Πόσο «ενιαία» είναι τελικά η μειονότητα της Θράκης;

🇬🇷🇹🇷 Azınlık birdir, tektir; ή αλλιώς: Πόσο «ενιαία» είναι τελικά η μειονότητα της Θράκης;

🗓️ 4 Αυγούστου 2025

Ο βουλευτής Ροδόπης της Νέας Αριστεράς, Özgür Ferhat, ξαναχτύπησε — αυτή τη φορά από πολιτιστική εκδήλωση της "φιλοπροξενικής πτέρυγας" μειονότητας, δηλώνοντας πως:

    «Η μειονότητα είναι μία, ενιαία, αδιαίρετη… μία γλώσσα, μία θρησκεία, μία φυλή».

Μια φράση παρμένη απευθείας από το τουρκικό δόγμα περί «τουρκικής ομοιογένειας» που εδώ και χρόνια επιχειρεί να επιβληθεί στη Θράκη μέσω της YTB, της Diyanet και του Προξενείου.

🎯 Μήνυμα πολιτικό, εθνικά φορτισμένο και... από Έλληνα βουλευτή.

📌 Το ίδιο σύνθημα είχε χρησιμοποιηθεί και πέρσι – ίδια εποχή, ίδιος χώρος, ίδιο αφήγημα. Το μοτίβο επαναλαμβάνεται: «Η μειονότητα είναι μία» – δηλαδή, τουρκική.

❗ Τι υπονομεύει:

– Την εσωτερική ποικιλομορφία της μειονότητας (Πομάκοι, Αλεβίτες, Ρομά)

– Τη νομική πραγματικότητα της Συνθήκης της Λωζάννης

– Την εθνική συνοχή, όταν ένας θεσμικός εκπρόσωπος λειτουργεί ως αναμεταδότης ξένου αφηγήματος

🔍 Όταν η πολιτική ρητορική του “ενιαίου” γίνεται εργαλείο περιχαράκωσης, δεν ενώνει — αποκλείει.

Οι διαφορετικοί μειονοτικοί –όσοι δεν αυτοπροσδιορίζονται ως «Τούρκοι»– αντιμετωπίζονται ως «προδότες» ή «διασπαστές».

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ

Από τον Ιμάμ Αχμέτ, Πρόεδρο Πανελληνίου Συλλόγου Πομάκων

Ο Πρόεδρος του Πανελληνίου Συλλόγου Πομάκων και Διευθυντής της πομακικής εφημερίδας ΖΑΓΑΛΙΣΑ Ιμάμ Αχμέτ, αντιδρώντας στην καθημερινή φραστική αλητεία σύσσωμης της αυλής του τούρκου προέδρου, του απέστειλε από την πόλη της Ξάνθης μια ανοικτή επιστολή η οποία συγκινεί με την αμεσότητα και την ευθύτητα της. Το πλήρες κείμενο της ανοιχτής επιστολής, με ημερομηνία 12 Ιουνίου 2022, έχει ως εξής:

Προς κ. Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν

Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε,

Ανήκω στην αυτόχθονα φυλή των Πομάκων, την ύπαρξη της οποίας και εσύ αναγνώρισες στη διάρκεια της επίσκεψής σου στην Κομοτηνή στις 8 και 9 Δεκεμβρίου 2017.

Παρακολουθούμε με ανησυχία τον ολισθηρό δρόμο του επεκτατισμού στον οποίο βαδίζεις. Με πρόσχημα ότι οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της Δύσης περικυκλώνουν την χώρα σου στα Βαλκάνια, στον Καύκασο και στη Μέση Ανατολή, ζητάς αποστρατικοποίηση των νησιών του Αιγαίου και του Καστελόριζου, όταν η χώρα σου έχει παρατάξει χιλιάδες άνδρες αποβατικού στρατού και επιθετικά όπλα σε απόσταση αναπνοής από τα ελληνικά νησιά απειλώντας να εισβάλεις σε αυτά.

