Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΙΟΥΛΙΑΝΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΙΟΥΛΙΑΝΑ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 21 Ιουλίου 2023

ΣΩΤΗΡΗΣ ΠΕΤΡΟΥΛΑΣ! - "...Τα γαλάζια μάτια του μας καλούνε..."

ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΣΩΤΗΡΗΣ ΠΕΤΡΟΥΛΑΣ;

ΠΟΙΑ Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ;

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ.




Η φωτογραφία τραβήχτηκε λίγα λεπτά μετά το χτύπημα στον Σωτήρη Πέτρουλα ενώ ο άνδρας που εικονίζεται να τον μεταφέρει στα χέρια του είναι ο δημοσιογράφος της «Αθηναϊκής», Γιώργος Κουτλίδης (υπέγραφε σαν Γιώργος Σειρηνός), που κάλυπτε την πορεία.



Αποτελούσε μια ηγετική φυσιογνωμία στην αριστερά και διετύπωσε τους προβληματισμούς του και τις διαφωνίες του, διαγράφηκε από την ΕΔΑ ως φραξιονιστής κι ας ήταν παιδί μιας οικογένειας που συνολικά είχε 31 νεκρούς στους αγώνες του αριστερού κινήματος στη χώρα μας.


Η μητέρα του Σωτήρη Πέτρουλα στην κηδεία

Ο Σωτήρης Πέτρουλας συνδεόταν με την ιδρυμένη από το 1962, «Κίνησης Φίλων Νέων Χωρών». με εμβληματική παρουσία της κίνησης και συνιδρυτή της τον μεγάλο μαρξιστή ιστορικό, Νίκο Ψυρούκη.
Η ΚΦΝΧ ιδρύθηκε με αφορμή μια έκθεση για τη Κούβα την εποχή μάλιστα που ο Χρουτσώφ την είχε αποκυρήξει. 
Η δράση τους αφορούσε τις χώρες και τους λαούς που αγωνίζονταν κατά του αποικιοκρατικού ζυγού. 
Η θέση τους για την Κύπρο ήταν η αντιιμπεριαλιστική ένωση Κύπρου - Ελλάδας! 
Στόχευαν στην ενίσχυση του αγώνα των Κυπρίων για την αυτοδιάθεση-ένωση της Κύπρου και τη συμπαράσταση στα απελευθερωτικά κινήματα του Τρίτου Κόσμου.
Στα πλαίσια της κίνησης εκδόθηκε το περιοδικό «Αντιιμπεριαλιστής».


Ιούλιος 1965: Κηδεία Σωτήρης Πέτρουλας: Η κοπέλα του Κική και οι συμφοιτητές, συν η σημαία με το 114

Η δολοφονία του Πέτρουλα εκτιμήθηκε από τους συντρόφους του ως η κατάλληλη στιγμή για την πλήρη αυτονόμησή τους από την ΕΔΑ και τη ΔΝΛ. Έτσι, τη μέρα της κηδείας κυκλοφόρησαν χιλιάδες προκηρύξεις που ανήγγειλαν την ίδρυση της ΠΑΝΔΗΚ “Σωτήρης Πέτρουλας”, που διοργάνωσε την πρώτη της Συνδιάσκεψη τρεις μήνες αργότερα.

Χαρακτηριστικά, ο δημοσιογράφος Γιώργος Γκόντζος, μας θυμίζει από το ιστολόγιο ΑΡΧΕΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ την ακόλουθη προκήρυξη:
 ---------------------- 
ΠΑΝΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ "ΣΩΤΗΡΗΣ ΠΕΤΡΟΥΛΑΣ" όπου στο κείμενο με τίτλο ΟΡΚΟΣ ΣΤΟΝ ΗΡΩΑ ΝΕΚΡΟ ΜΑΣ, σημειώνονται μεταξύ άλλων:
ΟΡΚΙΖΟΜΑΣΤΕ
Να συνεχίσουμε μέχρι τέλος τον μεγάλο αγώνα της Δημοκρατίας και της Ανεξαρτησίας. Δεν θα υποταγούμε σε καμία συνθηκολόγηση,και κανένα ανήθικο συμβιβασμό.
ΟΡΚΙΖΟΜΑΣΤΕ
Να παλαίψουμε μέχρι τέλος για την συντριβή των ανδρεικέλων και των σκοτεινών δυνάμεων που τους διευθύνουν , για να επικρατήσει η θέληση του λαού,για να είναι ο λαός κυβερνήτης και όχι ταπεινός δούλος και υπήκοος.
ΟΡΚΙΖΟΜΑΣΤΕ
Να αγωνισθούμε μέχρι τέλος στο πλευρό των αδελφών μας της Κύπρου, για να απελευθερωθεί το μεγάλο μας νησί, για να μην το ξεπουλήσουν διάφοροι προδότες τύπου Νόβα.  Θα δώσουμε όλοι την ζωή μας, δεν θα δώσουμε όμως ούτε σπιθαμή ελληνικής γης σε ξένους
ΟΡΚΙΖΟΜΑΣΤΕ
Να παλαίψουμε μέχρι τέλος για να γίνουν τα ελληνικά σχολεία και Πανεπιστήμια, τόποι επιστημονικής προόδου, ελεύθερης δημοκρατικής δημοκρατικής σκέψης και όχι μέσα μεσαιωνικού σκοταδισμού και φωλιές τρομοκρατίας και ραγιαδισμού
ΟΡΚΙΖΟΜΑΣΤΕ
Να αγωνισθούμε μέχρι τέλος για να ανήκει η Ελλάδα στους Έλληνες, για να θριαμβεύσουν τα ιδανικά της Δημοκρατίας του λαού

