Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΓΣΕΕ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΓΣΕΕ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 30 Απριλίου 2023

Γιάννης Παναγόπουλος, ο ισόβιος πρόεδρος



Μιχάλης Παναγιωτάκης

Ο Γιάννης Παναγόπουλος σε πορεία ισοβιότητας στο πόστο του Προέδρου της ΓΣΕΕ, είναι άλλο ένα σημάδι αδυναμίας των συνδικάτων.

Επανεξελέγη για νιοστή φορά, λοιπόν, Πρόεδρος της ΓΣΕΕ ο Γιάννης Παναγόπουλος.

Την ημερομηνία γέννησής του δεν τη βρήκα στο διαδίκτυο, αλλά με βάση το υπόλοιπο βιογραφικό του πατέρα – μην πω και παππού – της εργατικής τάξης στην Ελλάδα, πρέπει να πλησιάζει τα 70. Ενδεχομένως να μπορεί να βγει στη σύνταξη μέσα σε αυτή τη θητεία και να γίνει έτσι ο πρώτος συνταξιούχος Πρόεδρος της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδος. Για τους λάτρεις της στατιστικής, αλλά και της ιστορίας, μερικά περαιτέρω ενδιαφέροντα στοιχεία:Ο σ. Παναγόπουλος εκλέγεται συνεχώς από το 2006 και θα συμπληρώσει έτσι φέτος τα 17 χρόνια υπηρεσίας προς τους Έλληνες εργαζομένους από την ηγεσία της ΓΣΕΕ. Είναι μακράν ο μακροβιότερος Πρόεδρος της ΓΣΕΕ, από τότε που η ΓΣΕΕ απέκτησε Πρόεδρο αντί για Γενικό Γραμματέα (παρεμπιπτόντως, μέσα στη χούντα), αλλά έχει ξεπεράσει σε συνεχόμενα έτη ως επικεφαλής του εργατικού κινήματος στην Ελλάδα και τον Φώτη Μακρή, Γ.Γ. της ΓΣΕΕ επί εμφυλίου, μετεμφυλιακής τρομοκρατίας και χούντας, ο οποίος είχε συμπληρώσει 16,5 χρόνια συνεχούς θητείας. Βέβαια ο Φ. Μακρής συνολικά υπηρέτησε 21 χρόνια περίπου, αλλά θεωρούμε πως η κατάρριψη και αυτού του ρεκόρ είναι μέσα στις δυνατότητες του αειθαλούς -πρακτικά ισοβίου μέχρις αποδείξεως του εναντίου- νυν και αεί Προέδρου της ΓΣΕΕ.
Ο Φ. Μακρής ανήκε βεβαίως σε αντίπαλο πολιτικό χώρο με τον Γ. Παναγόπουλο, και ήταν διορισμένος, σε αντίθεση με σημερινό Πρόεδρο της ΓΣΕΕ. Όμως ο Παναγόπουλος έχει αποδειχθεί εξίσου αποτελεσματικός στην συγκράτηση της εργατικής δυσαρέσκειας, την εξυπηρέτηση κρατικών στόχων και στην διευκόλυνση της εργοδοτικής κυριαρχίας, με απόλυτα όμως δημοκρατικό τρόπο.

