Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΙΣΙΑΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΙΣΙΑΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 7 Μαρτίου 2024

Βαγγέλης Πισσίας, Προσωπική μαρτυρία: Αίγυπτος – Ελλάδα – Παλαιστίνη – Καράβι για τη Γάζα

🎥 Βαγγέλης Πισσίας, Προσωπική μαρτυρία: Αίγυπτος – Ελλάδα – Παλαιστίνη – Καράβι για τη Γάζα

από Αντίφωνο


Τα βίντεο που ακολουθούν είναι από μια πρώτη συζήτηση του Βαγγέλη Πισσία με τον δημοσιογράφο Κώστα Ράπτη και τον συνεργάτη του Αντιφώνου, θεολόγο Βασίλη Ξυδιά. 

Πρόκειται για μια σημαντική προσωπική κατάθεση για άγνωστες πτυχές της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, μέσα πάντα από το προσωπικό βίωμα του κεντρικού μας συνομιλητή.

Βαγγέλης Πισσίας, προσωπική μαρτυρία –Α΄ μέρος: 
Αίγυπτος – Ελλάδα – Παλαιστίνη Συζήτηση με Κώστα Ράπτη και Βασίλη Ξυδιά

Τα παιδικά χρόνια του Βαγγ. Πισσία στην Αίγυπτο: μνήμες από την εκεί ελληνική αριστερά, το κίνημα του Νάσερ, οι σχέσεις του νασερικού καθεστώτος με τους Έλληνες. | Σπουδές στην Ελλάδα. Η πρώτη πολιτικοποίηση: ένας νασερικός στην ελληνική αριστερά. Η δικτατορία, η αντιδικτατορική δράση, οι σπουδές στο εξωτερικό. | Οι πρώτες επαφές με την παλαιστινιακή αντίσταση.



Βαγγέλης Πισσίας, προσωπική μαρτυρία – Β΄ μέρος: 

Κυριακή 3 Απριλίου 2022

Ημερίδα του Δρόμου της Αριστεράς:«Κρίση – Πόλεμος – Ελλάδα: Νέα εποχή και ανάγκη προσανατολισμού»

«Κρίση – Πόλεμος – Ελλάδα: 

Νέα εποχή και ανάγκη προσανατολισμού»




Γιώργος Τασιόπουλος


ΕΠΤΑ ώρες εξαντλητικά πλουραλιστικής, ποιοτικής ενημέρωσης!

Καθημερινά βιώνουμε έναν καταιγισμό προπαγάνδας και παραπληροφόρησης με αφορμή τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.
Κι όμως, σε καιρό πολέμου η αλήθεια είναι τόσο πολύτιμη!

Στο βίντεο μέσα από διαφορετικές οπτικές όλα όσα δεν γράφονται και δεν επικοινωνούνται για τον πόλεμο της Ουκρανίας.
 Αυτά που κρύβονται για τις επιπτώσεις στη χώρα μας λόγω της Ρωσο-Νατοϊκής σύρραξης, για το γεωπολιτικό ορίζοντα στην νέα πολυπολική σκακιέρα, τον αναβαθμισμένο ρόλο των νεο-Οθωμανών, τους κινδύνους που διαφαίνονται και την διαχρονική αδράνεια του ελληνικού πολιτικού συστήματος. 

Την ημερίδα διοργάνωσε η εφημερίδα “Δρόμος της αριστεράς” το  Σάββατο 2 Απριλίου, με εξαιρετική επιτυχία, μεγάλη συμμετοχή, πλουραλιστική ενημέρωση και ποιότητα διαλόγου.

