Εξάρτηση από αμερικανικές “υποδομές κυριαρχίας”

Πρόκειται για τη ζωή σας, την υγεία σας, τα εισοδήματα σας, τις δουλειες σας.

Η κυβέρνηση, το κράτος και όλη η ιδιωτική ζωή, στα αυτιά, τα μάτια και τα χέρια ιδιωτικών εταιριών παρακολούθησης και διαχείρισης.

_____________________

Απο το Αρθρο της Franziska Bria στην Monde diplpmatique :UNITED STATES OF PALANDIR

Αυτές είναι οι αναλογικές επιπτώσεις σε Ευρώπη και Ελλάδα της διείσδυσης της Palantir στις αμερικανικές  τεχνολογικές πλατφόρμες (λόγω πληθώρας ειδικών εκφράσεων κατέφυγα για αξιόπιστη μεταφραστική απόδοση πολλάκις στην ΤΝ ).

🇪🇺 1. Ερμηνεία για την Ευρώπη

Η Bria υποστηρίζει ότι η Ευρώπη βρίσκεται μπροστά σε μια σιωπηλή αλλά βαθιά εξάρτηση από αμερικανικές τεχνολογικές πλατφόρμες — όχι μόνο στα social media ή στο cloud, αλλά στον πυρήνα της κρατικής λειτουργίας.

🔹 1. Εξάρτηση από αμερικανικές “υποδομές κυριαρχίας”

Πολλές ευρωπαϊκές χώρες χρησιμοποιούν:

 • Palantir για αστυνομική ανάλυση δεδομένων

 • AWS, Azure, Google Cloud για κυβερνητικές υπηρεσίες

 • SpaceX/Starlink για κρίσιμες επικοινωνίες

 • Palantir Foundry για οικονομικά, υγεία, πανδημίες

 • Microsoft/Oracle για δημόσια αρχεία και νοσοκομεία

Αυτό σημαίνει:

➡️ Η ευρωπαϊκή κρατική λειτουργία «τρέχει» πάνω σε αμερικανικά συστήματα.

➡️ Η ψηφιακή κυριαρχία γίνεται εικονική, όχι πραγματική.

🔹 2. “Διπλή εξάρτηση”

PAX AMERICANA στην Ουκρανία; Cui bono?

Της Μαρίας Νικολακάκη

Maria Nikolakaki

Δεν είναι δικός μου ο πόλεμος λέει ο Τραμπ, και εάν ήμουν εγώ υπεύθυνος αυτός ο πόλεμος δεν θα γινόταν. Αλήθεια; 

Ο πρώτος που έστειλε Javelin αντιπυραυλικά συστήματα στην Ουκρανία το 2017 ήταν ο ίδιος ο Τραμπ. O Ομπάμα νωρίτερα μετά το 2014 έστειλε χρήματα αλλά όχι πυραύλους γιατί δεν ήθελε κλιμάκωση με την Ρωσία. Τώρα που φαίνεται καθαρά η συντριβή του Ουκρανικού στρατού και λίγο πριν η Ρωσία ανακηρύξει ολική νίκη επί της Ουκρανίας εμφανίζεται ο Τραμπ με το “ειρηνικό σχέδιο 28 σημείων” όπου χάνουν όλοι πλην των ΗΠΑ που ξεκίνησαν τον πόλεμο. Με την αίσθηση υπεροχής που του δίνει η “Συμφωνία ειρήνης” στην Γάζα, άλλη μια εξαπάτηση των Αράβων, που δίνει νομιμοποίηση στην συνέχιση της γενοκτονίας υπό Αμερικανική επίβλεψη και προστασία, η συνέχιση της “πολιτικής της χαρτοπετσέτας” δηλαδή των πρόχειρων κακογραμμένων στο γόνατο συνθηκών ειρήνης συνεχίζεται με τον πόλεμο της Ουκρανίας.


