Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΚΟΥΚΟΥΝΑΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΚΟΥΚΟΥΝΑΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Κυριακή 21 Αυγούστου 2022

Πολιτικές οικογένειες που συνεργάστηκαν με τους Ναζί

Πολιτικές οικογένειες που συνεργάστηκαν με τους Ναζί 




Το μέγα ζητούμενο είναι κάποτε να ξαναδούμε υπό άλλη οπτική γωνία την πορεία των πολιτικών οικογενειών που διαχρονικά κυριαρχούν. Στην κατοχική περίοδο 1941-44 εμφανίζονται κάποιες τέτοιες οικογένειες, οι επίγονοι των οποίων συνεχίζουν μέχρι σήμερα να διαχειρίζονται τις τύχες της χώρας. 

Του Δημοσθένη Κούκουνα


Κατά κανόνα πρόκειται για γενάρχες οικογενειών, που – αν και αρχικά συνεργάστηκαν με τον κατακτητή – πρόλαβαν να καλύψουν την όποια επιλήψιμη δραστηριότητά τους.

Παπανδρέου

=========

Ο εγγονός Γιώργος Παπανδρέου θεωρείται σήμερα ο υπαίτιος της τόσο δραματικής εμπλοκής της χώρας μας στο μνημόνιο. Ίσως ποτέ να μην λογοδοτήσει για τις συγκεκριμένες ευθύνες του, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ιστορικά θα βγει ανέγγιχτος. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και με τους άλλους δύο αδελφούς του, εκ των οποίων ο ένας φέρεται να κερδοσκόπησε με τα cds και ο άλλος να ανέλαβε μυστικές αποστολές στο εξωτερικό.

Όμως ο παππούς Γεώργιος Παπανδρέου, που μεταπολεμικά υπήρξε τρεις φορές πρωθυπουργός, στην αρχή της γερμανικής κατοχής υπήρξε μυστικοσύμβουλος του στρατηγού Τσολάκογλου (βλ. και το προσφάτως εκδοθέν βιβλίο μου «Ιστορία της Κατοχής», Εκδ. Λιβάνη, τόμ. α΄, σελ. 250), αναπτύσσοντας τη θεωρία πώς «να τα έχουμε καλά με τον κατακτητή». Οι ιταλικές εφημερίδες της εποχής είχαν φιλοξενήσει δηλώσεις του Γ. Παπανδρέου υπέρ της μεσογειακής πολιτικής της φασιστικής Ιταλίας!

Σημίτης 

=====

Ο πατέρας του πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη είχε διορισθεί επί Κατοχής στην επίζηλη θέση του γενικού γραμματέα της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών, λόγω της στενής φιλίας του με τον Γεώργιο Μερκούρη, αρχηγό του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος Ελλάδος και συμμετείχε στο άτυπο συμβούλιο των «Πέντε Γιώργηδων», που καθόριζαν κάθε βράδυ την τιμή της χρυσής λίρας στη μαύρη αγορά! 

Βεβαίως ο Γεώργιος Σημίτης εγκαίρως μεταστράφηκε προς την Αριστερά και την άνοιξη του 1944 ανέβηκε στα βουνά, αναλαμβάνοντας γενικός διοικητής Ρούμελης. Κατηγορήθηκε τότε ότι υπήρξε υπαίτιος εξαφάνισης 8.000 λιρών που είχαν στείλει οι Σύμμαχοι (βλ. «Μακεδονία» 13.6.1945).

Καραμανλής

========

Ο Θάνος Καραμανλής, εξάδελφος του Κωνσταντίνου Καραμανλή, υπήρξε συνεργάτης των Γερμανών στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Καταδικάστηκε ως δοσίλογος και μεταπολεμικά προτίμησε να εγκατασταθεί μόνιμα στη Γερμανία. Ένας άλλος, ο Δανιήλ Καραμανλής, που έγινε καλόγερος στο Άγιον Όρος καταδικάστηκε ως δοσίλογος και μάλιστα ως βουλγαρόφιλος σε πολυετή φυλάκιση.

