ακόμη σε θέση να καταλάβω αν όντως το "πολιτικό σύστημα" της Χώρας "έλαβε το μήνυμα" ή, πάλι, χάθηκε το γράμμα για πολλοστή φορά. Εν πάση περιπτώσει, εμείς κρατάμε το γεγονός ότι το Κίνημα που αναπτύσσεται γύρω από το αίτημα της απονομής ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ για την Τραγωδία των Τεμπών (και όχι μόνο), έχει χαρακτηριστικά Ακηδεμόνευτου - Αυτονομίας, Ηθικής υπεροχής, ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ.

Η Λιβύη είναι η καλύτερη επιλογή για την “επανεγκατάσταση” των κατοίκων της Γάζας (σύμφωνα με τους Ισραηλινούς)

Η Λιβύη είναι η καλύτερη επιλογή για την “επανεγκατάσταση” των κατοίκων της Γάζας (σύμφωνα με τους Ισραηλινούς)

Η ισραηλινή πρόταση καταλήγει τονίζοντας ότι η συνεργασία με τον Χάφταρ είναι η καλύτερη λύση για την επίτευξη αυτών των στόχων.

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

Συνεχίζεται η “αναζήτηση” για την εξεύρεση τόπου όπου θα εξοριστούν οι Παλαιστίνιοι από την Γάζα. Σε συνέχεια και του πρόσφατου Δυστοπικού βίντεο -κατασκευασμένου με την βοήθεια Τεχνικής νοημοσύνης- “GAZA TRUMP”, όπου η Γάζα γίνεται “Ριβιέρα”…, ακολουθούν κάποια Ισραηλινά ΜΜΕ: τώρα πέφτει η πρόταση για “μετεγκατάστασή” τους στην Λιβύη.

Σύμφωνα με το Ισραηλινό “Κανάλι 7”: η Λιβύη είναι η καλύτερη επιλογή για την επανεγκατάσταση των κατοίκων της Γάζας. Το Ισραηλινό «Κανάλι 7» δημοσίευσε πρόταση για την επανεγκατάσταση θεωρώντας ότι είναι μια πιθανή λύση σε πολλές από τις προκλήσεις ασφάλειας και γεωπολιτικής που αντιμετωπίζει το κράτος κατοχής και η περιοχή. Ο ιστότοπος “Israel News National” επίσης,πιστεύει ότι η Λιβύη μπορεί να είναι η καταλληλότερη επιλογή για αυτό, δεδομένης της τεράστιας έκτασης και της χαμηλής πυκνότητας πληθυσμού της, επιπλέον της πολιτικής της διαίρεσης της σε ημι-ανεξάρτητες οντότητες.

Η έκθεση αναφέρει ότι αυτές οι οντότητες, ειδικά αυτές που ελέγχονται από τον Χάφταρ, ενδέχεται να ενδιαφέρονται να υποδεκτούν νέους κατοίκους ικανούς να ενσωματωθούν, εκτός από επενδύσεις που θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη της υποδομής και της τοπικής οικονομίας. Η έκθεση πίστευε ότι ο Χάφταρ, ο οποίος ελέγχει τα περισσότερα από τα λιβυκά εδάφη, χρειάζεται κατοίκους για να αναπτύξουν τις υποδομές και να παρέχουν εργατικό δυναμικό, ενώ η κυβέρνηση της Τρίπολης πρέπει να ενισχύσει τη νομιμότητά της. Θεωρεί ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες επηρεάζουν τα λιβυκά κόμματα προσφέροντας είτε κίνητρα είτε ασκώντας πίεση, καθώς όσοι συμφωνούν να δεχτούν τους Παλαιστίνιους μπορούν να ανταμειφθούν με χρηματοδότηση και πολιτική υποστήριξη, ενώ οι αντίπαλοι μπορεί να τιμωρηθούν οικονομικά, διπλωματικά και στρατιωτικά.

Γάζα: Εθνοκάθαρση και Real Estate..

ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

Δημοσιεύτηκε στο ΠΑΡΟΝ/09/02/2024

Αυτά που είπε ο Ντόναλντ Τραμπ και συμφώνησε ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου, κατά την συνάντησή τους
στον Λευκό οίκο, σχετικά με τη Γάζα, μυρίζουν Εθνοκάθαρση. 