Στη διεύθυνση https://youtu.be/otlioDNIvY8 συνέντευξη του συναγωνιστή του Μάκη Παπούλια. Ο επιστήθιος φίλος του Σωτήρη Πέτρουλα ανάμεσα σε άλλα μαρτυρά το πως έγινε η ενηλικίωσή τους στο φοιτητικό κίνημα μέσα από τους αγώνες τους για την Κύπρο όπως δηλώνει:


" Είμαστε άφοβοι! Είχαμε τη μεγάλη εμπειρία των διαδηλώσεων για την Κύπρο. (15:40΄-15:55΄) ..."
"...εμείς όμως μαθητές στο νυχτερινό από τις μεγάλες διαδηλώσεις της Κύπρου, τα μεγάλα γεγονότα είμαστε πρωτεργάτες, από τα 15 μας βρεθήκαμε στις επάλξεις αυτών των αγώνων, ειδικά του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ, τα μεγάλα γεγονότα που γίνανε όταν στην Κύπρο απαγχονίσανε τον Καραολή και το Δημητρίου. είμαστε μπροστά σε όλες τις διαδηλώσεις και κρατάγαμε σημαίες (10:30΄-11:10΄)"

Δευτέρα 20 Ιουλίου 2020

Η δολοφονία του Σωτήρη Πέτρουλα και η εποχή του (ΒΙΝΤΕΟ)



Η δολοφονία του Σωτήρη Πέτρουλα/ «Ιουλιανά» 1965/ Τι προηγήθηκε/ Το κίνημα των 70 ημερών – η πολιτική της ΕΔΑ


γράφει ο Αλέξανδρος Α. Χατζηκώστας (www.xatzikostas.gr)

«…Μάρτυρες, ήρωες οδηγούνε
τα γαλάζια μάτια σου
μας καλούνε…»

Στις 21 Ιούλη του 1965, το βράδυ έπεφτε νεκρός στην Αθήνα από τα χτυπήματα των αστυνομικών ο νεολαίος αγωνιστής, στέλεχος της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη Σωτήρης Πέτρουλας. Το όνομα του γίνεται τραγούδι. Η μνήμη του τιμάται μέχρι σήμερα μαζί με άλλους αγωνιστές που πότισαν με το αίμα τους το δένδρο της λευτεριάς. Παρακάτω παρουσιάζουμε ένα μικρό αφιέρωμα στηριγμένο σε διάφορα αφιερώματα για τη δράση του καθώς και την εποχή που αυτή πραγματοποιήθηκε.

Ο Σωτήρης Πέτρουλας γεννήθηκε στο Οίτυλο της Μάνης το 1942 από γονείς αγρότες. Το 1946 η οικογένεια Πέτρουλα καταφεύγει στην Αθήνα για να διασωθεί από τη δολοφονική μανία των ένοπλων συμμοριών της Δεξιάς.
Ο Σωτήρης Πέτρουλας εγγράφεται στο δημοτικό σχολείο της περιοχής Ακαδημία Πλάτωνος και ταυτόχρονα αρχίζει να εργάζεται και να μπαίνει στα βάσανα της καθημερινής βιοπάλης. Τελειώνοντας το δημοτικό το 1954 εγγράφεται στη Μέση Εμπορική Σχολή Εμποροϋπαλλήλων Αθηνών στην πλατεία Μητροπόλεως, και μετά από τη φοίτηση τριών τάξεων εγγράφεται στη Μέση Εμπορική στην πλατεία Κουμουνδούρου, την οποία και τελειώνει το 1960. Σ` όλα αυτά τα χρόνια εξακολουθεί να εργάζεται και παράλληλα να είναι άριστος μαθητής και να συμμετέχει στο μαζικό μαθητικό κίνημα.