Παπακωνσταντίνου

=============

Ο παππούς του υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου, που υπέγραψε το μνημόνιο και έτσι μας υποχρέωσε να αποποιηθούμε την εθνική μας κυριαρχία το 2010, είχε δημιουργήσει το περίφημο εργοστάσιο ηλεκτρικής ενέργειας στην Πτολεμαΐδα, χάρις σε μια υπογραφή του Τσολάκογλου. 

Σάββατο 17 Αυγούστου 2019

Τα ονόματα των 163 οικονομικών μεγαλοδοσιλόγων της Κατοχής

Tου Δημοσθένη Κούκουνα

Παρουσιάζουμε εδώ τους 163 οικονομικούς μεγαλοδοσιλόγους, οι οποίοι κερδοσκόπησαν και πλούτισαν επί Κατοχής. Δεν είναι απαραιτήτως όλοι αυτοί μαυραγορίτες. Είναι όμως όλοι τους εκείνοι που δεν δίστασαν να συναλλαγούν με τις Αρχές Κατοχής, αναλαμβάνοντας προμήθειες ή κατασκευές για λογαριασμό τους.

Παρά το γεγονός ότι δεν έχει αφαιρεθεί ούτε ένα όνομα, ο κατάλογος αυτός δεν είναι πλήρης. Τον δημοσιεύουμε λοιπόν μάλλον ενδεικτικά, ώστε να ανιχνεύσουμε κάποια γνωστά ονόματα που απέκτησαν την τεράστια περιουσία τους, ελισσόμενοι επί Κατοχής και εκμεταλλευόμενοι τις περιστάσεις. Την ώρα που άλλοι συνάδελφοί τους πεινούσαν και δυστυχούσαν, που κυριολεκτικά δεν είχαν να θρέψουν την οικογένειά τους, που δεν μπορούσαν να διατηρήσουν τις επιχειρήσεις τους ή για λόγους αρχής δεν δέχονταν να ασκήσουν το επάγγελμά τους υπό τις συνθήκες αυτές, οι άνθρωποι αυτοί έσπευσαν με περισσή προθυμία να υπηρετήσουν τον κατακτητή ως νεροκουβαλητές.
Εμπορεύθηκαν τη δυστυχία του λαού μας εκείνη την κρίσιμη ώρα. Κατά βάθος δεν είναι οι «έξυπνοι» που κατόρθωσαν να επιπλεύσουν. Είναι οι άτιμοι και οι ανέντιμοι που σε ώρα εσχάτης δυστυχίας δεν αδιαφόρησαν μόνο για τον διπλανό τους που έψαχνε στα σκουπίδια για μια μπουκιά, αλλά του αφαίρεσαν από το λιπόσαρκο σαρκίο του τις ελάχιστες ρανίδες αίματος που του είχαν απομείνει.
"Sponsored links"