Συμμετείχαν οι:
- Γιώργος Αϋφαντής (πρέσβης ε.τ.),  
– Γιώργος Παπαδόπουλος-Τετράδης (δημοσιογράφος και συγγραφέας)
– Κύρα Αδάμ (δημοσιογράφος)
– Βαγγέλης Πισσίας (Δρ Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και ομότιμος καθηγητής)
- Ρούντι Ρινάλντι εκδότης του Δρόμου
- Βασίλης Ασημακόπουλος (πολιτικός επιστήμονας και δικηγόρος, διδάσκων στο Τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής του Δημοκρίτειου Παν/μίου Θράκης)
- Στέλιος Ελληνιάδης (δημοσιογράφος, εκδότης, μουσικός παραγωγός και σκηνοθέτης-ερευνητής)
-Γιάννης Ραχιώτης (δικηγόρος, μέλος της Παγκόσμιας Οργάνωσης Δημοκρατικών Νομικών)

Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου 2018

Ο Β.Πισσίας (Δρ. Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων) σε συνέντευξή του μιλά για το «Μακεδονικό:Όνομα ή Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης;»

αρχείο λήψης

Από:Γιώργος Γκόντζος (ggontzos@yahoo.gr)– 


Παρέμβαση με αφορμή τις εξελίξεις στο θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ έκανε ο Βαγγέλης Πισσίας,Ομότιμος καθηγητής, Δρ. Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων,στην εκπομπή «ό,τι πεις εσύ» (Γιώργος Γκόντζος), στο δημοτικό ραδιόφωνο Ιωαννίνων.Ο Β.Πισσίας ,ιδιαίτερα γνωστός από την αγωνιστική δράση του στο  παλαιστινιακό, με αποκορύφωμα το συντονισμό της Πρωτοβουλίας «Ένα Καράβι για τη Γάζα», στα πλαίσια του ευρύτερου διεθνούς κινήματος Free Gaza Movement ,αναλύει το ακόλουθο άρθρο και απαντά σε ερωτήματα για πτυχές του θέματος.Ακούστε την συνέντευξη και διαβάστε το άρθρο.

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ:Όνομα ή Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης;
«Όταν η πόλη στασιάζει 
ουδείς δικαιούται να μένει αμέτοχος»

Αριστοτέλης ο Σταγειρίτης 

(Δεν ήταν δηλαδή μόνο ο Μέγας Αλέξανδρος, ήταν κι ο Αριστοτέλης Μακεδόνας…)

Στην Θεσσαλονίκη και στην πλατεία Συντάγματος δεν υπήρξε στάση, είναι ίσως ακόμη νωρίς. Όμως υπήρξε μήνυμα μεγάλου πλήθους, βουβό, χωρίς οργή, κραυγές ή ύβρεις. Κάποιοι κατάλαβαν, η κυβέρνηση όχι, γι’ αυτό και έσπευσε, μόνη αυτή, να εκστομίσει την δική της ύβρη.

1. Η ελεγχόμενη, επί του παρόντος τουλάχιστον, εθνικο-πολιτική κρίση που αφορά στο λεγόμενο «μακεδονικό ζήτημα», αναπτύσσεται σε έναν ανθρωπογεωγραφικό χώρο που υπερβαίνει τα όρια της ιστορικής Μακεδονίας (4ος αιώνας π.Χ.).
Αναζητώντας κανείς τις μεταγενέστερες της ιστορικής-αρχαίας Μακεδονίας ρίζες του μακεδονικού ζητήματος, μπορεί να περιοδολογήσει, υποτυπωδώς, την εξέλιξή του απ’ την εποχή της καθόδου των σλαβικών φυλών (7ος αιώνας μ.Χ.), την επτά αιώνες αργότερα κατάκτηση από τους Τούρκους (14οςαιώνας), την πρώτη μεγάλη αντιοθωμανική εξέγερση του Ίλιντεν το 1903, τον Μακεδονικό αγώνα (1904-8), την απελευθέρωσή της από τους Οθωμανούς στη διάρκεια των βαλκανικών πολέμων (1912-13) και την διανομή της μεταξύ Ελλάδας, Σερβίας, Βουλγαρίας, φτάνοντας στην εποχή ανάδυσης ενός μακεδονιστικού πολιτικού κινήματος (1934)1 που καταλήγει στην δημιουργία, μετά τον πόλεμο, ενός ομόσπονδου Γιουγκοσλαβικού κρατιδίου2 σε εδάφη της μακεδονικής νότιας Σερβίας.

