ΑΣ ΓΙΝΟΥΜΕ ΑΦΡΙΚΗ!

ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΟΝΤΑΝ ΑΝ ΑΠΟΦΑΣΙΖΑΜΕ ΝΑ ΓΊΝΟΥΜΕ (ΣΤΑ ΣΟΒΑΡΑ ΟΜΩΣ) ΜΙΑ ΑΦΡΙΚΑΝΙΚΗ ΧΩΡΑ ΜΕ ΛΕΥΚΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΩΣ ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΗΣ ΑΓΡΙΑΣ ΦΥΛΗΣ ΤΩΝ ΛΙΛΙΠΟΥΑ?

Η γνωστή ατάκα του Χάρυ Κλυν "Η Ελλάδα είναι η μόνη Αφρικανική χώρα με λευκούς κατοίκους" έγινε σε μια εποχή που, οι παλιές συντηρητικές δεξιές πεποιθήσεις περι της "ψωροκώσταινας"  ήταν συμβατές με την πρώτη μετα-αποικιακή περίοδο της Αφρικής. Ο Χαρυ Κλυν μας προκάλεσε έτσι, για να περιγράψει την πολιτική και πολιτισμική μας κατάσταση στο τέλος του προηγούμενου αιώνα.

Από τότε όμως η Αφρική προχώρησε αρκετά ενώ εμείς όχι τόσο αρκετά όσο θα έπρεπε, μαυριζοντας σήμερα στις τελευταίες θέσεις όλων των λιστών με θετικούς δείκτες αξιολόγησης και στις πρώτες θέσεις στους αρνητικούς, φιγουράροντας στις περισσότερες σε θέσεις πολύ πιο κάτω και από χώρες της Αφρικής.

Σοβαρό δείγμα προόδου της Αφρικής είναι και η πρόσφατη προσπάθεια εισαγωγής του κοινού της ψηφιακού νομίσματος AUA που, σε αντίθεση με όλα τα άλλα  σε Ανατολή (Unit των BRICS) και Δύση (ψηφιακό ευρώ ή τα stablecoins του ξεφορτώματος του αμερικανικού χρέους σε αυτά από τον Τραμπ), βασίζει την αξία του στα μεταλλευτικά ΑΠΟΘΕΜΑΤΑ (και όχι εμπορεύματα) της Μαύρης Ηπείρου.  Για να χρηματοδοτηθεί ενδογενώς και χωρίς πρόσθετα δάνεια από το ΔΝΤ η ανάπτυξη της (δες σχετικά και στο σχόλιο #1).

Οπότε αναρωτήθηκα τι θα γινόταν αν κάναμε και εμείς κάτι αντίστοιχο, εκδίδοντας τώρα ένα ΕΞΩΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ψηφιακό νόμισμά, ως παράλληλου του ευρώ και σύμφωνο με τον Κανονισμό  MICA της ΕΕ, αντικρυσμένο με την αξία όσων φώναζε από το 1947 ο Δ. Μπάτσης, ο σύντροφος του Ν. Μπελογιάννη. Αυτός που εκτελέστηκε μαζί του επειδή φώναξε για την αξία των αποθεμάτων μετάλλων και υδρογονανθράκων στο Ελληνικό υπέδαφος. 

Τα γνωστά σχετικά δεδομένα σήμερα είναι τα πιο κάτω:

🔺️Η Ελλάδα διαθέτει σημαντικά αποθέματα σε βιομηχανικά και μεταλλικά ορυκτά, με τον κλάδο να συμβάλλει σήμερα περίπου 1-2% στο ΑΕΠ και στις εξαγωγές 8,4 δισ. δολαρίων από "mineral products" το 2021.

🔺️Η συνολική ακαθάριστη  αξία πιθανών και αποδεδειγμένων αποθεμάτων εκτιμάται όμως στα 2,4 τρισεκατομμύρια ευρώ, με τα ενεργειακά (άνθρακας, αέριο, πετρέλαιο) να αντιστοιχούν σε 1,36 τρις. ευρώ με τους συντηρητικότερους υπολογισμούς.