Είναι πλέον κοινώς αποδεκτό ότι η Ρωσία νικά τον πόλεμο που ξεκίνησε στην Ουκρανία όταν ήθελαν να βάλουν ακόμη και πυρηνικούς πυραύλους στην Ουκρανία, λέγοντας υποκριτικά οι ΝΑΤΟικοί να την ενσωματώσουν στο ΝΑΤΟ. Ήξεραν τις προειδοποιήσεις της Ρωσίας ότι δεν θα το επέτρεπε ποτέ να μπουν πυρηνικά τόσο κοντά στα εδάφη της. Οι εγγυήσεις ασφαλείας που είχαν συμφωνηθεί με την πτώση της ΕΣΣΡ έγιναν κουρελόχαρτα. Και ανέφερα “υποκριτικά” παραπάνω γιατί δεν θέλουν να ενσωματώσουν την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ, γιατί μια τέτοια ενσωμάτωση αυτόματα θα ήταν κήρυξη πολέμου στην μεγαλύτερη πυρηνική δύναμη στον πλανήτη. Τάζουν όμως και απειλούν με μια τέτοια ένταξη σκοτώνοντας Ουκρανούς, μέχρι τον τελευταίο. Μετά θα βάλουν και τα παιδιά των Ευρωπαίων (μια τέτοια δήλωση έκανε και ο δικός μας Υπουργός Άμυνας, κ. Δένδιας) γιατί σκοπός είναι η συνέχιση του πολέμου και η σταδιακή αποδυνάμωση της Ρωσίας μέχρι να ετοιμάσουν τον μεγάλο στρατό που ονειρεύονται σε πέντε χρόνια και να της δώσουν την χαριστική βολή. Αυτό ονειρεύονται εναντίον της μεγαλύτερης πυρηνικής χώρας στον πλανήτη. Οι τραπεζίτες και οι πολεμικές βιομηχανίες σε αγαστή συνεργασία είναι πρόθυμοι να καταστρέψουν τον πλανήτη πιστεύοντας ότι μετά την καταστροφή θα μπορούν να ηγεμονεύουν εσαεί χωρίς αντιπάλους. Είναι επικίνδυνοι!

ΠΩΣ Ο ΤΡΑΜΠ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΙ ΤΗΝ ΗΤΤΑ ΤΩΝ ΗΠΑ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΣΕ ΚΕΡΔΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΤΩΝ ΕΠΟΜΕΝΩΝ ΤΥΧΟΔΙΩΚΤΙΣΜΩΝ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΣΑΜ (ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΝΩΤΑΤΗΣ ΜΠΑΚΑΛΙΚΗΣ)

Με μια πρωτοφανή άρνηση της συνέχειας των ευθυνών ενός κράτους σε ένα πόλεμο, ο "φιλειρηνικός" Τραμπ, με προφανή και τον στόχο της αποδοχής των πολιτικών του στο εσωτερικό των ΗΠΑ που στρέφεται ήδη σε επικίνδυνα ακροδεξιά μονοπάτια για την εδραίωση της απόλυτης κυριαρχίας 4-5 τεχνοφεουδαρχών και του σκιώδους παρατραπεζικού συστήματος επί της πολιτικής, εκτελεί το ακόλουθο colpo grosso στην Ουκρανία:

🔺️ Αρχικά ισχυρίστηκε ότι παρέσυρε ο όφις του Κιέβου  τις ΗΠΑ και τους συμμάχους  της σε ένα πόλεμο δι' αντιπροσώπων στην Ουκρανία εναντίον της Ρωσίας, αντιστρέφοντας την πραγματικότητα. Καμία μαριονέτα, που υποδύεται τον πρωθυπουργό στο Κίεβο,  δεν θα έκανε τίποτα αν δεν είχε το ΟΚ του πολιτικού της προστάτη. Η σύγκρουση με το επίσης ακροδεξιό καθεστώς του Κρεμλίνου, βόλεψε το 22 και τις ΗΠΑ και την Ρωσία στα γεωπολιτικά σχέδια των εκατέρωθεν εγχώριων ελίτ τους, που είχαν πάντα  ως πρώτο στόχο την αποδυνάμωση του ρόλου της ΕΕ και του ευρώ στην εποχή της  μετα- παγκοσμιοποίησης και ως δεύτερο την στροφή των ενεργειακών πόρων της Ρωσίας στην βιομηχανικά ανερχόμενη Ασιατική αγορά.

✔️Ο Τραμπ υποσχέθηκε ότι θα σταματήσει (σωστά) αυτόν τον πόλεμο  "με ένα νόμο και ένα διαταγμα" εντός 24 ωρών (που εχουν ήδη γίνει 24 τέρμινα), για να πάρει πίσω τα 350δισ που, λέει, ότι κόστισε στις ΗΠΑ αυτή η διαμάχη, έχοντας συνεισφέρει, λέει, 250δισ περισσότερα από τους Ευρωπαίους. 

Το ψέμα του είναι πολλαπλό:

✔️Το συνολική "βοήθεια" των ΗΠΑ στην Ουκρανία (πολεμικό υλικό, πιστώσεις,  υπηρεσίες υποστήριξης/ πληροφοριών και ανθρωπιστική βοήθειά) ανήλθε από το 22 μεχρι τώρα στα 120δισ (απο αυτά ανεκτέλεστες πιστώσεις 24δισ, άρα στην πραγματικότητα 96). 