Κύριε Ερντογάν εάν εσύ ήσουν στη θέση της Ελλάδας τι θα έκανες;

Ξεχνάς βέβαια ότι τα νησιά αυτά είναι ελληνικά για χιλιάδες χρόνια, πολλούς αιώνες πριν οι πρόγονοί σου συναντήσουν για πρώτη φορά στην ιστορία τους, το γαλάζιο χρώμα του Αιγαίου.

Ελληνικά ήταν και τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος. Γιατί εσύ δεν εφαρμόζεις αντιστοίχως ό,τι προβλέπει το άρθρο 14 της Συνθήκης της Λωζάνης;

 Για τα δύο νησιά, προβλέπεται η θέσπιση καθεστώτος τοπικής αυτονομίας και αυτοδιοίκησης «…θα έχουν ειδική διοικητική οργάνωση αποτελούμενη από τοπικά στοιχεία…Η διατήρηση της τάξης, θα διασφαλίζεται από μια αστυνομική δύναμη τα μέλη της οποίας θα προσλαμβάνονται μεταξύ του τοπικού πληθυσμού από την προαναφερθείσα τοπική διοίκηση και θα τοποθετούνται κάτω από τις διαταγές της»

Γιατί καταπατάς το άρθρο 14 της Συνθήκης της Λωζάνης και ζητάς μονομερώς από την Ελλάδα την εφαρμογή άλλων διεθνών συνθηκών;

Στο διεθνές δίκαιο, ισχύει η αρχή «rebus sic stantibus» που σημαίνει ότι οι αντικειμενικές συνθήκες υπό τις οποίες υπογράφηκαν οι συνθήκες έχουν μεταβληθεί θεμελιωδώς διότι η Ελλάδα απειλείται με πόλεμο, άρα και οι τυχόν όροι (όπως της αποστρατικοποίησης) αλλάζουν και παύουν να ισχύουν. Αλλά, τι δουλειά έχεις εσύ με μια Συνθήκη στην οποία η Τουρκία δεν ήταν συμβαλλόμενο μέρος;

Ο Πομάκος Ιμάμ Αχμέτ βάζει τον Ρ.Τ.Ερντογάν «στη θέση του»

Από

 iskra

 

Ο Ιμάμ Αχμέτ, Πρόεδρος του Πανελληνίου Συλλόγου Πομάκων και Διευθυντής της πομακικής εφημερίδας “ΖΑΓΑΛΙΣΑ”,  απέστειλε ανοιχτή επιστολή προς τον πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Αναλυτικά η επιστολή:

“Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε,

ανήκω στην αυτόχθονα φυλή των Πομάκων, την ύπαρξη της οποίας και εσύ αναγνώρισες στη διάρκεια της επίσκεψής σου στην Κομοτηνή στις 8 και 9 Δεκεμβρίου 2017.

Παρακολουθούμε με ανησυχία τον ολισθηρό δρόμο του επεκτατισμού στον οποίο βαδίζεις. Με πρόσχημα ότι οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της Δύσης περικυκλώνουν την χώρα σου στα Βαλκάνια, στον Καύκασο και στη Μέση Ανατολή, ζητάς αποστρατικοποίηση των νησιών του Αιγαίου και του Καστελόριζου, όταν η χώρα σου έχει παρατάξει χιλιάδες άνδρες αποβατικού στρατού και επιθετικά όπλα σε απόσταση αναπνοής από τα ελληνικά νησιά απειλώντας να εισβάλεις σε αυτά.

Κύριε Ερντογάν εάν εσύ ήσουν στη θέση της Ελλάδας τι θα έκανες;

Ξεχνάς βέβαια ότι τα νησιά αυτά είναι ελληνικά για χιλιάδες χρόνια, πολλούς αιώνες πριν οι πρόγονοί σου συναντήσουν για πρώτη φορά στην ιστορία τους, το…γαλάζιο χρώμα του Αιγαίου.

Ελληνικά ήταν και τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος. Γιατί εσύ δεν εφαρμόζεις αντιστοίχως ό,τι προβλέπει το άρθρο 14 της Συνθήκης της Λωζάνης;

Για τα δύο νησιά, προβλέπεται η θέσπιση καθεστώτος τοπικής αυτονομίας και αυτοδιοίκησης «…θα έχουν ειδική διοικητική οργάνωση αποτελούμενη από τοπικά στοιχεία…Η διατήρηση της τάξης, θα διασφαλίζεται από μια αστυνομική δύναμη τα μέλη της οποίας θα προσλαμβάνονται μεταξύ του τοπικού πληθυσμού από την προαναφερθείσα τοπική διοίκηση και θα τοποθετούνται κάτω από τις διαταγές της».