Κυριακή 12 Μαρτίου 2017

Ελληνική βιομηχανική παραγωγή: μπορεί να υπάρξει στις μέρες μας;

Του Βαγγέλη Πισσία

Ένα κεντρικό σχεδόν υπαρξιακό ερώτημα πλανάται ειδικά τα τελευταία μνημονιακά χρόνια πάνω από τη χώρα. Μπορεί τελικά να υπάρξει βιομηχανική παραγωγή στην Ελλάδα με τις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί:
– Χωρίς την έλευση μεγάλων ξένων επενδύσεων;
– Χωρίς εγχώρια ιδιωτικά κεφάλαια, χωρίς τραπεζικό χρήμα;
– Με το Χρέος να λειτουργεί ως δαμόκλειος σπάθη και την εξυπηρέτησή του να απομειώνει τα περιθώρια συσσώρευσης-επένδυσης;
– Χωρίς δημόσιες επενδύσεις σε γενεσιουργούς βιομηχανικούς κλάδους ή σε στρατηγικού αναπτυξιακού χαρακτήρα προγράμματα που είναι απαραίτητα για τα να τεθεί η βιομηχανική παραγωγή σε κίνηση;
– Με αυξανόμενα τα εμπόδια που τίθενται από το κράτος στην υλοποίηση μιας βιομηχανικής επένδυσης και με την διαφθορά του ιστού της δημόσιας διοίκησης;
– Με την τόσο υψηλή φορολογία και με ασφαλιστικές εισφορές που επιβαρύνουν το εργασιακό κόστος, ενώ παράλληλα μειώνουν τον πραγματικό μισθό;
– Με ιδιαίτερα ακριβή την τιμή του βιομηχανικού ρεύματος;
Κι ενόσω, στον παγκόσμιο χώρο:
– Η χρηματο-οικονομική σφαίρα ενδυναμώνεται διαρκώς έναντι της πραγματικής-παραγωγικής οικονομικής σφαίρας;
– Η αποβιομηχάνιση των άλλοτε βιομηχανικά αναπτυγμένων χωρών συνεχίζεται και, αντίθετα, συντελείται η εκβιομηχάνιση των αναδυόμενων χωρών;
– Η γεωπολιτική αστάθεια, η όξυνση των αντιθέσεων και οι συγκρούσεις εντείνονται;
– Η μέχρι πρόσφατα προελαύνουσα παγκοσμιοποιητική διαδικασία αμφισβητείται, από κοινωνικές δυνάμεις που (καλώς, αντίθετα με τα πιο πάνω) προσβλέπουν σε μια επαναφορά των εθνικών κρατών στο πεδίο του γενικού συσχετισμού ισχύος;

Τετάρτη 26 Αυγούστου 2015

Να τα ξεριζώσουμε ή όχι ….τ’ αμπέλια;