Αν βαριέσαι να δεις πως αυτά αναλύονται από τεκμηριωμένα δεδομένα, πήγαινε στην πιο κάτω γραμμή από αυτή

-----------------------------

Συγκεκριμενα:

Η Ελλάδα είναι ηγέτιδα σε perlite (2η παγκοσμίως), bentonite, pumice και huntite, με εξόρυξη για 5+1 κρίσιμα στρατηγικά μέταλλα (bauxite, nickel, cobalt, magnesite, silicon, copper) καθώς και σε μεταλλεύματα χρυσού και σπάνιων γαιών. 

ΝΑ ΞΑΝΑΔΙΑΒΆΣΤΕΙ ΓΙΑΤΙ ΗΡΘΕ ΚΑΙ Η ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΔΑ ΠΡΕΣΒΥΣ

ΕΝΑ "ΝΑΙ" ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΑ ΣΕ ΜΙΑ ΣΥΜΒΑΣΗ ΑΠ ΕΥΘΕΙΑΣ ΑΝΑΘΕΣΗΣ ΤΟΥ 1940, ΠΟΥ ΑΚΌΜΗ ΜΑΣ ΤΑΛΑΙΠΩΡΕΙ

Η “Σύμβαση Cooper” επικυρώθηκε με τον Α.Ν. 2220/1940 (ΦΕΚ 65/Α’/17.02.1940) "Περί κυρώσεως συμβάσεως διά την παραχώρησιν υδραυλικής δυνάμεως Αχελώου ποταμού"(φωτό 1).

Η σύμβαση αυτή, που υπογράφτηκε ως απόρρητη και μυστική από το καθεστώς Μεταξά με ένα consortium 10 Αμερικανικών εταιριών στις αρχές Φεβρουαρίου του 1940, είχε μια αρχικη συμβατική περίοδο που έληγε το 2010. Λόγω αυτής,  όλος ο υδάτινος αλλά και ο υπόγειος και υποθαλάσσιος πλούτος ΟΛΗΣ της Χώρας (όπως τα λεγόμενα «στρατηγικά ορυκτά», σπάνιες γαίες, χρώμιο, νικέλιο, αλουμίνιο, αντιμόνιο ή άλλα μεταλλεύματα αλλά  και το πετρέλαιο, αέριο, γεωθερμία κλπ), τέθηκαν υπό την αιγίδα και τον απόλυτο ελεγχο αυτού του Αμερικάνικου consortium εταιρειών, μέχρι την λήξη της σύμβασης! 

Ο Δημήτρης Μπάτσης στο βιβλίο που είχε γράψει το 1947,  αποκάλυψε την ύπαρξη αυτής της Σύμβασης Cooper, μαζί και με πολλά στοιχεία των πρόδρομων γεωλογικών μελετών και ερευνών που έκαναν οι Γερμανοί κατά την διάρκεια της Κατοχής, όπου εμφανίσθηκαν και οι πρώτες ισχυρές ενδείξεις ενός πολύμορφου μεταλλευτικού υπεδάφους σε σπάνια ή στρατηγικα μέταλλα και υδρογονάνθρακες σε μεγάλες εκμεταλλεύσιμες ποσότητες πάρα  πολύ μεγάλης αξίας. 

Το πρώτο κείμενο του Μπάτση για το θέμα που σας  απασχολεί με αυτό το post, δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά με τα αρχικά του συγγραφέα σε άρθρο που εξέδωσε για να υποστηρίξει τη θέση περί βιωσιμότητας της Ελληνικής οικονομίας στο περιοδικό «Ανταίος» (10 Μαΐου 1946), το επιστημονικό περιοδικό της Αριστεράς που διηύθυνε ο Δ. Μπάτσης και το εξέδιδε μαζί με τον Νίκο Κιτσίκη βουλευτή της Αριστεράς και πλειοψηφήσαντα υποψήφιο δήμαρχο Αθηναίων. Αναλυτικά τα ευρήματα  παρουσιάστηκαν στο βιβλίο "Η βαρειά βιομηχανία στην Ελλάδα" που εκδόθηκε το 1947 από τον νομικό και οικονομολόγο  Μπάτση.