Γιατί καταπατάς το άρθρο 14 της Συνθήκης της Λωζάνης και ζητάς μονομερώς από την Ελλάδα την εφαρμογή άλλων διεθνών συνθηκών;

Στο διεθνές δίκαιο, ισχύει η αρχή «rebus sic stantibus» που σημαίνει ότι οι αντικειμενικές συνθήκες υπό τις οποίες υπογράφηκαν οι συνθήκες έχουν μεταβληθεί θεμελιωδώς διότι η Ελλάδα απειλείται με πόλεμο, άρα και οι τυχόν όροι (όπως της αποστρατικοποίησης) αλλάζουν και παύουν να ισχύουν. Αλλά, τι δουλειά έχεις εσύ με μια Συνθήκη στην οποία η Τουρκία δεν ήταν συμβαλλόμενο μέρος;

Αλεβίτες Πομάκοι: «Οι παππούδες μας Έλληνες και εμείς ξαφνικά γίναμε Τούρκοι;»

Από

 Αλεξάνδρα Φωτάκη

 -

Οι αλεβίτες Πομάκοι είναι ένα από τα κομμάτια που φτιάχνουν το ψηφιδωτό της Θράκης και στέλνουν το δικό τους μήνυμα στην Αγκυρα.

«Αυτός ο κόσμος δεν ήξερε τουρκικά. Υποχρεώθηκε να μάθει μετά την υπογραφή των συνθηκών». Ο Ζεκί είναι αλεβίτης. Ο φύλακας του Τεκέ της Ρούσσας. Ηταν ο άνθρωπος που μου έδωσε την πιο ξεκάθαρη και θυμωμένη απάντηση όταν ρώτησα αν για τους αλεβίτες υπάρχει «τουρκική ή μουσουλμανική κοινότητα». «Είναι δυνατόν να με ρωτάς κάτι τέτοιο έπειτα από όσα είπαμε; Θες να τσακωθούμε; Είναι δυνατόν να μου μιλάς για τουρκική κοινότητα;». Ο Ζεκί και οι αλεβίτες είναι ένα από τα κομμάτια που φτιάχνουν το ψηφιδωτό της Θράκης και σίγουρα ένα από αυτά που αναγνωρίζουν την ελευθερία που τους δίνει η ελληνική πολιτεία.

Στην ερώτηση τι χρειάζονται από το κράτος, ο Ζεκί μού απαντά «περισσότερα δημόσια ελληνικά σχολεία. Το πρώτο που πρέπει να γίνει είναι για την παιδεία. Εδώ δεν έχουμε ελληνικά δημόσια σχολεία». Ρωτάω αν θα τα προτιμούσαν οι οικογένειες της μειονότητας, αν θα επέλεγαν να στείλουν εκεί τα παιδιά και όχι στα μειονοτικά. «Πώς δεν θα θέλανε. Για να πάνε Γυμνάσιο και Λύκειο πρέπει να πάνε στο δημόσιο και τα παιδιά τραβάνε ζόρια. Δεν ξέρουν καλά ελληνικά. Και όλα αυτά είναι σημαντικά για να μπορέσουν να προχωρήσουν», απαντά ο Ζεκί. «Πολλοί αναγκάστηκαν να φύγουν, να πάνε σε Ορεστιάδα, Αλεξανδρούπολη, Διδυμότειχο», έρχεται να προσθέσει ο Μουμίν, ο δάσκαλος του μειονοτικού σχολείου του Μεγάλου Δερείου.