Δεν είναι σχήμα εντυπωσιασμού. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι στη χρονική εκείνη φάση καταστροφής και διάλυσης, ο κατακτητής ανέθετε σε κάποιους εκλεκτούς του τις προμήθειες ειδών που χρειαζόταν και τις κατασκευές οχυρωματικών και άλλων έργων που θεωρούσε απαραίτητες. Όταν μιλάμε για προμήθειες ειδών, εννοούμε όλο το φάσμα παραγωγής, διότι ο κατακτητής (επικαλούμενος μάλιστα και το διεθνές δίκαιο) έπρεπε να τραφεί και να ξενισθεί στον κατακτημένο τόπο. Η επιμελητεία των Αρχών Κατοχής θεωρούσε τα τιμολόγια των προμηθευτών (κατά κανόνα υπερτιμολογημένα) και τα υπέγραφε, ώστε να τα προσκομίζει προς εξόφληση στην Τράπεζα της Ελλάδος. Έτσι συνέβαινε ο πληθωρισμός να διογκούται και το χρήμα να χάνει ακόμη περισσότερο την αξία του.
Κάνουμε μια απλοϊκή περιγραφή της διαδικασίας, η οποία όμως δεν ήταν πάντα έτσι ιδανική.
Είναι γνωστή η περίπτωση μεγαλοβιομηχάνου επίπλων, ο οποίος… επέτυχε να διαφθείρει τους συνήθως άτεγκτους σε τέτοια θέματα Γερμανούς αξιωματικούς της επιμελητείας και μοιραζόμενος μαζί τους τα δυσθεόρατα κέρδη που τόσο ακόπως αποκόμιζε, προμήθευε με έπιπλα για την καθημερινή τους διαβίωση τους Γερμανούς. Π.χ. ερχόταν με μετάθεση στην Ελλάδα ένας αξιωματικός και, με μέριμνα της επιμελητείας, επιτασσόταν το δωμάτιο ενός καλού αστικού σπιτιού και του το παραχωρούσαν για να κατοικεί. Οι «μιλημένοι» της επιμελητείας πήγαιναν πριν για να το επιθεωρήσουν και διαπίστωναν ότι χρειαζόταν καινούργιο κρεβάτι, καινούργιο σαλόνι, καινούργιο γραφείο κ.ο.κ. Στη συνέχεια απευθύνονταν στον Έλληνα επιπλοβιομήχανο και έκαναν την παραγγελία τους για άμεση εκτέλεση. Ακολουθούσε η προσκόμιση του τιμολογίου, το οποίο το προωθούσαν στην Τράπεζα της Ελλάδος για είσπραξη και χωρίς καθυστέρηση εκείνη εξοφλούσε τον λογαριασμό του προμηθευτή.
Αλλά τα έπιπλα της κατάστασης δεν παραδίδονταν παρά μόνο στα χαρτιά, αφού άλλωστε τα έπιπλα της ελληνικής οικογενείας που είχε διαταχθεί να παραχωρήσει το επιταγμένο δωμάτιο ήταν σε καλή κατάσταση. Αυτό γινόταν συστηματικά και έτσι συνέρρεε στα ταμεία του Έλληνα προμηθευτή πλούτος και πάλι πλούτος. Αλλά πλούτος αθέμιτος, ούτως ή άλλως. Οι Γερμανοί «συνεταίροι» έπαιρναν τη μίζα τους και όλα κυλούσαν ομαλά, με μόνιμο χαμένο την Τράπεζα της Ελλάδος που όλο και πλήρωνε. Μέχρι που κάποια στιγμή η ειδική υπηρεσία «εσωτερικών υποθέσεων» της γερμανικής επιμελητείας εντόπισε την απάτη.

Τρίτη 11 Ιουνίου 2019

“Η υπόθεση Μέρτεν και η σύγκρουση με τον Κων. Καραμανλή”