ΕΝΑ "ΝΑΙ" ΤΟΥ ΜΕΤΑΞΑ ΣΕ ΜΙΑ ΣΥΜΒΑΣΗ ΑΠ ΕΥΘΕΙΑΣ ΑΝΑΘΕΣΗΣ ΤΟΥ 1940, ΠΟΥ ΑΚΌΜΗ ΜΑΣ ΤΑΛΑΙΠΩΡΕΙ

Η “Σύμβαση Cooper” επικυρώθηκε με τον Α.Ν. 2220/1940 (ΦΕΚ 65/Α’/17.02.1940) "Περί κυρώσεως συμβάσεως διά την παραχώρησιν υδραυλικής δυνάμεως Αχελώου ποταμού".

Η σύμβαση αυτή, που υπογράφτηκε ως απόρρητη και μυστική από το καθεστώς Μεταξά με ένα consortium 10 Αμερικανικών εταιριών στις αρχές Φεβρουαρίου του 1940, είχε μια αρχικη συμβατική περίοδο που έληγε το 2010. Λόγω αυτής,  όλος ο υδάτινος αλλά και ο υπόγειος και υποθαλάσσιος πλούτος της Χώρας (όπως τα λεγόμενα «στρατηγικά ορυκτά», σπάνιες γαίες, χρώμιο, νικέλιο, αλουμίνιο, αντιμόνιο ή άλλα μεταλλεύματα αλλά  και το πετρέλαιο, αέριο, γεωθερμία κλπ), τέθηκαν υπό την αιγίδα και τον απόλυτο ελεγχο αυτού του Αμερικάνικου consortium εταιρειών, μέχρι την λήξη της σύμβασης! 

Ο Δημήτρης Μπάτσης στο βιβλίο που είχε γράψει το 1947,  αποκάλυψε την ύπαρξη αυτής της Σύμβασης Cooper, μαζί και με πολλά στοιχεία των πρόδρομων γεωλογικών μελετών και ερευνών που έκαναν οι Γερμανοί κατά την διάρκεια της Κατοχής, όπου εμφανίσθηκαν και οι πρώτες ισχυρές ενδείξεις ενός πολύμορφου μεταλλευτικού υπεδάφους σε σπάνια ή στρατηγικα μέταλλα και υδρογονάνθρακες σε μεγάλες εκμεταλλεύσιμες ποσότητες πάρα  πολύ μεγάλης αξίας. 

Το πρώτο κείμενο του Μπάτση για το θέμα που σας  απασχολεί με αυτό το post, δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά με τα αρχικά του συγγραφέα σε άρθρο που εξέδωσε για να υποστηρίξει τη θέση περί βιωσιμότητας της Ελληνικής οικονομίας στο περιοδικό «Ανταίος» (10 Μαΐου 1946), το επιστημονικό περιοδικό της Αριστεράς που διηύθυνε ο Δ. Μπάτσης και το εξέδιδε μαζί με τον Νίκο Κιτσίκη βουλευτή της Αριστεράς και πλειοψηφήσαντα υποψήφιο δήμαρχο Αθηναίων. Αναλυτικά τα ευρήματα  παρουσιάστηκαν στο βιβλίο "Η βαρειά βιομηχανία στην Ελλάδα" που εκδόθηκε το 1947 από τον νομικό και οικονομολόγο  Μπάτση.

ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΟΝΤΑΝ ΑΝ ΑΠΟΦΑΣΙΖΑΜΕ ΝΑ ΓΊΝΟΥΜΕ (ΣΤΑ ΣΟΒΑΡΑ) ΜΙΑ ΑΦΡΙΚΑΝΙΚΗ ΧΩΡΑ ΜΕ ΛΕΥΚΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ?

