Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 5 Φεβρουαρίου 2024

Ο Τουρισμός, μας αφορά όλους, αλλά με το αρνητικό πρόσημό του, πια! (Γ)




(Πραγματεία ΤΕΣΣΆΡΏΝ ΜΕΡΏΝ...

Μια πραγματεία, με θέμα: Την κατάβασή μας, ως τον "κάδο της ιστορίας του μη χειρότερα", απ' τα Ρεκόρ του μοντέλου της γερμανικής TUI.)


του Παναγιώτη Κ. Μυλωνά, οικονομολόγου.


                    Μ Ε Ρ Ο Σ     Τ Ρ Ι Τ Ο 


                                   (Γ) :

Συμπληρώνοντας & παραφράζοντας -αβίαστα κι επί τω αληθέστερω- το αναγνωριστικό σλόγκαν της -πρόσφατης- 11ης Γενικής Συνέλευσης του Ξ.Ε.Ε. (Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδας), φτάνουμε να λέμε κι εμείς, πως: <<Ο Τουρισμός μας αφορά όλους. Αλλά με το αρνητικό πρόσημό του, πια!>>.  Ενώ και το μοντέλο υπερανάπτυξης του μαζικού τουρισμού της γερμανικής TUI, που διακονούμε, μας στέλνει, ασυνόδευτους, όλους, προς το γκρεμό του: "μη χειρότερα"...
Έτσι, με την ίδια εισαγωγή του τρίτου Μέρους, ξεκινούσε κι η εισαγωγή του πρώτου & δεύτερου Μέρους της παρούσας πραγματείας. Επικολλούμε, αμέσως εδώ, το σύνδεσμο του (Α) Μέρους:


Επικολλούμε, επίσης, εδώ & το σύνδεσμο του δεύτερου (Β) Μέρους, που αμέσως και αυτός ακολουθεί:


ΚΕΦΆΛΑΙΑ: 1), 2), 3), 4), 5), ...
Και ενώ καθαρογράφαμε το 3ο, αυτό, μέρος της πραγματείας & του πονήματος αξιολόγησης, της αβάσταχτης ελαφρότητας των αποδόσεων του τουριστικού κλάδου της χώρας μας, ήρθε, απ" τη Τ.τ.Ε, η δημοσίευση των νεότερων στοιχείων της τουριστικής κίνησης του Νοεμβρίου 2023 & της ενσωμάτωσής του στα στοιχεία του 11μήνου του έτους.  Κι όπου, οι -έως και μόλις πριν από  λίγο- αρνητικές αποδόσεις του ελληνικού τουρισμού, δυσμενοποιήθηκαν κι άλλο, παρ' ότι σπάσαμε όλα τα Ρεκόρ, όλων των εποχών, σε απόλυτα μεγέθη. Στις Αφίξεις τουριστών, με αύξησή τους, απ' το 2022, κατά: 17,4% ή σε 31.969.700 τουρίστες. Και στα τουριστικά Έσοδα, με την αύξησή τους, απ' το 2022, στο: 15,4% μόλις & στα: 20,1154 δισ. €, στο 11μηνο. Και με νέα ρεκόρ, για το 2023, σε σχέση & με τις προ της πανδημίας του Covid, επιδόσεις μας, να ισοδυναμούν με ποσοστά π' εγγίζουν ως και το +10%, απ' το 2019. Είναι γεγονότα τα οποία σημαίνουν, ότι, ενώ είχαμε, μια πλήρη -ποσοτικά- επανάκαμψη του τουρισμού μας, ως τα ανώτερα προπανδημικά μας επίπεδα, του 2019, αλλά και μια εντυπωσιακή υπέρβασή τους, σε αφίξεις.  Όταν κι η επανάκαμψη αυτή, του τουρισμού, στις άλλες χώρες της Ε.Ε., δείχνει να υπολείπεται, ακόμα & κατά μ.ό.:( -10%),, απ' τα προπανδημικά επίπεδα. Εμείς εδώ, να τα έχουμε υπερβεί και με διαφορά... Ωστόσο, αυτή η διαφορετικότητα της επανάκαμψης του τουρισμού -απ' τον Covid-19- στην Ελλάδα & στην υπόλοιπη Ε.Ε., οφείλεται σε αντίστροφη κίνηση της μεταβολής των μεγεθών, τόσο στον αριθμό των κλινών των ξενοδοχείων, όσο και στις τουριστικές μας τιμές, οι οποίες και μεγαλώνουν τις αποστάσεις, μα με δική μας την υστέρηση των τιμών. Κάτω κι από συνθήκες, που ορίζουν οι ακόλουθες παρατηρήσεις:

(α) Σημειωθηκε αντίστροφη εξέλιξη. Με μια λογική Μείωση (-5%), στο δυναμικό των κλινών, της Ε.Ε., στην περίοδο της πανδημίας. Και με την παράλογη Αύξηση (+6%), του δυναμικού κλινών μας, στην περίοδο της πανδημίας του Covid-19. Λόγω της προαναφερθείσας ήδη εγκληματικής εγκυκλίου, με κωδικό: ΠΟΛ. Α. 1150/6ου - 2020, της Α.Α.ΔΕ., "Αναστολή της καταβολής του Φ.Π.Α., στον κλάδο τουρισμού, μέχρι 2027" (σικ).

(β) Της μεγάλης & ζημιογόνας πτώσης τιμών, στα τουριστικά μας πακέτα. Παρ' ότι, Μ.Δ.Τ. (Μέσες Δαπάνες ανά Τουρίστα), στις άλλες χώρες Ε.Ε., ήταν υπερδιπλάσιες, απ' τη χώρα μας. Και με τις σημερινές μας τιμές, να είναι κατώτερες, ακόμα και ονομαστικά, απ' αυτές του 2019...

Πέμπτη 28 Δεκεμβρίου 2023

Ο Τουρισμός, μας αφορά όλους, αλλά με το αρνητικό πρόσημό του, πια!







(Πραγματεία ΔΥΟ ΜΕΡΏΝ…


Μια πραγματεία, με θέμα: Την κατάβαση μας, ως τον “κάδο της ιστορίας του μη χειρότερα”, απ’ τα Ρεκόρ του μοντέλου της γερμανικής TUI.)

του Παναγιώτη Κ. Μυλωνά, οικονομολόγου.


Μ Ε Ρ Ο Σ Π Ρ Ω Τ Ο (Α)

Συμπληρώνοντας & παραφράζοντας -αβίαστα κι επί τω αληθέστερω- το αναγνωριστικό σλόγκαν της -πρόσφατης- 11ης Γενικής Συνέλευσης του Ξ.Ε.Ε. (Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδας), φτάνουμε να λέμε κι εμείς, πως: «Ο Τουρισμός μας αφορά όλους. Αλλά με το αρνητικό πρόσημό του, πια!». Ενώ και το μοντέλο υπερανάπτυξης του μαζικού τουρισμού της γερμανικής TUI, που διακονούμε, μας στέλνει, ασυνόδευτους, όλους, προς το γκρεμό του: “μη χειρότερα”…

Πρόκειται για την εξιστόρηση μιας τραγωδίας, της σύγχρονης κακοδαιμονίας της χώρας μας, που οδηγείται στην ιστορική αποτέφρωσή της, με στερεότυπα των Success Story & την αφελή μακαριότητα κι ευμενή, μα ψευδή, προκατάληψη των Ρεκόρ της αυταπάτης μας, που προσφέρει το τουριστικό μοντέλο της γερμανικής TUI…

Κι η Τουριστική Ελεφαντίαση, που πλάκωσε ήδη, μαζί με τα σύνδρομα εκφυλιστικού τουριστικού υδροκεφαλισμού, που μας διακρίνουν, πλήττουν, βάναυσα, την Αγορά, τις Επενδύσεις, αλλά και το Δημογραφικό μας Ζήτημα.

Εξακολουθούν ωστόσο & μέσα στην “Ομίχλη του Πολέμου”, να κρύβονται τα “Αυτοκτονικά Ρεκόρ” του ελληνικού τουρισμού, που μας έφεραν κι οι Success Stories, ιστορίες της γερμανικής TUI. Όπως, επίσης και η μονοκαλλιέργεια τουρισμού που μας επιβάλουν, ολοένα, οι αυξανόμενες νέες αφίξεις τουριστών, οι οποίες και προηγουμένως οδήγησαν σε ανεπανόρθωτες, πλέον, βλάβες και ελλείμματα, στη στρέβλωση του παραγωγικού μας μοντέλου και σε υποτροπή μας, σε συνθήκες, όχι όμοιες, μα χειρότερες, ίσως & της ιστορικής και θλιβερής μονοκαλλιέργειας, της σταφιδικής κρίσης, που μας ρήμαξε & μας σημάδευσε βαριά. Οδηγώντας στον γκρεμό: το Δημογραφικό, την ανάπτυξη και τη χώρα ολόκληρη!!!