Η περίεργη (και αποκρουστική) ιδέα ότι οι Αμερικανοί πρέπει να «πάρουν τον έλεγχο» της Λωρίδας, να κυνηγήσουν τους Παλαιστίνιους και να τους ξεφορτωθούν διώχνοντας τους σε γειτονικές χώρες (που αρνούνται να τους υποδεκτούν) και να ξαναχτίσουν τα πάντα, για να την κάνουν «τη Ριβιέρα της Μέσης Ανατολής»! 

Η μαρτυρική Γάζα μετατρέπεται σε μια τεράστια Ριβιέρα, η αποκορύφωση του Real Estate! Μπορούμε πραγματικά να μιλάμε τόσο επιπόλαια για την αναγκαστική μεταφορά δύο εκατομμυρίων ανθρώπων;

 Φαίνεται ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ετοιμάζονται να κυβερνήσουν τη Λωρίδα της Γάζας, με μια ισχυρή επιχείρηση ανασυγκρότησης ακινήτων και αμφισβητώντας τον ρόλο του Κατάρ, του Ιράν και της Αιγύπτου στην περιοχή. Και ο Νετανιάχου λαμβάνει αναγνώριση και στήριξη για την ηγεσία του από τον Αμερικανό πρόεδρο.

Ο κόσμος αλλάζει με μεγαλύτερη ταχύτητα από αυτή που κατανοούμε. Θεωρούσαμε (λάνθασμένα) ότι
οι Εθνοκαθάρσεις, οι βίαιες μεταφορές πληθυσμών (χωρίς την θέλησή τους), οι εκτοπισμοί,ανήκαν σε
προηγούμενους αιώνες. "Γράψε λάθος". Αχαρτογράφητα νερά (και) στην Μέση Ανατολή...

ΠΗΓΗ -  Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com

Αφρική: Το Παρίσι αποχωρεί, η Μόσχα έρχεται!

Η Γαλλία συνεχίζει να υφίσταται την μια ήττα μετά την άλλη, αδυνατώντας να προσαρμοστεί σε ένα νέο γεωπολιτικό σενάριο στο οποίο η ηγεμονία της ανήκει στο παρελθόν.

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

Η Ρωσία συνεχίζει να επεκτείνει την επιρροή της στην Αφρική, ενώ η Γαλλία υποχωρεί κομμάτι-κομμάτι από μια ήπειρο που για δεκαετίες θεωρούσε το κατώφλι της. Το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών παρουσιάζει επίσημα ένα νέο Τμήμα αφιερωμένο στις σχέσεις με την Αφρική, μια πρωτοβουλία που επιβεβαιώνει την αυξανόμενη κεντρική θέση της ηπείρου στην εξωτερική πολιτική του Κρεμλίνου.

 Στην τελετή θα παραστεί επίσης ο υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, ένα ακόμη σημάδι της σημασίας που αποδίδει η Μόσχα σε αυτή τη νέα εγκατάσταση. Είναι η εδραίωση μιας στρατηγικής που βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και αρκετό καιρό: ενίσχυση των δεσμών με τις αφρικανικές χώρες μέσω στρατιωτικής βοήθειας, εμπορικών συμφωνιών, ελάφρυνσης του χρέους και ενεργειακής συνεργασίας, ενώ η Ευρώπη, και η Γαλλία ειδικότερα, παρακολουθούν αβοήθητα την πτώση της ιστορικής της επιρροής. 

Λιβύη 2025: εκλέχθηκε η πρώτη γυναίκα δήμαρχος: σημαντικό μήνυμα, αλλά δεν θα λείψουν τα εμπόδια.

Στον απόηχο της εκλογής της αλ-Φιτούρι, το κτίριο του Δημοτικού Συμβουλίου του Ζλίτεν έκλεισε προσωρινά και άρχισαν διαδηλώσεις κατά της εκλογής της δημάρχου στα τοπικά τζαμιά.

Γράφει ο ΓΙΏΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

Στις 30 Δεκεμβρίου, η Zaira al-Fitouri εξελέγη δήμαρχος του Zliten, μιας παραθαλάσσιας πόλης στη Λιβύη περίπου 150 χιλιόμετρα δυτικά της πρωτεύουσας Τρίπολης. Είναι ένα ιστορικό γεγονός, αποτέλεσμα του ακτιβισμού των Λιβύων γυναικών αλλά και της δράσης της “Μονάδας Υποστήριξης Γυναικών”, ενός εσωτερικού οργάνου της Ύπατης Εθνικής Εκλογικής Επιτροπής που έχει την εντολή να προωθεί τη συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική ζωή, να ενθαρρύνει την υποψηφιότητά τους και να αναγνωρίζουν τον ρόλο τους.