Η γνωστή ατάκα του Χάρυ Κλυν "Η Ελλάδα είναι η μόνη Αφρικανική χώρα με λευκούς κατοίκους" έγινε σε μια εποχή που η παλιές συντηρητικές δεξιές πεποιθήσεις περι της "ψωροκώσταινας" ήταν συμβατές με την πρώτη μετα-αποικιακή περίοδο της Αφρικής, για να περιγράψει την πολιτική και πολιτισμική μας κατάσταση στο τέλος του προηγούμενου αιώνα.. 

Από τότε όμως η Αφρική προχώρησε αρκετά. Σοβαρό δείγμα προόδου της είναι η πρόσφατη προσπάθεια εισαγωγής του κοινού της ψηφιακού νομίσματος AUA που, σε αντίθεση με όλα τα άλλα σε Ανατολή (Unit των BRICS) και Δύση (ψηφιακό ευρώ ή τα stablecoins ξεφορτώματος του αμερικανικού χρέους σε αυτά από τον Τραμπ), βασίζει την αξία του στα μεταλλευτικά ΑΠΟΘΕΜΑΤΑ (και όχι εμπορεύματα) της Μαύρης Ηπείρου,  για να χρηματοδοτηθεί ενδογενώς και χωρίς πρόσθετα δάνεια από το ΔΝΤ η ανάπτυξη της (δες σχετικά και στο σχόλιο #1).

Οπότε αναρωτήθηκα τι θα γινόταν αν κάναμε και εμείς κάτι αντίστοιχο, εκδίδοντας τώρα ένα ΕΞΩΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ψηφιακό νόμισμά, ως παράλληλου του ευρώ και σύμφωνο με τον Κανονισμό  MICA της ΕΕ, αντικρυσμένο με την αξία όσων φώναζε από το 1947 ο Δ. Μπάτσης, ο σύντροφος του Ν. Μπελογιάννη. Αυτός που εκτελέστηκε μαζί του επειδή φώναξε για την αξία των αποθεμάτων μετάλλων και υδρογονανθράκων στο Ελληνικό υπέδαφος. 

Τα γνωστά δεδομένα σήμερα:

🔺️Η Ελλάδα διαθέτει σημαντικά αποθέματα σε βιομηχανικά και μεταλλικά ορυκτά, με τον κλάδο να συμβάλλει περίπου 1-2% στο ΑΕΠ και εξαγωγές 8,4 δισ. δολαρίων σε "mineral products" το 2021

 Η συνολική ακαθάριστη αξία πιθανών και αποδεδειγμένων αποθεμάτων εκτιμάται σε 2,4 τρισεκατομμύρια ευρώ, με τα ενεργειακά (άνθρακας, αέριο, πετρέλαιο) να αντιστοιχούν σε 1,36 τρις. ευρώ με τους συντηρητικότερους υπολογισμούς.

Ο Δ. Μπάτσης, η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και η… εκτέλεσή του!

 

Από Ηλίας Κοπανάκης

Πολύς λόγος γίνεται τα τελευταία χρόνια για την παραγωγική ανασυγκρότηση που χρειάζεται ο τόπος, ώστε να εξέλθει από την οικονομική και όχι μόνο κρίση που τον μαστίζει. Και αυτό είναι μια αλήθεια που δε χρειάζεται απόδειξη. Όταν όλες τις προηγούμενες δεκαετίες έκλεισαν εξ αιτίας της αντεθνικής/αντιλαϊκής πολιτικής που εφαρμόστηκε οι όποιες βιομηχανίες διέθετε η χώρα, ξεπουλήθηκαν ή έμειναν στα συρτάρια των υπουργείων αναξιοποίητες οι μεταλλευτικές/βιομηχανικές δυνατότητες της πατρίδας μας, όταν σχεδόν όλα τα πρωτογενή υλικά/προϊόντα που παράγονται εδώ, μετασχηματίζονται αλλού σε τελικά προϊόντα και το όφελος της διαφοράς το καρπώνονται ξένες εταιρείες, όταν το μόνο που μάθαμε να δημιουργούμε είναι οι παρασιτικές δομές και οι επιδοτούμενες καλλιέργειες, όταν τα πανανθρώπινα ιδανικά που πρεσβεύει η λαϊκή μας παράδοση με όποια μορφή κι αν την αναγνώσει κάποιος, αντικαταστάθηκαν με τον απόμακρο και ξενόφερτο πολιτισμικό αχταρμά, τότε είναι φυσικό μια μέρα να βρεθούμε στο σημείο που και το ψωμί που τρώμε να είναι εισαγόμενο…