– Μα, πως μπορούν να λέγονται, έτσι, όλα αυτά;;;

Σάββατο 19 Αυγούστου 2023

“ΑΥΤΟΑΠΟΚΆΛΥΨΗ ΤΏΡΑ” (Ή και… “Μήπως είδατε τη TUI, στην πυρκαγιά στη Ρόδο?”)






του Παναγιώτη Κ. Μυλωνά, οικονομολόγου


Η ίδια η προβοσκίδα της αναρρόφησης, απ’ το λογότυπο της γερμανικής TUI, μας δείχνει και τον ένοχο στον καθρέπτη της…

-Επτά τα θανάσιμα τουριστικά αμαρτήματα, που μας στερούν τη διάσωση, απ’ την κόλαση των Καρτέλ, της εννιακέφαλης Λερναίας Ύδρας, της γερμανικής TUI και των αλλεπάλληλων κρίσεων, που μας ταλανίζουν ακατάπαυστα:

1. ΟΚΝΗΡΊΑ, ΣΤΑ ΕΠΙΠΛΈΟΝΤΑ ΑΝΆΚΛΙΝΤΡΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΉΣ TUI ΚΙ ΟΙ ΦΡΟΎΔΕΣ ΕΛΠΊΔΕΣ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΌΣ ΜΑΣ


Είναι αδιαμφισβήτητο, πως: τον ελέφαντα στο δωμάτιο -με μονοκαλλιέργεια τ’ ελλειμματικού και φτηνομαζικού υπερτουρισμού, που κι από πριν μας απειλούσε θανάσιμα, ώστε θα ‘πρεπε να είχαμε προφυλαχτεί ενωρίτερα- τον γέννησε και τον εξέθρεψε, το ποινικό μητρώο εγκλημάτων της γερμανικής TUI. Ενώ & το “κίνημα πετσέτας” -παρ’ ότι διεκδικεί, τώρα, αναφαίρετα ανθρώπινα δικαιώματα, στη χρήση του δημόσιου χώρου, τα οποία καταπατούνται βάναυσα, απ’ την ανομία π’ εκτρέφει ο υπερτουρισμός- αδυνατεί -μήτε και σε μια παρανυχίδα του- να αγγίξει το θέμα των αποπνικτικών στρεβλώσεων, που προξενεί το μοντέλο της γερμανικής TUI, που αθεράπευτα διακονούμε. Στρεβλώσεις που συνιστούν και τα πειστήρια, των ένοχων ευθυνών της γερμανικής TUI. Εκείνα που ξεκινούν από καταπάτηση των κανόνων τ’ υγιούς ανταγωνισμού στη τουριστική αγορά. Μέχρι & την καταλήστευση των νόμιμων αποδόσεων του τουριστικού μας επιτηδεύματος. Και φτάνουν ως τις δυστοπικές στρεβλώσεις του περιβάλλοντος και της ιδιοπροσωπείας μας. Ενώ συνεπάγονται και αφαίμαξη των όρων και προϋποθέσεων της βιωσιμότητάς μας. Χωρίς να υπάρχει, όμως, κάποιο σχέδιο υπέρβασης τους στο μέλλον μας. Όπως ίσως καταδεικνύεται στην πρόσφατη αρθρογραφία μας, που επικολλούμε στο σύνδεσμο που ακολουθεί:




Εντελώς αδικαιολόγητα, λοιπόν και η Επιτροπή Ανταγωνισμού, εξακολουθεί να κωφεύει. Ενώ μοιάζει να αποτελεί το παραβάν απόκρυψης, στις συνεχείς ανομίες και στις εξακολουθητικές παραβάσεις της σύννομης λειτουργίας τ’ υγιούς ανταγωνισμού, στην αγορά του τουριστικού μας προϊόντος. Αλλά & της κατίσχυσης του “δίκαιου του ανταγωνισμού” στη χώρα μας. Καθώς κι οι παραβιάσεις κάθε ορίου αναμονής κι ανοχής μας, στην παρατεταμένη αδράνεια της Επιτροπής Ανταγωνισμού, τείνουν να έχουν εξαντληθεί, πια. Μα χωρίς καμιά ακόμα αντίδραση της Επιτροπής Ανταγωνισμού, στη διευρυνόμενη λεηλασία του τουρισμού και της χώρας όλης, απ’ τη γερμανική TUI. Ενώ κι ως Επιτροπή, “ποιεί την νήσσαν”, απ’ το 2015. Χρονολογία της πρώτης, των αναφορών μας, προς αυτήν!

Τετάρτη 2 Αυγούστου 2023

Φουντώνει το «κίνημα της πετσέτας» στα νησιά

Μετά τη Ρόδο και την Πάρο, οι πολίτες στη Νάξο ξεσηκώνονται οργανωμένα κατά της παράνομης κατάληψης παραλιών




Τα παραδείγματα της Ρόδου και της Πάρου, όπου οι πολίτες ξεσηκώθηκαν κατά της παράνομης κατάληψης παραλιών –και γενικώς των κάθε είδους αυθαιρεσιών στον αιγιαλό– βρίσκουν ολοένα και περισσότερους μιμητές. Σε πολλές περιοχές της χώρας ομάδες πολιτών που δεν είχαν μέχρι σήμερα καμία ανάμειξη με τα κοινά οργανώνονται και αναζητούν τρόπους να ζητήσουν τη βοήθεια από το κεντρικό κράτος, καθώς σε τοπικό επίπεδο αισθάνονται αβοήθητοι. Τελευταίο παράδειγμα η Νάξος όπου οι πολίτες ξεσηκώθηκαν κατά της παράνομης κατάληψης παραλιών –και γενικώς των κάθε είδους αυθαιρεσιών στον αιγιαλό– βρίσκουν ολοένα και περισσότερους μιμητές. Σε πολλές περιοχές της χώρας ομάδες πολιτών που δεν είχαν μέχρι σήμερα καμία ανάμειξη με τα κοινά οργανώνονται και αναζητούν τρόπους να ζητήσουν τη βοήθεια από το κεντρικό κράτος, καθώς σε τοπικό επίπεδο αισθάνονται αβοήθητοι. Τελευταίο παράδειγμα η Νάξος, όπου μέσα σε ελάχιστες ημέρες έγινε μια πρώτη καταγραφή των παρανομιών και ετοιμάζεται φάκελος για να σταλεί στον εισαγγελέα. Με άλλα λόγια, οι πολίτες αντικαθιστούν τις απούσες ελεγκτικές αρχές.

Την αρχή έκανε τον Ιούνιο η Ρόδος με τη δημιουργία του δικτύου «Ομπρέλα», από πολίτες οι οποίοι ζητούσαν βοήθεια για να αναδείξουν το πλήθος των παρανομιών στις ακτές του νησιού. Το δίκτυο έκανε συνέντευξη Τύπου και ξεκίνησε μέσω συγκέντρωσης στοιχείων και ανακοινώσεων μια προσπάθεια να αναδείξει το θέμα στον δημόσιο διάλογο.

Ακολούθησε η Πάρος. Η Κίνηση Πολιτών Πάρου προχώρησε ένα βήμα περισσότερο....

Κλικ ΕΔΩ για να διαβάσετε όλη τη δημοσίευση...

Κυριακή 30 Ιουλίου 2023

Τα οικονομικά του ελληνικού τουρισμού


Του Βασίλη Βιλιάρδου 

Το 2019, η Ελλάδα ήταν στη 12η θέση στην παγκόσμια κατάταξη, όσον αφορά τις αφίξεις τουριστών, με περίπου 34 εκ. επισκέπτες - με τα τουριστικά της έσοδα, στα 18,2 δις €.

Το ίδιο έτος, το 2019, τη 12η θέση στην παγκόσμια κατάταξη σε σχέση με τα τουριστικά έσοδα κατέλαβε η Τουρκία- με 40 δις $ έσοδα και με αφίξεις περί τα 50 εκ. άτομα.

Ο τουρισμός της Τουρκίας τώρα θεωρείται φθηνός, επειδή ευρίσκεται στη 12η θέση παγκοσμίως όσον αφορά τα τουριστικά της έσοδα, αλλά στην 6η θέση όσον αφορά τις αφίξεις – πάντοτε το 2019. Ο τουρισμός της Ελλάδας είναι όμως πολύ φθηνότερος – αφού με 34 εκ. αφίξεις ή το 68% σε σχέση με την Τουρκία, είχαμε 18,2 δις € έσοδα ή το 48% σε σύγκριση με την Τουρκία.

Το χειρότερο όλων είναι βέβαια το γεγονός ότι, το ελληνικό τουριστικό προϊόν «ενσωματώνει» έως και λιγότερο του 20% εγχώριους παραγωγικούς συντελεστές – στο τελικό τουριστικό προϊόν.

Σάββατο 29 Ιουλίου 2023

Χύμα στο κύμα ο τουρισμός και σε πορεία χαμού. Σαν να μην υπάρχει αύριο…





του Παναγιώτη Κ. Μυλωνά, Οικονομολόγου


(Μια απεύθυνση, “πρόσωπο, με πρόσωπο” -όπως λέγεται-. Προς: το επιπλέον ανάκλιντρο της μηδενικής ορατότητας. Σκέτο κάρβουνο κι ο θησαυρός του διαχρονικού σκανδάλου μονοκαλλιέργειας, του τουριστικού μοντέλου της γερμανικής TUI.)