Η ίδια η Αλ-Φιτούρι είναι ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών, η οποία αναγνωρίστηκε πέρυσι ως «Εμπνευσμένη Γυναίκα» από το Υπουργείο Γυναικείων Υποθέσεων της “Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας”, δηλαδή της κυβέρνησης της Τρίπολης που αναγνωρίζεται από το μεγαλύτερο μέρος της διεθνούς κοινότητας. καλείται η δήμαρχος να υπερασπιστεί τον εαυτό της μέσα στο μισογυνικό περιβάλλον που την περιβάλλει. 

Σουδάν: συνεχίζεται ο εμφύλιος και οι δολοφονίες στο Νότιο Σουδάν

Τα ίχνη των θανάτων στο Σουδάν συνεχίζονται αμείωτα λόγω της έλλειψης τροφής και ιατρικής περίθαλψης που προκαλούνται από τη συνεχιζόμενη βία.

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

«Σ ήμερα η χειρότερη ανθρωπιστική κρίση στον πλανήτη λαμβάνει χώρα στο Σουδάν. Ο πόλεμος μεταξύ των δύο στρατηγών, του Mohamed Hamdan Dagalo “Hemetti”, αρχηγού των Δυνάμεων Ταχείας Υποστήριξης (RSF) και του Abdel Fattah Abdelrahman al-Burhan, de facto προέδρου και αρχηγού του στρατού, δεν λυπάται κανέναν. 

Πάνω από 25 εκατομμύρια άνθρωποι, δηλαδή ο μισός πληθυσμός του Σουδάν, υποφέρουν από πείνα και περισσότερα από 15 εκατομμύρια εγκαταλείπει τα σπίτια τους – μεταξύ αυτών των 3,1 εκατομμυρίων έχουν αναζητήσει προστασία σε γειτονικές χώρες – για να γλιτώσουν από τις συνεχείς μάχες.” (Σουδάν: ένας ακόμη πόλεμος σε εξέλιξη», άρθρο μου στην Timesnews, 30.12.24).

Ο πόλεμος συνεχίζεται: η μάχη μεταξύ των δύο πολέμαρχων, του Mohamed Hamdan Dagalo “Hemetti”, αρχηγού των Δυνάμεων Ταχείας Υποστήριξης (RSF) και του Abdel Fattah Abdelrahman al-Burhan, de facto προέδρου και αρχηγού του στρατού, δεν λυπάται τους αμάχους, τα πρώτα θύματα αυτού του πολέμου.

Λιβύη 2025: εκλέχθηκε η πρώτη γυναίκα δήμαρχος: σημαντικό μήνυμα, αλλά δεν θα λείψουν τα εμπόδια.

Στον απόηχο της εκλογής της αλ-Φιτούρι, το κτίριο του Δημοτικού Συμβουλίου του Ζλίτεν έκλεισε προσωρινά και άρχισαν να διαδηλώνουν κατά της εκλογής της Δημάρχου στα τοπικά τζαμιά.

Γράφει ο ΓΙΏΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

Σ τις 30 Δεκεμβρίου, η Zaira al-Fitouri εξελέγη δήμαρχος του Zliten, μιας παραθαλάσσιας πόλης στη Λιβύη περίπου 150 χιλιόμετρα δυτικά της πρωτεύουσας Τρίπολης. Είναι ένα ιστορικό γεγονός, αποτέλεσμα του ακτιβισμού των Λιβύων γυναικών αλλά και της δράσης της «Μονάδας Υποστήριξης Γυναικών», ενός εσωτερικού οργάνου της Ύπατης Εθνικής Εκλογικής Επιτροπής που έχει την εντολή να προωθεί τη συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική ζωή, να ενθαρρύνει την υποψηφιότητά τους και να αναγνωρίζουν τον ρόλο τους.