Κι όμως η ανάγκη για παραγωγική ανασυγκρότηση της Ελλάδας, είχε απασχολήσει κάποιους πρωτοπόρους του πνεύματος και εραστές της πατρίδας πολλές δεκαετίες πριν. Στα δύσκολα μεταπολεμικά χρόνια. Τότε, εν μέσω του εμφυλίου πολέμου, ο νομικός και οικονομολόγος Δημήτρης Μπάτσης, πολιτικά στρατευμένος κατά τη διάρκεια της Κατοχής ενάντια στον γερμανό κατακτητή, εκδίδει στην Αθήνα το 1947 το ογκώδες βιβλίο (500 σελ. και αμέτρητους πρόσθετους πίνακες) με τίτλο «Η βαρειά βιομηχανία στην Ελλάδα», ενώ την ίδια εποχή είναι η «ψυχή» του επιστημονικού περιοδικού «Ανταίος» που ασχολείται με θέματα σχετικά με την ανοικοδόμηση της χώρας. Το βιβλίο προλογίζει ο καθηγητής και Πρύτανης του Ε.Μ.Π., Ν. Κιτσίκης, ένας ακόμα σπουδαίος επιστήμονας που ονειρευόταν με τις μελέτες του κι εκείνος μια Ελλάδα χωρίς εξαρτήσεις, μια Ελλάδα με οικονομική άνθηση.

ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΟΝΤΑΝ ΑΝ ΑΠΟΦΑΣΙΖΑΜΕ ΝΑ ΓΊΝΟΥΜΕ ΑΦΡΙΚΑΝΙΚΗ ΧΩΡΑ ΜΕ ΛΕΥΚΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ?

Η γνωστή ατάκα του Χάρυ Κλυν "Η Ελλάδα είναι η μόνη Αφρικανική χώρα με λευκούς κατοίκους" έγινε σε μια εποχή που η παλιές συντηρητικές δεξιές πεποιθήσεις περι της "ψωροκώσταινας" ήταν συμβατές με την πρώτη μετα-αποικιακή περίοδο της Αφρικής, για να περιγράψει την πολιτική και πολιτισμική μας κατάσταση στο τέλος του προηγούμενου αιώνα.. 

Από τότε όμως η Αφρική προχώρησε αρκετά. Σοβαρό δείγμα προόδου της είναι η πρόσφατη προσπάθεια εισαγωγής του κοινού της ψηφιακού νομίσματος AUA που, σε αντίθεση με όλα τα άλλα σε Ανατολή (Unit των BRICS) και Δύση (ψηφιακό ευρώ ή τα stablecoins ξεφορτώματος του αμερικανικού χρέους σε αυτά από τον Τραμπ), βασίζει την αξία του στα μεταλλευτικά ΑΠΟΘΕΜΑΤΑ (και όχι εμπορεύματα) της Μαύρης Ηπείρου,  για να χρηματοδοτηθεί ενδογενώς και χωρίς πρόσθετα δάνεια από το ΔΝΤ η ανάπτυξη της (δες σχετικά και στο σχόλιο #1).

Οπότε αναρωτήθηκα τι θα γινόταν αν κάναμε και εμείς κάτι ίδιο, εκδίδοντας τώρα ένα ΕΞΩΤΡΑΠΕΖΙΚΟ αντίστοιχο ψηφιακό νόμισμά, ως παράλληλου του ευρώ, σύμφωνο με τον Κανονισμό  MICA της ΕΕ, αντικρυσμένο με την αξία όσων φώναζε από το 1947 ο Δ. Μπάτσης, ο σύντροφος του Ν. Μπελογιάννη. Αυτός που εκτελέστηκε μαζί του επειδή φώναξε για την αξία των αποθεμάτων μετάλλων και υδρογονανθράκων στο Ελληνικό υπέδαφος. 