 â€œÎ— υπόθεση Μέρτεν και η σύγκρουση με τον Κων. Καραμανλή”, Δημοσθένης Κούκουνας
Μετά από μια επίμονη ιστορική έρευνα, που κράτησε πολλά χρόνια και εξετάσθηκαν γνωστά και άγνωστα ντοκουμέντα από δημόσια και ιδιωτικά αρχεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ο δημοσιογράφος και ιστορικός Δημοσθένης Κούκουνας παρουσίασε το νέο του βιβλίο με τίτλο “Η υπόθεση Μέρτεν και η σύγκρουση με τον Κων. Καραμανλή”. Πρόκειται για μια υπόθεση που είχε συνταράξει την ελληνική πολιτική σκηνή στα χρόνια γύρω από το 1960.
Έρχονται για πρώτη φορά στο φως τα άγνωστα παρασκήνια, ανέκδοτα στοιχεία, αλλά και ποιες από τις ανατριχιαστικές καταγγελίες του κατοχικού Γερμανού γκαουλάιτερ της Θεσσαλονίκης ήταν πραγματικές ή σκηνοθετημένες. Αναβιώνει έτσι μια θλιβερή εποχή με τους διωγμούς των Εβραίων της Θεσσαλονίκης και τις περιουσίες τους που λεηλατήθηκαν, τα απίστευτα διπλωματικά και πολιτικά παρασκήνια, τους αληθινούς δοσίλογους και τους πράκτορες του κατακτητή.
Αφού παρουσιάζονται τα ιστορικά γεγονότα στα κατοχικά χρόνια εντελώς απομυθοποιημένα, περιγράφεται πιστά και αντικειμενικά τι ακριβώς έγινε στη δίκη του Μαξ Μέρτεν ενώπιον του ειδικού στρατοδικείου εγκληματιών πολέμου της Αθήνας το 1959, ακριβώς πριν από εξήντα χρόνια. Τι κατέθεσαν οι μάρτυρες κατηγορίας, αλλά και της υπεράσπισης ενώπιον των δικαστών, τι υποστήριξε και τι κατήγγειλε με την απολογία του ο Γερμανός κατηγορούμενος εγκληματίας πολέμου.
Αφού καταδικάστηκε σε 25 χρόνια κάθειρξη και αμέσως μετά, ύστερα από επίμονες πιέσεις της τότε γερμανικής κυβέρνησης, αποφυλακίστηκε και γύρισε στην πατρίδα του, ο Μέρτεν επεδίωξε να πάρει την εκδίκησή του. Η πολιτική θύελλα που προκλήθηκε και οι απίστευτες καταγγελίες που ακολούθησαν μετά, όταν πλέον ο Μέρτεν βρισκόταν στη Γερμανία, σε βάρος του τότε πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή, του πανίσχυρου υπουργού Εσωτερικών Δημητρίου Μακρή και της γυναίκας του Δοξούλας, καθώς και του υφυπουργού Εθνικής Άμυνας Γεωργίου Θεμελή.

Τρίτη 14 Μαΐου 2019

Ο ΓΑΒΡΟΓΛΟΥ ΚΑΙ Ο ΜΕΓΑΛOΜΑΥΡΑΓΟΡΙΤΗΣ

Μπλόκο Καλογρέζας: Ο υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου δοξάζει τον μεγαλύτερο μαυραγορίτη της Κατοχής!


Ο συνήθως περιδεής προ των δοσιλόγων Κώστας Γαβρόγλου (αριστερά) αποδίδει τιμές στον μεγαλύτερο μαυραγορίτη της Κατοχής Απόστολο Κιουζέ Πεζά (δεξιά)

Του Δημοσθένη Κούκουνα

Με τη συμπλήρωση 75 χρόνων από το Μπλόκο της Καλογρέζας, ο γνωστός αφελληνιστής Κώστας Γαβρόγλου αποφάσισε ενυπογράφως να τιμήσει τον ηθικό αυτουργό της εκτέλεσης 22 θυμάτων, τον Απόστολο Πεζά, τον μεγαλύτερο μαυραγορίτη που γνώρισε η Κατοχή: Έδωσε το όνομά του στο Δημοτικό Σχολείο Νέας Κίου, σύμφωνα με την υπ' αριθ. Φ10/16286/Δ1 υπουργική απόφαση που υπογράφει ο ίδιος και που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 796 τεύχος Β (7 Μαρτίου 2019). Σημειωτέον ότι στις 15 Μαρτίου 2019 συμπληρώθηκαν ακριβώς 75 χρόνια από το Μπλόκο της Καλογρέζας (15 Μαρτίου 1944), που διατάχθηκε τότε επειδή διαταρασσόταν η λειτουργία των Λιγνιτορυχείων Καλογρέζας που ανήκαν στον Απόστολο Κιουζέ Πεζά, ο οποίος είχε ζητήσει να ληφθούν μέτρα κατά των απεργών εργατών του!
Βέβαια οι προσωπικές προτιμήσεις του Κ. Γαβρόγλου, ενός υπουργού της χειρότερης κατοχικής κυβέρνησης που υπήρξε ποτέ στην Ελλάδα, προς ό,τι μπορεί να θυμίζει δοσιλογισμό δεν είναι κάτι το καινούργιο. Ας τον ρωτήσει κάποιος τι θαυμασμό τρέφει για τη δοσιλογική οικογένεια Λάτση που έδρασε επί Κατοχής... Ας τον ρωτήσει κάποιος αν έχει ή δεν έχει συγγένεια με την οικογένεια Γιαδικιάρογλου...