Ο Ζεκί είχε όνειρο να γίνει συνοριοφύλακας. Τώρα ζει στον Τεκέ με την οικογένειά του. Εχει τρεις κόρες. Δηλώνει Ελληνας, Θρακιώτης, «πάππου προς πάππου». «Εδώ ο κόσμος είναι Θρακιώτες με οικογένειες που έχουν ιστορία στους αιώνες. Εδώ ζούσαν. Είναι οι πιο καθαροί Θρακιώτες. Εμένα και οι δύο παππούδες μου ήταν εθνοφύλακες. Οι παππούδες μας ήταν Ελληνες κι εμείς ξαφνικά γίναμε Τούρκοι;» μου λέει. Στους αλεβίτες η επιρροή της Αγκυρας είναι μάλλον ανύπαρκτη. Η παρουσία του ΥΠΕΞ στον Τεκέ την Παγκόσμια Ημέρα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων θεωρήθηκε ως ένα μήνυμα προς όλους, ότι η ελληνική πολιτεία προστατεύει τους αλεβίτες. Ενα δόγμα που στην Τουρκία φτάνει να διώκεται, παρότι ανήκουν σε αυτό περίπου 25 εκατ. πολίτες.

Ζητούν μόνο την αναγνώριση

Θλίψη για τον χαμό του Σεμπαεδήν Καραχότζα

Έφυγε σήμερα από την ζωή σε ηλικία 42 χρόνων ο γνωστός δημοσιογράφος, και ακτιβιστής υπέρ του Πομακικού Ελληνισμού, αλλά και ευρύτερα των εθνικών μας θεμάτων, Σεμπαεδήν Καραχότζα, ο οποίος νοσηλευόταν εδώ και 11 ημέρες στο Γενικό Νοσοκομείο Καβάλας, καθώς στις 27 Νοεμβρίου υπέστη βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο.

Ο Σεμπαεδήν Καραχότζα θα συνδέσει το όνομά του με την θαρραλέα του δραστηριότητα υπέρ των Πομάκων, αγωνιζόμενος τόσο ενάντια στις απόπειρες κύκλων του Προξενείου της Κομοτηνής να καταπνίξουν την φωνή τους, και να τους επιβάλουν την τουρκική γλώσσα και συνείδηση, ενώ παράλληλα αρθρογραφεί και τοποθετείται με μια πατριωτική πάντα οπτική για όλα τα εθνικά μας θέματα.

Σύντομο βιογραφικό

Ο Σεμπαϊδήν Καραχότζα γεννήθηκε το 1979 στο χωριό Προσήλιο της Ξάνθης. Σπούδασε στο Γυμνάσιο Σμίνθης και στο 3ο Γενικό Λύκειο Ξάνθης από το οποίο αποφοίτησε το 1997.

Φοίτησε επί μία τριετία στη Νομική του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του, λόγω προβλημάτων υγείας. Μέλος της Ένωσης Δημοσιογράφων Περιοδικού και Ηλεκτρονικού Τύπου Μακεδονίας Θράκης (Ε.ΔΗ.Π.Η.Τ.).

Επί σειρά ετών ήταν μόνιμος συνεργάτης στο περιοδικό «Ενδοχώρα». Ήταν για 3 χρόνια (2006-2009) εκδότης της Πομακικής εφημερίδας NATPRESΗ.

[ ]

Ντοκιμαντέρ: «Πολύ μιλάς …πολύ κλαίς»

Το βραβευμένο ντοκιμαντέρ, παραγωγής 2007, σε σενάριο-σκηνοθεσία Δημήτρη Κιτσικούδη, «Πολύ μιλάς… πολύ κλαις», προβάλλεται από την ΕΡΤ1 στο πλαίσιο της σειράς «Doc on EΡΤ», 

Υπόθεση: Τρεις ανθρωπολόγοι, ένας ιστορικός, ένας ισλαμολόγος και πολλοί Πομάκοι μάς ξεναγούν στα βουνά της Ροδόπης -στα Βαλκάνια- για να γνωρίσουμε από κοντά τον πληθυσμό των Πομάκων, την ιστορία, τον πολιτισμό τους, τα προβλήματα, τους φόβους και τις ελπίδες τους. Οι Πομάκοι είναι ένας πληθυσμός που ζει στα βουνά της Ροδόπης, στην Ελλάδα και στη Βουλγαρία, κατά μήκος των συνόρων. Η γλώσσα τους είναι νοτιοσλαβική και η θρησκεία τους μουσουλμανική. Η καταγωγή τους δεν έχει τεκμηριωθεί επιστημονικά. Αυτοπροσδιορίζονται ως Έλληνες, Βούλγαροι, Τούρκοι. Χαρακτηριστική είναι μια παροιμία τους: 

«Να φοβάσαι του Τούρκου το βόλι, του Βούλγαρου το ξύλο και του Έλληνα το μολύβι», γιατί το βόλι και το ξύλο ξεχνιούνται, αλλά το μολύβι δεν ξεχνάει. 