Τετάρτη 15 Ιουλίου 2020

Στρατή Τσίρκα: Η χαμένη άνοιξη- δίσεχτα χρόνια

του Σπύρου Κουτρούλη

Το μυθιστόρημα του Στρατή Τσίρκα (Γιάννη Χατζηαντρέα) κυκλοφόρησε το 1976 και έχει ως θέμα την Ελλάδα της Αποστασίας και των Ιουλιανών. Πρόκειται για μια εκτροπή που την πληρώσαμε όλοι: Η μοναρχία με την κατασπατάληση των τελευταίων κεφαλαίων νομιμοποίησης και αποδοχής που διέθετε στον ελληνικό λαό. Οι αποστάτες – που ανάμεσά τους συγκαταλέγονταν και κάποιοι που προέρχονταν από την αριστερά όπως το μέλος της κυβέρνησης του βουνού Η.Τσιριμώκος- με την δημόσια διαπόμπευσή τους. Ο ελληνικός λαός φυσικά ο οποίος για άλλη μια φορά ένοιωσε προδομένος. Ο μεγάλος κερδισμένος ήταν το παρακράτος, οι συνωμότες συνταγματάρχες που έβλεπαν ότι άνοιγε ο δρόμος για να έλθουν ως αυτόκλητοι σωτήρες. Όταν την νύχτα του πραξικοπήματος βρέθηκαν κρατούμενοι όλοι οι πολιτικοί δεξιοί, κεντρώοι, αριστεροί, αποστάτες και μη αποστάτες τότε κατάλαβαν το μέγεθος των λαθών που διέπραξαν τα προηγούμενα χρόνια. Με αυτό τον τρόπο διακόπηκε βιαία η ανθοφορία της δεκαετίας του ’60, η απρόσμενη ακμή στην τέχνη, την θεολογία, την μουσική, την οικονομία, χάθηκε η ευκαιρία να βγούμε συντομότερα από τον εμφύλιο και τις συνέπειες του.
Ο Σ. Τσίρκας αποδίδει την αποστασία στην άρνηση του Γ.Παπανδρέου να αποδεχθεί το σχέδιο Άτσεσον και τις διάφορες διχοτομικές λύσεις που προτείνονταν από τις ΗΠΑ στο διάστημα αυτό. Βεβαίως κάποιο ρόλο έπαιξε η απειρία του Κωνσταντίνου λόγω του νεαρού της ηλικίας, πράγμα που επαναλήφθηκε με τα διαδοχικά λάθη που έκανε μετά το πραξικόπημα του 1967. Ο Τσίρκας διατυπώνει μια σαφή κριτική στην εξέλιξη των σοβιετικών καθεστώτων(σελ. 14, 15). Περιγράφει την ατμόσφαιρα της μεταπολεμικής αριστεράς, την προσπάθεια να επιβιώσουν σε ένα καθεστώς ημιπαρανομίας οι αγωνιστές της εθνικής αντίστασης, την δυναμική κίνηση της νεολαίας που η εξόριστη ηγεσία της αριστεράς δεν μπορεί να κατανοήσει. Με ζωντάνια και γλαφυρότητα αναφέρεται στην φοιτητική αριστερά και στο περιοδικό “Πανσπουδαστική” που σήμερα γνωρίζουμε για το έργο τους μερικούς πρωτεργάτες όπως: τον Γιώργο Χατζόπουλο, τον Γιάννη Καλιόρη, την Ιωάννα Τσιβάκου, τον Στέλιο Ράμφο, τον Κοσμά Ψυχοπαίδη, τον Παναγιώτη Κονδύλη κ.ά. Βεβαίως οι “Λαμπράκηδες” με προεξάρχουσα εμβληματική μορφή τον Μ.Θεοδωράκη (ο ακροδεξιός κατά τον όψιμο ΣΥΡΙΖΑ).
Ένα πρόσωπο που παίζει καταλυτικό ρόλο με το έργο του είναι ο Γ.Σεφέρης. Οι αναφορές στο έργο του είναι πολλές ενώ διαβάζεται και επηρεάζει την νεολαία της αριστεράς, όπως και ο Στρατηγός Μακρυγιάννης. Δεν είχαμε φτάσει ακόμη στο στάδιο μιας μεταπολιτευτικής αριστεράς που γράφει λίβελους εναντίον τους. Συγχρόνως το μυθιστόρημα αποτελεί μια παρουσίαση από στέκια συγγραφέων όπως του Απότσου: “Προχτές, στο μπαρ του Απότσου, είδα να πίνουν το ούζο τους την ίδια στιγμή ο Ώντεν, με δυο Αμερικάνους “αυτοεξόριστους”, ο Λώρενς Ντάρελ με τον Γιώργο Κατσίμπαλη, κι ο Ηλίας Ηλιού μόνος του. Περασμένα μεσάνυχτα, έτυχε να διαβαίνω έξω απ’ τη Λέσχη των Λαμπράκηδων, στην οδό Πειραιώς, είδα να βγαίνει ο Μίκης Θεοδωράκης και μαζί του ένα τσούρμο κορίτσια κι αγόρια με λαμπερά πρόσωπα – χρόνια είχα να τ’ αντικρίσω αυτά τα ολάνοιχτα μάτια” (σελ.10).