Σύμβαση Cooper: Ελλάδα, η Πλουσιότερη Χώρα του Πλανήτη

Η Σύμβαση «Cooper» υπάρχει στο Yπουργείο Bιομηχανίας (άγνωστο αν έχει περιέλθει τώρα στο υπουργείο Οικονομικών ή το Ανάπτυξης) και παραδίδεται – σαν “ιερό κείμενο”- από υπουργό σε υπουργό! Στην Σύμβαση αυτή, δεσμεύονται τα λεγόμενα «στρατηγικά ορυκτά» της Ελλάδος, μαζί με τον υδάτινο μας πλούτο, από ένα Αμερικανικό consortium εταιρειών!

Η Ελλάδα έχει υπογράψει και δεσμεύεται από την Σύμβαση «Cooper» της οποίας η χρονική ισχύς, εληξε την 31η Δεκεμβρίου του 2010, ενώ η διάρκειά της ήταν για 70 έτη!Αν, μάλιστα, η σημερινή κυβέρνηση δεν προβεί στις ανάλογες ενέργειες, δηλαδή αν δεν απαντήσει αρνητικά στην εταιρεία Hugh Cooper & Co Inc Chemical Construction Corporation, προβλέπεται αυτόματη ανανέωση της σύμβασης για άλλα 25 έτη!!!Διαβάστε μερικά ορυκτά που έχει το ελληνικό υπέδαφος που στο ρεπορτάζ θα έχετε την ευκαιρία να δείτε λεπτομέρειες…..

Λιγνίτη – Αλουμίνιο – Βωξίτη – Μαγγάνιο – Νικέλιο – Σμηκτίτες – Μαγνήσιο – Χρωμίτη – Ουράνιο – Οσμιο και φυσικά Πετρέλαιο και Φυσικό αέριο. Εύστοχος ήταν ο τίτλος της Αθηναϊκής το 1999 όταν χαρακτήρισε τη Βόρεια Ελλάδα «Θησαυροφυλάκιο». Βέβαια αφήσαμε τελευταίο τον Χρυσό που εκμεταλλεύεται ως ένα σημείο ο Τζώρτζ Σόρος.

Τώρα, όμως γεννάται, ένα ερώτημα: Τώρα που λήγει αυτή η επαχθής σύμβαση Cooper θα την ανανεώσουμε; Θα βρεθούν πολιτικοί που θα συναινέσουν σε επανάληψη του εγκλήματος ή θα πάρουμε τον πλούτο μας στα χέρια μας και θα ξεχρεώσουμε και διαολοστείλουμε ΔΝΤ και Τοκογλύφους στον αγύριστο;

Το θέμα έφερε στη βουλή ο Κυριάκος Βελόπουλος που ερωτά τον υπουργό Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου: Η 70ετής ισχύς της Συμβάσεως, αληθεύει ότι εκπνέει, την τελευταία ημέρα του επομένου μηνός Δεκεμβρίου; Ποιοι απαρτίζουν αυτό το Αμερικανικό «consortium» εταιρειών; Τι προτίθεται να πράξει η κυβέρνηση;

Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΜΠΑΤΣΗ

Δημήτρης Μπάτσης: Τον εκτέλεσαν γιατί πρόδωσε την τάξη του

Στις 30 Μαρτίου του 1952, η Ελλάδα ξύπνησε με την είδηση ότι τα χαράματα, πριν ακόμη φέξει, εκτελέστηκαν «δια τουφεκισμού» ο Νίκος Μπελογιάννης, ο Νίκος Καλούμενος, ο Ηλίας Αργυριάδης και ο Δημήτρης Μπάτσης, καταδικασθέντες σε θάνατο από το τακτικό στρατοδικείο Αθηνών επί κατασκοπεία.

