ΑμερικανοΝΑΤΟική ...ομοφωνία χωρίς προηγούμενο!

Ριζοσπάστης 2-4 Ιουνίου 

Τσούνις (πρέσβης ΗΠΑ): «Με τους τελευταίους 4 πρωθυπουργούς (σ.σ. συμπεριλαμβανομένου του Τσίπρα) και με 3 διαδοχικούς Προέδρους στις ΗΠΑ είδαμε τη γεωστρατηγική αξία της σχέσης Ελλάδας - ΗΠΑ να επιβεβαιώνεται».


Τσούνις για Καλπαδάκη (διπλωματικό σύμβουλο του Τσίπρα): «Πολύ καλός φίλος (...) ένα από τα πιο έξυπνα μυαλά».

Καιρίδης (ΝΔ) για Καλπαδάκη:«Επαιξε πολύ ουσιαστικό ρόλο (...) δούλεψε άοκνα και πίσω από τις κουίντες, αλλά πολύ ουσιαστικά (...) μέρος της προόδου στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις είναι αποτέλεσμα της δουλειάς του».

Χατζηδάκης (ΝΔ): «Ολα αυτά τα χρόνια, συντελούσης και της Αριστεράς που κυβέρνησε, οι σχέσεις (με τις ΗΠΑ) έχουν εξομαλυνθεί».

Αποστολάκης (ΣΥΡΙΖΑ): «Οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις στο διάστημα της προηγούμενης κυβέρνησης μπήκαν σε πολύ καλό δρόμο (...) μια στρατηγική σχέση που χτίστηκε για να μείνει (...) Καθοριστική η Συμφωνία των Πρεσπών για τις σχέσεις με τις ΗΠΑ».

* * *

Πού όλα αυτά;

Σε εκδήλωση του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων για τα 70 χρόνια της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ.

ΑμερικανοΝΑΤΟική ...ομοφωνία χωρίς προηγούμενο!

Φανταστείτε τι έχει να γίνει στην επόμενη Βουλή.

Με τον πόλεμο να «βράζει» και τη χώρα μας να χώνεται όλο και πιο βαθιά.

* * *

Μήνυμα στα «κέντρα εξουσίας» έστειλε ο Τσίπρας από τη Νίκαια

ότι δεν πρόκειται να «τελειώσουν» τον ΣΥΡΙΖΑ.

Μετά απ' αυτό, ρίγησαν τα ...«κέντρα εξουσίας».

Ο Τσούνις, δυο μέρες νηστικός και άυπνος.

Οι εφοπλιστές, μαύρα πανιά.

Οι φαρμακοβιομήχανοι, τα χάπια τους.

Οι επιχειρηματίες - καναλάρχες, απαρηγόρητοι.

Καλπαδάκηδες και Μηταράκηδες βλάπτουν εξίσου την Ελλάδα – Το βρώμικο παιχνίδι

Σιδεράτος Γιάννης

Έκπληξη και ενδιαφέρον προκαλούν άρθρα που δημοσιοποιούνται τις τελευταίες ημέρες για υποθέσεις που σχετίζονται με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και εμπεριέχουν σαφείς αναφορές στο μεταναστευτικό. Πρόσφατο μακροσκελές άρθρο του κ. Απόστολου Δοξιάδη, με τίτλο “Ο Τσίπρας, ο Ερντογάν και το ειδύλλιο-σκάνδαλο”, περιέχει αναφορές σε πρωθυπουργούς, υπόνοιες κατασκοπείας, καθώς και εμπλοκή προσώπων που διαδραματίζουν και σήμερα καθοριστικό ρόλο στη διαχείριση του μεταναστευτικού.

Ο κ. Δοξιάδης είχε ανακοινωθεί ως σύμβουλος του σημερινού πρωθυπουργού για τα ασυνόδευτα ανήλικα, ενώ το άρθρο αναπαράχθηκε με retweet από την σύζυγο του πρωθυπουργού, κ. Μαρέβα Μητσοτάκη. Σε αυτό γίνονται αναφορές για τον διευθυντή του Διπλωματικού Γραφείου του πρώην Πρωθυπουργού (Τσίπρα), την σχέση του με ανώτερη Τουρκάλα διπλωμάτη και τα γεγονότα που εξελίχθηκαν με τους οκτώ Τούρκους στρατιωτικούς, που ζήτησαν διεθνή προστασία μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκία (Ιούλιος 2016).