➕️Πλέον 58δισ που κόστισε η ενίσχυση της αμερικανικής αμυντικής βιομηχανίας, για να ξεφορτωθεί τα παλιά οπλικά συστήματα και τα ληγμένα της πολεμοφόδια, που στάλθηκαν για scaŕp στην Ουκρανία με νέα, (που εντάσσονται τώρα στο αμερικανικό οπλοστάσιο)

 ➕️συν 6δισ που κανείς δεν ξέρει από το 22 που πήγαν...

 🟰 Σύνολο  184δισ "του κομπρί". Όσα ακριβώς έχει εγκρίνει σε 5 δόσεις το Κογκρέσσο.

ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΚΡΑΤΙΑ (Ή: ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΡΕΑΛΙΣΤΕΣ;)

Του Κώστα Χατζηαντωνίου 

Δεν υπάρχει τίποτα πιο περίπλοκο από τις διαπραγματεύσεις για τον τερματισμό ενός πολέμου, εκτός αν μία από τις δύο πλευρές έχει συντριπτική θέση επί του εδάφους.

 Αυτό σίγουρα δεν ισχύει στην περίπτωση της σύγκρουσης στην Ουκρανία, ούτε για τη Δυτική συμμαχία που υποστηρίζει το Κίεβο, αλλά ούτε και για τη Μόσχα, η οποία έχει ωστόσο ένα πολύ σημαντικό στρατηγικό πλεονέκτημα.

 Η Ουκρανία βρίσκεται σε στρατιωτικά, οικονομικά και πολιτικά ερείπια και ο Ζελένσκι αμφισβητείται πλέον ρητά στο εσωτερικό. Όλες οι πολιτικές εναλλακτικές λύσεις, με εξαίρεση τους «σκληροπυρηνικούς» εθνικιστές, είναι έτοιμες να υπογράψουν την ειρηνευτική συμφωνία, ακόμη και με σημαντικές εδαφικές απώλειες. 

Καιρός λοιπόν για τα πρώτα συμπεράσματα ημών, των θεατών της τραγωδίας, όσο και αν αυτά έχουν τον κίνδυνο, δυστυχώς, να υπακούουν στις ιδεοληψίες εκάστου και εν τέλει δεν προσφέρουν τίποτα στους Ουκρανούς. Αυτό το οποίο κατ' αρχάς θα έπρεπε να προξενεί εντύπωση είναι το εύρος της αμερικανικής ιδεολογικής κυριαρχίας στην Ευρώπη και, φυσικά, στην Ελλάδα.

 Διαβάζοντας τις απόψεις αναλυτών από όλους τους πολιτικούς χώρους μένει κανείς με την εντύπωση πως τον πόλεμο αυτόν τον άρχισε και τον συνεχίζει η Ευρώπη. Αλήθεια, πιστεύει κανείς σοβαρά ότι η κυβέρνηση Ζελένσκι θα ήταν τόσο αποφασιστική έναντι του καθεστώτος Πούτιν αν δεν είχε αμερικανική ενθάρρυνση; 

Από την αυτονομία στην υποτέλεια της Ε.Ε.

Της Μαρίας Δεναξά 

📌 Η συμφωνία Τραμπ – φον ντερ Λαιεν, τελικά είναι πολύ χειρότερη απ ότι πολλοί φωτεινοί παντογνώστες στην Ελλάδα νομίζουν. Για να παραμείνουν οι δασμοί στο 15% και να μην αυξηθούν, οι ευρωπαϊκές χώρες οφείλουν να αγοράσουν ενεργειακά προϊόντα από τις ΗΠΑ ύψους 647 δισεκατομμυρίων ευρώ μέσα σε τρία χρόνια! Είναι υποχρεωτικός όρος αυτός. Αν δεν τηρηθεί, οι δασμοί θα αυξηθούν!

🔴 Προς το παρόν, οι ενεργειακές αγορές των 27 από τις ΗΠΑ είναι 70 δισ. ετησίως, δηλαδή 210 δισ. σε τρία χρόνια.

Ομως για να παραμείνουν οι δασμοί στο 15%, το ποσό αυτό θα πρέπει να τριπλασιαστεί! 