Ο Νίκος Μπελογιάννης στις 30 Μαρτίου 1952, στις 4.12 π.μ, μαζί με τρεις συντρόφους του, τονΔημήτρη Μπάτση, τον Ηλία Αργυριάδη και τον Νίκο Καλούμενο ..

«[…] Κατά τις 8 το πρωί της Κυριακής 30 του Μάρτη χτύπησε το τηλέφωνο και με ξύπνησε. Ήταν μες στην κάμαρά μου. Το σήκωσα. Ήταν η κυρία Νάζου, – γιαγιά ενός παιδικού μου φίλου.

– Τους σκότωσαν, τους σκότωσαν, μου λέει.

– Ποιους;

– Το Δημητράκη και τους άλλους, τους σκότωσαν, σκότωσαν και το Μπελογιάννη κι άλλους δυο ακόμα.»

Στις 30 Μαρτίου του 1952, η Ελλάδα ξύπνησε με την είδηση ότι τα χαράματα, πριν ακόμη φέξει, εκτελέστηκαν «δια τουφεκισμού» ο Νίκος Μπελογιάννης, ο Νίκος Καλούμενος, ο Ηλίας Αργυριάδης και ο Δημήτρης Μπάτσης, καταδικασθέντες σε θάνατο από το τακτικό στρατοδικείο Αθηνών επί κατασκοπεία.

Μετά την εκτέλεση τα πτώματα μένουν φρουρούμενα στον τόπο της εκτέλεσης μέχρι τις 6.45, την ώρα εκείνη τα παραλαβαίνει αυτοκίνητο του Δήμου και τα θάβουν στο Γ Νεκροταφείο χωρίς να επιτρέψουν στους δικούς τους τον «τελευταίο ασπασμό».

Ποιος ήταν ο Δημήτρης Μπάτσης

Ο Δ. Μπάτσης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1916. Ήταν γιός του βασιλόφρονος ναυάρχου Α. Μπάτση που καταγόταν από τα Ψαρά και της Αν. Πρίντεζη, από τη Σύρο. Κατά τα αναμενόμενα, φοίτησε σε καλά σχολεία, έμαθε τις ξένες γλώσσες του, σπούδασε νομικά και άνοιξε το δικηγορικό γραφείο του. Ήταν, δηλαδή, ένας εκλεκτός γόνος της άρχουσας τάξης.

Ήταν κοσμικός με ευρύτατες κοινωνικές σχέσεις, είχε παντρευτεί την κόρη του υπουργού του Λαϊκού κόμματος (βασιλικό κόμμα) με την οποία είχε χωρίσει και μετά παντρεύτηκε την κόρη βιομηχάνου την Λίλιαν.

Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΑΤΣΗΣ,ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ: Η ΒΑΡΕΙΑ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ(1947),

Η ΣΥΜΒΑΣΗ "COOPER" ΚΑΙ Η ΕΞΑΡΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Δες και παλαιότερη ανάρτηση:

Κριτική Ανασύνθεση της Συμβολής του Δημήτρη Μπάτση

Η Ελλάδα εiχει υπογράψει και δεσμευόταν από την Σύμβαση Cooper της οποίας η χρονική ισχύς, εληξε την 31η Δεκεμβρίου του 2010, ενώ η διάρκειά της ήταν για 70 έτη!

Με την σύμβαση αυτήν που υπεγράφη το 1940 και έληξε το 2010, όλος ο υδάτινος αλλά και ο υπόγειος και υποθαλάσσιος πλούτος της Χώρας (όπως τα λεγόμενα "στρατηγικά ορυκτά", σίδηρος, χρώμιο, νικέλιο, αλουμίνιο, άλλα μεταλλεύματα, πετρέλαιο, αέριο κλπ), τέθηκαν υπό την αιγίδα ενός Αμερικάνικου consortium εταιρειών! ( Hugh Cooper & Co Inc Chemical Construction Corporation.)