Τρίτη 14 Νοεμβρίου 2017

Τί σχέση είχε το συγκρότημα Λαμπράκη με τον Γκέμπελς;


Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Δημοσθένης Κούκουνας μιλά για τις σχέσεις του δημοσιογραφικού οργανισμού Λαμπράκη με τις ναζιστικές δυνάμεις και τον επικεφαλής προπαγάνδας του Τρίτου Ράιχ.

Περιγράφει τί έγραφε ο ιδιοκτήτης του συγκροτήματος, Δημήτρης Λαμπράκης, τις πρώτες μέρες της κατοχής στην Ελλάδα και τη συνολική του στάση απέναντι στους Γερμανούς.
Ακόμα, μιλά για τη συνεργασία που είχε συνάψει το συγκρότημα Λαμπράκη με τη γερμανική εταιρεία “Mundus” που λειτουργούσε για να ελέγχει διεθνώς τον κατεχόμενο Τύπο, αλλά και για την πώληση μέρους του συγκροτήματός του.

Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2016

Τα ονόματα των 163 οικονομικών μεγαλοδοσιλόγων της Κατοχής

Του Δημοσθένη Κούκουνα

Παρουσιάζουμε εδώ τους 163 οικονομικούς μεγαλοδοσιλόγους, οι οποίοι κερδοσκόπησαν και πλούτισαν επί Κατοχής. Δεν είναι απαραιτήτως όλοι αυτοί μαυραγορίτες. Είναι όμως όλοι τους εκείνοι που δεν δίστασαν να συναλλαγούν με τις Αρχές Κατοχής, αναλαμβάνοντας προμήθειες ή κατασκευές για λογαριασμό τους. 



Παρά το γεγονός ότι δεν έχει αφαιρεθεί ούτε ένα όνομα, ο κατάλογος αυτός δεν είναι πλήρης. Τον δημοσιεύουμε λοιπόν μάλλον ενδεικτικά, ώστε να ανιχνεύσουμε κάποια γνωστά ονόματα που απέκτησαν την τεράστια περιουσία τους, ελισσόμενοι επί Κατοχής και εκμεταλλευόμενοι τις περιστάσεις. Την ώρα που άλλοι συνάδελφοί τους πεινούσαν και δυστυχούσαν, που κυριολεκτικά δεν είχαν να θρέψουν την οικογένειά τους, που δεν μπορούσαν να διατηρήσουν τις επιχειρήσεις τους ή για λόγους αρχής δεν δέχονταν να ασκήσουν το επάγγελμά τους υπό τις συνθήκες αυτές, οι άνθρωποι αυτοί έσπευσαν με περισσή προθυμία να υπηρετήσουν τον κατακτητή ως νεροκουβαλητές.


Εμπορεύθηκαν τη δυστυχία του λαού μας εκείνη την κρίσιμη ώρα. Κατά βάθος δεν είναι οι «έξυπνοι» που κατόρθωσαν να επιπλεύσουν. Είναι οι άτιμοι και οι ανέντιμοι που σε ώρα εσχάτης δυστυχίας δεν αδιαφόρησαν μόνο για τον διπλανό τους που έψαχνε στα σκουπίδια για μια μπουκιά, αλλά του αφαίρεσαν από το λιπόσαρκο σαρκίο του τις ελάχιστες ρανίδες αίματος που του είχαν απομείνει. 