Η ΑΠΕΎΘΥΝΣΗ:

Βρε Καπεταναίοι της Συμφοράς, στις αχαρτογράφητες θάλασσες των ασίγαστων κρίσεων. Ή / και, Κατεργαραίοι, Πειρατές του “Tour Επιχειρείν”, αλλά μόνο στη θεματική ενότητα, του: “Ήλιος και Θάλασσα”!!!

Ο “τουρισμός του “μοντέλου της TUI” και της βίαιης προώθησης -ποσοτικά & ποιοτικά- των πεντάστερων ξενοδοχείων, που διακονείτε, δεν είναι μόνο μια οικονομική δραστηριότητα ή κι επιτήδευμα, ιδιαιτέρως ασταθές, ως και καθαρά τυχοδιωκτικό. Όπως λένε και τα επιστημονικά μας συγγράμματα. Αλλά, με 880.000 κλίνες, του 2022 -στην ολική τους πληρότητα- το τουριστικό σας δυναμικό, μπορούσε να καλύψει -δυστυχώς- όλη την τουριστική κίνηση του 2019, μέσα σε 3,3 μήνες, μόλις. Και παρά τις υποτιμολογημένες τιμές στα τουριστικά σας πακέτα, που κείτονται κάτω κι απ’ το μισό, της αξίας των αντίστοιχων τουριστικών πακέτων, που απολαμβάνουν άλλες, εφάμιλλες τουριστικά, ευρωπαϊκές χώρες!!!

Μα πως είναι δυνατόν, με τρεις Μήνες, μόνο και με υποτιμολογημένες τις τιμές στα ξενοδοχεία σας, να μπορείτε να “ταΐσετε” και τους 12;;;

Σάββατο 15 Ιουλίου 2023

Μνημονιακός Πίθος των Δαναΐδων, το μοντέλο της γερμανικής TUI, που διακονούμε.





του Παναγιώτη Κ. Μυλωνά, οικονομολόγου.



* Δεν κατέχει -Ο Τάσος Δούσης- τη διάγνωση της ασθένειας, που μαστίζει σήμερα τον ελληνικό τουρισμό!

Κι αν -όπως λέγεται- "η μισή αλήθεια είναι ένα ολόκληρο ψέμα"; Τότε: Λιγότερες απ' τις "μισές", ήταν οι "Αλήθειες" του Τάσου Δούση. Εκείνες, που εκστασίασαν το τουριστικό εκκλησιαστήριο ή και εκκλησίασμα, στο Internet, ωσάν να ήτανε η νέα "Αποκάλυψη του Ιωάννη"...

Ιδού κι ο σύνδεσμος που εδώ επικολλούμε, με ένα δημοσίευμα που εκφράζει πληρέστερα τις θέσεις του τηλεοπτικού παρουσιαστή, για τη διαφαινόμενη κρίση του ελληνικού τουρισμού.



Όσο όμως κι αν, γλαφυρά, περιγράφει, ο κ. Τάσος Δούσης,τ' αφήγημα των υφιστάμενων αρνητικών συμπτωμάτων στη διαχείριση του τουριστικού μας προϊόντος, αυτό, ίσως, αφορά μεμονομένες περιπτώσεις, που δεν σχετίζονται με κάποια εμπεριστατωμένη ανάγνωση ή και αναγνώριση, της υφιστάμενης κρίσης τ' ελληνικού τουρισμού.
Αντίθετα και κοντολογίς.
Η κρίση, ήταν ήδη, μεγάλη και προϋπήρχε, επί πολλά χρόνια και μέσα στα μνημόνια. Κι απλώς, τώρα, εντάθηκε. Η προϋπάρχουσα αυτή κρίση, στη διαχείριση και λειτουργία της τουριστικής μας δραστηριότητας, που διευρύνεται ολοένα, είναι τ' αποτέλεσμα του τουριστικού μοντέλου της γερμανικής TUI που διακονούμε.

Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2022

Οι κοινωνικές επιπτώσεις από τη «μονοκαλλιέργεια» του τουρισμού και ιδίως του «VIP τουρισμού» – Το παράδειγμα της Νάξου

Και σαν συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης για τη "ζωή" των συναδέλφων στην τουριστική Ελλάδα μου εστάλη το αποκαλυπτικό κείμενο του συναδέλφου και φίλου με καταγωγή από τη Νάξο για τις συνέπειες της "μονοκαλλιέργειας" του τουρισμού
Φαίνεται ότι εκτός το ουκρανικό και τα φιλοδωρήματα του πρωθυπουργού υπάρχουν και άλλα σοβαρά ζητήματα που αν δεν μας απασχολήσουν θα μετατρέψουν ολόκληρες περιοχές στη χώρα μας σε αφιλόξενες, μετανεωτερικές, δυτικές αποικίες VIP τουριστών...

ΓΕΡΟΜΟΡΙΑΣ

Οι κοινωνικές επιπτώσεις από τη «μονοκαλλιέργεια» του τουρισμού και ιδίως του «VIP τουρισμού» – Το παράδειγμα της Νάξου






Το τελευταίο διάστημα, ιδίως μετά το πέρας της οξείας φάσης της πανδημίας του κορονοϊού, έχει δοθεί έμφαση στα νησιά μας στην ανάπτυξη του λεγόμενου «ποιοτικού τουρισμού», επί της ουσίας του «VIP τουρισμού», όπου γίνεται προσπάθεια προσέλκυσης επισκεπτών από το εξωτερικό υψηλής οικονομικής επιφάνειας και άρα υψηλής αγοραστικής δύναμης, έχοντας προφανώς ως πρότυπο το παράδειγμα της Μυκόνου. Στο πλαίσιο αυτό προωθείται το μοντέλο της «τουριστικής μονοκαλλιέργειας», ενός παρασιτικού τύπου οικονομικού μοντέλου, βάσει του οποίου οι τοπικές οικονομίες εξαρτώνται σχεδόν απόλυτα από την εισροή εσόδων και κεφαλαίων κυρίως από το εξωτερικό, με τη δημιουργία σχέσεων εξάρτησης από ξένα οικονομικά (και πολιτικά) κέντρα, υπονομεύοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο κάθε προσπάθεια παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας βασισμένης πρωτίστως στον πρωτογενή τομέα. Αντί δηλαδή ο τουρισμός να λειτουργεί επικουρικά για την εθνική οικονομία και να βρίσκεται σε αρμονία με τις τοπικές κοινωνίες και το φυσικό περιβάλλον, τοπικές οικονομικές ολιγαρχίες, έχουν επιδοθεί σε ένα αέναο κυνήγι παρασιτικού υπερκέρδους, με αποκλειστικό γνώμονα την εξυπηρέτηση των άμεσων και εφήμερων ατομικών τους συμφερόντων, αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις που μπορεί να έχουν οι πολιτικές αυτές για το κοινωνικό σύνολο.

Έτσι σήμερα βλέπουμε π.χ. στη Νάξο, ένα νησί γνωστό για το φυσικό του κάλλος, όχι μόνο για τις παραλίες του, αλλά και για το ορεινά χωριά του, και κυρίως για την πλούσια ιστορία του, τα μνημεία του και εν γένει για την πλούσια πολιτιστική του κληρονομιά, να έχει μπει σε τροχιά «μυκονοποίησης» και από μία «μικρή Κρήτη» τείνει να καταντήσει μία «μεγάλη Μύκονος».

Ιδίως το φετινό καλοκαίρι η διάχυτη αυτή αίσθηση έγινε ακόμα πιο έντονη, με τους νησιώτες, (στη μεγάλη τους πλειονότητα δεν βιοπορίζονται από τον τουρισμό), αλλά και τους απλούς επισκέπτες του νησιού, να διαπιστώνουν ότι η τσέπη τους αδειάζει πιο γρήγορα από κάθε άλλη φορά. Πέρα από τα πανάκριβα ακτοπλοϊκά εισιτήρια, οι τιμές των καταλυμάτων έχουν εκτοξευθεί στα ύψη, καθιστώντας επί της ουσίας απαγορευτική την εκεί διαμονή Ελλήνων τουριστών προερχόμενων από τα λαϊκά στρώματα, ενώ και η εστίαση και οι λοιπές υπηρεσίες, έχουν πάρει επίσης την ανιούσα, απευθυνόμενες σχεδόν αποκλειστικά στα υψηλά βαλάντια, με παράλληλη την υποβάθμιση για εμάς της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών. Οι δε τιμές των προϊόντων στα σουπερμάρκετ είναι ιδιαίτερα υψηλές, σχεδόν απαγορευτικές για τον μέσο πολίτη. Πλέον εύπορα άτομα, κάθε ιδιαιτερότητας, αντικαθιστούν σιγά σιγά τα ζευγάρια και τις οικογένειες, που επισκέπτονταν (και επισκέπτονται) έως τώρα το νησί της Νάξου, ενώ οι Έλληνες τουρίστες σταδιακά μειώνονται, εκτοπιζόμενοι από τους Δυτικοευρωπαίους και τους Βορειοαμερικανούς τουρίστες.