Φωτογραφία: Άλκης Σωτηριάδης, Κώστας Ποταμιάνος. Μοντάζ: Κωστής Αντωνόπουλος, Γιώργος Διδυμιώτης, Σεραφείμ Κόντος. Ήχος: Δημήτρης Γιακουρίδης, Δημήτρης Βαφειάδης. Μουσική: Περικλής Χειλάς, Τάσος Καρακατσάνης. Παραγωγός: Νίκος Βεργέτης. Διάρκεια: 75΄ 

Η ταινία έχει γίνει με την αιγίδα του Ομίλου UNESCO για τον Πολιτισμό της Ειρήνης κι έχει αποσπάσει:

Αϊσέ Ιμάμ: “Δεν ξέρετε πως είναι να βάζεις ελληνική σημαία στα Πομακοχώρια”…

Από το defencepoint.gr 

«Με κοροϊδεύετε ότι κάνω ορθογραφικά λάθη, όμως δεν ξέρετε πως είναι να βάζεις στο μπαλκόνι σου -στα Πομακοχώρια- την Ελληνική σημαία. Να είσαι ενάντια σ’ όλο το χωριό. Ενάντια στο Τουρκικό Προξενείο. Ενάντια σε αυτούς “που το παίζουν” Τούρκοι», γράφει η Αϊσέ Ιμάμ από τα Πομακοχώρια Ξάνθης

Η Αισέ είναι απ’ τα Πομακοχώρια Ξάνθης. Το κείμενο δημοσίευσης που έγραψε στο facebook το κοροϊδεύουν. Δύσκολα διαβάζεται. Όχι τόσο για τα ορθογραφικά και συντακτικά λάθη. Όσο για τον κόμπο που προκαλεί στον λαιμό. Πλημμυρίζει όμως από ανθρώπινη περηφάνια. Σ’ ένα τόπο που οι Πομάκοι μαθητές, καλούνται να μάθουν στα σχολεία και να μιλούν στη ζωή τους Πομάκικα, Τουρκικά, Ελληνικά, Αραβικά, αλλά και Αγγλικά. Η Αισέ αναφέρει:

«…. Εσείς συνεχίζετε να με κοροϊδεύετε ότι δεν ξέρω να γράφω. Εσείς όμως δεν ξέρετε πως είναι να βάζεις στο μπαλκόνι σου -στα Πομακοχώρια- την Ελληνική σημαία. Να είσαι ενάντια σ’ όλο το χωριό. Ενάντια στο Τουρκικό Προξενείο. Ενάντια σε αυτούς «που το παίζουν» Τούρκοι, μόνο και μόνο να παίρνουν χρήματα, δύναμη και «προνόμια».

“Εγώ λοιπόν που κοροϊδεύετε ήρθα αντιμέτωπη μ’ όλη την Θράκη. Γιατί εσείς δεν ξέρετε τι είναι στην δική μας κοινωνία, να είσαι Πομάκα μουσουλμάνα χωρισμένη και με παιδί… Να κρεμάσει γυναίκα στο χωριό την Ελληνική σημαία στο μπαλκόνι της. Να το πληρώνω καθημερινά με τη ζωή μου και τη ζωή του γιου μου. Να έχω μάθει όσο κανείς τις λέξεις ρατσισμός, μπούλινγκ, λεκτική και σωματική κακοποίηση. Να μου κάνουν συνέχεια μηνύσεις, προσβολές. Να με έχουν οδηγήσει στη φτώχεια και στην ανέχεια, γιατί κανείς δεν δίνει δουλειά, ούτε βοήθεια, ούτε συναναστροφή μαζί μας.