Η ίδια η Αλ-Φιτούρι είναι ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών, η οποία αναγνωρίστηκε ως «Εμπνευσμένη Γυναίκα» από το Υπουργείο Γυναικείων Υποθέσεων της «Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας», δηλαδή της κυβέρνησης της Τρίπολης που αναγνωρίζεται από το μεγαλύτερο μέρος της διεθνούς κοινότητας. καλείται η δήμαρχος να υπερασπιστεί τον εαυτό της μέσα στο μισογυνικό περιβάλλον που την περιβάλλει. Ξεκίνησε χαρακτηρίζοντας «άτιμα» τα λόγια του προκατόχου του, Omar al-Sagheer, ο οποίος θα προτιμούσε να συνεχίσει την εντολή ή να την παραδώσει σε άλλον άνδρα, αφού, σύμφωνα με τα λόγια του, «μια γυναίκα δεν πρέπει να δέχεται γυναίκα». εκτός ίσως από το σπίτι της.

Στον απόηχο της εκλογής της αλ-Φιτούρι, το κτίριο του Δημοτικού Συμβουλίου του Ζλίτεν έκλεισε προσωρινά και άρχισαν να διαδηλώνουν κατά της εκλογής της Δημάρχου στα τοπικά τζαμιά. Παράλληλα, ο μισογυνισμός έχει εκραγεί στις πλατφόρμες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Η Χούρια Ελταρμάλ, υπουργός Γυναικείων Υποθέσεων της «Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας», τάχθηκε στο πλευρό της αλ-Φιτούρι, χαρακτηρίζοντας τη συμπεριφορά όσων προσπαθούν να εμποδίσουν τη δήμαρχο «απαράδεκτη». Ο Sadiq al-Ghariani, ο Μεγάλος Μουφτής της Λιβύης – η ανώτατη σουνιτική ισλαμική δικαστική αρχή του κράτους – μίλησε με αμφιλεγόμενο τρόπο: δεν υπάρχει αντίρρηση να ανατεθούν σημαντικές δημόσιες θέσεις σε γυναίκες, εφόσον σέβονται τις αξίες της Σαρίας.

Σουδάν: ένας ακόμη πόλεμος σε εξέλιξη

Ακόμα και τα Χριστούγεννα στην κόλαση του Σουδάν άνθρωποι πεθαίνουν: από βόμβες ή από πείνα

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ*

Αν η ζωή υπό τον δικτάτορα Omar al-Bashir – στην εξουσία για 30 χρόνια και καθαιρέθηκε το 2019 – σίγουρα δεν ήταν εύκολη, από τον Απρίλιο του 2023 ο σουδανικός πληθυσμός έχει πέσει στην κόλαση.

 Σήμερα η χειρότερη ανθρωπιστική κρίση στον πλανήτη λαμβάνει χώρα στο Σουδάν. Ο πόλεμος μεταξύ των δύο στρατηγών, του Mohamed Hamdan Dagalo “Hemetti”, αρχηγού των Δυνάμεων Ταχείας Υποστήριξης (RSF) και του Abdel Fattah Abdelrahman al-Burhan, de facto προέδρου και αρχηγού του στρατού, δεν λυπάται κανέναν. Πάνω από 25 εκατομμύρια άνθρωποι, δηλαδή ο μισός πληθυσμός του Σουδάν, υποφέρουν από πείνα και περισσότερα από 15 εκατομμύρια έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους – μεταξύ αυτών τα 3,1 εκατομμύρια έχουν αναζητήσει προστασία σε γειτονικές χώρες – για να γλιτώσουν από τις συνεχείς μάχες.

Μια άνευ προηγουμένου ανθρωπιστική κρίση μαστίζει την χώρα.Το 80 τοις εκατό των νοσοκομείων είναι κλειστά ή λειτουργούν μόνο εν μέρει λόγω έλλειψης προσωπικού ή/και φαρμάκων και ιατρικού εξοπλισμού. Πάνω από 25 εκατομμύρια άνθρωποι χρειάζονται επισιτιστική βοήθεια, εκ των οποίων οι 755 χιλιάδες βρίσκονται σε συνθήκες έντονης πείνας. Και είναι πάντα τα παιδιά που πληρώνουν το υψηλότερο τίμημα, ο σοβαρός υποσιτισμός επηρεάζει ιδιαίτερα τα μικρά παιδιά.