Tου Βαγγέλη Πισσία*

Δεκαετία του 1970, σε μια από τις λεγόμενες Μεγάλες Σχολές της Γαλλίας, η έδρα της οποίας ακόμη βρίσκεται επί της λεωφόρου Maine, κοντά στην πλατεία Μontparnas έφθασαν οι προδιαγραφές ενός προγράμματος, τμήμα του οποίου ομάδα καθηγητών, ερευνητών και μεταπτυχιακών σπουδαστών κλήθηκε να εκπονήσει άμεσα.
Το πρόγραμμα δεν έφθασε από τις… Βρυξέλλες (άλλες εποχές τότε, προ αλώσεως δηλαδή…), αλλά από την Αλγερία. Αντικείμενο του προγράμματος η ανάλυση ενός καίριου ερωτήματος, τότε καθοριστικού για το νεαρό αυτό κράτος: «να ξεριζώσουμε ή να μην ξεριζώσουμε τ’ αμπέλια;»…
Το πρόγραμμα αφορούσε στα μεγέθη και στους συντελεστές της πραγματικής της οικονομίας, στην αποτίμηση της δυναμικής των παραγωγικών κλάδων, στις συναρτώμενες-παρελκόμενες δράσεις συναφών τομέων, στην ανάλυση των επιρροών και των τάσεων της εσωτερικής και διεθνούς αγοράς. Το πρόγραμμα εξέτασε ακόμη και τις επιπτώσεις -εκπεφρασμένες σε ποσοτικά οικονομικά μεγέθη- από βαθμιαίες μεταβολές στο γεωπολιτικό πλαίσιο.
Κοντολογίς, η απελευθερωμένη χτεσινή αποικία, υπό πραγματικά νέα -κι όχι επιτηδείως νεάζουσα- πολιτική και οικονομική ηγεσία, αναζητούσε τότε τα ριζικά ανατρεπτικά, αλλά συνάμα ρεαλιστικά, αναπτυξιακά της πλάνα. Αυτά που λέμε όλοι μας σήμερα εδώ Plan B, C, κλπ. Σκοπός της να βρει απαντήσεις σε ερωτήματα που αφορούσαν στην απο-αποικιοποίηση της οικονομίας της, να σχεδιάσει και προγραμματίσει την αυτοδύναμη (ενδογενή θα πρέπει να την πούμε σήμερα) ανάπτυξή της, με τρόπο που σύντομα θα της επέτρεπε να σηκώσει κεφάλι και ορθοποδήσει… Κι ας υπήρχε, κάπου στο βάθος, και η μεγάλη εφεδρεία των υδρογονανθράκων…

Δευτέρα 2 Ιουνίου 2014

Σχετικά με την εξουδετέρωση των τοξικών χημικών όπλων της Συρίας, στα Ν.Δ. της Κρήτης



Ιουνίου 2, 2014 από seisaxthiablog

Ο γόνος και το οικοσύστημά του…


Όπως λέμε το δέντρο και το δάσος…

Εάν κανείς θέλει να σώσει τα δάση δεν μπορεί να αδιαφορεί για το κόψιμο έστω και ενός δέντρου. Να μην εξετάζει τις αιτίες και εφόσον πρέπει να μην αντιδρά. Πρέπει όμως να ισχύει και το αντίστροφο?.. Πρέπει όποιος ενδιαφέρεται για το ένα δέντρο να ενδιαφέρεται, πολύ περισσότερο μάλιστα, για το δάσος?

Εάν κανείς θέλει να σώσει τα θαλάσσια οικοσύστηματα της Μεσογείου από την καταστροφή δεν μπορεί να αδιαφορεί για τον γόνο και την αναπαραγωγή των ψαριών που υφίστανται την καταστροφικότητα ορισμένων μεθόδων εντατικής υπεραλίευσης. Πρέπει πάλι να ισχύει το αντίστροφο?.. Πρέπει όποιος ενδιαφέρεται για τον γόνο να ενδιαφέρεται και για το θαλάσσιο οικοσύστημα?

Είναι γνωστό πως ένα δάσος ισοδυναμεί με χιλιάδες ή με εκατομμύρια δένδρα, πως για την ακρίβεια ισοδυναμεί με ένα ευρύτερο οικοσύστημα που επιτρέπει την αναπαραγωγή τους και παράλληλα την ύπαρξη και αναπαραγωγή χιλιάδων ακόμη έμβιων οργανισμών. Μεταξύ αυτών και του ανθρώπινου είδους. Είναι ακόμη γνωστό πως το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τα θαλάσσια οικοσυστήματα της Μεσογείου που αποτελούνται από ανυπολόγιστο αριθμό ειδών.

Αυτονόητες και απλές συνεπώς οι απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα. Αυτονόητες, πολύ περισσότερο, για όσους εκφέρουν επιστημονικό οικολογικό λόγο και δεν θα περίμενε κανείς να υπάρχει διγλωσσία ή επιλεκτική αφωνία από μέρους τους…