Για τους ακρίτες στην πρώτη γραμμή των συνόρων υπάρχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, γιατί εμπλέκονται άτομα γνωστά στην διαχείριση της μεταναστευτικής κρίσης, κάποια εκ των οποίων βρίσκονται σε θέσεις-κλειδιά ακόμα και σήμερα. Βλέπουμε το όνομα της αντιστράτηγου Ζαχαρούλας Τσιριγώτη, γνωστής στους νησιώτες για την προσπάθειά της να πείσει για την χρησιμότητα των δομών μεταναστών στα νησιά του Βορείου Αιγαίου. Τότε ήταν Γενική Επιθεωρητής Αλλοδαπών και Φύλαξης Συνόρων.

Στο επίμαχο άρθρο αναφέρεται ότι είχε επωμιστεί την φύλαξη και την πιθανή επαναπροώθηση, ιδιαίτερα των Τούρκων αντικαθεστωτικών, αφού τα σύνορα ήταν ελεύθερα για τους υπόλοιπους παράνομα εισερχόμενους! Σήμερα, ως απόστρατη, δηλώνει ότι είναι λάθος να φτιάχνουμε στα σύνορα με την Τουρκία δομές. «Το μήνυμα είναι εντελώς λάθος» αναφέρει χαρακτηριστικά! Ένα άλλο πρόσωπο είναι ο διευθυντής της Υπηρεσίας Ασύλου Μάρκος Καραβίας επί ΣΥΡΙΖΑ και σημερινός Διοικητής της Υπηρεσίας, όπως τον αναβάθμισε ο Νότης Μηταράκης.

Ο Τσίπρας, ο Ερντογάν και το ειδύλλιο-σκάνδαλο

Ο Απόστολος Δοξιάδης με το παρακάτω εκτενές ρεπορτάζ περιγράφει πώς το σύστημα Τσίπρα (Καλπαδάκης, Τζανακόπουλος, Θάνου, Τσιριγώτη, Καραβίας) διαχειρίστηκε την υπόθεση των οχτώ Τούρκων αξιωματικών που ζήτησαν άσυλο στην Ελλάδα. Ο ρόλος της διπλωμάτου Φεϊζά Μπαρουτσού, πρόσωπο πιστό στο καθεστώς Ερντογάν, που διατηρούσε δεσμό εκείνο το διάστημα με τον διπλωματικό σύμβουλο του Τσίπρα, Β. Καλπαδάκη, μας ήταν γνωστός και από προηγούμενα δημοσιεύματα. Τα καινούργια στοιχεία που φέρνει το ρεπορτάζ του Απ. Δοξιάδη είναι τα σχετικά με το σύστημα που είχε δημιουργήσει η κυβέρνηση Τσίπρα για βίαιες επαναπροωθήσεις αιτούντων πολιτικό άσυλο, που διώκονταν από το καθεστώς Ερντογάν (την ίδια ώρα που τα σύνορα της χώρας ήταν σουρωτήρι για οποιονδήποτε άλλον), το οποίο δρούσε σε στενή συνεργασία με τις τουρκικές αρχές. Το πιο παράδοξο είναι ότι ένα κομμάτι αυτού του συστήματος, ίσως το πιο νευραλγικό, παραμένει και επί της παρούσας κυβέρνησης. Η ΝΔ διατήρησε διευθυντή στην Υπηρεσία Ασύλου τον Μάρκο Καραβία, φίλο των αδελφών Τζανακόπουλων, και πρόσφατα ο Ν. Μηταράκης τον αναβάθμισε σε διοικητή της υπηρεσίας και του ανανέωσε τη θητεία. Περίεργη αίσθηση, αν μη τι άλλο, συνέχειας του κράτους υπάρχει στο Μαξίμου και στο υπ. Μεταναστευτικής Πολιτικής. Α.Ρ.

Η σκιά μιας ερωτικής ιστορίας πέφτει βαριά στις ελληνοτουρκικές σχέσεις επί ΣΥΡΙΖΑ και στους χειρισμούς του Μαξίμου ειδικά στο θέμα των «Οκτώ». Πώς ο τότε Πρωθυπουργός κάλυψε πολιτικά τον δεσμό του Διπλωματικού Συμβούλου του, Βαγγέλη Καλπαδάκη, με την Φεϊζά Μπαρουτσού, στέλεχος της τουρκικής πρεσβείας στην Αθήνα.