Δεν είναι σχήμα εντυπωσιασμού. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι στη χρονική εκείνη φάση καταστροφής και διάλυσης, ο κατακτητής ανέθετε σε κάποιους εκλεκτούς του τις προμήθειες ειδών που χρειαζόταν και τις κατασκευές οχυρωματικών και άλλων έργων που θεωρούσε απαραίτητες. Όταν μιλάμε για προμήθειες ειδών, εννοούμε όλο το φάσμα παραγωγής, διότι ο κατακτητής (επικαλούμενος μάλιστα και το διεθνές δίκαιο) έπρεπε να τραφεί και να ξενισθεί στον κατακτημένο τόπο. Η επιμελητεία των Αρχών Κατοχής θεωρούσε τα τιμολόγια των προμηθευτών (κατά κανόνα υπερτιμολογημένα) και τα υπέγραφε, ώστε να τα προσκομίζει προς εξόφληση στην Τράπεζα της Ελλάδος. Έτσι συνέβαινε ο πληθωρισμός να διογκούται και το χρήμα να χάνει ακόμη περισσότερο την αξία του.

Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2014

Tα ένοχα μυστικά της Κατοχής – Οι οικονομικοί μεγαλοδωσίλογοι

του Δημοσθένη Κούκουνα – ιστορικού συγγραφέα

Στον σύγχρονο νομικό πολιτισμό δεν αναγνωρίζεται η συλλογική ή η οικογενειακή ευθύνη. Και καλώς, θα έλεγα. Υπάρχει όμως ένα ζήτημα, τουλάχιστον στην ελληνική πραγματικότητα, με την κληρονομική διαδοχή των πολιτικών οικογενειών. Δεν είναι τωρινό φαινόμενο, ούτε καν περιορίζεται στην Ελλάδα. Είναι σχεδόν καθιερωμένο οι πολιτικές οικογένειες να διαιωνίζονται και να ασκούν εξουσία. Υπό μία οπτική γωνία θα πρόσθετα μάλιστα ότι είναι και ένδειξη δημοκρατικής λειτουργίας. Δεν πρέπει να δίνονται σε όλους ίσες ευκαιρίες; Γιατί να μην παρέχεται και στους γόνους των πολιτικών οικογενειών η δυνατότητα να σταδιοδρομήσουν στην πολιτική;
Αλλά αυτά δεν είναι παρά ένας καλοπροαίρετος θεωρητικός προβληματισμός. Όπως και να το κάνουμε, υπάρχουν στη χώρα μας πολιτικά τζάκια και επιβιώνουν μέσα από την κληροδοσία ενός προνομιακού «δαχτυλιδιού», όπως επίσης υπάρχουν και μεγαλοεπιχειρηματικά τζάκια… Και τα δύο είδη ανακυκλώνονται αενάως… Έχει διαπιστωθεί ότι οι πολιτικοί και οι μεγαλοεπιχειρηματίες έχουν μια ιδιότυπη αντίληψη περί του νομίμου και του ηθικού. Ιδίως κατά τα τελευταία χρόνια, από του έτους 2010 και εξής, έχουν παραμεριστεί πολλές αναστολές που σε προηγούμενες εποχές είχαν μια κάποια αξία. Το γεγονός ότι πραγματικά και νομοθετικά η χώρα μας έχει περιέλθει σε μια υποτελή σχέση θα κριθεί ιστορικά εν καιρώ – υποθέτω ενδελεχώς. Δεν είναι η πρώτη φορά που η νεότερη Ελλάδα φθάνει στη χρεοκοπία, ούτε η πρώτη φορά που χάνει την εθνική κυριαρχία της. Και. βεβαίως, ούτε η πρώτη φορά που μια μειοδοτική έως προδοτική πολιτική εξουσία αυθαιρετεί και επιβάλλει ασφυκτικά δεσμά στον λαό μας. 
Έχοντας ασχοληθεί ιδιαίτερα με τη σύγχρονη ιστορία και ειδικά με την περίοδο της Κατοχής 1941-44. διαπιστώνω πολλά κοινά σημεία εκείνης της εποχής με τη σημερινή. Το ζήτημα είναι ότι αίφνης συναντώ συνεπώνυμα πρόσωπα να κυριαρχούν σήμερα όπως και τότε. Και εδώ ακριβώς ανακύπτει το μέγα ερώτημα: Πόσο συμπτωματικό είναι το γεγονός είναι ότι οδηγηθήκαμε στη σημερινή κατάσταση από τα ίδια «επώνυμα»;