Κατ’ αυτόν τον τρόπο δημιουργείται αργά αλλά σταθερά μία ζώνη απροσπέλαστη και απαγορευμένη εν τοις πράγμασι για τους Έλληνες, προφανώς τους μη προνομιούχους, στο πλαίσιο ενός κακώς νοούμενου «VIP τουρισμού», με τους ξενοδόχους να αποτελούν επί της ουσίας κράτος εν κράτει στο νησί. Οι ίδιοι π.χ. μπορούν να κατασπαταλούν ασύδοτα το πολύτιμο νερό του νησιού, στο όνομα της ανάπτυξης της κατ’ ευφημισμόν «βαριάς βιομηχανίας» της χώρας μας, τη στιγμή που επιβάλλονται πρόστιμα σε όλους τους υπόλοιπους (και πολύ σωστά) για αλόγιστη χρήση νερού, μπορούν επίσης να σταθμεύουν προνομιακά τα αυτοκίνητα των επιχειρήσεών τους μέσα στο λιμάνι, κάτι που για εμάς τους υπόλοιπους απαγορεύεται, ενώ πανέμορφες παραλίες – «φιλέτα» του νησιού (π.χ. Άγιος Προκόπιος, Αγία Άννα, Πλάκα) έχουν εκχωρηθεί σε ιδιώτες, για να τοποθετήσουν ομπρέλες και ξαπλώστρες, αφήνοντας ελάχιστο χώρο για τους ιθαγενείς, τους μη προνομιούχους, την «πλέμπα», αν προτιμάτε. Έτσι, ο κάθε γηγενής, που θέλει να κάνει το μπάνιο του στην αγαπημένη του παραλία, στον ίδιο τον τόπο του, υπό φυσιολογικές συνθήκες, όπως έκανε επί τόσα χρόνια, είναι πλέον υποχρεωμένος να βάζει βαθιά το χέρι του στην τσέπη, πληρώνοντας τη βουτιά του τουλάχιστον 50 ευρώ. Οι δε «πληβείοι», οι μη κατέχοντες, συνωστίζονται σε βραχώδεις και επικίνδυνες παραλίες, αφού οι ιδιώτες επιχειρηματίες έχουν επιλέξει για τον εαυτό τους και έχουν καρπωθεί τα γεμάτα αμμουδιά «φιλέτα» των παραλιών προς εκμετάλλευση.

Η ΑΛΛΗ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΚΙΚΙΛΙΑ - Τέτοια παρακμή με τόσο πλούτο!



Γιώργος Τασιόπουλος

Η ΑΛΛΗ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΚΙΚΙΛΙΑ

Τέτοια παρακμή με τόσο πλούτο!

_____
Ως γνωστόν, ο τουρισμός αποτελεί τη «βαριά» βιομηχανία της χώρας μας, όπως συνηθίζουν να λένε οι κυβερνώντες. 

Και για αυτόν τον λόγο, επενδύουμε συνεχώς στον τουριστικό κλάδο, όμως οι συνάδελφοι εκπαιδευτικοί που προσλήφθηκαν σε τουριστικές περιοχές με το μισθό των 900 ευρώ μας περιγράφουν τις δικές τους μοναδικές εμπειρίες, διαφορετικές από αυτές που μπορεί να ζήσει κάθε ξένος επισκέπτης στην τουριστική Ελλάδα. 

 «Ζητάνε για ένα δωμάτιο 500 ευρώ, ενώ εμείς παίρνουμε το πολύ 900»...
«συνάδελφοι μένουν στο αυτοκίνητο γιατί δε βρίσκουν δωμάτιο κάτω από 100 ευρώ. Υπάρχουν δωμάτια που δε διαθέτουν για εμάς οι επιχειρηματίες για να μη χάσουν το κέρδος από τους τουρίστες. 

Τα καταλύματα του δήμου είναι γεμάτα κι άθλια, δεν μπορείς να μείνεις πάνω από λίγες ώρες».

«Καλούνται να πάνε να υπηρετήσουν στο νησί κι αν αρνηθούν τον διορισμό, έχουν δύο χρόνια απέναντι αποκλεισμό από τους πίνακες. Επίσης έχει κοπεί από το υπουργείο Εσωτερικών το χρηματικό επίδομα που έδιναν μέχρι πέρυσι κάποιοι δήμοι σε αναπληρωτές καθηγητές»

Ο κ. Κικίλιας μπορεί να υπερηφανεύεται για τις εξελίξεις στον ελληνικό τουρισμό και για το βιώσιμο τουριστικό μοντέλο όπως το περιγράφει, με την επέκταση της τουριστικής περιόδου.

Όμως, η μορφωτική, πνευματική ζωή των κατοίκων αυτών των περιοχών δεν φαίνεται να είναι βιώσιμη. 
Η αδιαφορία των κατοίκων και η μονοκαλλιέργεια του ευρώ δεν παραπέμπει σε κάτι ελπιδοφόρο για τον πνευματικό τους βίο. 

Ο τόσος πλούτος και τα γεμάτα ταμεία των δήμων μας κάνει να σκεφτόμαστε πως μόνο η αδιαφορία για τη μόρφωση των παιδιών τους δεν τους δραστηριοποίησε ώστε να οικοδομηθούν κάποιοι ξενώνες για την φιλοξενία δασκάλων, γιατρών και κοινωνικών υπηρετών στο τόπο τους. 

Θλίψη για την κατάντια πολιτείας και τοπικής αυτοδιοίκησης!!!

Τρίτη 25 Αυγούστου 2020

Γιώργος Βέης: Πριν και μετά από κάθε ταξίδι

        

 1. Αφορμές για μια επανεκκίνηση

       Οι συνταξιδιώτες μας, για να μας γνωρίσουν καλύτερα, θέλουν αυτή τη φορά να τους δανείσουμε ένα μεγάλο μέρος από τις σκέψεις μας. Καθόλα νόμιμο. Κι άλλο τόσο συναρπαστικό. Δούναι και (ενδεχομένως) λαβείν.

    Ας σκύψουμε για λίγο στο παρελθόν, αλλά και στο μόλις χθες, με τον τρόπο που τα παιδιά μαζεύουν κογχύλια ή βότσαλα. Το ταξίδι μας έχει ήδη αρχίσει: ο Αρθούρος Σοπενχάουερ, ο «διαυγής και παθιασμένος», όπως συχνά τον αποκαλεί ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες, ανήκει στους στοχαστές εκείνους, οι οποίοι, μεταξύ άλλων, διείδαν την εγγενή αμφιθυμία, η οποία  διακρίνει σταθερά τη σχέση χώρου – χρόνου και στο πλαίσιο των ταξιδιωτικών εντυπώσεων. Το ταξίδι μας ανοίγει έναν άλλο δρόμο, πέρα από οτιδήποτε άλλο ενδέχεται να σημαίνει – είναι η βασιλική οδός μιας οριακής, ασφαλώς συγκινησιακής  αυτογνωσίας. Παραθέτω τη σχετική απόφανση: «Πιστεύουμε ότι νοσταλγούμε ένα μακρινό τόπο, ενώ στην πραγματικότητα νοσταλγούμε μόνον τον χρόνο που ζήσαμε εκεί, τότε που ήμασταν πιο νέοι και πιο φρέσκοι. Έτσι λοιπόν μας ξεγελάει ο χρόνος: φορώντας τη μάσκα του χώρου. Αν ταξιδέψουμε ως εκεί, θα συνειδητοποιήσουμε την πλάνη μας.» (Βλ. Σοπενχάουερ, Επιλογή από το έργο του, μετάφραση: Ν. Σκουτερόπουλος – Κλ. Μπέτσεν, εκδόσεις στιγμή, 1996).