“Εγώ τολμώ να λέω σε όλους: Εμένα με λένε Αισέ Ιμάμ. Σε όποιον αρέσει! Τολμώ να λέω ότι είμαι Ελληνίδα και δεν φοβάμαι. Μακάρι κάποιος να μπορούσε να δει τον κόσμο μέσα από τα δικά μου μάτια. Αυτή η χώρα ανήκει και σε μένα και θέλω να ανήκει και στα δικά μου παιδιά και εγγόνια…..».

Με απόλυση τιμωρούνται οι Πομάκοι

ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΟΥΣΙΔΗ

Με οριστική παύση – απόλυση από τα καθήκοντά του τιμώρησαν τον δάσκαλο Ριτβάν Καραχότζα που δεν έχει επαρκή γνώση της Τουρκικής ώστε να τη διδάξει στα μουσουλμανόπαιδα. Τον τιμωρούν αφενός γιατί δεν είναι κατάλληλος να εκτουρκίσει τα παιδιά των Πομάκων και των Ρομά και αφετέρου εκδικούνται τον εμβληματικό δημοσιογράφο και αγωνιστή του Πομακικού Κινήματος, τον αδελφό του Σεμπαϊδήν Καραχότζα, το μαύρο πρόβατο του Τουρκικού Προξενείου.

Υπάρχουν στη διάθεσή μας δύο άρθρα του Σεμπαϊδήν Καραχότζα, σχετικά με τον απηνή διωγμό που υπέστη ο αδελφός του Ριτβάν Καραχότζα, με οριστική παύση από τα καθήκοντά του, με την υπ΄αριθμό 10/24-04-2018 Απόφαση του Πρωτοβάθμιου Πειθαρχικού Συμβουλίου της Περιφερειακής Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας & Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ανατολικής Μακεδονίας & Θράκης.

Ο παραπάνω αναφερόμενος δάσκαλος της Μειονοτικής Εκπαίδευσης απολύθηκε από την εργασία του, στην οποία διορίστηκε στο Ελληνικό Δημόσιο (ΦΕΚ. 1016 τ.Γ΄/31-10-2008 ως δάσκαλος του τουρκόγλωσσου ωρολογίου προγράμματος που έχει επιβληθεί σε όλα τα μειονοτικά δημοτικά σχολεία, κατά παράβαση της Συνθήκης της Λωζάνης και του Διεθνούς Δικαίου, όπως θα εξηγηθεί παρακάτω.

Ενώ η Συνθήκη της Λωζάνης προβλέπει τρεις εθνοτικές ομάδες (Τουρκογενείς, Πομάκους και Αθιγγάνους) και συνεπώς τρεις γλώσσες της μουσουλμανικής μειονότητας, δυστυχώς για το ελληνικό κράτος υπάρχει μόνο μία, αφού όλα τα μουσουλμανόπαιδα υποχρεούνται να διδάσκονται μόνο στην Τουρκική και φυσικά στην Ελληνική, αλλά όχι στη μητρική τους γλώσσα. Θα μπορούσε να διδάσκονται υποχρεωτικά στην Ελληνική (ως ΄Ελληνες υπήκοοι) και στην μητρική τους γλώσσα, αλλά υπάρχουν κάποια παρωχημένα ελληνοτουρκικά πρωτόκολλα που έχουν ξεπεραστεί πλέον από την πραγματικότητα.

Πομάκος δημοσιογράφος: Μακάρι στην Τουρκία οι πολίτες να είχαν έστω το εν τέταρτο των δικαιωμάτων που απολαμβάνουν οι Έλληνες μουσουλμάνοι της Θράκης (VIDEO)

Ο Πομάκος δημοσιογράφος Σεμπαϊδήν Καραχότζα σχολιάζει την επίσκεψη του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγήπ Ερντογάν στη Θράκη στις 8/12/2017 λέγοντας μεταξύ άλλων:

«Οι τοποθετήσεις του Ερντογάν ήταν ανόητες»

«Μακάρι στην Τουρκία οι πολίτες να είχαν έστω  το εν τέταρτο των δικαιωμάτων που απολαμβάνουν οι  Έλληνες μουσουλμάνοι της Θράκης»