Του Απόστολου Δοξιάδη από το protagon.gr

Αν οι κανόνες της γραφιστικής μού επέτρεπαν μακρύτερο, και άρα ακριβέστερο τίτλο, αυτός θα ήταν «Η φοβική ερντογανολατρεία του Τσίπρα και του περιβάλλοντός του, στο ζήτημα των τούρκων αντικαθεστωτικών στην Ελλάδα, και οι παράδοξες καταβολές της». Αυτό που με ενδιαφέρει να περιγράψω είναι η γένεση και η εξέλιξη της σχέσης του περιβάλλοντος Τσίπρα με τον διωγμό των τούρκων φυγάδων στην Ελλάδα, οι αιτίες της και οι καταστροφικές συνέπειές της για κάποιους συνανθρώπους μας, αλλά και για την εθνική μας αξιοπρέπεια. Τούρκοι πολίτες, που το μόνο τους έγκλημα ήταν ότι ήταν αντίθετοι στον Ερντογάν, έπεσαν στην Ελλάδα θύματα «άνισης μάχης και αγώνα» –που λέει και το παλιό κομμουνιστικό πένθιμο εμβατήριο– με θύτη ένα καθεστώς που δημόσια μεν κήρυττε την εθνική ανεξαρτησία, και δήθεν πίστευε στον ανθρωπισμό, αλλά φέρθηκε παράνομα και απάνθρωπα σε ικέτες στα χώματά μας, ανθρώπους που ζητούσαν μόνο την ελευθερία τους. Σε κάποιες, ελάχιστες περιπτώσεις, τους έσωσαν η κοινωνία των πολιτών και η ελληνική Δικαιοσύνη. Αλλά στις συντριπτικά περισσότερες περιπτώσεις, θριάμβευσαν ο δόλος, η ιδιοτέλεια και εν τέλει η, εκ των αποτελεσμάτων, υποτέλεια των κυβερνητικών στην τουρκική πολιτική.

Η θλιβερή και ταυτόχρονα εξοργιστική αυτή ιστορία έχει στο επίκεντρό της ένα συμβάν και δύο σχέσεις. Το συμβάν είναι η ουδέποτε ευθέως διαψευσθείσα υπόσχεση του Τσίπρα στον Ερντογάν, ότι θα επιστρέψει τους οκτώ τούρκους αξιωματικούς που κατέφυγαν στη χώρα μας στις 16 Ιουλίου 2016 με στρατιωτικό ελικόπτερο –το «τάξιμο» αυτό ήταν πολλαπλά μοιραίο συμβάν. Οσο για τις δυο σχέσεις, που συνδέονται μεταξύ τους με τη μεταβατική ιδιότητα (η σχέση Α επηρεάζει τη σχέση Β και η σχέση Β επηρεάζει τη σχέση Γ, άρα και η σχέση Α επηρεάζει της σχέση Γ) είναι, η πρώτη, η σχέση εμπιστοσύνης του Τσίπρα με τον Βαγγέλη Καλπαδάκη, νεαρό και άπειρο διπλωμάτη που όρισε διευθυντή του Διπλωματικού Γραφείου του Πρωθυπουργού, και η δεύτερη η συμβίωση του Καλπαδάκη με την τουρκάλα διπλωμάτη Feyza Barutçu (Φεϊζά Μπαρουτσού), που λίγο αφότου ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές και ο Καλπαδάκης ανέλαβε την υψηλή του θέση, μετετέθη (σύμπτωση;) από το υπουργείο Εξωτερικών στην Άγκυρα, σε ανώτατη θέση στην τουρκική πρεσβεία στην Αθήνα, επισήμως υπεύθυνη για τις πολιτικές υποθέσεις, αλλά και για τις «προσφυγικές ροές», με τη δεύτερη αρμοδιότητα σύντομα να αποκτά μακάβρια σημασία. Και, βέβαια, φτάνοντας στην Αθήνα, η Barutçu άρχισε να συζεί με τον εκλεκτό της καρδιάς της.