 2.  Η υπόνοια, η ψευδαίσθηση, η εξάρτηση

   Αν γυρίσουμε για λίγο στα δικά μας μέρη, ας πούμε είκοσι έξι αιώνες πριν, θα ανιχνεύσουμε στην κατ΄ εξοχήν παράδοξη απόφανση του Ζήνωνα του Ελεάτη την αγωνία του όντος να ανακαλύψει, να διεισδύσει και να ιδιοποιηθεί, έστω πρόσκαιρα,  τον πολυπόθητο Τόπο. Όσο κι αν μας ξενίζει στο πρώτο άκουσμά της, η φράση εμπεριέχει την τραγωδία της ου-τοπίας. Παραθέτω: «Αν υπάρχει ο τόπος, θα είναι μέσα σε κάτι· γιατί κάθε ον είναι μέσα σε κάτι· και το να είναι μέσα σε κάτι, είναι να είναι και μέσα σε τόπο. Άρα και ο τόπος θα είναι μέσα σε τόπο, και τούτο επ’ άπειρον· άρα δεν υπάρχει ο τόπος.» (Βλ. Προσωκρατικοί, επιλεγμένα αποσπάσματα-μετάφραση-εισαγωγικό σημείωμα: Ευάγγελος Ν. Ρούσσος, Κατάλογος 22, εκδόσεις στιγμή, 2000.) Αλλά μήπως και στον αφορισμό της Πρώτης ελεγείας του Ντουίνο ο Ρίλκε δεν διατυπώνει κάτι ανάλογο; Στην περιώνυμη άρνηση «Denn Bleiden ist nirgends» δεν υπεισέρχεται κατ΄ ανάγκην και η προοπτική της ματαιότητας όλων των ταξιδιών;

Παρασκευή 3 Ιουλίου 2020

ΆΝΕΡΓΑ ΓΚΑΡΣΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΙΚΊΑ ΠΟΥ ΕΚΠΟΙΕΊ Ο,ΤΙ ΑΠΈΜΕΙΝΕ ΑΠΟ ΤΗ ΔΗΜΌΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΊΑ



Του Γιώργου Τασιόπουλου



«∆εν θα γίνουµε τα γκαρσόνια της Ευρώπης»... 

Τη φράση διατύπωσε 35 και βάλε χρόνια πριν, ο Ανδρέας Παπανδρέου. 
Η βούληση του διαψεύδεται οικτρά επί των ημερών μας, καθώς ο εποχικός τουρισμός είναι βασικός πυλώνας της οικονομίας και ταπεινωτικά, λυράρηδες και ιθαγενείς με σημαίες της Ε.Ε. αναμένουν μάταια τον Ευρωπαίο τουρίστα στις αφίξεις των αεροδρομίων μας.
Η µονοκαλλιέργεια του Τουρισµού κυριαρχεί στην αναπτυξιακή δυναµική της ελληνικής οικονοµίας.
Σύµφωνα µε το Παγκόσµιο Συµβούλιο Ταξιδίων και Τουρισµού (WTTC), το ένα τέταρτο της απασχόλησης στην Ελλάδα βασίζεται στον Τουρισµό. Το 2019 οι απασχολούµενοι στον κλάδο που αντιπροσωπεύει πάνω από το 20% του ΑΕΠ (10,4% το παγκόσµιο ποσοστό) ξεπέρασαν για πρώτη φορά το ένα εκατοµµύριο και σήμερα είναι άνεργοι.

ΤΟ ΞΕΠΟΎΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΙΚΊΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Ο ΣΎΡΙΖΑ ΈΦΤΙΑΞΕ ΤΟ ΥΠΕΡΤΑΜΕΙΟ ΚΑΙ Η ΝΔ ΕΚΠΟΙΕΊ
Η ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΉ ΠΕΡΊΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ FRAPORT

Αποζημιώσεις περίπου 175 εκατ. ευρώ ζητάει η Fraport λόγω πανδημίας για τα αεροδρόμια που της παραχωρήθηκαν με αποικιακούς όρους σύμφωνα με την Καθημερινή και το Thepressproject
Επικαλούμενη τις απώλειες των προβλεπόμενων εσόδων από τη διαχείριση των 14 περιφερειακών αεροδρομίων και πατώντας πάνω στην αποικιοκρατική σύμβαση που είχε υπογράψει με το ελληνικό Δημόσιο το 2015 και τις δίνει το δικαίωμα να ζητάει αποζημιώσεις από το κράτος σε τέτοιες περιπτώσεις, η Fraport προετοιμάζεται να απαιτήσει ένα ποσό περίπου 175 εκατ. ευρώ, σύμφωνα με ρεπορτάζ της «Καθημερινής».
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι αυτή θα είνια η δεύτερη φορά που η Fraport θα ζητήσει από το ελληνικό Δημόσιο αποζημιώσεις εκατομμυρίων. Tον Σεπτέμβριο του 2017 η Fraport απαίτησε αποζημιώσεις 74 εκατ. από το Δημόσιο, για «περιουσιακά στοιχεία που έχουν υποστεί ζημιά» στα αεροδρόμια, κατά το διάστημα από την υπογραφή της σύμβασης,μέχρι την ανάληψη των αεροδρομίων από την εταιρεία. Τελικά, μετά από συμβιβασμό, συμφωνήθηκε αποζημίωση 27 εκατ. ευρώ.

ΞΕΠΟΎΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΥΔΑΠ

Στα σχέδια της κυβέρνησης η παραχώρηση του νερού σε ιδιώτες με έμμεσο τρόπο.
Σύμφωνα με τη "Χριστιανική", υποκριτικά η Κυβέρνηση διατείνεται ότι δεν ιδιωτικοποιείται η ΕΥΔΑΠ, πράγμα που η Ολομέλεια του ΣτΕ έχει κρίνει αμετάκλητα αντισυνταγματικό, με αποτέλεσμα να μη μπορεί το “Υπερταμείο” που είναι ιδιοκτήτης του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών να τις μεταβιβάσει σε ιδιώτη. Όμως, παραδίδοντας τη διαχείριση των πλούσιων υδάτινων πόρων που εξασφαλίζουν την απρόσκοπτη ύδρευση της Αττικής σε ιδιώτες, έρχεται η ιδιωτικοποίηση “από την πίσω πόρτα” και ο πληθυσμός της Αττικής καθίσταται όμηρος των κερδοσκόπων. Οι οποίοι, χωρίς να κάνουν την παραμικρή επένδυση και χωρίς το παραμικρό ρίσκο εκ μέρους τους, καλούνται να “στρογγυλοκαθίσουν” στις έτοιμες υποδομές με εξασφαλισμένη “πελατεία” τα εκατομμύρια των κατοίκων της Αττικής.
“Κροκοδείλια” είναι τα “δάκρυα” της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ο κ. Τσίπρας την καταδικάζει, ενώ επί των ημερών του δημιουργήθηκε το μνημονιακό “Υπερταμείο” στο οποίο μεταβιβάστηκε προς “ξεπούλημα” το πλειοψηφικό πακέτο των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ.
Μεταξύ άλλων, ο δημοσιογράφος συντονιστής της συνέντευξης Τύπου, Γιώργος Αυγερόπουλος, επισήμανε ότι όλο και περισσότερες πόλεις σε προηγμένες οικονομικά χώρες της Δυτικής Ευρώπης επιστρέφουν στο μοντέλο δημοσίου ελέγχου των υδάτων.

Πέμπτη 30 Απριλίου 2020

Χρεοκοπία βλέπουν δύο στα τρία ξενοδοχεία στην Ελλάδα

ΘΑ ΤΑ ΑΓΟΡΑΣΟΥΝ ΦΤΗΝΑ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ!!!


Σήμα SOS εκπέμπουν τα ελληνικά ξενοδοχεία, με το 65% να θεωρεί πιθανό το «λουκέτο» λόγω της πανδημίας. Προβλέψεις για ζημιά 4,5 δισ. από τη βουτιά άνω του 50% στους τζίρους. Οι ανάγκες για ρευστότητα και η έκκληση του ΞΕΕ για κρατική στήριξη.


Δημοσιεύθηκε: 13 Απριλίου 2020 - 12:38


Ολοκληρωμένη δέσμη προτάσεων για την εφαρμογή μέτρων εγγύησης της βιωσιμότητας του ελληνικού ξενοδοχείου κατά τη μετα-πανδημική φάση, παρουσίασε το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο της Ελλάδος, στο πλαίσιο διαδικτυακής Συνέντευξης Τύπου που διενεργήθηκε σήμερα.

Παράλληλα δόθηκε στη δημοσιότητα ο 3ος κύκλος της έρευνας «Covid-19 και ελληνικά ξενοδοχεία» του ΙΤΕΠ, που διενεργήθηκε στο διάστημα 1-10 Απριλίου 2020 σε δείγμα 1.779 ξενοδοχείων εκ του συνόλου των 9.954 μελών του Επιμελητηρίου (ήτοι το 18% του συνολικού αριθμού των ξενοδοχείων της χώρας).

Ο Πρόεδρος του ΞΕΕ κ. Αλέξανδρος Βασιλικός παρουσίασε τα κυριότερα ευρήματα της εν λόγω έρευνας πεδίου που έχει αναθέσει το Επιμελητήριο στο Ινστιτούτο Τουριστικών Ερευνών και Προβλέψεων.

Όπως διαπιστώνεται μεταξύ των ξενοδοχείων συνεχούς λειτουργίας, το 65% εξ αυτών θεωρεί πιθανή ή πολύ πιθανή τη χρεοκοπία (46,6% πιθανή, 18,3 % πολύ πιθανή). Το αντίστοιχο ποσοστό για τα ξενοδοχεία εποχικής λειτουργίας ανέρχεται στα 51,8 % (40,5% πιθανή, 11,3% πολύ πιθανή).

Ταυτόχρονα το 95% των ξενοδοχείων συνεχούς λειτουργίας διαβλέπει ποσοστιαία μείωση του τζίρου κατά Μ.Ο. 56,3%. Αντίστοιχα το 94,2% των ξενοδοχείων εποχικής λειτουργίας αναμένει μείωση του τζίρου κατά Μ.Ο. 56,1%.