Σύμφωνα με την έκθεση του Global Hunger Observatory, που δημοσιεύθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2024, ο λιμός είναι ήδη παρών σε 5 περιοχές της χώρας και θα μπορούσε να επεκταθεί σε άλλες 5 έως τον Μάιο του 2025. Το IPC (Acute Food Insecurity Classification) επιβεβαίωσε τις συνθήκες λιμού στο Abu Shouk και το al-Salam, δύο στρατόπεδα εκτοπισμένων στο al-Fashir, την πρωτεύουσα του Βόρειου τμήματος της επαρχίας Νταρφούρ.(Το Νταρφούρ είναι ίσως η πτωχότερη περιοχή του Σουδάν, στην Δυτική πλευρά της Χώρας, συνορεύει με το Τσαντ). Επιμένει και στον οικισμό Ζαμζάμ -επίσης στην ίδια περιοχή-, όπου είχε ήδη εντοπιστεί σοβαρή έλλειψη τροφίμων τον περασμένο Αύγουστο. Η οργάνωση επιβεβαίωσε την έλλειψη τροφίμων και στα βουνά Nuba, τόσο στους καταυλισμούς όσο και στις κατοικημένες περιοχές.

Σημειώσεις για την κατάσταση στην ΣΥΡΙΑ

Όλα ξεκίνησαν από την Ιντλίμπ

• Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

 Θεωρώ απαραίτητο να ξεκινήσουμε την ανάλυση από την Idlib. Δηλαδή την έδρα της τελευταίας επαρχίας, η οποία παρέμεινε εκτός ελέγχου του συριακού στρατού μέχρι τις 27 Νοεμβρίου 2024. Το Ιντλίμπ έπεσε στα χέρια του Μετώπου Αλ Νούσρα τον Μάρτιο του 2015, τη στιγμή που ο Μπασάρ Αλ Άσαντ από τη Δαμασκό εξέτασε για πρώτη φορά τη δυνατότητα να ζητήσει άμεση επέμβαση από τη Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν.

Οι ισλαμιστές πολιτοφύλακες δεν έφυγαν ποτέ από την Ιντλίμπ, ούτε κατά τα χρόνια της προέλασης του κυβερνητικού στρατού. Πράγματι, η επαρχία έχει μετατραπεί σε προπύργιο αντικυβερνητικών ομάδων, λόγω και της στήριξης που παρείχε η γειτονική Τουρκία σε πολλές από τις ομάδες που είναι παρούσες στην περιοχή. Μετά τη σύνοδο κορυφής της Αστάνα μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας το 2016, η Μόσχα και η Άγκυρα δεσμεύονταν συνεχώς να διασφαλίζουν την εκκένωση στο Ιντλίμπ των πολιτοφυλάκων που αποφάσισαν να παραδοθούν στις κυβερνητικές δυνάμεις.

Στη Δαμασκό λοιπόν θεωρήθηκε ότι η επαρχία δεν θα έπρεπε να αντιπροσωπεύει τίποτα περισσότερο από το τελευταίο κομμάτι που θα ανασυντεθεί, ίσως με το χρόνο και ίσως με τη βοήθεια της διπλωματίας. Λανθασμένη εκτίμηση όμως. Ο Αλ Τζολάνι, ηγέτης του πρώην Μετώπου Αλ Νούσρα που στο μεταξύ μετατράπηκε σε Χαγιάτ Ταχρίρ Αλ Σαμ (Hts), ίδρυσε μια πραγματική κυβέρνηση εδώ μαζί με άλλες αντικυβερνητικές ομάδες.

Μια κυβέρνηση που έλαβε βοήθεια από την Türkiye, αλλά που ήταν επίσης σε θέση να χρηματοδοτηθεί μέσω της είσπραξης φόρων. Οι στρατιωτικές ακαδημίες που ιδρύθηκαν στην Idlib Το Κράτος εντός του Κράτους που ιδρύθηκε στην Ιντλίμπ άρχισε λοιπόν να έχει τη δική του δυναμική και να οργανώνεται με έναν πραγματικό στρατό. Και όχι μόνο αυτό, αλλά όλοι οι πολιτοφύλακες που παρέμειναν στην επαρχία όλα αυτά τα χρόνια καλλιέργησαν τη φιλοδοξία να επιστρέψουν στις πόλεις από τις οποίες έφυγαν και να εκδικηθούν την κυβέρνηση.