Πέμπτη 5 Μαΐου 2016

ΓΣΕΕ: Μπίζνες, νοθείες και αστική πολιτική



gseeΣύλβια Κοιλάκου
Ανάγλυφη η ξεφτίλα της υποταγμένης ΓΣΕΕ
Η είδηση δεν ξαφνιάζει. Ο Γ. Παναγόπουλος επανεξελέγη πρόεδρος της ΓΣΕΕ, μετά από 11 συναπτά έτη στη θέση αυτή. Ο Ν. Κιουτσούκης από την ΔΑΚΕ ξανά γενικός γραμματέας, μετά από 9 χρόνια. Οι συσχετισμοί στην διοίκηση της ΓΣΕΕ παραμένουν ίδιοι κι απαράλλαχτοι. Η ΠΑΣΚΕ διατηρεί την πρώτη θέση, ενώ ο πολιτικός της βραχίονας, το ΠΑΣΟΚ, έχει περιθωριοποιηθεί. Οι δύο ΔΑΚΕ καρπώνονται αθροιστικά τις μικρές απώλειες της ΠΑΣΚΕ.
Μετά από έξι πέτρινα χρόνια, με συγκλονιστικές αναταράξεις στο πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο, στη ΓΣΕΕ είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα και οι συσχετισμοί παραμένουν καταθλιπτικοί. Οι αγώνες της τελευταίας περιόδου, οι μικρές και μεγάλες μάχες που δίνουν μια σειρά πρωτοβάθμια σωματεία ενάντια στην εργοδοσία, οι όποιες διεργασίες παρατηρούνται στο εργατικό κίνημα, δεν φαίνεται να επιδρούν στην συνομοσπονδία των γραφειοκρατών.
Η ΓΣΕΕ ιστορικά διαμορφώθηκε ως συγκεντρωτική δομή που ελέγχει τα πρωτοβάθμια σωματεία μέσω Εργατικών Κέντρων και στην συνέχεια και μέσω ομοσπονδιών. Σήμερα έχει μετατραπεί σε μια κλειστή αντιδημοκρατική και αντιδραστική δομή, σε ένα μηχανισμό αναπαραγωγής και επιβολής της αστικής πολιτικής μέσα στην εργατική τάξη.
Μια ακτινογραφία της σύνθεσης του πρόσφατου συνεδρίου της ΓΣΕΕ είναι ενδεικτική για το τι εκπροσωπεί. Πάνω από το 55% των συνέδρων προέρχονταν από τον ευρύτερο δημόσιο τομέα και τις τράπεζες, μεταξύ των οποίων πολλά διευθυντικά στελέχη.

Κυριακή 14 Απριλίου 2013

Η ΓΣΕΕ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ

…ΚΑΙ Ο ΚΡΥΠΤΟΜΕΝΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ
Της ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΣΙΟΥΤΗ*
«Όσο οι αντιμνημονιακές συγκεντρώσεις οργανώνονται από τη ΓΣΕΕ δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα» έλεγε πριν από δύο χρόνια κορυφαίο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και πρώην υπουργός. Και μάλλον ήξερε τι έλεγε. Τα δικαιώματα των Ελλήνων εργαζομένων δέχονται τη μεγαλύτερη επίθεση που έχει συμβεί μεταπολεμικά και η ΓΣΕΕ απλώς… παρίσταται. Τελευταία, δε, ούτε καν συνεδριάζει.”
Ο πρόεδρός της ΓΣΕΕ, Γιάννης Παναγόπουλος, απαξιωμένος πια, ειδικά μετά τις εν κρυπτώ συνεννοήσεις με τον ΣΕΒ και τη συνάντησή του με τη Μέρκελ, απουσιάζει από όλους τους αγώνες, ακόμα και ως φυσική παρουσία, καθώς δεν τολμά να εμφανιστεί σε καμία συγκέντρωση και κυκλοφορεί μόνο με αστυνομική συνοδεία. Είναι ο πρώτος πρόεδρος της ΓΣΕΕ που δεν εμφανίζεται ούτε καν στις παραδοσιακές συγκεντρώσεις της Πρωτομαγιάς. Όσο κι αν έψαχνε κανείς φέτος να τον δει, έστω και φυλασσόμενο κάπου ανάμεσα στα υπόλοιπα στελέχη της ΓΣΕΕ, δεν θα τον έβλεπε. Πρόκειται για τον πρόεδρο που θα περάσει στην ιστορία του ελληνικού εργατικού κινήματος ως ο άνθρωπος που συνέδεσε το όνομά του με τη μεγαλύτερη καταστροφή εργασιακών δικαιωμάτων, καθώς πρόκειται για μοναδική (στην πρόσφατη ιστορία) υποχώρηση, κι αυτή συνέβη επί των ημερών του.