Με αναγωγή στον συνολικό ξενοδοχειακό πληθυσμό, η απώλεια ξενοδοχειακού τζίρου για το 2020 εκτιμάται σε 1,2 δισ. για τα ξενοδοχεία συνεχούς λειτουργίας και σε 3,26 δισ. για τα εποχικής. Η συνολική εκτιμώμενη απώλεια φτάνει στα 4,46 δισ.

Ακολούθως το 57,3% των ξενοδοχείων συνεχούς λειτουργίας εκτιμούν μείωση της απασχόλησης κατά 40%.

Αντίστοιχα, το 65,4% εποχικής λειτουργίας βλέπει πτώση της απασχόλησης κατά 41,5%. Με αναγωγή στο συνολικό πληθυσμό των ξενοδοχείων υπολογίζεται πως κινδυνεύουν άμεσα 45.142 θέσεις εργασίας.

Τρίτη 6 Αυγούστου 2019

Τουριστική Αποανάπτυξη

Υπερτουρισμός: Οι αρνητικές επιπτώσεις της μετατροπής του παραγωγικού ιστού ενός τόπου, που αποτελεί προορισμό, σε τουριστική μονοκαλλιέργεια με συνέπεια την υπέρβαση της φέρουσας ικανότητας ενός συστήματος να δεχθεί άλλους τουρίστες και με αποτέλεσμα την καταστροφή του παραγωγικού και κοινωνικού ιστού της περιοχής. Αλήθεια, τι επιπτώσεις θα υπάρχουν στη φέρουσα ικανότητα του πλανήτη γη όταν μέχρι το 2030 οι τουρίστες φθάσουν στα 1,8 δισεκατομμύρια;
Σαντορίνη 2017 : 5,5 εκατομμύρια διανυκτερεύσεις, αύξηση 66% σε σχέση με το 2012, που αντιστοιχούν σε 107,8 τουρίστες ανά 100 κατοίκους και 220,6 τουρίστες ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο, με αποτέλεσμα την έλλειψη νερού, την κυκλοφοριακή συμφόρηση, την ηχορύπανση, την έλλειψη ενέργειας κ.λ.π.
Ρέθυμνο: Οι άστεγοι του Airbnd. Οι διαδικτυακές υπηρεσίες βραχυχρόνιας μίσθωσης (Airbnd, κ.λ.π.), οι οποίες συνδέουν δυνητικούς φιλοξενούμενους με ιδιοκτήτες που προσφέρουν βραχυχρόνια διαμονή είναι σήμερα ένας από τους βασικούς μηχανισμούς που τροφοδοτούν το φαινόμενο του υπερτουρισμού. Στο Ρέθυμνο για παράδειγμα οι φοιτητές, οι καθηγητές και οι υπάλληλοι βρίσκονται σε απόγνωση. Για ένα τριάρι το ενοίκιο είναι 700 ευρώ, 400 ευρώ για μία γκαρσονιέρα, με ένα ή μισό χρόνο προκαταβολή του ενοικίου. Άμστερνταμ, Βενετία, Ντουμπρόβνικ, Βαρκελώνη, Μάτσου Πίτσου, Νέα Υόρκη, Ρώμη, Πράγα, Κούβα κ.λ.π., αυτός είναι ένας ενδεικτικός κατάλογος περιοχών που είναι στα όρια της καταστροφής από τον υπερτουρισμό.
“Τουρίστες δεν είστε ευπρόσδεκτοι”, είναι το σύνθημα που όλο και πιο συχνά αναγράφεται στους τοίχους της Βαρκελώνης που στενάζει από τον υπερτουρισμό. 30 εκατομμύρια διανυκτερεύσεις το 2017, σε μία πόλη με πληθυσμό 1.625.000 κατοίκους. Στη Βενετία, το κέντρο της πόλης με 55.000 κατοίκους, το επισκέπτονται κάθε χρόνο 10 εκατομμύρια τουρίστες, με άμεσο αποτέλεσμα την αύξηση του κόστους ζωής, την επέλαση του Airbnd, την τεράστια αύξηση των ενοικίων και τελικά την εγκατάλειψη της πόλης από τους μόνιμους κατοίκους και την μετατροπή της σε αποικία τουριστών.
Οι συνέπειες του υπερτουρισμού, περιβαλλοντική υποβάθμιση, κατάρρευση των βασικών υποδομών, πληθωρισμός (εκτόξευση των τιμών σε βασικά αγαθά και στις τιμές των ακινήτων), εμπορευματοποίηση της πολιτισμικής ταυτότητας των κατοίκων, απώλεια των κοινών αγαθών, καθιέρωση μισθών γαλέρας για τους εποχιακά εργαζόμενους στην τουριστική βιομηχανία, έχουν ήδη αρχίσει να δημιουργούν ρήγματα στην “λαμπρή” εικόνα του τουρισμού, που φιλοτεχνεί το λόμπι των τουριστικών επιχειρήσεων και οι κρατικές πολιτικές. Σε πολλές πόλεις έχουν ήδη αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους κινήματα πολιτών που διεκδικούν την επανάκτηση της πόλης τους. Ένα από τα πρώτα αιτήματα είναι η θέσπιση ανώτατων επιτρεπτών ορίων τουριστικών επισκέψεων ανά ημέρα ή ορίων στα σπίτια που διατίθενται μέσω της βραχυχρόνιας μίσθωσης, Airbnb κ.λ.π..

Κυριακή 26 Αυγούστου 2018

Από που και ως που «βαριά βιομηχανία» ο τουρισμός;


του Βαγγέλη Γεωργίου
Πριν λίγες μέρες είχα αναφέρει ένα ιστορικό περιστατικό, που κατέγραψε ο αείμνηστος Ευάγγελος Παπανούτσος σε ένα άρθρο του στο ΒΗΜΑ το 1961. Είχε αναφέρει λοιπόν μια ιστορία που λεγόταν ότι έλαβε χώρα στο μεσοπολεμικό Βερολίνο. Όταν το 1936, ο Κώστας Κοτζιάς, Δήμαρχος Αθηναίων τότε, επισκέφθηκε το Βερολίνο είχε την «τύχη» να συναντηθεί με καγκελάριο Αδόλφο Χίτλερ. Τότε λοιπόν, ο τελευταίος, στη συζήτηση που είχανε, του είπε ότι η Ελλάδα «Μπορεί άριστα να ευημερήσει αν καλλιεργήσει σε μεγάλη έκταση… την αγριόμεντα και τα άλλα μυρωδικά βότανα που είναι απαραίτητα στην ευρωπαϊκή βιομηχανία φαρμάκων και αρωμάτων. Και αν οργανωθεί και τουριστικά για να έρχονται εδώ οι περιηγητές να βλέπουν τις αρχαιότητες». Πράγματι, μεταπολεμικά και κυρίως μεταπολιτευτικά, η ανάπτυξη του τουρισμού αποτέλεσε τον ακρογωνιαίο λίθο της ελληνικής οικονομίας
Ο αυθαίρετος νεολογισμός «τουριστική βιομηχανία» έδινε την εντύπωση ότι η εισροή όσο περισσότερων επισκεπτών σε αναρίθμητα μέρη της Ελλάδας θα ωφελούσε τον τόπο. Όλα αυτά θα συντελούνταν εις βάρος του πρωτογενούς και δευτερογενούς.  Τα «γκαρσόνια» της Ευρώπης θα έπιαναν δουλειά με το σκεπτικό «πολλοί τουρίστες, πολλά λεφτά». Έτσι, εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες αξιοποιούνται στο εξωτερικό από επιχειρήσεις -πολλές εκ των οποίων αφάνισαν τις ελληνικές- και στην Ελλάδα έρχονται για να δουν για λίγο τους δικούς τους. Στην Ελλάδα πολλοί ντόπιοι κατάντησαν να περιμένουν καμια επιδότηση ίσως για καμια τουριστική επιχείρηση. Υπηρεσίες μόνο λοιπόν.
Ήθελα λοιπόν να υπενθυμίσω μια έκθεση που εκπόνησε πριν αρκετούς μήνες ο κολοσσός McKinsey & Company και το Παγκόσμιο Συμβούλιο Ταξιδιών η οποία καταδεικνύει την ευγενή τύφλωση των Ελλήνων που βλέπουν τον τουρισμό σαν «βαριά βιομηχανία» και ατμομηχανή της οικονομικής ανάπτυξης. Τα διεθνή ταξίδια γίνονται όλο και πιο συνηθισμένα ενώ οι οικονομικά πιο εύρωστοι επισκέπτονται συγκεκριμένες περιοχές, σε τέτοιο βαθμό, που να μην… χωράνε.