«Ο κ. Ερντογάν είναι ο τελευταίος που δικαιούται να μιλάει για ανθρώπινα δικαιώματα»

«Οι μουσουλμάνοι και κυρίως οι Πομάκοι γύρισαν την πλάτη σε αυτά τα προκλητικά καλέσματα που έγιναν»

«Οι άνθρωποι στα Πομακοχώρια δε διστάζουν να πουν ότι είναι Πομάκοι, δε διστάζουν να πουν ότι είναι  Έλληνες»

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΟΜΑΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ ΣΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΒΙΝΤΕΟ:

Οι Πομάκοι είπαν «Όχι» στον εκτουρκισμό τους από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Τερζής

Την ημέρα της Ελληνικής Εθνικής Εορτής, την ημέρα που η Ελλάδα γιορτάζει το μεγάλο της «Όχι» στον φασισμό και την έναρξη μιας πολύχρονης σειράς αγώνων για την αξιοπρέπεια, για την ιστορία, για τις αξίες και τα ιδανικά ενός Λαού που βρέθηκε μόνος αλλά δεν δίστασε να ανασηκώσει το ανάστημά του σε εκείνους που τον απείλησαν και προσπάθησαν με κάθε τρόπο να τον υποδουλώσουν και να τον κατακτήσουν.

Αυτή την ημέρα της Εθνικής Εορτής επέλεξαν οι Πομάκοι της ορεινής Ξάνθης για να στείλουν το δικό τους μήνυμα σε όλους εκείνους που προσπαθούν με πολιτικές αποφάσεις να επιβάλλουν τον εκτουρκισμό τους. Αυτό το μήνυμα του «όχι» στις τακτικές της αριστεροδέξιάς κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στάλθηκε από το κεφαλοχώρι του Εχίνου. Από ένα χωριό που πριν από αρκετά χρόνια επισκέφθηκε ο ίδιος ο Ερντογάν, για να το τιμήσει για την επιλογή του συνόλου σχεδόν των κατοίκων του να ακολουθήσουν την «μητέρα πατρίδα» Τουρκία… Και στην περίπτωση αυτή δεν ισχύει το «ουδείς αχαριστότερος εκ του ευεργετηθέντος». Δυστυχώς για την Τουρκία, τους ανθυποπράκτορες και τους λοιπούς διάσπαρτους έμμισθους χαφιέδες του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, οι Πομάκοι (τουλάχιστον της ορεινής Ξάνθης) άρχισαν να διαπιστώνουν πως η Τουρκία δεν ενδιαφέρεται γι αυτούς και πως οι ίδιοι έχουν μεταβληθεί σε άβουλα όργανα ικανοποίησης των μεγαλεπήβολων σχεδιασμών της Άγκυρας, οι τοπικοί εκπρόσωποι της οποίας δεν διστάζουν να χρησιμοποιούν κάθε μέσο για να διατηρήσουν την «τουρκική ισχύ» εις βάρος των προσωπικών συμφερόντων των Πομάκων.

Αλέξη Τσίπρα γιατί ανέχεσαι το φερέφωνο του τουρκικού εθνικισμού Δ. Χριστόπουλο;

από seisaxthiablog

Στέφανος Μυτιληναίος

Οι προκλητικές, ανιστόρητες και πλήρως ευθυγραμμισμένες με τον τουρκικό εθνικισμό και νεοοθωμανικό επεκτατισμό δηλώσεις του υποψήφιου ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και αντιπροέδρου της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, Δημήτρη Χριστόπουλου, ότι «βάλθηκαν να μας πουν ότι η μειονότητα δεν είναι ένα ενιαίο συμπαγές τούρκικο πράμα», φανερώνουν πόσο επικίνδυνοι είναι κάποιοι που έχουν φωλιάσει μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ σε ό,τι αφορά στα εθνικά μας θέματα και ειδικά στη διασφάλιση της εδαφικής μας ακεραιότητας και της κοινωνικής ειρήνης.