Πέμπτη 18 Ιουλίου 2013

Ιούλιος 1974: Αποκατάσταση της Δημοκρατίας, ή ρετουσάρισμα της Δικτατορίας;




Γράφει ο askordoulakos
«Η ένταξή μας στην ΕΟΚ αποτελεί πλέον δεδομένο. Με το σημερινό πολιτικό κατεστημένο του, ο Ελληνισμός θα υποδουλωθή οπωσδήποτε. Με άλλο, αξιοκρατικά αναδειγμένο, ο Ελληνισμός θα επιζήση, και θα επικράτηση μέσα στην Ευρωπαϊκή οικογένεια»
Από το κείμενο της εισήγησης του ιδρυτικού συνεδρίου του ΕΝΕΚ στον Βόλο, 6 Μαΐου 1979.
__________________________

Τον Ιούλιο του 1974, οι στρατιωτικοί παρέδωσαν την εξουσία στους πολιτικούς, που τους υπέδειξαν οι ξένοι προστάτες, διότι δεν ήθελαν να βγει στο προσκήνιο ο ελληνικός λαός, που σιγά σιγά είχε πάρει φόρα από την εξέγερση του Πολυτεχνείου και την κατάρρευση της Χούντας. Οι «σύμμαχοι» ήθελαν να τοποθετήσουν στην Ελλάδα κάποιον με λίαν βεβαρυμένο παρελθόν , ώστε να τον έχουν στο χέρι και να τους κάνει όλες τις δουλειές (σας θυμίζει κάτι;) κι αυτός ήταν ένας από τους πολλούς λόγους, για τους οποίους επιλέχθηκε ο…ενθνάρχης Καραμανλής.

Τρίτη 16 Ιουλίου 2013

Η «διπλή» 15η Ιουλίου


αλίευση από: http://istrilatis.blogspot.gr

Δεν θέλαμε για κανένα λόγο να ξεχάσουμε ή να επιτρέψουμε σε όσους παρακολουθούν τον ΟΙΣΤΡΟ να πιστέψουν ότι το ξεχάσαμε: ότι σήμερα 15η Ιουλίου είναι μια μαύρη επέτειος. Μάλλον δύο επέτειοι: Γιατί δυο φορές μετά την «απελευθέρωση», συνδέθηκε με μεγάλες καταστροφές για τον Ελληνικό λαό: 



Η πρώτη το 1965. Τότε δηλαδή που ανατράπηκε με πρωτοβουλία των Ανακτόρων η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση της Ένωσης Κέντρου, με πρωθυπουργό τον Γεώργιο Παπανδρέου. Έναν πολιτικό που ανέκαθεν παρέμεινε πιστός υποστηρικτής του αστικού συστήματος, του καθεστώτος της εθνικής υποτέλειας και εξάρτησης της χώρας, από τους πιο αποτελεσματικούς πολέμιους των προσπαθειών του λαού για την εθνική και κοινωνική του χειραφέτηση. Και όμως, το καθεστώς της υποτέλειας και εξάρτησης που βοήθησε να ξαναστηθεί στα πόδια του μετά την απελευθέρωση από τους Γερμανο-ιταλο-βούλγαρους κατακτητές, όταν νόμισε ότι δεν είναι ικανός να το υπηρετήσει αποτελεσματικά, τον παραμέρισε.