Κυριακή 15 Απριλίου 2018

All inclusive – but not Greece*-ΜΙΧΑΛΗΣ Ν. ΔΙΑΚΟΜΙΧΑΛΗΣ*

Έντυπη http://www.kathimerini.gr

Αποψη: All inclusive – but not Greece*ΜΙΧΑΛΗΣ Ν. ΔΙΑΚΟΜΙΧΑΛΗΣ*


Το πρακτορείο τούς πρότεινε το πρόγραμμα all inclusive. Ολα πληρωμένα, τους είπαν. Οσο θέλετε θα τρώτε και θα πίνετε. Αυτό έκαναν για μία εβδομάδα. Χόρτασαν κάθε λογής λιχουδιές, φαγητά από διάφορες κουζίνες ευρωπαϊκών και άλλων χωρών, αλλά με ελάχιστα έως καθόλου από την ελληνική κουζίνα.


Η ​​Κατρίνα θα ήταν περίπου δώδεκα χρονών, λεπτή και όμορφη. Κάθε πρωί έπαιρνε τον δίσκο της και γέμιζε το πιάτο με δύο αυγά μάτια, λίγο μπέικον, τρία πανκέικ με μερέντα, ένα δυο κρουασάν και ένα κομμάτι κέικ. Τον ακουμπούσε στο τραπέζι όπου κάθονταν οι γονείς της και ξαναέφερνε γύρα στον μπουφέ. Αυτήν τη φορά έφερνε ένα ποτήρι χυμό, ένα ποτήρι γάλα και μερικά φρούτα σε ένα πιάτο.

Αναρωτιόμουν αν θα τα έτρωγε όλα αυτά στο πρωινό της. Για να το επιβεβαιώσω, καθόμουν λίγο περισσότερο απ’ ό,τι χρειαζόταν να μείνω στην τραπεζαρία και παρακολουθούσα. Ούτε τα μισά απ’ όσα είχε κουβαλήσει στο τραπέζι της δεν έφαγε. Οι γονείς της, ακόμα περισσότερα πιάτα με μεγαλύτερες ποσότητες και ποικιλία εδεσμάτων έφερναν στο πρωινό τους. Και αυτοί άφηναν περίπου τα μισά απ’ όσα είχαν, αφού τα δοκίμαζαν. Ηθελα να δω αν ήταν τυχαίο ή αν θα εξακολουθούσε η ίδια συμπεριφορά και τις επόμενες μέρες.

Τα «βραχιολάκια» του all inclusive, τελικά, ήταν αυτά που καθόριζαν τις ποσότητες της επιθυμητής αλλά και αδύνατης να πραγματοποιηθεί κατανάλωσης. Κάθε μέρα η ίδια εικόνα.

Μετά το πρωινό έβλεπα την οικογένεια να περνάει το υπόλοιπο της μέρας στις ξαπλώστρες της παραλίας ή της πισίνας. Και εκεί με έναν χυμό ή με ένα φρούτο δίπλα τους. Το μεσημέρι επαναλαμβανόταν η «επιδρομή» στον τεράστιο μπουφέ του ξενοδοχείου. Μετά την απογευματινή ξεκούραση, οι διακοπές συνεχίζονταν με το βραδινό ποτό στο μπαρ. Μια τεράστια ουρά από ανθρώπους στηνόταν κάθε βράδυ και περίμεναν τη σειρά τους βιαστικοί για το ποτό. Ωσπου να σερβιριστούν όλοι και να πάρουν ανάσα οι εργαζόμενοι, ακολουθούσε νέα ουρά για δεύτερο και μετά για τρίτο ποτό. Ανάλογα για χυμό ή αναψυκτικό περίμεναν τα παιδιά. Βλέπετε, δεν υπήρχε κόστος. Ολα δωρεάν. Ολα περιλαμβάνονται στο πακέτο.

Τρίτη 2 Ιανουαρίου 2018

Ελλάδα 2018: Μια διασπασμένη κοινωνία;

Γιώργος Ρακκάς, 

πολιτικός επιστήμονας, διδάκτορας κοινωνιολογίας

NURPHOTO VIA GETTY IMAGES
Πριν από μερικές μέρες, μια τοπική ενημερωτική ιστοσελίδα της Θεσσαλονίκηςδημοσιοποίησε ένα ρεπορτάζ για την θετικότατη επίδραση του τουρισμού στην εστίαση και το λιανεμπόριο της πόλης. Αναφέρθηκε μάλιστα και σε παράδειγμα επιχείρησης εστίασης στο κέντρο της πόλης, που μέσα σε τέσσερα μόλις χρόνια είδε το μερίδιο των τουριστών να αυξάνεται εντυπωσιακά στο πελατολόγιό της, καθώς από 20% ανέβηκε στο 70%.1
Βέβαια, το προαναφερόμενο success story, το οποίο αντανακλά γενικώς τις μεταβολές στην σύνθεση της σαλονικιώτικης αγοράς, θα μπορούσε να έχει και ανάποδη ανάγνωση: Ότι η εσωτερική ζήτηση έχει καταρρεύσει. Τους τελευταίους δύο μήνες, δημοσιοποιήθηκαν αρκετά στοιχεία που καταγράφουν μια γενική καθίζηση στα εισοδήματα μισθωτών και ελεύθερων επαγγελματιών.
Προσφάτως η Εργάνη δημοσιοποίησε στατιστικές αναλύσεις για την εξέλιξη της αγοράς εργασίας για την τριετία 2014-2017. Σύμφωνα με αυτά, το μερίδιο της ημιαπασχόλησης αυξάνεται διαρκώς, απασχολεί το 22,65% του συνόλου της εργατικής δύναμης, οι οποίοι λαμβάνουν απολαβές μέχρι 500€, ενώ δείγμα της αυξητικής της τάσης είναι το γεγονός ότι αντιστοιχεί στο 30% της αύξησης που καταγράφηκε μέσα στο 2017. Αξίζει όμως και να αναφερθούμε και στην γενική εικόνα που παρουσιάζει η απασχόληση, καθώς εκεί αποτυπώνεται χαρακτηριστικά η σοβαρή απαξίωση της εργασίας που συντελέστηκε τα τελευταία χρόνια: Έτσι, ένα άλλο 28,72% αμείβεται με μισθούς από 500€-800€, δηλαδή, περίπου το 51% της ελληνικής εργατικής δύναμης εργάζεται πλέον για μερικές εκατοντάδες ευρώ,2 ενώ, μόλις δέκα χρόνια πριν μιλάγαμε για την «γενιά των 700€» στηλιτεύοντας την επιδείνωση των όρων απασχόλησης για τους τότε νεοεισερχόμενους.
Όσο για τους ελεύθερους επαγγελματίες είναι πανθομολογούμενος –και κυνικά αποδεκτός από τους εμπνευστές της φορολογικής πολιτικής στην κυβέρνηση– ο ληστρικός χαρακτήρας της φορολογίας στην οποία καταδικάζονται: Έτσι, σύμφωνα με το Βήμα οι ελεύθεροι επαγγελματίες που θέλουν να παραμείνουν συνεπείς στο σύνολο των υποχρεώσεών τους απέναντι στο κράτος, θα πρέπει να στερηθούν το... 50% του εισοδήματός τους, δηλαδή, μιλάμε για ένα φορολογικό καθεστώς που επιβάλει αρνητική αναδιανομή στην αυτοαπασχόληση.3 Με ό,τι κι αν αυτό συνεπάγεται για τους μισθωτούς στον ιδιωτικό τομέα, καθώς θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι η δομή της ελληνικής οικονομίας παραμένει μικρο-ιδιοκτητική και ένα μεγάλο μέρος των μισθωτών εργάζονται σε επιχειρήσεις που απασχολούν κάτω από τα 5 άτομα –αν και τα χαρακτηριστικά αυτά τείνουν να ατονήσουν από τις «πολιτικές καταστροφής» αυτού του ιδιότυπου κοινωνικού και οικονομικού ιστού, τις οποίες εφαρμόζει η ελληνική κυβέρνηση.

Τρίτη 10 Οκτωβρίου 2017

Μεταξύ αποικίας και τουριστικού θερέτρου





Του Ξένιου Μεσαρίτη

ΣΤΗ ΦΩΛΙΑ ΤΟΥ ΚΟΥΚΟΥ

Ο Καστοριάδης έγραφε τα εξής: «Ο Πλάτων έλεγε ήδη ότι ακόμα και οι τοίχοι της πόλης εκπαιδεύουν τους ανθρώπους και νομίζω ότι αυτό είναι μια τρομερά σημαντική και βαριά αλήθεια. Η εκπαίδευση ενός ανθρώπου, η παιδεία ενός ανθρώπου αρχίζει από την ηλικία μηδέν και φτάνει ως την ηλικία ωμέγα, δηλαδή τη στιγμή που θα πεθάνει, συνεχώς διαμορφώνεται αυτός ο άνθρωπος. Διαμορφώνεται από τι; Διαμορφώνεται από όλα όσα προσλαμβάνει. Διαμορφώνεται από όλα όσα είναι γύρω του. Λοιπόν, τί διαμόρφωση υφίστατο ένας αρχαίος Αθηναίος περπατώντας, βλέποντας την Ακρόπολη, την Αγορά, τη Στοά και τα λοιπά και τα λοιπά και τί διαμόρφωση υφίσταται ένας σημερινός Αθηναίος ζώντας μέσα σε αυτό το φρικτό τερατούργημα που λέγεται Αθήνα;»

Από τη Λευκωσία στην Πόλη Χρυσοχούς κι από κει στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη μέχρι και τα Σύβοτα Θεσπρωτίας έτυχε ένα γεωγραφικό πολύγωνο που «στεγάζει» ένα μεγάλο κομμάτι του εντός εθνικών συνόρων Ελληνισμού. Από τον Τύμβο της Μακεδονίτισσας μέχρι τον Ακάμα και από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης στην εκκλησία του Αγίου Δημητρίου μέχρι τον κόλπο του Άη Γιαννάκη και την Μπέλλα Βράκα δημιουργείται μια περίεργη επί του εδάφους διαδρομή που, αν για οποιονδήποτε λόγο ακολουθηθεί, μπορεί να βοηθήσει στη βαθύτερη κατανόηση μιας άλλου είδους διαδρομής, εξελικτικής, για το πώς φτάσαμε ως εδώ και αν υπάρχει κάτι και τι στη συνέχεια.