Ο κύριος αυτός, παινεύεται ότι «έκοψε» από τη λίστα υποψηφίων του ΣΥΡΙΖΑ την Ελληνίδα Ρομά Μουσουλμάνα Σαμπιχά Σουλεϊμάν επειδή δήλωσε ότι «είναι μειονότητα μέσα στην μειονότητα» και ότι την απειλεί ο τουρκικός εθνικισμός, καθώς η ίδια δεν έχει καμία σχέση με την Τουρκία. Ο Δημήτρης Χριστόπουλος παινεύεται  ότι την «έκοψε» επειδή δεν θέλει να είναι «Τουρκάλα», ενώ ο ίδιος δεν αναγνωρίζει την ύπαρξη Πομάκων και Τσιγγάνων μουσουλμάνων, αναγνωρίζει μόνο Τούρκους (ότι δηλαδή λέει και το τουρκικό προξενείο και οι πράκτορες της Άγκυρας), και γράφει προκλητικά ότι «από τη στιγμή που η ελληνική πολιτική στη Θράκη άλλαξε και από πολιτική διακρίσεων έγινε «ισονομία – ισοπολιτεία» οι διάφοροι μηχανισμοί ελαφρού και βαθέος κράτους βάλθηκαν να μας πουν ότι η μειονότητα δεν είναι ένα ενιαίο συμπαγές τούρκικο πράμα αλλά δύο και τρεις εθνοτικές ομάδες, «πομάκων, τσιγγάνων και τουρκογενών».

Αυτό το τουρκικό κεμαλικό φερέφωνο που ακούει στο όνομα Δημήτρης Χριστόπουλος κι οποίος υπηρετεί την εθνοκάθαρση των ελληνικών – πομακικών και ρομανικών μουσουλμανικών πληθυσμών με τις δηλώσεις του, όπως επιθυμεί και προωθεί το βαθύ κράτος της Άγκυρας, οφείλει τώρα η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ και ιδιαίτερα ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, ο Ρούντι Ρινάλντι και η Σοσιαλιστική Τάση να ασχοληθούν μαζί του. Να ασχοληθούν μαζί του και να τον ξηλώσουν, όπως ξήλωσε αυτός την Τσιγγάνα που δήλωσε ότι την κατατρέχει ο τουρκικός εθνικισμός. Διότι εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με την «άλλη άποψη»! Άλλη άποψη είχε και η Σαμπιχά και το κεμαλικό φερέφωνο, Δ. Χριστόπουλος, την «αποκεφάλισε».

Πομάκος ήρωας του 1821! Ο Μεχμέτ Λόφτζαλη πολέμησε για την ελευθερία της Ελλάδας!

Το ηρωικό έπος της Επανάστασης του 1821 για την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους Οθωμανούς Τούρκους είχε πρωταγωνιστές τους μεγάλους οπλαρχηγούς που όλοι γνωρίζουμε (Κολοκοτρώνης, Οδυσσέας Ανδρούτσος, Καραϊσκάκης κ.α.). Είχαμε όμως και τους χιλιάδες «ανώνυμους» πολεμιστές που πήραν μέρος στις διάφορες μάχες και ανάμεσα σε αυτούς υπήρξαν και αρκετοί μουσουλμάνοι, που πολέμησαν για την ελευθερία της Ελλάδας.
Ένας από αυτούς ήταν και ο Πομάκος Μεχμέτ Λόφτζαλη από την πομακική περιοχή του Λόβετς (Λόφτσα) της Βουλγαρίας. Είναι γνωστό ότι, μετά την κατάκτηση της χερσονήσου του Αίμου (Βαλκανίων) από τους Οθωμανούς, υπήρξε βίαιη και αναγκαστική στρατολόγηση των Πομάκων στον Οθωμανικό στρατό. Μάλιστα, οι γέροι Πομάκοι στον 19ο αιώνα εξέφραζαν τη λύπη τους γιατί οι νεότερες γενιές έχαναν την ιστορική τους μνήμη στους στρατώνες της Κωνσταντινούπολης όπου και δέχονταν την ιδεολογική κατήχηση (προπαγάνδα) της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Συχνά μικρά τμήματα του στρατού αποτελούνταν μόνο από Πομάκους πολεμιστές.