🔴 Παρακάτω κείμενο μου για την ντροπιαστική συμφωνία, που έχει πολλές δυσμενείς προεκτάσεις για εμάς τους ευρωπαίους. Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ 👇

📌 ΔΑΣΜΟΙ ΤΡΑΜΠ: ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑ Η ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ

🔴 Πολλές φορές αναρωτιέμαι αν η Ευρωπαϊκή Ένωση, σε ευρωπαϊκό αλλά και τοπικό επίπεδο, κυβερνάται από ηλίθιους ή από προδότες των λαών. Αλλά νομίζω πως δεν θέλει ερώτημα. Οι ηγεσίες μας, αποδεδειγμένα, αποτελούνται από χρήσιμους ηλίθιους που κατάφεραν προεκλογικά να εξαπατήσουν την αχαλιναγώγητη επιθυμία των πολιτών για αλλαγή και, μία φορά στην εξουσία, προωθούν με υπερβάλλοντα ζήλο τα συμφέροντα των λίγων εις βάρος των πολλών.

Άθλια εντύπωση άφησε η θέση υπέρ Τουρκίας της Κομισιόν για την υποθαλάσσια ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας – Κύπρου

Από Αντριάνα Βασιλά

Την Τουρκία φαίνεται ξεκάθαρα να υποστηρίζει η Κομισιόν για το καλώδιο Ελλάδας Κύπρου Ισραήλ, μετά και το ενδιαφέρον που έχει δείξει η ιδιωτική εταιρία Chevron!

Συγκεκριμένα, στην εκδήλωση μέσα στην εβδομάδα που διοργάνωσαν στην Αθήνα το αμερικανικό German Marshall Fund και η ΔΕΗ, ο συμμετέχων σύμβουλος του Ευρωπαίου επιτρόπου Ενέργειας κ. Κρίστενσεν δήλωσε, ούτε λίγο ούτε πολύ, σε ερώτηση για το ποιες πρωτοβουλίες σκοπεύει να πάρει η Κομισιόν για να προστατεύσει το καλώδιο Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ: «Πρόκειται για ένα θέμα στο οποίο η επιτροπή έχει έναν ρόλο. Ωστόσο, ρόλο έχουν και η ελληνική κυβέρνηση αλλά και η Τουρκία, θα υπέθετα, με δεδομένη τη σημασία του έργου. Είναι πολλά τα θέματα γύρω από το project, τα οποία πρέπει να λυθούν και η Τουρκία αποτελεί μέρος της λύσης».

Αναπάντητα ερωτήματα αφήνει σε βάρος της Ελλάδας η τοποθέτηση του Δανού Ανκερ-Κρίστενσεν ο οποιος πήρε σαφή θέση υπέρ της Τουρκίας.

Σε καμία βάση η ΕΕ δεν μπορεί να πιστεύει οτι η Τουρκία μπορεί να έχει λόγο στο έργο , ιδιαίτερα στη βάση των κανόνων του διεθνούς δικαίου!

Η παρακμή της ΕΕ και η Μόσχα

Του Δημήτρη Μηλάκα

Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι η αντι-ρωσική υστερία στην Ευρώπη πολλαπλασιάστηκε σε ένταση τη στιγμή που εμφανίστηκε στο προσκήνιο ο Τραμπ και η προοπτική μιας κάποιας ειρηνικής διευθέτησης στον πόλεμο της Ουκρανίας.
Εξ ίσου εντυπωσιακό και αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι (κατά μόνας και ως σύνολο στην Ε.Ε.), αμέσως με την εμφάνιση της προοπτικής της ειρήνης, επικέντρωσαν το ενδιαφέρον τους στην πολεμική βιομηχανία, τους εξοπλισμούς και τις πολεμικές προετοιμασίες.

Είναι, πραγματικά, αστεία τα όσα έχουν δημοσιευτεί τις τελευταίες βδομάδες στον ευρωπαϊκό Τύπο περί του κινδύνου που αντιμετωπίζει η Ευρώπη από τον δικτάτορα Πούτιν, ο οποίος, μετά την Ουκρανία, έχει βάλει στο μάτι ευρωπαϊκά εδάφη.

Η προχειρότητα και η βιασύνη με την οποία το ευρωπαϊκό κατεστημένο σπεύδει να δημιουργήσει και να υποδείξει στους Ευρωπαίους πολίτες τον εχθρό (Ρωσία του Πούτιν) περιγράφει την αδυναμία στην οποία έχει περιέλθει.

Επιπλέον, η κατεύθυνση κολοσσιαίων οικονομικών πόρων στην πολεμική βιομηχανία (προκειμένου η Ε.Ε. να είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει τους Ρώσους) περιγράφει και το παραγωγικό αδιέξοδο της πάλαι ποτέ ακμαίας ευρωπαϊκής (γερμανικής κατά βάση) οικονομίας.