Κυριακή 10 Σεπτεμβρίου 2017

Τουριστική αποικία δεύτερης διαλογής: Τα…μπιτσόμπαρα και οι ξαπλώστρες δεν αποτελούν την …βαριά βιομηχανία της χώρας



ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ 

Είχα επισημάνει στο παρελθόν ότι ένας από τους «τιμωρητικούς» στόχους της μνημονιακής…προσαρμογής, ήταν η μετατροπή της Ελλάδας σε ένα είδος πάμφθηνης τουριστικής αποικίας για τους μεσαίου και χαμηλού εισοδήματος κεντροευρωπαίους που θέλουν να πλένουν τα πόδια τους σε πεντακάθαρα, αλλά και ασφαλή ύδατα, υπηρετούμενοι από νεόπτωχους ιθαγενείς σερβιτόρους.
 


Η εμπειρία του φετινού καλοκαιριού με έπεισε για την ακρίβεια της πρόβλεψης. Τα νησιά βούλιαξαν από τουριστικές ορδές με πρώτους και καλύτερους τους Γερμανούς που δεν λογαριάζουν από αισθήματα συμπάθειας ή αντιπάθειας στο ντόπιο πληθυσμό αφού πιστεύουν ακράδαντα ότι ένας τόσο προνομιακός παραθεριστικός προορισμός δεν μπορεί να…χαρίζεται σε «αχάριστους και τεμπέληδες» κατώτερης φυλετικής υπόστασης.
 

Τα σπίτια όμως των ιθαγενών, βολεύουν για έναν εξαιρετικά προσιτό καλοκαιρινό εποικισμό. Η ενοικίαση παραθεριστικών κατοικιών μέσω της διαδικτυακής πλατφόρμας “
Airbnb” έσπασε κάθε ρεκόρ και φυσικά ρεκόρ έσπασε και η καταμέτρηση «κεφαλιών» στις πύλες εισόδου της χώρας. Στο τέλος της ημέρας βεβαίως και πάλι πλουσιότεροι δεν γίναμε (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων) καθώς σύντομα θα φανεί ότι ο διπλασιασμός του αριθμού των επισκεπτών μέσα σε πέντε μόλις χρόνια δεν σημαίνει μεγαλύτερο τζίρο γιατί δεν συνοδεύεται από αύξηση της κατά κεφαλήν τουριστικής δαπάνης.Το άκρως αντίθετο συμβαίνει… 

Ας μην σας κουράσω με νούμερα. Τα έχω ξαναγράψει και μπορεί να τα βρει κανείς σε επίσημα στοιχεία που δεν επιδέχονται της παραμικρής αμφισβήτησης. Συνοπτικά απλώς λέω ότι από το 2009 υπερδιπλασιάστηκε ο αριθμός των ξένων επισκεπτών που σύντομα θα φτάσει τα 30 εκατομμύρια και…γκρεμίστηκε η μέση κατά κεφαλήν δαπάνη κάπου στα 500 ευρώ την ώρα που στην Ισπανία (οι κάτοικοι της οποίας ευλόγως διαμαρτύρονται για τον τουριστικό υπερκορεσμό) ξεπερνά τα 1100 ευρώ και στην «δική» μας Κύπρο τα 850!
 

Παρασκευή 1 Σεπτεμβρίου 2017

Politico: Μύκονος, το νησί του παραλόγου – Δεν είναι… Ελλάδα

Χλιδή, πόρνες και ναρκωτικά….
Politico: Μύκονος, το νησί του παραλόγου - Δεν είναι... Ελλάδα

Ένα αφιέρωμα στο ελληνικό παράδοξο της Μυκόνου μέσα από μία προσωπική αφήγηση ενός αρθρογράφου, που βρέθηκε στο νησί των Ανέμων

«Η Μύκονος μπορεί να είναι ελληνικό νησί, αλλά δεν είναι Ελλάδα», ισχυρίζεται σε δημοσίευμα της η ιστοσελίδα politico.
Ένα αφιέρωμα στο ελληνικό παράδοξο της Μυκόνου μέσα από μία προσωπική αφήγηση ενός αρθρογράφου, που βρέθηκε στο νησί των Ανέμων κάνει η ιστοσελίδα του «Politico».
Μεταξύ άλλων, στο δημοσίευμα αναφέρεται:
«Σε ολόκληρη τη χώρα υπάρχει κρίση, με την ανεργία των νέων να κυμαίνεται γύρω στο 50% και πολλοί από τις μεσαίες τάξεις να αγωνίζονται να επιβιώσουν με μισθούς περίπου 400 ευρώ μηνιαίως, αναφέρει το politico. Στην παραλία του Nammos της Μυκόνου, ο μεγάλος κώ@@@ του μεσήλικα πλανιέται στο χώρο.
Ο άντρας (Ρώσος, υποθέτω) φορούσε μαγιό επώνυμου σχεδιαστή (και δυστυχώς σφιχτό για το νούμερό του). Στη συνέχεια, ο κώ@@@ του αρχίζει να κινείται. Αριστερά και δεξιά με το ρυθμό της μουσικής που ξεκουφαίνει από τα μεγάφωνα κατά μήκος της παραλίας . Το προσωπικό απομακρύνει τις ξαπλώστρες που συσκευάζουν την παραλία, προετοιμάζοντας το έδαφος γαι τη γιορτή που θα ακολουθήσει σε μία παιδική χαρά για πλούσιους και διάσημους.

Πέμπτη 17 Αυγούστου 2017

Μόνο οι κυβερνήσεις μπορούν να περιορίσουν την παλίρροια του τουρισμού που σαρώνει τον κόσμο (Elizabeth Becker)

Σχόλιο: Τόσο το παρόν άρθρο που αναδημοσιεύουμε όσο και το άρθρο για την μετανάστευση που δημοσιεύσαμε χθες αναφέρονται σε δύο φαινόμενα (μετανάστευση/ανεξέλεγκτος τουρισμός) που αποτελούν βασικά προβλήματα που δημιουργεί η παγκοσμιοποίηση και η κατάργηση κάθε εθνικής και οικονομικής κυριαρχίας, που έχει όχι μόνο οικονομικές αλλά και πολιτιστικές, πέρα βέβαια από τις πολιτικές συνέπειες.

Επιπλέον, και τα δύο θέματα είναι άκρως επίκαιρα, αφού όσον αφορά το μεταναστευτικό οι “πάτρωνες” μας στην ΕΕ ετοιμάζονται να μας στείλουν χιλιάδες ακόμα μετανάστες (γι’ αυτό και η ΕΡΤ καθιέρωσε μέχρι και δελτίο ειδήσεων για μετανάστες – πανευρωπαΐκή αποκλειστικότητα !) ενώ όσον αφορά το τουρισμό ο άθλιος Τσίπρας και η κουστωδία του βγαίνουν συνεχώς και τονίζουν ότι ο τουρισμός θα μας “σώζει”, ενώ βέβαια ο τουρισμός (ποιοτικός όμως, που σέβεται τις τοπικές κοινωνίες και τη φύση και όχι τα καραβάνια των μεθυσμένων “all-inclusive” ή τον πολυτελή τουρισμό για τις ελίτ και τα λίγα προνομιούχα στρώματα, χάρη στα οποία καταστρέφονται τα τοπία και η φύση σε ειδυλλιακά σημεία της χώρας) θα έπρεπε να είναι συμπληρωματικός σε μια αυτοδύναμη οικονομία. Μόνο οι κυβερνήσεις μπορούν να περιορίσουν την παλίρροια του τουρισμού που σαρώνει τον κόσμο

Elizabeth Becker, The Observer (6 Αυγ. 2017)

Τα ταξίδια στο εξωτερικό, όπως όλες οι παγκοσμιοποιημένες τάσεις, μπορεί να είναι μια δύναμη για καλό, αλλά μπορούν επίσης να προκαλέσουν τεράστιες τοπικές ζημιές.