Έτσι, ενώ στο Χαλέπι και τη Δαμασκό ο πόλεμος θεωρούνταν πλέον κερδισμένος, στο Ιντλίμπ πολλοί ετοιμάζονταν για να πάρουν ξανά τα όπλα. Όπως τονίζεται από την Wall Street Journal, τα τελευταία τέσσερα χρόνια ο ίδιος ο Al Jolani έχει προωθήσει την ίδρυση πολλών στρατιωτικών ακαδημιών. Εδώ οι πολιτοφύλακες έμαθαν τεχνικές μάχης, τεχνικές επίθεσης σε χαρακώματα και οχυρές θέσεις. Μια περίσταση που δεν ήταν εντελώς άγνωστη σε διεθνές επίπεδο: μόλις πέρυσι γυρίστηκε μια αναφορά του Γαλλικού Πρακτορείου σε ένα από τα στρατόπεδα εκπαίδευσης στην επαρχία Ιντλίμπ, όπου πολλοί πολιτοφύλακες ορκίστηκαν εκδίκηση εναντίον του Άσαντ μιλώντας στα μικρόφωνα των ρεπόρτερ που έφτασαν μέχρι εκεί. 

 Η επιχείρηση προετοιμαζόταν πολύ καιρό πριν. πριν από ένα χρόνο: Και προφανώς «η Άγκυρα γνώριζε», υπήρχε τουλάχιστον  ένα είδος «σιωπηρής έγκρισης» από την Άγκυρα. Εξ ου και ο αναλυτικός σχεδιασμός και οι πρώτες συγκρούσεις της περασμένης 27ης Νοεμβρίου. Η κατάληξη είναι γνωστή: κατάληψη εντέλει της Δαμασκού, ανατροπή του “καθεστώτος Άσαντ”.

Συνεχίζεται η μείωση της Γαλλικής επιρροής στην Υποσαχάρια Αφρική

Ποιες θα είναι οι αντιδράσεις και οι αντενδείξεις από το Παρίσι και τον Πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος πρέπει να διαχειριστεί κι ένα μεγάλο χάος μέσα στη χώρα του;

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

Συνεχίζεται η μείωση της Γαλλικής επιρροής στην Υποσαχάρια Αφρική, πέρσι γράφαμε εδώ για τις Χώρες της ζώνης Σαχέλ: “…στις χώρες της περιοχής όπου προέκυψαν διάφορα πραξικοπήματα και ανατροπές, που συγκλόνισαν την Υποσαχάρια περιοχή τα τελευταία χρόνια, που εκτός των άλλων, ενίσχυσαν την Ρωσική παρουσία. Κυβερνητικές ανατροπές που εξάλειψαν τη γαλλική παρουσία από τις περισσότερες: 

Μετά από δέκα χρόνια αντιτρομοκρατικών στρατιωτικών επιχειρήσεων στη ζώνη Σαχέλ, η Γαλλία είναι παρούσα σε αυτήν την περιοχή μόνο στο Τσαντ με χίλιους στρατιώτες. Ο Νίγηρας ειδικότερα, ήταν πάντα κεντρικό σημείο στη μάχη κατά του τζιχαντισμού, και παρόλο που η νέα κυβέρνηση δεν έχει δείξει ακόμη ενδιαφέρον να μετατοπίσει τον πολιτικό της άξονα προς τη Ρωσία, υπάρχει η προοπτική η Μόσχα να ενισχύσει την παρουσία της. Θυμίζουμε ότι σε άλλες χώρες της Ζώνης Σαχέλ, υπάρχουν ήδη πολιτοφύλακες της ομάδας Wagner, όπως στο Μάλι…” (*).

Σειρά τώρα παίρνουν το Τσαντ και η Σενεγάλη, όπου αρνούνται την παραμονή των γαλλικών βάσεων στα εδάφη τους, ενώ πιθανά κλείνουν το μάτι στην (ρώσικη) Wagner.

Όσον αφορά την Σενεγάλη, η Γαλλία εξακολουθεί να έχει στρατιωτική παρουσία στη χώρα, 64 χρόνια μετά την ανεξαρτησία της. Μιλώντας πρόσφατα στο Γαλλικό Πρακτορείο, ο πρόεδρος Φαγιέ, ο οποίος εξελέγη τον Μάρτιο 2024, δήλωσε ότι η Γαλλία θα πρέπει να κλείσει τη βάση της εκεί. «Η Σενεγάλη είναι μια ανεξάρτητη χώρα, είναι μια κυρίαρχη χώρα και δεν αποδέχεται την παρουσία στρατιωτικών βάσεων», δήλωσε χαρακτηριστικά.