Από το 1940 φτάσαμε στη χρεοκοπία του 2010 .

Η ανανέωση της σύμβασης Cooper ίσως αποτελεί απάντηση στο γιατί η Ελλάδα χρεοκόπησε το 2010, τον χρόνο κατά τον οποίον έληγε και τυπικά η σύμβαση cooper.

Όταν θέλεις να υποδουλώσεις μία χώρα δεσμεύβεις όλον τον υδάτινο αλλά και τον υπόγειο και υποθαλάσσιο πλούτος της Χώρας, καταστρέφεις την πρωτογενή παραγωγή(πρώτων υλών άμεσης ή έμμεσης κατανάλωσης, κατ' ευθείαν από την φύση (γεωργία, αλιεία, κτηνοτροφία, εξόρυξη μεταλλευμάτων κλπ) και κατ' επέκταση καταστρέφεται η δευτερογενής παραγωγή επεξεργασίας και μεταποίησης των προϊόντων η οποία αξιοποιεί την πρωτογενή παραγωγή (χειροτεχνία,βιοτεχνία,βιομηχανία).

Στην συνέχεια την δανείζεις υπέρογκα χρηματικά ποσά τόσα όσα θα είναι πραγματικά αδύνατον να αποπληρώσει,και τότε γίνεσαι ξένος ΑΦΕΝΤΗΣ με συμμάχους στην εξαρτημένη ντόπια αστική τάξη της χώρας αυτής.

Κριτική Ανασύνθεση της Συμβολής του Δημήτρη Μπάτση

Σεπτεμβρίου 27, 2013 από seisaxthiablog

Θεόδωρος Μαριόλης

Το παρόν κείμενο αποτελεί σημαντικά συντομευμένη και «κωδικοποιημένη» εκδοχή δοκιμίου περιεχόμενου στον υπό έκδοση τόμο: “Σχεδιασμένη Καθυπόταξη ή Σχεδιασμένη Ανάπτυξη; Μελέτες στο Έργο του Δημήτρη Μπάτση”.

Παρουσιάστηκε σε σεμινάριο του «Study Group on Sraffian Economics» στο έργο του Δημήτρη Μπάτση (Μάιος-Δεκέμβριος 2012), στο Σεμινάριο του Δημήτρη Καλτσώνη «Κράτος και Δίκαιο στον 21ο Αιώνα» (Πάντειο Πανεπιστήμιο, 26 Μαρτίου 2013), και στη «15η Συνάντηση Ελλήνων Ιστορικών της Οικονομικής Σκέψης» (Τμήμα Οικονομικών Επιστημών, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, 14-15 Ιουνίου 2013): Ευχαριστώ τους συμμετέχοντες, και στις τρεις παρουσιάσεις, για εύστοχα σχόλια και εκτενείς συζητήσεις, και ιδιαιτέρως τους Μιχάλη Ζουμπουλάκη, Νίκο Θεοχαράκη, Δημήτρη Καλτσώνη, Γιώργο Νίνο, Δημήτρη Παϊταρίδη, Κώστα Παπουλή, Νίκο Ροδουσάκη, Σπύρο Σακελλαρόπουλο, Στέλιο Σφακιωτάκη, Γιώργο Σώκλη και Λευτέρη Τσουλφίδη.

I. Εισαγωγή

Το βιβλίο του Δημήτρη Μπάτση, Η Βαρειά Βιομηχανία στην Ελλάδα (1947), αποτελεί ένα εξαιρετικά γνωστό αλλά όχι εξίσου μελετημένο έργο, εάν κρίνουμε από τη σχετικά διαθέσιμη βιβλιογραφία. Στόχος του παρόντος κειμένου είναι, πρώτον, η ανάδειξη του θεωρητικού, οικονομολογικού πυρήνα αυτού του βιβλίου, και, δεύτερον, ο προσδιορισμός εκείνης της πλευράς των οικονομολογικών αναλύσεών του, η οποία διαθέτει διαχρονική ισχύ.

Το υπόλοιπο του παρόντος δομείται ως εξής: